No. 18827.
LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 21 Juli.
Tweede Blad. Anno 1921.
SPORT.
INGEZONDEN.
CHRIST0FFEL EN COLUMBUS
VOETBAL.
Nederland—Denemarken.
Naar „De Tel." verneemt zal op 17 April 1922
to diet Stadion te Amsterdam een intornationalo
Eoetbalwedstrijd worden gespeeld tussohen Ne
derland en Dcnomarkcn.
Bestuursverkiezing N. V. B.
Bij enkele candidaaUtcUing zijn tot bestuurs-
TOden van den N. V B. gekozon de hoeren D.
[c Spaan en P. Timmermans, beidon aftredend
E. M. Wiersema, die den heer Van Galcar
orvangt.
WATERPOLO.
Be wedstrijd HUligorshergL. Z. G. is gus-
Iteravond geindigd met oen gelijk spel 2—2.
LAWN-TENNIS*
De wedstrijd Holland—Frankrijk.
Ais vertegenwoordigers van den Franschon
Bond zijn voor den lawntennis-wedslrijd Hol-
..md—Frankrijk, die op 25 Augustus in ons land
ial plaats hebben, de volgende spelers uitge-
Doodigd: Albar ai, Danet, Dupont en Hirsch.
Ia 1922 zal de rctum-wodstrijd in Frankrijk
orden gespeeld.'
Voor den Davis-Cup is Frankrijk door Indiü
geslagen.
WATERSPORT.
De a.s. Kaagweek.
Een van do belangrijkste ovcnciuenten op
mateis port-gebied is zeker wel do j aarlij ksche
„Kaagweek". Vijf dagen lang zorgt de Kon. Z.
R, en M.-Ver. „De Kaag" ot voor, dat de vele
.watersportliefhebbers kunnen genieten van deze
heerlijke en mooie sport.
Vooral als hot weer goed meewerkt en een
hitte geeft, zooals wij in -dezen tijd gehad heb
ben, kan „De Kaag" rekenen op een groot aan
tal toeschouwers, die hetzij bij de sociëteit, hetzij
per vaartuig willen genieten van de heerlijke
verkoeling, die de zeil- on motorwedstrijden met
sldli brengen. Nu is juist het weor de eenigc
factor, waar „De Kaag" wel eens over te kla
gen heeft, daar haar „Week" meestal bezocht
wordt door God Pluvius. Laton we hopen, dat
bij ons voor dezen keer met rust zal laten.
Hot wedstrijd-programma is voor dit jaar
even uitgebreid als in 1920. Zelfs zijn er nu nog
wat meer feestelijkheden aan verbonden, dan
verleden jaar. Zoo zal Vrijdagavond ter opluis
tering dor „Kaagweek" een voetbalwedstrijd
tussohen S. M. G. en oen Leidsch elftal om
8 uur n.m. plaats vinden, welko opgeluisterd zal
worden door een muziekcorps. Na afloop zal
oen rondgang door het geïllumineerde dorp ge
maakt worden, waarbij ook hef muziekcorps zijn
'diensten zal bewijzen. Verder zal er een gevel-
wedstrijd plaats vindon. Zaterdagavond zal
nabij de sooietoit „De Kaag" een concert te
balfnegen plaats vinden, waarbij het muziek
corps van het 2e Reg. Vehl-Art. uit Den Haag
zijn medewerking zal verleenen. Na het concert
volgt oen Gondclvaarf, welko te 10 uren aan
vangt. Er zijn prijzen uitgeloofd voor de mooist
verlichte motor-, rooi- en zeilboot cn wherry.
Tot slot van den avond te half twaalf een schit
terend vuurwerk.
Waf de wedstrijden zelf betreft zoo zijn deze
verdeeld in „Onderlingo Zeil- dn Motorwedstrij
den" op Vrijdag 22 Juli eu „Nationale Zeilwed
strijden" op 23, 24. 25 en 26 Juli.
Vrijdag wordt begonnen te 10.30 uur v.m.,
terwijl men de ovorigo dagen te 9.45 uur aan
vangt.
Over deelname heeft „De Kaag" niet te kla
gen. Den eersten dag worden verzeild „Spaarne-
kruisens" (3 deelnemers) „12-voels-jollen Ju
niores" (5 deelnemers) „Sloepen" (8 deelne
mers) en „wherry's" (5 deelnemers), terwijl de
verschillende motor-wedstrijden (snelheids- cn
keorpuntswedstrijden, vossenjacht) 15 deelne
mers tellen.
De nationale zeilwedstrijden tollen maar liefst
16 nummers. In 6 klassen zijn hoofdprijzen uit
geloofd. Deze worden behaald door de jachten,
dlo het grootst aantal punten bereiken in de
4 dagen terwijl zij eigendom worden als ze
3 maal achter elka<u' of 5 keer in het geheol ge
wonnen worden. In het nummer „75 M2 Krui
serklasse" werd verleden jaar door een treurig
ongeluk, de prijs niet uitgereikt. Dc wedstrijden
op 23 on 26 Juli voor deze klasse, zullen tevens
geldon voor den hoofdprijs 1920. Do „Sally met
2 gew. we'rtr. slaat er hier het best voor. Het
aantal deelnemers is drie. In de „Regenboog-
klasse" gaat het om don Liesprijs, welko ver
leden jaar door „De Leede" gewonnen werd.
Hot aantal deelnemers bedraagt 14. Behalve dc
Liesprijs, die op 23, 24 cn 25 Juli verzeild zal
worden zijn er nog 2 hoofdprijzen en 4 gewone
prijzen (dagprijzen). In dc „45 ,M2 Kruiser
klasse" is de hoofdprijs de „Hoolwcrffprijs".
Verleden jaar was winner van den hoofdprijs
„Greta". Het aantal deelnemers bodraagt 5, ter
wijl er 2 dagprijzen zijn. De „60 M2 Kruiser-
klasse" beeft dc „Wittebrugprijs" als hoofd
prijs. Winner vorig jaar was „Wilhelmina". Er
zijn 3 deelnemers en één dagprijs. In de „Schel-
dejollen-klasse" eveneens 2 hoofdprijzen (een
kunstvoorwerp en een compleet stol zeilen).
Vorige winners „Wildzang" en „Sarita II". Er
zijn 16 deelnemers en vier dagprijzen. „12-voet3
jollen" geeft ook 2 hoofdprijzen (kunstvoorwerp
en zeil). Vorige winner „Beatrijs III". Aantal
(deelnemers is 15 eveneens met 4 dagprijzen.
Verder worden er de volgende klassen verzeild
met alleen dagprijzen. „G-Klasse" (handicap).
Aantal deelnemers 4, prijzen 2. „D-klassc"
(handicap), -9 deelnemers, 3 prijzen. „35 M2
Kruiserklasse", 3 deelnemers. 1 prijs (twee
jachten doen alleen mee op 23 en 24 Juli).
„Vrijbuitorklasse", 3 declnemors, 1 prijs. „Ronde
on Platboomvaar-tuigen", 4 deelnemers, 2 prij
zen. „Tjotters", 4 deelnemers, 2 prijzon. „Kleine
Tjotters", 3 deelnemers ,eem prijs. „Schouwen"
3 deelnemers, één prijs. „W-klasse" (handicap)
3 deelnemers, één prijs. „V-klasse" (handicap)
4 deelnemers, 2 prijzen. „G M-klasse" 3 deel
nemers, 1 prijs.
Do afstand voor alle klassen is pl.m. 10 En-
gelsche mijlen. Voor 12-voetsjollon, Vrijbuiters
en sloepen is dit de holft. -Er wordt gezeild van
af do sociëteit „De Kaag" (start) naar het
Zwciland; vandaar naar Norremeer cn Dieper-
poel, welke afstand weer terug wordt afgelegd
en dit 2 keer met oindlijn bij den start. Alleen
do Platboomjachlen en Scheldcjollon komen te
rug over do Sprietlaak. Er zullen nog extra-
prijzen uitgeloofd worden aan dc jachten, die
oen eersten prijs op Zondag winnen en wier be
manning uitsluitend uit amateurs bestaat. Dc
prijzen zullen bestaan uit „Kaagbordjes 192L".
De gewone prijzen bostaan uil Kaaglumblers en
medailles.
Aan do „Kaagweek" zal nog verbonden wor
den een „pliotowecLstrijd" verdeeld in 2 groepen
n.l. voor het belangrijkste beeld uit een der wed
strijden, en voor liet vermak el ijksto beeld. Voor
de lc groep zijn 4 prijzen, voor de 2e groep
1 prijs uitgeloofd. Voor bepalingen daaromtrent
zie men het programma, evenals voor de namen
der deelnemers aan de zeilwedstrijden, enz.
Tenslotte deelen we nog mede, dat het wed
strijdterrein te bereiken is vanaf den Jacht
haven te Warmond per sleepboot.
SCHAKEN.
Internationaal meester-tournooi.
Doorhet hoofdbestuur van den Noderland-
schen Schaakbond is besloten tot bet uitschrij
ven van oen internationaal meestertournooi,
waartoe naast een zevental buitonlandschc
meesters, drie der sterkste Noderlandsche spe
lers zullen worden uitgenoodigd. Het tournooi
zal gehouden worden te 's-Gravenhage van 26
September tot en met 7 Oef.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie).
Copy van al of niet geplaatste stukken
wordt niet teruggegeven.
Leimuidsche toestanden.
II.
Het zou ooliter to gek worden, indien in
een land met zulk een schitterende staats
instelling als het onze een voorzitter van een
raad ongestraft stukken, welke hem inge
volge „wettelijke voorschrift moeten werden
toegezonden, stilletjes en „met opzet", zooals
de (gemeente-veldwachter Kemp van Leimui-
den aan zijn vroogeren collega söhreef, wor
den achtergehouden. Het spreekt vanzelf, dat
ik met deze achtenhonding van het stuk door
'den heer Bouthoorn de Justitie in keunis
stelde en verrrolgimg vroeg. En waar ik nu
toch aan de behandeling van justitie-zaken
'bezig ben, kom ik vanzelf op de in mijn huis
gepleegde inbraak en op het „zoogenaamd
zetten van valsohe liand'tceokning" door mijn
dochter.
Drie dagen na Pinksteren, mijnheer de Re
dacteur, is in mijn huis ingebroken en bijna
uitsluitend linnengoed en bovenkleeding ge
stolen- De eerste, die zulks bemerkt, blijkt
veldwachter Kemp te zijn. Het is mij niet be
kend of deze van dit voorval den waarnemend
Burgemeester kenni9 gaf, maar vaststaat,
dat niemand het dc moeite waard vond mij
van deze inbraak kennis1 te geven- Mijnheer
de Redacteur, zou er een tweede gemeente
in Nederland zijn, waar op een dergelijke
onverantwoordelijke wijze tewerk zal worden
gegaan? Was het hier niet plicht geweest,
onmiddellijk, gelijk overal gesohiedt, belang
hebbende hiervan te onderrichten. Toevalli
gerwijze gaat mijn zoon den dag volgende op
de inbraak van mij uit Noord-Holland weg
naar zijn eigen gemeente en reist over Lei-
muiiden om daar nog eeh en ander to halen.
Hij is het geweest, die de eerste van ons alLen
was, die van den diefstal hoorde. Zelfs mijn
schoonzoon, die in een naburige gemeente
woont, kreeg geen bericht. Zoodra ik van
deze zaak hoorde, heb ik den heer Officier
van Justitie per telegram van deze zaak in
kennis gesteld met beleefd verzoek, onmiddel
lijk personeel een onderzoek in te stellen,
wat geschied is.
Maar, mijnheer de Redacteur, wie wel toe
gang in mijn huis werd verleend was de
waarnemend secretaris van Leimuiden, W.
L. Diemont van Langerak, die met justitie-
zaïken niets te maken heeft en van wien de
gemeente-veldwachter Kemp wist, dat bij
nimmer een voet in mijn huis mocht zetten.
Ondanks dezo den veldwachter Kemp ver
strekte opdracht staat deze de persoon van
Diemont van Langerak toe in mijn huis te
gaan. Nu is het voorzeker opmerkelijk, mijn
heer de Redacteur, dat behalve het gestolen
linnengoed uit mijn studeerkamer o.m. is ge
stolen een dossier, bevattende inlichtingen
omtrent den persoon van Diemont van Lan-
kerak, benevens enkele andere stukkon op
hem betrekkelijk, en de thans beroemd
wordendo schrijfmachine van Leimuiden, aan
geschaft in het jaar 1907 of 1908, gekost heb
bende f270, thans hetzelfde bedrag kostende
en waarvoor van mij volgens de couranten,
op voorstel van de hoeren Bouthoorn cn Ber
nard een bedrag van f 300 wordt g-eëlscht.
Voorwaar, dat zal een allerleukst proces wor
den. De meeste dezer door mij aangehaalde
feiten zijn een ieder ombekend, waarvoor als
steeds wel gezorgd wordt, maar wat ook niet
bekend is, is het volgende. Bij mijn vertrek
uit Leimuiden geef ik den sleutel van mijn
huis aan den veldwachter Kemp. Het geheele
huis is goed gesloten, terwijl door mij per
soonlijk nog werd nagegaan of de deur, ver
binding geyen.de tussohen mijn huis en de
gemeente-secretarie goed verzekerd is, het
geen zoo is. Eenigen tijd na mijn ver
trek komt mijn zoon thuis en wil aldaar een
on ander halen, dooli bemerkt tot zijn groote
verwondering dat van de deur naar de secre
tarie, welke met oen zwaren knip goed ge-
j sloten was, deze weggeschoven is. Dit feit is
I voor hem aanleiding aan den veldwachter
j Kemp de sleutel van het huis terug te vra
gen en gaf mij aanleiding aan de Heeren
Bouthoorn en Bernard de vraag te richten,
vermeld onder nommer 26.
Bijzonder kort. na den diefstal komen er in
de couranten berichten voor, dat er in mijn
liuis een schrijfmachine 1) is gestolen der ge
meente toobehoorende, dat daarvoor tegen
mij een eisch tot schadevergoeding zal wor
den ingesteld, dat de inbraak niet door
vreemden is geschied enz., wellke berichten
mij tenslotte beginnen te vervelen en door
mij een onderzoek wordt ingesteld naar dc
juistheid daarvan. En wat blijkt mjj. mijn
heer de redacteur,, eerstens dat de politie
geen spoor van den dader of daders heeft en
het zelfs niet noodig heeft geacht een onder
zoek in te stellen bij opkoopers in omlig
gende plaatsen en voorts dat de heer Bout
hoorn beweert, dat deze diefstal door mij voor
bereid is en dergelijk fraais. Indien de lieer
1) Tot -goecl begrip van zaken wil ik hier
medodeelen, dat mijn werkkamer zich in mijn
huis bevindt, daar de burgemeesterskamer
ter secretarie aanwezig zao vochtig en muf
is, dat mijn medicus mij verblijf aldaar on-t-
I raadde- Waar ik mitsdien voor dc gemeente
I in eerstgenoemde kamer steeds werkzaaan
1 was, bevond zich de schrijfmachine aldaar.
Bonthoorn van oordeel is, dat deze veronder
stelling door hem niet is uitgesproken, dan
verzoek ik hem zioh met een klaoht onmid
dellijk tot den Heer Officier van Justitie bij
de Arrondissementsrechtbank te Haarlem te
richten. Het spreekt van zelf, mijnheer de
redacteur, dat ilk deze zaak en mededeelin-
gen ter kennis van den Officier van Justitie
heb gebracht, alsmede al mijn bevindingen te
dezer zake- In het ingezonden stuk van den
heer De Ren Jr., te Oude-Wetering komt
nu de mededoelïng voor, dat van den heer
Bouthoorn vingerafdrukken moesten worden
genomen of het verzoek daartoe was gericht,
doch dat deze heeft medegedeeld, dat hij
daartoe alleen bereid was, zoo zulks ook ge
schiedde van de Burgemeesters van Wou-
brugigc en Nieuw-Beijerlaud. De Heer Bout
hoorn had ook wel kunnen zeggen dat hij
zulks wensdhte van den waarnemend secre
taris van Leimuiden, W. L. Diemont van
Langerak of van den gemeen tc-veldw ach ter
J. F. Kemp, maar dit paste natuurlijk niet
in zijn kraam. Alleen zou ik nu toch wel eens
willen weten van wie anders dan van den
arts Bouthoorn al dit fraais afkomstig kan
zijn. In ieder geval kan ik dezen man ver-
zokeren dat noch aan den burgemeester van
Nieuw-Beijerland noch aan den Burgemees
ter van Woubrugge een dergelijk verzoek
door dc justitie is gericht, noch beiden of een
van beiden door de jusitie zijn verhoord.
Maar weï wil ilc hier de vraag opwerpen,
waarom do arts Bouthoorn tot in het dolzin
nige toe deze beide Burgemeesters in zijn
tooverijen liaalt.
Ik weet hcol goed, mijnheer de Redactour,
dat de arts Bouthoorn in het stellen van zijn
diagnosen van de ziekten zijner patiënten
nooit gelukkig schijnt en voorwaar ook in
zijn tijdelijke functie van hulp-officier van
justitie lijkt de door hem opgeworpen diag
nose absoluut verkeerd! En waarom moest
nu deze veronderstelling worden opgewor
pen? Nergens ander om. mijnheer dc Redac
teur, als uit wr*»ak omdat ik tegen -hem een
klacht bij dc justitie heb gedaan wegens het
als openbaar ambtenaar aehter.houden van 'n
stuk dat aan een openbaar lichaam moest
worden overgelegd. En deze ondergrond heeft
ook de beschuldiging ingebracht tegen Me
vrouw BauniannNinaber, waartoe W- L.
Diemont van Langerak goed te gebruiken
was, vanwege de weigering om deze voort te
helpen bij zijn sollicitatie naar de \aceerendc
betrokking van oommies ter secretarie te G.
Het zal U mijnheer de redacteur bekend zijn,
dat in liet algemeen er vreemde geruchten
hebben geloopen omtrent de bestuurswisse
ling te Nieuwkoop. Ik laat in het midden J
of zulks terecht tvf ten onrechte is, maar waar
de heeren Bouthoorn on Bernard een bezoek
bij den Burgemeester lebben gebracht, zou
het kunnen zijn, dat zij over de een of andere
zaak hun licht eens wilden opsteken of er
iets was waarmede zijhun voordeel konden
doen, hetzij tegenover mij of misschien wel
tegen een anderen Burgemeester.
Mijnheer de Redacteur, het wordt tegen
woordig voor mij een boe-Ie toer en mogelijk
ook wel voor dc lozers van Uw blad om by
te houden tegen welke mijner naaste familie
leden nog geen aanklacht is ingediend. Tot
nog toe is de Burgemeester van Woubrugge
in ieder geval vrij gebleven. Dit doet mij
denken aan dc zoo stikum door dc Heeren
Bouthoorn en Bernard opgezette zaak van de
verceniging van Leimuiden, Rijnzaterwoude,
Wousbrugge en ALkemade. Ik zeg stikum,
omdat ten tijde, dat deze zaak werd opgezet,
door mij de functie van Burgemeester van
Leimuiden werd bekleed en ondanks het feit,
dat. in het raadaverslag van cle Gemeente
Alkemade, de Burgemeester dier gemeente,
sprak van een van het gemeentebestuur van
Leimuiden ontvangen verzoek om annexatie,
in de zitting van Gedeputeerde Stalen wijse
lijk werd gesproken van een „particulier"
schrijven van de Heeren Bouthoorn on Ber
nard. C ons ta tec rende hoe deze beide heeren
steeds in het geheim werken, hebben zij in
die vergadering in ieder geval de Burge
meester van Woubrugge leeren kennen cn
deze kennismaking zal misschien voor hen
beide niet van de aangenaamste geweest zijn
en zulks te meer, waar deze in 3 uren tijds
de geheele met zooveel zorg cn moeite opge
zette vereenigiug van 3 protestantsohe ge
meenten met een Roomsch Katholieke ge
meente uit elkaar werkte en 2)jn meening
door Heeren Gedeputeerde Staten in alle op
zichten zag gedeeld.
Mijnheer de Redacteur, ik zal mij zooveel mo
gelijk beperken en daarom afzien van mijn aan
vankelijk voornemen nog enkole fraaie staaltjes
van wijs bestuur in de gemoente Leimuiden
mede te deelen. Mug ik daarom thans consta-i
teeren dat ik beantwoord heb de vragen Nos<
3, 4, 5, 12, 13, 14, 16, 17, 18, 22, 23, 24, 25,
26 en 27, terwijl de staten van inlichtingen om
trent W. L. Diemont van Langerak mij ontstof
Ien zijn eu vraag 15 voor mij niet te beantwoor
den is, omdat er nimmer door mijn dochter een
valsche kandtcekening is gesteld.
Mijnheer de Redaoteur, wannec;r ik U nu nog
mededeel, dat de heer Bouthoorn mij nooit in
de raadsvergadering nocmenswaardig last heoft
veroorzaak!, maar het uiij meermalen heeft toe
geschenen, dat hij voortdurend dc raadsleden
tegen mij opstookte en bij hen aandrong zoo nu
en dan eens een vraag op te werpen er op ge
richt zijnde alleen een onaangenamen indruk (e
vestigen dan geloof ik wel voldoende duidelijk
het streven van den arts Bouthoorn te hebben
belicht, ware het niet dat ik alleen nog moet
mededeelen. dat j 1. Donderdag den 14-den Juli
door iemand, die dagelijks met den heer Bout
hoorn omgaat, aan een ander werd medegedeeld,
dat „de dokter zich er mede had vereenigd. dat
mijn opvolger tot don Roomsch-Kathoiieken
godsdienst zou behooren". TeT bereiking van dit
doel trotseert de heer Bouthoorn de wil van da
Christelijk-Historische partij, waartoe hij bij da
laatste gemeenteraadsverkiezing is komen te be
hooren, om zijn mandaat ter beschikking van
de kiezers te stellen.
Th. C. C. NINABER,
Burgemeester van Leimuiden
De kwestie-Leimuiden.
Mijnheer de Redacteur.
Het vertieugt mij, te hebben bemerkt,
dat eindelijk dé Burgemeester van Leimui
den, de Heer Ninaber er toe heeft kun
nen besluiten, den strijd tegen den arts
L Bouthoorn in het openbaar aan te van
gen.
Ik ben volkomen bereid, roede «te wer
ken, aan de -openbaarmaking van ide wijze,
waarop de Heer Bouthoorn steeds in liefc
geniep, den Burgemeoster van Leimuiden,
heeft belasterd.
Ik heb ten tijde, dat ik te Leimuiden
veldwachter was, medegeleefd den strijd,
welke een ambtenaar ter Secretarie to
strijden he^ft gehad omdat hij niel wilde
uitvoeren, datgene, waartoe de Wethouder
Bouthoorn hem wilde dwingen.
Ik heb, Mijnheer de Redacteur, een
schrijven gezien, dlat de lieer Bouthoorn
aan een ambtenaar ter Secretarie zond £n
waarin vermeld stond, dat deze in zijn
eigen belang werd aangeraden, op een
aangegeven avond bij hem (Bouthoorn) to
komen. Nadat deze ambteaar geweigerd
had, aan die lastgeving te voldoen, heb
ik medegemaakt, hoe diezelfde ambtenaar
die meer dan zijn plicht volbracht, schan
dalig werd getroffen, door hem te ont
slaan uit zijn tijdelijke betrekkingen en
tijdens de crisisjaren geen enkele salaris-
verhooging in zijn vaste betrekkingen to
verleenen.
Op die wijze werd een ambtenaar in da
jaren 1916 tot 1920 te Leimuiden behan
deld.
Op die wijze word een bekwaam ambte
naar weggepest langs een omweg, waar
de heer Bouthoorn wist, dat een door hem
geforceerd besluit, om dien ambtenaar uit
zijn vaste betrekking te ontslaan, door
den Burgemeester van Leimuiden ter ver
nietiging aan Hare Majesteit d'e Koningin
zou worden voorgedragen.
Mijnheer de Redacteur, i k ben de veld
wachter, die aan mijn opvolger Kemp, dé
zoogenaamde zwarte lijst van Leimuiden
heb gegeven.
Ik geloof niet, dat het verwondering zal
baren, wanneer ik zeg, -dat het gewoonte
onder gemeente-vel wachters is, om hun
collega's bij sollicitaticn vooraf over den
aard der bevolking en «de tbestand in)
de gemeente vertrouwelijk in to
lichten, alsmede enkele individuen, met
naam en bijnaam te noemen, onder op
gave van datgene, wat zij op hun kerf
stok hebben.
Die lijst is buiten burgemeester Nina-
Door de sch rij Ester van
Elisabeth and her German Garden".
(Nadruk verboden).
De socicty-kolom van het te Acapuloo
verschijnende dagblad, waaruit men
moest al hot verlangde nieuws omtrent de
•taabst-aangekomenen kon vinden, had
verlegen met zijn onwetendheid zijn
toevlucht tot het Fransoh genomen, omdat
er aan een Er an sch woord zoo lioht een
tweeledige bcteefemis is te heohten. Het
ad had weinig keruns van, maar zeer veel
vertrouwen in dk> Fransche taal. Entou-
rago scheen de redactie eon heel bruik
baar woord Hot klonk evengoed als bij
voorbeeld clientèle. Eerst had zij dit laat
ste willen nomen, maar doordat er toe
vallig geen accent onder do lettertypen
aanwezig zijn, kooi ze entourage. Do gas
tenm het „Cosmopolitan" laohten om het
woordmaar bleven beminnelijk, en tob
aan den allerlaatsten middag voelde al-
leen d8 hotelier niet veel sympathie voor
de TVmklers. Dat eat in don kanarie-
vogel. Zijn sympathie was verminderd
van befc oogenblik af, waarop hij van het
kamermeisje gehoord had, dat de dames
Twinbler de zware kooi hadden vastge-
IDaakti aan het elootrisoh hanglicht in haar
élaapkamer. Hij had natuurlijk niets go-
s&ffd. Als men hotelhouder is, zegt men
niets, tot op het laatste, beslissende mo
ment, waarop men alles zegt.
Op dien laatsten namiddag dan, vóór
mevrouw Bilton's komst, verschenen de
vermoeide tweelingen in de hall van het
hotel, om daar een uurtje uit te rusten.
Zij voelden niet veel lust om naar haar
slaapkamer te gaan, vanwege den zingen
den kanarie, en met een dankbaar gevoel
in een paar van de gemakkelijke schom
melstoelen neervallende, zetten zij haar
bestoven schoenen op de onderste sport
van een laag tafeltje on keken met vrien
delijke belangstelling naar d!e andere
gasten.
De andere gasten keken even vriende
lijk naar haar.
't Was voor het allereerst, dat de en
tourage zonder haar geleider verscheen,
en ,,do andore gasten" brandden van ver
langen bijzonderheden van haar te hooren.
Zoo gebeurde het, dat de Twinklertjes
nog geen vijf minuten in cle hall gezeten
hadden, of een gemoedelijke oude heer
ving een van Anna-Felicita-s' vriendelijke
blikken op en schoof dadelijk zijn stoel
dichterbij.
„Oom er vandaag alleen op uit?" be
gon hij, want hij behoorde tot die hotel-
groep, die, ondanks het sprekende vorsohil
in gelaats-snit, tot de familie-theorie over
helde en hij waagde een gooi naar den
graad van bloedverwantschap.
„We hebben geen oom dichterbij dan
Engeland," lichtte Anna-Felicitas allerbe
minnelijkst in.
„En dien hebben we nog maar bij toe
val gekregen," vulde Anna-Rose aan.
„Door een cngèlukkig toeval," zei
Anna-Felioitas, haar herinneringen raad
plegende.
„O, ja?" vroeg do oude heer. „Hé, hoo
kwam dat zoo?"
„€)p do ge-wcme manier, wanneer ecai
oom geen bloedverwant van je is," ant
woordde Anna- Rose. „We hadden toe
vallig een huwbare tante en daar trouwde
hij mee."
„Wat jo noemt een wanbof," vervolgde
Anna-Felicitas, zich dat ver-verwijderde
beeld steeds meer voor den geest halend.
„Ja," vond Anna-Rose. „Hij had even
goed iemand anders' tante kunnen uitkie
zen. Maar neen, zijn spiedend oog viel
ongelukkig juist op do onze."
„Ja," stemde «do oude heer toe.
„Zeker," en terwijl hij over het gehoorde
nadacht, rusttte zijn welgevallige blik (hij
bezat een gevoelig temperament en was
een allervriendelijkst mensoh) beurtelings
op do beide Anna's.
„En dus is de heer Twist wo kennen
hem natuurlijk allemaal een weldoener
der meuschheid
„Ja, cLt is hij," stemde Anna-Rose, aan
do ambulance denkende, met een stralend
gezicht toe.
„Een zegen voor de ontbijttafel
„Ja, vindt u ook niet?" viel Anna-Rose
hem opnieuw, glanzend van plezier, in de
rede. „Hij is altijd zóó gezellig aan hel
ontbijt.
„En dus is hij de heor Twist „Trek
pot-Twist," zooals wo hem altijd dn mijn
woonplaats noemen
„Trekpot Twist?" herhaalde Anna-
Rose. „Hé, dat klinkt erg oneerbiedig,
vindt ik."
„Volstrekt niet zoo bedoeld, hoor! 't Is
zoo'n vriendelijk, vertrouwelijk naampje
een toeken van ons aller dankbare gene
genheid. Dus is hij geen oom van u?"
„Onze eenige echte oom," vertelde Aima-
Fclicitas nu, terwijl zij droomerig met
'naar kin in de hand, de beeltenis van oom
Col uit haar geheugen samenstelde, is in
den hemel."
„Welzoo," antwoordde -do oude heer.
„Welzoo." En hij dacht ook hier eens over
na, terwijl zijn dorstig hart (hij bezat een
dorstig hart en werd door zijn vrouw ver
hinderd dien dorst te lesschen) warm voor
do tweelingen begon le kloppen.
Eindelijk zei hij„Dat is een heel eind
weg."
„Wat is een heel eincl weg?" vroeg
Anna-Rose.
„De plaats, waar uw oom is."
„O, niets te ver," vond) Aima-Feiicitas.
„Hij is daar veilig. Hij werd erg oud, ziet
u, en was lastig te verplegen, en eigenlijk
kwam hij er nog door zijn eigen onvoor
zichtigheid."
„O, ja?" vroeg dc oude heer belangstel
lend. „Hoe kwam dat dan?"
„Doordat ja. ziet u, waar wij woon
den was geen electrisch licht," vertelde
Anna-Rose, „en eens op een naoht den
nacht, waarin hij naar den hemel ging
zette hij do petroleumlamp
En zij was op 't punt die vreeselijke ge
schiedenis van oom Col's tragisch eincte
(in deze bladzijden reeds aangeduid als
ongeschikt voor publiciteit) to gaan ver
tellen, toen Anna-Felicitas weer gevoelens
door den tijd minder schenen te zijn afge
stompt een smeekende hand ophief.
Zelfs na al deze jaren kon Anna-Felicitas
niet zonder een griezelig gevoel aan oom
Col's oiiictö denken. Het had haar in haar
kindsheid achtervolgt. Het had liaar af
schuwelijk doen droomen van heete vlam
men. die haar aan alle kaait en met- haar
tongen belekten. En het waren niet alleen
die vlammen. Er waren omstandigheden,
mee gepaard gegaan Nog maar korten
tijcJ sedert dc oorlog het gevoel voor
afgrijselijkheden op kleinere schaal had
doen afstompen, was zij den indruk een
beetje kwetgeraakt. Tegenwoordig kon zij
ten minsto kalm over hem sprekenmaa-r
de bijzonderheden van zijn dood kon zij
toch niet aanhooren.
Op dit moment kwam een al tamelijk
bejaarde dame van liet magere, actieve
type. kaarsrecht en met een gezicht vol
rimpeltjes, het type, dat Amerika bij mas
sa schijnt te producecren de trap af, en
de tweelingen in gesprek zien.de met den
ouden heer, stapte zij recht op haar af en
ging met een welwillenden glimlach. bij
haar zitten.
„Kom, als mijnheer Ridding een praatje
met u kan maken, zie ik niet in, waarom
ik liet niet evengoed zou kunnen doen,"
zei ze, terwijl zij haar breiwerk uit een
brocaten taschje te voorschijn haalde en
liet groepje vriendelijk toeknikte.
Zij was bezig met sokken voor de solda
ten der geallieerden in Frankrijk tegen
(den volgenden winter, maar daar het op
dit oogenblik erg heet was in Californië,
breide zij katoenen sokken om minder last
van de warmte te krijgen.
De tweelingen waren één en al beleef-
de glimlach terug.
(Wordt vervolgd.)
