"sport,
t$o. 18732. LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 30 Maart.
Tweed® Blad. Anno 1921.
UIT de omstreken,
EERSTE KAMER
Het Congres der S. D. A. F.
FEUILLETON.
üe@f Süf
taal van een sociaal-democraat. Spr, komt
dan tot kot militair Fransch-Belgische ver
bond. Ware dat er niet geweest, dan zouden
allo geschillen met België en ons land reeds
opgelost zijn. België zit geklonken aan Frank
rijk en het militarisme is verplaatst van
Berlijn naar Parijs. Spr. begrijpt niet, dat
de Belgische arbeiders zich hebben laten
knellen in dit verbond met Frankrijk. Het
ccnige middel, om daaruit te komen, is te
treden uit de regeering. Het' is sprekers
overtuiging, dat het Belgische proletariaat
zich niet zal laten gebruiken om gewapend
.togen Nederland op te treden. De leiders van
de Belgische en Nederlandsche soc.-dem. lei
ders moeten samenwerken. Dat gebeurt in de
tn et-de internationale. Vooilcopig kunnen we
deze nog niet verlaten. Spreker hoopt, dat
op de in de naaste toekomst te houden intern,
conferentie te Amsterdam niet alleen Londen,
maar ook Weenen tegenwoordig zal zijn. Spr.
heeft het niet aan pogingen laten ontbreken
dit gedaan te krijgen.
Hierop volgde debat.
Na uitvoerig debat en repliek van mr.
Tioelstra wordt de resolutie aangenomen met
XO stemmen tegen, met vervanging van het
woord kapitalistische door imperialistische
in de door den lieer Vliegen bedoelde clau
sule.
Na de pauze was' 'de laatste middagzit-
ting gewijd aan verschillende onderwerpen
betreffende propaganda, organisatie, enz. Bij
de besprekingen daarover opperde de heer
Schaper het denkbeeld om de congressen
niet meer op feestdagen te houden. Dit
denkbeeld zal overwogen worden. De voor
zitter zegt in dit verband, dat het volgende
congres met het- oog op de verkiezingen
niet met Pajchen, maar reeds op Kerstmis
gehouden zal moeten worden.
Besloten wordt de kwestie betreffende de
onvtreenigbaarheid van functies uit te stel
len tot liet volgende congres.
Tot gedelegeerde in het uitvoerend comité
van de tweede internationale wordt gekozen
ae heer Troelstra, tot leden van den inter
nationalen raad de heeren Vliegen hi Wibaut.
Tc-n slotte wordt op voorste! van den heer
R. Kuijper, het P. B. gemachtigd stappen
te doen .tot liet houden van een socialistische
w eek, waarmede bedoeid wordt een ideale va
cant ie week voor de partijleden, eventueel
in samenwerking met-het N. V. V. tegen ge
ringen prjjs.
VCETBAL.
Lugdunum TT. V. S. I.
Van den aanvoerder van U. V. S., den
heer Bergsma, ontvingen wij een schrijven,
waarin hij uitvoerig mededeelt, waarom
U. V. S. Maandag j. 1. het veld verliet. Dit
naar aanleiding van het gister geplaatste
verslag. De heer Bergsma merkt op, dat
Lugdunum ongemotiveerd ruw en forsch
speelde, o. a. werd hij zelf en Vreeken (die
ook o. i. spelers zijn, die nimmer zich aan
ruw spel bezondigen) getrapt op oogen-
blikken dat zij de bal niet speelden. De
heer Bergsma meent een en ander niet in
de eerst plaat® te moeten wijten aan Lug
dunum, maar aan de zeer slappe leiding
van den scheidsrechter. Wij geven hier de
opmerkingen van den heer Bergsma zonder
commentaar, alleen ter wille van de on
partijdigheid, daar het gister geplaatste
verslag van Lugdunumzijde werd ontvan
gen. Overigons spijt het ons des te meer,
dat wij door afwezigheid geen oordeel
kunnen vellen.
De samenstelling van het Nederlandsch
Elftal.
De heer H. Dénis sohrijft aan „Het
Yad
Nu do wedstrijd HollandZwitserland
weer tot. het verleden behoort zou ik gaar
no langs dezen weg mijn opinie over de
verwikkeling-en die zicfli hebben voorgedaan
ter kennis van belangstellenden willen
brengen.
Met de samenstelling van 't nationale
elftal is het ditmaal al bijzonder vreemd
gegaan. De meeste lezers zullen zich nog
wel den brief herinneren, dien de heeren
Van Lingo en Bulder aan do N. E. C. zon
clen en waarin zij een Noordelijken verte
genwoordiger in de commissie wenschten
opgenomen te zien. Werd huil wensek niet'
onmiddellijk vervuld, dan bedankten zij
voor him plaats in het Ned. elftal.
De N. E. O. kon, na raadpleging van
den N. V. B. (aan welk lichaam de brief
feitelijk geadresseerd had moeien zijn) niet
ander? dan afwijzend, hierover beschikken.
Het N. V. B. beotuur kon immers onmo
gelijk aan dit dreigement toegeven. Door
hun dreigbrief hadden de heeren Van Lin
ge en Bulder het N. V. B.-bestuur allo
kans om tot een vergelijk te komen be
nomen,
Nu komt er echter bericht in bij het N.-
V. B.-bestuur, dat "t Noord-dislrictsbesluur
de actio van genoemde heeren overneemt
en dat zoowel Van Linge als Bulder zich'
weer beschikbaar stelden voor het Ned. Elf
tal. (Er is verteld dat dit bericht inkwam,-
nadat er reeds andero spelers gekozen wa
ren dit is echter gebleken onwaar te zijn)'
Indien nu het N. V. B. bestuur ook maar
eren tegemoetkomend ware geweest was
de gcheele kwestie uit onze sportwereld ver,
dwenen en was* er verder niets gebeurd,
Maar neen men dacht nu eens die spelers
te bestraffen en liet andere kiezen. M. i.
is deze houding van het N. V. B.-bestuur
en de N. E. C. (indien ze hierin wat to'
zeggen heeft gehad) absoluut foutief gé
weest. Dit is dan ook de reden van mijn
bedanken geweest.
Men kan nu wol aanvoeren ,,jc speelt toch
niet voor de een of andere commissie, maar
voor de voetbaleer van Nederland tegen
over het buitenland". Ik geef dit volkomen
toe. Maar evengoed of nog beier kan ilc
aanvoeren dat lief N. V. B. bestuur of da
N. E. C. in de eerste plaats die eer heeft
op te houden en dus waar hel niet beslist
noodzakglijk is- het passeeren van eenige
spelers, uit een soort van bestraffing beter
achterwege liad kunnen laten.
Zoo heeft dezelfde bestrafnngsmetliode'
o no in Antwerpen den 2den prijs waar
schijnlijk d'oen ontgaan doordat in den wed
strijd tegen Spanje De Natris en Bulder
van medespelen uitgesloten waren, waar
door ons elftal in geen geringe mate aan
kracht verloor.
Hoewel ik uil een sportief oogpunt even'
als zoovele andere .'sportliefhebbers veel
voel voor de opname van oen Noord-verte
genwoordiger in de N. E. C-, is dit natuur
lijk mijn bedankrecfen niet geweest. Wel
echter het feit, dat er van dc zijde van hef
N. V. B.-bestuur en de N. E. G. niot alles
in hel work gesteld wordt om met terzijde
•stelling van kleine kwesties, dio toch wel in
orde komen, ons land dtoor het h. f. sterk'
ste elftal tegenover liet buitenland te doen
vertegenwoordigen.
BILJARTEN.
Bos kampioen van Europa.
De wedstrijden te Parijs om het k&in-
pioeiischap van Europa zijn thans geëin
digd. Dc eindpartij tuschen den Hollander
Bos en den ex-kampioen van Europa F&-
roux bracht ton slotte de beslissing ten
voordeele van Bos, die daarmede dus het
Europeesck. kampioenschap heeft behaald.
De uitslag dezer partij was:
Bos, 500 punten, 25 beurten, h. s. 182.
Parous, 277 punten, 24 beurten, h. s. 51.
AALSMEER. Aan de riikstuinbouw-
wintcrschool alhier verkregen het einddiplo
ma: A. de Boer, Leeuwarden; 1. A. M. van
Euaren. Amsterdam (met zeer gunstig ge
volg); M. van Gerven, Heemstede; A. D.
Kt essen, Aalsmeer; J. A. Klein Jr., Amster
dam; D. A. Kniep, Aalsmeer; C. Ofman,
West-Knollendam (met zeer gunstig gevolg);
W. v. d. Poll, Haarlem; M. H. Postma, Am
sterdam; P. J. Rijken, Beverwijk; H. Wieiick,
Amsterdam (met zeer gunstig govolg); A*
j de Wit, Haarlemmermeer, en J. Beotsma,
I Den Hang (enkele vakken).
BOSKOOP. ,,De SaambindeF' meldt,
dat hier eerst de oefenaar J.v. Vliet uit
do Clir. Geref. Kerk trad. Daarna volgden
J neg twea ouderlingen, één diaken en onge-
I veir dertig lidmaten dit voorbeeld. Zij allen
Ver gad-ering van gisteren.
Staatebegrooting voor 1921.
Aan de orde ia Hoofdstuk Xa (Arbeid)
der Staatsbegrcoting voor 1921.
De hoor WITTERT VAN HOOGLAND
(&.-K.) brengt hulde aan den Minister voor
hetgeen hij reels tot stand bracht, waaruit
rijn arbeidskracht en zijn talent blijken.
Met vertrouwen ziet spr. de verdere ont
wikkeling van zjjn plannen te gemoeb.
Enkele punten van de uitvoering der
sociale wetten wensent opr. te behandelen.
Het aantal colleges en organen wordt z. i.
te veel uitgebreid. Eenvoudig en practiseh
dient hel werk uitgevoerd te worden. Spr.
gelooft, dat plaatselijke organen de uit
voering moeten verrichten, maar dan die
nen zij zooveel mogelijk wetten uit te "oeren.
Als de Minister dezen weg had gevolgd, zou
den er heel wat minder ambtenaren zijn
noodig geweest. Het verheugt spr., dat de
Minister dit inziet, al zijn zijn daden niet
alle overeenkomstig zijn uitingen. Uitvoe
rig- gaat spr. na hoe er vereenvoudiging
kan plaats hebben in de uitvoering. Ge
broken dient te worden met het stelsel, dat
de Raden van Arbeid filiaaltjes zjjn van
'dé Rijksverzekeringsbank, die al hun werk
nog eens napluist
Spr. komt op tegen de voorstelling, dat
de Raden van Arbeid te weelderig zjjn in
gericht en 70 pCt van de premies aan
onkosten weggaan. In Den Haag oedraagt
dit percentage slechts 10 a 11 pOt. en de
bureaux zijn daar zeer eenvoudig ingericht.
iWat van die inrichting wordt verteld, acht
spr. kletspraatjes, om niet te zeggen las
terpraatjes. Onjuist was de bewering, dat
'de Staat nu eenmaal een dure exploitatie
moet voeren. Spr. wijst op de nalatigheid
van het publiek, waaruit vele kosten voort- i
komen.
Vervolgens behandelt hij de Ziektewet en
'de organisatie, die hjj zich daarvan denkt
De organisatie dient gebaseerd te zijn op
hetgeen in de maatschappij zich reeds heeft
ontwikkeld. Het plan-Posthuma is niet een
regeling, die van onderaf is opgekomen.
Spr. vraagt wat thans het standpunt van
den Minister is ten aanzien van de uitvoe
ring van de Ziektewet. Het stelsel van cen
traal beheer keurt spr. af; dit houdt geen
r ening met de slechte risico's en vindt
E oplossing voor het vraagst'ik der werk-
loowheii. Spr. ontkent ook, dat het goed-
kooper zal 2ijn; het zal ook veel ambtenarij
noodig maken en sterk gecentraliseerd zijn.
{Wanneer het plan-Talma niet wordt ge
volgd, dan gaan de voordeelen van loca-
liseering der organiceermg verloren. Spr.
'dringt krachtig aan op invoering dezer
wet, die op enkele punten natuurlijk ver
beterd kan worden.
Daarna bespreekt hij de tuberculose-be-
strijding. Hij betoogt daarbij, dat er samen
werking moet komen tusschen hen, die aan
'deze bestrijding deelnemen, en hen, die de
sociale wetten uitvoeren.
Ten slotte wijdt hij aandacht aan de
kwestie van een Kinderfonds. Hij herin
nert aan de door de Tweede Kamer aan
genomen mode en hoopt, dat de Minister
die motie niet naast zich zal neerleggen.
De grondslag van de verplichte verzeke
ring is z. i. daarbij -*et verworpen.
De vergadering wordt verdaagd tot
Woensdag elf uren.
Op Dinsdag.
Ia het gistermorgen voortgezette Con
gres was aan do orde do resolutie in zako
do in temaUonale positie dor S. D. A. P.
„De splitsing dor socialistische Interna-
taanalo in drïo organisaties verhindert do
arbeidersklasse, zich tegen do voortdurende
aanslagen dor imperialistische machten op
den vrede en ele belangen van het prolc-
riaat met al hiar krachten teweer te stel
len.
Daarnevens maken crisis en de behoefte
naar socialisatie de schepping eener daad
krachtige Internationale tot een levens-
voorwaard') voor de arbeidersklasse.
Het congres riet de verwezenlijking daar
van in een internationale arberdsgemeen-
Door Henri Ardcll. Naar het Fransch.
(Nadruk verboden).
4*)
Guy zette een ontevreden gezicht. Zij
verveelde hem vreeselijk, die mevrouw
Harvet, mot. haar maar al to dikwijls over
dreven en niet gopast enthusiasm© en haar
manier ais werkelijkheid te beschouwen
alles, wat haar vruchtbare verbeelding ont
dekte en uitvond.
„Wat wil aal dwaze mensch van je? Je
hulp vragen voor het eten of ander werk,
bestemd to. mislukken, zoodra zij er haar
zorgen aan wijdt?"
„Wat een string oordeel 1 Welnu, jo raadt
bet volstrekt mefc. Te moet je veronderstel
lingen een andere richting geven. Het is
van Arlctte dat in dezen brief van me
vrouw Harvet sprake is."
„Van Arlctte!" borbaaldo hij, terwijl bij
dia nonchalante houding van zooevcn, tegen
den schoorsteen geleund, veranderde. „Wat
wil die onzinnige vrouw van haar I"
Iets goed,want zij heeft een heel
goed hart. al is haar geest wat weinig' be
zadigd."
„Nu, wat dan? Wil zij Arlette tot. haar
«rfgonaam benoemen?"
Nu schaterde mevrouw Chausey het uit
van het lachen, oen gulle lach, dfte Guy ge
heel van do wijs bracht.
„Guy, je moet romans gaan sohrijven, je
rangschikken onder de schrijvers, die met
'de waarschijnlijkheid geen rekening hou
schap niet van enkele-, maar van dc geza-
menlijko socialistische partijen aller lan-
don, die rekening houdt inet de verschil
lende voorwaarden, waaronder do partijen
in elk land liun strijd tegen imperialisme
en kapitalisme en ter verovering dor poli
tieke macht moeten voeren.
Dc Dorde Internationale schakelt zichzelf
van een dergelijke arbeidsgemeenschap uit
zoolang zij haar actie voor de sociale revo
lutie togen de historisch geworden klasse-
organisaties der.arbeiders en met het mid
del eener dictatuur over do arbeidersbewe
ging aller landen meent te moeten voeren.
Do Tweede Internationale bevat de groot
ste arbeiderspartijen van Europa, waar-
j onder de Britsehe Labour Party, waarop
da hoop de- arbeidersklasse voor haar
strijd tegen oorlog en imperialisme meer en
meer is gevestigd. De bij ha-ar aangesloten
partijen bevinden zich voor een dcc! nog in
het tijdperk van overgang uit do oorlogs
psychose en den godsvrede met burgerlijke
partijen, naar den energieken internatio
nalen strijd tegen de imperialistische mach
ten, die deze tijd boven alles van bon edschb
Heb zijn de- feiten en omstandigheden, meer
dan de wil va71 enkele personen, die dezen
overgang zullen bespoedigen
Tusschen beide heeft zich te Wccnen do
international© arbeidersgemeenschap der
partijen, die noch tot de Derde, noch tot- de
Tweede Internationale bchooren, gevormd.
Haar hoofddoel is- de voorbereiding eener
nieuwe werkelijke Internationale der ar
beidersklasse.
Als arbeidsgemeenschap zal zij weinig
kunnen prestoeren, daar aan haar de groot
ste arbeiderspartijen, die elke actie zullen
moeten uitvoeren, ontbreken. Haar theo
retische verklaringen vertonnen een stre
ven, om de begrippen van dictatuur, ra
denstelsel en go wapenden opstand voor de
arbeiders van West-Europa aannemelijk te
makon, door de beteekenis, dio de Russi-
solio revolutie cr nu eenmaal aan gegeven
heeft-, te verzwakken of er aan te ontne
men. Het Congres zou, door deze verkla
ringen 1>e aanvaarden, het standpunt der
Partij vertroebelen on in plaats van helder
heid onder de arbeiders van Nederland
nieuwe verwarring stichten.
Op grond hiervan heeft- het Congres
geen reden, in de internationale positie
der S. D. A. P. wijziging te brengen. Zij
kan als sektie der Tweede Internationale
voor de bereiking van het hoofddoel der
nieuwe Arbeidsgemeenschap sterker invloed
oefenen binnen dan buiten de Tweede In
ternationale. Zij kan daar tevens aandrin
gen op zoodanige organisatorische maat
regelen als noodig zijn, om hot geregelde
openbare optreden der Tweede Internatio
nale, dat lot heden veel te wenschen over
laat, te bevorderen. Met- en in het kring
der grooto zusterpartijen, die elk in eigen
land een gelijke politieke beteekenis heb
ben als do S D. A. P. in Nedorland), kan
zij het ontwikkelingsproces doormaken,
dat tot het gewonschte proletarische een
heidsfront moet voeren. In dat proces kan
zij oen voortstuwende faktor zijn.
In dezen zin besluit heb Congres, den ge
delegeerden der Partij in de organen dor
Tweodo Internationale op te dragen.
Voortdurend to wijzen op den verlam-
menden invloed, dien oen coalitiepolitiek
niet kapita-Mstisohe partijen en deelneming
aan burgerlijke regeeringen moet uitoefe
nen op don energieken strijd tegen het im
perialisme, die juist in dit tijdperk dor
historie de levenstaak do Arbeiders-inter
nationale is; in verband daarmede te wij
zen op do noodzakelijkheid, dat geen leden
van burgerlijke e vol uti er egecringen of par
tijgenoot-en op andere wijze in hun vrij
heid van energieke proletarische actie be
perkt, aam de verantwoordelijke leiding
der Intornatdona1 e deelnemen aan te drin
gen op zoodanige organisatorische maat
regelen, dat er van het executief comité
een geregel do publieke aotie kan uitgaan
to bevorderen dat er voeling komt tus
schen het comité der Labour Party, dat
zich in opdracht van hot Congres te Genève
met do bemiddeling tusschen do partijen
beeft belast er het Weensoh comiténa te
gaan in hoeverre het mogelijk zou zijn te
komen tot gelijktijdig internationale acties
voor bepaalde onderwerpen, als bijv. aan
vaarding eener gemeenschappelijke leuze
den. Je hebt een vruchtbaro verbeelding
ongelukkig is er geen sprake van voor Ar
lctte in een rijke erfgename veranderd te
worden. Het. is onder een anderen vorm,
dat mevrouw Harvet dankt aan haar ge
luk: zij wii haar een huwelijk laten doen."
„Arlette laten trouwen! Wat is dat voor
een bedenksel??"
Het lieve gezicht van mevrouw Chausey
betrok octn weinig.
„Een bedenksel, dat uit het. goedo hort
van roevrouw Harvet voortkomt. Zij heeft
mij menigmaal den wonsck hooren uiten,
Arlette ton huwelijk te laten doen, en daar
zij mij oe^ geschikte partij weet aan te bie
den voor hot meisje, zendt- zij mij een lijst
inlichtingen daaromtrent."
„En neem je cat ernstig op, alsof jo haar
niet leende? Laat het arme kind toch met
rust! Het is oen echte manie, iedereen to
willen uithuwelijken
Hij had op zóó levendig on toon gespro
ken, dat zijn zuster hom verbaasd aanzag.
„Zeg eens. Guy, wil je nu eens verkla
ren, waarom je zoo opstuift? Het ia pro
oi-es of er sprake was van jouw huwelijk!
Dat is jo antipathie voor de „geschikte
huwolijlceu" wel wat te ver gedreven.
„Ik stuif volstrekt niet op," zei hij, ter
wijl -hij éen fijn ivoren beeldje met een on
geduldige beweging opnam en weer neer
zette „Maar ik had niet verwacht, dat die
arme, kleine Arlette nu al in staat geoor
deeld zou worden in het huwelijk te tre
den en nog wel onder bescherming van
mevrouw Harvet, oen woedende koppelaar
ster, die geen ongetrouwd wezen lean zien
of zij wordt onmiddellijk aangegrepen door
de behoefte een aanval be doen op zijn vrij
heid Neon. Louise, ik begrijp niet, dat een
huismoeder zooals jij een seconde aandacht
en wijze var viering van het Meifeest, zoo
mogelijk in overleg mot het I. V. V.
Mr. Troeletra lichtte de resolutie toe.
De heer Troelstra begon een overzicht,
te geven van den algemeen en toestand, die,
naar spr. meent, er toe leidt, dat hot kapi
talisme krachtig den kop weer kan opsteke*
en waardoor de actie der arbeiders, zoo
wel economisch als politiek, onmogelijk wordt v
gemaakt. Verder ontwikkelde spr. de mea
ning, dat de strijd der arbeiders vóór alh?s
een internationale is eu een international©
beslaat, zooals wij weten, feitelijk niet. De
tegenstellingen in do verschillende landen
heiben de internationale doen uiteenvallen
in drio deelen. Toch is het internationale
verband onder de arbeiders vooruitgegaan
en wel in den vorm van een economische
internationale, het I. V. V., een internationale
zoo sterk als men nog nooit gehad heeft.
Toch kan een internationale op politiek ge
bied niet gemist worden. Er moet samen
werking zijn tusschen beide internationalen,
omdat indien dit niet plaats heeft er botsin
gen zouden kunnen ontslaan tusschen eco
nomische en politieke organisaties der arbei
dersklassen
De grondslag van een internationale moet
zijn de socialistische klassenstrijd. De vraag
of men zich in één internationale kan ver
eenigen, moet ontkennend beantwoord wor
den. Het idee van een nieuwe internationale
zal daarom moeten zijn, dat van een arbeids
gemeenschap met nationale autonomie vcor
de verschillende partijen en met erkenning
van de verschillende richtingen.
Verder zette spr. uiteen, dat West-Europa
zich krachtig op het standpunt moet stellen,
dat het communisme daar onmogelijk is. De
tweede internationale heeft den oorlog niet
kunnen overleven. Zij aanvaardde het be
ginsel van de militaire landsverdediging en
stond machteloos tegenover den oorlog. Zij
heeft zich bepaald tot parlementaire actie
en op dat gobied was het imperialisme veel
sterker* Zoo leidde de tweede internationale
tot de groote teleurstelling bij het uitbreken
van den oorlog.
De font is, zoo vervolgt spr., dat de
tweede internationale feitelijk geen interna
tionale is, een fout, die ook de derde inter
nationale heeft.
Na den oorlog heeft de tweede internatio
nale ljet niet laten ontbreken aan conferen
ties, resoluties enz. Zij' heeft de richtlijnen
aangegeven voor den Volkenbond en dit kan
belang zijn bij de ontwikkeling van de
mac hts verhoud ingen.
Hot gebrek van de tweede internationale
was allereerst een van organisatie. Thans,
is de zaak zoo, dat de partijen in de ver
schillende landen nog te veel zrjn onder den
indruk van den oorlog. De vraag of men de
tweede internationale moet verlaten, is zoc
maar niet in eens te beantwoorden. Men moet
ook rekeniug houden met de meeningen in
de verschillende landen. Zoo zal het nu gaan,
nu de S. D. A. P. esn ontwapening-s be si uit
heeft aangenomen dit dadelijk inlera lionaal
te eisclien is.
Een grooto fout noemde spr. het, dat ver
schillende partijen zich hebben aangesloten
bij de derde internationale zonder liet con
gres van Genève af te wachten. Daardoor is
een kloof ontstaan, welke cok Weenen niet
kan dempen. Men heeft zich vastgelegd aan
opvattingen, waarvan men de consequenties
niet kon aanvaarden. Het gevolg was o.a.,
dat verschillende partijen als de onafkan-
kelijken in Duitschland dakloos stonden.
Men beweert, dat de tweede internationale
dood is ovenals de Labour Party in Enge
land. Het tegendeel is waar, zegt spr. De
Labour Party is de ruggegraat van de
tweede internationale. Er is heel wat meer
leven in dan in de groep Longuet in Frank
rijk,
Het gaat zoo maar niet om een interna
tionale te verlaten, waarvan do Engelsche
Labour Party de ruggegraat is. Spr. meent,
dat bet komen moet, gelijk Weenen wil, tot
één groote internationaje. Er meet geholpen
worden de partijen, die nog in den oorlog
zitten er uit te heipen. Er moet gestreden
worden tegen het imperialisme in het alge
meen, maar tegen het Entenfce-imperialime in
het bijzonder. De internationale moet dus ios
staan "van alle partijen, die meer of minder
aan het imperialisme zrjn verbonden. Het
gaat bjjvi niet aan, dat do Belg Vandevelde'
spreekt over revanche-oorlog. Dat is niet de
schc-nkt aan zulk oen plan! Arlette is nog
eon kind. Wanneer haar uur geslagen is, zal
zij zeker iemand op haar weg ontmoeten,
die met haar trouwon wil, verleid-el ijk
echopoeltje als zij is!"
„Ja, maar verleid-edijk zonder bruids
schat, hetgeen de verleidelijkheid wel wat
vermindert.' viel madame Chausey hom in
de rede met een weinig gefronste wenk
brauwen.
Wat was dat nu voor kuur van Guy, zoo
in opstand te komen togen eon plan, dat
hij in principe alleen konde, en waarvan hij
geen enkele bijzonderheid vrist!
„Belangloo?© mannen zijn zeldzaam. Dat
W-eten wij, hoi «.asen Arlette heeft totaal
geen fortuin Dit huwelijk zou voor haar
een onverwacht gelukje zijn. Ik heb er dan
ook al mot- haar vader -over gesproken,
want ik wou niets doen zondar zijn toe-
et omming, on
„En heb j-. zijn toestemming?"
„Ja, ik zal je zijn brief laten lezen."
Zij stond op en zocht on dor de papi eren
in baar secretaire. Guy keek verstrooid in
hot houtvuur, een somber o trok om zijn
mond, oen ongewone rimpel in zijn voor
hoofd.
„Hoe komt het, Louise, dat jo tot nu toe
nog nooit gesproken hebt over je huwe
lijksplannon voor Arlette
„Heel eenvoudig, omdat ik er nog geen
golcgenlicid voor had .0, hier is do brief."
Eenige rogcis slechts, roet een onregel
matige. zeker vermoedde, hand, geschreven.
En do jonge man las
Lievo mevrouw. U is meer dan goed zoo
veel belang te stellen in do toekomst van
mijn A-rlotite. Hoe groot het verdriet zij,
dat ik zal gevoelen, wanneer ak haar nu
moet verliezen, ik bon bereid het te verge
ten en alleen te denken aan haar geluk. Bij
den toestan a van mijn gezondheid zou haar
huwelijk zeker oen ongehoopt geluk voor
mij zijn. Ik zou aldus bevrijd worden van
mijn vrccseiijke on voortduronc3e vrees
dienaangaande Ik kan u dus niet genoeg
danken, dat u bor-id is alle noodigo inlich
tingen to nemen voor dit plan."
„Je ziet. Guy." zei mevrouw Chausey,
haar broeder in d© rede vallende, die half
luid den brief voorlas.
Hij herhaalde: „Ik zie," terwijl hij de
laatste rogels doorkeek waarin de dokter
zijn excuses maakte over de kortheid van
zijn brief Hij kon niet langer schrijven, de
typhus-epidemie in Donarnonez had hem
doodelijk vermoeid
„Arme manfluisterde Guy.
Hij herinnerde zich zijn eerst© melancho
lieke gesprek met. Yves Morgan© in zijn
studeerkamer, waar het zoo donker was ten
gevolge van het onweer. Eensklaps wa© er
in het grooto. sombere vertrek een licht
straal govallen door de verschijning van
oen kindergezicht van gouden blankheid,
waarin schifctererde oogon lachten en fris-
sche lippen
Guy wierp hot hoofd oen weinig achter
over, alsof hij het visioen wilde terugdrij
ven, en hij zeade
„Voor welker, gelukkigen sterveling be
stem je de allerliefste vrouw, die Arlette
zal worden?"
„Ik kon hom niet persoonlijk. Het is de
zoon van oen heel oude vriendin van me
vrouw Harvü'. Hij heeft belangrijke bezit
tingen in An jou on houdt zich daar het
heolo jaar zelf mee bezig."
„Een soort van beschaafde landbouwer
dus!"
„Een verstandige man. dio van nabij op
do ontginning van zijn goederen toezicht
houdt en or een zeer welgesteld leven leidt
want hij heeft, nogal fortuin."
„En hij zon een vrouw willen nomen, dio
geen fortuin heeft?" viol Guy haar spot
tend in de redo. „Is hij dan misschien blindt
aan één oop ol heeft hij maar één arm of
zoo iets?"
„Neen. volstrekt, niet-. Ais ik kan afgaan
op do loffelijke inlichtingen, die ik over
hem heb gekregen, zou Arlette een uitste
kenden ma*, m hem vinden."
Guy boog
„Prachtig Dus die model-worker is be
langloos, zonder er toe genoodzaakt te zijn.
„Hij is weduwnaar," verklaarde mevrouw
Chausey
„Een oud! Dat doet de deur dicht!"
„Neen hij is niet oud. Hij is twee en der
tig en zijn kinderen zijn nog heel jong. Hij
is cT>l op dio kinderen, en daarvoor alleen
w-eisoht hij te hertrouwen. Hij wou oen
zacht., 'eenvoudig, jong meisje ontmoeten,
dat er na-e!" togen op riet altijd bulten to
wonen Waarlijk, Guy, ik begrijp jo
niet Als me jou gewoonlijk ziet en hoorb
praten, zou nvm denken, dat jo oprecht be
lang stelt in Arlette, en nu er kwestie is
van iets dat haar toekomst botreft, doe jo
niets dan railleer on
Zij zweeg. Zij was bepaald ontevreden
over do houding van baar broeder, wiens
beweegredenen zij nieb begreep, als er ten
minste beweegredenen waren. Maar hun
blikken ontmoetten elkander en of hun
geest zich ontspande, rij begonnen beiden
te lachen.
(Wordt vervolgd') -
