SPORT KUNST EN LETTEREN. BRIEVEN UIT PARIJS. BUITENLAND. VRAGENRUBRIEK. VOETBAL. WedslrydprogrniiLiiia voor morgan. NEDERLANDSCHE VOETBALBOND. Ie klasse. D. F. C.A jax 3 Sparta—H. V. V.H. F. C—U. V. V.H. B. S.—Haarlem Blauw-Wit—Y. O. 0.A. F. C.-Quick. Sde klasse D. Celeritas—iDelfia D. Y. C.L. F. 0. Alphen B. M. T. LEIDSCHE VOETBALBOND. Eerste klasse: D. L. V. I-U. Y. S. I; Beresteyn I- D. S. Y. I; Lugdunum I—L. F. C. II;. do wedstrijd A. S. 0. ITeylingen is uit geste^. Tweede klasse; D. S. V. II—L. F. C. III. Overzicht. Yoetbal is werkelijk een spel vol verras- singen. Wie had bijv. na den zeer slechten wedstrijd in Utrecht, het mogelijk geacht, dat Y. O. O. nu nummer één zou staan, dat de wedstrijd Blauw Wit—Y. O. C. morgen waarschijnlijk zal beslissen, wie voorloopig t in de groote Westelijke de leiding zal ne men. Y. O. C„ Blauw-Wit en Ui V. V. hebben alle drie eon gelijk aantal punj^n, en het betere doclgemiddelde van Y. O. C. bracht de Rotterdammers op de eore-plaats Intusschen langer dan één week zullen zij er geen pleizier van hebben lijkt ons, want Blauw-Wit is in 't stadion zeker niet voor de poes, In het voor V. O. O. o.i. allergun stigste geval brengen de Rotterdammers het niet verder dan een gelijk spel, en daarmee U. Y. V. op de eerste plaats. Jan Yos c.s, gaat op bezoek bij H. F. C. en de uitslag is zeker niet. twijfelachtig. „The good old" zit- wel in 't hoekje waar de sla gen vallen, en hoe jammer het ook is, wij vreezen, dat H. F. O., één van de weinige clubs, die nog voetbal speelde om 't- spel, het dit jaar evenals zoovele andere vereeni- gingen, zal moeten afleggen. Ajax gaat op bedoek bij D. F. C-., waarschijnlijk om tweo punten mee naar Amsterdam te nemen. Ook voor de derde Amsterdamsen© club, A. F. O. voorspellen wij een overwinning. Immers Quick is ook nu, evenals do laatste jaren een ernstig ca.ndidaat voor één van de fatale plaatsen. Met H. B. S. is heb mis. De kampioensvorm zijn do heeren kwijt, en een overwinning van Haarlem morgen, zou ons niet verwonderen. Sparta H. Y. Y., de wedstrijd met. een traditie zal dit jaar wel voor de geel-zwarte Hage naars zijn. Met L. F. C. wil het ook niet bijster luk ken. i Onze stadgenooten bezetten nu de vierde plaats op de ranglijst, juist in het midden dus, en toch, wij schreven het al meer, lijkt ons het L. F. C.-elftal sterk ge noeg om een goed'e gooi naar het kampioen schap to doen. Komt L. F. O.'ers, pakt eens aan morgen, en breng de tweo kostbare punten mee naar Leiden. De bezetting van de eerste plaats, in den L. V. B. is nog zeer onzeker. Beresteijn U. V. S. of D. S. V. zijn de meest op den voorgrond tredende c-andidaten. Intusschen verloor U V. S. Zondag van Beresteijn, waartegenover staat, dat de eerste maal Beresteijn verloor. D. S. 'Y. is nog geen enkel puntje kwijt, maar het spel, dat D. S. V. Zondag j.l." tegen L. F. C. II liet zien, lijkt ons nu niet zoo etërk, om dc H. B. S.-club zoncler meer maar als de a.s. kampioenen te doodverven. Morgen krijgen (fo heeren de gelegenheid om te laten zien, dat het hun ernst is met bet kampioen schap Of Beresteijn echter genegen is, mor gen het- kind van de rekening te worden, betwijfelen wij intusschen sterk. U. Y. S. dat bij D L. V. op bezoek gaat, moet. wel winnen, om haar kansen op de eere-plaats niet geheel te laten verloren gaan. De ver standhouding tussehen Lugdunum en L. F. O. II zal wel iets te wenschen over laten, ssoodat het zaak is, hier iemand met de lei ding te belasten, die voor zijn taak bere kend is. Een voorspelling lijkt ons hier moeilijk. Heel sterk is noch Lugdunum noch L. F. O. IT. Do geel-zwarte reserves kon den anders toch wel iets presteeren, het elftal is sterk genoeg, maar het enthu siasm© ontbreekt. L. F. C. III zal de dupe worden van het feit, dat allo L. F. C.-elftallen morgen in het veld moeten. Was dit niet het geval, dan geloofden wij eerder aan een L. F. C. IH-overwinning, dan aan een dito van D. S. Y. II. KORFBAL. Programma voor morgen. West I AVitesse (L.)—D. E. D.D. V. D.-D. T. Y. West IB: A. LO.-Vitesse (H;)O. B. C. R.-H. S. V. West IC: AdvendoHercules; D. D. V.-A. W. West II E Rood-WitFluks IIHaar lem IIH. S. V. II. Oost I A QuickZ. K.C.Be Quick— E. K. C, A. Oost I BWilhelminaDelden. Overzicht. Hebben de Leideïiaars den vorigen Zon dag kunnen genieten van een spannenden strijd, morgen zullen ze dat weer kunnen doen en bovendien van nog fijner spel, want al rnoge Yitesse niet zoo sterk zijn als andere jaren, het fijne en hooge spel blijft bij haar, wat nog geen enkele club heeft kunnen overtreffen. Maar met fijn en licht spel komt men er niet alleen. Dat heeft D. E. D. ten minste vorigen Zondag be wezen en een goede dosis lengte en stevig heid der spelers kan nog meer teweeg brengen. Daarom gelooven we, dat. D. E. D. zich de meerdere van Yitesse zal too- »en, hoewel het krachtsverschil niet groot- zal zijn. We hopen echt-er» dat de Amster dammers ditmaal geen gebruik van hun lengte zullen maken, zooals in den eersten "Wedstrijd ku«£chen beide twaalftallen. Laat Yitesse nu ook eens voor een verras sing zorgen. In Amsterdam een plaatselijke ontmoe ting. Voordeel van veld bestaat, er niet, daar beide Yereenigingcn op het grint ploeteren. Wie échter het sterkste zal blijken, valt. moeilijk to voorspellen. Wij dachten, dat D. T. V. door het verjongen haar lste twaalftal de zwakste der I A-ers zou zijn. Zij heeft echter verleden week ge toond dit niet te zijn, weshalve we maar een gelukkige greep zullen doen en voor de roodfcragen ditmaal een overwinning voorspellen. In I B trekt ons do ontmoeting O. S. C.°R.—H. S. Y. de aandacht. Op eigen veld werd H. V. geslagen. Sedert dien tijd heeft zij niet veel moois vertoond tegen andere twaalftallen, waarom wij voorzien, dat zij ook ditqiaal geen succes zal hebben. A. L. O.'moet teren op haar ouden roem, daar het nu ook al niets goeds vertoond heeft. Yitesse (H.) heeft slechts een wed strijd gespeeld en verloren, du9 is nog niet op dreef. Toch zal deze ploeg van de oudste Haagsclie Korfbalclub wel weten te winnen. Advendo—Hercules moet volgens papier voor de Haarlemmers zijn, terwijl D. D. V. liet- Allen Weerbaar een. lesje ral geven, niet alleen in spel maar ook in doelen. Voor do II E klasse zullen morgen tweo wedstrijden gespeeld worden. Fluks II trekt naar Den Haag om Rood-Wit te be strijden. Wanneer deze laatste ploeg niet te veel succes zal hebben met haar zwengel- schoten, dan houden we het op de Leide naars, die morgen volledig zullen verschij nen. In de andere ontmoeting zullen de Haagsclie reserven zich de sterkste toonen. Yoor het. Oosten voorzien we een gelijk spel tussehen Quick en Z. K. C., daar beide ploegen ongeveer even .sterk zijn. E. K. O. A„ dat aan 't tanen schijnt te zijn, geven we geen kans tégen Be Quick. Na- een langen tijd rust komt. Wilhelmina weer in 't veld en wel op haar eigen ter rein. Wij vreezen, dat Delden i iet. opge wassen zal zijn tegen do Enschedcers. WIELRIJDEN Leidscke Reu- en Toerist en-vereen: ging "„Swift". - Morgen zal d'eze vereeniging een club- tocht houden naar Den Haag alwaar haar lid J". Hageman voor de 4e maal ziin gewon nen Rhode-bekcr zal moeten verdedigen te gen de Spartanen. Het Schoiiwtooneel. Ju „De Val van den Tyran", de blij- eindigende Deeosche familie-geschiedenis, die-door „Het Sehouwtopneev", dir. Adr. van der Horst en Jan Musch, a.s. Zondig in den Stadsschouwburg zal worden o g vo rd, lie den op de dames: Esther de Boer-Van Rijk, Sophie de Vries, Doha. Blanken:te:u, H. Rij kenVan Rijk, "M. van der Lugj Me'.sert, "Willy von Salier, Doortje van Etsen, en de heeren: Frits Bouwmeester, Com. Lag *m n cn -U Ezermanl De regie is van den heer Adr. van der Horst. Lied eren ave nd Cf,rry Nera. Deze nog j ugdige sjpraanz n_;ere3 komt hier a.s. Dingdag in de 'kleine zaal Stadsge hoorzaal e.n liederenavoad gever. Het pro- T.r.g r.mma bevat li.deren van Glück, Schu bert, Brahms, Hol en S. de Lange. Corry Neia beschikt over een praclifge stem van Lo:g tot laag fijn geschakeerd, meestal van licht naar denker. Zij bezit zonder twijfel talent voor sierlijk gebaar en charmante tooiireving. •N. Y. Tooneelveieenigiiig. A.s. Woensdag zal door de N. V. „Tooneel- vereen'ging", directie: Herman HeyermanB in den Schouwburg, alhier, de eerste opvoe ring te dezer stede worden gegeven van het blyspel. „Nummer Zeventien", in 3 be drijven van Carl Rössler, in de bewerking van S. Falkland. Dit stuk werd vanaf 1 Sep tember reeds 66 maal te Amsterdam opge voerd, Optredenden zrjn de dames: Mimi Buyr, Marie Gyswyt, Jo Hoff, Truus Post, M. v. Westerhoven, Julia Ude en de hee ren: R. Bouwmeester, Marcel van Gestel, Hein Harms, J. A. de Haas, Cor Her mus, Nico do Jong. A. C. Kreeft, G. J. v. Staal- duynen, B. van Schaik, A. Verhagen, Ad. Verzvl, J, Yjsscher, M. <;le Wildt/. .1. Kaart Sr» e.a. Nieuwe uitgaven. Verscfienen is aflevering 2 van „Neder land in. oorlogstijd", uitgave van Elsevier s Uitgeversmaatschappij te Amsterdam. Het bevat hoofdstuk II „de mobilisatie der zee macht" en hoofdstuk III „De militaire handhaving van neutraliteit en gezag". Het Financieel Pers- on Publiciteitsbu reau te Amsterdam, uitgever van het dag blad „Beursnieuws", heeft alsook doen verschijnen het weekblad ;,De Financièele Revue" en het weekblad „Dc Belasting betaler". het laatste als officieel orgaan van den onlangs op ge rich ton Nederla.nd- scben Bond van Belastingbetalers. Beide bladen hebben uitstekende mede werkers, -en de teekeningen van Landré, Piihke, Rot, Rotgans, Schlette, e. a. doen heel aardig aan in deze anti-socialistische notenkrakers. (Van onzen correspondent). (Nadf.uk verboden). Parijs, 20 October 1919. Parijsch straatleven* Dé zilveren herfsfnevelen omsluieren Parijs. In den avond strijkt een vorstige koelte over de; boulevards en het duizendvoudig gelig lantaarn schijnsel verwarmt met behaarlijke lichtstraling de mistige avondstemming. Eindeloozc reeksen auto's glijden over het donkerglinsterend asphalt, do vrouwtjes, diep gedolven in hun foumires, spoeden zich snel voort; van uit do winkels Straalt een warm licht. Met duizenden licht schijnsels stralen do gi'óole boulevaru-café's, veel donkere mannenfiguren gaan voorbij met pinkende cigaretten, vlug. pittig in de herfstige avondnevel. Over de boulevards Langt .een geur van mi mosa en van gebrande marrons. Parijs is meer Parijs dan ooit..;.. Op Montmarlre zijir do lantaarns nog inniger droomend, de nevel is cr mysterieuzer, de smal le stijgende straatjes, de glinsterende trappen zijn er vol diepe intieme avondschaduwingen. Schol vellichte étalages met „huitres portugai- scs", stalletjes met „fritures", haastige men- schen, die zich snel, .prettig voortspoeden. Orer al hoog in de grillige vooröver hangende huizen pinken de lichtjes van den avond. Op de„Butie" langs dó smalle 'sikgen- en trappen, die leidon naar de ij.duistere„Sacré-. Coeui", daarboven, strijken gehc-imnisvojl de-ne velen van denParijscheii avond. Vanuit een'ca baret komt vaag gezang on guilaargcto^kell. Het wordt stiller om mij heenJ als in eèn vreed zaam dorp. Een hond blaft- -in de stilte. Een vroolijke grove mannenstem klinkt kalmeerend ergens van uit een nog c.penstaand*raam in een oud huis 'f Ou de ..Place du Tera©" is het doodstil. Bo ven mij droomt zilvergrijs dc Sacré-Gocur Een paar dagen geleden in liet herfstig zon licht hebben hier honderden bisschoppen, dc hoogste prelaten van 'Frankrijk, het wijdings- Teest gevierd en het oude kerkgoud heeft zwaai1- melancliolick geglinsterd, -de wierookdampen hebben omhuld liet hooge grijze Byzanlijnsclio heiligdom, waar talloozcn samen waren, in de votie vereend. De Saeró-Goour, op liet hoogte punt van liet oude lieve quartier van Montmar- tre, is een der liefste plekken van hot lieflijk Parijsv Zooveel malen ziet men de zilvergrijze koepels afsteken tegen de ijl-blauwe Parijsclie hemel, zoovele malen in het. woelige loven der Grandsboulevards ziet men daar in de verte do groet van hel lieve morst mensohelijkc qnartier van Parijs: Montmarlre. f Montmarlro, met zijn GUcj scheve huizen, gril lige stegen en trapjes, doodstille intieme plein tjes, tuinen, pavilliocns, schilders-ateliers, met zijn kleine cabarets en met hol wonderlijk woe lig nachtleven van de „Boulevard de Glichy dat zoo iets romantisch c-n gemoedelijks lioeft. Montmarlre met zijn kleine, intic-mc eethuizen en café'tjes, zijn oudorwclsche sentimenleele cir cussen, zijn wonderlijk bezield straatleven. Dezer dagen i3 er in den „Javdin d'Acclinia- tation'' in het ..Bois" een hondenlentoonstelling geweest Vooral het edele ras der herders" is er gewaardeerd, ec-n ras dat zich in den ooglog ook 'de sehoonsto' lauweren" heeft geoogst. Langzamerhand hebben dc gedemobiliseerde!! oorlogshonden, waarvan er vele eervol vermeld zijn en vele gewond, hun viedestehuis gevonden. Ik heb ook deze honden bezocht in de „Jardin" des Plantos". De meesten hunner waren niet „mooi" meer, sommige mank, sommige half blind, velen met kale plekken en lidteekens maar met oogen! Toen ik deze hondenoogen zag kreeg ik oen emotie van iels héél edels, héél teers en ontroerends. Helaas worden vele van deze trouwe makkers van- den-mensch hier in Parijs Verdelgd; volgens een verordening van den Prefect van Politie om de hondsdolheid te, bestrijden. Wie zoo c-en „rafie" bijwoont, waarbij de-lósloopende honden onverhoeds gevangen worden' mot een soort .las so's van dun ijzerdraad en Jn tralie-wagens ge smeten om afgemaakt te woïden, voelt zijn hart ineenkrimpen. Maar wij zien liier langs de straat veel kleine levensd'ngen die triest of navrant zijn en ook dit wordt iels gewoons, iets alledaagsch in het Parijsclie straatleven. De vervallen oude straatzangeres, eenmaal een schoone trotsche jonge dame, die triomfeerend door 't leven ging, de halfblinde violist, die be vend oude aria's uit opera's speelt; de talloozo en tallooze oorlogsverminkten, het zijn ver schijningen ons hier in Parijs zóó vertrouwd, zóó over hekend. dat zij welhaast geen schok kende omotio moer geven. Het straatleven hier is vol verscheidenheid en het gele licht der railliocnen róvorbères der „villo lumièro" schijnt over goeden en boozen, over de kinderen van hel geluk en de kinderen der ellende. STéFAN. Karakterschetsen. De „Voss. Ztg." ontleent aan. Czernin's her inneringen: Aartshertog Frans Ferdinapd, zoo schrijft bij, was een onvoorwaardelijk voorstander van het Groot-Oostenrijksche program. Zijn denkbeeld was, do monarchie in talrijke min of meer zelf standige nationale staten te ontbinden, welke voor belangrijko en onmisbare aangelegenheden een gemeenschappelijk orgaan in A-Vecnen zou den hebben. Keizer Franz Józcf was veel te conservatief en te oud om op de denkbeelden van zijn neef in te gaan. Dc gave, met men- schen te kunnen omgaan, ontbrak den aarts hertog. Zoo was het ook* te verklaren, dat de verhouding tussehen den ouden keizer en hem steeds slechter werd. Hierbij was de 6chuld ongetwijfeld aan weerskanten to zoeken. Het standpunt van den ouden keizer was: „Zoo lang ik regeer, heeft niemand anders daarbij mee te praten" en het standpunt van den aarts hertog: „Ik zal eenmaal moeten hoeten voor de regeeringsfoulen van thans". Do troonopvolger maakte zich verder, gehaat door zijn strenge financieelo maat regelen en zijn onverbiddelijk heid tegenover iederen ondergeschikte. De kei zer maakto zich steeds zeer bezorgd over de toekomstplannen van den aartshertog. Over keizer Wilhelm II schrijft Czernin: Het. is bekend, dat het. voornaamste kenmerk van zijn karakter en gedachtengang zijn vaste over tuiging van zijn goddelijko roeping was en van de „in het Duitsche volk onuitroeibaar .worte lende dynaatische gevoelens". Ook Bismarck geloofde aan de dynastisclio gevoelens van de Duitschers. Hij was, zooals hij zelf steeds be weerde; door on <lo.or dynastiseli, maar slechts zoolang keizer Wilhelm I leefde. Keizer Wil helm II, die hem slecht behandeld had, rnoclit hij niet lijden. Hij maakte van zijn gevoelens geen geheim. Hij hing het portret van den „jongen man" in de wasch-keuken en schreef een boek over hem, dat ingevolge de aauvallnu, die het bevatte* niet kon worden gepubliceerd. (Eerstdaags zal het als derde deel van dc „Ge- danken mul Eiinnerungeü" verschijnen. Red. „L. D.") Hel volk zal zich echter op den duur slechts tot dien staatsvorm uitspreken, welke het best orde, arbeid, welstand cn tevredenheid waar borgt. Bij 99 procent der bevolking zijn pa triottisme en geestdrift voor den cenen of an deren staatsvorm slechts een maag-kwestie. Bij de beoordceling van Wilhelm II moet in aanmerking worden genomen, dat hij van zijn jeugd af misleid was cn dat hem een wereld was getoond, die in het geheel niet bc3tohd. Allen monarchen moest geleerd worden, dat hun volk hen in het geheel niet lief heeft c-n dat zij het in het gunstigste geval volmaakt onverschillig zijn. Dal zou de waarheid zijn en dit besef zou de monarchen voor anders onver mijdelijke verkeerde gevolgtrekkingen behoeven. Keizer Wilhelm is hiervan een treffend vpor- beekl. Ik geloof, dat er geón monarch is, die van^betero bedoelingen was bezield, dan keizer Wilhelm. Hij leefde slechts voor zijn beroep; „zooals hij het opvatte". Zijn gehcole denken en doen concentreerden zich om liet welzijn van liet Duitsche volk. Van den aanvang werd hij verkeerd begrepen. Hij hield redevoeringen, toe spraken cn maakte gestes, die niet slechts do toehoorders, maar de gehcelc wereld moesten winnen en stootte daardoor vaak af. De vele millioenen, dio thans verwenschingen op heru uitstorten, konden zich niet diep genoeg bukken, wannéér bij in den glans van zijn vollo heer lijkheid verscheen. De wensch, den keizer alles aangenaam te maken, moest op den duur als een lichaam en ziel verslappend vergif wer ken. In zijn jonge jaren liietd keizer Wilhelm II zicli niet altijd streng aan do constitutioneelc instellingen. Later legde hij deze fout geheel af en handqlde nooit zonder welen van zijn raadgevers. Ook keizer Franz Jozef had aan dii principe als een evangelie vastgehouden. In do jaren 1917 en 3 918, toen ik uil hoofde van mijn ambt veel met Willem II uistaande had, was zijn angst voor onaan gename gesprekken zoo sterk, dat liet dik wijls zeer moeilijk was, het noodzakelijkste mot hem to behandelen. Ik herinner mij, dat ik hem eens, op het gevaar af de tegenover een gekroond hoofd vereischte eerbicdighcnd .uit het oog to ver liezen, tot een gesprek onder vier oogen heb moeten dwingen. Ik was met keizer Kare! aan het Oostfront, cn stapte to Rom berg in den trein van Wilhelm II over, waarmede ik twee uur moest reizen. Het was mijn plan, hem eenige aangolegenlie den uiteen te zettener was niets onaan genaams bij. Hoe het kwam, weet ik niet, doch blijkbaar verwachtte de keizer een pijnlijk onderhoud, en verzette zich lijde lijk tegen hel gesprek, dat ik met hem wilde hebbën. Hij noodigde mij uit, in den restauratiewagen, met hem te gaan ontbij ten, hetgeen wij aldaar in gezelschap van ongeveer "ien andere hccrcn deden. Het was mij dus niet mogelijk, do zakelijke aan gelegenheden te behandelen. Hot ontbijt was reeds lang afgeloopen, docb. de koizc-r stopcl riiéfc óp. Ik moest hem mcérmalëii om een gesprek onder vier oogen verzoe ken; eindelijk stond hij op, doch; deed eep der" heeren' van het ministerie Van -fouiten- Jandsche zaken aan het gesprok deelnemen, alsof hij zich wilde beschermen tegen eveii- tu cle aanval 1 en' Tegenover vreemden was de keizer nooit barsch, hetgeen tegenover zijn eigen omge ving wel eens het geval schijnt geweest te zijn Natuurlijk bevonden zich in dc onmid dellijke nabijheid van den keizer steeds lie den, wier „mannentrots" een sterken druk konden verdragen Het- is echter gebleken, dat de meest serviele personen niet de hovelingen waren, doch generaals, admi raals, professoren, ambtenaren, volksver tegenwoordigers en geleerden, dio den kei zer slechts zelden zagen. Vooral in de tweede helft van een oor log waren de mannen in do omgeving van den keizer geen oogendienaars, vooral Lu- ctendorff niet. De geheel© aard van Luden- dorff verzette zich tegen elke vleierij. Ener giek, stoutmoedig, doel- en zelfbewust, voelde hij zich door iedere tegenspraak ge prikkeld; het was ook niet zijn gewoonte, zijn woorden nauwkeurig te wikken en te wegen. Het was hem bovendien geheel on verschillig, of hij zijn keizer of iemand anders voor zich had. Hij viel iedereen aan, dio hem in den weg stond. Zonder twijfel had de vleierij .te Berlijn stuitender vormen aangenomenj dan ooit to Weenen het geval was geweest. Dat staats lieden en hoogwaardigheidsbekleëders den keizer de hand kusten, was te Weenen ab- coluut onmogelijk. Ik heb echter dikwijls gezien, dat dit bij Keizer Wilhelm II ge beurde. Tijdens de Kieler weck kusten twee heeren de hand van den keizer, nadat, zij van hem een klein souvenir hadden ont vangen. Op dc Kieler week kwamen steeds tal rijke vreemdelingen; Amerikanen, Engel- schen en Fransehen. Wilhelm II hield zich veel met hen bezig, cu bijna zonder uitzon dering kwamen zij onder de charme zijner persoonlijkheid. Hij koesterde echter eee. zekete voorliefde voor Amerikawat hij voor Engeland gevoelde, is moeilijk te be schrijven. Ik kreeg echter den indruk, ver telt Czernin, dat dc keizer onaangenaam getroffen was door de "geringe sympathie, die men aan de Theems voor hem gevoél de hij zou daar gaarne populair zijn ge weest. Hij was er zich Vólkomen van be wust, dat de wijze, waarop hij in Enge land werd beoordeeld, invloed of!) de ver houding van dat land tot Duiitschlaud uit oefende zijn wensch, in Engeland popu lair te zijn, kreeg daardoor belang voor do internationale poliftlek. Persoonlijke sym pathieën en antipathieën in de leidende kringen oefenen dikwijls grooten invloed uit op de wereldgeschiedenis. De politiek werd gemaakt door mensclien,' en dat zal ook in de toekomst zoo zijn: persoonlijke verhoudingen zullen bierbij &leeds een rol spelen. De insluitingspolitiek van koning George begon, toen hij de overtuiging ge kregen had, dat het onmogelijk was, met Duitschland tot overeenstemming te gera ken. Oorlogsmoede cn verlangend naar den vrede in den waarachtigen zin des woords was kroonprins Wilhelm, toen ik hem vele jaren in den zomer van 191V weerzag. Ik was naar het Franeche front gegaan om hem te ontmoeten en te probeeren of het niet mogelijk zou zijn'om met zijn hulp do leidende militairen tot toegevendheid te brengen. Mijn laatst© onderhoud niet -hem bewees mij, dat, zoo hij ooit- oorlogszuchtig was geweest, hij.Vm volstandig v rede lie- vend was geworden. Toen ik teruggekeerd was, schreef de keizer van Oostenrijk den kroonprins een brief, dio ik ontworpen liad en waarin de volgende zinsnede voor kwam ,.Ik beschik over duidelijke aanwij zingen, dat wij Frankrijk op onze hand kunnen krijgen, als Duitschland er toe zou kunnen komen om zekere territoriale con cessies1 to doen in Elzas-Lotliaringen. Als wij Frankrijk op onze hand hebben, zijn wij de overwinnaars en kan Duitschland zich elders ruimschoots schadeloos stellen. Ik wil echter niet, dat Duitschland alleen of fers znl brengen. Ik ben bereid niet alleen om heel en al van Polen af te zien, maar -cok om Galicié aan Polen af te staan en te helpen bevorderen, dat dit rijk bij Duitsch land gevoegd wordt" Het antwoord van don kroonprins was heel vriendelijk c-n te gemoetkomend, doch was in algemeone, vage termen opgesteld en het bleek dui delijk. dat de Duitsche militairen er in ge slaagd waren zijn neiging tot den vrede in de kiem to dooden. Toen ik cenigen rijd later Ludendorff te Berlijn ontmoette, werd mijn zienswijze bevestigd door de woorden, waarmee hij mij aansprak: „Wat hebt u toch met onzen kroonprins gedaan? Hij is totaal verslapt Wij hebben hem ech ter weer moed ingeblazen (aufgepumpt) Altijd wa-s het hetzelfde spelletje. Er gold in dc laatste perioden van den oorlog in Duitschland maar één wil en dat was die van Ludendorff. Zijn gedachten waren uit sluitend op den strijd gevestigd en in zijn ziel stond slechts de overwinning gesture •ven. Over Roemenië s deelnemen aan den oor log schrijft Czernin in zijn herinneringen in de „Vossische Zeitung" „Arme, oude koning Karei. Met zijn Duitscli gemoed be greep hij onmiddellijk de onmetelijke strek king van ons ultimatum en ik had het stuk rog niet uitgelezen toen hij mij ovderbrak niet den uitroep „Dat beteekent den al- gemeenen oorlog!" Koning Karei ia aan den oorlog gestorven. Zijn laatste weken waren een kwelling voor den ouden man, want de opdrachten, die ik hem overbracht waren als zweepslagen voor hem Ik had opdracht om al het mogelijke te beproe ven om Roemenië overeenkomstig zijn plicht als bondgenoot te bewegen om-dade lijk met.ons samen te worken en ik moest velfs zbover gaan, flat ik hem er aan her innerde, dat het eens gegeven woord geen twijfelen gedoogde, dat een verdrag een 'verdrag was en. dat- hij bij znn. eer verplicht was om het zwaard te trekken, Ik herinner tnij het inderdaad aangrijpende oógenblik. dat de oude koning wcenend vo< r zijn schrijftafel neerviel en met- sidderend®, handen trachtte om zich dé orde pour le mérite, die hij altijd droeg, van den hals te rukken. Ik mag zonder overdrijven zeg gen, dat ik hem zag bezwijken onder de zo moreele knotsslagen en dat de -zielestrijd, dien hij moest doorstaan, ronder twijfel zijn levensdagen verkort heeft.. I. A. U., te L. Ja. alle landstorm- flicbtigen behooien hun militaire goederen in te leveren. L. K., te IV. Gij kunt aan hel Raadhuis te weten komen of u nummer vrij is. De eerste ploeg infanterie wordt 16—20 Ja- ni.nl en zeemilit'e tussehen 16 en 20 Maart 1920 ingelijfd. J. v. D., te L. is'eeu, de militie van 1916 behosit de kleeding en uitrast'ng niet in te leveren. G. B., te H. --Om deze vraag te kunneu beantwoorden, mosten wfi weteii, uit hoeveel zoons het gszin bestnat, waartoe gij be hoort, en'wie daarvan .gediend hebben. In dien gij slechts met uw tweeën zijt en uw troeaer heeft gediend of hij dient nog bij de militie of als vrijwilliger, dan zijt gi} zelf vrij. C V., te K. a. d. R. Ons dunkt, dat u zich moet wenden tol den Minister van Geile g, in wiens dienst u ongeschikt is ge worden voor uw betrekking. De billijkheid brergi mee, dal u geholpen wordt. IVil de burg :metster uwer gemeente, die lid van da Eerste K-urer is. u niet helpen? Ga hem eens uw t stand blootleggen.' E. v. D., te L. Ja, uw verzoek moet' op gezegeld papier geschreven worden. Abonné. Het eiviel-ingenieurs-examen l:X>ft over de volgende wakken: de water bouwkunde; de aanleg en de exploitatie van wegen cn den brugbouw; het landmeten en het v aterpassen. liet examen voor bouwkundig ingenieur loopt over het vak: architectuur. Als u het programma van het propaédeu- tisch en het candidaatsexamen van beide ver gelekt, dan zult u zien, dat de opleiding niet veel verschilt. Ook de adspirant-civiel- ingenieur moet de colleges in architectuur! volgen. Wij gelooven daarom, dat een civiel-inge. n.eur, indien zjjn adspiraties dien kant uit gaan. zeker- wel voldoende onderlegd is om ue betrekking van directeur vau gemeente werken te vervullen. T, C. v. W., te Oude-W. Als de hoed van goede kwaliteit is en niet te oud, zouden wij u raden hem ie laten opknappen, In een hoedenzaak. Wilt u het zelf doen, b9- bpstjooi het vilt dan met speketeanpoedar eo wrijf het uit met een harden borstel. A. Cb., te L'. Wendt u tot prof. Thj. L, Kan, te Leiden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1919 | | pagina 6