No. 18756.
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 27 April.
UIT DE RAADZAAL
I ,J- Was een agenda, waarvoor de Raad
üaandag kwam te staan, die betrekkelijk
weinig „groote" punten bevatte. Eén was
K echter bij, die al de andere overscha-
Kwde, n.l- die betreffende het weduwen-
en w^z^n-pensioen voor het personeel in
eraeentelijken dienst Dat leek een grooten
ijd te zullen worden maar hoe geheel
ders is het verloopen! Van strijd was zoc
bed als geen sprake, om zoo te zeggen was
innen vgf minuten alles beslist en leden
eu W. een gevoelig echec. Een verhou-
ng van 23 tegen 6 mag toch zeker wel
-o <Tonoemd worden. Dat zoo spoedig een
overzicht van het slagveld kon worden ver
reden gezien de brjloopende factoren,
aarover straks nog, ging niettemin ruim
en nur aan deze kwestie heen kwam
oor de verklaring van den heer De Lange.
roor de zooveelste maal had deze toch weer
ens het woord besprokenf ja, ja, slechte
ewoonten leert men moeilijk af, we hebben
al eerder gezegd. En tegen den goeden
ang van zaken in, de lieer Heemskerk wees
r terecht op, gaf de voorzitter den heer
e Lange het eerst het woord, hoewel van
wee zijden amendementen waren ingediend
,n dus aan de voorstellers daarvan ipso iure
de voorrang toekwam. De heer De Lange,
ie als het ware voor rechts een barometer
"a te noemen, had nog nauwelijks den mond
-pen gedaan, of alle „aardigheid" was van
c behandeling af. De heer De Lange vóór
rem ie-vrij pensioen de beslissing was
gevallen. B en W. zouden de nederlaag
jjden 1
EERSTE KAMER
TWEEDE KAMER.
Tweede Blad. Anno 1921.
FEUILLETON
Drie maanden Schooier.
Waarom nog zoo lang dan gepraat moest
[worden? Heel eenvoudig. Wat een pracht van
een politieke reclame lag er besloten in
deze affaire. Om vinger en duim naar af te
likken! En hoe aarts-voorzichtig men was,
dat toch vooral niet één partij met het
jvcordeel ghig locpen. Van de zrjde der so
cialisten en van rechts waren vrijwel dezelf
de amendementen ingediend. De voorzitter
deed een poging aan rechts naar buiten
de eer te geven, maar de socialisten cou-
peerden deze poging netjes. Neen, maar!
De oplossing werd gevonden in een combi
natie van beide amendementen tot eau, nu
[door socialisten en rechts samen ondertee-
Lend. Naar buiten zijn nu beiden toch ge-
aat
Voor op de zaak in te -gaan. kunnen we
nalaten nog eens op de wonde-plek
oor de politiek in de behartiging der ge-
•entebe'angen veroorzaakt, te wijzen. Alles
at met loon, pensioen etc. in verband staat,
wordt niet meer voornamelijk zakelijk beke
ken uit oen oogpunt van billijkheid en van
de belangvn der burgerij in totaal, neen, het
ig de pc-1 tiek. die den doorslag geeft, Hoe
verwerf ik de kiezersgunst, dat is bij derge-
I Ifrkc aangelegenheden de hoofdvraag gewor
den. Rijks- en genie en teperson eelhet zijn
belnugTjike categorieën, die, als men uit is
op stemmen, niet verwaarloosd mogeu wor-
dei!; goed georganiseerd als het bovendien
is» £at deze organisaties van deze wetenschap
handig gebruik maken, och, dat is hun niet
kwalrjE te noemen. Ieder is zich zelf het
naaste. En zjj zijn toch niet verantwoordelijk
voer het niet beschikken van voldoende iug-
•jegraat door hen, die aan het roer zitten?
Voor velen daarvan is de partij nummer
'één. de algemeene belangen blijkbaar nurn-
roer twee»
Dit in algemeenen zin. Geenszins is onze
bedoeling n.l. om ieder raadslid persoonlijk
aan to wrijven, wat we hierboven schreven.
W© gelooven toch, dat er gelukkig
nog uitzonderingen zijn. Maar wie dé raads
zitting nuchter za! hebben beschouwd, kan
niet ontkennen, dat van vele zijden de poli
tiek om den hoek kwam kijken bij behande
ling van dit punt Als laatste pressie-middel
diende zelfs nog een soort stille demonstratie
dor modem georganiseerd en, dien de heer
Knutte; den raad gaf, dat voortaan in dienst
tijd to doen.
Natuurlijk wag de tribune 'savond3 ook
eerst tjokvol» Of 's middags niet eenigszins
zelfs getraineerd is met de agenda, om
?s avonds de demonstratie niet te doen mis^
lukken? Wjj meenen voor on3 zelf gerust
bevestigend te mogen antwoorden!
Maar nu ter zake. Bekend is, boe het
Rijk en reeds ruim 200 gemeenten van do
meer dan 900 de premie voor weduwen- en.
woezenpensioen voor eigen rekening hebben
genomen. Dat dus hier in Leiden de betrok
kenen met een zelfde verzoek zouden komen,
was te verwachten. Op zich zelf stonden
B. en W. nimmer onsympathiek tegenover
deze verzoeken, hetgeen ze zoo duidelijk lie
ten doorschemeren, dat daardoor de verwach
ting vr^J algemeen is gewekt, dat een gunstig
praeadvics was te verwaohten. Hoe viel toen
liefc praeadvies tegen, toen dit afkwam! B. en
AV» daaronder niet begrepen de heer v.
d. Lip, die een afwijkend standpunt innam
zagen voor dit jaar geen kan3 meer om de
benoodigdo f83.000 te vinden en stelden
voor aanhouden der verzoeken tot de begroe
ting van 't najaar. Dat B. en AV. niet op
lossen grond bouwden, wethcuder v. d. Pot
heeEt het in een klemmend betoog helder
aangetoond. Onze gemeentekas laat nog
steeds bedenkelijk den bodem zien en de toe
komst is verre van optimistisch te noemen.
Waar evenwel tegenover stond, dat de raad
eigenlek gebonden was aan toestaan, dank
zij de consequentie van een 27 Dec. vorig
jaar genomen besluit. Toen is, in navolging
van het rijk, de premie voor de leeraren
aan H. B. S. en Gymnasium voor gemeente-
rekening genomen. Toen werd op het gevaar
daarvan reeds gewez-en, doch tevergeefs.
Een ijzeren consequentie dwong nu feitelijk
ook de verdere gevolgen te dragen. Waarom
wel het rijk gevolgd bij 't leeraarspersoneel,
.niet bij het overige gemeentep:-rsom>el? Dab
■zou inderdaad een absurditeit zijn geweest,
speciaal, waar in doorsnee het than3 heel
wat lager loonen betreft dan leeraren genie
ten en wat is nemen voor gemeen te-rekoiing
van de premie anders dan een soort loons-
verhooging?
Op zich zelf is daarmee het aannemen van
het gecombineerde voorstel Van sccia'isten en
rechts genoegzaam gemotiveerd en we ver
moeden, dat dit ook de reden is, dat velen
hebben voorgestemd.
Het is o.i. de groote reden. Al het ove
rige, wat is aangevoerd, zou o.i. hebben
moeten afstuiten op den stand der financiën.
Of dit echter ook overigens wel gebeurd
zou zijn, -betwijfelen we nog, ook verder zake
lijk en niet politiek het verloop der bespre
kingen beschouwend. Het moge in den kern
der zaak niet juist zijn, oppervlakkig deed
het tegelijkertijd door B. en W. aanbieden
van voorstellen tot wjjziging der begroeting,
waarbij zonder besliste bewijzen met cijfers
werd gegoocheld voor ieder niet volledig in
de gemeentezaken ingewijde, geen goed aan
het beweren van B. en W., dat geen dek
king was te vinden voor de bemoedigde
f 83.000.
Ee heer Mulder kwam -nog met een tus-
sohenvoorstel, doch had geen schijn van kans.
Do heer Sijtsma zag dat zeer juist in. door
zkn voorstel maar onder zich te houden.
Met dit al moge de Raad uit deze ge
schiedenis nog eens leeren, dat voorzichtig-
beid in het scheppen van precedenten raad
zaam is» Gevolg van genoemd besluit van
27 Dec. 1920 is nu toch, dat vrijwel zeker
de belasting volgend jaar iets hooger zal
moeten zijn en dat verdere daling van den
gasprijs ook is uitgesteld vooreerst. Een
deel van de f83.000 komt toch op rekening
der gasfabriek en gezonde politiek is, dat
deze zioh zelf bedruipt!
Geheel afgedaan 13 deze pensioenkwestie
nog niet. Niet tevreden met het verkregene,
is ook al weer voorgesteld behalve het in
dienst zijnde personeel het reeds ontslagene
to do$n deelen in het voordeel van premie-
vrij pensioen voor weduwen en weezen. In
hoeverre hier de consequentie zal dwingen?
Overigens had do discussie weinig te be
teek enen, zondert men de benoeming van
ec-n hoofdboekhouder aan de gasfabriek uit
De heeren Van Eek en Sanders wilden deze
benceming aanhouden tot rapport is ver-
j schenen over de door den heer Dubbelde-
rnan opgeworpen kwestie en over hetgeen d©
heer Sanders zelf heeft geëntameerd, waar
daarin begrepen is immers de vraag, of op
het personeel niet belangrijk bezuinigd wor
den kan. Wethouder v. d. Pot en anderen
3ohtten aanhouden niet gewenscht, omdat, al
zou de mogelgkheid van bezuiniging-blijken,
de functie van hoofd-boekhouder toch aLjjd
vervuld moet worden. Het 'laatste is volko
men juist edoch, zal bij bezuiniging de
hoofdboekhouder van minder personeel het-
zelide salaris noodig hebben als thans, nu
liet personeel uitgebreider is? Door thans
te benoemen ook ever de voordracht was
kwestie, zoodat zelfs nog een zitting met
gestoten deuren werd gehouden i3 in ieder
geval de mogelijkheid van een volslagen
reorganisatie afgesneden en is pp het onder-
zeek vooruitgeloopen ten gunste van den
bestaanden toestand. De heer Van Eek had
gelijk, toen hij zeide, dat de gewekte onrust
bij de burgerij zoo niet wordt gestild!
donder noemenswaardige opmerkingen
j ging de progressieve schoolgeld-regeling
vcor H. B. S. en Gymnasium er door. Praead
vies is nu nog to wachten over een voorstel
Groenevekl om minvermogenden te steunen
door het verstrekken van leermiddelen en
geldelijke vergoeding voor het gemis van
wat de leerling andere zou thuis brengen,
als hij niet meer op school ging.
De nieuwe regeling zal met SepL a.s>.
in werking treden.
Van socialistische zjjde werd nog een
vreemd soort blunder geslagen. "De heer
Groeneveld klaagde over achteruitze'.ten van
rijn partij. Had deze niet bij de begrooting
een voorste! gedaan van het Rijk meer te
vragen voor het gebruik van ;s-Gravenstein
Toen werd het verworpen nu kwamen B.
en W. er zelf mee. Wie nu echter denkt,
dat deze fractie geheel voor dit voorstel
van B. en W. zou stemmen, vergist zich
deerlijk. Achteruitzetting nu stemden vier
van de zeven S. D. A. P.ers tegen, het
voorbeeld van den heer Knuttel volgend. Een
eigenaardige kijk op die vermeende achter
uitzetting geeft dab!
B\/ de lange rondvraag te lang in
verband met de kwaliteit van het te berde
gebraento werd de zitting nog eenigs-
zins rumoerig, maar de stemming was te
goed door aanvaarden van premie-vrij peu-
sioer. dan dat het tot- incidenten kwam.
0
Vergadering van gisteren
De VOORZITTER deelt mede, dat o.m.
bericht is ingekomen van verhindering orn
deze vergadering bij te wonen van de hee
ren Van der Boes de Willebois, om redenen
van gezondheid, Van Nierop, wegens on
gesteldheid, Bavinck, wegens ziekte, Mi-
chiels van Kesscnich, wegens ongesteld
heid.
REGELING VAN WERKZAAMHEDEN.
De VOOPvZITTER deelt mede, dat de
Centrale Af deeling heeft besloten nog
voorloopig niet tc onderzoeken het wets
ontwerp tot heffing een er belasting op de
zeebrieven, aangezien hieromtrent hedon
een uitvoerig stuk is ingekomen van de
i rcectorsvereeniging, waarvan de leden nog
moeten kennis nemen. Trouwens, haast is
j er niet bij de behandeling van dit wets-
I ontwerp, aangezien de Minister heeft ver
klaard, dat er geen haast is bij de invoe
ring dezer belasting. Er bestaat dus geen
overwegende reden om dit wetsontwerp
reeds thans in de afdeelingen te onder
zoeken.
Wèl heeft de Centrale Afdeeling beslo
ten tot onmiddellijk onderzoek in de af<Jec-
1 ingen van het wetsontwerp tot vereeni-
gipg der gemeenten Veldhoen en Meer-
veldhoen, Zeelst en Oerle, aangezien deze
veroeniging met 1 Mei moet plaats heb
ben en dit ontwerp dus aan een fatalen
termijn is gebonden Dit af deel in gson der-
zoek zal hedenavond plaats hebben.
Voorts heeft de Central o Afdeel ing be
sloten morgen te 12 uur in de afdeelingen
t? onderzoekon de wetsontwerpen tot wij
ziging der Successiewet en betreffende den
aanmaak van buskruit on springstoffen,
welk laatste wetsontwerp eveneens aan den
termijn van 1 Mei gebonden is.
Spr. stelt verder voor Donderdag- en
zoo noodig ook Vrijdag in openbare ver
gadering te behandelen die wetsontwer
pen, waaromtrent reeds eindverslag is
uitgebracht.
Dienovereenkomstig wordt besloten.
De VOORZITTER noodigt de loden uit
zich in de afdceüngen te begeven en ver
daagt de vergadering tot Donderdag a.s.,
dos voormiddags te elf uren.
Vergadering van gisteren.
Ontginning aardolievelden in Ned.-Imië.
Aan de orde is het wetsonlwérp betref-
fondo-ontginning van aardolievelden 'in
Ned.-Jndië (Djambi).
De Minister van Koloniën, de heer DE
GEAAFF, wordt hierbij als Rcgeerïngscom-
missaris ter zijde gestaan door Ir. Middel-
berg.
Algemeene beschouwingen.
De heer DE MURALT (Vrijh. B.) begint
met te herinneren aan do geschiedenis van
het wetsontwerp van minister Pleyte. Hij
releveert daarbij de motie-Albarda voor
Staatsexploitatie spreker gaf daaraan zijn
stem, maar te tegenwoordige ministers,
Ruys de Beercnbrouck en Aalberse, toen
Kamerleden, stemden togen. Spr. is, wat
de oliewinning betreft, bekeerd on bestrijdt
de bewering, dat de Bataafsche Petrol curn-
Maatschappij bij den détailverkoop aan de
Indische bevolking hooge. prijzon maakt.
Wanneer de Regeering spr's amende
ment betreffende beschikbaarstelling van
aardolie aan de inlandsche bevolking te
gen een bepaalden prijs, onaannemelijk
verklaart, dan is voor spr. het wetsont
werp onaannemelijk Spr. is tegen het
amefideraent-Albarda tot invoering van
Staatsexploitatie, aangezien hij zich met
Staatsexploitatie bij dit bedrijf niet kan
vereenigen. Hij verwijst daarbij naar <le
ervaring, in Pruisen opgedaan, blijken9
desbetreffende rapporten.
AVat betreft de Bataafsche Petroleiun-
Maatschappij, spr. zal het debat hierover
met aandacht volgener moet omtrent
haar positie, en gestie volkomen klaarheid
bestaan. Spr. beroept, zich op het gunstig
oordeel van den heer Wenckebach, in het
Indisch Genootschap uitgesproken. In za
ke de beweringen omtrent de mogelijkhe
den van moeilijkheden op internationaal
gebied, wenscht spr. nader te worden inge
licht. Men kan deze bezwaren niet zonder
meer op zijde zetten. Het gevaar schuilt
in de aanwinning der olie in den grond;
maar spr. ziet niet in, dat er gevaar zou
zijn als rnen de olie uit den grond haalh
Spr. behandelt dan het denkbeeld van
een concessie aan de heeren Kerkhoven
c.s., waardoor z.i. de kans bestaat, dat de
zaak toch bij de Koninklijke komt of bij
de Standard Oil Company. Echter moot
ook dit plan, bedoelende de oprichting van
een exploitatie-maatschappij en bij de In
dische regeering ingekomen, overwogen
worden.
Ook het denkbeeld van de Standard Oil
verdient, overweging.
Men zou hot oliegebied in gedeelten
kunnen uitgeven.
Spr. heeft een motie in ontwerp, om de
stukken 1 en 2 aan de op te richten Ned.
Aardolie-Mij. te geven en stuk 2 aan een
anderen gegadigde te tegeveo.
De heer ALBARDA (S. D. A. P.) treedt
eerst in een historische beschouwing en
klaagt daarbij over de trage afdoening
van deze zaak, terwijl bij de Regeering toch
herhaaldelijk op spoed is aangedrongen.
In 1915 werd spr.'s motie betreffende
Staatsexploitatie aangenomen. Men zegt,
dat de Indische bureaucratie de uitvoering
er van geweigerd heeft, ook de toenmalige
chef, de lieer Middel berg, die hier thans
als Regeeiingseommissaris zit. Maar de
verantwoordelijkheid blijft ch? Regeering
dragen.
Het lange talmen zou wel eens aange
wend kunnen zijn om do voorstanders van
Staatsexpliotatie over te halen tot een
andere wijze, van exploitatie. Om eindelijk
tot exploitatie te komen, zou men dan elk
middel aangrijpen.
Hot aangeboden wetsontwerp gaat in
tegen spr's motie, en ook tegen de uit
spraak van de meerderheid van den Volks
raad voor Staatsexploitatie. Staatsexploi-
tajie heet niet wel mogelijk.
Spreker treedt, dan in een nadere ver
dediging van Staatsexploitatie, daarbij
verschillende technische bezwaren, hierte
gen aangevoerd, bestrijdend. Ook -wijst bij
er op, dat Staatsexploitatie ten aanzien van.
andere proclueten reeds plaats heeft; hij
acht haar ook van aardolie zeer goed moge
lijk. In dat verband wijst hij op het groote
afzetgebied, dat er, behalve voor de petro
leum, te vinden is voor verschillende pro
ducten, m.n. voor benzine.
Is het distributiebedrijf to ingewikkeld,
laat men dan dat doel dor exploitatie
Door C. DE BLIJ.
(Nadruk verboden).
VIII
Quo Vadds 1
„Heb jij nog slaap vroeg Fehrenbacli.
„Neen, slaap bepaald niet," aniwoorddie
ik hem. 't AVae nu reeds tweo uur en wij
besloten dar ook, maar te blijven doorwan
del on,
Daarginds kwam 'n heerschap, zwaaiend
naar ons toe. Hij spreekt ons aan.
„AVil jullie oen gulden verdienen, zag,
lui r
„Graag, meneer
„Nou dan, luister goed, zag! Ik ben een
beetje tipsy, zio je, en nu ken ik niet goed
den weg naar huis vinden, snap je Nou
moeten jullie me even thuis brengen, zag,
dan krijg je een pop."
Wij namen onzen xtachtelijken wandelaar
onder den arm, en op onzen vraag „waar
heen 't most zcido hij:
„Ik heb m'n kamers, zag, Korenmarkt-
53."
Fc-hrenbaoh en ik proestten bet uit van
het lachen, waarop do student verwondert
vroeg: „Is dat zoo belachelijk, zag 'b Is
oen verduvelde nette gelegenheid hoor!"
Nu, dat wisten we reeds, cn de lezer zal
zulks uit mijn vorig artikel herinneren.
A oor heb bewuste buis staande, bemerkte
hij na lang zoeken en snuffelen in al zijn
stekken, dat hij den huissleutel verloren
bad.
„Hoe is dat nu mogelijk zei ik „Je
verliest tooh zóó maar geen huissleutel
„Je kent me niet, zag! Dat is nog niets!
He heb or ris een Turksohe trom verloren
We belden aan, rameiden de deur tot
plotseling op de 1ste étage het slapèrigo
gezicht van mY rrósrJ. Op den Berg vcv-
eoheen.
Ons zienae, ziende, riep hij uit„Komen
jullie nou al weer terug, 't is nog veel te
vroeg voor de soos
Ito studlent, die wij thuis gebraoht had-
<ton, dacht dat heb tegen hem bedoeld was,
©n antwoordde „Ben je een haartje be
duveld? To vroeg voor do soos? Ik kom
er not vandaan, zag!!"
bob je dan die lui opgeduikeld?"
„Wol, die hebben me voor een pop thuis
raoht, zag! Doe nou maar open, want
"©t is hier bar koud!"
Een oogenblik later stond vriend Op den
Berg, in ijy&ma, op do stoep, en nadat wij
hem ouzo wederwaardigheden verteld had
den, loodste hij ons naar binnen en waren
voor dien nacht zijn logé's.
Tegen elf uur den volgende-Ti dag ont
waakten wij uit een vasten slaapwe wa
ren heerlijk uitgerust.
Dio dag ging zonder noemenswaardige
wederwaardigheden voorbijtogen zes uur
's avonds zouden we do studs weer in café
„Central" ontmoeten. Het diner-concert
verliep op dezelfde rumoerige wijze als den
eersten keer Het was een meobrullen, op
flessohen en borden timmeren van je wol-
sta Daarna in optocht naar do „kroeg".
Heel dief tig werden we geïntroduceerd en
onze namen in 't intrdchictieboek geschreven
Wo fidelden in verschillende zalen van
't mooie sociëteitsgebouw. Enkele studenten
keken ons met een hautain air aan, alsof
ze zeggen wildenwat moeten diio ka-er els
hier? AVeer anderen namen ons met een
vies gericht op, om ons daarna te neg eer en.
Ja, een jong studentje ging zelfs zóó ver,
■dat hij vroeg: „Zag, vent! Wie heeft, jou
toegang verleend tot ons clublokaal
Hij stootte deze woorden met een zeer
e ingen aardige-n neusklank uit, telkens alsof
hij een aardappel in de keel had.
Het was die nieuwe, chique Neder 1 andsckc
patois, <lie door enkele moderne jongelui
gewaldig daftig gevonden wordt, zag!"
Dooh die voor een gewoon sterveling vaak
onverstaanbaar is.
Febrenbach vrocsg dan ook: „AVat
zeit-ie?"
Ik wendde me tot het ventje met: ,,'k Heb
Uwes niet verstoan, moheer
„Verdamde kè-rclIk vraag je of de Se
naat er van wist'".
„O, bedoelt Uwes de Serenoado, jao, dio
keniio we welEn lustig zotte ik deze be
kende melodie van TosseUi in.
Hot geleerde manneke waa bierdoor zeer
gepiquoerd. ging naar een kellncr, voegde
dezen sissend toe„Zet o ogenblikkelijk
deze kérels do soos uit, zag
Onder hevig protest van onzen kant en
argumenteerend, dat we permisje hadden,
trachtten een paar kellners ons er uit te
zetten, doch juist kwam onze vriendelijke
wandelaar van den vorigen nacbt naar o.us
toe. Hij drukte ons de hand en introduceer
de ons bij eonige clubgenootcnTiet andere
jonge studentje was jammerlijk mot zijn fi
guur verlogen, stotterde in zijn onverstaan
baar mondain dialect eenige excuses, ein
digend met„mag ik even kennis mèke,
m'n naem is Jhr
„Och nee. zag, 'k heb kenn issen
genoeg
Al musiceer en dte kwamen wo op een
gang, waar we, achter een gordijn, gewel
dig lawaai hoorden. Hot werd opengescho
ven Wat. kregen we te zien? Een
lange gedekte tafel, cn zaten daar Bra-
bantsche boeren 1
Neen, het waren lecton van de Studenten
club „Brabantia", dio daar haai' feest
avond hield. Allemaal jongelui uit het
Zuiden van ons land, gedost in die typi-
sche Brabantsche hoerendrachthooge zij
den pet, roodc zakdoek om cSen hals, lange
blauwe kiel over hun kleeren.
Het was dear een jolige stemming! Met
een hoeratje werden wo binnen gehaald.
„Wat bin de vgo,i vour ischarrelasirs V
vroeg een der feestvierenden, terwijl hij
mij een vervaarlijken pot bier toereikte.
„Ikke I", wel, ik bin eerie Broabander,
cuvenals gai, eenen echten Bossohcnoar
Met gejuich werd deze mededeeling be
groet, en onder liet zingen van „Dat gaat
naar den Bosch toe", maakten wij een
rondgang langs de tafels! Tientallen ma
len hebben wij dit schoone lied, met. ver
schillende varianten, op hartroerende wajze
gezongen, telkens elkaar toedrinkend, han
den schuddend, als gevolg van de provin
ciale verwandschap of. cJoor het ge
bruik van 't vele bier.
We werden dien avond wei door een
vijftig studenten naar het station uitge
leide gedaan. Het publiek op het perron
snapte or niets van. Spontaan was de
hartelijkheid van deze jonge-lui en nog
menigmaal denk is aan die twee prettige
avoncüen te Delft. Hier vandaan reisden
we naar
Uit piëteit voor zeker iemand, die in
de volgende regelen een groote rol zal
spelen, zal ik -den naam der plaats onin
gevuld latr-n. De grove fout, die hij tegen
tweo schijnbare schooiers beging heeft hij
t l achten goed te maken
Om halftwaalf arriveerden wij ter plaat
se, cn slenterden van hel eene logement
naar het andere, Nergens werden we bin-
nengelaten, tot we eindelijk besloten, naar
een goed hotel lo gaan. We maakten ons
bij den directeur bekend, en lachend bracht,
hij ons zelf naar onze kamers, waar wij
spoedig onder de wol kropen.
„Laten wo morgen nu eens zonder per
missie gaan spelen cn eens zien, waf wc
dan ondervinden."
Een echte schooier toch,krijgt niet zoo
gemakkelijk permissie voor straatmuziek.
Tegen elf uur verlieten wij door een ach
terdeur het hotel. In een stille straat klonk
al spoedig een vroolijke step, aan onze in
strumenten ontlokt. Achter de ramen ver
schenen nieuwsgierige gezichten, aandach
tig luisterden inmiddels een talrijk saam-
gestroomd auditorium. AJs tweede num
mer speelden we het „Ave Maria" van
Gounod, toen plotseling een slagersjongen
me toeriep: „Daar komt een smeris".
AVij weg, geen cent opgehaald! Gelach
van do omstanders. In een volgende straat
straat ging het oveneens zoo, cn wé hoor
den de klok drie uur slaan, toen wo tot
onze ontzetting merkten, dat we nog geen
cent verdiend hadden. Overal verjaagd,"
waren we zoowat de geheele stad rontl-
geweest.
Hot. was intusschen gaan sneeuwen, on
doenlijk haast om de instrumenten in de
hand te houden mijn vingers waren ver
kleumd, mijn Icleeren doorweekt, uit mijn
schoenen sijpelde bij eiken stap, het ont
dooide sneeuwwater.
Toen voelde ik de ellende van de stak
kers, die in zulk weer gedoemd zijn op,
straat te blijvenEchter, de maat was nog
niet vol! AVeer speelden we, mijn riool
klonk akelig valscli, cfo guitaar van Fehron
baoh wanhopig ontstemd. Niemand luister
de naar ons! Haastig spoedden zich de
voorbijgangers haar huis, om zich daar te
ontdoen van lnm natte kleeren, zich te
verwarmen, en voor 't meerendeel niet. te
denken, aan die duizenden .stakkers, dio
dat missen.
Mijn oogen brandden in mijn hoofd.
Huiverend trachte ik verder te spelen, een
oogenblik had ik door al die ollcndte ver
geten, dal we geen permissie hadden, en
daar cn daar stond weer
een agent voor me.
Bars klonk het. „Heb je vergunningV1
„Nee, die hebbo we niet."
„Scheer jo da.n weg, laat ik je niet op
nieuw snappen, want dan weet je wat er
op zit.
Haastig liepen we verder, om in een vol
gende straat opnieuw ons geluk te pro-
bcoren. We moesten immers; we had
den toch nog geen cent verdiend, en we
snakten naar een warm maal, droge klee
ren, en oen ondercfak voor den komenden
nacht. Di; zouden toch de gewaarwor
dingen en dé verlangens van ons ge
weest zijn, wanneer wc werkelijk twee.
schooiers warenwe wilden immers liet
leven van luh loeren kennen.
Het leven van den schooier wordt door
hem zelf zwarter afgeschilderd. Maar tooh,
wat moeten zo zioh dikwijls wanhopig ge
voelen, als zij bedenken, dat aan hun el
lende nooit een einde komtdat zij
hun jammerlijk bestaan tot aan him dood
voort moeten slepen, in ontbering, een
zaam on verlaten. Zeker, ik weet zij lijden
vaak door eigen .schuldVolo diep geval
lenen hebben dat aan ziohzelf te wijten l
Maar, ook dan nog, moeten wij modelijden
met hen hebben, én zoo mogelijk de hand
tot redding uitstéken Dat wij cftrarbij dik
wijls jammerlijk teleurgesteld worden,
wrecde ontgoochelingen ondervinden, ia
ongetwijfeld
Schuw keken we om ons heen, of de
agent ons niet gevolgd was, en
geen onraad bespeurend, begonnen we
opnieuw.
Opoems komen van beide kanten der
straat; een paar agenten op ons a-an. In
den waren zin des woords: „wo zaten d'r
in!"
„Zoo, ik heb jullie gewaarschuwd
Aroor uit maar, moe" Een onbehaag
lijk gevoel bekroop me! Een oogenblik
slechts, 3vant al wist- ik, dat ik me vol
doende kon legiuiitoeren, tooh vond ik het
idee, om in optocht, onder politiegeleide,
door de stad getransporteerd te worden,
niet aanlokkelijk! Mot recht kan ik zeg
gen. in optooht! Want vreemd, de men-
schen. die zich den hcelcn dag niet om me
bekommerd hadden, voelden zich nu „in
heb geval geïnteresseerd.
Allerlei beleecligvngcn werden ons door
de begeleidende straatjeugd nageroepen.
Ook hier ontbrak het rriot aan humor. „Ga
jullie meziek in do bak maken!" Je krijgt
een goecl plaatsio in Veenhuizen" of
„Hé, lange slamiel, mot ik roorrege vroeg
je schoeno komm-o poetso?"
Onderweg kwam ik oen zeer goede be
kende van me tegen, iemand, dien ik nogal
eens geholpen had. Hij keek mo eerst ver
wonderd aan, herkendie me en begon
«pottend te lachen. Even koek ik om
Hij was reeds in druk gesprek met „het
Publiek"
Het geval werd n u n o g interessanter en
ja, ik hoorde iemand luid zeggen: „het to
maar goccl, dlafc zulke menschen opgeborgen
worden
Aroor het politiebureau stond reeds een
drom mensohen cn haast zou ik kunnen
noemen, onder een vreugd e-hoerat je"
gingen wc de ba-k in.
(Wordt voortgezet.)
