No. 18420 LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 19 Maart. Tweede Blad Anno 1920. GEMEENTEZAKEN TWEEDE KAMER. FEUILLETON. Ouden van Sagen. Uitbreiding raai hot personeel controle gemeentebelastingen en van den gemeenteontvanger. üs de jaren 1918 era 191*9 hebben do .werkzaamheden aan de afdeling controle der zgemtente-belastiagen zich dermate uitge breid, dat het net meer mogelijk is, om met het besohikb. re personeel a .n het werk het hoofd te oiedon. Ine uitbreiding is een gevolg van ver- gchillendo omstandigheden, welke in een vier tal rubrieken kunnen worden samengevat: i le. De beduidende stijging van hot aantal hartslagen en reclames; 2e. de nauwkeuriger controle, noodig ten jgevolgo van de stagende lijn, waarin het in- Somon van de meeste belastingplichtigen zich beweegt, gepaard met de bij velen bestaande neiging, om d.t accrès niet geheel aan den Itetms te dom blijken, benevens de beschik king over meerdere gegevens betreflende «eo belangrijke groep inkomens, verkregen 'door het gebruik van de Ioooopgaven, welke ide werkgevers krachtens artikel 106 der wet op de Rrjks'nkom;t:obelastlng 1914 a u den Inspect jut der Rijksbelisttigen moeten ver- ïchaïfon; 3e. de nieuwe bepalingem in zake de plaat selijke inkomstenbelasting alhier; 4e. de nieuwe verordeningen en beslui ten. waarvan da uitvo3r.'ng aan. den Contro leer der Gemeentebelastingen is opgedragen. Hoewel de Controleur getracht heeft aan deze groettocnemng van werk a mheden, in twee jarso tijds, met het bestaande pei- ioneel het hoofd te bieden, en gedurende een gHXit gedeelte van het jaar geregeld avond werk is verricht, is het hem niet mogen gelukken achterstand te voorkomen. Zooals bekend is, was het primitief ko- hiei, dienst 19191920, niet 200 tydig ge iteed, als wol gewenscht was en heeft dit iweer tengevolge, dat de suppietoire kohieren* ide reclames en de navordering, dienst 1918 1919, niet gereed kuür.yn fcgn vóór 1 'Api J 1920, het tjjdat j\ waarop moet worden begonnen met de voorbereiding voor de nieu we beschrijving. Fr zullen daarom maatregelen moeten wor- iifrn getroffen, die er to® kunnen leiden, flat voor elk onderdeel van het werk een Toldoend aantal ambtenaren beschikbaar ionjt, zoodat 't binnen den kortst mogelijken tijd lom worden afgedaan en opeenhooping en renteverlies wegens te late inning der be- jfeuötiDgpen0ingen voorkomen wordt. "Weliswaar werden met ingang van 1 Sep tember 1919 3 ambtenaren voor den buiten- fiiensfc in den rang van adjunct-commies aan 5de afdeeling toegevoegd, doch de*e ambtena ren worden ten volle in beslag genomen dooi het uitreiken van stukken in den loca len ooderzoekingsdienst. Hun arbeid komt Idecbta de nauwkeurige toepassing van de tverordenog ten goede en bespaart uitgaven toot losse krachten, doch op die wijze wordt het bureauwerk uit den aard der zaak Stiet noemenswaard verlicht. De commies 3de klasse, waarvoor verle den jaar eveneens gelden werden beschikbaar gesteld, is nog steeds niet aangjerteld, aan gezien ach geen geschikte sollicitanten voor 'die betrekking aanmeldden, fcerwyl de nieuw aangestelde hulpklerk in deze natuurlek wei nig gewicht in de schaal legt. Ten einde het werk naar behoor en te kun nen doen verrichten, achten B. etn W. bui ten de vervulling van do zooeven genoemde (vacature, u tbr aiding v;.n het personeel met een acfjimr l-controleur, in den rang van com mi e3 1st 9 klasse, en met een ambtenaar m den rang van commies 3de klasse nood zakelijk. Volgens de bestaande salarisregeling zal de aanstelling van beide ambtenaren in het eerste jaar een uitgave vorderen van f2200 en f1600, is f3800. Bij het tot-Efcffld-komen 'der nieuwe salarisregeling zal dit bedrag natuurlijk hooger worden. Trouwens, nu •reeds wordt een voorschot van reep. f200 en f300 op die nieuwe regeling verstrekt. In verbrod m.t deze meerdere uitgave voor Salarissen vestigen B. ea W- echter de aan dacht op, dat de belasting op openbare ver makelijkheden nog geen perceptiekosten van de gemeente heeft gevergd, alsook dat zoo wel uit het bedrag van het koh:er der in komstenbelasting, dienst 19191920, als uit het meerdere aantal aanslagen, niettegen staande de verhooging van de aftreksom voor noodzakelijk levensonderhoud, valt af jbo leiden, dab bij intensiever arbeid aan de inkomstenbelasting de daarmede gepaard gaande meerdere kosten gering kunnen wor den genoemd tegenover de daarvan to.ver wachten meerdere ontvangsten. Ten gevolge van de stijging van het aan tal aanslagen en do daarmede gepaard gaan de vermeerdering van het aantal vervol gingen, is ook uitbreiding noodig van het aantal ambtaiaren, die belast zijn met de vervolging van nalatige belastingschuldigen. Tlians z\jn met die vervolging belast de amb tenaar ten kantore van den Gemeente-Ont vanger, de heer S. T. Buys en de deurwaar der de heer Van. Thiel, doch de Gemeente- Ontvanger acht het, teneinde ook na de ciilangs plaats gehad hebbende grenswijzi ging -stagnatie in de vervojjing te voorko men dringend noodzakelijk, dat zjjn perso neel met ten minste één ambtenaar in don iang van administrateur 2e klasse wordt uitgebreid, welke ambtenaar dan naast de heeren" Buys en Van Thiel .uitsluitend zou dienen te worden belast mot het beteekenon van stukken betreffende de vervolging ter invordering van plaatselijke belastingen en de ten uitvoerlegging van dwangbevelen. De aanstelling van dezen ambtenaar, aan wien als salaris uitsluitend de aan den Tang van administrateur 2de klasse verbonden bezol diging ware toe te kennen, vordert volgens de bestaande ealarisverordenhig een uitgave \an f1800 in minimum. Op grond van het bovenstaande geven B. an W. alsnu in overwoging een bedrag van f4200 voor bovenomschreven uitbreiding van personeel te hunner beschikking te stellen. Vergorooting van do kantoren der belasting-controle. Bi] aanneming van bovenstaande voorstel len zal noodwendig ook de voor die afdee ling besch.kbnre kantoorruimte moeten wor den vergroot. Met de Commissie van Fabricage zijn B. cn W. van oordeel, dat de eenvoudigste en tevens min kostbare wijze de&e is, dat^ de tegenwoordige trouwzaal, die een oppervlak te heeft van 85 vierk. M. wördt aangewezen tot kantoor voor de ambtenaren der afdee ling Controle gemeentebelastingen en hun tegenwoordig kantoor ter oppervlakte van 39 vierk. M. tot trouwzaal wordt bestemd. De kosten aan een en ander verbonden worden door den Directeur van Gemeente werken geraamd op f1500 h f2000. Rapport over de Gemeentelijke Duurte-Commïssie. De Gemeentelijke Duurtccommisri© op 28 September 1919 geïnstalleerd en toen be staande uit den heer J. Huges als Voor zitter, mevrouw O. P. E. Eorchnans Do Holl, mevrouw M G. Groenevold--Nieu- wenburg, de heeren H J. Baart* leden van de Duurte-commissie uit de Leidsche Arbeidersbewegingcir. J. J. van Eek, Di recteur v. «I. Keiiringsdierist van Eet- en Drinkwaren, A. P. A Gskens, mr. A. van der Eist, prof. mr. E. M. Meijers, J H. Hijhuis en M. van den Berg. loden van de - Christelijke Vakcentrale, A. J. Oost dim, b'. van Romburgh, W. van Rossum du chat tel, Vooratter van de Vereeniging van den Handeldr ij venden en Industrieclen Midden stand voor Leiden en Omstreken. J J. van Stralen, dr. W Stuurman. Directeur van het Openoaar Sl ichthuis, Th C. L'Stijnman Voorzitter van die Jt.-K. Middenstanlors- vereoniging ,,Do Hanze", afdeeling Leiden mr. M. B. Vos, Secretaris van het Depar tement Leiden der Maatschappij **an Nij verheid, als leden, terwijl mr. E. Schotman, commies-redacteur ter Gemeenteserre Carle tot- secretaris der Commissie was benoemd, heeft een rapport over haar werkzaamhe den uitgebracht, loopende tot 29 Februari, waaraan wij het volgende ontleenen Ten einde de afdoening van spoedeischen de aangelegenheden en een geregeloen gang van zaken te bevorderen werd een Dagolijksch Bestuur samengesteld, waarin naast den voorzitter zitting namen mevr. M. G. Groeneveid--Nieuwenburg, en de heeren dr. J. J. van Eek on Th. O. F. Stijn man. Dadelijk werd duidelijk, dat haar bemoei ingen er toe zouden strekken om ten eerste van verschil lende levensmiddelen en huis houdelijke artikelen op grond van nauwge zet onderzoek vast te stellen in hoeverre met het oog op de inkoopsprijzen (bij fa brikant of groot-leverancier) in deze stad van onnoodige prijsopdrijving sprake was en in aansluiting daaraan B on W zoo noodig voorstellen tot ingrijpen te doen, znanr tevens om te pogen rcotte dadelijk door nader te bepalen maatregelen feite lijke resultaten to verkrijgen. De ingezetenen werden uitgenooddgd om gevallen van werkelijke of vermeende prijs opdrijving goed gedocumenteerd! aan do Commissie bekend te maken, zoodat dora als klachtenbureau fungeerde. Veel klach ten kwamen niet in. Zoodra echter een Hacht binnen was* gekomen, werd de be trokken leverancier uitgenooddgd ziin oor deel over de ter kennis gebrachte zaak te zeggen, aan wolk onderzoek in schier alle gevallen gevolg wérd gegeven. Soms werd cl© ongegrondheid eeher klacht aangetoond Waar dit echter niet het geval was, werd den winkelier ernstig het ontoelaatbare van het geconstateerde» feit onder het oog gebracht en hem aangeraden tie oormak van dergeMjke klachten weg te nemen. De Commissie ondervond in deze rich ting veel medewerking, waarop alleen een uitzondering werd gemaakt door de firm:» Zurloli, die meende,- zich niet op dit stand punt te moeten plaatsen en cfeie bij een onderhoud, dat de Voorzitter naar aanlei ding van een ingekomen klacht met haar had, kort en goed verklaarde, geenerlei medewerking te willen verleenen, waartoe rij volgens de wet- niet verplicht was. Allensg kregen de bemoeienissen van liet Dagelijksch Bestuur een zóó grooten omvang (bijna eiken dag hadden meerder© conferenties plaats), dat werd besloten zoo genaamde subcommissies in het leven te roepen, wier taak liet was om de zaken bo tieffénde een bepaald onderdeel van den arbedd op rich to nemen. Deze subcommis sies bleven in geregeld contact met. het Da gelijksch Bestuur en namen geer. besluiten zonder goedvinden van dit laatste. Zij be stonden uit* voor de schoenen mevrouw O. P. E. Eerdmans-De Holl, en de heeren dr W. Stuurman en «L J. van Stralen; voor de klompen, de heeren J. H. Nijhuis, El J. Baart en M van den Berg; voor de kruidenierswaren de heeren mr. A. van der Eist, J. Jonker en F. van Romburgh Als Voorzitters fungeerden onderscheiden lijk de hoeren Stuurman Nijhuis en Van der Eist. De voltallige Commissie hield in den re gel éénmaal per maand een vergadering. Van oordeel, dat haar arbeid ten opzichte van elk onderdeel der „voornaamste levensbehoef ten" meest beginnen met een samenspreking met de betrokken winkeliers, plaatste de Com missie een oproeping in de bladen, waarin be sturen van winkeliers-vereenigingen werden uiU genoodigd, om rich ter zake van de Duurtebe- strijding met de Commissie in verbinding te stellen. Kruidenierswaren. Do eerste combi natie, waarmode de Commissie contact kreeg, was de Leidsche Verceniging van Winkeliers in Koloniale Waren en Comestibles. Haar deed rij een voorstel tot samenwerking met de Com missie, welk voorstel op een vergadering dier winkeliers met aller instemming werd begroet, met het gevolg, dat overeen werd gekomen, dat er van 22 October 1919 af maximumprijzen voor ondescheidene voorname gebruiksartikelen aan de hand van de laatste facturen in ondeling overleg zouden worden vastgesteld en op ge- zs'te tij-Jen in de dagbladen bekend gemaakt Ilucflvei op de medewerking der winkeliers kou worJsn gerekend, werden toch van tijd tot tijd „steekproeven" genomen, waarvan de uitslag, op enkele uitzonderingen na, gunstig was. Rundvet. Met do werkzaamheden op het gebied van kruidenierswaren hing nauw samen de verkoop van rundvet, welke behalve met de bovengenoemde winkoliorsvereeniging ook in overleg met een aatal slagers ter hand werd genomen. Vele winkeliers (te zamen een der tigtal) zeiden toe, dat het door de Duurte-Com- missio aan te koopen rundvet te zullen afne men en tegen den yaslgesteiden prijs van f 0.95 per pond beschikbaar tc 6tellen. Het oordeel over dit vet, door de verbruikers uitgesproken, was zeer verschillend. Sigaren, enz. Al spoeding wendde zich begin November het Bestuur van do Leidsche Vereeniging van Sigarenwinkeliers lot het Da- gelijksch Bestuur, onder mededecling, dat deze Vereeniging had besloten met haar in onder handeling te treden. Na enkele besprekingen bleak evonwel, dat de winkeliers niet genegen waren inzage te geven van hun boelcen, factu ren, of andere bescheiden, aan de hand waar van do Commisie zich een oordeel over hun winsten zou hebben kunnen vormen. Turf. Omstreeks denzolfden tijd bereikte haar eon klacht van een ingezetene betreffende do prijzen van turf, met name van de zg. bag- gelaarsturf. Ook hier werd terstond door het Dagelijksch Bestuur een nauwkourig onderzoek ingesteld. Het stelde .zich volledig op de hoogte van de groothandelsprijzen, vrachten en andere onkosten ,op den verkoop van het artikel bagge- laar vallende, waarbij de welwillende medewer king van don kant van de Brandstoffen commis sie hier tor stede mag worden gememoreerd. Toen zij inzage kreeg van -de cijfers van eenigo brandstoffenhandelaren bleek duidelijk, dat een onnoodige prijsopdrijving ten aanzien van bag- gelaarturf niet plaats had. Brood pry s. Tot hen, .die zich ut eigen beweging tot de Duurtecomm.ssie wendden, behoorde ook de Vereeuijing van Bakkers patroons hier ter sfceie. Het lag namelyk in de bedoeling van de bakkers-om tot een verhooging van den broödp ijs over te gaan, doch men achtte het gewenscht, om, hoewel onverplicht, vooraf daartoe de goedkeuring of instemming van de Commissie te verkrijgen. Het is duidelijk, dat da door de pOBilie van de hakkers tegenover het publiek versterkt zou worden, maar het ligt tevens voor de hand, dat de Commissie zich op het standpunt 6telde, in geen geval als „dekmantel" te willen dienen. Niettemin vond de overgroot© meerderheid der Com missie het beter zich niet afzydig te houden. Op grond van gegevens, door een accoun tantsonderzoek ingesteld, naar de bedrijfs resultaten van vier bakkerijen (de Leidsche Broodfabriek, de broodfabriek „Ceres", de coöp „Vooruit" en de bakkerij van den heer EL C. van Noort) maakte de Commissie be kend, dat de verhooging van den broodprijs met f2.50 per 100 K.G. (d.w.z. van 15 op 16 cents per brood van 400 gr.), welke inmiddels op 24 December 1919 was in gegaan, niet onbillijk was. De Commissie meent, dat ook op dit ge- foieo een nuttig werk is verricht. Klompen. Met de winkeliers kon op den duur geen overeenstemming worden verkregen. En daarom werden met mach tiging van den burgemeester rechtstreeks klompen in alle soorten, en maten voor de ingezetenen beschikbaar gesteld tegen den prijs van f 0.98 voor mans-, f 0.90 voor rrouwenklompen, f0.65 voor drie'ingen en f0.54 voor halve klompen. De belangen van een vijftal winkeliers, wier houding zich in dezen van de overigen onderscheid ie, werden hierbij natuurlijk ontzien en er wer den maatregelen genomen, dat deze door de goedkoop© prijzen financïeël geen schade leden. Schoenen. Daaromtrent werden na veel onderhandelen de betrekkingen met de winkeliers afgebroken en de Commissie aan gewezen op den laatstsn weg, nl. B. en W. te adviseren, den verkoop van schoenen \an gemeentewege uit- ts breiden, althans te bestendigen waartoe men op d© vergade ring op 19 Dec 1919 met algemeen© stera men besloot De heeren Oostdam en Stijn man zijn Ia'.er op dit besluit teruggekomen en hebban dit in een nota gemotiveerd. Schoenenreparatie. Eenmaal op het gebied van schoenen werkzaam, ba- schouwde de Commissie ook de reparatie- prijzen, om na te gaan, of deze wellicht onnoodig hoog waren. De eerste besprekin gen hadden plaats o. a. met vertegenwoor digers van de schoenmakersvereenigiQg „Nieuw Leven" en aldra bleek, dat volgens deze heeren de prijs van f4.50 voor het maken van een paar heerenzolou en -hakken eigenlijk nog te laag was. Van verminde ring van deze prijzen wilde deze Vereeniging dan ook in geen geval weten. Van ander© zijde kwam men de Commis sie inlichten, dat, met behoud van eou redelijk© winst, hetzelfde werk goed en deugdelijk «en voor 'veel rdinder gedaan kon worden. Een tiental schoenmakers was bereid t©- gon gemeenschappelijk vastgestelde prij zen deugdelijk© en degelijk© schoenenrepa ratie te verrichten wat den burgerij werd bekend gemaakt. Deze prijzen rijnheeren zolen en -hakken f 3 75; heerenzolen f 3.00; heerenachterlap pen f ó.SO; dameszolen en hakken f 2.75; darneszolen f 2,15; dames- achterlappen f 9.^9. Do namen der schoenmakers, die zich tot samenwerking bereid verklaarden en wier aantal zich voorloopig tot twaalf uitbreid de, rijn: J. Broekhuizen, P Dreef, Van Gils on Van der Plas A. M. Noordeloos, J Plu, J. Schalks, J. Sckrama, M. A. Sjar- öijn, P. J. van Staden. S. Teljeur, O Veerman. Wol en sajet. Ook gingen d© bemoeiingen der Commissie uit in de richting van wol en sajet Herhaalde in- koopen in onze stad gavoa ons de overtui ging, dat bij vele inkoopera d© groote quan titoiben met redelijk©, dioch de kleine ge wichten met soms buitensporige winst wer den verkocht. Juist toen zij voornemens was in deze richting eon poging tot verbe tering te doen kwam evenwel een algemee- ne prijsverlaging van 15 pCt. tot 20 pCbo tot stand. Ook zocht en verkreeg d© Commissie aan raking met grootleveranciers in wollen en katoenen artikelen, d«)cn waar door de zorg der gemeente reels geregeld verkoopragen van dergelijk© artikelen plaats vonden, heeft zij zich van verdere bemoeiingen ont houden. Medicamenten. Nog vestigt' zij de aandacht, op een rapport, hetwelk rij op verzoek ontving van het .Departement I-eiden van de Nederlandscbe Maatschap pij tob Bevordering van cïe Pharmacie. Waar de burgemeester bij de installatie zo» nadrukkelijk ook de medicijn on noemde, als onderwerp voor onderzoek, daar is hot een aangename taaJc te kunnen vermelden, dat het zeer uitgewerkt rapport van de lieoren Apothekers duidelijk laat zien, dat s-1 thans hier ter stede van onnoodige prijs opdrijving bij den verkoop van medicamen ten geen sprake is. Behalve bovengenoemde artikelen, nam de Commissie nog tal van andere, niet in deze rubrieken genoemd, in behandeling ea meermalen met het gevolg, dat de prijzea werden verlaagd. Ten slotte zij vermeld, dat d© oakosten wegens heb plaatsen, van advertenties, drukwerk, vergoedingen van deskundigen, reizen, betaling van accountantsonderzoe ken, aankoopen vaa monsters etc., ©an be drag van f 100O-nog niet overschreden is. Vergadering van gisteren. 1 i Regeling van werkzaamheden. De VOORZITTER stelt rtüs Dinsdag aan do orde te stellen het wetsontwerp tot verhooging der pensioenen. Conform besloten. Lager-Onderw ijswet. De VOORZITTER stelt een regeling voor de behandeling der Lager-Onderwijs-wet voor. Bij de algemeen© beschouwingen sol len behandeld wondon: het stelsel van do wet, het verband met de leerplichtwet, do waarfborgen, de uitvoering van art. 192 Grondwet, het rapport der Pacificatie-Com missie en de Salarissen. De spreektijd zal zajn ééD uur. Conform besloten. Verschillende ontwerpen. Aan de orde zijn thans do ontwerpen: 1. Verhooging renteloos voorschot voo* een spoorweg van Horn naar Deurne. 2. Onteigening voor het stationsempiaoo- ment Barendreoht. door J. J. DELFOS (Nadruk verboden.) 19 In haar gezonde dagen had zij er 3öiu loco epouLre-ep reuq 'oqsoq pa qoq eon sup no 'pfooaos jooa poa tyioou laten. De goede God zou haar wel verge ven. Hij zag het maar al to goed in, dat hier geen hulp of tegenspraak baatte. De ■dood stond voor de deur. Maar toen bet hem plotseling duidelijk werd, dat do dtood elk cogcnblik kon ko men, en hij mot een lijk alleen zou achter blijven, werd het den schijnheilige op eens- bang to moed©. Op de teen-en sloop hij zachtjes naar hot bel, en stak de hand onder het dok, om te voelen, of haar voeten koud waren. Zij© gedachten radende, fluisterde rij, zonder rich te bewogen of op te kijken „Heb is nog niet zoo ver. Je zoudt goed doen, om iemand te halen, als je door die sneeuw kunt heenkomen." Strindor vooldo eon verlichting, dat hij dit zelf niet meer behoefd© voor te stellen. „Er doorheen komen zal ik wel, aJs jij maar allecsi dfurft blijven," zed hij. „Ik ben niet bang," antwoordde de oude vrouw. „Bon je niet bang om te sterven?" „Neen, ik ben alleen moe." Zoolang ie oude vrouw gezond was, had rij altijd angst voor den dood gehadmaar «r ia een spreekwoord, dat zegt, dat hij, die sterven moet, den dood niet vreest. Daar om wist Strindor nu zeker, dat het met zijn vrouw ben einde liep. Stilzwijgend maakte hij rich voorhet vertrek gereedtoen hij echter klaar was, naderde hij nog eens het bed, alsof hij iets wild© zeggen. Hij stond een oogcnblik stil. Er ging iets in hem om, dat niet uit hem wilde; iets van datgene, wat ieder mensch in de gewichtigste oogen- blikken van het leven voeltmaar wat nog nooit uitgesproken is zoolang de worold be sbaat en waarvoor wij wellicht ook nooit woorden zullen vinden om het uit te spre ken. Hij stopte alleen de dekens zachtjes om haar lichaam en fluisterde: „Wil je niet oen beetje koffie?" „Neenwas het antwoord. Sfcrinder ging heen en liet de zieke alleen. Het daglicht begon het vertrek te door schemeren en op den haard knapperd© nu een vroolijk vuur. Hoe meer het licht bin nendrong, dos te zwakkor werd d© weer schijn van den. vuurgloed en langzamerhand werd de kamer met koade, nuchtere kleur tinten doortrokken. De zieke sloeg een poosje de oogen op als verwonderde rij zich er over, dat rij nu niet angstig was. Gister ©a had het alleen-rijn haar zooveel vrees aangejaagd. Zóóveel, dat rij het ran- non niet kon uithouden en naar buiten ge dreven werd in sneeuwjacht en felle koude Meer dan zeventig jaar had rij geleefd, en daarvan was het grootst© gedeelte arbeid en moeite geweest. Kommer, zorg-en ver driet. Als meisje van zeg jaar had zij haai» moeder reeds moeten helpen om op de klei ner© zusjes te passen toen zij veertien was ging zij dienen en op haar dertigste leerde zij Strindor kennen. Het was zwaar werken geweest, al die jaren: toen zij kind was, toon zij bij anderen diendie, en eindelijk toen rij zorgen moost voor zichzelf, haar man en de kinderen. Nu echter koesterde zij geen gevoel meor van angst, nóch van. verwondering. Het sprak alles als vanzelf. Er bleef niets meer over het vuurwerk was afgeloopen en de klok zou blijven staan. Zij had het baar geschonken leven geheel verbruikt, de krachten waren uitgeput; zij was verdroogd als eon oud© boom in het bosch. Toen nu de groote rust kwam, bezat rij geen weerstandskracht meer, om er tegen te strijden; evenmin als een over-vermoeid mensch kracht noch lust heeft om den ver- kwikkeaden slaap t© weerstaan als het avond is geworden. Er was maar één gevoel, dat haar, na het vertrek van Strinder, meer en meer overmeesterdezij had het ijskoud. Einde lijk nam zij een besluit, verzamelde nog eens al haar krachten, trok een paar rok ken aan, sloeg do dekens om zich heen en sleepte zich naar den haard. Zij porde het vuur wat op, tot het beter begon t© bran den. Toen hurkte rij in den hoek van den haard neer cn kroop zoo dicht mogelijk bij het vuur. Tegen den muur geleund, zat rij thans met gesloten oogen stil cn wachtte tot rij warmer worden zou. Strinder had een moeilijk werk te ve»r- riohten. Hij moest naar het dorp, dat op ©en halve mijl afstand* lag. Zijn weg ging dwars door het bosch, waar elk spoor van ©en pad verdwenen was, en slechts met groote moeite kon hij rich door de sneeuw die nagenoeg op halve-roanshoogte lag, heen werken. Waar de storm de sneeuw zeer hoog had opgedreven, moest hij zichzelf met armen en handen door heen slaan. Igragy.VMTi en voorzichtig ging hij verder, om rich niet dadelijk bij hot begin te over spannen. Waar het bosch ten oind'o was en de vlate voor den geweldigen Noorden wind open lag, daar zou eerst het moeilijk ste werk beginnendat wist hij, en daarom ging hij juist zoo langzaam door het Iwsch, schuifelde zich voet voor voet voorwaarts, precies alle buigingen vaflt bet pad volgen de, dat hij reeds zoo vaak in d© duisternis was gegaan. Het scheen hem wonderlijk toe, dat het met rijn vrouw zoo vlug was gegaan. Strin der toch wist niet, dat rij den vórigen avond uit verlangen naar hem in haar dun ne Heeding zoolang in do kou had gestaan. Daarom werd in zijn verbeelding het raad selachtige van dit plotseling naderen van den dood grooter, en bijgeloovig als hij vaak was, vond hij er reeds iets bovenna tuurlijks in, dat dit juist nu moest gebeu ren, boa wel ©r zoo dikwijls gelegenheid voor had kunnen bestaan. Hij dacht eer aan hoe vaak hij vroeger naar den dood van rijn vrouw had ver langd of zulks ten minst© een verlichting zou hebben gevand'on. En nu zou de dood komen, juist op een tijdstip, waarin haar heengaan voor hem zoo zwaar te dragen was en zij onmogelijk te vervangen zou rijn. Er lag inderdaad geen ongevoeligheid in dezo gedachten, zooals zij thans rustig zijn brein doorkruisten. Hij overwoog slechts de ver houdingen en omstandigheden en onop houdelijk kwaad de gedacht© terug, hoe meer hij óe eenvoudige en onbeduidende gebeurtenissen naging, waaruit zijn leven bestond: boe eigenaardig, dat rij nu juist sterft. Toen hij haar de eerste maal, op een zo meravond, terwijl d© tonen der violen de plechtig© stilte van het bosch doordrongen. omarmde, waren d© gedachten aan een hu welijk verre van hem. En toen die gedach ten zich daarna aan hem opdrongen, nam hij het luchtig op, want hij was levenslusr tig en jong cn vermoedde niet, dat hij veer tig lange jaren op hetzelfde dorp zou door brengen en even lang moest wonen in de zelfde hut, die hij had laten bouwen. Hij had geluk bij de vischvangsthet geld stroomde hem toe en als Strinder in da boot zat, was hij de man, die ook in den hevigsteu storm geen zeil reefde. Was zijn vrouw toen gestorven, dan zou hij niet zoo spoodig weer getrouwd zijn, en had hij het gedaan, dan zou het minstens met een rijke boerendochter geweest zijn. cUe wat mee bracht. Maar de jaren verliepen en hij was spoedig in de veertig. Omstreeks dien tijd vatte hij een tegenzin op voor de toen vijf tigjarige vrouw, waaraan hij voor zijn ge- Jieele leven verbonden was en die, naar hij meende, aan de vroolijkheid en de kracht van zijn jougd afbreuk had gedaan. Wan neer hij dronken naar huis kwam, wat toen dikwijls gebeurde, stuurde hij onverschil lig met volle zeilen door den hevigsten storm, en als hij zijn huis binnenkwam, moesten vrouw en kinderen het met een pak slaag ontgelden. Obrisje had dat eerst lij delijk geduld, maar rich ten slotte er tegen verzot en de pook genomen, als hij dreigde de kmdoron te slaan. „Ik sla hem neb zoo lief op je ribbenkast stuk als dat ik nog langer gedoog, dat jij mijn kinderen zoo onbarmhartig mishandelt."' En toen bij, naar hij meende, zijn recht als vader mocsfc laten gelden en zijn vrouw met geweid op zij duwde, had rij rioh verzet en hem toe gebeten „Heer dss huize© of niet, maar van mijn kinderen blijf je af, of ik bega j« een ongeluk." (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1920 | | pagina 5