Het doodend zwijgen.
fjo. 19031. LEIDSCH' DAGBLAD, Zaterdag 18 Maart. Tweede Blad. Anno 1922
FEUILLETON
TWEEDE KAMER.
UiT ONZE STAATSMACHINE
BUITENL. WEEKOVERZICHT.
Telkens doken nog weer berichten op,
jat de conferentie van Genua opnieuw zou
iforden versohoven en dus misschien ten
plotte nog afbesteld. Gelukkig t..i deze be.
richten niet bewaarheid totdusver, integen
deel, van de zijde van Italië, derhalve van
do gastvrouw Is nog eens uitdrukkelijk ver
der 1 dat de datum der conferentie op 10
April is vaslgeteld en vastgesteld blijft.
Zoo op 't eerste gezicht mag men gerust
pjn, is de consequentie 'ueruit te trekken,
jjovendien zijn de voorbereidselen voor de
conferentie aan den gang of op til of zelfs
reeds afgeloopen. Heden komen immers de
fleutrn'pn in conferentie t-e Stockholm bij
een, terwijl Maandag de ,,groote heeren"
te Londen komen samenspreken en öe klei
ne entente reeds haar standpunt heeft be
paald. Alles loopt derhalve thans als ge
smeerd, zou men zoo zeggen. Toch zouden
Vo trots dit alles Dog geenszins willen
verzekeren, dat Genua nu inderdaad 10
April de opening der conferentie zal zien
plaats vinden. De toestand in Europa is
daarvoor nog steeds te onzeker.
Mee name de politieke situatie in Enge
land is van dien aard, dat verrassingen
geenszins zijn uitgesloten. Had Lloyd
George, die in zijn geboorteland uitrust en
juist voor Genua nieuwe krachten vergaart
een dag of tien geleden geweten, wat hij
nu langzamerhand wel zal beginnen le be
grijpen. dan had hij hoogstwaarschijnlijk
toen wel plaats gemaakt voor een ander,
dunkt ons. De appositie in de unionistische
partij tegen voortzetting der cor w rat
toch geregeld sterker. Zelfs een votum van
vertrouwen voor den premier was in :en
bijeenkomst van unionistische parlements
leden niet te krijgen, waar de leiders terug
deinzen voor een op de spits drijven van
de twist in eigen boezem, veel to bang voor
een scheuring. Dat maakt natuurlijk de par
tij van Younger eerder driester dan kal
mer, dat begrijpt men. Trouwens, unionis
me is thans troef in het land van John
Buil. De coalitie-liberalen worden steeds
meer uit. belangrijke betrekkingen verdre
ven en door unionisten vervangen. Zoo zal
ook de portefeuille van Montagu, die voor
Britsch-Indië, wel dd$r een unionist worden
ingenomen. Gezien ook Lloyd George's ver-
ledon. zal het hem in dit opzicht toch wel
vreemd te moede zijn Zijn invloed kwijnt
'zienderoogen weg, raar binnen zoowel als
naar buiten. Zal hij, ai* inziende, nog naar
Genua willen gaan'? Of is er kans, dat hij
als een dens ex machina, teruggekeerd van
zijn rustkuur, opeens de situatie opnieuw
ten zijnen gunste zal wijzigen, gelijk nog
velen verwachten? Wo moeten hot zien
"tek verder heeft Engeland heel wat te
steile^ Ierland zal velen nog nachtmerrie
bezorgen, waar de onverzoenlijken zich on
verdroten blijven roeren en het de voorloo-
pige regeering aoo zuur mogelijk maken. In
Britsch-Indië is men er eindelijk too over
durven gaan, Ghandi, den leider der non-
cooperation-bewegïng, in hechtenis te ne
men, waarvan de gevolgen nog niot onder
de oogen zijn te zien. In Egypte is sultan
Fuat weliswaar tut onafhankelijk koning
uitgeroepen, zoodat Egypte als het ware
tot een begunstigd dominion is geworden,
maar in orde is het daar al evenmin. Ook
daar blijft een partij hard werken voor een
totale onafhankelijkheid, tot welke partij
do volgelingen van den verbannen Zaghloel
pasja dreigen over to gaan, nu cte verban
ning van dezen nationnlistichen leider niet
ongedaan wordt gemaakt». En in Zuid-Afrika
heeft het kabiuet-Smuts een benauwd oogen
blik doorgemaakt, toen de mijnwerkorssta-
king in een soorb revolutionairen opstand
ontaardde. Smuts zelf is ternauwernood
aan een kogel ontsnapt. Het ergste schijnt
al wocr voorbij, maar, al is de opstand zelf
bedwongen, de, groot: kvvstie, dat is het
naturellen vraagstuk in verhand met het to
werk stellen der blanke arbeiders, is onop
gelost en daarmeo dns de directe aanlei
ding van het hecle conflict onaangeroerd
gebloven.
Hot niet aanroeren van het voornaamste
is wel de groote fout der huidige diploma-
be Yan alles en nog wat wordt z.g. gere
geld, maar in wezen verandert er niets,
Oorspronkelijke detective-roman
door R. J. B.
(.Nadruk verboden).
13)
..Ja, dat weet ik nriet precies, hoor; zoo
nauwkeurig hob ik haar niet bekeken. Zo
geloof ik tussehen de vijftig en zestig,
öraagt een bril en is een best mensoh, voor
soovor ik er over kan oord-selen. Ze heeft
a°g niets gebroken, gelukkiganders zou
Js Laar ook. mot hebben kunnen gebruaken
'•1 nhjn verzamelingen".
."Heeft u veel- mooie dingen?" vroeg
Arthui, die een levendig belang stelt in
a' mogolijke soorten zeldzaam oud por-
^leii), munten, oude houtsneden en der
gelijke zaken
i,Nu raakte Sir James op zijn stok
paardje en hing een enthusiast beeld op
de prachtslukken, die hij bezat; Chi-
beTr sec^reven koperwerk, ivoren afgods-
opti «Hrpansoh porselein en lakwerk.
L>urde houteneden, antieke vazen en
*erviezeii
moet beiden vast eens komen
8t©Un' l aar u me een pleizier mee
Avm! ^8 *n die duigen?"
p knikte
tricot j?d maar zo° weinig mensohrai
kruien ecn oude Japansche vaas nog
°P gn--+.a^Frf>0^cerenM. zcido sir James
stil na J?011 ^00ni ,,die daar uren lang
kunnen zitten kijken en kun-
doordat men niet durft doortasten. En het
spreekwoord zegt: zachte heelmeesters ma
ken stinkende wonden. Een typisch staaltje
van dit, beruchte schuilevinkje spelen is wel
de conferentie der geallieerde ministers
van financiën, waaraan ook de Amerikaan
Boyden deelnam. Na veel vijven en zessen
was men het eens geworden over de ge-
heele linie, het door Duitschland betaalde
milliard in gcud was verdeeld zelfs daar
presenteerde de heer Boyden opeens een
Amerikaansoho kwitantie ten bedrage v#n
2-11 millioen dollar, dus bijkans het geheele
milliard, voor door Amerika gemaakte kos
ten voor de bezettingstroepen/Het was een
duivelscho streek, die Amerika daar de en
tente speelde I De heeren ministers wisten
zich feitelijk geen houding te geven, erken
den tenslotte Amerika's goed recht eenvou-
j dig, zonder meer. Hiermee heeft Uncle Sam
genoegen genomen, aoodat dt verdeeling
van het milliard door kan gaan, maar
Amerika heeft bijkans te duidelijk aange
toond, waar alle door Duitschland te beta
len schadevergoeding blijft: in htt bodem-
looze vat van heb militairisme.
Hoe lang het evenwel nog duren moet,
voor en aleer dit voldoende wordt inge
zien? We zouden bijkans zelfs zeggen, dat
Frankrijk steeds meer den weg des ver-
derfs voor heel Europa opstevent. Want
zonder eenigt overdrijving mag tocli gecon
stateerd, dat een ineenstorten van Duitsch
land ook voor de overwinnaars uit den
wcreldkrijg en juist in de eerste plaats
voor Frankrijk een fnuikenden invloed zal
oefenen.
Hoe deze ziende blindo van een Marianne
genezen moot wordenDuitschland heeft
al doen doorschemeren, dat heb de 10-daag-
scho betalingen ook niet lang meer zal kun
nen volhouden
Volgende week zal men de Oostcrsclie af
faire ook weer nader gaan beschouwen. Wie
durft hier hopen op een oplossing? In Grie
kenland hoeft Goenaris met moeide het
veege ministerieele leven gered. Het oudo
Hellas zal hcol wat water in den wijn die
nen to doen. maar zoolang liet Turksche
nationaliteitsbeginsel niet wordt bevredigd
verwachten wo geen heil daar aan de Le
vant. Waar dit uitgesloten lijkt, blijft ook
deze kwestie een kwestie
(Vervolg van gisteren).
Staatsbogrootiug voor 1922.
Hoofdstuk VLI B (Financiën).
Voortgegaan wordt mot de behandeling
van hoofdstuk VII B (Financiën) van de
begrooting voor 1922.
De heer J. TER LAAN (S -D.) is ook
vóór de miotie-Wcitkamp tot afschaffing
van de registratierechten op den veiling
verkoop
Vervolgens vraagt hij of de achter
stand bij het innen der belastingen al
wordt ingehaald. 'Spr. vraagt voorts een
gemakkelijker betaling van de belasting,
waarvoor de biljetten te laat zijn uitge
reikt en wijziging der Pensonee-le belasting
ill verband met de stijging der woning-
huren Hij hoopt dat- (Te Minister dit laat
ste punt nog eens zal overwogen en zoo
mogelijk verband te loggen tusschen deze
belasting on de inkomstenbelasting.
De heer VAN BERESTEYN (S.-D.) be
handelt enkel o punten, waaruit de achter
uitzetting van do NotJerlandscho industrie
bleek, o.a. den invoer van motoren, waar
bij oneerlijkheden worden begaan.
Hij sluit zioh aan bij hetgeen de heer
Floskens heeft gezegd en dringt or op aan
dat de Minister deze aangelegenheid onder
het oog zal tien.
Do heer VAN RA VESTE YN (C. Fr.)
wijst op do groote winsten van do Neder-
landsohe Bank. Er wordib wol geklaagd
over zwanen belastingdruk, maar epr. wijst
eens op do toeneming dor groote kapita
len. Do snelste toeneming is bij die rijkst au
en do belasting op do groote inkomens is
in vergelijking veel geringer dan die op de
lagere, hetgeen hij met oenige voorbeelden
aantoont.
De heer RUTGERS (A.-R.) zegt dat de
nen wegdvoomen. En daarom kun je oo-k
met bijna niemand er ovor praten
monsohen van tegenwoordig zitten liever
in dc bioscoop of kletsen op jours cn ha
len elkaar over don bedeel".
Sir James ging nog een poosje vcort
met zijn verontwaardiging to luchten over
de liuidigo bewoners van dit aardsohe tra
nendal Wij waren den uitgang van de
Gardens genaderd on namen afscheid, na
to hebben beloofd, dat wo zeker zouden
komen, en nadat sir James ons zijn adres
had) opgegeven. Deze riep toen een taxi
fla-n cn liet zich naar huis rijden. Wij be
sloten terug to wandelen
..Het is toch een goeie kerel", zedde Ar
thur na enkele minuten.
,,Tk kan me nu heelcmaal niet. meer
vaorsheAlcn dat "Bradford hem verdacht
heeft", antwoordde ik.
..Dat geloof ilc ook niet. maar het is
mogelijk, dat Bradford liem meegenomen
hectt om den dader in den waan te bren
gen. diat hij op een valsoh spoor was",
.Dan bad hii hem zoo gauw niet los go-
laten".
..Dat moesl hij wol doen, toen hij do
vrijwel absolute zekerheid had, dat Box
eno onschuldig was als een lammetje. Bo
vendien zijn er nog wel andere manieren
om den dader zand in de oogen tG
strooien. We willen eens zien, wat do
inicMag-editio er van zegt".
Arthur kocht een blad van een passee-
rend kranten ven lor, die luidkeels: De
moord bij Carson!" annonceerde. Een
klein èntre-filetje stend cr in de courant,
Arthur las- het voor:
..Do verdachte sir James Box is na te
zijn verhoord weder op vrije voeten ge
steld. Zijn onschuld staat vast. De politie
namen van li-en, bij wie navordering van
belasting heeft plaats gehad, in da Staats
courant worden gepubliceerd. Dit is als
een soort straf bedoeld, muar dan mooi
vaststaan dat een laakbare handeling is
gesohied. Spr. meent dat dit laatste met
altijd het geval behoeft te zijn voor een
navordering en daarom dringt hij er op
aan dat alleen bij belastingontduiking do
namen zullen worden gepubliceerd.
De heer VAN DE LAAR (Okr.-Soc.)
6teunt de motie-Weitkamp. Hij zet uiteen
hoo onbillijk deze heffing op de veiling-
producten is.
De heer BEUMER (A.-R.) ziet in de
motie-Weitkamp geen politiek. Het gaat
hier om een billijkheidskwestie en spr zal
vóór de motie stemmen tenzij de Minister
verklaart- het geld niet te kunnen missen.
Wanneer dan een initiatief-voorstel tot op
heffing zal worden ingediend, zal spr. ook
daaraan zijn stem niet geven.
De heer TEENSTRA (V.-D.) juicht do
motie toe die hetzelfde wil ais spr.'s amen
dement bij de desbetreffende wet Spr
voorziet dat bij aanneming van de motie»
tegen den wil van den Min. een conflict
ontstaat dat met met een initiatief-vooa^
obel kan worden opgelost
Dc heer KETELAAR (V.-D.) vraagt den
Minister neg eens te overwegen of ateliers
van schilde ra niet als werkplaatsen zijn
aan to merken, zoodat zij bulten de perso-
neele belasting zuiletn vallen.
De Minister van Financiën, de heer DE
GEER, zegt eten heer Ketelaar overwe
ging van zijn wensch tooden heer Rut
gers zegt hij onderzoek toe van do ge
noemde ge val Ion. Do kwestie, door den
heer Van Veen geopperd, licht spr. nader
toeze is nog een onderwerp van corres
pondentie tussehen het Departement van
Onderwijs en dat van Financiën. Verschi1-
lcndo punten uit de rede van den heer
Weitkamp kan de Minister niet beant
woorden, omdfcit zij niet in dte schriftelijke
stukken zijn behandeld. Spr. zegt nadere
overweging too van die punten.
Het invoerrecht op het buitenLandsch
vlcesoh acht spr. niet onbillijk geregeld.
Het kan -gebeuren dat dit vleesoh iets be
voordeeld wordt, omdat het vaste tarief
iets lager is dan de aooijns hier bedraagt.
Veel scheelt dit echter niet, ma-ar de Mi
nister zal overwegen wat hij in deze kan
doen.
De technische herziening van hot in
voerrecht moet objectief worden behandeld
en daarom stelt spr ze liever een half jaar
uit. (Gelach).
Het tij dol ijk -personeel bij de belastin
gen wordt langzamerhand ontslagenmeer
dan dc helft gaat in elk geval weg
De achterstand in het heffen der belas
tingen is o-. a. een gevolg van de ingewik
kelde forensen-kwesties. De Staat wordt,
zeer gehandicapt door do samenkoppeling
van de rijksbelasting met de gemeente
lijke.
Verbooging van het bedragvoor nood
zakelijk levensonderhoud kan spr. moei
lijk overwegen, omdat daaraan verhanging
van het tarief verbonden zou zijn.
Dat de heffingen van de belastingen niet
alle .juist zijn, geeft spr. gaarne toe. Er
zijn gemeenten waar 75 pCt. van het in
komen aan be/lasting wordt betaald In
anderen is dit weer minder, maar de ge
vallen van 75 pOb. doen zioh voor.
Ten slotte do registratierechten voor do
veilingen en de moitae-Wcitkamp.
Spr. moet do heeren teleurstellen. (Ge
lach). De-ze registratierechteai waren niets
nieuws: zij waren verander mg van dc
2 opeenten bij den verkoop bij opbod in oen
V-2 pCt. van den verkoop bij opbod en af
slag. Er bestaat nu geen reden om deze in
te trokken, ook niet tijdelijk. Van allo zij
den wordt tijdelijke opheffing gevraagd
van allerlei belastingen. Spr. kan daarop
niet ingaan zoolang er tekorten zijn in de
schatkist Drukken van de uitgaven zal
ooodig zijn, ook bij Oorlog. Do Minister
van Oorlog is reeds die richting ingegaan
en zal voortgaan met bezuiniging. Eerst
nis de tekorten zijn opgeheven zal van
verandering van belastingen sprako kun
nen zijn. Dan zal dit veilingsrecht liet
eerste zijn, dat spr. onder handen zal ne
men. (Gelach). Hij geeft den voorsteller in
overweging aan zijn motie toe te voegen
is liet spoor bijgter en neemt thans in te
genstelling met haar aanvankelijk vermoe-
don aan, dat zelfmoord is gepleegd".
Aan dit kort bericht ging vooraf een
levensbeschrijving van den verslagene en
van den vermeenden moordenaar, welke
eveneens door Arthur werden voorge
lezen.
„Het berichtje zal wel door de politie
zijn geïnspireerd", merkte hij op overi
gens is e-r iets onlogisch in do verkla
ring, dfat de politic, die hot spoor
bijster is, aanneemt, dat zelfmoord is ge
pleegd1; men zou zoo meenen, dat zij voor
deze lactate veronderstelling toch haar
goede redenen moet hebben".
Wij waren bij ons huis aangekomen en
tante wachtte ons nog met de thee. Zij zag
nog bleek van -de doorgestane emoties en
was heel vriendelijk tegen mij en Arthur,
wien zij vroeg te blijven eten, een uitnoo
cliging welke hij gaarne aannam. Aan ta
fel werd geen woord gerept over „de
zaak" en toen wij na tafel gezellig in mijn
boudoirtje zaten, en ons het kopje koffie
met bet glaasje Bénédictine uitstekend
lieten smaken, terwijl Arthur genoot van
mijn Sullivans, bewoog bet gesprek zich
voornamelijk op het gebied van literatuur.
Omstreeks halfelf kwam John melden
dat lord Cornway aan de telefoon werd
geroepen
Het telefoonkantoor is toch om negen
uur al gesloten 1" riep ik uit.
Arthur zei mets, maar ging naar de
vestibule. Een oogenblik later liet hij vra
gen of ik eens by hem wilde komen. Hij
liep met groote passen op en neer, bleef
stil staan, toen hij mij zag. Zijn gezicht zag
wit, zijn oogeu schitterden, de mond was
saamgeknepen*
„zoodra de nnancieele toestand het toe
laat". (Groot gelach).
De heer DUYS (S. D.) vreest, dab do
heer Weitkamp aan het verzoek van den
Minister zal voldoen en daarom dient hij
een motie in gelijkluidend aan deze, maar
alleen geJdend voor tuinbouwproducten.
De heer WEITKAMP (A. R.) brengt do
aangegeven wijziging in zijn motie aan.
(Gelach) Hij is tegen de motie-Duys, om
dat hij do Landbouw niot in den steek wil
laten
De MINISTER dupliceert.
De algemeene beschouwingen worden ge
sloten
Dinsdag stemming over de moties.
Do vergadering wordt verdaagd lot
Dinsdag één uur.
Openbare Verkoopingen en Verpachtingen.
(Nadruk verboden).
Er zijn twee wetsontwerpen aanhangig
gemaakt, die op openbare verkoopingen en
verpachtingen betrekking hebben.
Het ee-rste betreft een aanvulling van de
web op het notarisambt, waarbij notarissen,
met uitsluiting van all- anderen, alleen be
voegd worden verklaard tot het houden
van openbare verkoopingen van onroerende
goederen.
Zooals d"* zaak nu staat kan de verkoop
van onroerende goederen zoowel aan een
taris als aan een zaakwaarnemer worden
opgedragen.
De vraag of dat juist is gezien, ia al
vaker ter sprake gekomen. Aan den eenen
kant Werd beweerd, dat het in het belang
van de beide partijen is, als eigendoms
overdracht plaats heeft door tusschenkomst
van een deskundige, die bovendien beëedigd
is en tot op zekere hoogte als officieel per
soon kan worden aangemerkt. Aan den an
deren kant was men van meening, dat de
twee partyen zelf moeten beslissen, aan
wien zij de behartiging van hun belaRgen
willen opdragen. Bovendien wezen cèe voor
standers der volledige vrijheid op de hoogc
kosten, die door notarieels tusschenkomst
werden veroorzaakt.
De Minister is niet blind voor dit kosten-
argument, al meent hij, dat de kosten, aan
notariëeele tusschenkomst verbonden, niet
al te hoog zijn. Maar zij zijn er en het is te
begrijpen, dat de belanghebbenden wegen
zoeken, waarlangs die kosten kunnen wor
den verminderd. Daarom ook wil hij niet
voorschrijven, dat elke verkoop van onroe
rende goederen door bemiddeling van een
notaris moet geschieden. Maar Iets anders
is het voor openbare verkoopingen. De
zaakwaarnemerij neemt hoe langer hoo
grooter afmetingen aan, zóó sterk, dat er
een rem noodig is. Daar komt bij, dat de
akte, die bij een openbare vev1-ooping dopr
een zaakwaarnemer zou worden opgemaakt,
en aan den kooper zou worden uitgereikt,
geen authentieke krocht bezit cn de kooper
er dus de dupe van zou kunnen worden.
Daav kornt nog bij, dat de zaakwaarnemer
als lasthebber van den eigenaar der goe
deren een ondershanasche lastgeving van
dezen ontvangt, waarvan het volstrekt niet
zeker is, dat zij bewaard blijft; sterft bijv.
de zaakwaarnemer dan bestaat er kans, dat
heel wat van zijn papieren worden opge
ruimd en dus niet meer als bewijsstuk bij
mogelijke geschillen kunnen gebruikt wor
den, terwijl de stukken van een not-aris aan
een opvolger worden overgedragen. En het
meest bedenkelijke in dezen is wel, dat do
verkooper do keus hooft, door wien "hij het
goed wil laten verkoopen, en de kooper
daarover niets te izeggen heeft, maar mo
gelijk wel den last er van ondervindt.
Op grond van een en ander wordt nu
voorgesteld, dat alleen een notaris bevoegd
is openbare verkoopingen van onroerende
goederen te houden, onverschillig of de ver
koop ing doorgaat of dat het goed wordt op
gehouden.
Het tweede wetsontwerp, waarop wij bo
ven doelden, betreft ten deolc verkoopin
gen, maar vooral openbare verpachtingen.
Ook daarbij gaat het om de kosten niet
alleen diie, welke noodwendig aan de ver-
„Je mocv niet schrikken", stiet hij uit,
„sir James Box is een uur geileden ver
moord gevonden nabij zijn woning".
Ik etend sprakeloos maar voelde mij
beven over mijn gansche lichaam.
„Bradford was aan de telefoon, de po
litie heeft het lijk omstreeks halftien ge-
vondten, heeft, aan stukken, die in den bin
nenzak staken, clio identiteit en het adres
vastgesteld, en heeft do vermoorde naar
zijn woning overgebracht. Stom, want het
was beter geweest daarmee te wachten
tot dat Bradford er geweest was. Die is
pas om lien uur gewaarschuwd. Ik moet
or naar toe. Ik heb om dc auto van Scot
land Yard gevraagd".
„Mag ik mee?"
„Zou je dat nu wel doen?"
,Ik zal jr niét in den weg loopen, ik
beloof het je".
„Maar het is daar toch geen plaats voor
een jong meisje".
„Toe, je hebt gisteravond beloofd
,,'fc Is goed, 't is goed".
Arthui was nu één en al actieop zijn
gelaat lag een zeldzaam vastberaden en
energieke trek. Het was alsof het hem
speet, dat hij dien dag verluierd had, of
hij zijn 6chacte moest inhalenhij gaf den
indruk van ccn sterk gespannen veer.
Wij gingen naar tante, die een voorge
voel had van naderend onheil eai direct
VToeg: Wat is cr gebeurd?" „Sir Box
heeft een ongeluk gehad", zei ik, „we jnoo-
tcn er dadelijk heen".
„Zoo laat nog", vroeg zij, „zou je dat
nu wel doen?"
Arthur brengt me weer thuistoe, mag
ik gaan? Gaat u maar gerust naar bed".
Ik had tante niet de volle waarheid ge
zegd, maar gelukkig informeerde zij niet
kooping verbonden zijn, maar ook om toe
vallige, wel vermij del ijke, maar nu eea-
maal gebruikelijke kosten.
Er is in 1919 een Staatscommissie voofc
het pachtvraagstuk ingesteld. Deze commis
sie heeft voorgesteld:
a. allo kosten, vallende op een open-
baro verkooping of verpachting, komen
ten laste van den verkooper of den ver
pachter
b. het uitloven van ecnige premie bij
openbare verkoopingen of verpachtingen
is verboden en strafbaar.
De Regeering kan zich met deze voorstei
len slechts gedeeltelijk vereenigen.
Dat de kosten van een openbare ver
pachting ten laste komen van den verpach
ter, acht zij billijk en aannemelijk. Vooral
bij verpachting voor niet te langen tijd is
liet wenschelijk, dat de gegadigde alleen bij
zijn bod rekening heeft te houden met de
door hem geboden pachtsomde kosten,
dio op do verpachting vallen eu die na
tuurlijk ineens zouden moeten worden vol
daan, zouden het eerste jaar onevenredig
du ui' maken. Bij verkoopingen is dat an
ders. Daar gaat een goed in blijvend eigen
dom op den kooper over; hij weet hoe
groot de kosten zijn en kan er dus bij de
bepaling van zijn bod rekening mee hou
den. Daar kunnen de kosten dus zonder
bezwaar voor den kooper blijven.
Theoretisch is he-b dit volkomen juist.
Maar of het in allen deele opgaat, is wat
anders. De Minister zegt, dat het voor dea
kooper geen verschil maakt, of hij f 16 000
betaalt zonder kosten of f 15.000 met f 10.30
onkosten en dat het voor den verkooper
evenmin verschil maakt, of hij f15.000
schoon ontvangt-, of f 16.000, waarvan hij
f 1000 moet storten, 't Is echter niet onmo
gelijk, dat het in de praktijk vooral voor
den kooper nie hetzelfde is. Maar <öat ligt
buiten ons bestek.
De slotsom is, dat de Regeering voor
stelt bij verkoopingen de kosten ten laste
van den kooper te laten, maar ze bij ver
pachtingen ten laste van den verkooper te
brengen.
Een andere zaak is het uitloven van pre-
miën bij verkoopingen en verpachtingen.
Zooals wij reeds zeiden wil de Staatscom
missie die onherroepelijk verbieden.
De Regeering is het met de Commissi®
eens, dat allerl'ei premiën als hooggeld. ge-
laggeld, wijnkoop en onder welke benaming
zij ook bekend mogen zijn, de kosten van
een verkoop of een verpachting onnoodig
verzwaren en de prijzen kunstmatig opja
gen. Daartoe behoort ook de hier en daar
gebruikelijke premie voor dengene, die heti
eerste bod doet. De Regeering acht derge
lijke premiën afkeurenswaardig.
Daarentegen wil zij behouden, wat als
strijkgeld, plokgeld of inzefcgëld bekend
staat en waaronder verstaan wordt de pre
mie ,die uitgeloofd wordt voor dengene, die
bij do eerste instantie van een verkooping
(den inzet) het hoogste bod doet, in afwach
ting van de tweede instantie (den toeslag).
De Regeering meent, dat. deze premie van
economisch belang is, omdat er door be
reikt zal worden, dat het goed niet bene
den de waarde zal verkocht worden. Er
moet immers aangenomen worden, dat de
gene, die een bod doet, ook werkelijk over
tuigd is, dat het goed die waarde heeft.
Ook dit is theoreticli waar, maar het zal
den Minister, dunkt ons, wel niet onbekend!
zijn, dat er hier en daar een categorie van
menschen bestaat, die men „strijkgeldloo-
pers" noemt en die den prijs opdrijven,
en ten eerste om het strijkgeld hoog^r t®
maken, en ten tweede, omdat zij er reke
ning mee houden, dat er iemand is did
het aangebodene hebben moet, en zij duS
geen gevaar loopen „er aan te blijven han
gen", wat toch wel voorkomt cn tot aller
lei moeilijkheden aanleiding geeft.
Samengevat, komen dus de voorstellen
hierop neer:
1 openbare verkoopingen met of zonden
gunning mo?en alleen door een notaris ge
houden worden;
2o. bij openbare verpachtingen komen d<»
ko3tcn ten laste van den verpachter;
3o. het uitloven van premiën bij open
bare verkooDingen en verpachtingen uitge
zonderd strijkgeld, is verboden.
0
"i
verder en berustte zuchtend hl bet onveil»
mijdelijke.
HOOFDSTUK VI.
Het einde van een zonderling.
Do auto stond voor en daar stoven wij
do nachtdonkere straten cèoor, met olaxon-
gokrijech op de hoeken: De Sootland-
Y'ard-ohauffeur zette er oen flink gangetje
in en, wanneer zij niet moesten inhouden
voor andere voertuigen, steven wij door de
stille straten. Arthur zed geen woordzat
met starren blik te staren. Ik voelde weer
om mij de sfeer van geheimzinnigheid,
waarin ik den vorigen avond had ge
ademd, maar nu in sterker mate. De ciood
van dezen man, waarmede wij dienzelfden
middag nog hadden gesproken en gelachen
trof mij nog heviger dan het gebeurde van
den vorigen nacht.
Ik koesterde een feilen haat tegen do
moordenaars van do beide menschen, dis,
al waren ze mij dan ook niet verwant,
toch tot mijn kennissen behoorden voelde
een woede in mij opstijgen tegen de bedrij
vers van deze aanslagen op leden der so
ciety, waarvan ik zelf er een was.
Hoe vriendelijk had sir Box ons uitgo-
noodigd orn zijn soliatten te komen bewon
deren Hoe had ik dien man verkeerd be
oordeeld in den beginne, terugstooteo
door zijn onsympathiek uiterlijk 1 Een
type, had ik hem den vorigen avond ge
noemd Hoe weinig hadden wij kunnen
vermoeden, dat wij reeds zoo spoedig en
ouder deze omstandigheden een bezoeit
aouden brengen aan zijn woning!
(Wcrdt vervolgd)*
