LEIDSCH DAGBLAD. Dinsdag 29 Juli 1919. Officieels Kennisgeving. STADSNIEUWS BINNENLAND. FEUILLETON, TW, KOOP. PRIJS DER ADVERTENTIES SO Cts. per regel. Des Zaterdags -40 Ots, poor regel. Kleine adverteatiën "Woensdag. 75 Cts., Zaterdag f 1.—bij ten maximum Aantal woorden van 30, Incasso volgens post-i jréclit. Voor eventueele opzending va q brieven 10 Ots poTto te betalen. Bewijsnummer 5 Ctï, Bureau Noordeindspiein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 173, Redactie 1507. PIUJS DEZER COURANT: (Voor Leiden p, 3 mnd, Ï2.10, -p, week f 0.16 Buitten Leiden, .waar agenten ge vestigd zijn, per week Af. om u 0.13 Pranco per post \»j, vjri aa» ks 2,50 Nuromef 1822-3. Dit nummei'.bestaat uit TWEE Bladen. EERSTE Bl&D. GELDIGHEID BON 11 DER NORMAAL- MA RGAR IN EK A ART. Dg Burgemeester der Gemeente Leiden brengt ter algemeene kennis, dat boa li der Normaal- margarinekaart geldig is vanaf Woensdag 30 'Juli 1919 tot en met Woensdag 6 Augustus 1919. N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester. Leiden, 29 Juli 1919, Centrale Ned. Anibtenaarsbond. Afd. Leiden. In bet Nutsgebouw bad gisteravond oen ver gadering plaats van den Centralen Ncd. Ambtc- naarsbond, afd. Leiden. Er was buitengewoon veel belangstelling. Zelfs was één groep personeel van de Poste rijen uit Den Haag per fioto hierheen gekomen Óp strooken linnen hadden zij bun oisch ken baar gemaakt: een mensebwaardig bestaan. Ook merkten wij op den voorzitter en den se cretaris van den Alg. Bond van Politiepersoneel in Nederland, afd. I ritbn. De voorzitter opende dc vergadering met een woord van welkom, waarin bij speciaal zijn 'Haagsohe' collega's dankte vcor bun belangstel ling. Daarna gaf bij bet woord aan den heer Waterberg, hoofdbestuurslid. Het doei van deze bijeenkomst was te prot.es- teeren tegen de vced te lage salarieering van bet P. T. T.-personeel. In den allerlaatsten tijd is dat wol iets verbeterd, maar bij lange na niet voldoende, om den achterstand in te balen van do oorlogsjaren. De actie, welke nu allerwegen gevoerd wordt, is ook niet gericht op verheffing van bet peil boven bel normale. De bodoeling is alleen bun levonss'tandaard weer gelijk te kunnen maken aan dien van 1913. En als men denkt aan al die jaien van achterstelling, zal 'men kunpen begrijpen, dat een vijf en zeventig of honderd gulden duurtebijsiag niet genoeg is. Toen kortgeleden jde Staatscornmiss ie-Stork mei een algebeelo herziening der salarissen kwam, was. dit ook maar half werk, omdat die Commissie in opdracht bad geen rekening te houden mo't de abnormale duurte, doch niet toe standen, welke verwacht konden worden kort na den oorlog te, ontstaan. Bevrediging bracht 'deze herziening dan ook niet, en al heel spoe dig openbaarde zich weer een nieuwe actie om s'alarisvorboogirg. Hierbij hebben directeuren en commiezen een foi.t begaan, door in bet land den indruk te wekken, dat het speciaal hun 'groep was; dio benadeeld weid. En de nieuwo salarisregeling 'draagt hiervan de sporen: alleen van directeuren en commiezen werden do maximumsalarissen verhoogd. Dadelijk beeft de Gentr. Nod. Ambtenaars- bond zich bierlegen verzet. Immers, zij vreesde, dat, wanneer men begon met aan enkele groe pen verbetering te geven, do toestand Yan vóór dc commissie-Slork zou terugkeeron, toen er meer dan 1500 verschillende salarisregelingen waren. Het goede, dat dezo commissie heeft tot stand gebracht, is gewocst bet redneeeren van die 1500 op ruim honderd. De Minister van Waterstaat echter verklaar de, dat, wanneer men ook voor de lagere ambte naren de maxima verhoogde, bun salarissen zouden kunnen stijgen tot oen peil, dat niet meer overeenkwam met de eenvoudige werk zaamheden, welko van ben werden verwacht. Dc beleckenis, die spreker dit deze woorden dis tilleert, is niets anders dan: ..Menscbon, die eenmaal door de omstandigheden achtergesteld zijn, moeten zich hun verder leven ook maar te vreden stellen met inferieure baantjes en sala rissen". Thans echter, ging bij voort, hebben de Mi nister van Waterstaat en de Directeur-generaal zicli op bet standpunt van den Gentr. Ned. ge plaatst. Do kwestlo is maar: „Wannoer moet de niouwo rogeüng, die kant en klaar ligt, worden ingevoerd?" Geroep: Eén Juli! Dit nu is juist bot punt van verschil. De Rc- goering wil wachten tót Januari 1920; maar de toestanden zijn onhoudbaar en wij kunnen en willen niet wachten Daarom moeten wij actio voeren, on thans is de gelegenheid gunstig! Om mot vmoht actie te voeren is echter geld, veel geld, noodig, om welke rodcD, na afloop der Vergadering gecollecteerd zoil worden. Ten slotte baalde spreker nog eenige staaltjes aan van don vreemden toestand, dien de tegen- woofdigo regeling in bet loven heeft geroepen. Zoo zou een besteller, die nu in diens't kwam, na één. maand diensttijd meer salaris ontvangen dan zijn collega met twaalf dienstjaren. Ook' besprak' bij nog dc tegenwoordig zoo vaak geboorde bewering, als zou salarisverhoo- ging tooh niets helpen, omdat deze direct ge volgd wordt door prijsstijging der goederen. Wel is dit vaak het geval, doch de meordero opbrengst komt niet terecht bij de arbeiders, doch bij de fabrikanten. Krasse voorbeelden wist bij to verbalen uit de textielnijverheid. Daarom: eerst salarisverhoging, en dan pas middelen beramen om de markt te veringen. Hierop sloot de voorzitlor de vergadering, er nog eens op aandringend als lid der Yereenigmg toe te treden en de collecte niet ft! vergeten. Nu, dat is niet gebeurd: de opbrengst bedroeg I 34,44®. En club trok men t-oen de stad door onder het zingen van de Internationale. Morini. Gisternamiddag werd de telopaatb Morini in bot Luxor-theater door een select gezelschap, waaronder ook doctoren, ernstig aan den tand gevoeld omtrent zijn konnis en kundigheid op tolopatisob gebied. Na aanvankelijk den beer Morini verscheidene vragen te hebben gesteld omtrent wozen en opvatting der telepathie evenals Rubini, wil ook Morini de wilsoverdracbt van don lastgever op den geheel passief ge worden volbrongor van den wil toesohrijven aan luoht- of ethortrillingen of iets van dien aard volgde een reeks proefnemingen. Alles slaagde, behalve voor zoover daarbij sprake was van tee kenen of loggen van oen bepaalde figuur van centen. Het pakken van een bepaalden persoon, van bet bom te ontnemen voorwerp, enz., liop als gosmeerd, zooals bijv. bleek in de eerste in gewikkelde proef, dio bestond uit bet balen van oen portefeuille niet boeken, daar een uit te no men op een hop aal de bladzijde open te slaan, een hoedcnspeld uit een hoed te balen en daar mee oen bepaald woord aan te prikken, hetgeen volkomen gelukte. Maar bet teekenen of figuur- loggen mislukte, mogelijkerwijs door con niet voldoende concentrisch denken in dit opzicht door do opdrachtgevers. Het matte den sympa- I tbioken jongen man ten zeerste af en ten slotte was bij eon poos uilgoworkt. Van langen duur was dit niet, want een laatste proef was in min der dan geen tijd volbracht. Natuurlijk waren de beeron geleerden bet niet eens. De beide groóto boofdstroommgen waren vertegenwoordigd en hielden ieder aan haa.r meaning vast, ZooaLs men weet zijn dat: le tele pathie is werkelijk iets bijzonders, waarbij als 't ware een 6de zintuig te pas komt, dat in kiem bij ieder aanwezig zou zijn, 2de telepathie is een door grooto gevoeligheid opmerken van on- willokourigo bewegingen enz. van den lastgever. Het blinddoeken, zooals Morini deed, zou daar bij van geen storenden, invloed zijn. Gisteravond in de Stadsgehoorzaal, die boven uitstokend, beneden vrij goed bezet was, beeft Morini zich van zijn beste zijde doen kennen. Hij werd iugeletd door den beer De Jong, waar- j na nog volgde eon korte schets van telepathie i door Morini's impressario. Dan ging het „los". AUe opdrachten werden zonder veel haperen met snelheid ten uitvoer gobraoht. Slechts één, bet oponslaan van een boek op een bepaalde bladzijde, bad tijd noodig on daarbij verwisselde Morini van lastgover. Ten slotte werd met een ezelsbruggetjo bet goede resultaat verkregen. Anders slaagde alles uitnemend, ook bet ten tooneolo' brengen van oen diender, wien „bet keepjo ommesgekeertl" werd opgezet en bet" off roeren van een glaasje „ouido klare" aan een kellncr, die daartegen niets geen bezwaar bad. Een groot succes werden de proeven op bet gebied van bet magnetisme. Met sobijnbaar bet grootste gemak wist bij een 10-tal personen aan zijn wil te doen gehoorzamen, culminoorend in het brengen van allen in beschonken toestand door bet drinken van een slok water. Ver moedelijk zijn er bij geweest, dio nog nimmer dat gevoel hadden gekend. Zij weten bel nu! Dank zij een nieuwe slok, die een baring voor stelde, werden allen volkomen opgekikkerd. Onbedaarlijk is gelachen om deze laatste proe ven, die mede vlot van stapel liepen tengevolge van de rust onder de aanwezigen, die zoodoende goed bobben meegewerkt. Morini werd telkens beloond met een warm gestemd en dankbaar applaus van bol volkomen voldane publiek. 1Inderdaad is gisteren door hol bestuur van Üo vercooiging' „Het Vc/iksgobouw", uitgaande van do drie organisaties S. D. A. P., Lcidscbe Bostuurdersbonid en do Coöperatie „Vooruit", bet voorstel gedaan tot aankoop van een perceel voor bekend doel. Dit perceel is dat van 'den boor M. H. A. Juta, Heorengracbt 34, alhier. Verbouw daarvan zal niet noodig zijn. Aan den Raad dezer gemeente is een adres gericht door voorzitter cn secretaris van den Alg. Bonld van Politiepersoneel in Nederland, afdooling Leiden, inhoitdende, dat zij mot be langstelling hebben kennis genomen van het door B. en W. dezer gemeente uitgebrachte praoadvies inzake georganiseerd overieg, voor komende in de ingekomen stukken No. 192, d d. 17 Juli 1919; dat zij eobter bun leedwezen uit spreken, dat daarin de afdooling Leiden van den Algemeenen Bond van Politiepersoneel in Nederland, vertegenwoordigende ongeveer 70 pGt. der Leidsclie politie, niet is opgenomen. Waarom zij don Raad verzoeken alsnog ben hierin op te nemen. De directie van do „Hollaridiarinoscoop", aan do Oranjegraoht, alhier, is in andere ban den overgegaan en wel in die van don boer J. J. Joha. Ook de exploitatie zal verandering onder gaan: er zullen nl. geen realistisohc films meer gegeven worden, maar cenig en alleen de zgn. witto films. De nieuwo directie hoopt daarmede van 1 Augustus -a.s. af groot suoces le beWien. Bij besririkking van den Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen is, met ingang van 1 Augustus 1919, bevorderd tot am'anuensis lste. lcL bij 's Rijks herba rium a. d. Rijksuniversiteit alhier, do beer C. M. Lamb rechts tb'ans bediende late klasse. Te Utrecht slaagde voor het examen M. U. L O., diploma A, D. D. J. G. Ver zaden, aihier. Voor het examen Engolsoh L. O. is te 's-Gravenhage geslaagd mej. L. G. M. van Dijk, alhier. Een benoemingskwestic. Do afdooling ,,Gouda en Omstreken" van de Ned. Mij. ter Bevordering der Geneeskunst) heeft een motie aangenomen van den volgenden in houd. Do afdeeling Gouda en Omstreken van do Nederl. Mij. ter bevordering der Ge neeskunst op 25 Juli in gewone vergade ring bijeen: gezien de oproeping in liet „Nederl. Tijdschrift voor Geneeskunde" van 26 April 1.1. voor gegadigden naar de betrek king van geneesheer-directeur van het Van- Iterson-Ziekenhuis, waarin o.m. als eisch voor benoembaarheid gesteld wordt het bezit van ziekenhuiservariug met speciale kennis op het gebied der inwendige- en besmettelijke ziektengelezen het steno- graphisch verslag van de zitting van den Gemeenteraad van 4 Juli 1919, waaruit blijkt lo. dat de aanbeveling, door B. en W. aan den Raad aangeboden, opgemaakt in overleg met dr. Wortman, wien de afdee ling niet zooveel gezag toekent bij de beoor deeling de-r medische bekwaamheden van een sollicitant als aan een cler hoog- leeraren in dc Inwendige Geneeskunde, die h.i. op uitnoodiging van het dagelijksch bestuur-der gemeente zich te dier zake voor het geven van advies wellicht had willen beschikbaar stellen'; 2o. dat dr. Wortman bij zijn advies aan B. cn W. in lijnrechten strijd met geest en letter van zijn rapport tot reorganisatie van het Van Itcrson-Ziekenhuis, in do eer ste plaats den heer P. C. Cleyndert, to Mid del har nis, voor de betrekking van ge neesheer-directeur beeft aanbevolen, een arts, die naar het oordeel van onze afdee ling, niet voldoet aan de in de bovenbedoel de oproeping gestelde eischen en aan wien zij daarom het recht ontzegt de. pretentie te hebben de meergemelde functie te kun nen vervullen o.p een wijze als de Raad na- het démenti aan collega De Voogb, klaar blijkelijk bedoeld heeftvan oordeel, dat d'e chirurg, thans aan het Yan-Iterson-Zie- kenhuis verbon dien, aan alle eischen vol doet, dit B. en W. niet weerhouden heeft in het Nederl. Tijdschrift van Geneeskun de van 19 Juli 1.1. een oproeping te doen plaatsen voor do betrekking van chirurg aan die inrichting alsof collega Montagne als zoodanig ontslag verleend was spreekt haar diepe verontwaardiging uit over do houding, door het gemeentebestuur van Gouda bij do uitvoering dbr reorgani satie van het Van-Iterson-Ziekenhuis tegen over den thans in functie zijnclen genees heer aangenomen ontzegd individueelhaar steun aan deze ziekeninrichting besluit deze motie te doen plaatsen in de bladen te Gouda verschijnende en in het Nederl. Tijdschrift- voor Genees kunde." Uitvoer van bloembollen. De Minister van Landbouw heeft tot nadere aankondiging dispensatie verleend van het uitvoerverbod van bloembollen. Aanvoer van coprah. Het „Hblcl." meldt, dat zes Japansclie stoomschepen van Nc- derlancüsch-Indië naar Amsterdam onder weg zijn. Deze schepen zullen coprah uit Indië medobrc-ngen. Uitvoer van zaden, Do Minister van Land bouw brengt ter kennis van belanghebben den, dat uitvoer van koolzaad, winter- gerst, wintertarwe en rogge voor den zaai is toegestaan, mits de partijen van erkende kweekers afkomstig zijn en beantwoorden aan door hot Rijksbureau voor cöe distribu tie van graan cn meel te stellen minimum eischen. Hiertoe moet de betreffende partij bij in- lading worden gecontroleerd door een con troleur van den Regeeringscommissaris voor de Rijksgraanverzameling van do pro vincie waarin de verlading plaats vindt. Als bewijs dezer controle moet aan do des betreffende uitvocr-vergunning, afgegeven cïoor de Nedorlandsche Uitvoer-Maat- schappij (A formulier) een verklaring van den betrokken Regeeringscommissaris ge hecht worden. Engelsche inkcopen in Duitschland. Naar ■men meldt heeft een 'belangrijke EngeVchc 'combinatie oen overeenkomst gemaakt met do Kon. Nedorlandsche Handelgasïoe' a tie Biass en Groene wegen, te Utreoht, tea doel hebbende het inkoopen in liet groot van pro ducten der Duitsclie Metaalindustrie, voor •directen export naar Engeland. Deze trans actie is van beteekenis, omdat er uit blijkt. hce door de voort du ran de stijging van den dollarkoers te Londen cn do toenemende moeilijkheden op industrieel .gebied in En geland, de handelaren daar fe lande ge noodzaakt werden, om zich voor het bel rek- -ken van goederen te wonden tot liet conti nent. Met het oog op den lagen marken-" ko-.rs kunnen niettegenstaande de algemee ne moeilijkheden in de centrale lauden, le- -langrijke transacties van den Nederladschvu 'h; ridel hiervan het gevolg zijn. Do liquidatie dor distributie. De Ver- cmiiging van Nedcrlandsche Gemeenten deelt den aangesloten gemeenten bij circulaire ■d.d. 2-3 Juli mede, dat. van de nog in herbe zit der gemeente zijnde „Regeeringagende ren", welke ingevolge art. 1 der Distribu- tic-wet 1916 aangewezen zijn of geweest zijn en door de gemeenten niet meer kunnen geplaatst worden, opgaaf valt te doen san het Rijks Cen tra al-Adm i nist r a t iek a n' oor. voor de distributie van levensmiddelen Wa genstraat 22, Den Haag. De opgaven behoo- ren in te houden: aard; hoeveelheid, leveran cier, fabrikaat, prijs, hoedanigheid.. Vischvoorzieiiiug van ons land. In de vergadering van de Coöperatieve Vieehafzet- Vereeuiging te IJmuiden werd ernstig de wensch naar voren gebracht, dat genoemde. Yereeniging meer handelend zal gaan op- treden. Besloten werd om in overleg met Yereeniging van Reeders van Visschersvaar- tuigen on do Vcreeniging voor do Kust- visckvaart .te IJmuiden, maatregelen tb treffen, speciaal wat de binnenlandsche visehvoorziening betreft, cn dat wel ia 'dei eerste plaats in overleg met de gemeen(•<?- betsiiren en groot-indifstrioelen in ers Innd.- Tcnucn. Naar wij vernemen is tbao3 een Koninklijk besluit vastgesteld, houdende nieuwo regelen inzake de tenuen van of- Ik :cren bij de Landmacht, hetwelk o.a. z:ü' ioboudenj dat voor alle hoofd- en.subaUer- ne officieren 'behalve van 't wapen der Kon. Marochaiiassée) een dagelijksche te* öuo en een vcldtcnue zal zijn voorgeschre ven, waarbij dc vel dj as, al of niet met over- Lleeding, wordt gedragen, terwijl daarnaast vcor hoofd- en subalterne officieren en on derofficieren en leerlingen der Koninklijke Militaire Academie, dc Cadettenschool en den Hoofdcursus zal worden ingevoerd een gekleedo tenue, welke overeenkomt met do thans bestaande kleine tenue en een cere- ric-nicelo tenue, 'overeenkomende met da' thans bestaande gnoe te tenue. Het bezit van' ce kleedingst ukken van gekleede en ceremo- iiieclc tenue zal alleen verplichtend zijn: voor beroepsofficieren van den Gene ruien' Staf} de Brigade Grenadiers1 en Jagers, db Cavalerie, de Rijdende Art-, en voor de leerlingen der Kon. Mil. Academie, de Car ■deHenschool en den Hoofdcursus en niet ver* pliehtend voor do overige officieren en on-< 'oerofficieren. („Hbld/'). 1 Aniwerpen en Rotterdam. Reuter seint 28 Juli uit Londen In het Lagerhuis zijn vragen gesteld, naar «Aanleiding van de ontstemming ih België, dat de voorziening van het bezet tingsleger aan den Rijn geschiedt, over Rot terdam in plaats van over Antwerpen. Churchill antwoordde, dat de bevoorra ding vanwego bet Departement van Oor log over Rotterdam de 900 ton per maand niet overschrijdt; de verscheping ge-schiedb voor 14 over Rotterdam, voor via Ant werpen. NcderlarM en België. Havas seint ons uit Brussel Een aantal Belgen van naam, die afkom stig zijn uit Nederlandsch Limburg (Lim>- bourg-cédé seint Havas) hebben den Koning een adres gezonden, waarin zij hem smee- ken niet te bewilligen in cen herziening van de verdragen van 1S39, die niet kort en bondig den terugkeer van Limburg bij België zou bevatten. Het „comité de politt que nationale" verspreidt een oproep aan het volk, om die Belgische gevolmachtigden te Parij9 bij te staan in dc eischen ten aan zien van de Belgische souvereiniteit over de fSchelde, het kanaal en* de haven van Terneuzen, de vrijheid van verbinding van Luik en Antwerpen met don Rijn en da volksstemming in „afgestaan Limburg". De Raad van Den Haag heeft be noemd tot rector aan het gymnasium aan de Laan-van-Meerdervoort1, aldaar, dr. H Cannegieter, thans conrector, als op volger van dr. Th. P. H. van Aalst, wien op de meest eervoile wijze ontslag is ver leend Tot directeur van de gemeentelijke han delsschool met driejarigen cursus is be noemd de hècr A. Versteege, directeur der ban delsdagschool en der lioogere handels school te Alkmaar. (Nadruk verboden.) 1) HOOFDSTUK I. Toen de lange spoorreis van Londen ten einde liep, hoorde John Maydenstone, dat de prettigste manier om Porth Enys te be reiken, was door middel van de veerboot en over de rotsen, en daar het een mooie avond was en hij zijn bagage vooruit ge zonden bad, besloot bij te Trenanveor uit te stappen, hot station vóór het kruis punt, waar de passagiers voor dc zijlijn gewoonlijk den trein verlieten. Een paar honderd* meter volgde hij den hoofdweg van Trenanveor tusschen een heuvelachtig land en een kanaal, waardoor kolensche pen gelegenheid kregen hun lading te los sen op de werf van een vervallen ijzer gieterij. Beneden de haven verbreedde bet kanaal zich tot een baai, dié aan weeszijden door begroeide zandheuvels begrensd werd, welke zich in zeo vooruit schoven en ge leidelijk overgingen in de hooge rotsen van de baai van Porth Enjrs. In ongeveer tien minuton bereikte Maydenstone een breed strand van wit zand) en zag hij het veer, waar hij moest- oversteken, om langs de rotsen te Porth Enys to komen. Blijk baar had' iniemand dien weg geloop en eedërt den laatston vloed, en toen hij nalr zijn eigen vootstappen torugzag, had hij een gevoel, alsof hij een heiligdom schond. Maydenstone was oen lange, slanke jonge mah met een lichtbruine puntbaard en aardige, grijze oogen, die echter een onvol dane uitdrukking hadden. Hij liep rechtop en bewoog zich vlug; maar zijn bleek en eenigszins vervallen gelaat gaf den indruk van iemand, dio meer door zedelijke dan lichamelijke kracht werd opgehouden. Hij had een tamelijk versleten grijs pak aan on een pet van dezelfde kleur op. De veerman zag hem van den overkant en in oen groote bocht roeiende, kwam bij met de -eb aan de plaats, waar Mayden stone stond. Het water zakte geleidelijk en Maydenstone begreep een oogenblik niet, lioo hij in de boot moest komen, zon der zijn voeten nat te maken, maar toen de boot met een lichten schok stil lag, zag hij, dab de voorsteven over de kiel uitstak, zoo dat een bruggetje over het water gevormd werd. Alsof hij de bewaker was van de blankheid, die door Maydenstone's voeten besmet was, bleef de veerman zwijgen, ter wijl hij zijn boot door een riem vasthield. Hij was een jonge man met norsche, blauwe oogen, uitstekende jukbeenderen, en een vastberaden mond onder een borste lige, lichtbruine snor. Zijn kleer'en waren van een kleup tusschen het riet en -hot zand, zoodat hij met de plaats één geheel scheen te vormen. Maydenstone st«apte in d'e boot en ging in den achtersteven zitten, hij had een ge voel, alsof hij oen rol vervuldo in een droomspel, dat als pantomime opgevoerd werd voor het holle bulderen van de zee, die in een witte lijn zichtbaar word aan den mond van het kanaal. Over zijn rie men gebogen, keek do veerman Mayden stone bijna dreigend aan, zood'at- zijn ge- voe 1 van indringerigheid nog versterkt wer-d.^ Van het midden van het kanaal zag men in de verte Porth Enys, do haven van het- Eiland dat tegen hot water af stak als een wolk tegen den helderen Wes telijken hemel van een Octoberavond. Do vorm van het eiland dat, zooals May denstone wist, eigenlijk geen eiland, maar een schiereiland was was zoodanig, dat het scheen, alsof het- op het punt was van af te breken en naar zee af te drijven. Bij de smalle landengte stonden ternauwer nood zichtbaar huizen, die, volgens May denstone, den indruk maakten, dat een groot- aantal menschen zich zoo ver moge lijk van het land teruggetrokken hadden, en op een vloed wachtten, om hem naar het onbekende weg te voeren. Toen hij zijn blikken naar de naderbij komende kust wendde, zag hij daar een meisje staan. Of zij in zwart of donker blauw gekleed was, kon hij tegen den ach tergrond van wit- zand niet uitmakenzij maakte oen levendigen indruk, alsof zij zoo juist uit de lucht neergestreken was. Toen Maydenstone uit de boot sta-pt-e, nam hij de gelegenheid waar, een vluggen blik op haar te slaan, en hij werd getroffen doof iets dierlijks in haar verschijning. Voor het oogenblik kon hij niet zeggen of zij hem aantrok of afstootte. Zij had geen hoed op en de lijn van baar schedel liep in een groote bocht tot haar nek, waar haar donker haar in een losse wrong ge bonden was. Hoewel haar grooto, donker bruine oogen niet sluw waren, hadden zij oen schuwe, zijdelingscho uitdrukking, als die van een wilei dier, dat aan vervolging tracht te ontkomen, en de vorm van haar lippen was wat wreed. Een nauw sluitende donkerblauwo mantel verraadde haar slank figuur, dat zich flink bovon de heu pen verhief. Toon zij in bewoging kwam, om in de boot te gaan, merkte Mayden stone op, dat- het meest opvallende bij haar, haar gang was, dien hij Oostersch genoemd zou hebben, zonder de sterker-e gelijkenis met iets katachtigs door de be weging van haar lichaam. Vast besloten, dat hij niet het eerst dc stilte verbreken zou, stak Maydenstone zijn vingers in zijn vestzak en keek naar den veerman. „Een stuiver, als 't- u blieft," zeide hij met afgewenden blik. Madenst-ono gaf hem een stuiver, en hij zeide: „Dank u," en na een oogenblik „Mijnheer," alsof hij het woord mot tegenzin uitsprak. Geen andero woorden werden tusschen hen ge wisseld. Op dé hoogte van de zwart-hout en hut van den veerman op het strand keerde Maydenstone zich om en keek naar de boot, die nu half weg het kanaal was. Het meisje had zich ook omgedraaid, en met één hand op den zijkant va-n de boot leu nende, keek zij naar hem. De lijn van haar gebogen rug en de vragende stand van haar hoofd, versterkten haar eersten in druk van levendigheid. Maydenstone was nieuwsgierig wie zij was, en hij was half geneigd op do terugkomst van den veer man te wachten, om hem te vragen naar haar naam en waar zij woonde. Bij nader inzien besloot hij, dat onbekendheid met haar persoon beter paste bij hun ontmoe ting in dio groote ruimte van wit zand en kabbelend water, waar menschelijke we zens van even weinig belang waren als vliegen. Voordat een bocht van den weg de veerboot voorgoed aan het oog onttrok, keek Maydenstone nog eens om. Het meisje was aan wal gestapt en liep aan deil overkant dènzclfden weg, dien nij ge komen v,r«?s. Zelfs op dien afstand wer4 hij getroffen door haar veerkracht-igen gang, gelijk aan de beweging van een panter, die> op een spoor is. Waarschijnlijk volgde zij zijn eigen spoor over het zand, en ver mengde zij haar voetstappen met d'e zijne in cen dubbele reeks. Hier belette een kaap het uitzicht op Porth Enys, en Maydenstone liep snel over de golvende zandheuvels, verlangend weer oen blik op zijn toekomstig thuis te werpen. Zijn weg liep naast de spoorlijn, en juist ratelde de lokaaltrein,waarmede hij verwacht werd, zoo dicht langs hem heen, dat bij in de verlichte wagons een bekend gezicht had kunnen herkennen. Toen hij de kaap overstak, kwamen de lichten van Porth Enys als bleeke bloemen tegen dren violetten hemel uit. Heb daglicht duurde lang genoeg om hem het algemeen karakter van Porth Enys te toonen, dat aan den mond van een dal lag en onder den indruk van het voorkomen eener geleidelijke ontwikkeling van een kerk en eon haven, amuseerde hij zich met een geschiedenis te bedenken van zijn oor sprong cn ontwikkeling. Eeuwen geleden werden een man on een vrouw op deze kust gevoerd, waar een rivier door een dal naar zee stroomde. Hier vonden zij beschutting tegen hot weder, frisch water om te drinken cn voor voedsel de groene planten, die men bij stroomend water vindt-. Hun eerst-o daad was een altaar op te richten om te danken voor hun redding uit ds. ree Dat was do oorsprong van de kerk. Niet lang daarna ontdekten de man of c?e vrouw, dat» do bewoners van het cïcmont, waaraan zij ontkomen waren, lekker waren om te eten ea Maydenstone lachte toen hij aan cen (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1919 | | pagina 1