BRIEF UIT DE VOLKENSONDSSTAD.
een groot deel der contributie glijdt, nog
eenmaal moge gelukken, dat de ^veilheid
ons goed betaalt en de linancieele zorgen
j)_oge verdwijnen.
.Waard© X. nu wordt U ontevreden en
dat mag toch iu uw Bond niet; pas maar
©p dat Uw Voorzitter, de heer Jac. van
Waning, burgemeester van OucJekerfc aar*
den IJsel, het maar niet lioort! Dan kon
het wel eens gedaan zijn met Dw lidmaat
schap van den A. N. P. B.
U schreef, dat een groot deel der con
tributie gleed in de zakken der bezoldigde
bestuurders; doch u vergeet nog iets, nl.,
dat, als een lid van onzen Bond of zijn
echtgeuoote komt ,to overlijden, aan de
nabestaanden een uitkeering van f 50
wordt gedaan. Dit kostte alleen in 1913
ons f 1000, zegge duizend guldenhet was
het jaar, toen zoovele collega's vielen als
slachtoffers der Spaansche griep. Uit de
contributie wordt ook een weekblad uit
gegeven en gratis aan alle bondsmakkers
verstrekt. Als wij om de 2 jaar een con
gres houden, dan kosten die 66 afdeelin-
gen aan afgevaardigden in 1920 reeds ruim
f ItOO. Heeft een der leden rechtskundige
bijstand noodig, de Bond betaalt het, dus
U was niet juist; maar nu weet U waar
onze contributie blijft. Als er gesteund
moet worden, richt Uw oogen naar Breda,
dan doen do Bondsmakkers en do Bond
het, zoo solidair zijn wij nog wel. Dus
geen inzameling, daar passen wij voor.
Dat U lid is van den A. N. P. B., is Uw
recht; dooh waar blijft lU contijïfbutio'i
Van actie inzake loonsverhooging of ver
korting arbeidstijd is mij van Uw Bond
in de ruim 17 jaar, dat ik in den Van
Putt-ens-Bond bon, ni eté\g ©bleken
in Leiden.
Ik sprak juist nog een lid van den A.
N. P. B. j.l. Vrijdag, die onomwonden
verklaarde, dat hij zich niet kon vcreeni-
gen met de inzameling en dat dit juist
in Leiden moest gebeuren, vond hij be
neden alle peil.
Waarom, waarde X., is U lid van den
A. N. P. B. Omdat er hooge chefs do
leiding geven? Och, dit doen wij bij ons
zelf, ziet Udaarom hebben wij juist 6
bezoïdigdo bestuurders aangesteld, die
goed werk verrichten.
Met dank aan de Redactie, teeken ik snij,
Hoogachtend,
Y. KUIPERS,
Voorzitter van de afd. Leiden van
den Alg. Bond van Politiepersoneel
in Nederland.
Leiden, 10 October 1921.
Meer licht, meer lucht l
Do inhoud van het ingezonden stukje,
onder bovenstaand opschrift, namens het
bestuur der afd- Leaden v. d. B. v. N. O., in
TJw 3de blad van Zaterdag, heeft zeker aller
sympathie, doch m. i. hebben B. cn "W. toch
verstandig gedaan voorloopig niet op die
speelplaatsen in tc gaan. Niet omdat het
zooveel geld zou kosten, maar omdat het
slechts een lapmiddel zou zijn- Vooreerst toch
wat baat het voor kinderen of zij al een paar
uu-r por dag zoo'n speelterrein bezoeken en
den overigen tijd toch in vunzige krotten
moeten doorbrengen. Dan is het, zoo goed
als zoker, dat juist de kinderen van krotbe
woners, die toch wel net meest frissehe lucht
noodig hebben, het minst gebruik zouden ma
ken van die speelplaatsen. Denk maar eens
aan het vodksbadlhuis van den heer Krantz
aan den Oude-Singel, hoeveel procent van
de bevolking zou daarvan proncecrcn Zelfs
zijn er, helaas, nog menschen, die daarvan
gratis kunnen gemeteD en het toch vertik
ken- Ja, het is gek, maar er zijn beslist nog
een massa menschen, die niet goed gedaan
willen zijn.
Neen, heeren onderwijzers, als het u heili
gen ernst is om de zoo voortwoekerende tu
berculose afdoende te bestrijden, tracht dan
het Rijksbestuur te bewogeD, om de vele neg
in ons land liggende heidegronden.op grooto
schaal tc doen ontginnen. Uw .Jcnd is hiaeh-
t-ig en heeft nogal inviced. Bouwt dan in
de 1st© plaats op de zoo gezonde Veluwc en
andere plaatsen eenigc dórpen, met een speel
terrein in het midden van 2 3 Hectaren.
Do woningen kunnen ruim cn flink zijn
cn iedere bewoner zou men daarachter een
f linken moestuin kunnen geven. Maak het
don mensehen daar verder zoo rangcna .m
mogelijk, door gelegenheid voor allerlei sport
te geven, enz. En wanneer het eenmaal zoó
ver is, doe dan uw uitersten best oin alle
maniSchen, die tlians nog in L dorapt© krot-
ton in sloppen, poorten cn stegen wonen,
daarheen tc doen verhuizen. Ik verzeker u,
dr r verdient ge nie* alleen een monument'
o-p uw graf, doeli een stoel in den hemel.
Maar ik vrees, dat ge het heuscli niet ge
daan zoudt krijgen 3/4 der menselicn zou
zeker ock die weldaad niet willen aanvaar
den.
En toch zou ik cr sterk voor zijn do Hoogo
Rcgecring daaTtoe aan te sporen.
Dc opzet van een en ander kost wel velo
mdllioenen, ctoch daar staat tegenover een
groot volksbelang, n.l- de gezondheid'.
Verder zou men op die wijze jaren lang
duizenden mcnschcn aan het werk kunnen
houden, waardoor de steun kassen langza
merhand ook overbodig zouden worden, ter
wijl het nageslacht van die eerste kolonisten
vcor ons land' nog eon pracht gezonde boe
renbevolking zou kunnen opleveren. Welnu,
heeren, een mooi arbeidsveld voor Uw in
vloedrijken bond- Aan !t werk du6, ik weet
zeker, dat ge veel steun zult ondervinden
van andore bonden.
N. N.
Leiden, 10-10-'21i
Nood te Wecncn.
Duizenden hongerlijdende kinderen zijn er
uit Wecnen iri ons land gekomen. Wat düio
geleden hebben, hoe erg ook, is nog het erg
ste niet. Er is vrceselijke zedelijke nood, die
te Weencn dc volwassen en nog niet volw «s-
scn meisjes bedreigt, en waaraan Toeds zoo
velen ten offer gevallen 2ijn. Van Chr- Pro-
tostantsohe zijde is er een comité gevormd,
om te redden, wat er nog te redden is. Voor
dat comité hoopt morgenavond hier in de
Nutszaal te 9preken Mevrouw Haberi, eclit-
genoote van den Protestantsohen Gottedienst-
leeraar aan dc middelbare scholen aldaar,
die reeds in verschillende steden van ons land
heeft gesproken. Wc nocrdi.gen vooral dó vrou
wen uit.. Al wordt er veel <van u gevergd,
ehiit uw hart niet voor den nood van uwe
zusters.
Ter afwisseling zullen eenigo liederen ge-
zengen wordón door een meisjeskoor.
Men zie voorts do advertentie in dit blad.
Met hartelijke dank voor de plaatsing,
J. C- S. L.
Commissie van Actie tot Regularisatie van
het Schildersbedrijf.
Mijnheer de Redacteur 1
Wilt U zoo goed zijn onderstaand tc plaat
sen, waarvoor bjj voorbaat onzen dank.
Er bestaat alhier een Commissie tot Regu
larisatie in het Schi 1 dersbedtrijfwelke t u
doel heeft, liet sehilderswevk te vcadeelon
over het gdncele jaar- Zij bestaat uit werk
gevers en werknemersbonden in het bedrijf.
Het belangrijke waagstuk dat ons driDgt,
is oorzaak, dat genoemde bonden tot over
eenstemming gekomen zijn, om het overvoe
ren dtor werkzaamheden, .die uit den aard
van het vak voortkomen, tc regelen. Niet
zooals gebruikelijk is, dat juist in liet voor
jaar overvloedig werk, ja tc veel werk ge
daan wordt, watcvenzoo goód in latere maan
den gebeuren kan. Dit leidt veelal tot onge
regeldheden in het bedrijf.
Allereerst wordt het werk in de kortst mo
gelijke tjjd, ook wel door ongeschoolde kraeh-
ten afgemaakt, wat niet ten goede komt i
het werk. Ten andere wondt dc werkloosheid,
die tooh in ons bedrijf zulke gVoote afmetin
gen aanneemt, bevorderd.
Wij vragen daarom Uwe medewerking voor
dit dool. Er zijn werken te vinden, die zon
der bezwaar in de komende wintermaanden
kunnen geschieden. Let schilderen van ge
vels, wat betreft de eerste werkzaamheden,
zooals gronden, wat een vereischte is om
vocht tegen te gaan- Het schilderen van kan
toorgebouwen, in het bijzonder trappen, hui
zen, gangen en portalen, jalouziön, tuin meu
belen en allerlei huisraad.
Wanneer U het met bovenstaande eens
bent, volgt daaruit onmiddellijk, dat wij met
het doorvoeren dor gewenschte verbeteringen
niet behoeven tc wachten. Reeds aanstonds
kan veel gedaan worden. In de maandeD, lie
wij tegemoet gaan, zal weer veel werkeloos
heid in ons bedrijf komen. Wij kunnen het
kwaad direct bestrijden, door werk, dat wel
licht in liet komende voorjaar zou worden
uitgevoerd, reeds nu te doen uitvoeren.
Wij zijn er van overtuigd, dat, wanneer de
Hoofden der Regecringsdepartementen, de
Besturen van Provinciën cn Gemeenten, 'de
Besturen van W oningboiuvvercenigi ngen,
H.H. Architecten, Maatschappijen tot Exploi
tatie van Woningen en Kantoorgebouwen,
Huiseigenaren, enz. enz., allen eens om zicih
heen zagen, cn de gehouwen bekeken, die
onder hun toezicht staan of hun tooböhoorcn,
veel schilderwerk reeds nu kan uitgevoerd
worden.
Als allen het plan, door ons opgezet, steu
nen, dan kan het gewenstihte succes niet uit
blijven.
Hoog ach ten t?,
Vobr de Commissie uit de samen-
werkende bonden in het Sohil-
f fT-'r- dórsbeklrijf.
J. MEIJER Jzn., Voorzitter-
- - - I. TÜINSOF DE MOED,
Secretaris.
(Part. correspondentie-}
IY.
Be Tierde week der Tweed© Yolkenbonds-
vevgadeiriiig.
Genèvc, 3 Oct. 1921.
Met bcwondcrenswaórdiigen ijver hebben
dó gedelegeerden ter Tweede Volkcnbouds-
vergadering hun werkzaamheden voortgezet.
Hoe men ook over dó uitkomsten denken
moge en men zou de Vergadering onrecht
aandoen, indien men ©r geringschattend over
zou willen spreken dit staat wel zeker,
dot zelden op een internationale danferentio
zoo hard gewerkt is, als thans te Genèvc. De
om 10 uur aanvangende algemeen© vergade
ringen worden ."tegenwoordig tot half twee
voortgezet. Om 3 uur vangen dan in het Pa
leis des Nations de commissie-vergaderingen
aan, die vaak tot half negen darren, en ©enig©
malen is het reeds voorgekomen, dat om 5
uur ook de «algemecne vergadering nog ccna
bijeenkomt, zoodat de leden dan eigenlijk op
twee plaatsen tegelijk moeten zijn.
Dit laatste is slechts hun verdiende loon,
wanneer men aan do behandeling denkt, di<5
zij ons, belangstellenden journalisten, heb
ben aangedaan Door drie openbare com
missie-vergaderingen steeds gelijktijdig te
houden, hetgeen mogelijk is doordat iedere
delegatie uit drie leden bestaat, moesten wij,
ongelukkige mannen der pers, <Jie geen drie
manschap zijn, van dó ccnc zaal naar dc
andere rennen, teneinde althans eenigszins
op de hoogte te komen van wat in iedere
commissi© omgaat. Het is slechts een billijke
straf, die Voorzitter van Karncbcclc door zijn
gelijktijdig houden van algemeen© cn com
missoriale besprekingen zijn mcdegedelcgecr-
den oplegt, thans ook eens tc bemerken, hoe
onaangenaam het is op twee plaatsen tege
lijk te moeten zijn
De vrees, die nien verleden week eenigs
zins moest koesteren, dat de algemeen© ver
gaderingen slechts in een droog voorlezen
van lange rapporten met daaraan verbonden
uitvoerige Tesoluties zouden bestaan, waarna
na enkele even vervelende redevoeringen zon
der bepaalde bedoeling do besluiten der com
missies eenvoudig1 zouden wórden goedge
keurd, is gelukkig ongegrond gebleken. In
dien de algomeene vergaderingen dit kar de
ter hadden aangenomen, zou het voor het
wekken dor aigomeene publieke belangstel
ling t© betreuren zijn geweest. Want ook
de journalist is een mensch en men kan hem
niet kwalijk nemen, dat hij een levendiger
beschrijving geeft over een vergadering, die
hom werkelijk bcci-de en interesseerde, dan
over een, waarvan men liet verslag veel aan
een amor rustig thuis lezen kan.
Do beraadslagingen in de vierde week
dieegen, gelukkig, een levendig karakter.
Maar met 6én uitzondering, toen het eenigs
zins fel toeging en ten slotte een stemming
tussehen de twee partijen uitspraak meest
d»>en, word «steeds uó algomeene geest van
tegemoetkoming, die ook weer in dcze.Vol-
kchbondsvergadcring, evenals in het vorig
jaair, alle gedelegeerden behcerscht, de eind
overwinnaar cn worden allo besluiten een
stemmig genomen-
Do uitzondering, die gelukkig ten slotte
geen kwaad bleed schijnt tc hebben achter
gelaten, deed zich Donderdag voor, toen
de Franseho delegatie hardnekkig aan oude
diplomatieke gebruiken bleef vasthouden en
niet wilde erkennen, dat het tot-stand-komrn
van den Volkenbond nieuwe regelen kan heb
ben medegebracht.
De levendige strijd, dien deze Tweed©
Voibenbondevorgadermg aanschouwd heeft,
betrof do behandeling van het onderwerp
bestrijding van den handel in vrouwen en
kindoren. In Juni was te Genèvo een confe
rentie gehouden van door do verschil lende
Regcoringen daartoe aangewezen deskundi
gen, ton einde do vraag te onderzoeken, of
na do Parijsc-he verdragen van 1904 cn 1910,
waarbij dó Staten ziek tot bepaalde maatrc-
gèlen ter bestrijding van den handel in blanke
slavinnen verbonden, een nieuwe don ven tie
met scherpere bepalingen tegen dozen „groot
zeilen smet onzer beschaving", zooals Bal
four zeide, gewenseiit was-
Do deskundigen waren tot een bevestigende
beantwoording dezer vraag gekomen en h«ad-
don in do slotakte hunner Conferentie een
aantal wenschen neergelegd.- Er moet een
scherper toezicht op groote stations en ha
venplaatsen Woirucn gehouden, nien moet bij
immigratie cn emigratie beter toezien, ook
de roorborcidómgshantle 1 ingen moeten worden
strafbaar gesteld, ©nz.
Do Volkenbond stornl thans voor do vraag,
hoc deze wenschen tc verwezenlijken. Op do
gewone diplomatieke wijze zeide Hanotaux,
die in dozen do woordvoerder dor Franseho
delegatie was. Laat ons do wenschen der des
kundigen goedkeuren en daarbij die hoop uit
spreken, dat de Rogecringen spoedig een
nieuwo conferentie bijeenroope van uitvru'k-
kelijk gevolmachtigde diplomaten, waar die
wenschen dan in con conventie kunnen wor
den neergelegd.
Waarom een nadere Rc-geeringreonferon-
tie vroeg Balfour, dó Engelsche minister.
Is de Vcil'kcnbondevergadoring niet ©veneens
©en bijeenkomst van Rcigeeringsrvertegen-
woondigers Laat ons zelf den tekst uier
Conferentie vaststellen Dit gaa-t reel snel
ler, spaart kosten uit en toont, dat dó Volken-
bondsvergadering ook tot daden in staat ie.
Vooral deze laatste opmerking vain Balfour
wekte veel instemming mot zijn plan. Eenigo
voortrcffolijke juristen bestudeerden een door
de Engolschc regeering ontworpen conventie
en toen dez© volkomen in overeenstemming
met do wenschen der in Juni bijeengekomen
deskundigen bleek te zijn, besloot do over
groot© meerderheid der vergadering die con
ventie reeds terstond aan te nomen. «Slechts
do noodzakelijke ratificaties der verschillen
de regeeringen, die odk in het Franseho stel
sel nog noodig zouden zijn geweest, zijn neg
vercisdht, om de strengere bepalingen ter
onderdrukking van den vrouwenhandel in
werking tc doen treden. Do Volkenbou dsvor-
gadbring heeft, öoctr in dezen de practische
Engelsohc leiding to volgen, niet. alleen we
der een prijzenswaardig humanitair werk ver
richt, doch bovendien getoond, zooals Noor-
wogcn's vrouwelijk© gedelegeerde, mcj. Bm-
nevic, liet uitdrukte, „deri weg der oud© di
plomatie niet t© willen volgen"- Dit tecken
van don frissckcn geest, diie te Gcnève waarit,
mag men als een belangrijk resultaat der
vierde weck met blijdschap aanvaarden.
Met de besproking dor vraag, hoe do oco-
nomieoh© blcikkado meet toegepast w^irden
tegen een Staat, die een anderen den oorlog
verklaart/ zonder de voorschriften van het
Vol'kenbondsverdirag tot vreedzame beslech
ting van internationale geschillen te hebben
in acht genomen, is men deze week nog niet
geheel gereed gekomcD. Over enkele punten
is do eindstemming nog aangehouden- Toch
staan de groote lijnen, door dezo Volken-
bondsvergadering aangenomen, t-eeds vol
doende vast.
Dc Vergadering rekent op de goede trouw
der Bondsleden en op dc macht dor openbare
meening. Wie weet-, dat Lord Robert Ctcil
een der voornaamste opbouwers van het aan
genomen stelsel, geweest is, zal zich over dit
laatste niet verwonderen. De Vergaderingi
heeft dus besloten, dat ieder lid van den Vol
kenbond het recht behoudt zelf te beslissen,
of naar zijn oordeel de den oorlog beginnen
de Staat de voorschriften ran den Bond i'n-
zako verplichte voorafgaande pegirrgen tot'
minzame schikking van het geschil overfcre-
don heeft. Niet dc Raad, zooals eenifeen eerst
wilden, doch iedere souvoreino Staat moet
dit to goeder trouw voor zieh zelf uitmaken.
De Volkenbond-sraad. zal echten', door zijn
meening in een uitvoerig en geheel openhaar
te maken advies uit tc sproken, eee bemoep
te doen op den verdragstrouw der Staten en
op do openbare meening, om in international©
solidariteit door cconomisohcn boyeot den
vrodovor9tontd©r te bestrijden. Ten einde aan
zijn advies des te grootere waarde te geven,
zullen alle in de eerste plaats bij de blokkade
betrokken Staten uitgenoodigil worden ann
do Raadsvergadering, waarin het advies zal
worden opgesteld, deel te nemen.
Bij dc tenuitvoerlegging dor blokkade zal
zooveel mogelijk naar humanitaire begrip-pen
moeten wordon te werk gegaan. Af sperring
van den invoer van voGr de burgerlijke bevol
king volstrekt noodzakelijke levensmiddelen,
zal slechts in uitersten nood plaats vindón.
Dit zijn eenigc dor voornaamste door de
Tweede Volkenbondsvorgadering aangenomen!
regekn. Laat ons hopen, dat ze nooit ge
bruikt behoeven te worden. Doch dc Verga
dering heeft, het Franseho spreekwoord
„Gig-u vomer, eest pró voir" (Regecren is voor
uitzien) gedachtig, nuttig weck verricht, door,
aan ihet algemeen© beginsel van het Volken*'
bondisvcrd-t.iig een nadere uitwerking te gc^
ven-
Hot belangrijkste besluit der vica'de week
was echter waairschijnlijk dat over de beper
king van bewapening. Hoeveel wenschen zijn
niet reeds in die richting gewit. Doch hooi
zelden kon men eenigszins nader aangeven,
wat do oca's te stappen zouden moeten zjjo
Lord Robert Cecil bcgreop, dat men eindelijk:
uit do algemeenheden moet geraken- Op zijn
voorstel is aan een bijzondere commissie op-
gcdiragon een «algemeen plan van beperking;
van bewapening te ontwerpen ©n dit ayi do
Derdo Volkenbondsvcngadering, die in Sep
tember 1922 wederom te Genèvc zal bijeen
komen, to onderworpen. Alweder dus uitstel
van minstens een jaar, zal menig belasting
betaler zuchten Ook dit jaar zal de finan-
tieclc druk der bewapeningen dus weder niet
wcrkJen verlichtHij hoeft gelijk, die zoo
klaagt. Dc-ch wie «enigszins beseft, hoe ge
compliceerd liet vraagstuk is, zal billijken,
dat deze Vergadering niet onmidvdc-Mijk, zen*1
der goede voorbereiding, do wenschen van'
zeker het grootste deel der m-enschhedd in'
vervulling kon dóon gaan. Laat ons ons ver
heugen, dat dank zij Lord Robert Cecil's
voorstel, dat eenstemmig aangenomen werd,
do Derdo Volkenbondsvcr.gadering met ken
nis van zaken een praktische daad z«-il kun
nen verriohten
Do 0ntwapeningsdi9cussic gaf voo-rts -neg!
aanleiding tot do belangrijkste rede, die tij
dens do Tweede Volkeiubon lisvcngaderig ge
houden werd die van den Fransehen gede
legeerde Noblemaire over do verhouding tus
sehen Frankrijk ©n Duitsohland. Over deze
in a-Me opzichten bemoedigend© en verblij-
dendo redevoering, die oen nieuw tijdperk!
der Duitseh-Franrehc verhoudingen kan ope
nen, in mijn volgenden briof
MARKTBERICHTEN.
PURM EREND, 11 Oct-. 13 kl. fabrieks-
kaas f63; Rijksmcrk f70; 21 Boerekaa*>
Ï6S; Kijksmerk f67; d Commissie, Rijks-
merk f66; 1 Oouüsohe ka-as; 595 K.G.
boter f 3.00-3.40; 300 vette runderen f 1.30
1.65; 68 melk- on gelde, handel stug; 13
stieren, 22 paarden f200-100 622 kaive-
veren f 230—2.50, handel stug; 2-18 nuch
tere kalveren voor den slacht, f 1550,
handel matig; voor d<j fokkerij f20tö
559 vette varkens f80—1C2, handel vlug;
17 magere varkens f2448, handel stu»;,
326 biggen f 10—22, (handel ©bug1207
schapen en overhouders f2237schapen
f2052. handel stug; 83 bokken; 100 gan
zen f4—4.50; kippeneieren f 1617 600
zak appelen f 1.00-5.00; 500 znk peren
f 2.0O—f 11.00.
in heel Duitschland was. Wanneer ik mij
des avonds uitkleedde, staarde ik dikwijls
naar dat plaatje, mij afvragend, welk ver
band er zou kunnen bestaan tussehen Boo
nekamp cn mijn broer. Ik besloot dc eer
ste de beste gelegenheid te baat tc nemen
om het plaatje tc onderzoeken. Op zeke
ren morgen toen Otto in de file stond bij
den slager, sloop ik weg uit den bierkelder
naar onze slaapgelegenheid, stak een kaars
aan cn nam het plaatje van den muur om
het van dichtbij te onderzoeken. Het was
heel gewoon, roode letters op een groenen
achtergrond van voren en wit van achter. t
Toen ik het plaatje weer aan den spijker
hing, zag ik iets met potlood op den muur
geschreven, op do plek, waar de kaart had
gehangen. Mijn hart stond bijna stil van
vreugde over deze ontdekking. Want het
schrift was van mijns broers nette, artis
tieke hand; dc woorden waren Engelsch
en het beste van alles, de letters van mijn
broer stonden er bij. Dit las ik:
,,5. 7. '16.
„Je kunt mij vinden in café „Begina",
Düsseldorf. F. O."
Nu ik dit wist, had k het gevoel, dat
ik verder alles wel kon dragen, Dit bericht
deed dc hoop in mijn hart weer herleven.
Op 5 «Juli leefde Francis ten minste nog.
Aan dat feit klampte ik mij vast als aan
een anker. Het gaf mij moed voor 't moei
lijkste van «al mijn endervindingen ïn
Duitschland: die Jange dagen van kellner-
spelen in dat dievenhol. Want ik wist, dat
ik geduldig moest zijn. Binnenkort, hoopte
ik, zou ik mijn palieren uit Haases han
den kunnen loskrijgen of Kore, wanneer
'die terugkwam om mij op te zoeken, over
Jóden om mij een pas te geven^ die mij in
staat zou stellen naar Düsseldorf te gaan.
Maar de termijn van mijn pas was bijn.a
verstreken en de Jood kwam nog steeds
niet.
Dikwijls waren er oogenblikken, waarop
ik verlangde Haasc of een van de anderen
te vragen, hoe lang mijn broer daar ge
diend had. Maar ik vreesde de aandacht
op mijzelf te vestigen. Niemand vroeg mij
iets (vragen n.aar iemands persoonlijk ver
leden werden bij Ha«ase niet aangemoedigd)
en zoolang als ik maar de onbetaalde, han
dige duivelstoejager bleef, zou mijn wensch
onbekend te zijn, geëerbiedigd worden, dat
begreep ik. Terloops vragen naar mijn voor
gangers lokte geen mededeelingen over
Franc-is uit. De inrichting van Haase scheen
een reeks vage, obscure, gedienstige gees
ten gehad te hebben.
Alleen over Johann, wiens voorschoot ik
droeg, werd Otto mededeelzaam.
„Een stommeling!" verklaarde hij. „Hij
was hier goed af. Haase vond hem best,
de klanten hielden van hem, vooral de da
mes. Maar hij werd verliefd op Frau Hed-
wig (de juffrouw aan het buffet), toen
kreeg hij ruzie met Haase, en dreigde hem
je snapt wel, met klanten die hun papie
ren niet in orde hebben. Den eersten keer,
dat Johann daarna uitging, werd hij gear
resteerd. En hij werd doodgeschoten in
Spandau!"
„Doodgeschoten riep ik uit. „Waar
om V'
„Als deserteur".
„Maar was .hij eon deserteur?"
„Ach, wasf Neen, hij had do papieren
van een deserteur in z'jn zak.zijn eigen
waren verdwenen! Ach! het is een kwaad
ding ruzie met. Haase te hebben l'i
Ik legde mij er voortaan speciaal op toe
op goeden voet met den herbergier te blij
ven. Door mijn onverdroten ijver slaagde
ik er zelfs in zijn goedkeuring te verwer
ven, hoewel hij het nauwelijks wilde erken
nen en altijd klaar was om op te vliegen
bij de minste aanleiding.
Op een avond, ongeveer tegen zes uren,
kwam een jónge man, dien ik nooit onder
onze geregelde klanten had gezieD, de trap
jes van de straat naar beneden af, en
vroeg naar Haaso die in slaap gevallen
was op de sofa in de achterkamer. Bij het
zien van den jongen man sprong Frau Hed-
wig van haar zetel achter liet buffet af en
verdween. Zij kwam dadelijk terug en ge
leidde den jongen man i k bestond een
voudig niet nhar de achterkamer, waar
hij ongeveer een halfuur bleef
Toon versohecin hij weer, begeleid door
Frau H-edwig, en ging heen.
Ik was getroffen door d© verandering in
het uiterlijk van do vrouw. Haar gericht
was bleek, haai- oogen waren rood behuild
en dwaalden steeds onrustig naar de deur.
Het was een weinig druk uur van den dag
en or waren geen klanten.
„U ziet er verdrietig uit, Frau Hed-
wig," zei ik. „Zijn er weer moeilijkheden
met Haase V*
Zij keek mij aan en schudde het hoofd,
haar oogen stonden vol tranen. Een groot©
traan gleed over het rouge van haar wang.
„Ik moet spreken," zei ze. „Ik kan dien
angst niet alleen dragen. Jo bent een goedo
jongen. J© bent bescheiden. Julius; er
dreigt óns gevaar 1"
„Wat bedoelt u?" vroeg ik. Een. voor
gevoel van onheil rees in mij op.
„Korel'i fluisterde zij.
„Kore?" horhaaldo ik. „Wat is er met
Korc
Zij keek angstig om zich heen.
„Hij werd gdstermorg-cn gopakt," zei re.
„Bodoelt u gevangengenomen?" ric-p ik
uit, nog onwilMg liet ontstellende nieuws
to gel o oven.
„Zij kwamen vroeg in-den morgen in zijn
huis en pakten hem, terwijl hij nog in bed
lag. Ach! het is verschrikkelijk 1" En zij
begroef het gelaat in do handen.
„Maar," zei ik om to sussen, hoewel ©jn
benauwd© vrees mijn hart bekroop, „er is
toch geen reden om dadelijk to wanhopen.
Wat betnekent nu of jo gearresteerd wordt
tegenwoordig met al dio maatregelen
Do vrouw hief haar gezicht op, dat bleek
was onder al da verf.
„Kor© werd doodgeschoten in de Moabit-
gevangems vanmorgen," zei ze met ge
dempte stem. „Die jong© man daarjuist
bracht liet bericht." Toon voegde zij er
ademloos bij en do woorden stroomden haar
van do lappen
„Je weet niet wat dit voor ons bctcc-
kent. Haase handelde niet dlien Jood. Als
ze hem doodgeschoten, hebben, is het, om
dat zo van hem alles te weten zijn geko
men wat ze weten wilden. Dat betcekont
enz» ondergangdat böteekent, dat Haaso
denzclfden kant op zal gaan als die Jood.
Maar Haaso is koppig, roekeloos. De
man, dio hot bericht bracht, waarschuwde
he-m, dat zo hier olk oogenblik een inv.al
konden doen. Ik heb hean tevergeefs ge
smeekt. Hij gelooft, dat Kore verklapt
heefthij gelooft, dat do politie wel kan
komen, omar hij zegt, dat ze hem niet zul
len durven aanrakenhij is bun vai^ te
veel nut geweest; hij weet te veel. Ach!
Ik ben bangIk ben zoo bang
Haases stem klonk uit de achterkamer.
„Hedwig!" riep hij.
Do vrouw droogde haastig haar oogen af
on verdween door do deur.
Do kust was veilig, wanneer ik wilde ont
snappen, maar waar kon ik heengaan, zon
der papieren of paa, ik was een achter
volgd stuk wild.
Het bericht van Kcrcc gevangenneming
en ter-oclitstolMng spbokto mij door het
hoofd. Natuurlijk, do man had een uiterst
gevaarlijk beroep on had waarschijnlijk
dat epollctjo al jaren gespeeld. Maar ver
onderstel eens, dat zo mij al op het spoor
waren tot aan hot huis in de straat In eten
Zoltcn
Ik ging de kamer door en opende do
deur naar do straat. Nooit sedert ik daar
gekomen was, had ik een voet buiten ge
zet, cn al was een poging tot ontsnappen
hopeloos voor mij, ik dacht, dat ik toch wol
do omgeving van den bierkelder kon vor-
kennen voor het. geval, dat ik vluchten
moest.
Ik liep dus vlug do trap naar do straat
op on botst© bijna tegen een man aan, die
bij den ingang rondslenterde. Wij maakten
boiden verontschuldigingen, maar hij keek
mij scherp aan vóór hij verder ging. Toean
zag ik een ander drontoten aan den over
kant van ck> straat. Verderop, bij den hoek,
waren nog twee mannen aan het trcuzeloiUi
Allemaal koken zij strak naar den kei-
dor ingang.
(Wordt vervolgd.)
