uit onze simsmmm INDISCHE BRIEVEN. MEDISCHE BRIEVEN, INGEZONDEN. KUNST EN LFTTEREN, Kon en mulei' nit do Staatsbegiooting. (N ad ruk verbod en III. Hoofdstuk VII (Fmaoieicn) beslaat uit twee gedeeltenVII A, heeft de Nationale echuld en'de rente en aflossing daarvan.tot onderwerp en VII B loopt over al datgene, wat vertier het Departement van Financiën betreft. Om een denkbeeld te geven van wat daar onder behoort noemen wijde administrar tie von do Grootboeken der Nationalo Schuld en het Agentschap van. het Ministe rie van Financiën te Amsterdam (Ned. Bank), het Muntwezen, do administratie van alle befestingen, accijnzen, invoerrech ten, waarborg van gouden cn zilveren wer ken, zegel, registratie, hypotheken, ka-das ter, de Staatsloterij, do domeinen, het gel delijk beheer van do groote wegen, vaarten, veren en van do visscherijen op de Zeeuw- scho stroomeu. Verder behooren daaronder do Eerediensten, de pensioenraden en uit keer ingen, waarvaji die aan de gemeente de belangrijkste zijn. Zulk een aanduiding met een A hebben wij tegenwoordig ook bij V A en X A, maar daar is het geval andersV en V A, cn X en X A zijn verschillende begrootingen van verschillende ministerieel© departementen V A is uit Y ontstaan en wat nuX A heet, behoordo voor een paar jaar nog bij X. Maar VII A een VII B zijn twee gedeelten van hetgeen rechtstreeks onder beheer van denzelfden Minister, dien van Financiën» behoort. Voor VII A, Nationale Schuld, wordt in het geheel bijna 56 millioen aangevraagd of bijna 13 millioen meer dan voor 1920. Voor amortisatie en aflossing wordt 10 millioen meer vereischt. Die amortisatie bestaat daarin, dat jaarlijks voor een zeker bedirag oude Nederlandsche werkelijke schuld word aangekocht legen tien koers van den dag, zoodat die oudo N. \V S. nooit a pari wordt voldaan. De Staat speculeert daar min of meer inalleen staat vast, dat een zeker bij de wet aangegevoL bedrag daarvoor besteed moe^worden Onze nieuwste leeningen daar entegen worden i\ pari uitbetaald na uitlo ting, wat dus werkelijk aflossing is in den meest gewonen zin. Daar zou uit volgen, dat jaarlijks dezelf de som voor amortisatie en aflossing ge bruikt werddat is echter niet het geval, want behalve de bedoelde som wordt ook voor amortisatie gebruikt het bedirag van de rente, die door het intrekken dor obli- gatiën niet meer behoeft betaald te wor den. En daar nu do koei's verschilt, kan het eene jaar meer worden geamortiseerd dan het andere en daardoor wordt do vrijgeko men rente vermeerderd en voor die meer dere rénte kunnen weer meer stukken wor den aangekocht. Gaat dat steeds door, dan zullen ten slotte maar weinig stukken ovev- blijven en zullen die kans hebben van in reëeJe waarde te stijgen. De som, die vooi amortisatie en af lessing is aangegeven, is voor verschillende leenin gen niet dezelfde en wordt, niet altijd in een vast cijfer vastgelegd. Het behoeft nauwelijks gezegd te worden, dat het eindcijfer van dit Hoofdstuk VII A in de laatste jaren heel wat hooger is ge worden: de leeningen zijn vermeerderd en de rentevoet nam toe. Op Hoofdstuk VII B wordt ruim 12 mil lioen meer aangevraagd, waarvan bijna 6 millioen voor den gewonen dienst, en een groot gedeelte daarvan heeft traktementa- verhooging en duurte van kantoor^ en bu reaubehoeften tot oorzaak. Het spreekt, vanzelf, dat er uit den tod- lichtende staef, die bij de begrooting be hoort, heel wat bijzonderheden zouden t« trekken zijn maar dio verleiding weerstaan wij. Blijkbaar heeft de Tweede Kamer nog meer willen weten dan daarin te vinden is. Men heeft gevraagd om een opgave van do kosten van beffing en invordering van elke belasting afzonderlijk. De Minister heeft dat verzoek overwogen, maar is tot de uitkomst gekomen, dat dit onmogelijk is. Dezelfde pereonen zijn werkzaam bij verschillende tü en sten, die bijv. in hetzelfde gebouw zijn gevestigd. Daar is geen scheiding te maken. Ongetwijfeld was het de bedoeling van dogenen, dio deze gesplitste opgave vroe gen, om te zien, of e»r niet bezuinigd kon worden en of niet- de administratie van een of andere heffing of belasting een te groot deel van de opbrengst verslond. Dat er bezuinigd worden, vooral op kantoor- en bureaukosten, schijnt ook do Minister to gevoede. Hij ontwikkelt al thans in de M. v. T. ee^. plan om een alge meen Rijksinkoopkantoor te vestigen. De bedoeling is niet om een soort van algemeen magazijn of een Rijkswinkcd op te richten maar hij wil trachten alle bestellingen te toetsen aan de prijzen, dio na onderzoek het billijkst zijn gebleken er alle leveranties op ongeveer gelijken voet te doen plaats heb ben. Dat in koopkantoor tal niet «dadelijk zich inlaten met alle artikelen, maar voor- loopig niets dan eei pro-»f zijn of er tot meer eenheid kan worden g?tomen..Nu be stelt elk Departement naar eigen welbeha gen en stelt zijn voorwaarden vast, maar als er onderzocht wordt waar dit of dat te krijgen is en hoeveel er noocMg is, kan dit stelsel tot be7Aiiniging leiden. Het kantoor zal dus meer wegwijzer dan lusschenpersoon zijn. Het spreekt vanzelf, dat het personeel van dat kantoor, waarvoor f 37.100 aan 'traktementen noodig zal zijn, tijdelijk wordt aangesteld. Voor inrichting van het kan- torn* zal f 10,000 worden vereischt. Als er dus niet meer dan f 47,000 wordt uitgespaard blijkt het- kantoor niet noodig te zijn. Hoofdstuk VII' (Oorlog) vraagt voor 1921 een bedrag van ruim 24 millioen meer dan voor 1920 is toegestaan. Neemt men ccliter in aanmerking, dat traktementen, loonen en pensioenen belangrijke verhoo- gingon hebben ondergaan, dan blijkt het, dat er eigenlijk II millioen minder dan voor 1920 wordt aangevraagd. Immers voor 1920 was toegestaan 49.7 mill.» do vorhoogingon van traktementen, werkloonon en pensioenen bedraagt 35.3 mill, dat i9 samon 85 mill. Het eindcijfer van de nu ingediende be groot Lng* is 73.9 mill., zoodal er tf.t milJ. min der wordt g>\-jaagd. Over de planden van den Minister van Oor log met betrekking i.?t de .weermacht hebben wij hij een vroeger besproken wetsontwerp al een en ander gezegd. Hef nrHilie-oonlingent b v. zou met 10.000 men verminderd worden. Wij kunnen dus daarover zwijgen. Do samenvoeging van Oorlog en Marino tot een Dop ar tem ent van Defensie waarom niet Verdediging? zal er toe leiden om bijv. de vliegdienst en de gymnastieksehool voor land en zeemacht te vereenigen. De 14 bestaande militaire muziekkorpsen zul len tol 4, óén voor elke divisie worden inge krompen. Ook liet aantal hoornblazers, trom petters en tamboers zal verminderd worden of liever, er zal op effrvoucligor wijze in hun dierst worden voorzien. Uit een en ander blijkt, dat ook hier in de riohting van bezuiniging wordt gestreefd. Hoofdstuk IX (Waterstaat). Het woord Wa terstaat voor dit Departement is min of ineeT misleidend, omdat tot dien Waterstaat ook de landwegen, de spoorwegen, rijwielpaden en zelfs Post en Telegrafie en Telefonie behooren. Het is zoodoende het Departement voor het Ver keer. Post, Telegrafie en Telefonie worden in de begrooting niet behandeld, omdat zij een af zonderlijk bedrijf vormen, waarvoor een speciale bog looting wordt ingediend. 't Is eenigszins moeilijk om uit de M. v. T. voor dit Departement het een en ander te kiezen dat bijzondere vermelding verdient, juist omdat er zooveel wordt voorgesteld. Zoo vangt de Mi- nieter zijn M. v. T aan, na de med-edeoling, dat hot eindcijfer der begrooting bijna 01 mill, is en dat dit, zuiver genomen, bijna 9 mill, hooger is dan voor 1920 was toegestaan, met een opsom ming van niet minder dan 260 werken en sub- sidiën, waarvoor in 1920 en/of 1921 geld noodig was en/of zal zijn. Daaruit tc kiezen is be zwaarlijk. Een paar posten slippen wij aaD. Voor' verbetering en uitbreiding van do haven to Delftzijl zal o.a. f 1.170.000 noodig zijn; do verbetering van do Zirnl-Willemsvaart zal f 151.600 eischen; de Rijkswegen in Noord-Bra bant f 150 000; de vernieuwing van do brug bij do Haagscho Sohouw (Ledden) eisoht f 100 000 en do verbreeding van den Rijksweg Leiden Den Haag f 50.000 Ook de baast beruchte rijks weg AmsterdamHaarlem zal verder verbeterd worden (f 500.000); er zal een nieuwe motor boot komen om de gemeenschap van Ameland met den Fries eken wal to onderhouden (f 60 0QP); Friesland krijgt een scan van f 86.000 voor verbetering van de afwatering en Groningen f 300.000 voor verruiming van Muis- werken te cn om Groningen; voor verbetering van do vaart van Katwijk, dat nu zijn loggers te Leiden oplegt, met IJmuidcn cn voor don aanleg van een borghaven te Katwijk wordt f 122 800 uitgetrokken. Wat groot ere werken aangaat, noemen wij oen bijdrage van 2 millioen voor het Zuiderzeefonds; f 2.730000 voor allerlei werken, ddo do kanali satie van dc Maas betreffen; f 2.260.000 ten be hoeve van het daarmee samenhangende .ka naal Wessem-Ned er weert; f 600 000 voor bag- gerwerk in den Rotterdamsehen waterweg en vcormopig 5 ton voor de vervangen vhn den spoorweg draaibrug over de Koningshaven to Rotterdam, waarvan de tot-aio kosten öp 2 mil lioen worden geschal. Heel veel kleinere verbeterangen van kanaal-, sluis- en havenwerken zullen in Zeeuwsch- Vlaanderen en het overige Zeeland worden uit gevoerd Hier en daar zullen dienstwoningen voor be ambten aan kanalen moeten komen wegens den woningnood; bet schijnt, dat f 10.000 per woning do norm is. Voor rijwielpaden in Utreokt en Groningen vonden wij voor elk f 50.000 uitgetrokken, ter wijl do A. N. W. B. een bijdrage van f 12 000 wordt toebedacht, 2ijncle 1/3 van de jaarlijkscho uitgaven voor wegwijzers en waarschuwings borden. Voor de Vereeniging van Directeuren van Eleotrischo bedrijven in Nederland, die een rap port zal uitbrengen over deeleotrioiteitsvoor- ziening van ons land was voor 1920 f 10.000 uitgetrokken; in 1919 was er al f 25.000 betaald en voor 1921 is nog f 1-5.000 noodig. Naar aanleiding vair wat ik schreef over de boerderij te Lambang, werden mij door een vriendelijke lezeres te Leeuwarden na- dere mededeelingen gedaan. Ik schreef im mers: ,,Hoe het verder gegaan is, vertelt mijn geschiedenisboek niet. Vermoedelijk zit hij die Transvaalsche boer er nog en melkt en karnt» als de beste". Nu wordt mij medegedeeld, dat dio mo delboerderij er nog is. Zij wordt gedreven door twee Transvaalsche boeren en is een reuzeninrichting. Er zijn 250 runderen, waaronder prachtige Friesche stieren. El ke koo moet minstens 20 liter melk per dag gevenkunnen zij dat niet meer, dan worden zij van de hand gedaan. De boer derij draagt den toepasselijken naam Ge neraal Dc Wet". Met groote belangstel ling heb ik dit vernomen, en ik dank de vriendelijke briefschrijfster van harte. Daarom juist is mijn belangstelling zoo groot, omdat in Indië, vooral op Java, zoo hoog noodig meer aandacht aan verschei dene zaken moet gewijd worden. Het» is eert prachtland, met een goed klimaat, en er kan heel wat meer geproduceerd wor den, dan tot heden het» geval is. Doch de Javaan is als landbouwer vaak zeer con servatief. We weten, hoe in do Westersche wereld tientallen van jaren zijn voorbij gegaan, dat» een boer wantrouwend stond tegenover de moderne hulpmiddelen voor zijn bedrijf. De Javaan is heelemaal geen unicum Hij treedt eenvoudig in dc voetstappen zijner voorouders. Zooals die deden, doet ook hij. Het zoo niet© onmogelijks zijn om Starings Hoofdige Boer" om te zetten in het Javaan son en volkomen toepasselijk te maken op volk en land daar. Dit conservatisme is de natuurlijke vij van vooruitgang en zoo is het geko men, dat er achteruitgang valt waar te nemen in veel bedrijven De veestapel gaat achteruit. Het eens goed bekende paard van Java degenereert. Aan nieuwe I cultures waagt de Juvaausche landbouwer zich nog niet gauw. Wel is er ocnige verbc- i tering te cpnstateeren, maar er kon meer gedaan worden Java heeft overheerlijke vruchten., maar zij wordeh niet veredeld. In Buitenzorg gaat men den goeden weg op, maar het zal nog vele jaren duren voor de bevol king mede dien weg opwandelt. Er wordt in dit opzicht veel verwacht van de Cul tuurschool te Soekaboemi, waar Inland- sche jongelieden modern onderwijs krijgen in land- en tuinbouw. De vruchtenNeem eens do overheerlijke manga, de tjeroeh (sinaasappel of manda rijn), de papaja, de mangistan, de pisang zelf. Ze zijn kostelijk, maar menigmaal heb ik gedacht: 'Als deze vruchten eens de zorgen hadden gehad van bouwers, die verstand hadden van kruising van soorten die wisten, hoe to veredelen, dan zouden zc wedijveren met de edelste der vruchten der wereld, met do perzik en do abrikoos. Onze nazaten zullen ongetwijfeld lekker der Indische vruchten genieten dan wij doen. Met den veestapel ziet het er treuriger uit. De Javaansche koe, sapi, is een klein dier en liever lang ntiet dio hoeveelheid melk als haar Europeescho collega. Ook het vleeseh is minder malseh. Daarin zou groote verbetering komen, wanneer meer* zorg besteed werd aan goede weidegronden Maar daar deukt de bevolking niet aan. Gras, dat groen is, is eetbaar, en dat is voldoende. Er zijn streken, waar het gras hard is, en men^merkt dat aan den veesta pel. Het beste weiland vindt men op Ma- doera en in Oost-Java. Do Madoereescho sapi is daarom ook beter voor slachtvee, dan bijv. de sapi, die ingevoerd wordt van Smgaporo. Een ander groot nadeel is, dat de bevol king er te weinig om denkt, dat gofed meik of slachtvee, anders behaudeld moet wor den als fcrekvee. In dit opzicht dient het volk nog een langdurige, leerschool door te maken* De Javaansche paardjes, vooral de Kedoe-paarden, hadden oudtijds een zekere vermaardheid. Vlugge, levendige, sterke dieren. Doch het soort is beslist verwaarloosd. De veulens werden te vroeg in dienst genomen en daardoor gaab het ras zoo hard achteruit. Wie een goed paard wil hebben, neemt een ,,Overwaller". Overwallers zijn paarden, die op andere eilanden, bijv: op Celebes, en vooral op Soemba, Flores, Soembawa, en midden- Sumatra nog in het wild leven, worden op gevangen en per prauw naar Java wor den gevoerd. Zij worden spoedig mak en zijn dan uitstekend, vooral als zij uitste kend be"handeld worden. Bekend zijn de Batakkers, de Bimaneezen, dc Makassaren de Sandelwood6. Een eigonaardigë ervaring deed ik eens op. Ver van mijn werk wonende, schafte «ik mij een fiets aan. Dat ging geruimen tijd goed, doch ten laateto werd het mij wel wat, erg. Ik had. .heelemaal geen bezwaar ?s morgens vroeg' .tegen 7 uren naar mijn Jwferk to peddelen. Dat was heerlijk. Maar datzelfde kón "ik niet zeggen van een te rugtocht, des middags ongeveer halftvvec. Wanneer ik dan thuiskwam voor het mid dagmaal, was ik, genoodzaakt mij geheel te ontkleeden, een bad tc nemen, of al thans het geheela lichaam af te wasschen en te drogen. De ouderkleeren kon men wel uitwringen. Ik besloot dus een karre tje met een paard tc nemen. Evenwel beu ik altijd rijker in edele bedoelingen dan in edelè metalen geweest, en het was zaak te trachten iets tc krijgen, dat goedkoop en toch goed was. Eeu moeilijke zaak. Déar zoo goed als overal Toch giüg het. Een vertegenwoordiger van een handels kantoor had een wagentje, „deelemtui" genaamd, en een sandelwood. Daarmee, reed hij eiken morgen naar zijn kantoor en dan bleef het spannetje ergens op hem wachten. Hij had het herhaaldelijk noodig voor bezoeken aan andere kantoren, aan de haven, of aan andere plaatsen. Zoo bleef het arme dier een groot deel van den dag ingespannen en het zag er dan ook vervallen uit. Toen besloot "hij een auto te nemen en paard en wagen van de hand te doen. Dit kwam mij ter ooren, en ik liet vragen naar den- prijs. Die stond mij aan, d. w. z. ik kon mij dio geldelijke weelde veroorloven. Een vriend, pa-ardenkenner, nam het dier eens voor mij op en rappor teerde: Pas vijf jaar, organisch zonder ge breken, gezond, doch verwaarloosd. Het dier is pas twee ja^r uit de prauw. Ik waagde den kiop en behandelde het dier goed. Wat heb ik daarvan eeu genoegen ge had! Het duurde maar korten tijd of het zat goed in zijn vleeseh. De huid giom en het iiet den kop niet meer hangen. Het was levendig in den stal, vroolgic op het grasveld, dartel en toch gewillig voor het rijtuig. Zoo echt getuigend van dank baarheid voor het goede leven. En dienst, •lat het deed! Het was een liefhebberij de teugels in handen te hebben. De zweep kwam heelemaal niet meer te pas. dien-' de als versiering voorop of werd ge bruikt tegen een lastigen gAdakker, die blaffend om het paard heenliep. Maar voor een dergelijke behandeling is de bevolking nog niet te vinden. De arme dieren worden overbelast. Het is een ellendig gezicht do magere, afge beulde dieren te zien zwoegen, voor zware grobaks of vrachtwagens, de wonden te zien, waar de vliegen en andere inseclen zich te goed doen, waar te nemen, hoe zij bijna alle doorgebogen ruggen hebben, be wijs, dat zij te vroeg in dienst werden ge nomen. Zulke paarden brengen geen goed ras voort, natuurlijk. De eehige dieren, welke er goed uitzien en die welig opgroeien, zijn de karbou wen; dieren, die weinig eischen en die daarom misschien door ae bevolking met zorg worden behandeld. Doch hun melk i9 niet overvloedig en het vleeseh niet zeer smakelgk. Er zijn wel Europeanen, die de voorkeur bewe ren te geven aan karbQuwenv.'eesch, maar ovei het algemeen passen wij er voor. Over smaken valt niet tc twisten, niet waar? Het is wel eigenaardig, dat het zoo'n moeite kost om hier verbetering tc Pran gen. Men tracht door het invoeren van Bengaalsch vee den veestapel te verede len en, zooals wij nu weten, is er op Rem bang Friesch- vee. Dat ingevoerde vee heeft echter zeer veel zorg noodig. Zij ondervinden spoedig de nadeeleu van de klimaatsverandering. Misschien veel moor dan wij, menschen. Vreemde paarden krijgen heel "gauw huidziekten, bijv. schurft. Vooral de groote Australische- paarden, tegenwoordig veel in het leger gebruikt, lijden daaraan. Men zal echter wel door ondervinding leeren, hoe zg moeten behandeld worden, om vrij tc blijven. Voor al die dingen is wel een remedie. Alleen, wij weten, dat niet dadelijk. Goede waarneming doet er ons wel achter komen. Een goed trekdier, sterk en gezond, is het muildier, dat in China wordt aange kocht voor het leger en wel voor de berg- artillerie. Het zijn groote, stevige dieren, die met gemak de wel kleine, maar toch zware bergkanonuen de steilste hellingen optrekken. Ze zijn evenwel zeer duur en koppig, moeiljjk van karakter en daardoor moeilijk te regeeren. Assen. A. v. W. Onze maag. I. Het in onzen mond opgenomen voedsel komt, na het doorgeslikt te hebben, via onzen slokdarm ii onze maag te land. Bij een persoon van normaio lichaamslengte be draagt nu de afstand van de tandenrij tot den ingang van de maag ongeveer 40 c.M. Deze maat is van beteekenis, wanneer wij met een of ander instrument in de maag willen komen, bijv. om haar uit te hevelen of schoon te spoelen. Is de sonde, dio zij hiervoor gebruiken. cCan met een lengte van pl. min. 45 c.M. ingebracht, dan kunnen wij er van verzekerd zijn, dat liet begin van heb instrument dat niets anders is 'dan een soort gummi-3lang, in de maag zit. Do maag is nu eigenlijk slechts een verwijding van den slokdaxm en dient als tijdelijke opslag plaats voor voedsel.. Naar den darm toe vernauw t deze zak zich weer en het ge deelte, dat om den darm grenst, zijn wij gewoon met den naam van poort of pylorus te bestempelen. Do maag nu is van binnen bekleed met slijmvlies, dat verschillende kliertjes herbergt, waarover straks meer. Aan den buitenkant van het slijmvlies treffen wij een vrij dikke spierlaag aan, die met. het eerste door een laagje bindweefsel is verbonden. Dde spierlaag, buitengewoon sterk ontwikkeld bij den uitgang van do maag, dus waar deze in den darm overgaat. Aldaar bevindt zich een soort krimpspier, dio in staat is de holte van de maag tijdelijk van die van den darm af. te sluiten dus als sluitspier dienst doet. Ve>rvolgens wordt do oppervlakte, van do maag, evenals de meeste buikorganen met een dun vlies bedekt, het z.gn buikvlies of peritoneum. De zoo ven "genoemden klier tjes spelen nu een belangrijke rol bij liet spijsverteringsproces. Zij scheiden een stof af, die wij het maagsap noemen, dat zuur reageert cloor het daarin aanwezige zout zuur. Na langdurige onderzoekingen is men er in geslaagd aan te toonen, cliat het maag sap in staat is eiwit'te verteren, op to los sen. Ileeft men op een of andere wijze maagsap verkregen cn werpt mes hierin een stukje gostolten eiwit van een gekook't ei, dan ziet men. dat dit na verloop vai» ©enigen tijd verdwenen is; ja, dit betrek kelijk snel geschiedt, als men dezo eenvou dige proef niet bij gewone kamertempera tuur uitvoert, doch met behulp van een z.gn. B-roedstoof .waarin de temperatuur overeenkomende met die van ons. eigen lichaam, kan opgevoerd worden. Waarop berust nu do werking van ons maagsap 1 Ziedaar een uiterst gewichtige en belang rijke vraag. Wij mogen dit niet toeschrijven aan het zoutzuur alleen, want werpen wij bijv. een stukjo eiwit in een zoutzure op lossing, dan mislukt onze proof. Het was dus duidelijk, dat in het. maagsap behalve het zoutzuur nog één of meer andere stof fen aanwezig moest(cn) zijn en men heeft deze na vrij langdurige on moeitevolle on derzoekingen gevonden in de pepsine. Do pepsino is een ferment en hot merkwaar digste van alles was, dat dezo stof a! even min als het zoutzuur alleen het werk kon verrichten. Slechts in een zoutzuurrijk mi lieu is de pepsino in staat do vertering van het eiwit te bewerkstelligen. Een beteekenisvolle vraag, dio nu aan do orde is, is deze Wanneer wordt 't maagsap afgescheiden? Men was vroeger van meening, dat moest voldaan zijn aan do voorwaarde cTat do maag voedsel bevatte. Tal van uitgebreide onderzoekingen op dit gebied zijn verricht en men heeft kunnen aantoonen, dat dit ab soluut noodzakelijk is en evenmin als men voedsel in den mond behoeft tc hebben om do speekselafscheiding in de band te wer ken. Evenmin behoeft zich in de maag voedsel te bevinden om de maagsapsecretie in gang te zetten. Reedte als wij onze spijzen in den mond hetfben, dan tijdens do kauwacte al, wordt maagsap afgescheiden.. Dit alles wil nu echter niet zeggen, dat er geen stoffen zijn, dio do maagsapafscheiding kunnen be vorderen. ïk wil daarom wijzen op het ge bruik van soep of bouillon (extraotiestoffen van vleeseh). Deze, in do maag gekomen, prikkelen de kliertjes en krijgen wij spoe dig een belangrijke afscheiding-van maag sap, dat dus de vertering van het voedsel, dat wij daarna zullen gebruiken in hooge mato zal bevordcreD. Vervolgens oefenen do z.gn. peptonen, d. z. stoffen, dio ont staan, nadat het maagsap op eiwit heeft in gewerkt, dezelfde werking uit op de klie- ron, dio dtcze afscheiding te weeg brengen. Wij zullen nu den volgenden keer nog enkele nadere bijzonderheden over dit bo- langrijko orgaan met elkander nagaan.^ (B'üiten verantwoordelijkheid der Redactie), Honwvcreciiiging ^Eensgezindheid", Geachte Redactie. Naar aanleiding van liet pracadviéè van B. en W. tot verhooging van het voor schot aan do Bouwvereeniging „Eensge zindheid" met f215,193.75, me enen wij een korte opmerking te moeten maken, omdat wij vreezeD, dat hier een daad staat te ge beuren, welke ten opzichte der woning- huren verstrekkende, gevolgen hefcben zal. Want als er een honderdtal woningen wordt gebouwd, waarvan de huur f7 per week moet worden, omdat de bouwkosten met één derde gestegen zijn, dan moet dat een noodlottigen invloed op de huren c?er overigo woningen uitoefenen. De begrooting is met één derde over schreden cn wat iu dezo historic hot be langrijkste is, is de vraag of met bet oog op cJe materialen-prijken on de loonen, deze overschrijding gewettigd is, wordt Jn het pracadw ontzeild. En o. i. komt het hier op aan. Als de lieeren aannemers dc kosten d'er, uitsfuiting willen inverdienen, hebben w© daar, als het moet gaan ten koste van dö woning-huren, ernstig bezwaar tegen>. De verwachting, dat de Regeering baar aandeel in cfeze 2i ton in den vorm van hoogere- crisisbijdragen zal betalen, deelen we niet. Alle bcpalingc-n, door minister Aalberse den laatsten tijd getroffen, Lebben de strekking dc crisisbijdrage te verminderen. Voor ons staat dus een huur van f 7 vast, tenzij de Gemeente bijspringt, wat dan nog alleen te wettigen zou zijn, als vaststaat, dat de begrooting één derde to laag was. En dut zou vaststaan, als door de Di recteuren van Bouw- en Woningtoezicht en van Gemeentewerken zou zijn verklaard, dat de bouw voor minder dan cl inschrij ving niet uit te voeren is. Kunnen deze heeren die verklaring niet geven, dan is de kans zeer groot, dat bij do gunning de strop i9 voor de huurders, waartegen, naar onze mccning, in de aller eerste plaats dient te worden gewaakt. We rneenen, dat radicaal een andere weg dient te worden ingeslageneen weg, welke, naar uit het praeadvles blijkt, door de vereeniging reeds is onder d'c oogen gezien. B. cn W. rneenen, dat de uitvoering Iii eigen beheer moet worden ontraden, om dat liet werk te groot is. Wij deelen, om het groote belang, dat hiermede gemoeid is, d)on vrees niet. Want het gaat in dit geval mogelijk om een bedrag van ton. in teder geval om een bedrag, hetwelk een grootcn invloed op de huren zal uitoefenen. Dat buiten de aannemers om, een be drijfsleider, die eerlijk en rechtschapen de zaken zal behartigen, alsof het zijn eigen zaken waren, niet te vinden zou zijn, wil len wij, ter wille van bouwkundigen, niet aannemen. Het gemeentebestuur in Den Haag beeft, vertrouwende op d<e medewerking der tech nici en op de arbeiders, een hannemings- mantschnppij in bet leven geroepen, om zoo noodig, den bouw uil te voeren. Men heeff daar begrepen, dat de aannemers moeten trachten dc koeien der uitsluiting terug tö vinden. Zou het Gemeentebestuur en de Veree niging minder vertrouwen hebben? We meenen zelfs, dat. desgevraagd de staf tech nische gemeen te-ambt en aren alle krachten zal inspannen om de proef te doen filagen. Deze gunning geeft o.i. den aannemers' een vrijbrief, het er dik op te leggen, zoo- dat, zoo lang de onmogelijkheid! va.n -uit voeren in eigen beheer niet ïs aangetoond, wij ernstig den raad moeten geven, hef prnendvies niet aarr ie nemen. F/ii wij zouden den Raadsleden, die mó gelijk onze mopping deelen. vorzt.»ken B. en W <Jc kwesiie nog eens onder de oogen Ie dopn zien. Laai het College zich niet do Veroenieing en de Directeuren nog eens' ernstig beraden, of hef voorbeeld van Den Hang in dit geval behoort Ie worden ge volgd, of dnt den bouw direct in eigeni beheer client te worden uitgevoerd. Er staan Ie groote belangen op bet spel. P J. BOMLI. NIEUWE UiruAVEN. „Strooptochten", docr L'nnny v. Lokhors®, met teekeningen van Tommy Kristians. Nijgli en v. Ditmar's Uitg.-Mrj., Rotterdam. Leesboeken voor de. Yolksseicol. door L. Leopold. II. Dauwdroppels, 2» leerjaar. III. Sneeuwvlokkoit! 3e leorjanr. IV. Mos roos jes, 3e leerjaar. Ditg. i. B. Woltera Groningen. Opnieuw uitgegeven door J. B, Utink. ,.Do Evnsü van Krnst". loer. trivaal blij spel voor ernstige menschen, door Oscar YV fide. Vertaling door Chr. v. Baten Jr. Meilenhoff-Editia „De Algemeens Bibliotheek." „Onder de Schooiertjes" "(op en om de Eilanden), door Frits Lecnlnrd. Uitg- L» I Veen Amsterdam. „De Sterkste Band", door Suza la Oli.t- pelle-^Roobol. Uitg. Valkhof! en Co., Amers foort. „De kinderen hunner ouders". Roman duor Mr. L. IJ. J. Lamberts Hurrelbrinck. Uitg" Valkboff en Co., Amersfoort. „Kamp-Avonturen", dooi I. Eigenhuis', met teekeningen van Is. van Mens. Ditgt Valkhol'f en Co., Amersfoort. „De Bijbel", opnieuw uit den grondtekst vertaald door en onder leiding van dr.: H. Tb. Obbink, hoogleeraar aan de Uijkg-i universiteit te Utrecht. Verkorte uitgavet, Amsterdam 1920. S. L. vv Looy.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1920 | | pagina 10