LEIDSCH m DAGBLAD.
Maandag 13 October 1919.
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen.
EERSTE BLAD.
Officieele Kennisgevingen.
STADSNIEUWS
BINNENLAND.
FEUILLETON,
Een Meisje met karakter,
^RIJS »BK 'ADVEKTMTIÏ®.
•XI oir, T>ar Do» ZatfcTdag3 40 Ots,
JL^g^T Kleine advertentiïn "Woensdag:
STcts. Zaterdag tl.- bi) een maximum
aantal Voorden van 80. Inoaaso volgens poet-
recht-. Voor eventueel© opzending vaa brieven
tO 0t3, porto t© betalen. Bewijsnummer 5 Qt*
Bureau Noordeindsplein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie 1507.
PRIJS DEZES COÜBANTt
tVoor leiden p. 3 mnd, 12.10, p. week' f 0,19
Eu: ten Deaden, waar agenten ge
vestigd zijn, per week 0.1t>
Slranoo per post U U n n U 2.50
iw—i—ii ia
Nummer 18287.
hinderwet.
(Burgemeester en Wethouders van Leid/on
Gezien het verzoek van het- GEMEENTE-
EESTUUR VAN LEIDEN, om vergunning
tob uitbreiding* der Stedelijke Electricifcoits-
fabriek aan do Langegracht, Kad. Sectie
E No. 3861, door bijplaatsing van een tur
bogenerator van 6000 K. \V.
Gelet op do artt. 6 en 7 der Hinderwet
Geven bij denzen kennis aan het publiek,
'dat genoemd verzoek met de bijlagen op
de Secretarie dezer gemeente ter visie ge
legd is
alsmede, dat op Zaterdag den 35sten
October e. k des voormiddags te halfeit
op het Raadhuis, gelegenheid zal worden
gegeven om bezwaren tegen dit verzoek in
te brengen, terwijl zij er do aandacht op
vestigen, dat niet tot beroep gerechtigd
zijn zij, die niet overeenkomstig art 7 der
Hinderwet voor het gemeentebestuur of
teen zijner leden zijn verschenen, ten einde
hunne bezwaren mondeling toe te lichten.
W. PERA, Wcth.-Loco-Burgem.
VAN STRIjEN, Secretaris.
Leiden. 11 October 1919.
BRANDSTOFFENCOMMIS^l E.
Daar het minimum-rantsoen ook voor
dezen winter is bepaald op 11 eenheden,
vestigt de Commissie er nogmaals de aan
dacht op, dat door het vrijgeven der turf,
deze tot elke hoeveelheid bij den handel
kan worden aangekocht en dat het aanbe
veling verdient om iri den voorwinter turf
te stoken waardoor do zwarte brandstoffen
tot de strengere koude kunnen worden be
waard. 4683
De Commissie voornoemd,
P. E. BRIËT, Voorzitter.
M. KRAMER, Secretaris.
Leiden, 11 October 1919.
Afscheid van ris. Roscam Abbing.
Ps. W. J. Roscam Abbing, die zich, naar.
kg kort geleden den Kerkeraad alhier mede
deelde, gedrongen heeft gevoeld zgn plaats
als predikant bij de Ned.-Herv. Gem. alhier
in te ruimen, in de hoop en de verwachting,
dat die zal worden ingenomen door een
ander, die haar beter dan hij zal kannen,
vervullen, nam gisteravond bg zgn neder-
Jegging van het predikambt afscheid van
de Gemeente in de overvolle Pieterskerk.
In een breed betoog, waarin hg hoopte
©enige gevaarlijke klippen te zullen kunnen
ontgaan, legde hg een nadere verklaring
af en gaf hij een uiteenzetting van de
redenen van zijn heengaan. Het zijn beweeg
redenen van algemeenen en niet van spe
ciaal Leidschen aard. Dankend voor de waar
dige houding, te zijnen opzichte door de
Gem. ook in de laatste dagen aangenomen,
besprak zgneerw. de zeer veranderde wair-
deering van het predikambt en den in
vloed van den oorlog op de Kerk. Het Chris
tendom. zei hg o.aheeft zgn interna
tionaal karakter niet kunnen toonen. De
Kerk bleef onbewogen, is- niet langer het
geestelijk middelpunt; zij is niet meer dan
eet instituut vcor geloofszaken en voor
stichting. Volgens spreker3 meening, in
tegenstelling met die van anderen, behoort
de Kerk deze geïsoleerde positie niet in
te nemen, daar deze, volgens hem, moet
leiden tot levensverkrachting.
In die geïsoleerdheid der Kerk; in de
taak voorts van den predikant, inzonderheid
van den stadspredikant, in die geïsoleerde
Kers, en in de uiting van het kerkelijk
leven.naar buiten; in de formuleering niet
Let minst der waarheid, vindt zgneerw.
redenen tot heengaan.
Na o.m. nog gewezen te hebben op
allerlei groot maatschappelijk gebeuren,
dat aan da deur der Kerk is voorbijgegaan;
op het te veel omvq^nde van de taak
van den stadspredikant, die allerlei groote
gaven en krachten in zich zou moeten
vereenigen, om die taak naar behooren te
vervullen; op de factoren huisbezoek en
catechisatie, waarin spr. het meeste heil
ziet voor de opbouwing der Kerk, als
gevende contact tusschen de Kerk en haar
leden en van waar opbouwende kracht uit
gaat, méér dan van heb preeken, ook voor
volle kerken; maar die, wèl beoefend, van
dien predikant zouden maken een herders
hond rusteloos zwervende over de groots
weide, besprak de scheidende leeraar ook
nog den partijhaat in de Kerk, niet te speu
ren in de Kerkeraadsvergaderingen, maar
oplaaiende vooral bij verkiezingen men
loze dau maar de strooibiljetten en adver
tenties en geleid door mannen, die geen
leiders moesten zijn, en tevens het kerkelijk
vraagstuk als economisch vraagstuk, schan
delijk noemende het bedrag, hetwelk men
o. a hier, te Leiden, den predikanten als
bezoldiging durft geven.
Ook de lauwheid in de Gem. staat spr.
tegen. Zoo bgv. bij de oprichting der Chr.
H. B. S., met betrekking waartoe hij een
eere-saluut brengt aan wat daarvoor uit
den boezem der Geref. Kerk werd gedaan
Zgn heengaan, niet met de glorie na een
veertigjarige bediening, niet mat de glorie
van een geroepen-zijn eldsrs, steunt, zei-Ie
spr., op den zedelrjken grondslag van eer
lijkheid en goede trouw. Voor de waar
neming van zgn ambt, zccals die zou be-
herren fee geschieden, gevoelt hij geen gave,
geen rcepdng', geen lust.
Daar.?a eprak hij rien kort stichtend woord
naar aaxciding van Numari 624, 25 en
26, der Gemeente' tcebiddende den zegen
des ge.oofs, d r hoop en der liefde, en hield
veryolgeus toespraken tot den door n-
milieomst3ndigheden afwezigen 'ourgo-
ïr.oester, aie hem geschreven had; en lei
den Kerkeraad in 't algemeen en enkele
leden er van in 'fc bijzonder, alsmede tot
2ijn zeven ambtgenooten en de oud-predi
kanten Brië.t en Schokking, waaruit bleek,
dat de verstandhouding tusschen den schei
denden leeraar en die allen niets te wenschen
overliet en dat de praatjes dienaangaande
in den hotsten tijd verspreid, leugens waren.
Inzonderheid zijn kring van getrouwe
Bijbelhzingbezoekers wgdde de naar Baira
vertrekkende predikant, een woord van wee
moedig afscheid.
De Gemeente, die met volle aandacht
den spieker had gevolgd, zong hem ten
slotte, opvolgend een bg het begin der
gedsdiensto-efening gedaan verzoek, toe
Psalm jl34 3.
Voor deze zegenbede dankte de leeraar,
zeggende, dat hij voortaan in zijn ambteloos
leven onder veel ook missen zal zulk een I
bede, hem meermalen en nu door zulk een
groote schare toegezongen.
Tijdens de godsdienstoefening, waarin de
scheidende predikant nog* gele eenheid vond
op te komen tegen het oordeel, dat deze i
cf gene bij sgn uiteenzetting van de redenen j
van zgn heengaan mogelijk zou ve'len
„Ds. Roscam Abbing is ethisch of modern
geworden" en te verzekeren dat iïrj 'goea
Hervormd ~zal blijven, werden gezongen
Psalm 119:9; Gezang 4:1 cn 6, Ge
zang 180 5, en Psalm 62 4.
Er heerschte, ondanks den ontzetteaden
toeloop van belang steenden, reed? la^g ook
vóór den aanvang der godsdienstoefening,
in de kerk een uitnemende orde. dank zij
de" genomen maatregelen en de et:pt? door
voering daarvan.
Leirfsche Concerivereeniging.
Indien niet de afstervende natuur en de
daarmede gepaard gaande gure regenvlagen
er ons aan herinnerden, zouden de aangevan
gen winteruitspanningen het reeds demen-
streeren, dat de zemer weer voorbij is ge
gaan, En de Leidsche Ccncertvereeniging
is mee- een der eersten, die voor haar leden
het seizoen opent.
Gistermiddag heeft zij ens doen genieten
van een sclistenconcert door het Amster-
damsch sclisfcen-ensemble (viool, cello en
piano), in samenwerking met mej. Céline van
Leeuwen, sclo-ratunr-zangeres, en de hoe
ren Arthur Reinhcfd, pianc, en mr. Blum-
garten, bariton-zanger, gegeven. Deze inzet
vcor den komenden winter heeft een uit-
nem. nden indruk bij de zeer talrijke aan
wezigen achtergelaten en al weer naar een
tweede concert doen verlangen.
Het programma was met groote zorg ge
kozen. Stukken van meesters als Rosini, Cho
pin. Mozart, Liszt, Wagner, Meijerbeer en
anderen wisselden elkander in goede volg
ende af en de uitvoering was subliem.
Het sclisten-trio opende de reeks muzikale-
vccrdrachten op voortreffelgke wijze. Daar
op vergastte mej. Géline van Leeuwen ons
eva. op een aria uit „Le Barbier de Seville",
waarmede ag de harten der aanwezigen won»:
Daarop gaf de heer Reinhold „Trois Mor-
ceaux", van Chopin voor piano. De heer
Reinheid schrgft „professor" voor zgn naam
en dit predicaat verdient liij ten volle. Zgn
spel cp den zuiveren Bechsteinvleugel, uit
het magazgn van de firma Valk, was wer
kelijk professoraal.
Den raeesten bijval verwierf echter de
heer Blumgarten, wiens krachtige en zai-
vere baritcn-stem de groote zaal in alle hoe
ken doordrong. Vóór de pau:e gaf hij een
Aria a. d. Zauberflöte, van Mozart en „Le
Oor" van Tileger? Na de pauze kregen wij
te genieten „Königs Gebet aus Lohengrin",
van Wagner en een aria uit Meijerbeer's
„Robert le Diable", warmede het concert
werd besloten.
De lage temperatuur in de zaal was vooral
vggt den pianist eenigszius hinderlijk en ook
het publiek had er last van.
Een volgenden keer zullen wij zeker de
zaal verwarmd vinden.
Er wachten den leden vóór Januari nog
vier concerten, die, naar men van be-
stuuiszgde ons verzekerde, niet zullen onder-
deen voor hetgeen ons ditmaal werd aange
beden.
Wie nog in zijn herinnering terugroept
vat zij in het begin van het jaar hebben
genoten, zal allicht geneigd zijn te vragen:
Hce doet de Vereeniging' het er in deze
dure tijden vcor?
Tooneelverecniging „D. O. S."
Zaterdagavond heeft de Arbeiders toon?el-
veiconiging „D. O. S.'\ afd. Leiden van den
Bond van Arb. Tooneelvereenigmgen in Ne
derland, een uitvoering in de groote Stads-
zaal gegeven, voor ongeveer een 400 men-
tchtn.
Djü aantal was den voorzitter, den heer
L. Nieuwenburg, die in zijn openingswoord
ir.tédeelde, dat deze uitvoering bedo idepre-
ïr.iginda te maken vcor het socialisme, blijk-
b'-r-nog niet groot genoeg. Rij bracht al
thans de greote deelneming oan de 3-Octo-
bei-feestelijkheden daarbij ter sprake en
waagde de veronderstelling, dat men toen te
veel pret had gemaakt.
Opgeveerd werd: „Vergulde Leugens",
oorspronkelijk tooneelspel in vier bedrijven
van Inte Onsman. een zuiver tendenzstuk,
waarin alle personen, die tot de bourgeoisie
b°hcoren, óf slecht zijn öf doen en oppervlak
kig deen, terwgl daarentegen de socialisten
cr do mccie rollen in vervullen.-
De propagandistische strekking lag er dus
wel wat heel dik c-p.
Overigens zit het stuk gced in elkaar; er
is veel handeling in en er komen paukende*
tocneelen in voor. Wanneer wij er bijvoegen,
3at alia spelers hun rolleu vlot speelden en
dat semmigen haar zelfs op uitnemende wijze
vérlfikten, dan begrijpt ieder, dat het spel
met aandacht gevolgd en de spelers na elk
'bcdiiji luide werden toegejuicht.
Do Voorzitter kon, nadat t'e halftwaalf
het gordijn viel, met recht spreken van een
goed geslaagden avond.
Ingetrokken, is de aanwijzing van den
heer B. J. H. Haitink tot werkgever-lid cn den
lieer J. Slegtenliorst tol plaatsvervangend ar-
boidcr-lid van den Raad van Arbeid alhier; en
voor den lijd van zes jaren zijn, onverminderd
het bepaalde by art. 97 der Radenwet, aangewe
zen als werkgever-lid van dezen Raad van Ar
beid de heer R. Ouwchand, te Katwijk, en plaats
vervangend arbeider-lid van dien Raad de hoer
M. Splinter, te Leiderdorp.
De Winkeliersvereniging alhier heeft
een dringend telegram verzonden aan den
Minister van Landbouw, om spoedige voor
ziening in den suikernood alhier..
De directie van het Luxor-theater*
heeft eer en voordeel van haar werk: allo
avonden een dicht bezet en gisteravond
weer een uitverkocht huis, dat nu beter
dan te voren in het koud© seizoen kan ver
warmd worden.
Het programma mag er weer zijn:
nog altijd de 3-October-f eesten, vanwege
bet reoizensuccesdan andere mooie bios-
coopnummera, «en drie varidté-tehtraolies,
welke terecht zeer worden toegejuicht
Een zanger in de zaal, zingend loopend
door de paden en hiet ©n daar over cis
bankon, dat mag men wel, en musici, in
uniform en met) uitrustingsstukken, welke
Zij in him vak als musici handig en goed
van toon aanwenden; mitsgaders een ka
non, dat uiteenspringt met feilen knal on
welks stukken daarna muziek voortbrengen
Is 't niet iete bijzonders?
In het „Rembrondt-theater" heeft men
een mooi afwisselend bioscoop-programma,
met als hoofdnummer„Zwendelaars eea
stuk, dat in de huidige omstandigheden
vel eens gezien mag worden. Voorts het
beleg van Calais, mooi gekleurd, etc. Als
variéténummer treedt op Abraham de Win
ter Jr. Ook het „Rembrandt'theater" heeft
hiermee ©en aanvang gemaakt niet het toe
voegen van variété aan het bioscoop-pro
gramma. 't Is blijkbaar eisch geworden.
De uitslag der verloting van een schilde
rij van onzen stadgonoot den heer Kesler ten
behoeve van do vcrploging van zieke meisjes,
waarvoor oen comité van dames uit de vereeni
ging „Steun van Ziekenhuizen" zich interesseer
de, is geweest, dat de schilderij.is gewonnen
door don houder van No. 42.
In de Stedelijke Werk-Inrichting zijn
opgenomen in de week van 5 tot on met 11
Ckf.: 173 volwassen personen en 26 kinderen,
tciaal 199.
LEIDSCHE SCHOUWBURG.
N. V. Tooneelvereeniging.
„Op Hoop van Zegen", spel
van de zeo in 4 bedrijven,
door Herman Heijermans.
Het gebeurt niet ieder tooneelschrg.ver, spe-r
ciaal niot ieder NedoTlahdscli tooneelschr,ijver,
dat, wanneer een zijner stukken voor zegge do
710e maal wordt opgevoerd', de schouwburg uit
stekend bezet is on het stuk het nog altijd" doet
alsof het nieuw is. In dit .seizoen hebben we
den schouwburg nog niet zoo goed gevuld ge
zien, parterre en boven waron zelfs uitverkocht.
Heijermans' spel van de zee maakt nog altijd
diepen indruk, ook al zijn sinds het eerste ver
schijnen de tijden wel veel ten goede gekeerd.
Gcert's socialo tirade tegenover rceder Bos kreeg
nog een warm applaus bij open doek.
Van 16 optredende personen, de twee veld
wachters dan buiten beschouwing gelaten, wa
ren or niet meer dan vijf, die het stuk. hebben
heipon beroemd maken Wellicht zes, want we
meenen Willem van dor Veer vroeger ook al
eens als Geert te hebben gezien. Van die vijf is
cr een, die zijn oudo rol gestand is gebleven,
nl. Jaap v. d. Poll als Barend, do overige vier
hebben nog van rol gewisseld. Marie Faassen,
vroeger Marietje, een dor mindere rollen, heeft
het aangedurfd de rol van Kniertjo te aanvaar
den, door mevr. E. de Boer-van Rijk als weinig
dankbaro erfenis achtergelaten bij de Tooneel-
vereeniging. Wie gisteravond het stuk voor het
eerst heeft gezien, zal wellicht tevreden over
dezo Kniertje zijn geweest, maar wie de Kniertjé
van mevr. de Boer hoeft gezienKniertje on
mevr. do Boor-van Rijk waren samengegroeid
tot één en we durven haast zeggen, dat iedere
opvolgster do mindere zou zijn. Ovorigens was
het verschil niet in het oog vallend; hier iets
meer, daar iete minder, zoodat het ovenwicht in
vergelijking bewaard bleef. Namen zulion wo
daarom niet verder noemen.
Vlot, zonder lange pauzes volgden de bedrijf
ven elkaar op, alle warm aan het slot beklapt.
Hot- mode ram en van den Kerksraod
der Ned.-Herv. Gemeente in Den Haag
deelt in do ,,'s-Grav. Kerkbode" mede, dab
in do vergadering van 2 October 1.1. oen
brief waa ingekomen, waarin bet class, be
stuur meldde, dat het groot bezwaar maakt
de 15de predSkantsplaats te vestigen met
het oog op bet te lage traktement.
Naar aanleiding van dit schrijven ont
spon ach een breede discussie. Ten elotte
word met op óón na algemeeno stemmen
besloten aan kerkvoogden te vragen: lo.
een hoofdelijke omslag te heffen van alle
manslidmaten2o. een van alle vrouwe
lijke lidmaten3o. van allo jonge leden
zoodra zij #iun belijdenis hebben gedaan
4o. een belasting te heffen niet meer naar
de huurwaarde, maar naar de inkomsten,
en 5o. het tractement van de Dienaren des
Woords cn van de kerkelijke ambtenaren
en beambten aanmerkelijk te verhoogen.
Tot secretaris van den Raad van Ar
beid in Den Haag is benoemd mr. dr. M.r
J. van der Flier.
Do Alg. Ned. Vereeniging voor Vreemde
lingenverkeer, gevestigd lo Den Haag, Hooge
Nieuwstraat 30, verzoekt ter kennis te brengen
van belanghebbende organisaties, vereenigingen,
bonden en clubs, dat zij gaarne mededeeling zal
ontvangen van do namen en adressen van bul—
tenlandscbe bezoekers, die in Nederland zullen
samenkomen tot het houden van congressen,
vergaderingen, enz Zij stelt zich beschikbaar
Yoor het gratis verstrekken van brochures en
roisgidsen aan do deelnemers, ten einde dezen
van nut te kunnen zijn bij hun bezoek aan ons
land on zal gaarne alle inlichtingen geven, die
een verblijf hier te lande kunnen veraangena
men. Indien de gewensebte opgaven haar beroi-
ken vóór hot vertrek der vreemdelingen naar
Nederland, z.-.I zooveel mogelijk gezorgd worden
voor onmiddu ijke toezending van propaganda
materiaal, ons land betreffende.
De belangstelling voor heb in hel Ge-
n.teLtegebcuw aan de Javastraat in Den
Haag tentoongestelde schilderg van de hulde-
•>;t(oging in liet Malieveld ep 18 November
1918 was zeer groot. Dagelijks kwamen er
een 500-tal bezoekers, en zoo hebben reeda
een 2000-fcaI personen, waaronder ook vele
ok-t-Hagenaars, hun verlangen, om dit werk
van den schilder Hoynck van PapendrechÜ
te zien, kunnen bevredigen, waardoor de
kas van heb Nationaal Vredesfonds belang-
igk wordt gesfcgfd. De tentoonstelling is na
gesleten.
Men meldt uit Arasterdam, dat prof. Gus
tavo Cohen Zaterdagmiddag zijn afscheidscol
lege heeft gegeven.
Het afscheidscollege van den hoogloeraax, die
zijn hoogleeraarsarobt le Amsterdam verwisselt
voor dat aan do universiteit te Straatsburg,
werd gegeven in do stampvolle, met bloemen en
planten versierde aula. De rijen der hoogleera-
ren waren dicht bezet. Opgemerkt werden vele
leden van den Ccrclo frangais. Ook de curator
der universiteit, dr. C. C Delprat, was aanwe
zig.
Nadat prof. Cohon zijn college onder Iaagdu-
rige toejuichingen had beëindigd, werd hij toe
gesproken door mej. Verschaffeit, presidente van
den Corcle francais.
Spr. overhandigde vervolgens een cereteekon
van. den Corcle, waarin de data van het eere-
voorzitlerschap van prof. Cohen gegraveerd zijn.
Daarna sprak zij nog uit naam van alle studen
ten, do groep zijner leerlingen, en schetste eon
door CHARLES GARVICE.
V r ij naar het E n g e 1 a c h,
(Nadruk verboden.)
5)
Hij volgde Lycett Grayson door do hall,
zijn Btevige voetstap weerklonk op den
gladden parketvloer en zij traden d© biblio
theek binnen.
„Sir John bewaarde hier zijn meeat© pa
pieren," zei Lycett, de safe openend1©
,,hier heb ik dan ook natuurlijk h©t eerst
gezocht. Er was geen testament to vinden."
Hij raakte do verschillende papieren en
stukken met zijn lange, magere vingers
aan, terwijl sir Ralph luiikte. Toen keek
deze do kamer rond cn zijn oogen bloven
rusten op oen oud bureau.
,,U heeft natuurlijk ook in dat ding ge
keken V'
Lyeebfc glimlaohte.
„O ja, natuurlijk, sir Ralph. Ik heb ieder
hoekje en vakje bekeken. ïr 'jó geen plekje
in, waar ik niet gezocht heb.
Sir Ralph haalde de schouders op.
„Hij heeft het misschien in een van die
boeken gelegd," zei hij met een blik op do
boekenplanken.
„Dat had hij kunnen doen. Maar ik heb
er ieder boek uitgehaald en uitgeschud en
op allerlei manieren onderzocht. Neen: ik
en overtuigd, dat er geen testament is
an cüat een©. Indien sir John er een ge-
had, was ©r geen enkele reden om
hot to verstoppen. Wanneer zijn driftbuien
over waron, had hij gewoonlijk spijt van
allo vergrijpen, waaraan hij zich had schul
dig gemaakt."
Sir Ralph 6taarde oplettend naar hot
tapijt.
„En mijn nichbjo weet zij iets van dien
mooien stand van zaken?"
„Ja, ik heb het haar meegedeeld."
„Hm! Prettig voor haar! Maar," voeg
de hij" er zachtjes bij, zóó zachtjes, dat Ly-
cott hem niet verstond„zij is zeker nog
te jong om geheel de beteekenis er van t©
begrijpen." Hij gaapte even. Hij had nogal
wat gedronken onderweg en'den vorigen
nacht een „drukken" avond gehad, en nu
3edert hij hier was ook al weer twee gla
zen gedronken. „Het is haast etenstijd, is
het niet? Misschien zal mijn nichtje mij
daarna een bezoek brengen. Ik ga naar bo
ven, om mij te verkleeden. Ik heb geen
"knecht' meegebracht, want ik wist niet of
ik zou blijven."
„Ik zal sir John's knecht boven sturen,
sir Ralph."
Sir Ralph knikte on slenterde terug naar
de hall, pookte de houtblokken op, zoodat
zij vlamden, en boog zijn langen rug om
Constance's hond te liefkoozen, die op het
tijgervel voor hèt vuur den pas aangekomen
heer met ernstige, critisohe oogen aanzag.
„Hallo, oude baas!" zei sir Ralph met
zijn zware stem. „Jij bent er een van het
goede soort, dat zie ik. Oud of jong? Laat
eens kijken naar je tanden." Hij greep den
hond bij den snuit, zacht, maar ferm, en
deed zijn bek open. De meeste menschen
zouden dit wat gewaagd gevonden hebben,
want het was een sterke hond en hij zag cr
niet uit of hij zulke vrijheden veroorloof
de; maar Jij stond toe, dat sir Ralph zgn
tanden inspecteerde, en kwispelde zelfs
met zijn staart. Sir Ralph nam den prach-
tigen kop van het dier in -zijn hand en
schudde hem vriendelijktoen draaide bij
de koperen plaat op den halsband naar het
licht en las het opsohrift„Bruno. Con
stance Desbrook. Do Hall, Desbrook,
Devon."
„Je bent dus een soort waakhond voor
haar?" zei hij. „Mooi zoo, zij zou een slech
ter voogd kunnen-hebben. Verduiveld! dien
heeft ze."
De kamerdienaar van wijlen air John
kwam binnen.
„Uw kamer is gereed, sir Ralph."
Sir Ralph ging naar boven, twee trappen
tegolijk cn Bruno volgde hemmaar toen
zij in den corridor waren gekomen, bleef
de groote hond staan, keek hem met vor-
standigen. blik na en keerde terug naar do
lcam'or, waar Constance zat
Intussohen was Lycett Cr ays on, nadat
hij den knecht naar sir Ralph had gezon
den, naar de bibliotheek teruggekeerd. Hij
stond eenige minuten, lang met» zijn rug
naar het vuur in nadenken verdiept. Hij
had al een. afkeer v°n den nieuwen baron,
omdat hij hem vreesde. Lj'cett voelde zich
in tegenwoordigheid van sir Ralph als een
heel klein schoothondje zich voelen, zou in
gezelschap van Bruno. Lycett had iets ge
hoord van sir Ralph's karaktervage cn
onzokero verhalen van zijn woestheid en
zorgloosheid waron tot Desbrook doorge
drongen. Als hij den nieuwen heer van het
kasteel goed beoordeelde, dan was sir
Ralph niet de man om edelmoedigheid ta
betoon en tegenover zijn nichtje, al was zij
geneigd daar gebruik van t© makon. Al
was de man geen dronkaard, toch dronk
hij veelhg leidde ongetwijfeld ©en los
bandig leven cn bezat al de ondeugden, die
do Dcsbrooks gekenmerkt hadden.
Lycott Grayson was blij. dat sir Ralph
geen beter 6lag van man was.
Een prachtige voogd zou hij wezen
't Zou niet lang duren, of de fiere Con
stance zou blij wezen haar. toevlucht te kun
nen zoeken in zijn, Lycett's armen.
Dit was ongeveer de inhoud der over
denkingen van dozen vindingrijken heer,
en hij was er natuurlijk zeer in verdiept
maar toch vatte hij zijn werk weer op, het
nazien der papieren, die op tafel lagen.
Hij nam een pakje rekeningon op; het
bandje was in don knoop en hij zocht naar
zijn mes. Het was een plat mes, dat al
platter en dunner wordt bij het eind van
hot- handvatsel een notarismes. Hij kon
het nergens vinden, maar herinnerde zich,
dat hij in den grooten, ouden stoel geze
ten had naast het vuur. Hij keek op den
grond rondom den stoelmaar het lag er
niet, misschien zat het tusschen de zitting
en don rug van don stoelhij voelde en
vond het.
En hij vond nog iets anderseen toege
vouwen blaadje papier. Hij hield het bij
het licht en deed het open. Het had zoo
lang in die schuilplaats gelegen, dat cfe
vouwen er vast in zaten. Nog denkende
aan Ralph en Constance, l'eb hij rgn oogen
over het papier gaan. Het was het ferme,
manlijke handschrift van sir John bij do
allereerst© woorden klemden Lycett Gray
son's handen zich krampachtig oni het pa
pier en een uitroep ontsnapte hem. On
willekeurig kneep hij heb papier in elkaar
en wierp het achter zich, toen sloop hij
vlug naar de dour en deed die op slot Maar
dab was beter van niot-er moest eens
iomand komen. Onhoorbaar draaide hii den
sleutel weer om, zette cr zijn voet tegen
aan, opende het papier weer en Ins hob
door. Toen hij" het uitgelezen had, zag hij
vuurrood, zijn hart bonsde zooals het nooit
te voren gedaan had, zijn lippen heefdon
van opopwondenheid, die hij trachtte to
onderdrukken. Hij scheen met moeit©
adem te halen en do oogen, waarmede hij
naar het papier staardo, waren beneveld.
Hot- was hot testament, waarnaar hij ge
zocht had.
Hij stond met gebogen hoofd, de oogen
op den grond gevestigd. Wat zou hij doen?
Regelrecht naar sir Ralph gaan en naar
Constance en zijn ontdekking mededee'cn I
Natuurlijk, dat moest hij doen. Hij was
lid van het eerwaarde gilde der rechts
geleerden, een man van positie in de we
reld, in het graafschap ton minste, een
eerlijk ja, ©en eerlijk man. Natuurlijk
moest hij bekend maken, dat hij het testa
ment gevonden had. Maar aU hij dab
deed, dan was alle kans, *Constance een
maal te bezitten, verdwenon. Zij zou een
rijke erfgename ziju. even ver boven zijn
bereik als vroeger. Êen gevoel van machb
deed hem trillen. Het hing van hem af, o!
zij arm zou blijven on onterfd, zijn mindere
in rijkdom, dan wel de rijke erfgename
worden van sir John Desbrook.
Die strijd duurde een paar minuten;
toen met een zucht want geen mensoh
stapt de grens over, die eerlijkheid van
laagheid 6cheidt, zonder oen plotselinge,
foltoTende pijn stak hij hot testament in
zijn zak, zonk in den stoel neder, waarin
hij het had ontdekt, en bedekte zijn golaob
met de handen,
(Wordt vervolgd).
