UfiT DE RAADZAAL
GEMEENTEZAKEN
FEUILLETON.
N©. *£634
LESDSCH OACsBLAB, Woensdag 1 December.
Tweede B?ad. Anno 1920.
iVlak voor de begrooting Maandag a.s.
begint immers dit abel steekspel op het
glapp© koord der gemeentepolitiek nog
£en3 een ouderwetsche zitting tot 's avonds
'elf uur. Een voorproefje, van wat volgen
gaatOf zou het bij wijze van Sinterklaas
surprise mogelijk zijn dal Maandagnamid-
'dag den gemeentenaren eeri afgehandelde
begrooting werd aangeboden? We durven
gerust aan te bevelen voor Dinsdagavond,
Maandag wond' vergadert men begrijpelijk
niet, in banket de letters M. I. S .te be
stellen als versnapering bij de thee ter
eerc van den goeden Sint
Of de zitting dan zoo belangrijk was, dat
bet zoo lang duurde? Dat nu niet bepaald,
maar ;s middags- hielden de benoemingen
tot klokslag vijf aan en dan weet men het
wel. En 's avonds, och, als je er nu toc'fi
bent, en je zit zoo gezellig bij elkaar met jt
rookertjc en je dronkje Brak el heeft dè
theepot ettelijke malen leeggeschonken
dan komt het er immers op een kwartiertje
niet meer op aan. De avond is voor an
dere doeleinden toch weg en 't is wel
eens gezellig je vernuft te wetten in een
nolitieko causerie, ontdaan van de minder
aangename kantjes van een politieke de
batavond Verstand en een scheermes, beide
moeten van tijd tot tijd worden aangezet!
Waarom de benoemingen zoo lang duur
den? Om driërlei redenen. Het stembureau
functioneerde niet bijzonder vlot, herhaal
delijk moest, waar geen meerderheid werd
verkregen, worden overgestemd en voorts
werd het van soc.-dem. zijde nocdig ge
acht tot tweemaal toe te klagen over ach
teruitzetting der sociaal-democraten bij de
andere partijen. Het eerst door den heer
Groeneveld bij de verkiezing der commissie
voor het plaatselijk schooltoezicht volgens
<?e nieuwe onderwijswet, de tweede maal
door den leider der fractie rar. Van Eek
in eigen persoon bij de benoeming van de
leden van het Burgerlijk Armbestuur, even
eens volgens nieuwe regeling, In hoeverre
deze klachten juist zijn, of althans verde- j
digbaar toont wel het beste o.i. volgende j
"cijfer-vergel ijking: In de schoolcommissie
moesten gekozen worden 15 leden, waarvan
6 beslist uit belanghebbenden bij het open
baar onderwijs, C uit belanghebbenden bij
het bijzonder onderwijs en 3 volgens vrije
keuze. Feitelijk kan men derhalve, voor
zoover het de S D. A. P. betreft, maar
van 9 betwistbare zetels spreken. Daarvan
werden er haar 2 toebedeeld in de perso
nen van mevr. BaartBraggaar en der.
lieer ïjalsmo. die nu niet meer geweerd j
worden kan. Vier werden aan de andere
linksohc partijen van diverse schakeering
gegeven en de 3 volgens keuze pikte rechts
in. Voor niets lieb je de meerderheid niet.-!
Eenmaal ging rechts daarbij zelfs builen 1
'de aanbeveling om. Een bijkomstige klacht J
van d"«n heer Groeneveld, dat men vroeger
de commissies had volgestopt precies i
'worst met liberalen en dat men liet
zitten wat zit, kegelde rechts daarbij tevens
omver ten eigen bate.
Op zich zelf fs zeker juist, wat de heer
Van der Lip nog eens "den heer Groeneveld
'opmerkte, dat het volstrekt niet noodig is,
dat iedere commissie een staalkaart is van
de sterkte der politieke partijen, zooals
die zich op 't oogenblik afteejeent in den
raad, mits de partijen maar vertegemvoor
woordigd zijn maar de meerderheid van
den raad lofeenstrafte de woorden van den
wethouder doqr voor zich de meerderheid
in de commisie op te eièchen zoo groot als
slechts mogelijk is, eenmaal, gelijk gezegd,
geheol buiten de aanbeveling om, tweemaal
door het kiezen van den tweeden aanbe-
yolenc.
Van de 8 leden van het Burg. Armbe
stuur gunde men er dte soc.dem. 1. De heer
Van Eek, die zeide, dat zijn fractie op dit
terrein volledig wilde samenwerken, wat j
hem natuurlijk van den heer Knuttel een
<,,pil' bezorgde, stel je zoo iets voor, samen
werking met burgerlijken, eischte er 2,
daarbij den nadruk leggend op het belang
rijk afwijkende van hun inzichten inzake
d"e betreffende materie, zoodat, om dit tot
voldoende uiting te* brengen, twee leden
zeker noodzakelijk waren, 't Mocht nlel
baten. Plotseling keerde de raad in meer
derheid terug tot het: laat zitten, wat zit,
de ouden doen het zoo goed als niet te
miskennen argument naar voren brengend,
hoe destijds cïe soc.-dem. geweigerd had
den, zitting te nemen, welk argument de
heer Van Eek zeker niet volledig ontzenuw
de door te wijzen op het tijdelijk karakter
d*er vorige commisie en het niet* raadple
gen der organisatie.
Tooh was o.i. voor den eiscli van mr.
Van Eek nog een niet aangevoerd krachtig
argument, dat. den doorslag had dienen te
geven en wel het volgende: Onder degenen,
die aankloppen bij het Burg. Armbestuur
zullen vermoedelijk meer partijgenooten w.
den heer Van Eek zijn dan van rechts,
waar men zich daar toch wendt tol de Kerk,
wenden, moet tot de Kerk
Tijdens de verkiezingen zelf vermaakte
de raad zich met wat gekeuvel, af en toe
een glos, niet altijd even gelukkig gevon
den, maar het houdt toch bezig. Memoree-
ren we slechts cle opmerking van mevr.
EaartBraggaar, die zich telkens te pas
en te onpas, en dan vooral het laatste, mag
verheugén in een op haar uitgebrachte,
slem, - zoodat men haast zou gaan denken
aan een stillen aanbidder, toen zij als No. 1
werd aanbevolen: ,,Nou maggen ze toch
eens op me stemmen".
Eehalve met wat klein goed als de n;e iwe
verordening, bepalend hef aantal scholen enz.
alhier, feitelijk alleen van belang, voor zoo
ver daarvan afhangt het in het bezit- komen
van haar salaris, door de „helpsters''5 bij het
handwerkonderwijs, gelijk de nieuwe bena
ming luidt, waartegen de heer De I.ange
niettemin opponeerde als ware liet een ding
van groot gewicht, omdat met 1 .Jan. as.
de nieuwe wet in werking treedt, weshalve
hij het vaststellen thans overbodig achtte
en waarbij de heer Dubbeldeman een ook
ai niet zwaarwichtig amendement over de
vervanging der hoofden had ingediend, dat
hjj ten sldtte maar terugnam had hij het
maar gedaan vóór de indiening! De opmer
king van den lieer Knuttel: laten wij hier
over eenp gezellig een paar uurtjes praten,
was niet onaardig werd de middag ge-
viiid met het voorst-el tot het aangaan van
een contract met de gemeente Leimuiden
tot levering van electriciteit en het vast
stellen van het kohier der plaatselijke di
recte belasting en het vermenigvuldigings-
cijfer- Tegen het sluiten van een contract
met Leimuiden zou, vermoeden we. geen
bezwaar zyn geuit, wanneer niet de hoer
Van Eek een voorstel had ingediend, om
do prijsregeling van gas en electriciteit voor
de buitengemeenten los te maken van de
stadsprrjzen waaróp B. enW. een praead»
vies zuilen indienen. De heer Van Eek wilde
nu het sluiten van het contract aanhouden
tot over zijn voorstel was beslist. Uit de
diverse debatten over gas- en elecfcricitelts- 1
prijs zal bet onzen lezers zeker meermalen
reeds zijn duidelijk geworden, hoe als een
geduchte schadepost werd beschouwd de
omstandigheid, dat ups and downs in de j
prijzen voor Leiden contractueel ook gol-
den voor de buitengemeenten, zoodat we j
daarop niet nader meenen te hoeven in- j
gaan. Verandering wilde men eensdeels
gaarne, maar dat ging niet, het contract
liét dat niet toe. De heer Van Eek meent
nu echter, daarvoor Is lift jurist, in deze
contracten een zwakke plek te hebban ont
dekt, waardoor wijziging toch mogelijk
wordt. Het is weliswaar een handige foef,
niet bepaald fair, maar 't is een middel;
dat de heer Van Eek niet rechtstreeks wil
toepassen (moet de overheid niet voorgaan
in „nétheid"?) maar als een soort boeman
om de buitengemeenten te dwingen tot de
bereidheid, wijziging aan te brengen, wijzi
ging in het billyke.
Wethouder v. d. Pot, en met hem de raad,
achtte uitstel niet gewenscht. aldus redenee-
rend: heeft de heer Van Eek zoo opgelegd
gelijk, dat wriziging binnen het raam der
contracten mogelijk is, dan is uitstel geheel
onnoodig, want het contract met Leimuiden
is gelijk aan de andere; heeft de heer Van
Eek ongeluk, dan kan dit contraót, dat te
gelijk met de andere afloopt, en nog wel
bij. Hoe grooter immers de omzet des "te
vbordeeliger de productie en de aanleg kost
heel weinig, waar deze er gedeeltelijk nog
is en Leimuidenf 40,000 fonds perdu
stort ter tegemoetkoming.
De heer De Lange za-g in het ^voorstel
Van Eek allerlei hem verontrustende toe
komstbeelden van toeslagen, reductie eto»
op de gas- od electriciteitöprijzen, misschien
to recht, misschien ter oprechte, wij kennen
de toekomst niet en grèep dit contract met
Leimuiden met beide handen vast als een
waarborg te meer voor behoud van het hui
dige stelsel Daarmee er toch naast grij
pend, waar het aangaan van dit contract
ook o. i. niet anticipeert op de mogelijkheid
of onmogelijkheid van het voorstel Van Eek.
Het contract is door den raad goedge
keurd ten slotte, met de sl mmen uit den
rooden hoek tégen.
Hadden do politieke hartstochten hierbij
reeds zich aangekondigd, de verklaring van
mr. Van Eek. dat zijn fractie tegen het be
last-in gcohi er zou stemmen, deed ze in vol
len omvang losbarsten. Van rechts werd
den socialisten direct toegezegd, dat dit een
goedkoope politieke propaganda ivas, een
do mooie jongen willen spelen en de lieer
Eerdmans sloeg aan het ironiseer-en. Dat
de heer Knuttel het standpunt van mr. Van
Eek deelde, is te natuurlijk haast, om er
gewag van te maken. Bezien we nuchter,
buiten de politiek om, de heele affaire, dan
lijkt ons zoowel het een als het ander op
geschroefd. Waarop berust het tegenstem
men der socialisten do gooi-alles-omver-
•politiek van clen heer Knuttel laten we
„zwemmon" Eenvoudig hierop, dat de
aftrek voor noodzakelijk levensonderhoud
te laag is genomen, zoQdat.mee-betalcn, wie
eigenlijk te kort komen. Kan do raad hier
aan wat doen we zouden bet tegenstemmen
kunnen wettigen maar er is hier zoover ge
gaan als mogelijk was. Het stadsbestuur
gaat, dus vrij uit, men wijte dit elders, waar
hef thuis behoort. Moet de gemeente nu
door de schuld van anderen zonder geld
blijven zitten en het heele gemeente-radOr-
werk door ontbreken van den nervus rer-urn
worden stop gezet? Hef tegenstemmen zo-u
tot vèr-strekkende consequenties voeren.
Aan den anderen kant hoefde men daarom
niet zoo direct te schreeuwen van kortzich
tig politiek gedoe of vreest men zoo voor
de uitwerking op de groote massa, wanneer
van -soc.-dem. zijde inderdaad eens met de
„kordaatheid" van het tegenstemmen zou
worden gepropageerd? En achtte men het
nu noodig, oogenblikkelijk e'en tegen-actie
in te zetten Het typeert wel, wat de poli
tiek geworden is: een speculeeren op de
st-emmen der massa door een wedstrijd in
het- goochelen met houdingen, geschreeuw,
enz. Misschien koos de lieer Eerdmans de
wijste partij door de zaak luchtig ironisee-
rend op te vatten, maai zijn stemmen tegen
cohier en vermenigvuldigingscijfer, ook
louter uit ironie, kunnen we moeilijk anders
kwalificeeren dan als een professorale ver
strooidheid. Later heeft hij blijkbaar ook
gevoeld, dat de „men" deze ironie van
tegenstemmen wel eens niet kon begrijpen,
daarom 's avonds een nadere verklaring
daaromtrent.
De avondzitting is. goed beschouwd, weg
gegaan aan de kwestie der woningbouwvor-
eeniging „Eensgezindheid". Het overige
had niet veel om het lijf. Boomen-rooien zon
der op en aanmerkingen aan te nemen is
nog nooit in den raad vertoond, dus ook nu
niet. We zullen al c3e diverse wenschcn, die
af en toe lijnrecht tegen elkaar ingingen
do een wil toch zooveel mogelijk laten staan,
de ander opruimen laten rusten Jam
mer, dat politiek met boomen behalve voor
zoover het betreft een werkwoord uit den
volksmond, nog niets te maken heeft.
Ook do andere kleinigheden, 't is opval
lend, hoe hardnekkig men aan kleinig
heden vast kan kleven, zie prof. Eerdmans
bij de verordening op het gewicht van
brood, schenken we, om tot heb hoofdmenu
van den avonddisch terug te keeren.
Hoewel men zoo langzamerhand gewoon
geraakt is aan liet overschrijden van de ra
ming, bij bouwwerken gemaakt, dat aan
besteding en raming over de twee ton ver
schillen is toch wel een novum. Noch uit de
verklaring van B. en W., noch uit de debat
ten as haarfijn gebleken, hoe dit verschil te
verklaren is, zelfs al neemt men. aan, dat
inderdaad een te verdedigen risico-premie
voor bij do aanbesteding nog geldlende vrees
voor stijging der loonen en materiaal-prij
zen op de aanneem-som is gelegd, al neemt
men aan, dat er f 2-5,000 strijkgeld, zooals
men het zou kunnen noemen, op is gegooid, j
waartoe de heer Sijtsma de f 10,000 van den I
heer Dubbeldeman verhoogde, zelfs dan nog
is o. i. het verschil te groot en dwingt zich
de overtuiging op, dat de raming niet al
te secuur is geweest.
Door dit verschil komt Eensgezindheid
evenwel in een zeer moeilijk parket. Zullen
rijk cn gemeente toch ook deze som willen
subsidieeren? De gemeente is diaartoe be
reid, maar het rijk, Dat is nog zeer de
vraag. Natuurlijk hopen we het beste van
den brief van B. en W. aan den minister
in 'dezen, maar al zijn er argumenten te
over, we zijn niet erg gerust op den uitslag.
Valt het rijksbesluit niet mee, cfan zal
Eensgezindheid huren van over de f 7 moe
ten nemen, zullen de huizen niét bewoond
worden door hen, voor wie de bouw was
bestemd
Zeer toe te juichen was het voorstel-Mul-
der om een nieuwe aanbesteding te hou
den, gezien het feit hoe de prijzen der ma
terialen in dalende lijn zijn en naar ver
wachting nog verder zullen dalen, zoocrat
liet niet is uitgesloten, dat een heele hap
van de overschrijding kan worden achter
haald tenminste wanneer de aannemers
geen afspraak maken.
De heer Dubbeldeman stelde voor, juist
met het oog op de daling der prijzen, het
werk in eigen beheer uit to voeren. Zijn
loorstel was uiterst practisch en waar wet
houder v. d. Pot een proefneming op klei
ne schaal in het vooruitzicht stelde volgens
den tweeden weg, door den heer Dubbol-
deman aanbevolen, heeft hij toch wat suc
ces van zijn werk, nu de raad in dezen niet
meeging. De lieer De Lange zag weder
om allerlei SDOokbeelden achter het voor-
stel-D., socialisatie en wat niet al, ging
daar een heele boom over opzetten^op zijn
manier alsof hij nog beter weet dan de
socialisten zelf wat het. socialisatierapport
inhoudt enz. Waarom dit noodig was, we
doorgronden het niet, want alle kantjes
van socialisatie en dergelijke-had de heer
Dubbeldeman juist zorgvuldig van 2ijn voor
stel afgeschaafd, om het voor alle partijen
aannemelijk te maken. De heer De Lange j
verklaarde zich echter 6ok al beslist te
gen de nroefneming van den wethouder.
de socialisatievrees heeft hem wel te pak- i
ken
Juist oordeelden we de opmerking van
den wethouder, dat de betroffen bouwven
eeniging ook iets moet voelen voor- eigen
beheer en waar Eensgezindheid dat met dit
bouwplan niet doet, ontried hij, afgezien
van andere argumenten ook aannemen van
het voorstel-D.
De rondvraag leverde ook weinig bijzon
ders op. Ad rem leek ons het verzoek van
den heer Sijtsma om de duurtecommissïe
een. onderzoek in te doen stellen naar de
nrb'f>n der sroeïltênventers in verband mei
de loopende geruchten, dat dezen 203 a 300
pOt. winst zouden makep. Met geruchten
in den raad aankomen zonder nader on
derzoek. het is anders niet aanbevelens
waardig, wethouder, v. Pot wees er zoo
terecht op toen liii dé f 10.000, die aan
tegels voor de gasfabriek verknoeid heet
ten. tot ware proportie terugbracht.
We willen niet eindigen zondter onze
hartgrondige wenschen uit tc spreken voor
een spoedig herstel van. den burgemeester,
die slechts noode gemist wordt. De lieer
Pera heeft de laatste zitting weliswaar
niet onverdienstelijk geleid, maar de bur
gemeester is hij tóch nief.
Het vierde wciiingplan van „De Eendracht"
In Juli van dit jaar diende c?e woning-
bouwvereemging „De Epndraoht" wederom
een bouwplan in. hetwelk zij mei voorschot,
en bijdrage van Rijk en gemeente wenschte
uit tc voeren.
Het plan omvat den bouw van SO wonin
gen op een"aan de gemeente toebehoorend
lerrein benoorden den Lage-Rijndijk en kan
als bouwplan IV dezer Vei eeniging worden
aangeduid.
Dc architectuur der woningen komt over
een met -die van de in dit gedeelte der ge
meente door ,,De Eendracht" volgens de
bouwplannen II en III reeds gestichte of
nog iri aanbouw zijnde woningen. Gebouwd
zullen worden 54 enkele woningen, 12 bene
nen- en 20 bovenwoningen, 2 winkel-wonin
gen met 2 bovenwoningen en 2 bij de win
kels behoorende pakhuizen. Van de 90 wo
ningen bevatten 66 elk een huiskamer, ccn
voorkamer, een keuken en 2 slaapvertrek
ken, 22 elk een huiskamer, een voorkamer,
Óen'keuken en 3 slaapvertrekken en 2 elk
een huiskamer, een voorkamer, een keuken
en 4 slaapvertrekken.
De gehoorde commissien kunnen zich met
het plan in het algemeen vereenigenmet
dc opmerkingen van de Gezondheidscom
missie zal bij het opmaken van het bestek
zooveel mogelijk rekening worden gehou
den.
Voor de rioleerings- en dempingswerken
is bereids bij raadsbesluit van 27 Septem
ber j.l. een bedrag van f15.000 beschikbaar
gesteld. Evenals deze werken wordt ook de
straataanleg van gemeentewege, doch voor
rekening van de gemeente uitgevoerd. Het
ophoogen van het bouwterrein zal daaren-
tegendoor de vereeniging zelf geschieden.
Het benoodigde bouwterrein, hetwelk met
den voor straat bestemden grond plm.
13,100 vierk. M. groot is, werd bij raads
besluit van 16 Januari 1919 aangekocht
voor f2.25 per kub. M. Met inbegrip van
de kosten van overdracht en het in de ja
ren 1919 en 1920 geleden renteverlies dient,
do verkoopprijs op f 2.40 per kub. M. ge
steld tc worden. Voor het eigenlijke bouw
terrein, dus zonder den .voor straataanleg
bestemden gornd, komt de prijs op f 3.70
per vierk. M., welk bedrag aan de vereeni
ging in rekening wordt gebracht.
Uit het bij de rekening medegedeelde
blijkt, dat het jaarlijksch tekort wordt ge
raamd op f 14.052.55, waarvan af dc som
van f 10.539.41 ten laste van het Rijk en lA
of f3513.14 ten laste van de gemeente komt
Onder opmerking, dat de verschillende
voorwaarden en bepalingen, in de conclu
sie van het voorstel opgenomen, weder dc
gebruikelijke zijn en onder verwijzing naar
de ter visie liggende stukken en teokenin-
gen geven B. en W. den Raad alsnu in
overweging:
I te besluiten: aan de woningbouw ver
eeniging „De Eendracht" voor het sub II
genoemde döel te verkoopen een terrein, ter
oppervlakte van plm. 8500 vierk M., deel
uitmakende van het kadastrale perceel ge
meente Leiden, Sectie N, No. 219, gelegen
ten Noorden van den Lage-Rijndijk, tegen
den "prijs van f3.70 per vierk. M.
II. Hun College te machtigen aan te vra
gen en te aanvaarden uit 's Rijks kas een
ve-orschot groot f711.600, of zooveel min
der al= in verband met de kosten van iiët
door de te Leiden gevestigde woningbouw-
vereeniging, „De Eendracht" toegelaten
als vereeniging, uitsluitend werkzaam in 't
belang van de volkshuisvesting bij Konink
lijk besluit van 6 October 1913, No. 70
uit te voeren, hieronder nader omschreven,
bouwplan en den aankoop van den daar
voor benoodigden grond zal noodig blij
ken, ten behoeve van de verstrekking aan
deze vereeniging van een evengroot voor
schot,
een en vandei* tegen een overeenkomstig
art. 19 van liet Koninklijk besluit van 28
Juli 1902, zooals dit nader is gewijzigd, te
bepafen rente en aflossing in 75 gelijke
annuïteiten, voorzooveel betreft een be
diog van ten hoogste f 127.400, bestemd
voor den aankoop van den grond en den
straataanleg c.a., en in 55 gelijke annuï
teiten, voorzooveel betreft een bedrag van
Ivogste f 584.200 bestemd voor den woning
bouw
III. Hun College te machtigen bij de sub'
II bedoelde aanvrage tevens het verzoek te'
richten, dat in de tengevolge van de ver
strekking van het voorschot door de ge
meente aan het Rijk te betalen annuïtei
ten een bijdrage worde verleend' op den van
R.r.kswege vastgestelden voet.
De huuropbrengst wordt geraamd op
XN ONZE STRAAT
Naar het Engölsch van J. E. BUCKROSE.
(Nadruk verboden.)
34)
Een oogeaiblik was het stil in die kleine,
lichte, warme kamertoen. sloeg mevrouw
Bean haar armen om mevrouw Golding
heen en fluisterde in een waren angst van
verwijt on medelijdteai„Als ik het maar
geweten hadAls ik het maar geweten
hadl"
Mevrouw Golding wischto haar tranen af
en herstelde zieh weder.
„Ik zal het morgen mijn man zeggen,'-' zei
ze. „Ik wilde hot hem niet zeggen, voordat
het noodig was. Er is zoo weinig noodig,
om hem ongerust te rnakm."
Een paar minuten lator sloot zij de voor
deur achter haar bezoekster en mevrouw
Bean stond buiten op straat. Het was zoo
laat, dat onze straat geheel stil was, en
cle kerkklokken luidden met plechtigen
ernst boven de slapende huizen. Mevrouw
Bean keek er naar, terwijl zij zoo vreed
zaam in het maanlicht lagen, en zij begreep,
dat er in ieder huis wonderlijke dingen
konden gebeuren. Want ni^te in het heelal
kan grooter en verwonderlijker zijn, dan
dat een arme vrouw moedig een zekeren
dood tegen gaat. Terwijl zij daar in onze
straat stond, voelde zij, daffc de> geheele
stad vol was van verborgen moed, liefde
en opofferingd? goedheid1 van het mensoh-
'dom werd zeer werkelijk.
Maar zij kwam thuis bij haar man, die
dat hij dadelijk naar de oorzaak vroeg.
Toen vertelde zij cl'eJ geheele geschiedenis,
met dezelfde woorden aan het slot, die zij
ook tege.i mevrouw Golding gebezigd had
„Als ik het maar geweten had
Maar de heer Bean nam dc zaak min
der tragisch op.
„Je kunt niet iedereen behandelen al§of
hij de volgende week sterven zal," zei hij.
„Laten we nu naar bed gaan. Het geeft
niets, of men zich de dingen zoo aantrekt.
Do menschen moeten nu eenmaal zorgen
hebben, dat was do bedoeling, en zij zullen
ze ook altijd hebben.
Maai* iets in de ziel van mevrouw Beau
kwam in wild verzet tegen dat besluit, hoe
wel zij slechts onsamenhangend kon ant
woorden „Dat was niet onze bestemming!
Ergens is iets verkeerd gegaan; maar ik
weet, dat het de bedoeling was, dat wij ge
lukkig zouden zijn
HOOFDSTUK X.
Mevrouw Norton bracht niet dikwijls
een^ bezoek bij movróuw Bean en „liep
nooit eens iD," zooals wij het in onze straat
noemen maar tw.ee dagen na den bazaar
zat zij, elf uren \s morgens, in liet/ salon bij
de Beans zonder handschoenen of voile en
haar mollige rose handen beefden, terwijl
zij zeide„Als ik maar gweeten had, dat
mevrouw Golding ziek was, zou ik haar uit-
nooeïigingen, om thee te komen drinken,
niet hebben afgeslagenmaar ik kan niet.
tegen geroosterd brood met boter, en in den
laatsten tijd was die kleinekamer altijd
zoo warm.': Mevrouw Norton hield op, om
adem te scheppen. „Denkt u, dat zo hot
prettig zou vinden, als ik vanmiddag
kwam?"
-Jk .i&lo&L dat .do dokter, haar verboden
heeft iemand,, behalve een paar zeer trouwe
vrienden, te ontvangen. Zij schijnt nu ge
heel ingezonken te zijn, nadat zij zich zoó
lang opgehouden heeft," zei mevrouw Bean
zacht.
„Dan is het te laat," zei mevrouw Nor
ton, opstaande. „Ik zal wat druiven bestel
len maar wat helpt dat, als ze gezelschap
noodig had en ik zei, dat ik bezet was, ter
wijl het niet waar was?" Zij liet haar stem
dalen. „Ik denk nu ineens aan dien tekst-,
mevrouw Bean: „Ziek en ge bezocht me."
Hot zal er goed voor me uitzien, als mij ge
vraagd wordt, of ik het gedaan heb, c-n ik
moet zeggen, dat ik op de sofa ben blijven
zitten met thee en koekjes."
„We zijn allen hetzelfde allen in do
geheele straat," zuchtte mevrouw Bcan.
Toen werd zij wat vroolijker. „Maar het is
nu gebeurd. Het kan niet meer ongedaan
gemaakt worden. Alleen wanneer ik weer
eens iemand zichzelf hoor beschuldigen,
weet ik, dat het niet aan mij is, hem te oor-
deelen. Men kan niet óordeelcn voor
iemand anders."
En als een zucht uit den hemel sloop
cllczo gedacht© in bijna ieder huis van onze
straat er was bijna geen vrouw, die me
vrouw Golding kende, of zij sloot een 'hei
melijk verdrag met haar eigen hart, om in
do toekomst liefderijker te zijn, en een feit
is het, dat bij den volgenden bazaar de
vrouw van een armen schrijver, wier bui
tengewone hoed om veroorcteeling riep, er
afkwam met een Misschien heeft een tante
hem haar gegeven."
Mevrouw Nort-dn was het- hek uit, toen
zij zich een boodschap herinnerde, die zij
haar dochter Eniilie beloofd had, over te
brengeji heb was de tweede dochter, die
wat teleurgesteld en bitter was, omdat zij
op haar zeventiende jaar een ongelukkige
liefde had gehad. „Emilie wilde Bobby en
Betsy mee naar do kermis nemen," zei haar
moeder. „Ik hoop, dat u ze wilde laten
gaan. Ik ben altijd blij, als het meisje wer
kelijk ergens zin in heeft. Niet dat zij treurt
maar men kan zien, dat al het-fleurige er af
is. Ik zou de helft willen geven van wat ik
heb, en mijn man ook, als we den tijd no*
eens over konden cïoen, dat we haar aan
dio komediestukken lieten meedoen. U weet,
die kerel was de leider er van
„Hm," mompelde mevrouw Beau. „Ik
denk, dat hij nooit iets ernstigs bedoeld
heeft."
„Neen, ik denk het ook niet," zuchtte
mevrouw Norton. „Ik dtenk, als een man
iemand kust iederen avond voor honderden
menschen, het een soort van gewoonte
wordt. Maar kinderen zijn een groote
zorg."
Mevrouw Bean keek naar de bloeiende,
welgedane gestalte in blauw laken?
„Herbert zegt altijd," zei ze. „dat je d©
zorg voor jo kinderen evengoed moet ne
men, als <le korst bij het brood, en het er
zoo goed mogelijk moot afbrengen. Het is
niet natuurlijk, er altijd de korst at te snij
den."
„Ik doe het altijd Mijn nieuwe tanden
zitten niet heelema-al goed," zei mevrouw
Norton letterlijk. „Maar hot is natuurlijk
nogal duur. Nu, goeden dag. Kan ik Emilie
zoggen, dat Bobby en Betsy kunnen ko
men?"
„Ja, heel graag. Goeden dag."
Maar toen de dag van kermis kwam.
zag de heer Bea-n, dat hij een middag vrij
kon nemen, en Sophie werd ook uitgenoo-
digd van de partij te zijn. Pd el er Norton
had, onder gewoonte, vrij van school, en
zoo was de kleine eetkamer heolemaal vol,
voordat het gezelschap om twee uren
vertrok.
Het was echt weer voor do kermis te
Flodmout-h, hetgeen beteekent een grijze
lucht en vale mist, met bruinachtige modder
op wegen en straten. Dagen te voren ko
men groote wagens langzaam door den mist.
aanrijden met afbeeldingen van leeuwen en
tijgors op de groote zijvlakken, zóó vreese-
lijk cn geheimzinnig, dat werkelijke wilde
beesten altijd een teleurstelling zijn voor
een kind te Flodmouth. Dan schijnt er een
glimp van goud van reusachtige vrachten,
dde op cïe modder kraken en schudden, en
een geesten-rij voorbij, maar het zou een
deel van-iets geheimzinnigs prachtigs, als
een nieuwen Salomonstempel, kunnen zijn.
Op dien tijd is de lange weg over de brug
zoo vol niet .speelgoed, ijs, druiven en koek,
zoetigheid en vreemdo werktuigen om vol
wassenen te martelen, dat Betsy het gevoe
len uitsprak van do jeugd wan Flodmouth,
toen ze zei: „Moesje, denkt u, dat de
hemel zoo is?"
„Gok kind," lachc Bobby minachtend.
„Stil maar," liefje," zusto Soplïiè. „Som
mige menschen zeggen, dat het daar zijn zal
zooals ieder liet liefste heeft."
Bobby keek nadenkend vocxr zich. Dat was
een idee. Maar toen een akelige klapper
vlak bij Sophie's oor afging en zij „afschu
welijk, riep, begon hij te zien. dat do rede
neering geen steek hield.
„Kijk ce-ns," zei hij. „Hoe kan dat Ik
houd van klappers en u niet. We zouden
ieder een hemel moeten hebben."
„Spreek niet over wat jo niet begrijpt,"
zei de heer Bean scherp.
(Wordt vervolgd).
