No. 18510 LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 7 Juli. Tweede Blad. Anno 1920. Nu hebben wij dit voor dat de propagan da onder de vrouwen gemeenlijk gevoerd wordt door dames die in hun actie en uitin gen veelal en indruk maken, dat zij sterker zijn in de nabootsing van het manlijke, dan in het verstaan van de vrouwelijke ziel. Toch is het vrouwelijke hart evenmin ge sloten voor de revolutionaire idee als het hart van den man, en de vrouw is evenmin veilig tegen misleiding als de man. De geest' van den tijd werkt ook op haar in. Wij moeten dus in onze politieke actie op tweëerlei letten. Vooreerst, zal in onzen kring de tegenzin tegen het kiesrecht van dte vrouw er toe kunnen leiden, dat er zijn, die óf uit eigen wil óf op aandrang van den man van de stembus wegblijven. Wij ge- 1 ooven niet, dat dit aantal groot zal zijn. Wij zijn principieel tegen het vrouwen kiesrecht en zullen moeten blijven aanstu ren op het herstel van de ware positie der vrouw in het leven. Maar, nu het kies recht gegeven is, wordt het' voor de Anti- Revolutionaire vrouw ook stemplicht. De vrouw kan wel zeggen dat zij zich niet met de politiek wil bemoeien, de politiek be moeit zich wel met haar. Én vooral in onze dagen van afval en verzet tegen de Godde lijke ordinantiën, heeft de vrouw, nu haar in den weg Gods het stembiljet in de hand wordt gedrukt, haar getuigenis te voegen bij dat van den man. In de tweede plaats zal de revolutiegeest, wien het aan listig beleid niet ontbreekt, trachten leuzen te vinden, die indruk kunnen maken op het vrouwelijk gemoed. Men denke thans reeds aan de groot© zorg, die men ter uiterste Linkerzijde gaat toonen voor de moeder en haar kind. Voor goede voorlichting moet dus worden zorg gedragen. En daarom moet-onzc politieke actie zich meeer dan tevoren richten op een uitne mend geregeld huisbezoek. Yan groot belang zal ook zijn do moisjes- vcreeniging. Wij wijzen op de actie, die daartoe in Gereformeerden kring gevoerd wordt, en op het orgaan van den Bond van Meisjesvereenigingen. Bouwen en Bewa ren", onder lioofdrccdatie van moj. H. H. S. Kuypereen blad, dat ten doe] heeft: een krachtigea steun te bieden voor de meisjesvereenigingen, om haar leden be kwaam te maken haar roeping in huisge zin, Kerk. maatschappij en Staat overeen komstig den eiscb van Gods Woord te ver vullen. Deze actie verdient onzer aller steun en sympathie. Stuart Mill heeft eens gezegd, dat, als do vrouw op het politieke erf werd gehaald, haar mentaliteit vanzelf zou veranderen, ten gunste dan van het vrijzinnig beginsel. Zoo behoeft het niet te zijn, maar wy mogen de oogen niet sluiten voor het ge vaar, dat hier dreigt. Leiden bemoedigde. Laait deze bemoedi ging een prikkel to meer zijn tofi getrouwen arbeid. BINNENLAND. Internationale Juristen Conferentie. De International© Juristen-Conferentie is er gisteren in gedaagd, het bezwaar, dit- tot nu toe de stichting van een Intern. Gerechtshof verhinderde, uit den weg te ruimen. De conferentie heeft n.m. in eerste lezing de grondbeginselen van een ontwerp voor de keuzo der rechtere aangenomen een ontwerp, waarin de verschillende in zichten der z.g. groote en kleine mogend- beden ten opzichte dezer kwestie bevredi ging vinden. De verwezenlijking van dit resultaat was in 1907 tijdens d© Twecdo Haagsche Vredes conferentie onmogelijk gebleken. Sinds dien is de Volkenbond tot stand gekomen en dank zij de organisatie van den Bond is nu mogelijk, wat in 1907 nog onmo gelijk was. Volgens het gisteren aangeno men plan willen de rechters worden geko zen door don Raad en de algomcene verga dering van den Bond, die elk op zichzelf stemmen. In elk der bedde lichamen heeft oen candidaat de meerderheid van stemmen noodig, voordat hij als rechter verkozen verklaard kan worder. Als er na de eorsUb stemming nog vacatures open blijven, zal men voortgaan met stemmen, totdat hot doel is bereikt. Als dit onmogelijk blijkt te zijn, zal er een gemengde verzoeningscommissie wor den benoemd, samengesteld uit 6 leden (3 van elk dor beide lichamen) en belast met het zoeken van een oplossing, die door do vertegenwoordigers van elk der beide licha men aan hun respectieve lastgevers voor gesteld zal worden. Wanneer ook langs dezen weg nog geen vergelijk mogelijk blijkt te zijn, dan zal de bezetting der opengebleven vacatures wor den overgelaten aan do reeks gekozen rech ters. Men is van meening, dat, als dit ontwerp ook in tweede en laatste lezing wordt aan genomen en goedgekeurd door den Raarl cn de algemeene vergadering van den Volken bond, de publieke opinie overal in de wereld het steunen zal. Immers, het bouwt voort op een beslaande organisatie, waar van het grootste gedeelte van de Staten van de wereld reods deel uitmaakt. De z.g. groote mogendheden, wier steun onontbeerlijk is voor het Hof. zullen, ten gevolge van hun positie in den Raad, vrij wel altijd zeker zijn, een hunner landgonoo- tcn als rechter in het Hof zitting te zien nemen, zoodat zij geen gevaar loepen, overmand te worden door de kleine mo gendheden- Deze kleine mogendheden heb ben, ton gevolge van hun positie in de Al- gemcene Vergadering, eveneens de zeker heid, op billijke wijze vertegenwoordigd te zijn. Men vraagt hun niet hot principe van do rechtsgelijkheid der Staten op te geven. Instituut voor brandstof-economie- Bij kon. besluit fs ingesteld een Insti tuut voor Brandstoffen-economie, hetwelk ten doel heeft het economisch gebruik van brandstoffen in den meest uilgebreidcn! zin te bevorderen, eji wel door hel ver richten, het leiden cn steunen van on derzoekingen en proeven op dat gebied,, liet verstrekken ,van voorlichting, het voorbereiden en handliaven van wette lijke maatregelen en door andere werk zaamheden, die ten deze door den Minis ter van Landbouw dienstig worden ge acht. De leiding van het instituut zal be-, rusten bij een directeur, die bij Kon. be sluit wordt benoemd Aan het instituut kunnen worden ver bonden adviseurs op een bij Kon. besluit te bepalen jaarwedde. De zetel, de ver dere organisatie en de werkzaamheden van het instituut worTcn vastgesteld cn geregeld door den Minister van Land bouw. Alkoofwonïngen. Aan het antwoord van den Minister van Arbeid, (en vervolge op de beant woording van vragen van het Tweede- Kamer-lid,. den heer De Groot, betref fende het vcrleenon van steun uit 's Rijks; kas ten behoeve van den bouw van al koofwoningen, cntleenen wij, dat de Ml- nister meent te moeten betwisten, dat naar de voorschriften en met steun van" het Rijk te bouwen woningen gemiddeld f 8000 kosten. De kostprijs van f 8000 en hoogcr komt voormaar als gemiddelde is dit bedrag volkomen willekeurig en te hoog. Wat de „ruime moderne alkoofwonin- gen" betreft: Dergelijke woningen, die, al noemt men ze ruim en modern, toch al tijd, wegens de hooge kosten al ware het alleen aan den grond, zoo beknopt mo gelijk zijn, mogen niet een verbetering van de volkshuisvesting (en daarom is het bij de bemoeiingen der Regeering steeda te doen geweest) genoemd worden maar zijn een zeer besliste en tamelijk groote teruggang van de volkshuïsves-» ting, die niet treft eischen van schoon heid of welstand, maar eischen van do hygiëne. Zij worden, op een hooge uit zondering na, door de bouwverordënin- gen gevoerd. Deze woningen zouden zon der steun uit 's Rijks kas niet gebouwd kunnen worden. De Minister is niet be reid, dien steun te verleenen, zoolang] voor hem niet is komen vast te staan, 'dat niet langs anderen, beteren weg in den woningnood kan worden voorzien. De door hem ingewonnen adviezen heb ben hem deze overtuiging niet gegeven'.. UIT DE RAADZAAL tWanneer men een terugblik werpt op 00 Ratste raadszitting, dan kan het niet an- Öers, of men wordt direct gefrappeerd door 'do besliste „onzakelijkheid." Voor en aleer wo enkele punten nader naar voren willen brengen, zullen we, al wordt het langzamer- fcand° e enigszins vervelend, daarop nog eens wijzen. Het ergste bleek dat wel bij de be leende. we zouden haast zeggen beruchte, affaire der ontslagen twee brugwachters. Reed3 ettelijke malen is die zaak als het ware afgekloven, maar nu een raadscommissie, van 'yijf nogmaals oen onderzoek had ingesteld on daarvan rapport had uitgebracht, waarin tenslotte ec-n voorstel, om aan B. en W. t e ve rzoeken beide ontslagenen weer in dienst te-rug te nemen, op. welk voorstel B. en W. uit c'en aard der zaak, waarover straks nog, een afwijzend praeadvies u.tbrachten, achtte men het raadzaam voor de zooverste maal nog eens deze kwestie tot op het been af to kluiven, terwijl zender overdrijving in één kwartier de zaak had kunnen zijn afgedaan zonder deze ook maar in 't minst in eenig opzicht daaronder te doen lijden. Men deed er twee uur en oen kwartier oveirVan de mc-erderheid van vier uit de commissie, acblte ieder zich geroepen uit den treure, het meerderheidsstandpunt uiteen te zetten, alsof één verklaring niet meer dan genoeg was geweest, b.v. vaD den lieer Knuttel, 'die het in kracht van argument en betoog van zijn mede-strijdgenooten won. Zelfs na men allo vier nan de replieken deel! Des hec-ren Oostdam's tactiek, om even Icort te verklaren waarom hij als vijfde lid der com missie eenigszioa afweek eii verder het zwij gen te bewaren-, was in dezen een voorbeeld. Be kwestie zelf? Hoewel we natuurlijk1 niet alle stukken kennén, treedt o.i. niettemin duidelijk naar voren, dat voor de beschul diging van medeplichtigheid aan diefstal géén vai&taand bewijs'is, evenmin als voor enkele andere punten vaA beschuldiging, maar even eens, dat beide brugwachters, hoewel tevens -onbezoldigd politieagent, docr het terugbren gen van kool op de schuit poging hebben ge^- daan om de politie bewijsmateriaal te out- houd en. Is dit vergrijp ernstig genoeg voor oneprvol ontslag? B. en W. hebben Deves- tigend beslist, en velen zullen er zoo over Ueakco, do commissie ook ten deele de heer Oostdam, die eervX ontslag voor stond ontkennend, zooals wederom velen zullen do:-n. Do raad stelde zich met 1614 stemmen aan de zijde der commissie, haar yoorstel aannemend. Daarmee heeft de raad zich arif nog die per in het wespennest gewerkt, dat deze hcole kwestie is. De raad mist toch ten ©enenmale de competentie om zich hier als rechter o|i te werpen. Alleen aan B. en W. is de berech- jjtg, aan niemand anders. Dat de raad bij eon ovident groote vergissing van B. en Wl in welk gevat de raad vrijwel eenstemmig 3al zijn daarop esnS wjjze, 't is te begrij pen, maar daacvan kan moeilijk sprake zijn dit geval, waan alleen meer. of minder «rrastige opvatting van een delict in het spel iS, zooals ten overvloode blijkt uit de kleine meerderheid, 'die heb voorstel van de com missie uit dozen raad haalde, nadab tweemaal 'ije yroegere raad niet op de zaak had wil len ingaan. Te verbazen is het dus niet, dat B. et 5VL zich steeds met hand en tand hebben vejv ieï tegen de bemoeienis van den raad in üezer. ca een afwijzend praeadvies uitbrach ten ook op het voorstel der commissie. Al leen al uit een soort van zelfrespect ia het Ée verklaren, afgezien nog van de groote 'factor, dat van elk officieel bestuur niet alleen verwacht, maar. zelfs geëischt worden kan een handhaven van zijn rechten in vollen omvang. Licht e:-n college daarmee de hand, .waar is dan heb einde? Nog is de raad niet in alle opzichten do toonaangever. Wil uien 'dat. welnu, men taste dan de kern tier din gen aan en verander© gemeentewet en regle ment ven orde, maar acheppe geen con flicten, die geen resultaat kunnen afwerpen, alleen een goede samenwerking noodelocfl belemmeren. B. en W. zullen liet raadsbesluit, zich be wegend op een terrein, dat niet des raads ia, wel kalm naasb ziob neerleggen. Nu fefraks nog oen- interpellatie, waarom zij geen gevolg geven aan ckt raadsbesluit! Noodwendig moet' daaruit geboren' werden FEUILLETON FASSIBSSEOOS. Roman naar het Kngclsch van BOOTH TARK3NGTON. (Nadruk verboden.) 58) De groepen begonnen zich over Ijet gras te verwijderenwielen knare ten over het kiozel van. den rijweg en het oen na het ander der rijtuigen werd ge duld on vertrok, de paarden zetten zich langzaam in beweging. Bibbs bleef onafge wend naar de werklui starenhij wist, dat zijn vader op wog naar het rijtuig steeds Achterom zou kijken en dat wonschte hij niet te ?ien. Maar na een poosje liet' zich geen geluid van wielen of hoeven op het kiozol hooren, en Bibbs zag, opkijkend, dat iedereen vertrokken was. Een rijtuig was jor hom achtergelaten, waarvan de koet- '3t geduldig zat te dutten. Do werklui legden de bloemen en kran- fcpn op den hoop aarde cn er tegen aan; JJibbs verschikte or een paar van en stond tpen in gedachten verzonken te kijken naar de grillige pracht van dat feestelijk uite tend heuveltje onder den donker wordon- c}en Novemberhemel. „Hot ie te vrcose- ljjk," fluisterde hij half, zijn lippen vorm- 'don de woorden hij bedoelde, dat hot te yrceselijk was, dat de sterke broeder had moeten heengaan. Want dit wae zijn laat ste gedachte, toen hij naar het rijtuig wan- &Jde en Mary Vertrees geheel alleen aan anderen kant van den rijweg zag een Soort motie van wantrouwen en dan is men er! Dan zit men in een impasse! De raad js heer en meester, de wethou ders zijn maar gehoorzame dienaren, is spe- ciaal bij de socialisten en den communist i de leidende idee, dat bleek overtuigend. Bij zonder scherp kwam dit uit, toen de heer Dubbeideman B. en W. eenvoudig wilde op dragen, de ontslagenen weer in diénst te nemen, aldus niet alleen verzoekend op een voor den raad incompetent gebied 'maar zélfs bevelend! De raad was zoo verstandig althans daar aan niet te beginnen. 'Aan deze onvruchtbare geschiedenis was een incident' voorafgegaan, zooals ro'c maar keer zelden pleegt voor te komen. Waar B. en W. de voordracht ter benoeming van een onderwijzeres, de vorige zitting door den raad gerenvoyeerd, onveranderd hadden ge handhaafd, weigerdo een groot deel der raadsleden aan de benoeming deel te nemen, zcodat tot tweemaal toe een beneden de helft plns een blijvend aantal geldige stemmen werd uitgebracht, hetgeen de stemmingen naar het oordeel van den voorzitter nietig maakte. Er waren er, die oordeelden, dat toch door den raad benoemd was. maar, waar I we meeneu. dat het steeds de bedosling van den wetgever is geweest, dat een. bcne- don de helft, plus een blijvend aantal laden van een bestuurslichaam geen beslissingen kan nemen, houden we het op de zienswijze van den voorzitter. Gevolg, dat B. en W. nu zelf zullen benoemen. 't Was werkelijk een eigenaardige situatie, waarvoor de raad zich zag geplaatst. Eens deels staat natuurlijk vast, n'en öéplaiss reeds bovengenoemd idee uit den roodefl hoek, dat de wethouders geheel en al man dataris zijn van den raad, dat B. en W. v.clledig gerechtigd zijn een voordracht in te dienen, zooals zij die bet beste oordselen en die te handhaven tegen aanmerkingen: uit den raad in. Anderdeels is begrijpelijk, dat» een raadsmeerderbeid, die overtuigd is, 'dat de voordracht op een verkeerde basis berust, er weinig voor voelt toch zich aan die voordracht, waar niet buiten gegaan mag worden, te houden. Combineer in ©en ge-val als dit nu eens beider standpunt zonder aan een V3n beide ts tornen Hopen we alleen, dat zulke Jjotsmgeh zeer. zeer groote- uitzondering zullen blijven. Voor wethouder Van der Lip, in beide kwesties een goed verdediger van het stand punt van B. en W., was bet verloop van «ken allesbehalve aangenaam. Mot groote meerdoiiheid vorecnigdo de raad zicli mot hot afivijzortd praoadvies vam B. en W. op hot voorstol Knultól tot benooming van eon commissie voor bosch- en park aanlog, waarmee, wo zuil cm heel matig schallen, ruim eon half milliocn in ioder goval gomooid zou zijn. Het laat zich indenkon, dat de raad in do omstan digheden, waarin onzo stad finamtiool verkeert, terugdeinsde voor zulk 'n op alclh zo-lf sympa thiek plan, zooaJs algemeen word orken'd, mot wolke uitspraak ook wij cms gaamo voroanigon. Br slaat nog zooveel juoodigors op 't program, waarvoor het al zcct moeilijk is do galden te vindon. To ve'roonlcelan is ton stottigsSo do goodkoope ropliek van den hoer Knuttel, dait opnionw be wezen word door bet vorzet, dat in deze maat schappij (met hot eontomigo adjectief kapHalifi- fisóh er bij) do arbeiders niets hebben te ver wachten. Alsof in zijn maatschappij een steeds vlooiende goudbron opeens zal gaan springen.... Ook oon bestuur in zijn geest zou hot noodigste hel oorst hebban te doen. En ©on van het aller- noodigsto is zeker wel: wondngonbouw. Niettemin heeft do raad zich in principe niet willen uitspreken voor het verleen on van ruim f 92.000 ten behoeve van do Woningbouwver- oenigiaig „Rustig Wonen" voor het bouwen van 01 middenstandsswonangon en zich vereonigd mot do motie van uitsWl van den heer de Lange. Inderdaad hield dozo een Wem mend be toog, dat do weg, door B. cn W. voorgeslagen, niet moet worden ingeslagen, waar zoo den mid denstanders die toch nog iota meer in do melk to brokkelen hebban dan de arbeiders, zooals de hoor Oostdam later zoido een zui ver cadeau zou wouden gegeven. terwijl dien arbeiders sloahts con voorschot is verstrekt. Bo vendien was het cadeau voel gnooter dan het voorschot cn ook daarvoor voel do do heer Do Lange niots, dio Wel erkennen wüdo, dat ook de middenstand hulp noodig hooft, maar dan toch Zij waa juist uit een bosohje bladerloozo boomen, die tegen een helling stonden, waar vele graven waren te voorschijn ge komen. Achter haar verhieven zich een me nigte barbaarsche en klassieke voorwerpen, die we heel eigenaardig over onze begraaf plaatsen verspreidonmet urnen gekroon de zuilen en obelisken mot steenen drape rieën, machinaal gesneden engelen en kin deren, steunende op pilaren, en zuilen, die allen in ongevoeld pathos hun blinde steenachtigheid ten hemel verhieven. Te gen zulk een achtergrond was Bibbs een passende verschijning met zijn lange, slanke en in het zwart goklcede gedaante, zijn lang, mager on bleek gelaat, en ook het huurrijtuig was daarmede in overeen stemming, met den haveloozon koetsier, duttende op den bok, en de ruige paarden, geduldig wachtend in houdingen zonder hoop en zonder leed. Wat Mary Vertrces echter betrof, zij was hier in een vreemde omlijsting zij was een krachtig levend wezen, uit een schoone wereld, ear een kerk hof is niet do plaats voor bekoorlijkheid. Zij keek verschrikt en verlegen, ebeh niet verschrikter en verlogener dan Bibbs. In „Edith's" gedicht had hij zijn voornemen verklaard zijn hart „tusschen do sterren te verbergen" en in zijn jongensjaren had hij eons met veel succos zijn lichaam in den ko- lenhoop verborgen. Hij was niet de kame raad geweest van andere jongens en meis jes en zijn kennissen van den laatsten tijd waren slechts een paar mede-invali den en de verpleegsters van hot Sanato rium. Bibbs had heel zijn leven in zichzelf geleefd hij was slechts een bedeesd toe schouwer in de wereld. Maar toch had de verschrikte blik, waarmede hij het meisje aankeek, een andere oorzaak dar ziin b©- geen hulp, die do aan de arbeiders verleende te boven ging, welke zoJfs daaronder niet lijden mocht. Het betoog van wethouder v. d. Pot, dat deze weg was ingeslagen, omdat aJdus vlugger re sultaat kon worden bereikt, hield o.i. steek tot aan hel bedrag van f 92.000. Wanneer dat niet meer in de principieole uitspraak ware betrok ken, zou or voor uitstel geen reden zija geweest; nu werd hot anders cn de raad koos oi. de wijste partij, door oorst nauwkeurig te willen weten, waartoe men in dit geval zich verbond en welke voorwaarden aa.n de steun vorleoning zul len worden verbonden. De behandeling van de motio van uitstel op zichzolf liet overigens weer veel te wenschcn ovor, Waarom de beor dc Lange lol vijfmaal toe hot woord noodig bad, ontgaat ons. Voor een ropliek was roden, maar voor een zoo 6leepend houden van do debattenBoven dien bad do beer de Lange na zijn betoog lieusch zooveel woorden niet meer noodig! De hoeren Dubbeideman en Knultol willen in ieder geval van steun verleoning niet wolen, hebben zij reads uitgesproken. Laten de beeren van ..Rustig Wonen" ook maar een arbeiders woning nemen, die is good genoeg voor hen, aldus de eerste, terwijl de tweede voor hoeren huizen in het klein, dus een soort lu.ve-type van huis. geen steun noodig acht Het is hot ni- velleerings-rogiem, dat men aan die zijde a tort ot a travers wil doorvoeren. Voor gelijkheid van salaris schrikt de heer Dubbeideman blijkbaar ovenmin lorug, zoo als uit zijn antwoord op CCD dusdanigo interruptio bleek. Och ja. maar wie zal dan do verantwoordelijke posten willen bezetten, terwijl voor een ondergeschikt, geen verantwoordelijkheid dragend baantje 't zelfde loon wordt verstrekt? En al wil men hel begrip stond wegredenee- ran. blijven zal tooh ten allen tijde verschil in besohaving on ontwikkeling, waarvoor andere oischen worden gostetd aam woning, levensbe hoeften, etc, Waardoor de een zich in een be perkte omge-ving voflmaakt gelukkig lean wor den, terwijl do ander wegkwijnt Het is struisvogelpolitiek dal niet to willen zien. VermdMen wo tot slot dor agenda dat Leiden na een lange lijdenshïstorio eindelijk gchikgo- wcnschl worden kan mol oen vollodigen ont smetting sdienst, terwijl in 't verschiot thans komt de oprichting van can aanvullingssieken- huis van gemeentewege, nu de te benoemen di recteur van don geneeskundigen dienst daarvoor ulanncn zal ontwerpen, boide zijn nuttig en hard noodig. De drronso gelukwensohen. naar aanleiding van het tot stand komen na zoolang wachten gosprokon waren wel geplaatst. Hot beteekent immers een groote stap vooruit in zake de volkshygiöne en volksgezondheid, twee punten, waarvoor do uitgaven oi. niet vorknoeid zijn, integondoel. PERSOVERZICHT. Een goede uitslag. Ddt hoofd plaatst „DE STANDAARD"- boven de volgende asterisk Over de Gemeenteraadsverkiezingen in Leiden kunnen de rechtsche partijen te vreden zijn. Het stond in die gemeente ge woonlijk half om half. In don Raad waren de verhoudingen zestien tegen vijftien. En nu, bij de uitbreiding dter gemeente, vrees de men, dat inzonderheid de sociaal-de mocraten zouden winnen, omdat het bijge voegde tamelijk rood zag. Deze vrees is be schaamd. De Anti-Revolutionare groep won één zetel, do Ohristelijk-Historischen gin gen nog meer vooruit, de Roomsch-Katho- lieken wisten zich te handhaven. De sociaal domocraten daarentegen verloren, cn zoo werd de verhouding negentien rechts tegen twaalf links. Het ligt voor de hand, dat de stem van de vrouw ook hier oen invloed ten goede heeft gehad. Wat verwacht werd geschied de; èn in Maattricht èn in Leiden. De meerderheid van do vrouwelijke kie zers vraagt nog naar her. Christelijk begin sel. Het is een verblijdend verschijnsel. Maar toch rekono men zich hier niet aan stonds veilig. Van socialistische zijde werd gezegd, dat de propaganda onder de vrou welijke kiezors pas begonnen is. Het ligt voor de hand, dlat de revolutie zal trachten den weg te vinden naar het vrouwelijke hart. deesdheid en haar onverwacht verschijnen. Want Mary Vertrees was in den lnatsten tijd een schitterende figuur geweest in do kleine wereld, die iri den gezichtskring lag van dozen nodcrigon en zich terugtrekken- den buitenstaander, en toeschouwers voe len hun hart somtijds sneller kloppon dan de acteurs zelf in het schouwspel. Dat was nu met Bibbs het geval. Hij schrok cn star rond nam hij zijn hoed ongelooflijk onbe holpen af, waarbij zijn vingers tastend over zijn voorhoofd gleden vóórdat zij den rand vonden. „Mr. Sheridan", zei Mary. „Ik vrees, dat u mij moe naar huis zult moeten nemen. Ik zij hield op zelf ook aan een oogen- blikkolijke onbeholpenheid ten prooi. „Wol wol ja," stamelde Bibbs. „Ik wil ik wil u niet instappen?" Op dio manier en op die plaats wisselden zij hun eerste woorden. Toen stapte Mary zonder nog iets te zeggen in het rijtuig en Bibbs volgde, het portier sluitond. „U is heel vriendelijk", zei ze ©enigszins hijgend. „Ik zou anders hebben moeten wandelen en het begint donker te worden. Ik geloof, dat het drie mijlen is „Ja", zei Bibbs. „Het het begint don ker te worden. Ik ik heb dat- opge merkt." „Ik moet u vertellen, hoe ik be gon Mary, verlegen op haar lip bijtend. Ze zat) een oogenblik stil en zei toen be daard „Het moot gek schijnen mij „Neen, neen!'1 protesteerde Bibbs ern stig. „Niet in het niet in het minst!" „Dat doet het toch wel", zei Mary. „Ik was niet van plan naar het kerkhof te gaan mr. Sheridan, maan een van uw bedienden kwam bij mij on fluisterde mij in, dat „de familie wenschte, dat ik zon meegaan." Ik denk, dat uw zuster hem heeft gezonden. Dus ging ik. Maar toen wij hier aankwa men, voelde ik o, ik voelde, dat ik mis schien Bibbs knikte ernstig. Ja, ja", mom pelde hij. „Ik stapte aan den tegenovergestelden kant van het rijtuig uit. Ik bedoel aan den anderen kant van van waar gij allen waart. En ik liep langzaam de andere rich ting uit en besefte niet, dat er zoo wei nig tijd mee heenging Van waar ik was kon ik niet zien, dat de rijtuigen wegreden ten minste ik heb het niet gemerkt. Dus, toon ik zoo juist terugkwam, was u hier alleen. Ik kende den menschen niet, met wie ik in het rijtuig heb gezeten, en dus hebben zij er natuurlijk niet om gedacht op mij te wachten. Zoo komt hot „Ja," zei Bibbs. „Ik En dat soheon alles, wat hij op dat oogenblik had te zeggen. Mary keek door hot bestoven raampje. „Wij moesten, dunkt me, nu maar naar huis rijden, als u het goed vindt," zei zij. „Ja," stemde Bibbs toe, zonder zich te bewegen. „Het zal donker wezen voordat wij daar zijn." Zij keek hem haastig oven aan. ,,U is zeker heel vermoeid, mr. Sheridan, en u heeft alle reden dat te zijn," zei zij. „Als u het mij dus wil toestaan, zal ik En zon der haar voornemen te kennen te geven, deed zij aan haar kant het portier van het rijtuig open en leunde cr uit. Bibbs keek heel verbijsterd, niet wetende wat zij wilde doen „Koetsier!" riep zij luid mot haar hel dere stem. „Koetsier! Wij zouden nu gaar ne wegrijdenKoetsierHoud dan als '6 je belieft stil bij het huis aan de Noord zijde van dat van mr. Sheridan." Do wielen kwamen in beweging en zij leunde weer achterover naast. Bobbs. „Ik merkte, toen wij instapten, dat hij sliep", zei zij. „Ik houd het er voor. dat zij veel nachtwerk hebben.'' Bibbs haalde diep adem cn wachtte tot dat hij zijn stem meester was. „Ik heb mij nooit vlug kunnen uitdrukken", zei hij mot zijn gewone langzaamheid, „want als ik dab probeer, stotter ik. Mijn broer Koscoe sloeg mij eens met de zweep, toen wij jongens waren, omdat ik op zijn griffel had getrapt. Ik had zoo lang noodig om te zeggen, dat hot bij ongeluk gebeurd was, dat hij mot slaan had opgehouden vóórdat ik dat had gozegd." Mary Vertrees had nooit iets gehoord, dat geloek op de temerige, vsrendelijko stem waarmee hij zichzelf beschuldigde den onbeweoglijken toestand van hun voortuig niet bemerkt te hebben. Zij had zich een alledaagschon indruk van hem gevormd, niet van sympathie ontbloot, maar zij bc- merkto dadelijk, dat hij niets had van een. van haar vage cn vluchtige voorstellingen omtrent hem. En plotseling zag zij een ta fereel voor zich, dat hij niet had geschil derd, om haar medegevoel op te wekken een forsche jongen slaat, terwijl de zieke lijke jongen geen wrok of haat koestert. En niet- alleen dat tafereel, ook anderen doemden voor haar op. Oogcnblikkeüjk kroeg zij een kijk op Bibb's leven en in zija. leven. Zij had het eigenaardige, voor haar geheel nieuw gevoel van hem dadelijk to kennen. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1920 | | pagina 5