No. 18328
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 29 November.
Tweede Bsad Anno 1919.
UIT DE RAADZAAL,
FEUILLETON.
Een Meisje met karakter,
BINNENLAND
TWEEDE KAMER.
(3
Eerste Dag«
De zitting, waarop de begrooting 2J011
women behandeld, nam aanvankelijk weer
een wending/ die allesbehalve gewenscht was.
Maat over een paar ingekomen stukken
re. as een gerekt debat had gedreigd, bracht
de verkiezing van vijf leden voor de com
missie van onderzoek naar de mogelijkheid
van het Invalidenhuis een soort nood
woning te maken, groot oponthoud, daar
rechts niet w.lde aan de van soc alistiscbezjjJe
vooi deze commissie bestemden, althans niet
aan een van de twee. De heer Oost veen vond
genade bij rechts, de heer Van Stralen niet.
Rechts verkoos mevr. Baart—Bragg, ar, die
daarop bedankte. Rechts hield voet. bij stuk,
zooc'at ten slotte de heer Knuttel uit de bus
Awanx Van socialistische zijde had men zich
aan de opgestelde keuze van rechts gehou
den. Gevolg: beschuldiging van onbetrouw-
baajheid aan het adres van rechts. In hoe
verre een bepaalde afspraak was gemaakt
weten we natuurlijk niet, dus de juistheid
der beschuldiging kunnen wij niet controlee
ren. Waarom rechts evenwel haar meérder-
heh^macht aldus tot u ting meende te moe
ten brengen, kunnen wij ook niet bevroeden.
Zender zeer zwaar wegende motieven ach
ten wi) evenwel deze houding niet bevorder
lik aan de onderlinge goede verstandhou
ding.
De heer Sijtsraa had Schadenfreude'' over
het gebeurde, daar zijn fractie blikbaar riet
do eer waardig was gekeurd, gekend te
worden.
Daarop volgde dan de begrooting. En
noè. Algemeene beschouwingen zijn gevo rd
ruim' zes en een halfuur. Men kan alleen
daaruit al nagaan, welk een stroom van
welsprekendheid werd uitgestort. En, we dur
ven wel haast zeggen, vrij nutteloos. In de
diverse redevoeringen, replieken etc. is
slechts sporadisch, zeer sporadisch zelfs,
werkelijk d.rect begreotings-gemeeotebelang
ter t.afel gebracht. Gebeurde het, dan W3ö
het- meestal nog zooveel als een toegift. Een'
lofwaardige uitsondering willen we hierbij
direct maken voor de rede vao den heer
Ivuuttel, waarin daaraan- althans een zeer
voornaam aandeel werd afgestaan. Hoewel
de inhoud onze instemming niet heeft en de
communistische levensbeschouw.ng de onze
niet is gebiedt de eerlijkheid ons ook verder
oen heer Knuttel ons compliment te maken.
Het was de meest frappante, van sprekers
tandpunt doorroeide, in goeden stijl en Coon
»houden rede van den geheelen dag. Dubbel
nier daarom, dat dit alles zoo negatief
wei kt. Overigens was het de zuiverste poli
tiek, die tot uiting kwam. Het ieek wel een
deoutingclub over de drie vraagstukken: de
uilslag der jongste verkiezing, waarom de
socialisten een wethouderszetel niet hebben
ïa.i^aard en wat er volgen zal bij nieuwe
\e>kiezingen. Met bepaald een betere zaak
wasidigen ijver en mek talent ongetwijfeld,
heelt men elkaar's doopceel gelicht als ,po-
litieke partij en geprobeerd de politieke te
genstanders uit te kieeden tot op het wei-
bekt nde laatste. kleeding3tuk. Het was een
pclitiek steekspel van je welste. Bepaald
te betreuren voor de fieeren de dames
htbben gezwegen, dus.... was het, dat
de publieke tribune zoo leeg was. We dur
ven voorspellen, dat als men het in de Stads
gehoorzaal met zelfde bezetting nog eens
z.-u willen overdoen, de gr-oote zaal beslist
te klein zou zijn! Om politiek van te smul
len. "Wat het met de gemeentebelangen als
zoodanig bij een begrooting evenwel recht
streeks te maken heeft, ontgaat ons ten
eeDecimale.
Het is als het ware het praeludium ge
weest voor de eerstdaags opnieuw te ope
nen verkiezingscampagne, daar ten gevolge
van de weldra als een fait accompli te be
schouwen annexatie van stukken van aan
grenzende gemeenten een feit, dat de
voorzitter bij den aanvang memoreerde en
dat hem de beste wenschen deed uitspreken
voor opslokkers en opgesickten de raad
ij geheele samenstelling van 31 leden zal
zjn te hernieuwen. Alle partijen hebben
tegen elkaar opgeboden om de kiezers
gunst. Soms onder zeer schoone voorwend
sels, maar de realiteit der dingen deed de
ware bedoeling spoedig genoeg naar voren
treden.
doop CHARLES GARVJCE.
Y r ij naar het Engelse h.
(Nadruk verboden.)
46)
Maar eens op een dag kreeg zij een
Bohok, en het verleden keerde tot haar
terug als een bergstroom, die alles mee
voert, wat hij op zijn weg ontmoet. Zij
lierp haastig over een vol marktplein, toen
haar oog viel op een nieuwsbericht, dat
aangeplakt stond buiten een courantren-
buré&u. „Dood van den Hertog van Öastle-
bricüge I" stond daar met groot-e letters. In
eren oogwenk kwam het bezoek haar voor
den geest in de dorpsherberg te Desbrook
zij zag de vrouw met het bleeke gelaat voor
zioh, strijdonde tegen baar trots en haar
gekwetste liefde. Constance haastte zioh
voort en trachtte de herinnering van zioh
of te zetten maar het vervolgde haar de
resb van don dag en hield haar 'a nachts
wakker.
Don volgend-en morgen liet zuster Mary
Constance roepen.
„Ik wou graag, dat je een arme vrouw
ging beizoekon, die zeea» ziek is, en ik vroes
in groote ellende verkeert. Maar wat zie
je vanmorgen bleek, Hevel Ik ben bang,
dat je je te veel vermoeit, Constance. Je
moet rust nemen of je zult het niet vol
houden en dat sou een groote ramp zijn
voor ons allemaalwant ik weet bepaald
met hoe we het zonder je konden stellen.
Ga liever naar^ boven en wat liggen.'
i Veder om is in den raad zelf gebedeld
naar de wufte kiezersgunst. Het toont wel
duidelijk aan de politieke aftakeling dei* tjj-
den, dat het zakelijke aldus op den achter
grond wordt gedrongen. En men heeft el
kaar onderling niet veel te verwijten uit al
de partijen, die aan dit toumooi hebben
deelgenomen, het is de geschiedenis van de
pet en de ketèL
Elders doet men het ook, zal men mis-
scL::tegenwerpen. Maar zegt dat iets an
ders dtn dat men daar elders oven politiek
ld is?
Vr.| liberaal en uni-liberaal de laatste
der Mohicanen werd voor ieder opgehierkt
hebben alles maar kalm over Huq hoofd la
ten heengaan, wel het beste in de gegeven
omstandigheden. De heer Huges zei het
in een paar woorden kort en bondig, dat
h<j zich gelukkig prees verre te staan van
dit politiek gedoe. Laat hjj evenwel aan
Solon's woorden denken! Van rechts hebben
de chiistelijk-h.storischen gezwegen. Overi
gens was men in volle actie.
Op het politieke gestryd zullen wij niet
diep ingaan, alleen het volgende: rechts
heeft de s.-d. fractie direct in de verdedi
ging gedrongen door zijn aanval over het
met-aanvaard n van een wethouders :etel en
werd niet weinig versterkt door den aanval,
die rechts uit den aard der zaak hoogelijk
heeft gewaardeerd. Zoo van weerskanten be-
6prrmgen, beging de S. D. A. P. de tacti
sche fout niet één woordvoerder in het
ftJ^operk te sturen, maar voer. Gevolg:
dat alle vier wat anders zeiden. Wie nu
eigenlijk liet standpunt der s.-d. weergeeft?
Een moeilijke kwestie.
Al het gepraat over den uitslag van
nieuwe verkiezingen is toekomstmuziek van
louter individueeie waarde. De kiezers zul
len dat bij tijd en wijle wef- neslissen en
daarop zullen we maar geduldig.wachten.
V. at voor waarde de beschouwingen over
de jongste verkiezingen hadden, behalve do
daaruit te putten propaganda?
Het college van B. en W. had het wel
zeei makkelgk, want met de politiek had zij
niets uitstaande. Wethouder van der Pot
loerde hot leeuwendeel van het gesprokene
slechts even aan door in een waardig be
toog even te wgzea op het feit, dat de wet-
nouders niet aan hun stoel zijn vastgekleefd
en ten allen tijde bereid zijn op tp staan
voor een ander, als men dat wenschL Gaan
zij heen voor een oppositie, waarvan de
s.-d. het voornaamste bestanddeel vormt, dan
begrijpt hij niet, hoe deze Tractie zich san
wfclhouderszetels wil onttrekken. En ook \v*Ij
moeten beamen, dat. niet In te zien. Het
wordt voor haar als het ware een: noblesse
oblige in zoon geval, anders 7vou haar op
treden immers slechts getuigen van negatie
ven arbeid, nooit in het belang der gemeente
of zelfs van de arbeidersklasse, waarvoor
zt) volhoudt alleen op te komen.
Het bepaald zakelijke der algemeene be
schouwingen was bijzonder poo-vertles, zon
dert men de financieele bespiegelingen" van
den heer Knuttel uit. Bespiegelingen, die
echter o.i. alleen waarde zouden hebben
voor een volmaakte maatschappij met vol
maakte menschen. En aangezien de men-
schen nu eenmaal geen epgelem zijn en het
wel niet zullefi worden ook, zullen wrj daar
over niet gaan uitweiden. Financieel was het
o.L practisch alleen de afirek. voor „nood
zakelijke levensbehoeften", die naar voren
werd gebracht. Op* zich zelf een belangrijk
punt, waarover bij de verdere behandeling
der begrooting wel meer zaf volgen, 't Is
«ren vreemde toestand, goed beschouwd,
hiermee. De naam geeft aan, hoe aanvan-
kelpk bedoeld is, dat het inkomen, beslist
noodzakelijk om in de levensbehoeften te
voorzien, onbelast zou blijven. Alleszins te
verdedigen. De tijden zjjn voorbijgesueld
eD nu ziet men, dat deze bedoeling geheel
op den achtergrond is geschoven, want
f600 aftrek, zooals thans, voor een gezin
en 1*400 voor een ongehuwde is toch zeker
geen bedrage meer, dat in.ernst voldoende
mag heeten te zrjn voor de noodige levens-
bcnoeften. Voor een gezin zoowel als vc or
een ongehuwde zou het bedrag heel wat
verhoogd moeten worden, wilde het daaraan
voldoen. Belangrijke verhooging noemt men
en men komt gedocumenteerd voor den
dag, van de zijde van B. en W. onmogelijk.
Bewijs dat de kapitalistische maatschappij
bankroet is, roept de heer Knuttel triom
fant eljjk en hij wil het kapitaal geleidelijk,
Constance richtte ach op en glimlachte.
_„Ik mankeer niets", zei ze. „Ik heb van
nacht niet best geslapen, dat is alles. Ik
wou Uever uitgaan in de frissohe lucht.
Geef mij het adres van die vrouw als 't u
blieft."
Met tegenzin gaf zuster Mary het adres
op en zei
„Loop clan eerst het Park eens door
neeon een halfuurtje er is geen haast
bij en geniet van de frissche lucht. Neen,
wij kunnen je niet missen. Je bent een van
d© steunpilaren van het Huis!"
Constance ging het Park inde lucht
en d<? rust deden haar goed. Het was een
vrij warme dag en gekoesterd door den
zonneschijn en de boomen met hun rijke
najaarstinten, zat zij op een ijzeren stoel
tegenover den weg. Daar het een mooie
da.g was, waren er veel menschen in het
Park een vroolijk groepje zat naast haar
te babbelen. Het bestond uit twee of drie
dames, prachtig gekleed, en een paar hee-
ren, eveneens keurig uitgedostzij hadden
elkaar bij toeval ontmoet en maakten een
praatje, zonder op de „pleegzuster" te let
ten, en zoo zeiden ze volmaakt vrijuit wat
zij op hot hart hadden.
„Zoo is do arme oude Oast 1 ©bridge dan
eindelijk heengegaan," zei een van de
heeren.
„Ja", antwoordde een der dames met
een poging haar glimlach te verbergen eri
een gepaste uitdrukking op haar gezicht te
voorschijn te roepen. „Men zou haast den
ken, dat het een gelukkige oplossing is."
„O ja", zei een der heeren, „voor hem
on voor lady C&stlebridge ook."
„Arme vrouw I" fluisterde een andere
dame. „Zij heeft een langen on moeilijken
tijd gehad. Zulk een vrouw vol toewijding I I
naar de behoeften, inpalmen ten alg9meemeii
nutte. We willen niet tegenspreken, dat op
die manier een tpdlan^ de zaken gaande
kenden blijven, maar als het kapitaal dan
tenslotte is opgeteerd? Aan alles komt jweh
eens een eind.
Het bewijst o.L alleen, dat er foaten zijn
gemaakt, fouten, die het nu pioeilijk is te
achterhalen, maar die dat toch op een of
ardere manier moeten worden. Productie,-
loon en belasting moeten in goede ver
hol ding tot elkaar worden gebracht en daar
aan mankeert ten huidigen dage nog al het
een en ander.
liet tweede punt van belang wa3 de toe
passing der Zondagswet alhier, waarin men
groot ere mildheid wenschte fe zien gebracht.
Het is ewn teer punt, dat, naai' we vermoe
den. nog heel wat hoofdbrekens zal opleve
ren, voor "het zoo is geregeld, dat het, we
zullen niet zeggen allen, maar dan toch de
(vergroote meerderheid bevredigt. Op den
langen duur zaf de absolute vrijheidsidee,
hoe men dezen dag wil besteden, mit3 blij
vend binnen zekere grenzen natuurlijk, die
getiokken zullen worden volgens een dan
grioende moraal, het o.i. wel winnen. Voor-
loopig blijft hier evenwel alles, zooa'.s het is.
Zooiang de wet er i9, zelde de voorzitter,
die sell wijziging uoodi-g oordeelt, zal ik
haar handhaven. Voor degenen, die anders
willen, geen aangename boodschap, maar,
eerlijk gezegd, het is een standpunt, dat
sterk is te noemen en volkomen wettel ijle.
Een motie-Groeneveld tot verzachting van
de Zondagswet, kelderde.
De verhouding tnsBchen rijk en gemeente
was het derde punt. dat naar voren kwam.
Ln tegenstelling met vroeger, wil men in
uiterst linksche kringen thans jjrootere auto
nomic der gemeenten. Als een gevolg van
het ic it, dat zij zoodoende kans zien voor
meer machtsinvloed hier en daar? Dat is
toch het algemeen menschelïjke
Afcchaffen van ambulant isme; de hoofde-
looze school, straatbelasting, verhooging der
belasting en evenredige schoolge'dheffing,
weraen even aangetipt, maar ook niet meer,
terwgl de heer Van Stralen nog een zake
lijk betoog hield voer een permanent ge
meentelijk levensm dde.'eabedrrjf. in zooverre
een eigenaardig verschijnsel, .dut aldus ge
pleit wordt voor uitschakeling van een be
langrijke groep, ln de maatschappij, terwijl
juist naar normale verhoudingen-terugkeer
weidt gestreefd.
Summa summarum: veel gepraat en wei
nig woL
Loonklassen Invaliditeitswet.
Bij besluit van den Minister van Arbeid
is het volgende bepaald in zake de loonklas
sen, waartoe de verschillende groepen van
aibeiders voor de toepassing van de Invali
diteitswet beboeren.
Art». 1. De manlijke arbeiders worden,
onafhankelijk van den aard hunner werk
zaam t eden verrichten, gerangschikt:
J. Indien zij den leeftijd van 21 jaar
bereikt hebben in de vijfde loonklasse;
II. indien zij den leeftijd van IS jaar,
dcch dien van 21 jaar niet bereikt hebben,
m de vierde loco klasse, met d en verstande,
dat de arbeiders die werkzaamheden verrich;
ten: in 'de diamantindustrie; ten behoeve van
het schuren van schijven; de zeevaart; behal
ve het huishoudelijk en het bed.enend perso
neel op de schepen, in de vijfde 'oonklasse
gei angscbikt worden.
Dl. indien zrj den leeftijd van 14 jaar,
doch dien van i8 jaar niet bereikt hebben,
in de derde loonklasse, met dien verstande,
dat de arbeiders werkzaam: in de diamant
industrie; ten behoeve van het schuren van
&c nr^en; de zeevisscherij en die vissch?rij
"on rivieren en binnenwateren, met uitzonde
ring van de oester- en mossef-visscherij, in
de vierde loonklasse gerangschikt worden,
en dat- de arbeiders, werkzaam ten behoeve
\an de zeevaart, met uitzondering van het
huishoudelijk en bedienend personeel op de
schepen, in de vijfde loonklasse gerangschikt
wc ra en.
Ait 2. De vrouwelijke arbeiders worden,
fLafhankelijk van den aard barer werkzaam
heden en de plaats, waar zij die werkzaam
heden verrichten gerangschikt:
1, Indien zg den leeftijd van 21 jaar be-
Niemand heeft ooit een klacht over haar
lippen hooren koanenen t-ooh weten wij
allen hoeveel zij heeft moeten lijden."
„Ek aou denken, dat zij nu haar beloo-
ning wel ontvangen zal," merkte de eerste
dame op met een beteekenisvollo blik en
zedig de oogen neerslaande.
„O ja, dat denk ik ook!" stemde een der
heeren toe. „Ze hebben zioh best gedragen,
dat verzeker ik u."
„Ja, njetwaar?" stemde de eerste dame
met warmte toe. „Geen kwestie van een
schandaaltje. Arm menschje; zij is altijd
heel verstandig gebleven."
„Ik denk, dat zij wel trouwen zoodra de
rouwtijd om is."
„O natuurlijk riepen de dames in koor
en één voegde er bij„Waar zonden zij op
wachten De gehoelo wereld weet hoe de
zaken staan en iedereen verwacht een
vroegtijdig huwelijk. Hot zal mij bepaald
heel veel genoegen doen, want ik houd
heel veel van haar, en zulk een trouwe
Hef de riet men gaarne beloond."
„A propos", zei de man, die het eerst
had gesproken. „Ik heb Desbrook den laat-
sten tijd in 't geheel niet gezien Weet
iemand waar hij is?"
„Hij rit op die buitenplaats van hem,
geloof ik. Ik heb niet veel van hem gemerkt
sedert hij die bezitting geërfd heeft. Geluk
kige ventHij heeft den titel gekregen én
af het geld van air John op den koop toe,
en nu krijgt hij ook nog de vrouw, die hij
liefheeft8en van de schoonste vrouwen
nog wel van Engeland".
„Ja, is het niet een gelukje vocxr hem?
Ik heb idee, dat zij weldra heel veel ge
nieten zuilen van de wereldsche vermaken
of zouden rij ala een paar verliefde men-
schan üi een. hutje op de hei gaan wonen?
ieikt hebben, in de vierde loonklasse, mefc
dien veistaode, dat:
A. dat de arbeiders, die werkzaamheden
\crrichten in: apotheken; de diamantindu
strie; goud- en zilver-smederijen: ten be
hoeve van schuren van schijven; en de ar
beiders, die belast zrjn met- de leiding van
ot toezicht op personeel, met administratieve
et technische bureauwerkzaamheden. het on-
dei wijzend personeel, alsmede het verplegend
p ei son eel, in de vijfde loonklasse gerang
schikt worden; en dat
B. de arbeiders, die werkzaamheden ver
richten ten behoeve van: aardewerk, caoct-
choucwaren, gips, glas en glaswaren, hui
den en het blooten van vellen, kunstgebitten,
lederwaren en in zadelmakerijen, linoleum,
pleisterbeelden, schoenen, steenen, pannen
en tegels, tabakspijpen, zeemleder, in de
eerde loonklasse gerangschikt worden:
II. indien zij den leeftgd van 18 jaar,
doch die van 21 jaar niet bereikt hebben, in
do derde loonklasse, met dien verstande, dat
A. de arbeiders, die werkzaamheden ver-
ncüten in de diamantindustrie en ten be
hoeve van 'b schuren van schijven, in de
vijfde loonklasse gerangschikt worden; en
dat
B de arbeiders, die werkzaamheden ver
richten: in apotheken, ten behoeve van boe
ken, cartonnages, in goud- en zll/ersmede-
rijen, in den handel en het verkeerswezen,
in hotels en koffiehuizen, in kapperswinkels,
ten behoeve van: lompen en andere afval,
papier en cellulose, papierwaren on papieren
zakken, stroocarton of strooistof, telefoon-
en telegraafdienst en de brievenposterijen,
verplegend personeel, zeevaart zoomede de
arbeiders beiast met de leiding van of too-
zicht op personeel, met administratieve of
technische bureau-werkzaamheden, en onder
wijzend personeel, ïn "de vTerde loonklasse
geiangschikb worden;
III. indien zn den leeftijd van 14 jaar,
doch dien van 18 jaar niet bereikt hebben, in
de dei de loonklasse, met dien verstande, dat:
A. de arbeiders, die werkzaamheden ver
richten in de diamantindustrie eu ten be
hoeve van het schuren van schijven, in de
vuide loonklasse gerangschikt worden en
dat:
B. de arbeiders, die werkzaamheden vel
lichten ten behoeve van: aardewerk, beelden
en ornamenten, bezems, boenders, borstels,
br-i stelhout, kwasten of petiseelen, bouten,
klinknagels of moeren, cachet-snijden en gra-
veeren. caoutchouc waren, capsules, in cou
lant-, boek-, metaal- en steendrukkerijen;
ten behoeve van: draadnagels en in draad-
trekKer\jen, glas, gloeilampen, hoep6ls, hout
en teeoschillen, huiden en het blooten van
velien; in ju weiiers-werkplaatsen* ten be-
noeve van: kunstgebitten, kurk, balein, been,
hi'-.in, kunstbaleinèü, of paarlemoer; land-%
tuin- ec boschbouw; lederwaren en in zadel
makerijen; leesten, linoleum, manden, matten;
in mfpsenmakerrjen; ten behoeve van: meu-
fctien, porselein, aardewerk, fluweel, hout
en andere stoffen; rijtuigen en wagens;
rotding schoenen, stoenen, pannen en tegels,
stoelen, tabakspijpen, turf en veeubagger;
vee nou der ij; in veenderijen; vergulden, we
verskammen of rieten; en de arbeiders, die
werkzaam heden verrichten in inrichtingen j
van werenschap en kunst, van publieke ver- j
makeiijkhcd.n. Ia schouwburgen en concert-
zalen en dergelijke in de tweede loonklasse
ceracgschikt worden.
Alt., 3. Indien een arbeider, ingevolge
de voorgaande artikelen, zou behoo.ren tot
meer dan één groep van arbeiders, wordt
tm voor -de toepassing van dit belist geacht
te beboeren tol de groep, welke in de lioog-
ste loonklasse is gerangschikt.
Alt. 4. Tot de hoogste loonklasse be
hoort, onafhankelijk van zijn leeftijd of ge-
slacLi, de arbeider, wiens loco geheel bestaat
in verstrekkingen in nafcura.
Ait. 5. In afwijking van de bovenstaande
b«*aiingeci behoort de arbeider, die uitsiui-
tei.d recht heeft op een vast loon in geld,
onafhankelijk van zijn le-eftijd of geslacht,
tot de loonklasse, waarin hrj naar dat vast
loon valt, wanneer de dienstbetrekking ge
acht moet worden de arbeidskracht van dien
arl-eider geheel of zoo goed als jgeheel in
tK?lag te nemen.
Bestrijding van het onredelijk opdrijven en
hooghouden van prijzen.
ZooaJs wij reeds in 't kort meldden, is
ingediend een wetsontwerp, houdende de
Jo kunt nooit vooruit zeggen, wat de men
schen zullen doen. Agnes ge-eft mij altijd
den indruk, dat de dingen, die andere men
schen amuseeren, haar vervelen."
„Maar, Heve kind", merkte een der an
dere dames op, „als men zijn hart op één
ding gesteld heeft en men kan het niet
krijgen, dan vervelen alle andere dingen je
altijd."
Een algemeene lach begroette deze uit
spraak toen. liep het groepje verder. Con
stance bleef nog een paar minuten ritten,
met haar handen saamgevouwen onder haar
mantel. Ieder woord, dat zij zoo lichtvaar
dig hadden uitgesproken, was eon dolk
steek geweest in liaar hart. Natuurlijk,
sir Ralph zou met lady Castlebridgo trou
wen het was niet meer dan billijk, dat hij
dit deed. Had zij, Constance, hem niet
verworpen, zoodat hij vrij was te trouwen
met de vrouw, die hij zoo lang had liefge
had, wanneer hij vrij was om dat tc doen?
Een oogenblik daarna stond zij op en
Hep in de richting der straat, welke zuster
Mary haar had opgegeven. Zij was blij,
dat zij iets te doen had; iets, dat afleiding
gaf aan hasj gedachten, want het gesprek,
dat zij had aangehoord, het hooren uit
spreken van den geliefden naam, had baar
hart pijnlijk aangedaan. Zij vond het num
mer van het huis, een van. die armoedige,
onrindelijko buizen, waaraan rij reeds go-
woon was geraakt. De deur werd openge
daan door een kind, dat er zóé vuil uit
zag in haar gericht, en haar zéó eolierp
aaüzag, alsof rij reeds een volwassen
dienstmeisje was.
„Miss Thorpe?" rei het kind met een
schelle stem. „O ja, ze is thuis. Er is niet
veel kans, dat zij uit is", zei zo met een
grijnslach. „Wou u haar spreken? Tweede
maatregelen ter bestrijding van het onre
delijk opdrijven en hoog houden van prjg-
zon.
Artikel 1 bepaalt, dat er is een Centrale
Duurtoraad.
Artikel 2 zegt»:
Do Centrale Duur te raad stelt in de tak
ken van nijverheid, handel, landbouw en
verkeer, waar zulks, naar zijn oordeel of
naar dat van onzen Minister van Land
bouw in het algemeen b.elang der bevolking
gewenscht is, onderreek in naar de oor
zaken van de duurte van goederen en win
sten; verstrekt aan het publiek de door
hem nuttig geachte wenken en mededoe-
Hngen, de bestrijding der duurte betreffen
de vestigt de aandacht van onzen Minis
ter van Landbouw op maatregelen die naar
het oordeel van den raad zijn te némen tot
bestrijding der duurtedient onzen Minis
ter van Landbouw desgevraagd v&n bericht
en raad in alle zaken de bestrijding der
duurte betreffende.
Verder wordt bepaald
De Centrale Duurteraad is bevoegd, om,
indien en voor zoover hij dit in het alge
meen belang der bevolking ter bestrijding
van het onredelijk opdrijven of hooghouden
van prijzen van goederen of diensten noo-
dlig acht
a. een bij overeenkomst bedongen prijs
terug te brengen tot wat, alle omstandig
heden in aanmerking genomen, een rede-
lijko prijs mag worden geachtb. een be
ding, waarbij de vrijheid om overeenkom
sten aan te gaan wordt beperkt, geheel of
gedeeltelijk te vernietigen c. een overeen
komst geheel of gedeeltelijk te vernietigen.
De Centrale Duurteraa-d bestaat uit ten
minste vijf leden en voorts uit plaatsver
vangende leden en buitengewono leden. Hij
wordt bijgestaan door een secretaris, die
als zoodanig niet Hd 13.
Do leden, d© plaatsvervangende leden,
de buitengewone leden en de secretaris
worden door de Kroon benoemd en ontsla
gen.
Vergadering van Vrijdagmiddag.
Regeling van werkzaamheden.
Besloten wordt na de onderwijswetten, volgen-»
de op Hoofdstuk Va, te behandelen Hoofdstuk
Xa (Arbeid) en Hoofdstuk VI (Marine)
De VOORZITTER zegt, dat de beraadslagin
gen bij Hoofdstuk X (Landbouw) een grooten
omvang hebben aangenomen; al is dat begrijpe
lijk. Maar mocht dat bij andere hoofdstukken
ook het geval zijn, dan zal spr. overwegen, om,
behalve een spreekrantsoen, ook vast te stellen
een tijd van behandeling voor elk hoofdstuk,
waarbij met de rantsoeneering van den spreek
tijd dan rekening wordt gehouden.
Staatsbcgrooiing 1920.
Hoofdstuk Va (Onderwijs, Kunsten en
en Weienschappen).
Voortgegaan wordt met do bebandeHng van
Hoofdstuk Va (Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen) der Staat-begrooting 1920.
Aan de orde is de verdere behandeling van
art.223 (suhsidieering van de dramatische
kunst.
Do heer KLEEREKOPER (S. D. A. P.) zal
tot een andere conclusie dan de Minister moeten
komen, al 'heeft hij waardeering voor diens
krachtig optreden. Staatssteun voor het toon eel
acht spr. noodzakelijk. Men beeft het tooneel al
tijd negatief behandeld en zich er verre van ge
houden, omdat het onzedelijk zou zijn- lu de
laatste jaren is het tooneel echter op booger
peil gekomen. Het tooneel is nog noodlijdend,
betoogt spr. verder, en behoeft steun. Hij herin
nert dan aan do instelling der Staatscommissie
k voor do dramatische kunst. Deze geeft in haar
samenstelling niet voldoende alle schakeeringen
weer. Spr. is het eons met hetgeen de voorzit
ter dor Staatscommissie, jhr. mr. Feiih, bij do
installatie gezegd beeft, dat men te onderschei
den beeft tusschen zuivere kunst en kunst, wel
ke zich ijdellijk met dion naam tooit. Alles, wat
den mensch veredelt en verheft, raag op don
naam kunst aanspraak maken. Op den voor
grond treedt in het rapport de vraag of er voor
waarden gesteld moeten worden in verband met
de openbare orde en do goede zoden. Spr. critic
seert dan de voorwaarden, welke gesteld zijn,.
verdieping achterpas op het gat in d£ii
vloer op het portaal".
Constance vermeed het gat op het por
taal en sfond voor de achterkamer tweede
verdieping. Zij klopte. Een lang niet on
aangename strem verzocht haar binnen te
komenrij trad de kamer in.
In een schraal gemeubileerde kamer lag
een vrouw met een mooi, maar vervallen
en mager gezicht. Terwijl Óonstance naar
haar toe ging, zag rij al dadelijk, dat de
kamer, ofschoon zeer armoedig, er netjes
en zindelijk uitzag, en zij zag ook, bijna bij
den eersten oogopslag, dat de vrouw niet
waa als de gewone armen, waarmee het
even moeilijk is om te gaan als met den
gewonen misdadiger of dronkaard. -
Een flauwe blos vertoonde rich op heit
bleeke gelaat van de zieke, toen zij do be
zoekster reg binnenkomen zij rees een
weinig overeind op haar elleboog en wees
Constance den eenigen stoel aantoen
wachtte zij af, met haar donkere oogen op
Constance's gericht gevestigd, met een
nieuwsgierigheid, die ruimschoots getem
perd werd door de openhartige bewonde
ring van een vrouw voor vrouwelijke lief
talligheid.
„Ik kom van „Ons Huis," zei Constance.
„Wij hoorden, cïa.t u riek was, en ik daoht
u misschien van dienst te kunnen rijn, D?>t
hoop. ik. Wat is er? Toe, ga weer liggen;
opritten zal u vermoeien. Wacht, laat ik d«
sjaal ooi u, heen trekken."
fWordt vervolgd).
