No. 18804s
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 24
Juni.
Tweede Bfad. Anno 1921.
^LAND- EN TUINBOUW.
FEUILLETON
CHRISTOFFEL EN COLUMBUS
Juni Rozenmaand.
l>e moeste rozen geven in <16 maand
tTuni de hoofdblioei, ook de zoogenaamde
doorbloeiende. Vooral wanneer gedurende
een paar achtervolgende dagen regen üït-
blijfb, zoodat de bloemen zioli in al haar
schoonheid kunnen ontwikkelen, vormt een
rozenperk wel het juweeltje van den tuin.
jn een en ander vind' ik voldoende aanlei
ding over de rozen iets mede te deelen,
te meer, dtaar ik van elders een paar
vragen over een veel voorkomende bescha
diging ontving.
In mijn artikel van vóór eenlge weken,
waarin het aanplanten van rozen meer
uitvoerig werd besproken, heb ik duidelijk
doen uitkomen, dat rezen veel mest noo
dig hebben en een bodem, waarin zij,
ook gedurende eon droge, periode, geen
gebrek a-an water mogen hebben. Hiervoor
is een diep omwerken van den grond vóór
het planten noodig en tevens het vermen
gen mol veel water vasthoudende stoffen
als oude mest, turfmolm, kompost e.
Ook vaststaande rozen dienen in het
voorjaar flink gemest en op de meeste
gronden kan hiermede niet worden wk>1-
staan en moot ook nu, 'dus gedurende
den zomer, om d? drie of vier weken wor
den gemest.
't Liefst doet men drijfc met vloeibare
specie, bijv. verdunde koe-gier, welke na
het uitgieten met een laagje aaitle wordt
gedekt of wol men maakt vooraf ondiepe
geultjes, waarin de mest wordt gegoten,
om kle geultjes daarna weer dicht te ma
ken. Vooral een donkere, liever nog regen
achtige dag is voor dit werk zeer geschikt.
Wanneer men veel last heeft van ,,het
wit" in de rozen, een ziekte, waarop ik
hieixmder uitvoerig terug kom, dan ver
dient het de voorkeur met kunstmest te
mesten. Op 10 Liter water menge men
oen kleinen eetlepel superfosfaat, evenveel
patent-kali en cfle helft van deze hoeveel
heid chilisalpoter. Er is in den handel
verkrijgbaar een speciaal voor dit doel
vervaardigd kuns^mo.str-mehgiselVoor
kleine tuinen is dit mengsel zeer goéd
te gebruiken. Vaak gebeurt het, dat na
den eersten bloei in Juni de struiken een
paar weken zonder bloemen staan. De
eerste bloei was een kraohtprestatie,
waarvan dc struiken zi,oh moeten herstel
len cn waarbij we door bovengenoemde
bemesting zeer te hulp komen.
Rozen snijdt men het liefst tegen den
avond, dus wanneer 1:1e bloemen goed
droog zijn. De meeste variëteiten snijdt
men in iets geopend en knoptoestand,
waarna men ze dad'elijk op een koele
plaats, bijv. een kelder, in friscli water
zet. Wanneer zij hier een nacht, hebben
gestaan, kunnen de bloemen in de kamer
gezet en openen zich in de eerstvolgende
dagen volkomen. Snijdt men 's morgens,
dan wachte men, dat de d'auw is opge
droogd. Men snijdt de takken af even
boven een blad. Het zich in dat bladoksel
bevindend' oog zal uitloopen en een nieuwe
scheut met bloem vormen. Het laten uit
bloeien van de bloemen op den struik,
en vooral het vormen van zaad, zal veel
voedsel eischen en de planten uitputten.
Men houdt beter den bloei er in door de
geschikte bloemen te snijden. Gaat citt
moeilijk, doordat zich naast de geopende
b>oem nog volkomen gd 3 toten llnpppeuj
bevinden, dan snijd© men de uitgebloeide
bloem weg vóór de afvallende blaadjes
door den wind overal heen stuiven.
Evenals in mijn vorig artikel wijs ik
'op de uitloopers van den wilden onder
stam, welke vaak dichtbij of op eenigen
afstand boven den grond komen Dit
..wild" is steeds te herkennen aan do
kleine, lichtgroene blaadjes en aan de
vol© stekeltjes, welke zich op de twijgen
bevinden het moet geregeld wordon weg
gesneden
Ied'ere bezitter van {rozenstruiken zal
wel bij ervaring weten, dat de roos graag
'door v ij an dén van velerlei slag wordt, be-
zooht. Voor de meeste zijn bestrijdings
middelen aangegeven, maar in het boven
genoemde bemestingsrecept vindt men wel
een van dé beste voorkomingsmiddeien.
Hoe beter het gewas In oonditie is, hoe
Beter het zich ontwikkelt en hoe minder
last het heeft van beschadigingen, welke
•dan gemakkelijker worden overgroeid.
Zoo noemde ik ,,het wit", .Niet alle
rozoavariëteiten zijn hiervoor even vat
baar. De ziekte wordt veroorzaakt door
een zwam, welke de bladeren, scheuten
en knoppen overtrekt met een wit schim
mel -do bladeren a versohrompelen ten
slotte en vallen af, zoódat de groei ge
heel stil staat. Vooral bij warm en vochtig
weer treedt deze kwaal soms hardnekkig
op, vooral in besloten tuinen, waar de
bladeren, geheel voor wind beschut, lar»
vochtig blijven. Men bestrijdt deze kwaal
mot succes door gebruik te maken van
zwavelpoeder, hetwelk met behulp van
een blaasbalg of verstuiven aan den on
derkant der bladeren wordt gestoven. Men
bestuive, wanneer de eerste sporen van
het wit zich voordoen, en dan liefst enkele
dagen achtereen.
Van «de insecten is de rozenblad wesp
wel het meest schadelijk. Het wijfje hier
van vliegt van Mei tot October en legt
met behulp van een legboor ïeitjoj
de wceke. ionge scheutjes. Deze gaan daar
door zwellen en krom groeien en gaan
meestal dood. Na 10 k 12 dagen ver
schijnen de larven, welke moestal blauw
groen van kleur zijn m&t een donker
bruine kop en gele rug.
De larven of bastaard rupsen vreten het
bladmoes weg. De rupsen verpoppen zich
in den grond en in Augustus komt veelal
een tweede generatie voor den dag. De
larven dienen zooveel mogelijk nfgezooht
cn onschadelijk gemaakt. Niet alleen zit
ten ze vaak tusschen twee aan elkaar
klevende blaadjes verscholen, maar tevens
tusschen opgerolde blaadjes. De boven
genoemde kromme, aangeboorde scheutjes
dienen vernietigd.
Het gebeurt nogal eens, dat enkele
knoppen, waarvan men veel verwachting
had, zich niet openen en bij nadere be
schouwing blijken zij door een insect te
zijn aangestoken. Niet zelden is dit het
werk van het rozen kevertje, ook wel Juni-
kever genoemd, omdat het in deze maand
't meest voorkomt. Het insect lijkt veel
op een kleinen Meikever. De larven er
van lijken wel op kleine engerlingen en
Blijven in don grond, waar ze, behalve
aan rozenwortels, ook knagen aan die
van andere gewassen als grassen, bloem
planten als Dahlia's e.d. Het kevertje
zelf beschadigt de knoppen dermate, dat
ze niet ontluiken. Heb diertje komt maar
kort voor cn is moeilijk anders te bestrij
den dan- weg tc vangen.
Ook de groene cn zwarte bladluizen kun
nen de rozen soms in erge mate teisteren.
Hierover schreef ik in mijn vorig artikel
uitvoerig. De luis is gemakkelijk te be
strijden met zeep-spiritus», 'door op 10
L. water 2 ons zeep en l maatje spiritus
te mengen.
Ten slotte maken we nog melding van
dé rozenbladroest, welke zioh voordoet in
den vorm van roest-bruino puistjes aan
den onderkant van de rozebladeren, welke
aan 'dten tegen o verges tolden Ljanifc gel€
plokkon krijgen. Do bladoren worden in
hun werkzaamheden belemmerd, waardoor
de geheele ontwikkeling heeft te lijden.
Aangetast blad cn hout diont verzameld
en verbrand en de struiken in 't voorjaar
bespoten met Bordoausohe pap ter sterkte
van H a 2 pCt. liet jongo blad met een
1 pCt. sterkte.
Vragen op tuinbouwgebied aan de
Redactie onder motto .Tuinbouw".
J. S.
Vragen en Antwoorden.
V raag: Hoe moot ik met duizend-
sok oonon bandelen om mooie pol Ion te
krijgen? Hoe voorkomt men het kruipon
van do stengels? Wat kan oorzaak zijn,
dat plotseling oen stengel slap gaat.
hangen
J. B. to L.
Antwoord: Do duizendschoon
(Di an thus barbal us) wordt in MeiJuni
gezaaid op een zonnig plekje in den tuin,
en wanneer de plantjes daarvoor groot
genoeg zijn, vorspeend op 10 c.M. afstand.
Tegen heb najaar of in 't volgend voorjaar
kunnen de plantjes op de plaats worden
gezet waar ze moeten bloeien. Hier ver
langen zij een goed diep gespitten grond,
een weinig verteerden mest en in de zon.
Op plus minus 30 c.M. afstand onderling
geplant, zullen ze aich daar ongetwijfeld
tot flinke bossen ontwikkelen. Wanneer
plotseling, een stengel slap gaat hangen,
wordt zeker aan de wortels of aan den
stengel zelf gegeten door oen insect. Dit
jaar gezaait, bloeien zij dus een volgend
jaar en kunnen nog enkclo jaren worden
behouden Het beste is ieder jaar to zaaien,
om oen rijken bloei to krijgen. Oudere-
planten worden er niet beter op en gaan
eerder hangen dan die welke in den vol
len wasdom zijn.
Vraag: Is er, behalve het afzoeken,
ook iets tegen schuimbeestjes te doen?
J. B. to L.
Antwoord: Wanneer gewassen in
erge mate bedekt zijn met de bedoelde
schuimbeestjes, kan een bespuiting met
een zeep-spiinitus-oplossing, met kracht op
do planten gespoten, helpen. Wanneer de
beestjes sporadisch voorkomen, is afzoeken
het beste middel. Voor zeep-spiritus: 2
ons groene zeep en 1 d.L. spiritus op 10
Liter water mengen.
V raag: Wat is er de oorzaak van dat
jocige leeuwebokken zich in den top kroezig
gaan samentrekken? Verdient het aanbe
veling zulke jonge plantjes te toppen?
J. B. to L.
Antwoord: Ongetwijfeld is dit
kroesig worden een gevolg van bladluis,
welke meestal aan den onderkant der bla
deren zuigen. Do toppen uitnemen kan
hier het kwaad mede afdoende bestrijden:
de planten verbakken zich en zullen toch
flink bloeien. Giet de planten flink nat,
waardoor de groei wordt opgewekt. Ver
moedelijk zal hot verschijnsel wel verdwij
nen.
Vragen op Tuinbouwgebied aam do
Redactie van dit Blad. J. S.
Vraag: Ik heb een Clivia, welke aan
alle einden, der bladeren dorre piraten ver
toont. Ik heb verschillende middelen aange
wend, doch zonder resultaat; wat kan hier
aan gedaan worden?
D. B. te L.
Antwoord: De bkvderen welke teecb
dorre punten hebben* zijn niet meer te her
stellen. Wanneer het bruine gedeelte wordt
afgeknipt sterft het Blad langzaam verder
af. Is uw plant wel gezond? Misschien is
verpotten in versche grond, gemengd met
oude mest, noodig. Neem de pot vooral niet
te groot. Laat dit even door een bloemist
deen De plant moet geregeld water hebben
en eens per week buiten gezet en goed af-
gebroesd worden om 't stof te-verwijderen.
Zet haar goed in 't licht, niet in de zon en
vc-r van gas. De nieuwe bladeren zullen dan
wel zuiver blijven. De plant moet vooral
vi*ij staan, zóó dat er niet tegen geloopeu
werdt.
Vragen op Tuinbouwgebied aan. de Re
dactie, onder motto „Tuinbouw"*.
J* S.
De ontwikkeling van den arbeid ten
behoeve der openbare gezondheid.
De sociale werkzaamheid, die wij samen
vatten in de algemeen e bena/miimg van open
bare gezondheid, aflidua prof. Winalow, daree-
teuir van den dienst <der openbare gezondheid1
ivon de „Ligu© dos Sociótós de la Croix Rou
ge" heeft een zoo da tuigen omvang genomen
in dan loop der laatste twintig jaren, dat
daaitin opgesloten liigt .gelioel een redks van
vraagstukken van practisahen aard', waarvan
(het bestaan 'dloor die sanitaire autoriteiten
van voorheen nauwelijks werd1 erkend. Hier
uit spruit vanzelf voort dc bdlioefto aan ge
hoed een nieuwe schare van vrijwüJiigcrs
voor het voeren van den oorlog, die is .aange
bonden togen ziekten, welke geacht wiotrdcn
te kunnen worden vermeden. De Vereenigin-
igen van het Roede Kruis, in d'e verschillende
landen dlLeiicn oen kruistocht, dien wij prce-
ken in deze 20ste eeuw, te lei-den; daartoe is
het noodig om nauwkeurig na te gaan welke
dc resultaten kunnen en moeten zijn van de
aldus ondernomen campagne.
Dczo beweging, die een 60-tal jaren gele
den in Engeland werd aangevangon, berustte
op een idealen grondslag. Haar promotor
Chad wiek was een philanthroop, en Simon,
zijn leerling, die zijn plannen ten uitvoer
braoht, bouwde cp broeden socialen grondslag
Desniettemin heeft hun conereten arbeid zich
beperkt tot maatregelen, die slechts ten doel
hebben den algemeenen gezondheidstoestand
te verbeteren.
De eerste middelen, in toepassing te bren
gen, wanneer men een campagne voor die
openbare gezondheid in het doet-er-niet-toe
wolik land onderneemt, bestaan daaruit, dat
men de verspreiding van het water onder zijn
controle neemt, wijl het het geïnfecteerde
water is, dat de bacteriën van typhus en van
cholera verspreidt; dat men verbetert do om-
flt-andliglhoden .van ontrindcJlijklieid, die tal
van ziekten oproepen of bevorderen, zelfs ty
phus cn pest; eindelijk, dat men medewerkt
tot drooglegging van de moerassen, die een
steeds dreigend gevaar opleveren.
Deze vraagstukken, die dfus betrekking licb
ben op verhoogi.ng van den gezondheidstoe
stand in het algemeen, behooron tot het ge
bied van den sanitadren ingenieur. In de
tropen, en ook claar in Europa, waar de voor
uitgang op dit gebied zeer geleidelijk en
langzaam zich heeft baan gebroken, zijn die
vraagstukken van allereerste orde. In andere
landen daarentegen zijn zij reeds op zoodani
ge wijze opgelost, dat ziekten, te wren voort
komende uit watcrinfecties, onzindelijkheid
en ten gevolge van cte insecten der moeras
sen; vrij wol radicaal zijn verbannen, zoodat
de ahbaiid zich beperkt tot het op-peil-houden
van den openbaren gezondheidstoestand- in
het algemeen.
De sensatie neeLe on tdokMiigeu cp bacterio
logisch gebied, die aan Pasteur te danken
zijn on dio nog iai de laatste jaren van de
veelbewogen 19de eeuw zoo uitnemend© re
sultaten hebben opgeleverd, hebben een
nieuw veld van werkzaamheid voor den ar
beid in diemst van de openbare gezondheid1
geopend. Terwijl toch die ziektegevallen, te
wijten aan water en onzindelijkheid, meer
on meer verdwijnen en andere ziekten, door
het steeds nauwer contact tusschen de men
sahen te voorschijn geroepen, vermeerderden,
werd de algemeen© aandacht sannengetrok-
lcon op diiphtjjieritis, sohanliakenkcoTts, pok
ken, meningitis, tuberculose en griep, cn
juist deze ziekten zijn het, welke ook in don
togen wocrrdliigen tijd nog de ergste verwoes
tingen aanrichten in elk land. Juist op d)it
.gebied verkrijgt de arbeid van don bacterio
loog zijn volle beteekenis. Nieuwe labora-
toriumimctihoden hebben veroorloofd om een
sneille on zokore diagnose van die ziekten bij
schijnbaar gezonde mcnschen vast te stellen,
wanneer deze de kiemen van zoodanige ziek
ten in zioh dragen. De sorologLsche studiën
hebben geleid tot inspuitingen en serumi's,
die bewonderenswaardig© krachten zijn, om
dit soort ziekten te voorkomen en te gene
zen. In tusschen zijn de overwinningen,
door de bacteriologen behaald, niet zoo af
doende als die van den sanitaiiren ingenieur.
Een bekwame leiding, die beschikt over de
noodiige hulpmiddelen, kan vrijwel definitief
alle ziekten verbannen, te wijten aan de on--
igozonidheid van een land'. Daarentegen blij
ven wij nog betrekkelijk onmachtig tegen
over zekere besmettelijke ziekten, gelijk de
griep bijv. Andere ziekten daarentegen wor
den niet meer gelijk als vroeger als van doo-
dcLijiken aard erkend. Diphfcherafcis is gemak
kelijk te vermijden. Scrums aangaande me
ningitis en typhus geven bemoedigende re
sultaten en de bacteriologie, dio niet op-
ihaudit zich t>e ontwikkelen, zal van jaar tot
jaar in belangrijkheid' toenemen.
Tot den aanvang der 20ste eeuw worden
de waagstukkc-n ran openbare gezondheid
dleökts bezien van uit het oogpunt van Idem
«anitaiiron ingenieur en van dón bacterioloog
Maar een 15-tal jaren geledén ongeveer heb
ben de leiders van de beweging er zich re
kenschap van gegeven, dat verschillende oor
zaken, alle op zichzelf belangrijk, tot niet te
vermijden ziekten leiden, en dat de sterfte
cijfers ook factoren kennen, welke afwijken
van dé tot nu toe ge-constateerde. Drie groote
geesells: dc kindersterfte, de tuberculose en
de venerische ziekten, spotten met alle pogin
gen rau de bevorderaars dér openbare ge
zondheid en juist daardoor hoeft men in da
te volgen methode wijziging aangebracht,
die voor geheel dc beweging van het groot
ste belang is.
Wij kunnen de, kindersterfte verminderen
door op dc gezondheid dor omgeving te let
ten en wij kunnen het kind er voor bewaren
om met de dragers van kiemen in aanraking
te komen. Maar juist daardoor kan men daad
werkelijk het cijfer der kindersterfte niet
verminderen dan door tegelijkertijd do al
ge mee ne bestaansvoorwaarden van den nieuw
géborene to verbeteren. J)e voeding, de zorgen
voor zindelijkheid', kleeding e. d. zijn factoren
van de grootste beteekenis voer de gezond*
hei-d van het kind1, zoo zij al niet een waar
borg tegen besmettelijke ziekten zijn. Het
zelfde gelldt voor de tuberculose. De verbete
ring van de sanitaire voorwaarden in de
werkplaatsen en de bacteriologische voor
schriften betreffende isolatie en ontsmetting,
kunnen in tal van gevallen de grootste on
heilen voorkomen. Maar de krachtigste mede
werking in den strijd tegen de tuberculose
blijft verschaffen dc levenstegenstand, van
het menschel-ijk lichaam. Hier, als ten aan
zien van de kindersterfte moet ons streven
er vooral op gericht zijn, om deze leven stegen,
stand door 'middel der hygiëne te verkoogem
on in het bijzonder daar, waar het betreft
personen, die reeds lichtelijk d:oor een zooda
nige ziekte zijn aangetast.
Dit nieuwo gezichtspunt op do bevordering
der apenbare gezondheid, heeft begrijpelijker
wijze geleid tot belangrijke veranderingen in do
strategie der campagnes voor do openbare ge
zondheid. Arbeid tegelijk van administratieven
en uitvoerenden aard is noodig om rogelmatigen.
vooruitgang te verkrijgen voor den gezondheids
toestand dor omgeving en do bacteriologische
bestrijding van do besmettelijke ziekten. Een
stelsel van purificatie van bet water zal ge
makkelijk kunnen wordon doorgevoerd, indien
maar do noodige fondsen tor beschikking wor
den gesteld, en de politic waakt door dc ver
plichte isolocring der aangetaste personen. Am*
derzijds vereischt oen betere hygiëne oen veran
dering in dien zin, dat alleen oen rustoloozo
propaganda door middel van conferenties, ten
toonstellingen, brochures, artikelen in de cou
ranten, te voren een gunstige atmosfeer voor
het aankooreu der raadgevingen en vertoogen
heeft geschapen.
Twee nieuwe beroepen, die van de verpleeg
ster van openbare gezondheid en die van be
zoekster, zijn ingesteld, ten einde het individu,
het noodigo onderwijs te kunnen verstrekken,
In Amerika bereidt de verpleegster van Open
bare gezondheid zich op een speciale wijze voor
op haar hygiënisch onderwijs; zij wordt daar
door do kern van dc campagne voor deze be
weging. De organisatie van anti-tuberculose-
voreenigingen, voreenigingen tegen de kinder
sterfte, voor sociale hygiëne, en in liet bijzonder
do ontwikkeling van geheel het vredesprograim-
ma ,dat het Roode Kruis zich heeft gesteld,
hebben een talrijke groep van niet-borocps-
menschen gebracht tot daadwerkelijke medewer
king aan do openbare gezondheid. Het nauw
verband tusschen het preventieve en het gene
zende werk van de medische wetenschap is ook
hier duidelijk m het licht gesteld. Voorkoming
en behandeling zijn dikwerf afzonderlijk bestu
deerd cn behandeld. De voorkoming werd ge-<
aoht onder den Staat te ressorteeren, terwijl de
•behandeling behalve die tegenover den nood*
druftigen inboorling als een private aangde*
gonhcid werd beschouwd.
Zij, die zich op het gebied der sociale kyx
giëno bewegen, bobben al spoedig bemerkt, dat,
om doeltreffend te zijn, het onderwijs ook per
soonlijk en. duidelijk dient te wezen. De voeding,
de lucht, de uitoefening van het beroep en de
rust zijn do grondslagen, waarop de gezond
heid berust; maar de hoeveelheid, die in elk af
zonderlijk geval moot wonden toegekend, is een.
hoofdzaak, dio op een medische diagnose dient
te berusten. Hij, die de hygiëne onderwijst, kam'
zijn taak niet behoorlijk ten einde brengen zon-!
der do medewerking van den geneesheer. Zeker,
aldus constateerde prof. Winslow, er zijn doc
toren, die van harte medewerken aan den veld
tocht voor openbare gezondheid, maar alleen.'
met een stelsel van dispensarres kunnen de mc-<
disehe hulpbronnen werkelijk nuttig zijn voor
het voorkomen van ziekten. Aan zoodanige
constateering toch danken wij do oprichting,
gedurende de laatste jaren, van tallooze dis-,
pensaires tot behoud van de kinderen, van kli
nieken en schoolkoukens, van anti-tubercuioeo
klinieken cn dergelijke. Op dit gebied eveneens
Door de schrijfster van
„Elisabeth and her German Garden".
(Nadruk verboden).
39)
,,En het wordt aanbevolen in den Bij
bel," vulde Anna-Roso aan
,,Ik weet zeker," zei Anna-Felicitas zeer
beleefd, „dat, als wij mevrouw ontmoeten
cn van haar gaan houden, wij toch buiten
dien nog van heel veel andere menschen
zullen bl ijv en houdlen
,,'t Was niet zoozeer, dat ik van anderen
hield," lichtte de heer Sack toe, steeds op
cn neer stappende cn meer harop denken
de, dan tot iemand het woord richtende,
„maar het ongelukkige was, dat ik zoo-
vóél van andoren hield."
,,A juist.' zei Anna-Felicitas met een be
grijpend hoofdknikje. ,,U overdreef het.
Zooals je ook het eten van slagroom kunt
overdrijven. Maar in dit geval hadt u er
de narigheid cn de pijn niet van, maar uw
vrouw
„En lijd ik or dan niet onder?"
„Ja, maar u is dan ook do onmatige ge
weest," zei Anna-Felicitas.
„De wereld," zei de ongelukkige heer
Sack, terwijl hij zijn pas versnelde, „is zoo
m van bekoorlijke, allerliefste wezens.
Moet men daar dan zijn oogen voor slui
ten
„Natuurlijk niet," vond Anna-Felicitas.
>}Jc moet zc liefhebben."
„Ja, ja," bcdamdo do heer Sack. Juist,
dat hob ik ook gedaan 1"
„Itc zou niet graag iets ten nadeel© zeg
gen van iemand, dio bijna onzo gastvrouw
was geweest," hervatte Anna-Felicitas;
„maar ik vind took, dunkt me, dat me
vrouw wel wat lomp tegenover ons gehan
deld heeft."
„Jo bent een lief" begon cle heer Sack,
haar met een blik als van een geestdriftig
martelaar be-schouwende, maar hij werd
weer in de rede gevallen door Anna-Rose,
dio feiten van verontrustenden aard begon
te vermoeden
„Tanto Alice zei ze met ccn gevoel van
groote ontsteltenis, nu de situatie haar
langzamerhand duidelijk begon te worden,
„tanto Alice heeft gezegd, dat we nooit
ergens moesten blijven, waar geen me
vrouw was. Of er moest eon andere damo
bij do familie thuis zijn. Zij heeft het ons
héél uitdrukkelijk gezegdwij konden
alles eer doen dan dat. Ik vrees," vervolg
de zij op haar vricndolijksten loon, beslo
ten om onder cle gegeven omstandigheden
zoo wellevend mogelijk to handelen, „dat
wen niet kunnen blijven, hoe graag wij hier
ook bij u zouden gelogeerd hebben, als me
vrouw er maar geweest was."
„U kunt dus niet bij mij blijven," mom
pelde de heer Sack, wien do toestand nog
steeds niet duidelijk scheen.
„Was het anders uw plan geweest?"
„Natuurlijk," antwoordde AnnarFelici-
tas. „Daar waren we toch voor gekomen
,,En ik ben bang," zei Anna-Rose, „hoe
groot dc teleurstelling ook voor ons is,
dat wo
„Maar waar moeten we heen, Anna-
Rose vroeg Anna-Felicitas, clic, overeen
komstig haar tragen aard, liefst bleef waar
m
zij was en ook overigens vond, dat, ia haar
onzeker en toestand, éón Sack toch altijd
beter was dan geen een. Buitendien trok
's lieeren Sack's uiterlijk haar wel aan, al
vond zij hem ook droevig „in verval." Hij
moest noodig eens opgeknapt worden, zei
ze in zichzelf; maar aan den anderen kant
wekte hij haar sympathie door zijn groote
droefheid. Eigenlijk deed hij haar denken
aan haar dierbaren, in Duiitschland achter
gelaten Iersehen terrier, den dag, waarop
zijn poot'in oeoi konijn en val was vastge
raakt. Terwijl Anna-Eelacitas beproefde
hem er uit te krijgen, had het dier haar
met vrijwel dezelfde hulpolooze uitdruk
king aangekeken als hot gelaat van den
heer Sack vertoonde, terwijl hij door do
kamer stapte. Haar terrier had alleen geen
Gibson-profiel gehad, maar hij had or vrij
wat krachtiger en pittiger uitgezien.
„Zomdt u misschien voor ee<n moeder of
een vrouwelijk familielid kunnen zorgen?"
vroeg ze. Do lieer Sack keek haar ver
stomd aan.
,,'t Spijt ons natuurlijk erg," verzekerde
Anna-Rose.
De heer Sack draaide zijn oogen naar
haar.
„Maar u zult tocli zokor wel begrijpen,
dat we onder do gegeven omstandig
heden
„Bedoelt u eigenlijk?" vroeg de heer
Sack, voor Anna-Rose stilstaand© en zijn
gedachten blijkbaar met groote inspanning
verzamelende, „clat- ik dat wij over
eengekomen waren, de zorg voor u beiden
op ons to nemen?"
„Ja, overeengekomen mot oom Arthur,"
zei Anna-Rose, „oom Arthur Abingcr. Na
tuurlijk was u clat overeengekomen! Daar
om reisden we hierheen. U schreef nog wol
dat wo welkom zouden zijn. Oorn liet ons
don brief zien."
„Ahinger, A'biuger. O, die man,"
riop cle heer Sack opeens, alsof hem een
licht opging.
„Wij hadden wel gedacht, dat u zoo over
hem denken zou," zei Anna-Felicitas met
sympathie.
„Maar dan," riep cle heer Sadk eindelijk
volkomen helder, „dan moeten, jullie, ja,
dan z ij n jullie cle Twinklers!"
„Op dio omstandigheid hebben wo uw
aandacht al verschillenden keer gevestigd
sedert wo hier zijn," merkte Anna-Felicitas
kalm op.
„Maar. of u het zich nu werkelijk her
innert of het nog niet volkomen begrijpt,"
zei Anna-Rose kordaat, „ik vrees, dat we
in i c d o r geval afscheid moeten
nemen."
„Alles goed on wol, Anna-llose," pro
testeerde Anna-Felicitas r.og eens, „maar
waar moeten we toch heen?"
„Waarheen?" zei Anna-Roso met een
waardigheid, die haar, haar lengte in aan
merking genomen, zeer tob eer strekte.
„Ton slotite naar CaLifórnië natuurlijk,
naar oom Arthurs andere vriendenmaar
nu, vanmiddag, naar Clairk, naar den heer
Twist Die heeft ten minste een moeder!"
XV.
En zoo gebeurde het, dat juist toen do
hereenigde Twists, moeder, zoon en doch
ter, ofiirigszLns moo van hot lange intieme
samenzijn van dien middag, in hot salon
zaten, wachtende op hel slaan van zevenen,
wanneer Amanda, het eerste kamermeisje,
placht binnen- te komen om het avondeten
aan te kondigen terwijl zij daar dus zoo
zaten? te wachten, rnet rustige gelatenheid,
want zij waren nog nie>t geheel bekomen
van een uitgebreid diner, haastten de
Twinklers zich in do schemering na een
heerlijken, gouden herfstdag, langs den
slingerenden weg, die van het station naai
hen leidde. Zwijgend, uitgeput, zaten
do niets kwaads vermoedende TSvists in
het salon, een verblijf van marmer en anti
macassars, terwijl die twee jeugdige, vlugge
figuurtjes haar schoenen wit van het stof
van den buitenweg, waarop in geen wa
ken ?en droppel regen gevallen was elk
moment dichter naderden,
De weg kronkelde geleidelijk naar boven,
tusschen de velden en bosschen en vrucht
bare landerijen in avondrust, en voor haar
uit, waar de tweelingen dachten, dat Olark
moest liggen, flikkerde haar één klein ster-
rotje aanmoedigend tegen. Aan het station
hadden zij noch een kruier, noch cenig
voertuig gevonden; ja, feitelijk heelemaal
niets of niemand, behalve zichzelven, haar
bagage en een magoren, vriendelijken man,-
dio daar het gezag scheen te vertegen
woordigen. Clark ligt een halfuur van heb
station af en cle weg er heen is geheel onbe
woond. Vlak bij het station staat een
groepje van clic haastig in elkaar gegooide
woningen, die Amerika ovoral op afgele
gen plaatsen neerzet, tot het tijd en gele
genheid zal vinclen er een kolossale stad to
doen verrijzen maar de weg boog zich on
middellijk van die onooglijke gebouwen af
om cle eenzaamheid en cl en ruimen avond
hemel to zoeken.
.tr}
-^Wordt vervolgd). r
