EEN WEEK IN LONDEN.
KUNST EN LETTEREN.
Sitter van. rapporteurs, dat de vraag hoe de Mi-
stister daoht over do combinatie van het, Kamer
lidmaatschap met het voorzitterschap van een
Raad van Arbeid, wel in het oouccpl verslag
Voorkwam, doch in do vergadering van rappor--*
teuiB bij meerderheid va© 5 stommen is besloten
tiaar niet op te nemen, omdat er als persoon
lijke kwestie toch niet in een openbare verga-
iflêrhig over behoeft te worden gesproken,
Dc heer DUYS (S.-D.) meent dat de betrok
ken persoon doze bespreking aan zichzelf beeft
te wijten, omdat hij hier zelf geweldig van den
(toren heeft geblazen over bezuiniging.
Spr. brengt buide aan den Minister voor do
buitengewoon sympathieke wijze, waarop bij
dezen persoon tracht te redden, doch is over
tuigd, dat do Minister straks wel zal welen wak
bom te doen slaat.
J3ij afd. C (invaliditeitswet) komt de heer
SNOECK HENKEMANS (C.-H.) op vogr bet
onmiddellijk doen valleif onder do Invaliditeits
wet van die een booger loon dan I 1200
yordionen.
De MINISTER zegt overweging toe.
Bij de afdeolaïig Volksgezondheid meent mevr.
DE VRIES—BRUINE (S. D.), dat bier niet be
zuinigd wordt op dc juiste wijze. Zij wijst op
do bestrijding van tie geslachtsziekten, waarvoor
bot subsidie is verminderd. Hetzelfde geldt do
bestrijding van do tuberculose en do drankbe
strijding. Hot govolg daarvan is, dat voor de
idioten- ^cn krankzinnigengestichten, voor do
zuigelingen- en kindervei-zorging voor do ar
menzorg enz. veel meer geld moot wonden uit
gegeven. Deze bezuinigiugen kunnen do soe.-
dcm. in geeai geval goedkeuren. Zij willen wel
bozui^iigou op den geheelcn medisob-bygiönd-
Bchcn. ddonat van het Rijk; in- de eerste plaats
op den Gentralen Gezondheidsraad. Ook kan
bezuinigd woidcn op de medische en hygiëni
sche inspectie, die ruim oen half milliocn kost.
Het werk van den socialen medische© dienst
Jdicnt in contact gebracht met do hygiënische
iiaspeotie. Een centrale leiding is noodig. Spr.
idient oen motie in, waarin dio Kamer, van oor-
Ideol, dat do wijzo van bezuiniging op een deel
Idor uitgaven voor do volksgezondheid, mol
name voor ktnderhygiëno, bestrijding van ge-
sladhtsziokiten en da'ankbosLrijdinggrooto na-
fdeelen oplevert yoot do volksgezondboid cn dus
onoooneniisch is, do jogecjing uitnoodigt to
overwogen of door reorganisatie vaai den hy-
giöniscben on eociaal-modascben dienst een
meer eoonomisoho bezuiniging kan worden ver
kregen niet strijdig met do hcia.iigen dor volksge
zcusdheid. Dezo motie komt dadelijk in bohan-
idoling.
Do boor VAN VOORST TOT VOORST (R.-K.)
komt op tegen do verplichting voor kouXor-
boortjes van keurloon. le betalen voor geslachte
varkens en ander vee, ook als dit uit nood go-
elacbt is.
Spr. hoopt, dol de Minister althans den klei
nen boer miot zal verbieden vleosck le verkoo-
pen van/voe, dat op zijn boerderij geslacht is.
Do vc^adoring -wordt te 12 uur verdaagd lót
■Vrijdag 1 uur'.
r, vi (sioD.
"Wie Louden bezoekt, gaat natuurlijk ook eens
idem Cenotaaf bekijken. Dat is eon hoogst een
voudig monument vlak bij White Hall. Het is
opgericht lor hea-innea-ing aan de Britten, die
yidlcn in don .grooten oorlog. BaaT rondom lig
gen sleede massa's bloemen, ruikers eai kran
sen, door familieleden van gevallenen daar* neer
gelegd als een hulde aan de dooden. Aandoen
lijke opschriften Staan daar op: „aan mijn lie-
yen verloofde", „aan mijn oenigen zoon", „van
zijn moedor" onz. En altijd staan daar men-
eohen omheen, zwijgend to staren naai- die bloe
toen om dan weer even opwaarts to blikken
naar den gedenksteen.
Typisch Engelsóh alweer is de eerbied, welke
'de Londenaar botoont voor dit eenvoudigo her
inneringsbeeld. Hij voelt blijkbaar diep de sym-
fcclischo bolookenis van dit monument, hij ver
eert do diopo gedachte, wclko tot de oprichting
bel aanzijn gaf. Dankbaarheid voor hen, dao zich
«opofferde© voor het vaderland, bezielt hem.
'Althans op mij maakte het geenszins den indruk
van ijdcQ vcu'loo© wanneer ik zag, dat iodorccD
bij hot passceren van do Cenotaaf hoed of pet
afnam; dat zag ik zelfs doen door alle hoeren,
'dio, bovon op ©on omnibus gezeten, dc plok voor
bijroden. En opmerkelijk ook die tweo kleine
jongens, van een jaar of tien, -die met een iet
wat schuwen blik naar dat #teil omhoog ste
kende stuk steen keken en hun potje afnamen;
klachten zij daarbij aan hun gesneuvelden vader?
Bazclfdo sensalio onderging ik bij het bezoek
naijverig op uw talenten en hij zal bin
nen enkele jaren een knaj) leerling zijn".
„En bij verlangt intusschen, dat ik een
'domkop worden zal", antwoordde Catha-
ïina. „Ja, ik hoor hoe hij voor zichzelf
tracht te spellen cn te lezen, en fouten, dat
hij maakt! Ik wrou, dat jé Chevy Chase wou
herhalen.zoqals je gisteren deedt het was
bijzonder grappig. Ik hoorde je, en ik hoor
de, dat je de dictionnairo nasloeg, om de
Jmoeilijke woorden, uit te vinden, en dan
vloekte, omdat je de uitlegging er van niet
kon lezen i"
De jonge man hield het klaarblijkelijk
Voor te bar, dat hij uitgelachen werd,, om
zijn onwetendheid, en vervolgens uitgela
chen, omdat hij probeerde die op te heffen.
'Ik had eenzelfde idee en terwij] ik mij juf-
Irouw Deans verhaal herinnerde ovor zijn
eersto poging om de duisternis, waarin hij
;was opgevoed, te verholderen, merkte ik op
„Maar, mrs. Heathcliff, we hebben allen
'een begin gemaakt, co allen op den drem
pel gestruikeld en gewaggeld, en als onze
leermeesters ons veracht hadden, in plaats
van ons te helpen, zouden wij struikelen
£n waggelen."
,,01" antwoordde zij, „ik verlang zijn
talenten niet te snoéien maar hij heeft
geen recht om zich toe te eigenen wat van
mij is en het voor mij belachelijk te maken
met zijn akelige fouten en verkeerde uit
spraken 1 Deze boeken, zoowel het proza
als de verzen, zijn mij heilig door andere
herinneringen en het hindert mij, als ze in
zijn mond verlaagd en ontheiligd worden I
iBovcndien heeft hij uit allo juist mijn ge
liefkoosde stukken gekozen, die ik het liefst
ierhaal, als pit berekenende boogaardig-
eid if-*
aan het graf van den onbekenden soldaat, wion
liet Brilscho gouvernement do moest passendo
huldo hoéft gebracht door zijn stoffelijk over
schot ter ruste le leggen in Loudens oudste, ka
thedraal, dc Westminster Abbey, waar ziju groole
mannen bogravcn liggen. Het opschrift op do
prachtige zerk verduidelijkt de bedoeling van
deze, mot aangrijpende plechtigheid, verrichte
bijzetting. Daar rondom liggen alweer steeds
vcrscho bloemen van Engolschon, dio liet verlies
van een bloedverwant betreuren zonder dal zij
■welen waar zijn graf is. Eli voor zich heeft do
illusie, dat hij, dio hier ligt, hem na heeft be
staan. En zoo al niet, dan 'staren ook zij met
eerbied naar dit graf, dat voor hen een zinne
beeld betcokont.
Men moet ik geef bet grif too in do
omgeving vertoeven om tc worden aangegrepen
door den ernst, en ook door dc dankbaarheid
voor ben. di.o vielen, waarvan gedcnbteékcncn
als dczo getuigen. Daar begrijpt men de ge
dachte, welko leidde tot dczo «daad. En daar
krijgt mon eerbied voor, welke als van zelf noopt
uit cigon aandrift het hoofd te on-lblootcn voor
do nagedachte nis van dezen doodo een uit
miUiocnen, dio stierven voor hun vaderland.
„Do Eóigfclsdliman is beleefd maar nïc£
vriendelijk". Althans, dat was alweer iniju
subjectieve indruk. Hij haast zich. om u, ip
gedrang, op straat, of in cafó of restaurant,
tegen u aanbotsende, zijn „excuse nro" te lis
pelen. Hij helpt ook den vreemdeling graag
en, zij het mot ccn kort beleefdwoord, af
doende. Hij doet met liefde moeite om het
hem wel wat vreemd klinkende school-En-
gclsêh van den man vau-over-zee to begrij
pen hij koont u dan met een eigen uitlog-
ging gaarne tegemoet. Maar ziet hij een bête-
igezicht van nog steeds niet begrijpen na een
tweemaal herhaalde inlidhting, dan zijt gij
vender „ludht" voor hen. Familiaar mot
vreemden wordt hij niet licht, vriendelijk al
evenmin. "Want docldgewoon neemt hij zonder
de minste verontschuldiging plaats aan uw
tafeltje in een koffiehuis of. tea-room gij
zijt voctr hem ook dan de „groot© onbekende'*
dien hij niet groet als lpj wee? opstaat. En
uit cigon beweging zal hij u niet licht voort
helpen, ook al ziet hij dat de vreemdeling
zoekt naar iets, dat hij maan- niet kan vinden.
Toch, al is dit de gewoonte, heb ik wol
enkele malen prcttig-aahdcencfo uitzonderin
gen op dezen regel aangetroffen.
Dat was zoo toen ik boven in den koepel
van do machtige St. Paul's Cathedral was
aangeland, na een vierhonderd treden van
eindeloos lijkende trappen te zijn opgoklau-
teT<L^Daa-ihuiten, op don omgang van ccn
hoogt© van een kkdno hondeaid meter, zagen
wij Londen in zijn gansche uitgestrektheid
het look een zee van huizen cn hoog© gebou
wen, kerken en torens, zoover het oog reikte.
Dat wa9 schitterend. Dó&r kreeg osn wel
een indruk van Londons ontzaglijke uitgo-
bxeidhoid.
En daan* kijkende trof ik een Londcnsehe
dame, blijkbaar een grootmama die aan een
paar kleinkinderen de kerk liet zien. Op een
■vraag' antwoordde zij dadtelijk met een uit
voerigheid van inlichtingen welke mij al wat'
ik zag volkomen duidelijk maakte. Geboren
in Londen, zea ze, was zij trotsoh op haar
stad. En daarom lichtte zij ook zoo gaarno
vreemdelingen in „Zie, daar is het hoofd
postkantoor, en daar vlak bij hebben do Duit-
schera verscheidene bommen geworpen. En
dat ijs het Parlement, daar Westfninste-r Ab
bey, daar het „Moniiimie(nt,1r Met een achat
van aanwijzingen daalde ik de vele, vel©
trappen weer af.
Ben tweede vooafccold was een ontmoeting
in Kow Gardens, in het prachtiigo p.airfc dat
voor oen bagatel voocr hot puibliek te zien ia.
Da ar schoof ik, naar het mij al welbekende
gribrmiik, bij een tafeltje' aan, bij een werk
man op z'n Zondagseth met twee dames,
waarvan de een zijn zustor en dc ander blijk
baar de zuster van een ander was. Na de ge
bruikelijke ,ypot of tea" to hebben verschalkt,
vneeg ik iden man den wog naar den uitgang.
Hij wees mij niet alleen beleefd maar ook
vriendelijk den naasten weg, maakt© mij nog.
attent op een paar modi© punten in hét park
en hij sprak, toen ik het had over het groot
aantal 'wandelaars, ter verklaring met geest
drift over den ^general heOaiday", den vrijen
Zaterdagmidfliag, in Engeland al haast een
historische instelling, welk© zijn bijzonder©
liefde bleek te bezitten, zoodat hij daarvoor
Hareton's borst hijgde eenige oogcnblik-
ken in stilte; hij zwoegde onder een heftig
gevoel van verdriet en toorn, dat hem niet
gemakkelijk viel te onderdrukken.
Ik stond op en met de kiesche gedachte,
om zijn verlegenheid te verlichten, ging ik
in de gang staan, terwijl ik intusschen de
omgeving gadesloeg. Hij volgde mijn voor
beeld en verliet het vertrek; maar ver
scheen weldra weer met een half dozijn boe
ken in zijn handen, die hij in Catharina's
schoot wierp, terwijl hij uitriep:
„Neem ze! Ik verlang nooit weer van ze
te hooren, te lezen of te denken 1"
„Ik wil ze nu niet meer hebben", ant
woordde zij. „Ik zou ze met jou verbinden
cn er een afkeer van krijgen."
Zij opende er een, die klaarblijkelijk vaak
was opengeslagen en las een gedeelte op
den lijzigen toon van een beginner, lachte
toen en wierp het weg.
„En luister", vervolgde zij tqjtend, ter
wijl zij een vers van een oude ballade op
dezelfde manier begon.
Maar zijn eigenliefde kon verdere folté-
ring niet verdragen ik hoorde, en niet ge
heel zonder instemming, dat haar onbe
schaamde tong op oen handtastelijke ma
nier werd gestuit. Het kleine mispunt had
haar uiterste best gedaan om de licht aan
gedane, Xnaar ongecultiveerde igevoelens
van haar neef te kwetsen en een handtas
telijk argument was de eenige wijze, waar
op hij de rekening kon vereffenen en zijn
pijn aan do daders vergelden.
Daarna verzamelde hij de boeken e©
wierp ze in het vuur. Ik las op zijn gelaat
wat een smart het hem veroorzaakte, dat
offer aan zijn toorn te brengen. Ik stelde
mij voor, dat bij, terwijl zij verteerden,
wel solK.en te willen sneVen. Twoe dagen
later werd ik o wonder vooa- een vreem
deling in een werelds l ad 1 middenop Cha
ring Cress, een_der drukst© een tra, gogroet
do oer een werkman, kenbaar aan zijn blauw-
1 innen' brook. Hij groette mij met 'n vriendc-
lijken glimlach van herkenning, ik kende
hem ook da-dolijk weer hij was de jongs.' man
die mij in Kow Gardens don weg had gewezen
Maar, als gezegd, dat zijn uitzonderingen.
(Vriendelijkheid is incPordaad Diet een Engcl-
s.ehc karaktertrek* -
/W'
Natuurlijk heeft een wereldstad met een
zielental nagenoeg zoo grooi als heal Ne
derland; eiken dag een talrijke wisselends
bevolking. Om dio allen onderdak te bren
gen zijn reusachtige hotels noodig. Welnu,
da Lendenaar heeft ze gebouwd. Het ho'tet
waar ik acht dagen doorbracht, kan be
schouwd worden als een model van moderne
inrichting, ruim gebouwd, goed verlicht,
voorzien van alle gemakken, en daarbij
niet eens bar duur. Het biedt ruimte voor
een duizend gasten, in zijn D verdiepingen.
Het restaurant, waar ieder zijn ontbijt komt
gebruiken, kan een 600 menschen bergen,
maar wie het ongeluk heeft op 't nigz-
mcer, ontbijt-uur, tegen half negen, beue
den to komen, loopt kans in de queue ga-
plaatst te worden. Want dan is die groote
zaal propvol. Tot eindelijk een der contro
leurs van achter uit de zaal een tzeken
geelt aan een collega bij den ingang, dat
er twee zijn opgestaan, zoodat er ietwat
schot komt. Geregeld gaat dat zoo door.
En dan kan een Hollander, gewend aan
zijn schamel ontbijt, in soberheid jnogelijk
alleen ^overtroffen door het Belgische én
het Zwitsersche zich verlustigen ii het
verorberen van al de heerlijkheden, welke
dat onvolprezen, degelijke Engelsche „break-
tast" aanbiedt Men heeft de keu3 cn
men kan gerust eombineeren, zooveel als
do maag toelaat tusschen een bord
„porridge" (havermout), ham met eieren,
gebakken viseb, gesneden ham, toast mat
jam enz. en de onvermijdelijke thee. Dat
ontbqt staat in de maag; men kan er best
tot 's middags twee uur op teren.
In zoo'n restauratiezaal treft ook alweer
dadelijk do snelheid, waarmee het gaheeie
bedienend personeel, altemaal slanke meis
jes, in uniform, zwart costuum met witte
schort en sierlijken strikt flattezrend mntsje
en een broche met haar nummer zich
voortbeweegt. Trage en langzame meisje3
worden hier blijkbaar stelselmatig geweerd,
't Moet vlug gaan! En dat vlugge werkt
alweer aanstekelijk op de gasten, die niet
noodcloos blijven plakken, maar zoo snel
mogelijk weer ruimte maken voor hun op
volgers.
-
Mij heeft deze week in Londen een groot
genot verschaft. Die gif mrj een anderen
kijk op de wereld. Wat ik daar zag en
ondervond heeft mijn sympathie voor het
Engelsche volk, dat in vele opzichten gz-
Ijjke karaktertrekken vertoont met 'tHol-
landtché, nog verhoogd. Ik vond er ver
klaring van veel wat mij duister was. En
de leerrpe lessen met de prettige gewaar
werdingen hebben mijn lust in reizen nog
verhoogd. Ik kan daarom federezn, die een
buitengemeen belangwekkende stad wil zien,
sterk aanraden een week of langer in Lon
den door le' brengen. Wie dan, als ik, het
voorrecht heeft van prettig en onvermoeid
reisgezelschap en de reis over zee volbrengt
zonder zeeziek te wezzn, zal zich bij thuis
komst dubbel opgewekt gevoelen.
De Nationale Opera.
De heer Koopman geeft een zeer uit
voerige uiteenzetting van zgn stand
punt tegenover do inmenging des heeren
Eroebhuys in de opera-kwestie*
De heer Koopman zegt daarin' o. al:
Het domme gezegde, dat ik van opera-
exploitatiö niets af weet, neem ik hem. niet
kwalijk, daar hij! natpuriijk; van een opera
niets af weet. Er valt voor Broekhuys niets
in tc grijpen bij de Opera, omdat de Opera
geen loterij-kantoor is.
zich het genoegen voor de© geest riep, dat
zij reeds verschaft hadden, cn den triomf
en het voortdurend wassend genoegen, dat
hij ,in de toekomst van hen had verwacht
en ik stelde mij voor, dat ik den prikkel
voor zijn geheime studies ook kon gissen.
Hij was tevreden geweest met dagelijk-
schen arbeid en ruw© vermaken tot Catha-
rina zijn pad kruist©. Schaamt© over haar
minachting en hoop op haar goedkeuring
waren zijn eerste prikkels geweest tot hoo-
gere bezigheden, en in plaats, dat zij hem
behoedde voor het een en hem won voot
het andere, hadden pogingen om zichzelf
te verheffen, juist het tegenovergestelde
resultaat bewerkt.
„Ja, dat is al het goede, dat zoo'n bruut
als jij eer uit ka© hal©©riep Oatbarina,
terwijl zij op haar beeehaddgd© lip zoog en
d© verbranding met verontwaardigde ooge©
gadesloeg.
„Je zoudt beter doe© nu t© zwijgen 1"
antwoordde hij woede©d.
En zijn ontroering belette hem verder
te sprokenhij naderde haastig den in-
ga©g, waar ik ruimte maakte, om hem door
te Jatem. Maar eer hij de stoep over was,
ontmoette hij mr. Heathcliff, die don weg
opkwam, hem bij zijn schouder greep en
vroeg:
„Wat is er nu aa© de hand, mijn
jongen?"
„Niets, niets," zei hij e© ontsnapte in
eenzaamheid met zijn verdriet en rijn
toorn.
Heathcliff zag hom achterna e© zuchtte.
„Het zal dwaas zijn, als ik mdj zelf dware-
boom," mompelde hij zonder te weten, dat
ik achter hem was.
^Maa* nle ik Jtn rijo gelaat lm rijn
ÏVerder:
Indien Broekhuys iets doen wil en de
Opera of Koopman niet wil beschouwen als
eer. reclame-object, laat hij dan een leening
uitgeven tot het bouwen van een Opera
gebouw, echter onder controle van een
commissie, die toeziet, dat alle gelden ge
bruikt worden voor dit doel. Het is na-
tui.rlijk in het belang van Broekhuys, alles
dan met open vizier te behartigen. Daar-;
mede doet hij een goede daad.
Aan het slot van zijn meerendeels vrij
persoonlijke .uitlatingen zegt de heer Koop
man nog: -
Do heer Broekhuys most bedenken, dat
de Opera een Nationale Instelling is, die
subsidie heeft van H. M. de Koningin, Re-
gecring, Amsterdam, Den Haag en Rotter
dam en deze autoriteiten hebfcn ook nog
wel iets te zeggen, zou ik zoo meenen.
Als Broekhuys met een koorlid een Opera
wil exploiteeren, is dit zijn recht, maar van
do Nationale Opera blijft hij! af, daar vindt
hij mij als een tegenstander, daar is te lang
en te hard voor gewerkt om die thans als
een reclame-object te gebruiken en haar
ten gronde te richten. Ik heb wel ver
trouwen in Broekhuys qua het verloten van
Kpeien, villa's of gouden kalveren, maar
niet qua Opera-exploitatie.
Mochten eventueel de autoriteiten en het
personeel Broekhuys toch willen, dan zal ik
mij terugtrekken, maar verlang dan ook in
het belang der Opera, dat Broekhuys de be
loof dé en toegezegde f200,000 stort en refc
door mij gestorte geld terug geeft, waar
tegen hij wel geen bezwaar zal hebben. Dan
zal ik wachten, tot Broekie moe is.
Weest overtuigd, dat ik alles schrijf zen
der ecnigen haat, maar dat zeg ik: Broekie,
gij doet u een dasje om.
Jrtusschen heeft de „Tel." van den heer
Broekhuys de volgende mededeeüng ontA
vangen;
.Gezien h t artikel v. ri den he.r Koopm-n
in uw ochtendblad en op de hoogte gebracht
van een bespreking, gisteravond ten huize
van den heer Koopman gebonden, deel ik
meö, dat het absoluut niet mijn voornemen
was en is den heer Koopman te dwarsboo-
men, en ik rnjj, nu hij verzekert, dat hij
kans ziet de> Opera voort te zetten en reeds
zalen gehuurd te hebben, terugtrek.
Ik zaï' echter de salarisbeloften, gedaan
aan het personeel, zijnde drie weken vijftig
procent of 15,000 gulden nakomen, tenzij
het personeel gevolg geeft aan het door zijn
leiders geuite dreigement faillissement te
zullen uitlokken, tegen welke uitbetaling de-
heer Koopman zeer zeker geen bezwaar
kan hebben.
Ik dank den heer Koopman voor zijn ver
trouwen in mij als exploitant van een ver
loting van koeien, villa's en gouden kal
veren en ik spreek.de hoop uit, dat do Na
tionale Opera den heer Koopman gouden
eieren riü leggen. (w. g.) Broekhuijs.
Gisteren diende voor de Arrondissements-
Rechtbank te Den IJaag de faillissements-.
aanvrage der Nationale Opera door de
firma Sijthoff, aldus verneemt de „Tel."w
Deze firma heefteen vordering van circa
f4000 voor drukwerk en bleek slechts ge
negen met 10 pCt. genoegen to nemen, in
dien de heer Koopman garandeert, dat zij
leverancier van het drukwerk der gereorga
niseerde Nationale Opera kan blqven. Aan
gezien de heer Koopman uit zakelijke over
wegingen meende deze garantie niet te mo.-
gen geven, heeft de firma Sijthoff de faillis
sementsaanvrage ingediend.
Naar de „Tel." verneemt, heeft de Recht
bank deze aanvrage voor acht dagen uit
gesteld.
Inmiddels moet ook aanstaanden Maan
dag weer een faillissementsaanvrage voor
komen, ditmaal van eenige led.en yan Let
personeel, die met het aangeboden accoord
geen genoegen wenschen te nemen.'
Yvette Guiibert. v
Maandag 27 November zal onder de
auspiciën van de Holl. Concert Dir. dr.
De Koos, Den Haag, de beroemde Fran-
sclie Voordrachtskunstenares Yvette Guii
bert, in de groote zaal van de Stadsgehoor
zaal een enkele uitvoering geven met 8
jonge meisjes, leerlingen van haar school.
Hear programma omvat „La Chanson Fran-
(jaise" du Moyen Age h nos jours, en cos
tumes des Epoques". Sedert den oorlof-
was Yvette Guiibert niet meer in ons mid-
deD, "doch velen zullen bekend zijn met
vader zoek, vinei ik haar iedere© dag meer.
Hoe is bet mogelijk, dat hij zo© ©p baar
lijkt? Hc kan het ternauwernood verdragen
hem te zion."
Hij sloeg rijn ©cge© naar de© grond en
ging gemelijk naar binnen. Ei* was een rus-
tedooze, angstige uitdmikking in zijn ge-
laaft, dio ik daar noo-it t© voren bemerkt
had, c© rijn gestalte leek magerder.
Zijn achoctrdoohtei* ©ntsna.pt© terstond
naar de kouken, toon rij hem door het ven
ster bemerkte, zoodat ik allee© bleef.
„Ik be© blij u weer buitenshuis t© zie©,
mi-. Lockwood," zei bij, in antwoord op
mijn groet, „uit zelfzuchtig© motieve© ge
deeltelijk. Ik donk niet, dat ik uw verlies
gemakkelijk zou kunne© vervangen in deze
eenzaamheid. Ik heb me meer da© eens
vejrbaasd wat u hier bracht."
„Enkel een gril, vrees ik, mijnheel'," waa
het antwoord, „of anders is het enkel ce©
gril, die mij nu doet vordwijne©. Ik zal de
volgende week naar Londen vertrekken e©
ik moot u konnis geve©, dab ik geen nei
ging voel Thrushcross Grange langer te
behouden dan de twaalf maanden, die ik
overeen kwam het te hure©. Ik geloof niet,
dat ik daar ook nog maar ©enigen tijd zaï
blijven."
„O, werkelijk; u bent bet dus moe va©
de wereld verbannen to rijn?" zei hij.
„Maar als u gekomen bent om kwijtschel
ding va© betaling te krijgen voor ee© land
goed, dat u niet wilt bewonen, da© is uw
reis tevorgeefsch dk houd nooit op met
het mij toekomende va© ieder te eisobe©."
„Ik ben niet gekomen, om iets daarvan
af te dingen 1" riep ik aanmerkelijk ge
prikkeld uit. „Als u het verlangt, zal ik mi
met u afrekenen," e© ik haalde mijn porte
feuille uit mij® rak*
haro buitengewone gave van voordracht
kunst, waarbjj de schitterende aankleedin
bij haar uitvoeringen in costumes van T
betreffende tijdperken', een bijzondere nt
tractie vormt.
De uitvoeringen' van Madame Guiibert
hebben steeds een bijzonder cachet en er
wordt daarom verzocht, zooveel moffelt
den avond een feesteljjk karakter te ^even
door in avondtoilet tö verschenen. Nader!
bijzonderheden omtrent hét verkrijgt
plaatsen vindt men in de advertentie rï
dit Blad.
SCHEEPSTIJDINGEN. -
KON. NED. STB. MIJ.
NEPTUNUS, 16 November yan Rotten
dam naar Cascaes.
ORION, 16 November yan 'Amsterdam
©aar Tanger.
TRITON, 16 November van 'Amsterdam
naar Laroche.
HALCYON LIJN.
JULIANAPARK, 15 November van Oiau
naar Ipswich.
HOLLAND AMERIKA LIJN.
EDAM, 16 November te Antwerpen.
LOCHKATRINE, pass. 16 November
Vlissingen.
NOORD AM, 16 November va© PlymoutB,
HOLL. OOST-AFRIKA LIJN.
MELISKERK, uitr., 14 November te Dan
cs-Salaam.
KON. HOLL. LLOYD.
SALLAND, thuisr., 15 November yan
Las Palmas.
KON. WEST-I ND. MAILD.
'ARES, 16 November 85 m. van Ostënde,
MEDEA, 13 Novembor van Kingston n,
Belize.
ROTTERD. LLOYD.
JACATRA, uitr., pass. 16 November Gi
braltar.
KEDOE, uitr., 16 November van Pórt
Said.
STV. MIJ. OCEAAN.
STENTOR, pass. 16 November Gibraltar
BRONSWIJK, 15 November van Rotte:1*
dam te Newcastle.
DIRKSLAND, 15 November yan Rouaaq
naar Seaham.
GELDERLAND, 15 November van Gran
gemouth naar Delfzijl.
HONTESTROOM, 14 November van Ant*
sterdam te Manchester.
HOOGLAND, 15 November van BoU*
logne naar Swansea.
LEONORA, 15 November van Bordeaux
te Newport.
LOOSDREGHT, 15 November yan Am
sterdam te Newcastle.
NAALDWIJK, 15 November van Neff*
castle naar Bouceau.
PAPENDRECHT, 16 November yaH
Grangemouth naar Rotterdam.
PRIMA, 15 November van Britonferry'tfl
Oporto.
RIJNDfJK, 12 November van Barry
Rio Janeiro.
SLOT WEENA, 14 November van Lis
sabon naar Rotterdam.
ST. ANNALAND, 15 November van Sluié
kil op Tyne.
ST. JANSLAND, 15 November van 'Am
sterdam te Seaham.
ST. PHILIPSLAND, 15 November vatf
Delfzijl te Immingham.
TENBERGEN, 14 November van QuebeS
naai' Rotterdam.
TYNE, 15 November van Amsterdam fa
Sunderland.
VALKENBURG, 16 November van Bot
terdam te Newcastle.
WA AL, 15 November van Komngsbcrgeö
naar Hernösand.
WASSENAAR, 16 November van Ham
burg te Newcastle.
WESTLAND, 16 November' van Rotter
dam tc Lcith.
WIELDRECHT, 16 November 40 ni. vafl
Scilly.
IJSSEL, 15 November van Fredrikshamfl
te Trangsund.
„Neen, nee©," antwoordde hij koel;
zult voldoende achter!ate©, om uw schul
den te dekken, als u in gebreke blijft teruS
te keeron. Ik heb zoo'n haast niet g<v
te© e© gebruik uw middagmaal met ons
een gast, die rijn bezoek niet zal herhalen,
kan als regel welkom goheeten wo-r-öen Catha-
rina, breng den boel binnen, waar ben ;e -
Cajtihairima verscheen weer en droeg cog
bla-d met messen en vorken.
„Je kunt je middagmaal met Joseph
bruiken," mompelde Heathcliff ter rijdty
„en in de keuken blijven tot hij weg is.
Zij gehoc-nzaamde zijn bevelen zeer stip®
misschien was zij niet in do verzoeking
om ze te overtreden. Da-ar zij leeft onder
lomperdjs c© meaischeohate-rs, ka^
waarschijnlijk cc© betere lclasse menscbea
niiet waard eer en, als zij die ontmoet.
Met mr. Heat hol iff grimmig en z^aar"
moedig aan mijn eene hand c© Haretoflj
volkome© stom, aa© do andere, gebruikt®
ik oen eonigsaiais vreugdeloos maal en nam
spoedig afoeheid ik had door do
deair willen vertrekken, om een laatst
blik op Cathaaiiia te slaan en den oU
Joseph to hinderenmaar Haret-on 011
ving bevelen om rijn paard voor to bre
ge©, en mijn gastheer zelf geleidde
naar de deur, zood&t ik mijn wensch 01
ketn vervullen.
„Hoo somber gaat het leven in dat
voorbij!" overdacht ik, terwijlik dc©
afreed. „Wat ee© verwezenlijking van
romantischer don cv© sprookje aoai
voor mm Linto© Heathsliff geweest
als zij en ik genegenheid voor elkaai
de© opgevat, zoo^s haar goedo ^er7jefl
ster verlangde, e© te came© verhuisd j„,
naar de roerige atmosfeer van de
(Wordt vervolg