LEIDSCH DAGBLAD, Xaierdag 6 Augustus.
Tweede Blad. Anno 1921
LANDBOUW-ONGEVALLENWET.
UNO- EN TUINBOUW,
FEUILLETON
CHRISTOFFEL EN COLUMBUS
f^o. 13341.
m BUITENL. WEEKOVERZICHT.
't. Kr.n verkeer en. zed Breero reeds en
hij had gelijk. Briand zou hem hot bijkans
kunnen nazeggen. Hoe plotseling heeft
Frankrijk bakzeil gehaald voor den Engel-
achen wilMoesten we in ons lao/tste over
zicht nog gewagen van groote onzekerheid
inzak© het bijeenkomen van den Op per-
aten Ra<ad e-n dus inzake een spoedige be
slissing over de groote kwestie, die mo
menteel de Europeesohe politiek be-
hcorscht, de ihkt was nog nauwelijks droog,
0[ heb blaadje was geheel omgekeerd.
Engeland aritvfr'óórcLIe op Marianne's voor
waarde Eerit'troepen zenden naar Opper
Silozië, clan pas vergaderen, zoo afdoende,
(tat Briand hals over kop eieren voor zijn
gold ko09 en de voorwaarde even snel in-
fllikte als ze gesteld was. John Buil gaf op
fermen toon te kennen, dat het niet van
plan was van zijn standpunt: de Opper
ste ltaad beslisse over het zenden van.
troepen, af 'te wijken en liet in zoo
verre die deur voor verder sproken over,
dat Marianne een kans werd gelaten,
sicfti neer te leggen bij wat hij wilde. Een
breuk met Engeland durfde Briand begrij
pelijkerwijs niet aan, vooral niet, waar
het, goed beschouwd, zoo'n luttel onder
deed botrof en dus was net paroolwijken.
Natuurlijk is geprobeerd dat wijken to
klcoden in een vorm, die zooveel mogelijk
a/Ho cohec voor Frankrijk verdoezelde, doch
do crisis was te ver doorgevoerd, om daar
in te kunnen slagen. Trots oen paar
honingzoete Havas-beriohten, die het zelfs
wilden voorstellen alsof Engeland zioh naar
Frankrijk bad geschikt, notabone, is het
Frankrijk niet mogen gelukken zijn neder
laag te verbloemenniet eens in eigen
land en "dat zegt wait! De Fransche ant-
woord-nota is ook maar voorzichtigheids
halve niet gepubliceerd
Da/t Briand op een of andere manier
zou probe eren, als tegenzet te Berlijn
tegen de bandige manoeuvre, waarbij
Durtscbland speelde op de kaart der on-
oenigheid tussobcn beide toonaangevende
entente-landen .Duitsehland to overtuigen
van de herstelde eenheid die tussohen
twee haakjes langzamerhand zooveel ma-
Ion gelapt en gekramd is, dat het gevaar
lijk wordt was vanzelfsprekend. Bijzon
der fortuinlijk in dit opzicht is de Fra-nsöhe
premier echter ook niet geweest. Waar
ïhiitsdhiLand immers al gezegd had, een
verzoek tot troepenvervoer door bet land
van de entente in haar geheel te zullen
inwilligen, had do demonstratie, waarbij
nu een dergelijk verzoek werd gedaan
„voor 't geval, dat de Opperste Raad dib
noodig oordeelt" weinig waarde en Duitsch
land verzekerde dan ook zonder tijdvei-
lies, dat het aan den wonooh voldoen zou,
als het zoover kwam. Een tikje Schade u-
froude" zal Rosen, de Duifsahe minister
van buitemtandsohe zaken misschien niet
bc-bben kunnen ondierdlrukken.
Eenmaal de onderlinge ruzie opgelost,
stond niets de bijeenkomst van c)en Opper
sten Raad) meer in don weg, clie nu, met
heb oog op de aanwezigheid van Italië's
vertegenwoordigers, op Maandag a.s. is
bepaald. Lloyd George en Bonomi, die
voorloopig in Italië te paard zit, nu ook
de Senaat vertrouwen in zijn kabinet uit
sprak, zullen ze<lfs hoogs'/waarschijnlijk
van de partij zijn.
Maandag begint dan feitelijk het politieke
Êteekgpel eerst recht. In Frankrijk voelt
men al ©enigszins, dat het ook op deze
conferentie wel eens' aan het kortste eindje
kon trekken, althans vele. bladen toonen zich
zeer ongerust. Speciaal, waar Italië, trots
de verzekering, dat Sforza's politiek zou
worden voortgezet, inderdaad bljjk geeR,
meer naar links georiënteerd te zfta, <Lw.z.
meer te komen in Engeland's vaarwater,
«aarheen het trouwens uit eigen belaag ook
van zelf als het ware wordt gedreven.
l)e Fransche pers tracht nog wel ernstige
rtaarschuwingswoorden aan het Eogelsche
adre3 te doen hooren, maar effect verwach
ten we dienaangaande weinig, te meer niet,
waar van over het Kanaal in tegengestelde
zin wordt gewaarschuwd, waarbij zich het
geluid, dat uit Duitsch land komt b.v.
iWirth's rede te Bremen etc. vrijwel aan
sluit
Een ernstig feit, dat niet te licht mag
worden aangeslagen, i3 ongetwijfeld, dat of
ficieel in Polen zeer gevaarlijke dingen wor
den gezegd. Als de beslissing niet naar den
zin is, dan z£ï Polen haar niet erkennen,
Zoo klinkt het bot zelfs uit den mond van
den premier toe. Moet dat Korfanty niet
een spoorslag z\jn tot een nieuw optreden
in geval niet ten gunste der Polen uitspraak
wordt gedaan?
Berichten uit Franschen koker, dat nog
geen bepaalde uitspraak in het Opper-Sile-
zische vraagstuk zal volgen, nemen we voor
alsnog niet au serieux. We beschouwen die
als een laatste zwakke poging tot vertroe
beling.
Wat de Opperste Raad nog meer zal be
handelen? Zeker het vraagstuk van hulpver
leening aan Rusland, waarbij zeer delicate
punten zijn. Men weet, hoe Frankrijk van de
drie entente-grooten de eenige is, die elke
connectie met de sovjets bij voortduring
heeft geweigerd, tenvjjl Engeland en Italië
voor handelsrelaties niet zijn teruggedeinsd.
Zal Frankrijk van een onvoorwaardelijk steu
nen, afgezien van de vraag wie in Rusland
heerscht, willen weten? Dat is nog zeer de
vraag. Veel zal in dit punt afhangen van
wat Amerika doet, dat bjj voorbaat, evenals
fcjj de andere hulpVerleeningen in Europa,
de eerste viool voor zijn rekening heeft ge
nomen en al de gestelde voorwaarden door
Sovjet-Rusland reeds zag aangenomen. Een be
wijs, hoezeer Rusland de hulp noodig heeft!
Jammer, dat de meeste berichten omtrent
de situatie in het zwaar beproefde land zoo
schromelijk overdreven zjjn; des te meer,
waar de 'werkelijkheid reeds verschrikkelijk
genoeg is, dat lydfc geen twijfel.
.Voorts eveneens ^eker de kwestie der
sancties van Londen, die nog altjjd van
kracht zijn. Ook hier een tegenstelling tus-
pohen Frankrijk en Engeland, waarbij Ma
rianne gesteund zal' worden door België,
'dat voor zoover het dit punt betreft, ook
zal mogen meepraten. Frankrijk zal zioh ter
verdediging van het handhaven der sancties
die door Duitschland's aanvaarden van het
ultimatum als' 't ware feitcljjk van zelf ver
vielen, moeten vastklampen aan de berech
ting der oorlogsmisdadigers, het eenige, wat
houvast biedt Men weet, ho9 in Frankrijk
deze berechting als een soort comedie wordt
opgevat, en Frankrijk! zelfs alle stukken
heeft teruggenomen.
Engeland's houding is ook hier weder cm
minder agressief.
Wat verder nog ter tafel zal worden ge
bracht is' onzeker. Misschien de Oostersche
kwestie. Veel heil is daarvan echter nicfc
te verwachten, waar nog Griekenland, noch
Angora van bemiddeling willen weten, beiden
vasthoudend aan eigen overwinningskansen.
Toch is niet onmogelijk, dat Engeland nog
een poging zal willen wagen, al is uitge
sloten, dat Engeland ooit zoover zou willen
gaan als Fransche berichten hebben willen
doen gelooven; berichten, zoo tastbaar on
juist,' dat we daarvan gesn melding hebben
gemaakt.
De Oostersche kwestie is nog niet rijp
voer een oplossing!
Ingocliend is een wetsontwerp tot ver
zekering van personen, werkzaam in de
landbouwbedrijven, togen geldelijke ge-
vUgon van ongevallen, Chun fin verband
met l.un dienstbetrekking overkomen.
Aan de Memorie van Toelichting ont-
1 ci non Ae het volgende:
Do Minister van Arbeid heeft gemeend,
na bekomen Koninklijke machtiging, het
omfcwerp-Tnlma te moeten intrekken en te
vervangen door een nieuw wetsontwerp.
Zijn bezwaar tegen het thans ingetrokken
ontwerp betreft in hoofdzaak de daarbij
geregelde organisatie der verzekering,
welke nagenoeg gelijk was aan die
der bij de Ongevallenwet 1901 geregelde
verzekering. De verzekering zou worcfen
uitgevoerd door de Rijksverzekeringsbank,
met gelegenheid voor den werkgever om
het risico van do verzekering zijner arbei
ders zelf te dragen, hetzij over te dragen
aan een bijzondere verzekeringsinstelling.
Sinds de laatste tien jaren zijn echter
verschillende onderlinge organisaties van
landbouwers tot stand gekomen, welke de
ongevalenverzekering der land- en tuin
bouw arbeiders hebben ter hand genomen,
en welke aan de arbeiders, in dienst der
bij haar aangesloten werkgevers, ia geval
van bedrijfsongeval geldelijke uitkcerin-
gen verleenen, welke in aard en omvang
overeenkomen met die, waarop de Onge
vallenwet 1921 den door een ongeval ge
troffen arbeiders aanspraak geeft.
Van de zijde dier organisaties is de
wensch naar voren gebracht, d'a.t de ko
mende wettelijke regeling haar in de ge
legenheid zal stellen haar bedrijf te blij-'
ven uitoefenen. In het algemeen genomen
hebben deze I-organisaties, waarvan de Cen
trale Landböuw-Orjderlinge, de Tuinbouw-
ünderlinge, ae R.-K. Boerenbond, de meest
op den voorgrond tred'cndo zijn, het bewijs
geleverd met ernst te streven naar een
zoo goed mogelijke vervulling van de vrij
willig op zich genomen taak, terwijl cle
Minister heeft kunnen bevinden, dat in
het bijzonder over de uitvoering der ver
zekering doqr de drie vorengenoemde or
ganisaties, ook in werknemerskringen
waardeering bestaat.
Aangezien de Minister op het standpunt
staat, dat, waar de overheid haar bemoei
ing uitstrekt tot een nieuw gebied, bij de
organisatie dezer overheidsbemoeiing zoo
veel mogelijk rekening moet worden ge
houden met hetgeen op dat gebied ia het
vrije maatsohappelijk verkeer zich heeft
ontwikkeld en bewijzen van levensvatbaar
heid heeft gegeven, heeft hij gemeend aan
don vorenbedoelden wensch voldoening te
moeten geven.
Kaast deze meer principieele overwe
gingen hebben echter ook practische over
wegingen geleid tot het voorstel, om ook
nan bijzondere organisaties, naast open
bare organen aandeel te geven in de uit
voering der verzekering.
Bij de uitvoering der Invaliditeitswet- is
gebleken, dat deze op het platteland be
langrijk grooteron, administraticven last
medebrengt dan cle uitvoering der wet in
de stedelijke districten.
In het algemeen genomen vertoont zioh
bij de landelijke bevolking tegenzin tegen
ambtelijke, bemoeiing; voor een deel zal
deze tegenzin wellicht moeten worden toe
geschreven aan zekere behoudzucht, maar
voor een ander deel toch zeker aan voor
liefde 'voor zelf doen.
Het ontwerp laat uitsluitend onderlinge
\ereenigingen van werkgevers bij de uit
voering der verzekering als bijdrijfsver-
eeniging toe en sluit daarvan uit winstbe-
oogende instellingen.
Het ontwerp stelt eenige eischen ten
aanzien van den omvang der onderlinge
vereeniging, welke lot de uitvoering der
verzekering weDscht te worden toegelaten
en niet- slechts bestaande, doch ook na de
invoering der wet niouw op te richten
ganisat-ies als B'edrijfsvereeniging zullen
kunnen worden erkend.
•Het wetsontwerp draagt derhalve de uit
voering der veradkering op aan apenbare or
ganen (Rij kswoTCdkeriingsban k, Verzekerings
raden en Raden van Arbeid) on aan bijzon
dere instellingen (Bddrijfsveneenigingen).
Beide soorten van organen staan aLs gelijk-
iberedliti-gdon naast elkander, en de werkgever
hoeft de onbelommorde keuze of hij zioh wil
aansluiten bij een Bodrijfsvereeniging, dan
wel het risico van de verzekering zijner ar
beiders will zien gedragen door het openbaar
orgaan. Wat d-ezc laatste wijze van verzeke
ring betreft, is de organisatie aMus ont
worpen, dat. de Rijksverzekeringsbank de
draagster is van het risico der verzekering,
terwijl de Voraeikoringsraden en de Raden
van Arbeid zullen worden belast met- de da
den van uitvoering, welke beter door locale
organen dan door oen centraal lichaam kun
nen werden verricht-
Een organisatie deur verzekering, gelijk het
onderhavige wetsontwerp bevat, vordert dat
de- belangen van de arbeiders, verzekerd bij
oen Bod rij fevereenig i ng, door wettelijke
maatregelen worden gewaarborgd. Het ont
werp bevat dan ook oeu aantal voorschrif
ten, welke die zekerstol ling tot oogmerk
hebben.
De arbeider in een volgens deze wet vcr-
zekeringspliohtig bedrijf is van, rechtswege
verzekerd tegen geldelijke gevolgen van hem
in verband met zijn dienstbetrekking over
komen ongevallen. De wet geeft aan op wel
ke schadeloosstellingen bij een ongeval aan
spraak bestaat. Deze regeling stemt geheel
overeen met die nopens de aanspraken op
schadeloosstelling in de Ongevallenwet 1921.
De verzekering geschiedt bij de Rijksver
zekeringsbank. De werkgever is echter be
voegd toe te treden tot een door de Koningin
erkende Bedrijfs vereeniging. In dat geval
zijn dc arbeiders in dienst van den werkge
ver verzekerd bij de betrokken Bedrij fsver-
ecniging, wolke geh-ouiden Ls aan de bij haar
verzekerde arbeiders bij ongeval'ten minste
dezelfde schadeloosstollingen te verleenen,
als de Rijksverzekeringsbank volgens de Wet
verplicht is aan de bij haar verzekerde arbei
ders te doen- De Staat is aansprakelijk voor
alle ingevolge de wet aan de verzekerden en
hun betrekkingen toekomende schadeloosstel
lingen onverschillig of dae schadeloosstellin
gen moeten worden uitgekeerd door de Rijks
verzekeringsbank of door een Bedrij fsver-
ceniiging. De wet stelt verschillende eischen
waaraan een vereeniging, wil zij als bed rij fs-
verccniging worden erkend, moet voldoen.
O.m. wordt de eisoh gesteld, dat het bestuur
der Bedrijfsverecniging voor de helft moet
bestaan uit arbeiders, werkzaam of werk
zaam geweest in oen verzekeringsplicditLg
bedrijf. Deze arbeiders-bestuursleden zullen
door den met de uitvoering der wet belasten
minister moeten worden benoemd uit een
voordracht, opgemaakt door de door dien
mjiaiistor aan te wijzen werknemorsvereeni-
gïngen. 1
Aangezien de beslissingen omtrent het
recht op schadeloosstelling door het "bestuur
der Bedrijfsvereeniging worden genomen, is
door vorenbedoelde bepaling liet ge-vaar voor
eenzijdige beslissingen afgesneden- Tot zeker
heid voor de nakoming harer verplichtingen
stort de Bc'drijfsvcreeniging in handen van
het Bankbestuur oen algemeen pand. Van
deze verplichting zal eehtor geheel of gedeel
telijk vrijstelling kunnen worden gegeven,
indien in dc statuten der Bodrijfsvereeniging
woddt bepaald, dat de leiden ouderling voor
dc schuilden dor vereeniging aansprakelijk
zijn en nog een jaar na liun uittreden als lid
aansprakelijk blijven.
Voorts is de Bedrij fs vereeniging verplicht
om bij olike toekenning van oen blijvende
rente i-n handen van het Bankhestuur een
pand te «storten tor waadde van de eontnnle
waadde d-ier renle.
De bij een Bodrijfsvereeniging aangesloten
werkgever staat bu.iten verhouding tot de
Rijksverzekeringsbank. Hij zal echter aan
het Bankbestuur aangifte moeten deen van
zijn bedrijf on van eventueel© staking daar
van. opdat zal kunnen worden uitgemaakt,
of de betrokkene werkelijk een verzekorings-
pliolitjg bedrijf uitoefent, of niet meer uit
oefent. Mode zal dc werkgever, aangesloten
bij een Bedry-fsvereeniging, aan de Bank
aangifte moeten doen van de in zijn ondcT-
neming plaats gevonden hebbende ongeval
len. Deze aangifte is noodig voor de controle
op de igest-io der Bedrij fsvereen-lgi ngen.
Het ontwerp laat overigens de Bd.lrijfs-
vcreeniginjg v-rij in de wijze, waarop zij haar
bedrijf wensoht in te richten- Het onderzoek
der voor haar rekening komende ongevallen,
die toekenning en uitbetaling der door haar
verschuldigde schadeloosstellingen, het be
rekenen der door «de aangesloten werkgevers
vcrseihuiüdugde bedragen, geschieden overeen
komstig het eigen inzicht, der Bod rij f sverec-
niging. Deze is imtussc-hen gehouden oen
reglement samen te stellen, waarop de goed
keuring van den met de uitvoering Ider wet
belasten minister wordt veeaisclit, zoodat op
de inrichting van het bedrijf der Bedrijfs-
vcreenigi-ng preventieve controle bestaat.
Ten slotte stolt liet ontwerp in oen RaaïcT
van' Toezicht op de Bedrijfsvereenigingenin
welken Raad naast oen aantal door dc Rc-
gcerhig aangewezen personen werkgevers en
v.onknomers zullen zitting hebben-
In aansluiting ap de Ier zake lïostaande
jurisprudentie worden inwonende kinderen
buiten de verzekering ingevolge deze wet ge
steld. -
-8-
__*t
„GeraniuBis"-stekken.
De meeste -lezers en lezeressen zullen
wel weten, welke planten ik bier bedoel.
Hos-wel reeds vele jaren oud, handhaven
zij zich bij voortduring en er is moeilijk
een. gewas aan t© wijzen, dat meer alge
meen wordt gekweekt en gewaardeerd. Iil
de tuinen van alle standen vindt het een
plaats, in de balkons en ampels van groote
buitens, maar ook in do vensterbank van
de kleinste huisjes. Voor een njpt, gering
dfeel zal deze algemeen© waardeering voort
komen uit- de ongemeénë bloemrijkdom vaa
de geraniums. Waaneer de eene bos in
volle ontwikkeling is, is een bijzittende
bloem weer balf geopend en vertoo-ncn.
zioh op dezelfde plant reeds knoppen om
voor opvolgenden bloei te dienen. Daarbij
komt, dat de kleuren bijzonder helder en
warm zijn, en zelfs bij den felsten zonne
brand niet verkleuren. Reeds van verre
valt. do kleurenrijkdom op en deze houdt
aan tot de vorst e rin het najaar een eind
aan maakt. Tijdig opgenomen en binnen
gebracht, zal de bloei daar zelfs geruimen
tijd doorgaan.
Algemeen zijn de geraniums bekend
vóór wij er iets meer van meedeel en, dient
vermeld, dit de zoo overal gebruikte naam
onjuist is. De eigenlijke naam is pelar
gonium en geraniums zijn heel iets anders.
Het geslacht geranium bestaat uit- mee>r-<
dere soorten en variëteiten vast© plan ben,
welke jaarlijks tot den grond1 afsterven cn
een volgend jaar weer voor den. dag ko
men. De door ons genoemde geranium ver
schilt ook plantkundig van de vaste plant
geranium, n.l. door de onregelmatigheid
der bloemen ©n door drie van de tien
onvruchtbare meeldraden. De onregelma
tigheid valt nieb direct op en wordt ver
oorzaakt door een spon, welke met do
bloemsteel is vergroeid. Waar, zooals ik
opmerkte, zeker alle lezers de „geranium"
en niest do pelargonium kennen, meende ik"
de eerste naam te moeten gebruiken.
Begin Augustus vragen deze planten in
't bijzonder onze aandacht. Vele bezitters
vinden bet jammer, dat de in hot najaar
nog zoo mooi bloeiende planten door do
vorst worden vernield. Zij zouden de ge
wassen gra-ag overwinteren om ze een vol
gend jaar weer in cle perken en bloembak
ken te kunnen gebruiken. Eigenaardig is
op t-e merken, dat do bloemist en vakman
do mooie, planten kalm laait bevriezen en
ze daarna op de komposthoop brengt. En
wanneer hij al enkele opneemt om zo den
winter over to houden, dan doet hij dat
zeker niet meb do bedoeling cle overwin
terde planten oen volgend jaar weer ais
potplant t© verkoop en. Die groote plan
ton vragen gedurende den winter, veel te
veel ruimte in zijn kassen of bakken, met
welke ruimte hij rooet woekeren, en tevens
bloeien zulke overjarige geraniums wilt
met- die groote bloemen a-ls jonge, een
jarige exemplaren. Do bloemist zorgt
vóór den winter jonge planten te kweeken,
en hij gaat da/arbij te werk op een manier,
welke gemakkelijk is te volgen.
Van de nu buiten bloeiende planten snij-
cle men zijscheuten af, ter lengte van pl.m.
10 cM. Deze zijscheuten worden vlak ondor
een bladsteel afgesneden, dus juist onder
een z.g. knoop. Hier ligt reservevoedsel op
gestapeld. De daarbij zittende vliezige
schutblaadjes worden eveneens verwijderd,
evenals de inzittende bloem of bloemknop.
Den aldus klaargemaakten stek laat met
enkele uren liggen (niet in de volle zon)^
opdat de wond met- een vliesje worde over
trokken. Daarna vult men gewone bloem
potten met een mengsel van tuingrond, turf
molm en scherpzand (rivierzand) ou,
plaatst daarin de gesneden stekken, zóó,-
dat deze voor ongeveer 5 cM. in de aarde
staan. Deze laatste wordt door het inplaafc
sen aangedrukt en vult na het inzetten vaa
de stek, den pot tot op een vingerbreed na.
In een pot komen drie stekken. Daarna
worden de potten op een zonnig gedeelte
in den tuin ingegraven cn flink gegoten?
dit laatste wordt dagelijks herhaald. Ka
ongeveer li dagen heeft de stek wortel go
maakt e:f eind September worden de pot
ten op den grond geplaatst. Bij droog
weer wordt eiken dag water gegeven. Half
Door de schrijfster van
..Elisabeth and her German Garden".
(Nadruk verboden).
76)
Maar „wie sohetst hun verbazing",
toen ze, naderbij gekomen, er precies oven
opgewekt, bleek uit te zien als gewoon
lijk. Met open monden staarden zij haar
^n. Zou het misschien mogelijk wezen,
dachten de tweeliugen, dat zij er naar ver
mangel had bij haar weg te gaan, maar het
niet had willen zeggen 1 Zou haar brief
dua als een verlossing gekomen zijn? Was
het mogelijk, dacht de heer Twist, mood
vattende, dat zij den brief niet als ernst
Bad opgenomen 1
En tot zijn groote vreugde bleek mijn
heer Twist-s veronderstelling de ware. Me
vrouw Bilton, kloeke, flinke vrouw* als zij
was, had niet voor gewoonte, zioh gauw
tö laten ontmoedigen of van haar stuk te
laten brengen. Dat was do zin van de op
merkingen, waarmee zij glimlachend in
hun midden verschoen. Had zij den eersten
avond niet reeds verklaard, dat zij oon-
naaal de hand aan den ploeg slaande, van
Pjan was vol te houden, welke moeilijk
heden ook mochten rijzen? Zij wilde niet
en verbloemen, zei ze. dat zelfs
mijnheer Bilton vooral in den beginne
«.1 6118 opstand was gekomen. Doch
eel gauw had hij zich bij haar régime
ergelegd, overtuigd, dat zij beter wist
wat voor hem deugde dan hijzelf. Weten
verstandige vrouwen dat niet al lijd bobor?
vroeg zij. En het resultaat was geweest,
dat geen man ter wereld ooit bij zijn leven
oen meer toegewijde vrouw, noch, na zijn
dood, een meer toegewijde weduwo bezat
dan hij.
Eens, toen hij dit tweed© stadium na
derde, had zij heel noodig en begrijpe
lijk het. onderwerp „testament" aange
roerd, en had hij haar verteld, dat zijn za
ken fout waren gegaan cn hij haar, zoo ver
hij zien kon, niets anders zou nalaten dan
haar wed*uwenstaatwaarop zij geant
woord had, dat hij er (misschien wist hij
er ©enigen troost- in te putten) op kon re
kenen cle meest toegewijde weduwe te be
zitten, die een man ooit bezitten kon en
hierop had cle heer Bilton weer gezegd
(hij kon soms zulko grappige ideeën heb
ben, vooral op heb laatst), dat een weduwo
het eenige was, wat een man niet bezitten
kon, omdat hij er niet meer was, als hij
haar kreeg. Ja, de heer Bilton had eigen
aardige ideeënEn als zij or in geslaagd
was hetgeen gelukkig het geval was ge
weest daar handig tusschen door te
sturen (terwijl baar man natuurlijk ge
vestigde gewoonten en karaktereigen
schappen had) zou zij, met haar ervaring,
er dan nieb in slagen leiding te geven aan
de eigenaardige opvattingen van twee
jonge, ongevormde meisjes? O, 't was
haar schuld niet, dat zij nog ongevormd
waren zij hadden er nog niet voldoen
den tijd toe gehad Buitendien bezat zij
een warm hart voor weezen voor weezen
en stomme dieren had zij altijd bijzonder
veel gevoeld. „Neen, neen, mijnheer Twist,
eindigde mevrouw Bilton, haar hand ver
trouwelijk op Anna-Rose'a schouder leg
gende, dien zij beter bereiken kon dan
dien van Anna-Felicilas, „ik zal mijn jonge
pupillen niet in den steek latendaar
kunt go gerust op zijn! Als ik eenmaal ©en
taak op mo neen, breng ik die ook ten
einde. Wel, ik voel al een blijvende ge
negenheid voor do lieve kinderenIn
deze korte dagen zijn we werkelijk al in
tiem. met- elkaar geworden. En ik luister
zoo graag na«T haar frisch, jong ge
babbel
XXIX.
Dit was do laatste moeilijkheid, die cle
heer Twist vóór den openingsdag het hoofd
had te bieden. Vol spijt, dat hii do Anna's
niet geholpen had om mevrouw Bilton to
verdragen, en verschrikt over de ernstige
gevolgen, die rijn gedragslijn bijna had
uitgelokt, gebruikte hij nu alle maaltijden
met de dames en bracht hij ook de avon
den met haar door. Hij was mevrouw Bil
ton hartelijk dankbaar. Haar practische
behandeling van de onaangenaamheid had
hen gered. Hij gevoelde groot respect voor
haar, en aan het eind van haar speech
hda hij haar dit met een warmen hand
druk verzekerd. Ondanks zijn werkelijke
waardeening, von hij haar echter, wat de
aanmerkelijko gekalmeerde Anna-Roee nu
in gematigde termen „een beetje zwaar op
cle maag" noemde, en het gevolg hiervan
was, dat hij als een razende achter het
werkvolk aanzat. In do laatste vier dagen,
bevrijd van de verantwoordelijkheid voor
de tweelingen, had hij verschillende om-
dordeelon wat over-zorgvuldig behandeld,
wat al te lang stil gestaan bij kleinighe
den, in liet aangename besef, dat de tijd
nu niet langer zoo krap was toegemeten,
en al heel gauw bleek, dat er aan alle kan
ten in een veel langzamer tempo gewerkt
werd. Maar na vier en twintig uren van
mevrouw Bilton werclon de werklieden
overal tot nieuwen spoed aangezet en na
acht en veertig uren in haar gezelschap
was de spoed tot het mensch-mogelijke op
gedreven. Na acht' en veertig uur achtte
de heer Twist het dringend noodig uit de
keet te komen, ergens te komen, waar
meer ruimte was on steviger, geluid-dem
pende tusschen do vertrekken en nog eer
de kamers in het woonhuis half waren af
gewerkt, drong hij al op verhuizen aan.
„Jullie moet maar ferm de banden uit
de mouw f.tekenflink helpen aanpak
ken," zei hij tegen de tweelingen, ,,'t Zal
jul-lie eerst wel niet gemakkelijk vallen,
maar daar moet je je maar overheen zet
ten."
Overheen zetten? Aanpakken? Wel, zij
wensohten niets liever. In de lange uren
onder den oikeboom, zoo werkloos aan
mevrouw' BiKons sohoot gezeten, hadden
zij naar nuttige bezigheid gesnakt, als
dorstige honden met de tong uit den bek.
En zoo weldadig is de uitwerking van den
arbeid, dat, van het oogenblik af, waarop
er ieits viel aan te pakken, al wat verwij
dering en ergernis had gegeven tot zijn
natuurlijke proporties werd teruggebracht.
Als bij tooverslag hield het leven op moei
lijk te zijnalles liep als op rolletjes.
„Arbeit und Liebe", zooals haar moeder
placht te zeggeu, het Duitsch te hulp roe
pende, wanneer zij iets beter in die taal
meende t-e kunnen uitdrukken Arbeit
und Liebedat waren de twee hoofdzaken
in het levende twee waak-engelon, zoo
als zij zeide, onder wier breede vleugelen
het menschengoluk zich ontwikkelde.
Mot hongcrigon ijver, met- do hevige
energie der reactie vielen de Acna's op
haar taak aan. Zij gingen aan he& uitpak
ken. Al do dingen, die zij in Acapulco ge
kocht hadden, liet linnengoed, do servie
zen, de theelepeltjes, do vrouwelijko „klei
nigheden", allemaal in do schuur bewaard
en Opgestapeld, werden to voorschijn ge
haald, uit him papieren gewikkeld en naar
binnen gedragen. Zij telden en sorteerden
en schikten in de kasten. Anna-Rose vloog
bedrijvig in en uit, haar armen vol, en
Anna-Felicitas kwam met lange passen
achter haar aan, ook haar armen vol, als
zij uit do schuur kwam, doch niet half zoo
vol meer als zij het huis bereikte, daar do
dingen, die zij droeg, een eigenaardig©
neiging vertoonden om op den groncl to
glijden. Beiden verkeerden in een heer
lijke opwinding. Haar warme gezichten
straalden van geluk. Hier wa6 vrijheid en
nuttig werk. Arbeit und Liebe
Wanneer de heer Twist, telkens als hij
gelegenheid had, eens even kwam kijken,
in zijn hemdsmouwen on met zijn hoed
echterop het hoofd, vriendelijk glim
lachend om haar grooton dienstijver, dan
steeg Anna-Rose's geluk ten top. Het
kuiltje in haar wang verdween geen
oogenblik meerzelfs als zij sliep gluurd©
hot nog om het hoekje van haar mond.
Arbeit und Liobe
'fc Was verwonderlijk hoo het zelfrespect
van cle tweelingen toenam. Zij konden rich
niet voorstellen, dat zij dezelfde wezens
waren, die zioh zoo onbehoorlijk tegenover
mevrouw Bilton gedragen hadden dooi
eerst haar toébehooren en later ziohzelvon
te vorstoppen. Ba-, hoe kinderachtig! Ho©
onvergeeflijk onwaardig! Terwijl Anna-
Rose het porselein in de kast schikte,
uitte zij haar spijt over het gebeurde ia
een opgewonden woordenvloed, waarbij
Anna-Felicitaa met een schaapachtig, er»-
