LIIDSCH m DAGBLAD. PRIJS DER 'ADVERTÈSÏPfÉN'i pO Cte. per regeL Dos Zaterdag?. '40 Qta, pet regel. Klok© advertentiën Woensdag; ,76 Ots. Zaterdag f l.-r- bij een maximum aantal woorden van 80. Incasso volgens poai- yecfct- Yoor eventueel© opzending, v'a'a brieyen ëH porto t« bót alen, Bewijsnummer- B OtSi Bureau Noordeiitdspleln. Telefoonnummers veer Directie en Administratie 175, Redactie 1507. PRIJS DEZER COURANT» iVoor' Leiden p. 3 rand. f2.50, p. weeï f 0.19 Euilen Leiden, waar agenten geves tigd rijn, per weet 0.19. Franco per post 2.90 Vrijdag 17 September 1920. |pï: Nummer 18572. (35? Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen EERSTE BLAD. Officieele Kennisgevingen GEMEENTELIJKE VISCHVERKOOP De Burgemeester van Leiden brengt ter kennis van de ingezetenen, dat morgen, Zaterdag, aan de Gemeentelijke Vischwin- kels, Vischmarkt en Stadshulpwerf, ver krijgbaar-is Schelviach a f 0,18, Grootere Schelvisch a '1 0,22 en f 0,24, Schol a f 0,26 en Versche Haring a f 0,18 per pond. N. G. DE GIJSELAAR, Burgom. Leiden, 17 September 1920. LANDWEER. Nadere inlevering van Rijksgoederen. De Burgemeester van Leiden brengt ter ppenbare kennis, dat de verlofganger der jnndweer JOHANNES RUIJTER, ;ran de landweerlichting 1916c en beh'ooron- ide tot de le: Compagnie van bet 28st<: Ba taljon Landweer-Infanterie, bij dezen in gevolge art. -35bis der Landweer wet wordt Vpgoroepen om op Vrijdag 5 November 1920 voormiddags te 10 uur te verschijnen ten bureel© van den commandant van het Landweerdistrict „Leiden" in het gehouw „Gravestein" aan het Pieterskerkhof al- laar, ten einde alsnog in te leveren de hem voor Rijksrekening verstrekte voor werpen (wapenen, voorwerpen van leder goed, kleeding- en uitrustingstukken, reg lementen en dienstvoorschriften) waarvan, niettegenstaande de vroeger ter zake ge dane openbare kennisgeving, de inlevering tot dusver nog niet heeft, plaats gehad. Indien aan do hiervoren vermeldo ver plichting tot inlevering niet wordt voldaan, »ordt do nalatige krachtens art. 35ter van voornoemde wet in werkelijken dienst ge roepen of gehouden voor den tijd van ten hoogste twee maanden. De duur van dezen 'dienst wordt bepaald door den Minister van Oorlog, die tevens het korps van het leger aanwijst, waarbij de werkelijke dienst Sioet worden vervuld. Dezelfde straf wordt opgelegd aan den verlofganger, dio bij de hierboven bedoel de nadere inlevering: lo. wapenen, ledergoed, kleeding- of uit rustingstukken, reglementen of dienstvoor schriften,, aan een ander toebehoorende, als de zijne inlevert; 2o. zonder geldige redenen wapenen, voorwerpen van ledergoed, kleeding- of uitrustingstukken, reglementen of dienst voorschriften niet in den voreischtenstaat inlevert. Indien de verlofganger wegens geldige reden verhinderd is persoonlijk de hierbo ven vermelde goederen in te leveren, rust op hem of zijn naastbestaanden de ver-, plichting er voor te zorgen, dat de inleve ring door een ander geschiedt. Van dc gel digheid der redenen van verhindering moet blijken uit een bewijs, dat, hetzij door den burgemeester afgegeven, hetzij door dezen gelegaliseerd is. Dit bewijs moet bij do inlvering worden overgelegd door den per soon, die namens den verlofganger tot het idoon van de inlovering verschijnt. De verlofganger moet bij de inlevering In burgerkleeding verschijnen. N. C. DE GIJSELAAR, Burgem. Leiden, 16 September 1920. STADSNIEUWS, Herdenking van het 135-jarig bestaan van liet Genootschap „M. S- G." Do in 1910 opgerichte VeTeeniging van Oud-leerlingen van bovengenoemd Genoot schap, die in eën voortdurend bloeienden. staat verkeert en haar ledental steeds ziet aangroeiem, houdt do herinnering aan wat do oud-leerlingen aan „Mathesis Scientiar rum Genitrix" bindt, bij voortduring leven dig. Elk jaar om dezen tijd viert zij den ►verjaardag van het oude, doch nog steeds levenskrachtig Genootschap, en brengt den. tol harer dankbaarheid aan het bestuur door een feestgave ten bate van de biblio theek dor leerlingen. Een lustrumjaar ech ter aldus was de bedoeling van de op richters zooi meer luisterrijk gevierd wordendan zou ook de buitenwereld kun nen bemerken hoe groot de dankbaarheid der discipelen van deze instelling is. In 1915 kon er evenwel van een feestvie ring geen sprake zijn. Toen waren do ge moederen, verontrust door de moreldmisère, er niet ontvankelijk voor. Thans, vijf jaren later, meende het bestuur, "mocht men ter eero van het al oude „M. S. G." do bloe metjes wel eens buiten zetten. En do leden gaven er gul weg fiat op. Eu zoo zien wij in deze dagen dit lustrum vieren op een wijze, die de zonen en doch- teren van onze Alma Mater bijna jaloersch zouden kunnen doen zijn. Wij beschrijven het hier onder alleen. Wie onze Mahhesiamen kent proeft er uit don goeden, dankbaren geest, die deze jonge en oudere mannen bezielt. Het begon gistormiddag met een gezel lig samenzijn op „Dén Burcht", waarvan de restauratiezaal geheel ruim gemaakt was en nu heel wat menschen kon bergen, hoe wel do toegang ten govolge.van do romme lige vendu in de bijgaande- zalen nu niet zoo prettig was. De reünisten brachten onder een gezellig strijkje van het Leidsch Strijkensemble Sappho" een paar pret tige uurtjes door. Intussehen waren do lange tafels in „De Graanbours" voor den feestmaaltijd aange richt in den vorm van een grooten recht hoek, die de gehoele keurig versierde zaal vuldo. Het aantal deelnemers overtrof dan ook het honderdtal. Van do gasten, door het bestuur üitge- nootligd, noemen wij onzen burgemeester, jhr. De Gijselaar, en de gemeente-secre taris mr. dr. Van Strijen, den inspecteur van het Nijverheidsonderwijs, don heer Grootehaar, <len socretaxis van.het béstuur van het Genootschap „M. S. G." mr. Syp-v keus, den directeur van do school ir. Ver wijs en als vertegenwoOrdJiger van dé leerarenverèoniging don heer Schuyt.' Nadat de deelnemers aan de met bloemen, èn olectrisclio gloeilampjes schitterenden." disch hadden plaats genomen, stelde de voorzitter, 03 .heer O. S. Knottnerus, een dronk iri op de Beschermvrouw van het Ge nootschap H. M. de Koningin, waarop staande hét „Wijhelmus" werd aangeheven. Met applaüs werd daaróp, op voorstel van het bestuur, besloten, aan H. M. een telegram van hulde te zendén. Vervolgens-sprak de voorzitter zijn blijd schap uit over den bloei van het Genoot schap, dat allo reden gaf tot een feestelijke herdenking. Het bestuur had een oogen- blik do vraag overwogen, waarom men niot wachten zou tot het 150-jarig bestaan, doch dit denkbeeld rcods onmiddellijk weer verworpen, omdat velen dien mijlpaal niot zouden bereiken1. Maar wat zou de school zijn yonder het bestuur, zonder den steun van het gemeen tebestuur en van het Rijk 7 En daarom ging de dankbaarheid onmiddellijk uit tob de vertegenwoordigers van de verschillende lichamen en dankte hen voor hun tegen woordigheid, besluitende mét oen dronk op den burgemeester. Na het zingen van het „Mathesis"-lied hief daarop het gehecle gezelschap uit vollen borst aan„Er is maar óéne goede Leidenaar, dat is De Gij selaar 1" Jhr. De Gijselaar, die hierop het woord kreeg, bracht zijnerzij db dó Vereeniging dank voor de vriendelijke uitnoodiging tot dezon maaltijd. Hij herinnerde aan do op richting der Vereeniging, tien jaar geleden, prees de goede leiding van den voorzittér en stelde voor „Mathesis" een nieuw schoolgebouw in het vooruitzicht, 'de. ver-, zekering gevend, dat het Genootschap steeds zal kunnen rekenen op den steun der gemeente. Het lid van hei bestuur, de heer J. A. Verhoog, sprak ook nog-een hartelijk woord tot don burgemeester, evenals later do lieer A. Planjer, die, voordat de heer De Gijse laar, die wegens ambtsbezigheden' te negen uren moest vertrekken, heeaging, den wensch uitsprak, dat deze nog burgemees ter zal zijn als „Mathesis" het 150-jarig ju bileum mag vieren. Ook nu werd de bur gemeester weer toegezongen. Mr. Sypkens ging in het kort de geschie denis van het Genootschap na, memoreerde nog even de bijzonderheid, dat de eerste oprichters zich oen opleiding voorstelden voor den zee- en krijgsdienst, stelde een reorganisatie van het -onderwijs in uitzicht en sprak ten slotte cfe verwachting uit, dat hij ter gelegenheid van het volgende lustrum do Mathesianen zou kunecn rond-' leiden in een nieuw schoolgebouw. De inspecteur van het Nijverheidsonder- •wijs stelde een 'dronk in op den voorzittér, den heer Knottnerus, dien hij ook had lee- ren kennen al3 den eminenten" voorzitter van de Nijverheidsscholen te Rotterdam, en verklaarde, dat i aan dezen maaltijd zijn goede gezindheid voor het Mathesis-onder- wijs nog was versterkt. Er volgden vervolgens nog vele toasten. De heer M. P. Splinter huldigde den ijve- rigen secretaris dén heer Verhulst; dé voorzitter gedacht den voorzitter der Feestcommissie, den heer Arnoldus; de ■do heer Verhoog, architect te Sassenheim, huldigde den heer Grootehaar en sprak den wensch uit, dat „Mathesis" hot troetelkind mocht worden en blijven van den inspec teur, en zoo volgden er nog vele hartelijke dronken, totdat eindelijk heb uur van schei- den sloeg en menigeen nog oen vriendelijk woord richtte tot de a gérant van „Den Burcht", den heer Backer, voor de goede zorg, aan dea foestdisck besteed. Hedenvoormiddag- te half elf stapten de "Mathesiaiién al. weer in do Salonboot van dc Maatschappij „De' Volharding" en maak ten een tochtje over de meren. Er woei een - frissche bries, en er viel wel eens een re genbui, maar ook de zon schoen af enloo" on de mannen, die hun opleiding op „M. S. G" hebben gehad en .daarna de levens- schpol bebbcm doorlbopen, zijn niet ver- wend(.-en kunnen wei- tegen- eoa beetje tc» gemwind. - Do tocht was bijzonder gezellig. Vanmiddag kwam men weer samen in de groote zaal van „Zonier-zorg", waar een matinée musicale werd gegeven, welwillend aangeboden door het Leidsche Muziekgezel schap Orpheus". Ook hier hecrschten een opgewekte geest en Seen aangename toon. Vanavond heeft de finale plaats "in do groóte Stadszaal, waaraan het Adriani-En- semblc-cabaret, het strijkorkest „A. N. U.", het Mandoline-ensemble „Espana" en het Leidsche strijkorkest „Sapplio" zullen me dewerken. Op voor Salarisverhooging F Onder deze leuze waren ambtenaren en werklieden gisteravond opgeroepen om te komen in het NutBgebouw. Deze oproep ging uit van de besturen der Leidsche af- dcelingen van den Bond van Werklieden in Overheidsdienst, van den Ncd. Politie bond, van den C. N. A. B. on van den Bond van Ned. Onderwijzers. De vergadering werd geleid door den heer F. Kooistra, die, hoewel de zaal geheel be zet was, er over klaagde, dat vele ambte naren er toch ontbraken. Het ging om niets minder dan om verbetering te bren gen in de in zicht zijnde salarisherziening voor het Rijkspersoneel en daarom wekte hij op tot deelneming aan de demonstratie Zondag a. s. in Den Haag te houden. Vervolgens gaf hij het woord aan den heer D. J. Diepen, hoofdbestuurder van den Bond van Werklieden in Overheids dienst, te 's-Griavenhagc, die de positie van het Rijks person col na ging. Tijdens den distributietijd Lebben deze geleden. Zij werden zoet gehouden met toeslagen en dit bleef zoo voortduren tot aan dezen tijd. De noodtoestand, waarin zij verkeeren, klemt nog sterker door dc tegenstelling met do vrije bedrijven, waar de loonen, dank zij een volhardende actie, naar even redigheid veel meer zijn gestegen. De Regeering doet zoo goed als niets. De motie-Ter Laan werd voornamelijk door toedoen van Minister De Vries ver worpen. Er zijn nu drie commissies be noemd, doch de invloed er van is nihil, waar de een den ander vliegen tracht af te vangen. Ee loonregeling der wêrkvróuwe'n in Rijksdienst wordt nu voorgesteld naar twee Scholen, van 45 en 50 ets. per. u.ur, terwijl liét georganiseerd overleg voor een voel hooger loon heeft gepleit. Hét voorstel der organisaties is, in af wachting eener nadere regeling, eea verhoo- gïng van alie Rijksambtjnarejualarisien met ±300. Aan den vooravond ran de aangekon digde demonstratie komt nu de Regeering met een onbevredigende regeling. Hierin manifesteert zich reeds de vrees voor de actie en daarom wekt spr. de aan wezigen krachtig op de demonstratie op Zondag kracht bij te zetten 'door een ovor- talrijke opkomst. (Applaus). Dc tweede spreker, de lieer P. Lub JohzP., secretaris van den Centrales Ned. Ambt.- Bond te Amsterdam, borduurde op hetzelfde stramien voort. De loonacties zijn niet van de lucht, maar door vasthoudendheid der overheid is het nog niet gelukt de Iconen en salarissen op een behoorlek peil te bren gen. De aandacht der burgerij wordt nu als om strijd op de hoqge belasting gevestigd alsot die een gevolg zou zijn van de sala risverhooging. Spr. ontkent dit. In 1914 werd door den Minister van Financiën drie millioen uitgetrokken voor loonsvorhooging. Doch toen de oorlog uitbrak, is daar mees van gekomen. Sinds 233 jaar doet mea het met duurtewétoelagen. Doch daarmede ne men ambtenaren en werklieden geen genoe gen meer. Zij éïschen nu oen finale herzie ning der loonen en salarissen. Ook wen- echen zjj premïevrij pensioen, zeide spr. De nood. dringt tot deze eischen. Volgens het Bureau voor de Statistiek zijn sinds liet. be gin yan clen oorlóg de prjjzen der levèns- miu'aeïen in doorsneo met 394 jiCt. toege nomen- en dan bazelt in den Leid s chèn Raad: 'rog een wethouder dat 111 sommige opzich ten de toestand verbeterde in" den laatsten tód. 1 Aan den zoogenaamden viciouzen cirkol ge-" looft spr. niet. Ia 1913 bedroeg het aantal mil- lionairs in Nederland. 319 on in 1920 9IQ. De Re- geering kan het geld voor con behoorlijke loons- verhooging dus wol krijgen, als zij het maar zocht waar het is. En nu schaft zij dc O. W.- I)Blasting af en wil een z.g. weoldcbelasling in voeren. Al dezo dingen nopen ons op ons Qui vivc te zijn, zeidc spr., en daarom wokto ook bij op om met allo kracht propaganda lo maken voor loonsvorhooging en promievrij pensioen. Aan hol debat werd deelgenomen door den heer Stol, (communist), dio in eon uitvoerig be toog do tactiek der modernen als con spelen in do kaart van do bourgeoisie brandmerkte en de direclo actio verdedigd. De demonstratie op Zondag qualificeerde hij als ©en uitgaansdag en niets meer. Hij werd door den vooraitler herhaaldelijk tot de orde geroepen en tot bekorting aange maand. Do hoer Bodenstaf protesteerde tegen een uitdrukking van een der sprekers die hot had dooii voorkomen als zoudou politieagenten nog om hun positie te versterken de hand ophouden. Dc hoer Lub beantwoordde zoor ten genoegen van oen groot deel dor vergadering, 'docli onder herhaald©: venijnige interrupties van de aaawon zigo communisten, den hoor Stol. Tcgon olf uren werd do vergadering met eea óp wokkend woord van den voorzitter gesloten. Het Tehuis voor schoolgaande Kinderen j" opgeheven. Gisternamiddag hield dc in 1905 opgeriohto vereeniging „Tehuis voor Schoolgaande Kinde ren" een algomccno lodenvergadering, onder, voorzitterschap van mevrouw Hoogenboom, ter behandeling- van hot bestuursvoorstel om hot'. „Tehuis" op te heffen en dè Vexeéniging te ont binden. Het bestuur was sleohts nood© tot het docni van dit voorstel overgegaan, maar do tijdsom standigheden sohenen dezo instelling niet meer noodig le maken. Dit bleek uit do mcdcdeolingon, door de presi dente over dc geschiedenis der instelling gedaan. In 1904 werd de Vereeniging opgericht, mot het doel do schoolgaande kinderen uit geziroien, waarvan do ouders buitenshuis werkten, tegen ccn kleine vergoeding tusschen de schooluren en dos Woensdag cn des Zaterdagsmiddags een vriendelijk tehuis- am to bieden, waar zij werden gevood en verzorgd en nuttig en aangenaam be zig gehouden, bleok dc instelling aan. oen gevoel- do behoefte tc voldoen en werd spoedig popu lair. In 1005 maakten er 140 kinderen gebruik van uit 67 gezinnen. In 1907 steldo dc hcor Krantz gratis voor dezo kindcron het volfeshadhuis beschikbaar en ook daarvan werd een druk gebruik gemaakt. Do vorgooding was gering, maar de Vorecnf-1 ging werd van verschillende zijden gesteund cd teen de Vereeniging ook toen nog te kort kwam, verleende do gomeente een subsidie. Gedurende den dlslrihutiotijd was het bezoek' ook nog bevredigend. Een voordcel was toen, dat de kinderen niet voor'al het voedsel kaarten noodig haddon, omdat de Vereeniging mede over kaarten beschikte. Na den oorlog is het bezoek sterk afgenomen' en thans maken nog slechts enkele kinderen uit 4 a 5 gezinnen van het Tehuis gebruik. Inmid dels wordt de exploitatie steeds duurder. Het bestuur zou tc-hlcr nog wel geld kunnen krijgen cn had ook nu reeds weer zijn maatregelen daar voor genomen, maar het geringe bezoek heeft ten siotto tot hot doen van het voorstel geleid, Door dc moordorc "verdiensten schijnen vol© vrouwen niet meor uiL werken tc giian," terwijl dc verkorte arbeidstijd, voornamelijk de vrije Zaterdagmiddag, dc gelegenheid opent, dat an dere huisgenooton dan voor dc kinderen kunnen zorgen. Waar de oorzaken hierin gezoohl mogen' worden, mag men do gestadige afneming als een verblijdend verschijnsel beschouwen, zoodat het bestuur met vrijmoedigheid hot voorstel tof "opheffing deed. Na' eqnigo gfedaehtenwissélmg wérd daartoe uret eulgemeéne - stemmerv besloten^ al vonden sommigen hel- jammer, dat- één instelling met zooveel liefdé door'de opvolgende besturen get koestérd werd en die zoo'n nuttig werk'.deed, moot verdwijnen. -1 - Dc president? bracht hulde aan da oprichters, moj. Hartevolt, wijlen mcj. Van 3fanen en mr. Van der Ebt. aan moj. Prins, die zooveel tot do stichting bijdroeg, aan den heer Kranfz Voor hot openstellen van het badhuis, en aan hare mede- bosluurdcrcsscn dio haar steeds trouw- ter zijd© slondbn, in het bijzonder aan mevrouw Vijgb, die lange jaron liet" secrclariaat wnernam. Mevrouw Do Gijselaar bracht r, .r instem ming der aanwezigen daarop - jvoord van dank aan de presidente. Dc boziftingeu der Vereeniging zullen, voor zoover deze instelling daaraan behoefte heeft, worden geschonken aan de zusterinstelling „Do verzorging van klein0 kindorcu". Voorts blijft het Dagelijkscli Bestuur intact totdat alle zaken geheel zijn afgewikkeld. Hei avondfeest op 4 October. Het bestuur der 3-Octobor-Voreeiiiging heeft ook speciaal zijn aandaoh't geschonken aan de avondfeostviering. Er zat voor flinken, ruimen toogaug worden zorg gedragen, en getracht zal worden zoovool mogelijk godrang tc voorkomen. Op hot tonroin zelf zat door eon andere opstel ling dor établissementen en vermakelijkheden ge- FEUILLETON. Van RENE BAZIN. (Lid van de Franscbe Academic). (Nadruk verboden). 11) Waarover? Over hem. Dan is.er een ongeluk gebéurd! Men komt den menschen geen gelukstijding bren gen! Wat is het? Do andere reikte haar een courant over tii hevige ontsteltenis stond op haar gelaat. Dood? Zij hebben hem gedood! Neen, maar het is toch iets heol treurigs. Twee uur later kwam Jean Qucvcrn© ■thuis van don akker, dio liet verst van do hoeve was verwijderd, den eenogen, waar iHen do stem van dengeno, die riep om to komen eten, niet kon hooren. Stil, als ge woonlijk, na volbrachte dagtaak, spando hij ,fo merrie uit, volgdo haar in den stal, gespte den halster achter de 00ren van „la 'ftiiissonne" dicht, en liep naar huis, terwijl hij de aarde van zijn handen wreef. Goeden avond, dochter Marie, zeido hij, *°en hij den voet op don drempel van dó1 keuken zette. Ik zie, dat jo de wasch niet klaar gekregen hebt? Er was wat te veel, bietwaar Eon hoop wasohgoed uit het zeopsop ■tond in een mand bij de deur Marie stond ?cl)ogp.ir onder de schouw - en. hing den Weren pot aan den haak. Zij hoorde aan het geluid van de stem, dat haar schoon vader blijmoedig gestemd was en geneigd tot grappenmaken. Maar toen hij do vrouw van zijn zoon Pierro had aangezien, lachte hij niot meer. Zij richtte zich op en had dio minachtende uitdrukking, die zij aannam, als zij haar man antwoorddo in den laatsten tijd van hun samenzijn„Ik ben niét in armoede grootgebracht cn ik hoor meer op Kerjan thuis dan bij uAch, die leélijkc woorden, waarmee zij zooveel harten zeer deed on die niemand kon uitwisschcn Maar dezen keer zei Marie niets. Zij bleef recht overoind staan met do bandon in do zakken van haar schort en haar gebiedend hoofd jé, dab licht afstak togen den zwarten schoorsteen, schoen al het licht uit het armoedig vertrek naar zich to hebben toe-, getrokken. Wat scheelt er toch aan Zij weep,met haar vinger naar het uilr einde van de tafel, dicht bij het raam. Lees dó courant maar, dan zult gij zien waar uw zoon is. De boer staardo Marie opnieuw aan, óm te trachten iets te begrijpen. Tóen ging hij langzaam, als zoovolen, die geen verlangen hebben om nog weer een ongeluk tc kooien en die hot toch mooten weten, naar het venster, on nam do courant op, dio daar opgevouwen lag. Hot blad beefde in zijn handen. Neen, daar is het niet, op do andere bladzijde, laatste kolom, onderaan. Hij hield do courant op een afstand van zijn oogeh, om boter tc kunnon lezen, «n keerde haar naar hot licht. Toenvolgdo er cpn groote stilt© on m« hoorde het kra ken van het papier, dr.If de beide uitge strekte armen bevend vasthioldori, als oen voorwerp, 'dat to zwaar was. Toen hij ge ëindigd had met lezen, zag Queverno zijn schoondochter weer aan. Zij sond beweeglijk op dezelfde plaats, met gefronste wenkbrau wen, half geopende lippen, klaar om heftig te antwoorden op ieder woord, cl.xt een ver wijt zou kunnen zijn. Hij had zich dikwijls zwak cn verlegen gevoeld tegenover dit meisje, dat rijker was dan zijn zoon, uit een anderen boerenstand dan hij, en dat Pierre geen geluk had aangebracht. Hij had haar ontzien, en omdat hij giste, dat er van haar zijdé eenige verdienste in was bij hem te blijven, hield hij "van haar. Maar op dit «ogenblik vergat hij in zijn. smart den zoch ten en teedcron tocrn, waarop hij haar toe sprak, of zweeg. Hij had medelijdon met zijn zoon. Het gezicht van dezo jonge vrouw, dio rich nu schaamde Quoverno te heeten, ergerdo hem. Arme jongen! zeide hij Beklaagt gij hem. Heb heeft weinig ge scheeld, of hij had een menscl: godood, on dat is niet to vorwonderenHoe dikwijls heoft hij mij niet bedreigd Ik ben er zekoe van, dat hij getergd is. Hij kan zijn handen niet thuis houden, dat is zoo..... Hij heeft rich aangewend wat veel to drinken sedert een jaar, ik weetniet waarvoor Is het mijn schuld? 'Dat zeg ik met Waarom kijkt gij mij dan zoo veelbe- teekonend aan? Wilt gij zeggen, dat ik hom aan 't drinken heb gebracht? Weineen Dat it hem ongelukkig hob gemaakt misschien? Beschuldig .mij dan, opdat ik woto" hoe gij over mij denkt. Ik kan alleen aan hom denken, armo Marie. En ik weeib wel; dat hij verkeerd ge daan heeft met zijn mes op te heffon. Het is bij de hoogste wot verboden, maar ik durf wedden, dat hem onrecht is aangedaan. En dffa Dat kan alles waar zijn. 1 Gij zijb mét dat al den vader van eon voroordéeldo en ik, een dochter van Kcrjon, ik ben de vrouw van een veroordeelde! Uw zoon 1 Het is waar; hot ongeluk is over ons beiden gekomen Quévcrne was om ch tafel hecngeloopen, hij liet zijn oude-hoofd hangen, moe van het werk en voor het eerst beschaamd1, stak hij de handen uit lom do jonge vrouw to om helzen, denkende dat zij naar hem toe zou komen. Maar zij kwam van onder do kap van den schoorsteen uit en ging bij het venster staan. Neen, zeicb zij, ik heb mij vergist door met uw zoon te trouwen. De oude boer had rich hersteld. Rij had moeite rich te bedwingen. Men moet elkander altijd wat vergeven, Marie, als men getrouwd is Zoo iets niet! Vrouw van een gevan gene Dat zullen allen zeggen, zoowel van Fouësant, van la Forest els van de dorpen van de kust. Zoudt gij den moed hebben nu tabak to gaan kóopen op gevaar af, dat uw vrienden u vragen om tijding van Pierro? Ik ga naar la Rooho om hom te zien! Welnu, ik niet Dan ga ik voor ons beidenMijn hart is al bij hem. Mario was te overspannen en ongeschikt, om naar rode te luisteren of zelfs te hooren naar hetgeen hij zeidc. In een hoek van het venster gedrukt, trachtto zij hem to belce- cligen en to vernederen, zooals zij zou ge daan-hebben, als Pierro dat goweosfc was, én zy tot hem. had gesproken Ik zeg m, dat ik verkoerd heb gedaan .Hij heeft mij ingepalmd omdat ik jong was, maar nauwelijks was ik getrouwd, of ik heb ingezien, dat ik mij bedrogen had Gij zegt neon, terwijl gij het lioofd schudt- Welen do ouders wat er in hot hart van hun getrouwde kinderen om gaat en wat er in de kamers gesx»roken wordtHeeft hij mij niet dagen en nachten verlaten, om op zee te zwalken? Wat hield hij cr van over, van zijn zeemans- reizen, na hetgeen hij gedronken had?. Hebt gij hem ooit verhinderd weg te gaan en zich te bezoedelen Neen, gij waart bang voor hem, zooals gij het voor mij zijt En gij hebt gelijk Gij hoopt met to zwijgen, dat ik op zal houden! Gij doet evenals hij deed in zijn goede diagen. De oude man stond dicht bij haar en zij boog zich nog meer voorover met gespan nen blik, als een kat, die op haar prooi loert. Maar hij strekte zijn grove hand uit en streek daanmeo over haar witte mutsje: Spreek niet moor,-gij zijb waanzinnig, mijn kind De smart zal u heb verstand doen verliezen Heol zacht, maar toch met duidelijke stem, die drong in hot hart, dat zij wildo treffen, antwoordde Marie Ik zou zoo lang doorspreken, als daar gcon toehoorders kwamenmaar gij kunt' er op rekenen, Joan Quéverné, dat ik mij niet moor tot de uwen reken Zij zwoeg, rij herstelde zich en deed, als of zij de kersenhouten bank, die niet dik wijls vaststond op den hobboligen grond, in evenwicht wildo brengen. De knecht en do meid wanen in do kamer gekomen. Ge heel meester van zichzelf gaf zij hun een teekon, dat zij naderbij zouden komen. - (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1920 | | pagina 1