LEIDSCH m DAGBLAD.
Maandag 15 November 1920.
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen
EERSTE BLAD.
Officieele Kennisgevingen.
STADSNIEUWS
Uet voornaamste nieuws
van heden.
FEUILLETON,
IN ONEB STRAAT
P'rtTJS ADVBETENTIElV:
ff Ora, par Dm Zaterdags 40 Cts.
^•r Kleino •toertentiia Woensidsg
76 Ots., Znt&ctag f 1bij een masimUTT.
aantal woorden vac 30. Incasso volgens posé-
xj34)Ué< Voor eventueels opzending van brieven
10 Ois, porto te betalen. Bewijsnummer 5 OW/
Bureau Noordeindsplein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie 1507.
PRIJS DEZER COUHANTi
Voor Leidon p. 3 mud. f 2.50, p. weck 0.1$
E ui ten Leiden, waar agentea geyee-«
tigd zijn, per week fi 0.10
Franco per post r...»»»»,»»»» n 2.90
Nummer 18620.
GEMEENTELIJKE VISCHVERKOOP.
Be Burgemeester van Leiden, brengt ter
kennis van de ingezetenen, dat morgen (Diüs-
'dag) aan de gemeentelijke vischwinkels
(Vischmarkt en Stadstfulpwerf) verkrijgbaar
is VERSGHE HARING f 0.21, SOHEL-
iVTSCH h f 0 26, GRÓOTERE SCHELVISCH
f 0.36, SGHOL a f0.30 en KABEL-JAUW
f0.50 per pond.
N. G. DE GIJSELAAR, Burgcm.
Leiden, 15 November 1920.
BAKKERSNACHT ARBEID.
De Burgemeester van Leiden;
Gezien het verzoek van J. P. VAN DER
LEEUW om vergunning tot het verrichten
van bakkersarbeid tusschen 8 uur des na
middags en 6 uur des voormiddags,, in liet
perceel Uiterstegracht No. 6; 4
Gelet op art. 38 der Arbeidswet 1919
en de artikelen 1 en 2 van het Kon. be
sluit van 14 Augustus 1920 (Stsbl. No,
708)
Geeft bg dezen kennis aan belanghebben
den, dat genoemd verzoek op de Secretarie
dezer gemeente ter visie is gelegd; ais-
medo dat op Woensdag 15 December a.s.,
's voormiddag^ te elf uren, op- het Raad
huis gelegenheid zal worden gegeven om
bezwaren tegen dit verzoek in te brengen.
N. G. DE GIJSELAAR, Burgcm.
Leiden, den 15den November 1920.
DIRECTE BELASTINGEN.
De Burgemeester van Leiden brengt ter
algemeene kennis, dat aan den Ontvanger
der Directe Belastingen is ter hand gesteld
de kohieren der Personeele Belasting No.
lla en 13a van den dienst 1920, executoir
verklaard den 12den November j.I. en her
innert voorts den belanghebbenden aan nun
verplichting om den aanslag op" den bij de
(Wet bepaalden voet te voldoen.
N. C- DE GIJSELAAR, Burg.
Leiden, den loden November 1920.
De Burgemeester en Wethouders van Lei
den doen te Weten, dat door den Raad dier
gemeente, in zijn vergadering van den 18eii
October 1920, is vastgesteld de volgende
verordening:
VERORDENING,
houdende wijziging van de verordening van
£3 Mei 1912 (Gemeenteblad No. 18) op
het Rijden, laatstelijk gewijzigd bjj
verordening van 20 December 1917
Gemeenteblad No. 36).
ARTIKEL I.
Na artikel 27 van bovengenoemd® ver
ordening wordt ingevoegd een nieuw arti
kel iuid.ende*
aiifR-T. *27 bis.
Onverminderd het bepaalde bij de vorige
'artikelen is het den bestuurders van motor
rijtuigen op meer dan twee wielen verboden
daarmede te rijden in strijd met do bepa
lingen van eenig besluit van Burgemeeswi
en Wethouders, waarbij een weg binnen
Vlo bebouwdte kom der gemeente, geen Rijks-
of provinciale wég. zijnde, is gesloten ver
klaard in het belang van de instandhou
ding en bruikbaarheid' van den weg, -de
.>vegbeheerders gehoord, voor die motor
rijtuigen op meer dan twee wielen, welke
een bij dat besluit in verband met samen
stelling en inrichting te bepalen gewicht
te boven gaan."
ART. II.
In artikel 29 worden de woorden: „25
en 27" vervangen door„25, 27 en 27bis.
ARt. III.
De laatste zinsnede van het eerste lid
van artikel G3 wordt gelezen als volgt:
„overtreding van de artikelen 24, 27,. 31
eerste lid, 32 en 33 litt. a en b begaan door
bestuurders van motorrijtuigen, alsmede
overtreding van de artikelen 2-ibis, 25, 2/bis
en 30 met een geldboete van ten hoogste
vijf en twintig gulden.11'
Vastgesteld door d'en Gemeenteraad van
Leiden, gelet op het. advies der Gezond
heid-Commissie, d.d. 14 Mei 1920, No. 24/27,
in zijn openbare vergadering van den 18en
October 1920.
De Burgemeester,
N. C. DE GIJSELAAR.
De Secretaris,
VAN STRIJEN.
Zijnde dezo verordening aan d eGedepu-
teerde Staten van Zuid-Holland, s volgens
hun bericht, van den 1/9 November 1920, B.
No. 4927 (2e aid.), G S.' No. 78, in af
schrift medegedeeld.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den loen November 1920.
N. C. .DE GIJSELAAR, Burgcm.
VAN STRIJEN, Secroiarl;.
ONTEIGENING.
De Burgemeester der gemeente Leiden
maakt bekend, dat ter voldoening aan art.
7 der Onteigeningswet de stukken bedoeld
in art. *6 dier wet, betreffende de uitbrei
ding van het SCationsemplacement Leiden,
ter Secretarie der gemeente ter inzage va,L.
een ieder zullen wordfen nedergelegd van
den 17en November a.s. tot en met den
7en December d.a.v.
Belanghebbenden kunnen gedurende dien
termijn, alsmede gedurende acht dagen na
verloop daarvan bezwaren tegen de voorge
nomen onteigening en het plan van het
werk schriftelijk inbrengen bij den Minis
ter van Waterstaat. Zij, die dit bij hun be
zwaarschrift verlangen, zullen in de gele
genheid worden gesteld liun bezwaren
mondeling toe te lichten.
N C. DE GIJSELAAR, Burgcm.
Leiden, den 15en November 1920.
Jubileum van rnej. ÏJ. B. Renaud.
Toen het gerüiincn tijd geledqn bekend
werd, dat liet 15 November veertig jaren
geleden zou zijn, dat mej. C. B. Renaud
als leerkracht aan de Meisjesschool 2d© kl.
aan de Breestraat werd verbonden, terwijl
zij juist tien jaren eer alS" leerling op die
school kwam, zoodat dezen dag voor haar'
een dubbel jubileum zou worden, vatten
zoowel de aan deze school verbonden on
derwijzeressen, als de oud-leerlingen ën
ouders der tegenwoordige leerlingen met
de leerlingen zelf, het voornemen op om
haar te huldigen.
De Meisjesschool 2de klasse heeft in Lei
den en omgeving want er gaan niet en
kel Leidsche kinderen heen al van ouds
her een goeden naam. En aan die goede
reputatie verbindt zich onmiddellijk den
naam van mej., Renaud.
Dat op deze school de grondslagen voor
de vorming van mej. Renaud, die 15 No
vember 1870 als leerlinge voor het eerst op
de schoolbanken aan de Breestraat plaats
nam, goed werden gelegd, blijkt ook hier
uit, dat zij, behalve de hulpakte, zooals
de onderwijzersake toen heette, ën de
hoofdakte, ook nog de akten Franscb,
Duitseh en die voor nuttige en fraaie hand
werken behaalde.
Er blijkt tevens uit, dat deze leerlinge
vlug was en haar tijd "\rist te gebruiken/,
In de jaren, waarin haar leertijd valt, wa
ren de inrichtingen voor de opleiding nog
niet zoo goed als thans. Het kwam toen
vooral aan op zelfwerkzaamheid ca t .ewij
ding en daaraan ontbrak het Laar zeker
niet.
Geen wonder, dat -schooltoezicht cn ge
meentebestuur de jeugdige onderwijzeres,
die zooveel beloofde, gaarne aan de school
verbonden. Zoo kwam zij 15 November
1880 als onderwijzeres aan dezelfde school,
waarin zij tien jaren eerder leerling werd.
Zij heeft de verwachting, toen reeds van
haar gekoesterd, niet beschaamd. Had zij
het bewijs geleverd een goed leerling de
zer school te zijn, zij bleek ook oen uit--
stekendo leerkachtt te zullen worden.
Tal van oud-leerlingen hebb::n van de
ldasse van mej. Renaud de aangenaamste
herinneringen.
"In 1901 werd zij benoemd tot onderwijze
res-plaatsvervangend hoofd der school en
stond als zoodanig het toenmalig lit of d,
mej. S. W. Winkler, op .uitnemende wijze
ter zijde.
Toen deze in het laatst van 1004 wegens
hoogen leeftijd de betrekking neerlegde,
werd van alle zijden de weasch. kenbaar
gemaakt, dat mej. Renaud haar zou op
volgen. Wij leefden toen echter weder in
den tijd van vergelijkende examens en ook
voor deze betrekking werden sollicintanten
opgeroepen.
Het heette eetst, dat mei Renaud zoo
niet zou mededingen. Ook voor het houden
van vergelijkende examens worden zekere
kundigheden enhandigheden vereischt,
welke onderwijzers(essen), die zich met de
borst op de praktijk toeleggen meestal niet
in die mato - bezitten als anderen, die er
op getraind zijn.
Op veler aandringen nam mej. Renaud
toch aan het vergelijkend examen deel cn
wist het zoo ver te brengen, dat zij met-
eenigc anderen ter benoeming werd voor
gedragen.
Zij liad ook hier dus weer getoond nog
op de hoogte van haar tijd té zijn en de
theorie nog niet te hebben, verleerd.
Nu was haar benoeming verzekerd Met
algemeene stemmen werd zij tot hoofd der
school benoemd, welke betrekking zij op
1 Januari 1915 aanvaardde en nog. tot op
dezen dag met groote toewijding vervult.
Al de onderwijzeressen op school, ook de
ouderen, gunden haar collega gaarne, deze
onderscheiding, overtuigd als zij waren
da zij in haai' zouden hebbeii een vTel is
waar streng, maar tevens rechtvaardig
hoofd.
Onder de leiding van mej. Renaud is
de school zeer vooruitgegaan. Het aantal
klassen is steeds grooter geworden-, het
leerplan uitgebreid en over de resultaten
van het onderwijs is maar één roep. Tal
van leerlingen worden hier voor verder on
derwijs opgeleid en bijna uitsluitend met
succes. Het hoofd der school staat in de
keuze der ouders voor de opleiding van
hun meisje doze gaarne ter zijde en nie
mand klopt bij haar in het belang der leer
lingen te vergeefs aan,
Is,het dan te verwonderen, dat bij liet
naderen van dit jubileum een spontane
drang van zoovele kanten uitging, om in
deze- jubilaresse vandaag te huldigen dë
paedagoog, de leidster eener groote onder
wijsinrichting cn de mensch
In den smaakvol met bloemen en groen
versierden foyer der Stadszaal had heden
voormiddag- de huldiging plaats door het
porsoneel en de leerlingen der school.
Aan den ingang der zaal waren bloemen
en planten geplaatst en in feestkleed, ge
stoken meisjes wezen den bezoekers den
weg. Een 400-tal leerlingen hadden te tien
uren plaats genomen in de zaal met dc .on
derwijzeressen, en op het versierde podium
zaten eenige familieleden en vrienden, ter
wijl een klein orkest, onder groene plan
tengroepen verscholen, een marsch speelde
Toen werd de jubilaris, begeleid door
de oudste onderwijzeres plaatsvervangend
Koofd^, mej. C. A. Fischer binnengeleid.
De leerlingen hieven onderwijl een wel
komstlied aan. Toen het lied was geëin
digd nam mej. Renaud 't woord en sprak
op hartelijke, vriendelijke wijze de aanwe
zigen toe. Zij had het eenige weken reeds
opgemerkt, dat er wat gaande was. En nu
het zoo vpr is cn de feestdag aangebroken,
gevoelt; zij eerst recht, dat het een feest
dag is. Zij is getroffen door de liefde, en
aanhankelijkheid, die zij thans ervaart.
Zoo had zij het zich niet kunnen denken.
Eiken morgen, als zij de school binnen
kwam, doorstraalde haar een gevoel van
dankbaarheid, omdat haar gezondheid en
•levenskracht is geschonken haar taak te ver
vullen; maar ook is zij dankbaar voor do
liefde en toewijding, waarmede de onder
wijzeressen haar werk doen.
Te zamen streven wij er naar Van de lcin-
deren nuttige menschen te maken het is
haar een vreugde, d'at de geest onder de
onderwijzeressen en onder de leerlingen
zoo goed is en de onderlinge verhouding
zoo aangenaam.
Ook de kinderen dankt zij daarvoor.
Deze maken het ha'ar en haar medewerk
sters zoo gemakkelijk.
Ook brengt zij eerbiedigen dank aan het
gemeentebestuur, dat alles doet om de
voorwaarden, waaronder het onderwijs
wordt gegeven, zoo doeltreffend mogelijk t-:
maken. Eveneens voelt zij zich gedrongen
het Rijks en het. Plaatselijk schooltoezicht
te danken voor de vriendelijke medewer
king en zelfs het bureau van gemeente
werken voor de prettige manier, waarop
het aan haar wenschen dikwijls te gemoer.
komL
Zij besloot met allen hartelijk te danken
voor de hulde, haar vandaag gebracht. Er
volgde op deze woorden applaus, waarna
de muziek-een ouverture speelde waaronder
achtereenvolgens de burgemeester, de wet
houder van onderwijs, mr. J. C. van dei*
Lip, de districts- en arrondissementssehool
opziener en de Plaatselijke Schoolcommis
sie binnenkwamen en mej. Renaud de hand
drukten. Van den inspecteur der 2de in
spectie, dén heer J. C. Fabius, werd een
waard eer énd schrijven, ontvangen, dat door
mej. Fischer werd voorgelezen.
Mr. Van der Lip, namens het gemeente
béstuur de jubilaresse een fraaie bloemen
mand aanbiedend', sprak haar in waardee-
rende woorden toe en wees op den zegen-
rijken arbeid, door haar een lange reeks
van far en in het belang dezer schoot ver
richt. Als liet gewoonte was een naam aan
een school te verbinden, cPan zou de schoot
Renaudscliool moeten heeten. Maar zonder
dezen officieelen titel zal haar naam -aas
de school blijven verbonden, ook nog nis
zij er zelf niet meer het hoofd van is. Den
goeden naam, dien deze school in de Had
draagt, heeft zij can u te danken, zeide
spr., en hij dankt haar namens het ge
meentebestuur voor alles, wat zij in en door
de school voor de gemeente heeft gedaan
De wethouder had met leedwezen gehoord
dat mej. Renaud eerlang denkt heen te
gaan. Hij zou het betreuren een nog zoo
wakkere en levenskrachtige vrouw zou hij
nog vele jaren aan heb hoofd der inrichting
zien, en als hij vandaag oc<k eens rapport
mochh geven, dan zou er het hoogste cij
fer een 10 op prijken.
Do heer J. Draayer sloot zich namens de
Plaatselijke Schoolcommissie bij de waar-
deerende woorden van den wethouder aan
en wees er o. a. op hoe de leerlingen van
mej, Renauds school steeds op examens 'n
schitterend figuur maakten. Hij schreef dib
mede toe aan de gelukkige samenwerking
tusschen. huis en school.
Namens het Rijks schooltoezicht spraken
vervolgens nog de districts- en de ar-rondis-
eementsschoolopziencr, die beiden vol lof
BINNENLAND.
Jubileum van mej. Renaud.
Rapport der commissie van den Ned.
Tuinbouwraad over het pachtwezen.
De betrekkingen tusschen Duitschland
en Nederland.
Vergiftiging van militairen te Ede.
BUITENLAND.
De Duitsche Dieselmotoren hoeven niet
te worden vernietigd,
Hongarije ratificeeft het vredesverdrag.
De Fransche miinwerkersstaking nog
niet begonnen tengevolge van onderhande
lingen?
Generaal Wrangei's leger vernietigd. De
Krim in handen der bolsjewisten.
waren over de resultaten dezer school en
over de bczielendë kracht, die van mej. Re
nauds leiding op onderwijzers cn leerlingen
uitgaat.
Mej. Renaud dankte zeer getroffen door
de vele blijken van har tol ijk o waardeering
dor verschillende sprekers.
Hierna namen de officieele personen met
een handdruk afscheid, waarna mej. Fischer
voor alle onderwijzeressen het woord nam
en op haar gewone, eenvoudige, doch tref
fende wijze getuigde van cle vercering van
het personeel voor het hoofd der school.
Zij bood haar tevens als stoffelijk blijk van
waardeering een face a main aan.
Hierop werd door allen staande een feest
lied op de wijze van het „Wien Neerlanda
bloed" aangeheven.
Hierop volgde de aanbieding van het ge
schenk' der leerlingen, bestaande uit een
divan. Een der leerlingen van de hoogste
klasse, vergezeld van een meisje uit de
laagsto klasse, hield daarbij een aardig toe
spraakje, dat warm werd toegejuicht.
Mej. Renaud t-oonde zich zeer verrast over
dezo geschenken en dankte daarvoor recht
hartelijk.
Daarop werden ververschingèn aange
boden en bleef men onder het genieten van
muziek en zang nog eenigen tijd gezellig
.bijeen.
Het was een mooie huldiging, die bij al
len, die er aan hebben deelgenomen, indruk
zal hebben gemaakt én niet spoedig zal wor
den vergeten..
Hedennamiddag hield de jubilaresse een
druk bezochte reeëptie in de Groote Stads
zaal, waarbij oud-leerlingen en de ouders
der leerlingen den tol hunner dankbaarheid
cn vereering aan mej, Renaud brachten.
Daarover morgen.
20-jarig bestaan van den Leidschen
Bestimrdersbond.
Zaterdag herdacht do Leidsclic Bestuur-
dersbond, waarbij op het oogenblik 26 orga
nisaties zijn aangesloten, met in totaal on
geveer 4000 leden, zijn 20-jarig bestaan; des
middags in meer intiemen kring in het
Volksgebouw aan de Heerengracht en des
avonds in de Groote Stads-Gehoorzhal met
een feestelijke bijeenkomst.
Het bestuur van den L. B. B. had bestu
ren der aangesloten vakorganisaties en be
langstellenden gelegenheid gegeven hier
hunne golukwenschen aan te bieden, terwijl
een Commissie uit db besturen zich had be
ijverd' om het bestuur van den Bond te kun
nen verrassen met een blijvend aandenken.
En zoo werd dan met veel bloemen, bij
monde van den voorzitter der Commissie,
den heer J. A. Schneider, het Bondsbestuur
aangeboden een fraaie boekenkast voor het
bewaren van liet. steeds grooter wordende
archief van den Bond.
Naar het Engclseh van J. E. BUCKROSE.
(Nadruk verboden.)
20)
Mevrouw Bean hield op, lachte even, en
voegde er bij„Zij zond Herbert een kreeft.
Zij zegt. dat zij een nieuw systeem van ge
zondheid gevonden heeft. Eet alles. Den
laalsten keer was het: eet niets vóór twee
uur. Ei is een g-e dicht bij daarover voor
Herbert
„Toe, lees het eens voor" vroeg Sophie.
,„Het is een schande om gekheid to ma
ken, maar soms schijnt men een beetje
gekheid noodig ie hebben", aarzelde me
vrouw Bean.
>,Ga mi voort", drong Sophie aan.
„Welnu, dit. is hél
,,Eet al wat 'de natuur u schenkt,
Beneden wordt liet w-el vermengd,
Als het verstond' zegt, zoo is het goed',
Maar als ge aan twijfelen begint,
Wordee dé vochten slecht gezind.
Poli's zuurkool wijkt ivoor kalmen moed!"
,?at is liet, wat zij liet nieuwe gezond-
hf.idsAie!sel in een notendop noemt."
„\'ve&md zei Sophie, „zij praat Ver-
si a üdig, on toch schrijft zij zulk een on
zin
„O, er zijn veel zoo", zei mevrouw Bean,
v.Kir dfe keuken gaande.
Maar icon de tijd verder ging cn de
ï»c*r Bo«m hoi ten gevaar was, hielden alle
geschenken zelfs kreeften met een les
er bij op te verschijnen. Zoo gaat het
altijd in die gevallen, zonder dat iemand
bedb-elt onverschillig te zijnr of zich zelfs
maar bewust is, dat hij het. is; het ge
beurt vanzelf. Maar ongelukkig hebben
zieken als de heer Bean,^ eer meer dan
minder noodig in don loop van len tijd
en het vraagstuk, om de noodige verster
kingen te krijgen, verl zeer dringend. Er
was natuurlijk geen geld cn dus raakte
mevrouw Bean in schulden en toevallig
kwam een teruggezonlen rekening van den
poelier en melkboer, die over de post ge
stuurd werd, in handen van liaar echt
genoot.
„Wat is diill"' zei hij van uit zijn bed;
hij zag' er vreemd uit met den baard, die
in zijn ziekte gegroeid was. en zijn handen
heef den akelig. „We kunnen geen acht en
dertig gulden schuldig ziin aan don melk
boer en den poelier; er moet een vergis
sing zijnHij hield op om adem te
scheppen e nkeck zijn vrouw streng aan.
„Zijn we dit geld schuldig? Wat heb jo
gedaan met dé honderd twintig gulden,
die ik je gegeven heb?"
„O, het is in orde Ik zal. het betalen",
zei mevrouw Bean, en zij nam gauw de
rekening weg. ..Lees nog eens den brief
van juffrouw White, is die niet grappig?
Je ziet, zij wil, dat ik haar zzlverkist open
maak cn haar een suikertang zend. Zij wil
ze weggeven als oen huwelijksgeschenk."
„Ja, Maar nu over de rekening Het is
heel vervelend, dat je zoo slordig in geld
zaken bent", zei de heer 'Béan, mét den
zwakken twistlust van den herstellende. ,,Ik
kan niet Vertrouwen, dat .Je er voor zult
zorgen je moet mij het geld brengen en ik
zal er Louise vandaag mee sturen. Dan kan
zij mij de quitantie brengen, en weet ik,
dat het gedaan is. Wij zullen geruïneerd
worden als wij zóó doorgaan in schul
den, voordat, wij het weten.
„Ik vind niet, dat je dat zeggen moet",
antwoordde mevrouw Bean ,die probeerde
kalm te blijven en haar humeur te bewa
ren, maar toch erg beefde. „Je hebt mij
altijd vertrouwd, cn daar heb je altijd re
den toe gehad."
„Ja, ja, dat weet ik wel; maar ik wil
deze zaak in orde gebracht hebben", zei de
lieer Bean. „Laten wij er niet meer over
pratendaarvoor ben ik niet sterk ge
noeg."
'Hij. hield heel veel van zijn vrouw, maai
zij had nu het droevigste deel van zijn
ziekte te dragen zijn zelfoverschatting
en kribbigheid. Zij was zelf vermoeid! en uit
geput, en toen zij langzaam de trap afging,
begreep zij den afgrond, waarop iedere
menschelijl^e verhouding gebouwd is, zelfs
die van het huwelijk. Zij zag onder ziclï een
donkeren afgrond dien van wantrouwen
en afkeer; één ondeelbaar oogenblik voel
de zij de mogelijkheid, dat. zij er in zou
vallen
Toen kwam haar geest in verzet, want
zij behoorde tot diegenen, die de mogelijk
heid van een nederlaag niet willen inzien.
'Al den tijd dat zij bezig was den pudding
voor het middagmaal klaar te maken, zei
zij tol zichzelf: „Ik zal het toch doen Ik
zal het toch doenMaar zij kon niet be
denken hoe. Een zeker iets jn haar, een
wanhopige trots, dien niemand kende, be
lette haar te trachten geld van liaar buren
te lee'nën. Het was een geheim zwak van
haar, wij hebben allen een verborgen
zwak dat zij voor anderen kon geven
en nemen en vragen, maar dat zij niets
voor zichzelf of haar gezin kon vragen zij
koesterde, dom genoeg, geen twijfel, dat zij
haar echtgenoot zou neerhalen tot een
plaats, die zij niet verdragen kon, als zfj
uitging om geld te leenen. De lieer Norton
^ou het leenen clat wist zij maar Her
bert-zou vernederd zijn.
Terwijl zij aan de keukentafel bezig was
met rabarber schoon te maken, behoorde zij
ook tot het groote, dwaze, maar verheven
leger van lien, die in schuren en onder heg
gen gestorven zijn, liever dan in een ar
menhuis te gaan of om ondersteuning te
vragen.
Eindelijk was dc pudding in de stoompan
en zij ging naar boven, om de suikertang
van juffrouw White uit de zilverkïst te
riemen. Eerst werd dc groen-wollen lap er
boven af genomen, dan drie of- vier oude
melkkannep, die er door elkander in lagen,
en op den bodem de zilveren suikertang.
He.t was een zïlverkist, die blijkbaar in 't
licht van den dichterlijken aard ingepakt
was.-
-„Etlïelriep de lieer Bean zacht uit de
andere kamer. „Et-hel. ik wilde, dat je dat
gcldf bracht, dan kon ik Louise sturen, en"
had ik geen zorg meer over de rekening."
„Louise kan pas na het eten gaan; er
Is te veel te doen", zei mevrouw Bean, ter
wijl zij de melkkan liet vallen, en haar
hand tegen het voorhoofd drukte bij het.
rinkelend geluid Wat een dwaas ding van
een ongetrouwde vroliw, om zooveel zilver
te bewarenhet moest veel geld waard zijn.
Geld!
•Welke gedachte was het, die in Iïaar hoofd
opkwam, en er bij dat voord weer als een
booze geest uit verdween? Toen verscheen
zij nog eer-s weer. Geld Het zilver was
geld wa:.i'd Ah, daar was het'. Daar
was hot 1 Mer kan geld krijgen voor cucl
zilver; zij had geld noodig moest het
hebbenZij zou den koffiepot, voor een paar
dagen beleenen, tot zij tijd had, om iets
te bedenken, en dan zou zij hem weer in
lossen en op zijn plaats leggen. Er was
niets werkelijks oneerlijks in, ofschoon het
onaangenaam was, en juffrouw White zou
hét niet prettig vinden, als zij het wist.
Mevrouw Bean sloot de zilverdoos e.n
zette den koffiepot achter op de plank
van de kleerkast in de logeerkamer. Toeh
nam zij hem er weer uit en stak den sleu
tel in de doos. Iets in haar fluisterde, d'at
het niet goed was-
Ethel, ik heb je nooclig", zei de heer
Eean zijn stem klok zwak door de twee
open deuren. ..Ik wilde, dat je me wat vlug
dat geld gracht."
„Ik kan nu niet dadelijk komen", zei
ze, een beetje hijgend. ,,Ik ben beneden
bezig. In tier. minuten kom ik boven."
Zij vloog langs zijn deur, met den zwa-
ren zilveren koffiepot in haar hand', en een
ouden doek van een knop In cle gang grij
pond, liep zij de straat door. sloeg een
der nauwe stegen in achter de kerk cn
keek scherp rond. AhZij herinnerde zich.
dat. zij drie gouden ballen boven een win
kel op dien hoek gezien haddaar wa
ren ».e.
f
f (Wordt vervolgd).
