No. 18278
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 1 October.
Derde Biad Anno 1919.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
Langs straat en weg.
FEUILLETON,
NIET TE KOOF.
Het Koninklijk Bezoek eau Groningen.
Dinsdagmorgen verliet het Koninklijk Echt
paar de stad om per auto een bezoek te
brengen aan het Noordwestelijk deel der
provincie. De tocht ging langs den Win-
eumerstraat over Winsum, Monsingcweer,
Leens, Ulrtim en Elens naar de op cenige
kilometers afstand van het dorp Kloos
terburen gelegen boerderij „Onrust" van
den heer Woldringh, burgemeester van ge
noemde gemochte.
De liooge bezoekers werden bij den dam
voor het huis opgewacht door den heer en
mevrouw Woldringh, hun neef, den heer I.
H. L. Woldringh, die mede in het bedrijf
werkzaam is en de beide schoonzoons van
den burgemeester, de heeren D. Huizinga
Bruins, to Usquert, en G. Minderhoud, sec
retaris van den Groninger Landbouwbond
te Groningen. Het gezelschap wandelde
langs de schuren naar de voorzijde van de
boerderij, waar op de stoep van het woon
huis de Koningin en de Prins werden be
groet door do beide dochters van den heer
Woldringh, mevr. HuizingaBruins en
mevr. Minderhoud. Hot driejarig dochtertje
van mevr. Minderhoud bood H. M. bloe
men aan.
Nadiat in het salon de koffie was gebruikt
werd de geheele plaats bezichtigd
Yan „Onrust" ging de tocht naar den
Westpold'er, naar de boerderij „Nieuw On
rust".
Alleen vergezeld van do heeren J. K. Syp-
kens, do mede-eigenaar van de bijliggende
eendenkooi en den heer E. S. Woldringh,
begaven die Koningin en de Prins zich van
hier naar de groote eendenkooi-
Hun tocht voortzettende, begaven de Ko
ninklijke bezoekers zich nu naar den bijge
legen zeedijk, van waar men een prachtig
uitzicht heeft op de Friesche kust, op het
eiland Schiermonnikoog, terwijl bij helder
weer zelfs de vuurtoren van Borlcum van
daar zichtbaar is.
Na een wandeling van .circa 300 M. over
den Zeedijk vond de hereeniging plaats met
de overige leden van het gezelschap, dat in
middels op de polderplaats de koffie had
gebruikt. Bij den grindweg stonden do
auto's gereed en werd ingestapt voor het
vervolg der excursie via Vierhuizen naar
Zoutkamp, waar een bezoek werd gebracht
aan dc werken van het waterschap „Elec-
tra." De auto's werden verlaten en de Ko
ningin en de Prins zetten den tocht voort
per motorboot „Swaska" van de firma
Botje, aan boord waarvan tevens het noen
maal werd gebruikt. Men bereikte Lara-
metsburen, voor de bezichtiging van de iu
uitvoering zijnde werken.
Tegon drie uren vertrok de stoet per boot
van Lammertsburen naar Roode Haan,
waar de auto's weder gereedstonden om het
Koninklijk echtpaar over Den Ham en
AdUard, langs dien Frieschen Straatweg
naar de stad terug te brengen.
De tocht door de provincie was een zege
tocht.
Langzaam reden de auto's door de dor
pen ora de bewoners gelegenheid to geven
H. M. een oogenblik te zieD. Maar overi
gens ging het met een flink vaartje langs
den weg.
Te Zoutkamp, waar de hooge bezoekers
aan boord gingen van d'q „Swastika", wer
den zij bijzonder enthusiast ontvangen.
De boot werd door eenige pleizierbooten
gevolgd. De tocht duurde langer dan men
zich had voorgenomen, of liever hot noen
maal, dat aan boord gebruikt werd. En
daarmede hield de snelheid van dc boot
gelijken tred, zoocïat men met een slakken-
gangetje varende precies bij de „Eiectra"
aankwam, toen 't nagerecht was gebruikt.
Do werken moesten nu in vlug tempo in
oogenschouw genomen worden. Te kwart
over drieën vervolgde de „Swastika" baar
tocht, thans gesleept door do sleepboot
„Passé Par tout".
Te Roode Haan werden de auto's weer
bestegen cn de reis naar de stad aanvaard,
waar men te 4.40 weder aankwam. De Ko
ninklijke bezoekers werden weder op hun
tocht naar het huis van den Commissaris
cïer Koningin in do door do druk bevlagde
straten toegejuicht en een uur later werd
hun door zoo mogelijk nog dichter opge
stelde menschenhagen uitgeleide gedaan.
Onder luide hoera's stapten de gasten
daarna in en vertrok de trein.
Broodkaarten. De Minister van Loidbouw
heeft bepaald: dat voor de 29ste brood-
kaartiperiodo als wittebroodkaarten, aan
vullingskaarten voor wittebrood- en dag
kaarten zullen gelden de in voormeld dis
tributieregeling bedoelde kaarten van ver
schillende kleuren en wel - voor liet 113de
tijdvak de oranje gekleurdevoor het
ll'Ldo tijdvak de zwart gekleurde; voor
het 115de tijdvak de groen gekleurde, en
voor het 116de tijdvak de roodbriun-ge-
kleurde.
Deze kaarten hebben een groenen onder
grond en niet meer rlcn "ooden ondergrond
eter kaarten van de voorgaande periodes.
Do lijkverbranding. B'j de Tweede Ka
mer is thans een voorstel ingediend tot
wijziging van de Begrafenisweb, in eiken
I zin,«dat hot verbranden van lijken, hetwelk
I tob nu toe slechts ten gevolge van een
leemte in de wet, mogelijk was, wordt er
kend door de wet
Voorgesteld wordt te bepalen, dat, in
dien de overledene dit bij uitersten wil of
bij akte volgens het Burg Wetboek heeft
gewenscbb, zijn lijk kan worden verbrand
Bij algemeenen maatregel van bestuur zul
len nadere bepalingen worden vastgesteld
omtrent den lijkoven, het columbarium,
enz., en ook uit justitnoel oogpunt, terwijl
gelegenheid wordt gelaten om alleen do
reeds bestaande crematie-inrichting te er
kennen. Eindelijk zullen ook voorschriften
getroffen kunnen worden, die de beschik
king over de overblijfselen, na verbranding
regeleo.
In do toelichting schrijft, do llegeoring,
dat het voorstel allerminst haar instem
ming insluit mot het beginsel der lijkver
branding.
Aan den heer H. B. Onderwater is,
c'p jn verzoek, met ingang van 30 Sept. jj.
eervcl ontslag verleend als burgemeester
van Nieuwkoop.
Omdat het traktement onvoldoende
worao geacht, heeft het Classicaal bestuur
geweigerd goedkeuring be hechten aan het
besluit tot stichting van een nieuwe predi-
kr-ntsplaats in de Ned.-Herv. Kerk te 's-Gra-
vi nhage. Het Salaris was op f3500 gesteld.
Te rekenen van 28 Augustus j.l. is
aan dr» C. H. H. Sprcock, op rijn verzoek,
teivol ontslag verleend als hoogleer ar aan
de Rijksuniversiteit te Utrecht, met dank
betuiging.
Bjj de aanvaarding van het hcog-
leeróarsambt aan de Ned. Hande's-Hoogo-
schoo-1, te Rotterdam he?ft dr. P. E. Ver
kade gistermiddag e:n rede uitgesproken, ge-
fcifcld: „De beteekenis van de warenkennis als
leertak aan de Handels-Hcogeschool."
In een te Amsterdam gehouden alge
mene vergadering van de Nationale Vee
SMjiging van Leeraren in Stenografie „G,no
te" verd met algemeen© stemmen besloten
tct fusie met de Naderlandsche Ver:en'ging
van Leeraren. Twee van de bestuursleden
der Nederlandsche Vereeniging, de heeren
De Bruin en Molenaar werden in het bestuur
opgenomen.
Gisteren werd to Amsterdam de Clsto
algemeen© vergadering gehouden van de
Ned. Maatschappij voor Tuinbouw en
Plantkunde, onder leiding van den waar-
neméndten voorzitter dor Maatschappij,
den heer J. M. Vas Visser, dio met een
korte welkomstrede de vergadering opende.
Uit het jaarverslag der Maatschappij,
uitgebracht door den algemeen secrotaris-
penningmeester, den heer J. C. M. Men-
sing, bleek, dat het ledental belangrijk is
toegenomen en van 3500 tot op meer dan
4000 leden geklommen is.
De heer Van Laren sprak zijn bezorgd
heid uit over den financieel en toestand en
meent, dat cle eenige oplossing is de con
tributies met minstens 50 pet. on in vele
gevallen met 100 pet. to verhoogèn. De
voorzitter erkende, dat naar middelen tot
versterking der financiën moot worden om
gezien, en zegt, dat het hoofdbestuur deze
aangelegenheid ernstige aandacht zal schen
ken, waarop de begrooting wordt goedge
keurd.
Thans kwam aan de orde het voorstel der
afdteeling Zeist en Omstreken, om over to
gaan tot oprichting van een groep tuinba
zen, overeenkomstig hoofdstuk Ila art. 10a
der statuten, evenals dit voor de bloemis
ten boomkweekers is geschied. Bij prae-
advies van het hoofdbestuur 6prak dit als
zijn overtuiging uit, dat een groep tuinba
zen alle reden van bestaan heeft.
Do afgevaardigde van Amsterdam, de
heer Van Laren, kon met het voorstel mee
gaan, maar bepleit een ander stelsel van
groepsorganisatio dan tot heden het geval
was. Spreker wenschte meer zelfstandigheid
aan do groepen te geven, waarvan z. i. do
voorzitter ambtshalve zitting behoort te
hebben in het hoofdbestuur, terwijl ook do
afdeellngsgroepdn vertegenwoordigd moe
ten zijn in de afdcolingsbesturen, waarvan
de voordeelen uitvoerig door spr. worden
uiteengezet.
De afgevaardSgde van Bloemen daal, dr.
Posthumus Moyjes, wenschte het bestaan-
do stelsel gehandhaafd te zien, wijl hij
vreest, dat bespreking en behandeling van
economische zaken scheiding in de Maat
schappij kan teweeg brengen.
De heer Valeton, secretaris van den Ne
derlandsche Tuinbouwraad, ontried het
denkbeeld van den heer Van Laren, daar
de groepsvorming afdoend! in den Ned.
Tuinbouwraad is geregeld.
De afgevaardigde van Zeist, de heer
Klein Molenkamp, zette de bedoeling van
het voorstel-Zeist nog eens uitvoerig uit
een, waarbij de wensch bleek, hecht aan do
Maatschappij verbonden te blijven.
De heer Van Laren ziet slechts gradueel
verschil in wat dr. Posthumus Meyj.es
wenscht, en zet nader zijn standpunt tegen
over dat van den heer Valeton uiteen.
De voorzitter wonschte zich tot het voor
stel der afd. Zeist, zooals hot luidt, to be
palen, en raadt aanneming aan, wat ten
slotte met algemeene stemmen geschiedde.
Tot leden van bet hoofdbestuur werden
gekozen de heeren A. J. van Laren, te Am
sterdam, en J. Goossen, te Baarn
De volgende algemeene vergadering zal
te Leiden worden gehouden, de vriend
schappelijke bijeenkomst to Velp on hot
wintercongres te Amsterdam.
Na het sluiten van de vergadering brach
ten de leden een bezoek aan den Hortus en
het Aquarium in Artis.
Noskc's redevoering.
Ovor Noske's redevoering te Berlijn
meldt men aan de „N. R. Crfc."
Na een enkel woordje over de minister-
crisis te hebben gezegd, kwam hij op het
geval Iieinhard en verklaarde onder groot
protest der vergadering, dat do zaak vour
hem was afgedaan. Reinhard heeft een ver
klaring afgelegd, waarin hij verzekert or
nooit aan te hebben gedacht cle reactie te
dienen. Integendeel wil hij zooveel moge
lijk de tegenwoordige regeering in haar
moeilijke taak steunen. Na dezo verklaring
was het kabinet tonder uitzondering van
meening, dat de zaak was afgedaan Het is
onmogelijk orde in hot leger te hebben, ;n-
dien clc verschillende bondon van officie
ren, onderofficieren en soldaten elkaar in
de kazernes bestrijden. Teder kan voor zijn
politieke gevoelens strijden, zooveel hij vil
maar het leger moet buiten do politiek
staan en onvoorwaardelijke antwoorden
aan de bevelen der regeering. Vervolgens
gaf Noske een overzicht van de ontwikke
ling in Duitschland, sinds het uitbreken
van do revolutie, tevens wijzend op het
werk, dat hij zelf heeft verricht. De mooi
ste vrijheden hebben wij thans op papier,
zegt hij. Van deze papieren vrijheden wer
kelijkheid ruiken is niet de taak der regee
ring, hot 's de laak van het \olk. In con
groot aantal arbeidersraden in Berlijn spe
len vroegere, niet georganiseerd© arbei
ders on onderkruipers de grootste rol Voor
9 November waren ze lid van alle mogelij
ke militaire vereonigirigen en thans stellen
Zij buitensporige edschen, terwijl ze zelf niet
eens goed weten, wat ze willen. Zij hebben
van do revolutie een eenvoudige loonsbo-
weging gemaakt. Maar zij zullen zich ook
onderwerpen, zoodra de reactie het hoofd
verheft. De Duitscho revolutie zou onbe
schrijfelijk mooi zijn geweest-, indien de
groote massa werkelijk sociaal en socia
listisch gevoel zou hebben gehad en niet
alleen voor zich zelf clo meeste munt uit
zou hebben willen slaan. Voor honderden
en duizenden beteekent de revolutie niet
anders dan een gelegenheid om t© stelen.
Dat maakt de fatsoenlijke mcDscnen scbuw
*n drijft hun weer naar hot oud© regime
too. Er zijn mensehen, dio nooit den mond
opon gedaan hebben, zoolang zij cr me©
i werden bedreigd naar de loopgraven te
I worden gezonden, maar die naderhand,
toen de revolutie cr was, in do fabrieken
door geweld do buitensporigheden der vroo
gere onderdrukkers hebben overtroffen.
Moeten wij door deze snoevers on schreeu
wers he-fc land ten ondergang laten gaan
Toen ik dat eens aan de arbeiders der
scheepswerven te Danrzig vroeg, antwoord
•ien zij mijNeen, integendeel, u moet veel
krachtiger optreden. Daarop heb ik geant
woord: Slappe kerels, verdedig j© zelf.
Wij betreuren het, dat or niet. een leider
uiit do gelederen der solcfcatien on der on
derofficieren is opgestaan, hoewel zij bij het
uitbreken der revolutie alles in handen
haddon. Ik was lid van den ouden solda
tenraad in UuLtsclilunJten heb de andero
soldatenraclen slechts met moeite kunnen
tut stand brengen Een stroom van rampen
bedreigde h„*u l.id I> bel to.m de oude
officieren en ambtenaren, die bespuwd en
gehoond werden, weer vereenigd, en ik
heb met hun hulp hut ernstigste verme
den. En hier in Berlijn was het 't zelfde.
Er was een man, die nuj met levensgevaar
de geweren en munitie voor de eerste vrij
willigers uit de kazerne haalde Noemt
den naam, roept de vergadering. Goed, ant
ivoordt Noske, het was een graaf Bismarck
Indien men hem zou hebben gesnapt, zou
men bem hebben doodgeslagen. En dan zou
ik nu moeten vergeten, wat deze officieren
voor de redding van het land hebben bij
gedragen De rijksweer is een blijvend ge
vaar, zoodot elk vrijwilligerskorps, indien
er niet cle strengste tucht heerscht Dat
alles moet nu oen vasten vorm krijgen
Niemand had spoediger de varkensstallen
schoon kunnen krijgen, dio ik heb overge
nomen. 11c neb in li at afgeloopen half jaar
genoeg gewerkt en bon genoeg uitgeschol
den.
Indien er. iemand is, die mijn baant]o
wil hebbenEiken dag, vervolgt Noske,
ontsla ik een paar dozijn officieren elk
officier, die zich in de geringste wijze als
reactionnair heeft doen kennen, wordt uit
den dienst gezet- Moet ik nu, alleen oui den
,,Vorwarts"-lezers oen pleizier te doen, de
lijst van de 200 generaals, goede en slech
te, publiceeren, die reeds uit den dienst
zijn ontslagen? Kameraden, indien ik niet j
2ulk een onverbeterlijk optimist was, zou**
ik op de gansche rnen.schhoid spuwen. Alle
mogelijke elementen dringen zich aan ons
op. Maar in het offieierskorps blijven in
de eerste plaats diegenen, dio in Januari
voor ons hebben gevochten. Dan komen de
arme officieren, dio zioh in den oorlog heb
ben onderscheiden. Do rijk© officieren kan
ik veel beter ontslaan. Wij zullen op i Ja
nuari 1920 een straatarm officierskorps
hebben, welks bestaan van de veiligheid
van het land en van cl© soliditeit van do
regeering afhangt Wij moeten in deze tij
den aan iedereen het recht laten een beetje
te schelden. Men kan niet verlangen, dat-
de menschen met dc tegenwoordige toe
standen overgelukkig zouden zijn. Daarom
kan er ook van geen contra-revolutie
sprake zijn. Handel niet zooals do matro
zen van Kieldie keken nog steeds mot
een oog om, toen de revolutie al lang had
gezegevierd om to zien of do reactie hun
niet achtervolgen om hen als muiters te
straffen. Zorg er liever voor, dat de fat
soenlijke menschen niet van d© revolutie
gaan walgen en zeggen Als dat nn sooia-
lisme is, heb ik liever een fatsoenlijke bur
gerlijke regeering. De nederlaag to Bruns-
0
XIII,
Jctige, jonge, wat een volk op de beenl
Heel Leiden was nitgelocpen, jristeravond*
C-ud en jeng, hoog en laag. In nauwe door-
gar gen licpi men schouder aan schouder. Hoe
wel de Leidenaar(st8r) zich dcor physiono-
miejicch ten gunste ncch ten ongunste on-
ac-i scheidt, gele of ik toch zelfs vele vreem
delingen te hebben gezien. Omgevallen is mg,
dat de civie;© kleed ij momenteel veel heeft
van de chaotische toestanden ia de militairei
maatschappij, waar men zich immers volgend
een „deskundige" op over ^le honderd ver
schillende manieren kan uitdossen. Men zag
neg echte zomer menschen, strooien hoed op,
zender jas, doch met de handen grooten-
deels toch in den zak; voorts gedemisaisonde
heeren m:t resp. strooien hoed, deukdop of
kaasdol en zelfs winterjassen, al wa9 't nog
zonder pels. Dames dito gevarieerd. Heb
geeft zoo stilzwijgend eenigszins antwoord
j als men weten wil cf iemand warmbloedig
ip, dan wel visschenblced in de aderen heeft*
En tusschen deze verscheidenheden door
kncelde de lieve jeugd van de meest uit-
et-nloopendo turfhoogten. Ik' heb heel wat
vtrwenschingen aan haar adres gehoord en
menigmaal de verzuchting of er nu geen
bepalingen te maken zijn, dat b.v. cm acht
uur 's avonds al het kleine grut van de
straat meet wezen. Zs kruipen je compleet
tusschen de besnen dcor. Ook kinderwagens
veroorzaakten af en toe een Kleine strem
ming. Toch dit chapiter ender de pen heb-
bei de, geef ik den heeren den raad hun
wan» 'ïstokken thuis te laten, den voorzich-
tigen dames haar regenscherm, er worden
slechts déraillementen mee veroorzaakt.
Sterker dan ooit viel mij op, hoe rn <Je
omgeving van de Haarlemmerstraat klopt
de pelsslag van Leiden's volksleven. Daar
tref je de ijsco, ,,de ware Jacob"., daar
weidt nougat aangeprezen, daar biedt meL
luidkeels het feestprogramma ten koop aan,
daar dwingt men je te zien naar sappige
knrre-peren, al is 't alleen maajr door het
uitwijken er voor, daar treft men de fees
tenen afzwaaiers, die met liefelgk keelge-
IixiaRe blijde mare "kond doen; „en nóu gana
we au rotzooi uit", daar is kortom leven,
meer dan waar elders ook, al :s !t er nog
zco druk.
'6 js overigens nog een flinke tippel, om
alk* af te werken eti tcch zijn er, die meer
malen de ronde doen. Tot hun tong op 't
eerde knoopsgat hangt, dik beslagen met
ten laag stof, machinaal door ai hei voeten-
gesibuivel uit d'e straststeenen opgejaagd,
waarop echter niemand lek En terecht, wanö
dal zou zijn een kniesoor.
NEMO.
wijk is het gevolg van de wijfelende poli
tiek van onze partijgenooten Ilc heb reeds
maanden er tegen gewaarschuwd voortdu
rend concessies aan do onafhankélijkeii to
doen en ik heb or aan toegevoegdIndien
de onafhankelijken. den staf op zijn kop
zetten, dan zet ik hem weer op ziju bceuen
maar zij hebben do .swijnderij laten voort
duren en nu hebben re hun loon. Houdt»
uw zenuwen bij elkaar en dan zou de dui
vel er zich mede moeten bemoeien, indien
do toekomst niet aan ons zal zijn.
SCHEEPSTITDIN GEN.
STV. MIJ. NEDERLAND.
VONDEL uitr. pass. 28 Sept. Pantol-
laria.
KON. NED. STOOMB. MIJ.
DIANA 1 Oct van Kopenhagen to Am
sterdam.
KON. HOLL. LL0YD.
KENNEMERLAND uitr. pass. 29 Sepfc*
Ouessant.
R0TTERD. LL0YD
MERAUKE 25 Sept. van Barbados.
SÏTOEBONDO thuisr. pass. 24 Sept.
Pantellaria.
KON. WEST-IND. MAILDIENST.
PRINS FREDERIK HENDRIK 1 Oct.
van Paramaribo te Amsterdam.
(Nadruk verboden.)
56)
Toen hij dacht, dat het kon, ondervroeg
hij haar met tact, zoodat hij voorbereid kon
zijn op onverwachte gebeurtenissen en zich
een duidelijker denkbeeld kon vormen van
de besto manier, om haar to heipon. Het
was een lange en pijnlijke geschiedenis, dio
zij hem te vertellen had, met een klank van
zelfverwijt.
„Al den tijd dacht ik aan mijn eigen
moeilijkheden," zei zo zuchtond „als ik
rondgekeken had, zou ik gezien bobben, dat
de menschen, voor wie heb er werkelijk op
aan kwam, diegenen waren, die te jong of
fco oud of te zwak of te arm waren, om te
weten, dat zij een grief hadden, of in ieder
geval te protesteoren. Menschen zooals mijn
moeder en Kitty en mijn grootvader en do
Jelbarts. Ik had moeten zien, dat do wer
kelijke onrechtvaardigheid cn wreedheid
van de dingen naar hen beoordeeld konden
worden."
Bij deze en ander© uitlatingen verried zij
onwillekeurig hoe diep losso woorden van
liom in haar ziel gezonken waren cn mede
geholpen hadden om de overtuiging to ves
tigen, waarvan haar plotselinge vlucht het
eind was. Het was nuttig voor hem te hoo-
een herinnering aan de verschrikko-
U macht der woorden, en zijn geheugen
naiorsehende, kon hij dankbaar zeggen,
,_a nodit *n w^e met haar gespro-
fnV' a r^1-aar albijd uit een oprechte over-
oing. ij maakt© verdere gevolgtrekkin
gen dan hij, omdat zij met een zonderling
vrouwelijke onverdraagzaamheid in staat
was het persoonlijk gevoel er buiten J;e Ia-
ten, cn in haar stiefmoeder alleen het werk
tuig te zien van een verkeerd gevestigd en
«reed maatschappelijk denkbeeld. Hij
hield zichzelf voor, dat, om welke reden
Rosewarne ook weer getrouwd mocht zijn,
hij alle slechte kanten van het karakter van
zijn vrouw had kunnen vooruitzien. Hot
speet Maydcnstono te hooren, dab Rose
warne van huis was, daar dit den ovcr-
mijdelijken twist zou uitstellen. Het was
ten slotte zeer duidelijk, dat Esther niet
een bepaald plan bedacht, maar naar een
ingeving gehandeld had.
„Er was niemand, dio mij aanzette, en ik
geloof, dat ik mijn hoofd verloor," zei ze
lachend. „Ik kon den knoop niet losma
ken daarom moest ilc hem wel doorsnij
den. Ik voelde, dat ik mijn hoofd naar be
neden moest houden on blindelings loopen."
„Nu, u liep in ieder geval in de goedo
richting."
„Ja,-dat geloof ik ook. Morgen
Oy laten wij niet over morgen spreken,
vroeg hij haat.
„Neen, dat zullen we niet," gaf zij too.
Plot was lang na middernacht, toen hij
haar overhaalde naast Kitty in het smalle
bed op de zolderkamer to gaan liggen. Hoe
wel hij verlangd bad het genot van zijn
voorrecht niet te bederven met over mor
gen te praten, moest cr toch- aan gedacht
worden, en hij geloofde, dat3 zij al haar
kracht en moed zou noodig hébben, om het
onder do oogon to zien. Hij begreep, dat
Rosewarne niet veel uren onbekend zou blij
ven met hetgeen gebeurd was, en Rose
warne was er d© man niet naar, om zijn
handelingen uit to stellen. Hij vond een
klein© persoonlijk© voldoening en plezier
in do gedachte, dat hij, dio van Rosewar-
ne's standpunt zoo'n onbeteekendo factor
in zaken was, door Esther's instinctmatige
keus verheven was tot do plaats van het
hoofddoel van do machine. Hij besloot, dat
do gedragslijn, die hij zou innemen en aan
Esther zou raden, die was, van zich te ver
dedigen, totdat Rosewarne liet zien, welke
richting hij van plan was in te gaan. Gedu
rende bijna drie uren zat Maydonstone voor
het vuur, zijn plannen to overwegen, en
gelukkig wacht te houden over de lichte
sluimering van het tweetal op do zolder
kamer. Blijkbaar sliepen zij rustig zonder
- zich te bewogen. D© heido zelf is een lichte
slaapster. De nacht hier is geen ondoor
dringbare scheiding tusschen den een on dag
on den anderen. De eeno dag reikt den an
deren dc hand door den nacht heenop
geen enkel uur kan men zeggen, dat de ge
heel© heide slaapt. Er zijn. altijd wakers,
en een verbeeldingrijk mensen is zich voor
namelijk bewust van do menschen, die er
niet zijn.
Tegen do schemering ging hij stil naar
buiten en beklom den heuvel aan de ach
terzijde van het huisje. Do Oostelijke he-
j mei werd licht, alsof een grijs gordijn op-
j getrokken werd. In het Westen brandde
j een vuurtoren roodachtig, met een lang
I schijnsel, gevolgd door een reeks van snello
flitstn. En leeuwerik begon te zingen, en
toen weer oen en nog een, totdat een zes
tal hun muziek deden hooren, door het
vroege uur nog zuiverder, alsof de niet ver
warmd© lucht d© afzonderlijko tonen deed
stollon, zoodat zij klinkend op do aarde
vielen. Daarna riep een koekoek zachtjes
uit een hollen boom en werd door een ander
he^rvtwoord» De heide scheen zich te bewe
gen door het inhouden van een lange adem
haling'en een windje woei door de strui
ken. Onmiddellijk begon het karakteristiek
zuchtende lied van de heide, dab gevormd
werd door eindeloos kleine en veelvuldige
stemmen. Klank en koelte en de geur van
heideplanten kwamen alle tot hem, alsof zij
begrepen -worden door een enkel en fijner
zintuig. Hier boven miste men den ernsti-
gen indruk der boomen, de diepere tegen
stellingen van licht en schaduw, de zwaar
dere geuren, welko voor liet rijp worden
van plannen niet beïnvloed werd door de
grover zorgen cler menschheid en daar ook
buiten stond. Do nevel, die-licht over de
beide lag, begon in beweging te komen en
in spiralen op te trekkende bremstrui
ken, dio uit den nevel opdoken, staken met
zekoro waardigheid tegen den Oostelijken
hemel af. Hij wa-s zóó verdiept in dit too-
verachtig begin, als van een feeën-opera,
dat Esther naast hem stond,- voordat hij
wist, dat zij het huis verlaten had.
„Je haclt mij kunnen wekken," zei zij,
zacht verwijtend.
Naast elkaar staande, zagen zij naar den
dageraad en ondervroegen hem.
HOOFDSTUK XX.
Ongeveer twee uren 's middags, toen
Esther cn Ha3rderistone bezig waren het
middageten op te ruimen, kwam Kitty, dio I
buiten speelde, hard naar binnen loopen.
„Pa en mijnheer Leventhorpo komen den
wg op." zei ze.
Esther riep hot kind bij zich en het vast i
tegen zich aandrukkend, werd zij zeer bleek. I
Maydenstone knikte geruststellend, en
ging naar de deur. Toen hij hem zag, bleef j
de heer Loventhorpe beseheiden achter,
terwijl zijn metgezel vorder ging. Zelfs van-
waar hij stond, kon Maydonstone zien, dat
hij te doen had met iemand, die wanhopig
bang was.
Rosewarne maakte een volkomen onnoo-
dige beweging, als iemand, die hinderpa
len op zijde duwt, en onder het zeggen
van: „Laat me voorbijgaan, mijnheer,"
ging hij het huisje binnen.
„Ongelukkig kind!" begon hij,, bijna
voordat hij Esther op haar plaats bij de
kachel had zien zitten.
„Vader, wees niet bespottelijk," zei Es
ther, met een diepen blos. Hoe is u hier
gekomen, heeft u het hcele eind geloopen V*
ging zij voort op cenigszins zeiruwachtigen
gesprek-toon.
„Neen, ik ben in de auto gekomen, wij
hebben het in zeventien minuten- gedaan,
maar dat is de zaak niet," zei hij, met zijn
stok op den betonvloer stampend, „je
je bent gecompromitteerd."
„Integendeel," zei Esther, „ik begin to
gelooven, dat ik juist gered ben."
„Wat u betreft," zei hij, zich tot Mayden
stone wendend.
De jonge man schudde hot hoofd.
„Ik ben bang, dat ilc er u niet uit helpen
kan," zei hij vriendelijk, „ik heb mijn rol
vergeten. Dit soort van dingen- kan niet
zonder behoorlijke repetitie gedaan wor
den." Hij zag, dat Rosewarne leed aan vol
strekte afmatting, die de wijzen en sterkon
der aarde treft, als do onderdeelon der
maatschappelijke machine uit zichzelf in be
weging komen, en dat hij geen woorden
had, die bij do gelegenheid pasten. Hij had
medelijden met hem, maar hij voelde zich
niet in staat op molodramatiscben toon
met hem te spreken.
(Wordt vervolgd.)
