LEIDSCE
DAGBLA D.
Diustlag 13 Mei 1919.
OfficïeeSe Kennisgevingen*
STADSNIEUWS,
BINNENLAND.
FEUILLETON.-
ZIJN IDEE.
PKI.TS- DEB ADYEETESTIEN:
SO Cls. per regel. Des Zaterdags 40 Cts.
per regel. Kleine advertentien "Woensdag
75 Cts., Zaterdag 1.— bij een maximum
aantal rvoorcien van 30. Inoasso vo-lgens posc-
reobt. Voor evcntneele opzending vaa brieven
10 Ots, porto te betalen. Bewijsnummer 5 Cts.
Bureau Noordeindsplein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie 1507.
PKIJS DEZES COLEAST:
Voor Leiden p. 3 mnd, f2.10, p. weak f 0.13
Euiten Leiden, waar agenten ge
vestigd zij nj per week 0.16
Franco per post LOi 2.50.
Nummer 18159.
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen.
EERSTE BLAD.
GELDIG VERKLAARDE BONS.
Do Burgemeester der Gemeente Leiden
brengt ter algemeen© kennis, dat vanaf he
den tot en met Vrijdag 16 Mei zijn geldig
verklaard
Bon 76 voor 2 K.G. KLEI A ARiD APPE
LEN a 7 cent per K.G.
Bon 77 voor 1 K.G. KLEIAARDAPPE-
LEN a 7 cent per K.G.
J. A. v. HAMEL, Loco-Burgemeester.
Leiden, 13 Mri 1919.
KINDERMEEL EN MAÏZENA.
De Burgemeester der Gemeente Leiden
brengt ter kennis van belanghebbenden, dat
vanaf Woensdag 14 Mei wordt geldig ver
klaard
1. De MEI BOX van de oranje kinderrneel-
en maizenakaart (voor kinderen van 4—2
jaar) voor 1.2 K.G. KINDERMEEL en
0.6 K.G. MAÏZENA.
2. De MEIBOI7 voor de gele kindermeel
en maize nakaart (voor kinderen tot .V jaar)
voor 0.6 K.G. KTXD'EFiMEEL en 0.3 K. G.
MAÏZENA.
De prijs van het kindermeel is
1. In pakjes van K.G. f 0.40 per pakje
2. In pakjes van 44 K.G. f 0.21 per pakje.
3. In pakjes van 2/10 K.G. f 0.17 per pakje
De prijs van maizena is
Per pakje van 3/10 K.G. f 0.30.
N.B. Kindermeel en maizena zijn vanaf
Woensdag na 12 uur verkrijgbaar bij de be
kende winkeliers.
J. A, v HAMEL, Loco-Burgemeester.
Leiden, 13 Mei 1919.
TOELATINGSEXAMENS VOOR DE HOOGERE
BURGERSCHOOL VOOR MEISJES.
Burgen «ester en Wethouders van Leiden;
Gelei op artikel 20 der verordening van
den Tden Mei 1896 (Gemeenteblad No. 5);
Pvengen ter algemeene kennis, dat het 1ste
.toelatingsexamen voovr de Hoogere Burger
school voor Meisjes d.t jaar zal plaats
hebben op Donderdag, Vrijdag en, zoo no>
dig, Zaterdag den lOden, llden en 12den
Juli en het 2de toelatingsexamen op Maan
dag en Dinsdag dc-u lsfcen en 2den Sep
tember, in hel* schoolgebouw aan de Garen-
jrarkl
J. A. VAN HAMEL,
Weth. lo.-Burgemoester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, den 13den Mei 1919.
VERKIEZING.
De Burgemeester der gemeente Leiden;
Vestigb de aandacht van de ingezet-enen
op den inhoud van de artt. 54 ©n. 55 der
KIESWET, luidende als volgt:
Art. 54.
Personen, by wie en bestuurders van bij
zondere ondernemingen en instellingen, waar
bij mannen, die den leeftijd van vijf-en-twih-
tig jaren hebben bereikt, in dienstbetrekking
zijn ,rijn, voor zoover niet bij algemeenen
maatregel van bestuur vrijstelling is ver
leend, verplicht .te zorgen, dat ieder van
dezen, die bevoegd is tot de keuze mede
te werken, gedurende ten minste twee ach
tereenvolgende uren tusschen acht uren des
voormiddags en vijf uren des namiddags
daartoe gelegenheid ëïnde.
Art. 55.
Personen en bestuurders, in het voor
gaande artikel bedoeld, zijn. voor zoover
arbeid wordt verricht in fabrieken of werk
plaatsen, verplicht te zorgen, dat in liefc
arbeidslokaal, en zoo er meerdere arbeids-
lokalen zrjn, in het grootste of wel in meer
dan één arbeidslokaal, gedurende twee werk
dagen vóór en op den tot stemming bepaal
den tyd op een zichtbare wijze is opgehan
gen een door hen of van hunnentwege on-
derteekende lijst, de uren, in het voorgaand
artikel bedoeld, vermeldende, voor elk af
zonderlijk of groepsgewijze of voor alle ge
zamenlijk.
Het Kon. besluit van 24 Mei 1901 (Staats
blad "No. 109) tot aanwijzing der vrijstel
lingen bedoeld in art. 54 der Kieswet luidt
als volgt:
Art. 1. „Vrijstelling wordt verleend aan
„de in art. 54 der Kieswet bedoelde pers>
„nen en bestuurders van bijzondere^ instel
lingen en ondernemingen ten aanzien van
„bij hen in dienstbetrekking zijnde perso-
„nen welke uit hoofde van die dienstbetrek
king op den dag der" stemming tusschen de
„in vermeld artikel genoemde tijdstippen niet
„gedurende twee achtereenvolgende uren
„vertoeven in de gemeente op welker kie-
„zerslijst zij voorkomen."
Art 2. „Vrijstelling als omschreven in
„liet voorgaand artikel wordt voorts ver
leend aan geneeskundigen en apothekers
„ten aanzien van bij hen rn dienstbetrekking
„z^nde personen, alsmede aan personen en
„bestuurders van bijzondere instellingen en
..ondernemingen ten aanzien van bij hen in
„dienstbetrekking zijnde ziekenverplegers."
J. A. VAN HAMEL, Weth.-Loco-Burg.
Leiden, 13 Mei 1919.
De toekomst van den Klem-industrieel en den
Ambachtspafroon.
Gisteravond had iri „De Graanbeurs" een
openbare vergadering plaari, uitgeschreven na
mens het Centraal-Bure>au van Advies voor den
Middenstand, waarin als spreker optrad de
heer J, Begeonan, Rijksnijvcrhcidsconsulent te
's-Gravenhage, met het onderwerp. Dc toekomst
van den Klein-industiieel en den Ambaeh!spa-
troon. in verband met de veranderde tijdsom
standigheden".
De slechts matig bezette vergadering werd to
ruim halfnegen geopend door den vice-voor-
zillcr van bet Advies-Bureau, den heer Van
Noort.
Spr. ving aan met de verontschuldiging, dat
hij, zooals vele anderen in het doen van voor
spellingen omtront de toekomst van de indus
trie na den oorlog hebben misgetast. Do uit
komst is anders geweest dan men over 't alge
meen had gedacht. Daarom wil hij zich thans
ïiechbf. bezighouden met tastbaro feiten En
dan roopt hij allereerst den middenstanders het
organiseert u" toe. Daarin moeten zij in de
oersto plaats hun kracht zoeken. De arbeiders
hebben zich al georganiseerd om sterk te stasn
in den v akst rijd.
Hol begint zeker den patroons te duizelen, als
zij denken aan den achturigon arbeidsdag en
aan do mode daardoor stijgende productiekos
ten. Welke houding moeien de klein-industriee-
lcn en de ambachtspatroons daartegen aanne
men?
Spr. zet voorop, dat do patroon en de kloin-
industrieel nog moer behoefte hoeft aan een
verkorten van den arbeidsdag, dan de arbeiders
zelf. Immers, na de eigenlijke dagtaak heeft hij
nog zoo veel te doen voor zijn administratie. Deze
wordt "wel eens verwaarloosd en dat neemt
spr. den middenstanders niet kwalijk. Zij heb
ben er geen tijd voor.
Do aolit-uie.n-dag zal daarin verandering
kunnen brengen. Spr. raadt zijn hoorders aan
er al onmiddellijk mee tc beginnen.
Spr.'s eerste conclusie is, dadelijk een bc-
drijfsbook aan te leggen, en hij zette nader met
een voorbeeld uit een hoe deze moet worden in
gericht.
Een en ander werd door hem op een zwart
bord gedemonstreerd, waarbij hij vooral deed
uitkomen, dat dc onkosten van hot ^bedrijf vóór
alles moeten zijn berekend cn het winst-pcr-
ccntago vastgesteld.
Spr. herinnerde er aan, dat dc Regeen'ng tic
middenstanders in dezen gaarne van advies
dient, en wees daartoe den weg aan.
Naast do onmisbare kennis van de boekhou
ding moet de patroon ook voldoende vakken
nis bezitten.
Spr. scbakeïdo ook de concurrentie niet uit;
doch er is veel voor te zeggen, dat dc gezamen
lijke patroons dc winstmarge samen vaststellen.
Zij moeten echter zorgen, dat deze billijk is.
Anders zal zich dit wreken in de binnenkomen
de bestellingen. Want ook het publiek rekent
mee. Bovenal moet do industrieelc middenstand
zorgen voor meerdere ontwikkeling. Ditheeft
vooTal bcteckcnis voor de jongeren. Dat in do
laatste tientallen jaren de groot-industrie de
kloine nijverheid beeft overvleugeld, ligt wor-
namelijk hierin, dat do klein-industrieeion
niet voldoende met hun tijd zijn meegegaan.
De bedrijfsorganisatie moet zoo goed moge
lijk ingericht zijn. Bij de verkorting van arbeids
tijd zal do industrie zich steeds meer op goed-
workende machines en werktuigen moeten toe
leggen, die de levende werkkrachten kunnen cn
zullen moeten vervangen.
Verder gaf spr. nog een aantal nuttige wen
ken over eon en ander en wees daarbij op bet
belang van coöperatie ook op het gebied van
bet Bankwezen.
Na de pauze behandelde spr. de levensvat
baarheid en hot nut van centrale werkplaatsen.
To Woensel en te Tilburg hebben de bakkers
reeds de proef mot dit systeem genomen.
In de eerste plaats moot men hot er heen
sturen, dat voor die werkzaamheden, waarop
de particuliere werkplaatsen niet ingericht kun
nen zijn. een centrale werkplaats wordt opge
richt.
In de toekomst moet liet komen tot een cen
trale werkplaats met afzonderlijke particuliere
werkplaatsen er omheen. Het voordeel van dit
stelsel werd vervolgens uitvoerig aangetoond
en gedemonstreerd op het zwarte bord.
Door toc-passing van centrale werkplaatsen zal
de industrieel e middenstand alleen kunnen eon-
curreeren met de groot-industrie.
Door dit stelsel zullen de patroons iets van
hun onafhankelijkheid moeten inboeten, doch
daardoor zullen zij tevens een beter bestaan krij
gen en medewerken aan de oplossing van vele
in onze dagen zoo moeilijke economische vraag
stukken.
Enkele bedrijven, bijv. dat van dc schilders,
lecnen zicli niot voor centralisatie, doch met de
moeste is dit het geval wel, en spr. is or van
overtuigd, dat het in dc toekomst hier naar
too gaat. Mogelijk zal men aan zulke centrale
werkplaatsen ook nog een gemeenschappelijke
vakschool kunnen verbinden, wat spr. zeer zou
toejuichen,
Des heeren Bergmans' rode werd aan het slot
warm toegejuicht.
Dc Voorzitter sloot daarop met een woord
van dank aan den spreker de bijeenkomst, nadat
hij nog -medegedeeld had, dat belanghebbenden
zich tol den directeur van liet Centraal Bureau
van Advies tc 's-Graveuhago kunnen wenden
omtrent alle mogelijke inlichtingen met betrek
king tot hun bedrijf
In een der bovenzalen van de sociëteit
„Amicitia", alhier, had, onder voorzitter
schap van prof. dr. J. H. Zaayer, plaats de
iaarlrjksche algemsepe vergadering -der afd.
Loiden van „Het Nederlandsch? Roode
Kruis."
Uit het jaarverslag over 1.918, uitge
bracht door de secretarissen, prof. mr. Van
Kail en mr. M. B. Vos, bleek, dat in den
loop van dit jaar prof. dr. W. Xolen, die
ontslag nam als voorzitter, werd opgevolgd
door prof. dr. J. H. Zaayer, „terwyl tevens
daarin gegeven werd een overzicht van de
\elë voorbereidende maatregelen, door de
afdeeling gedurende de mobilisatie jaren ge
nomen, met het oog op de verpleging van het
groote aantal gewonden, hetwelk naar Lei
den zou worden gedirigeerd in geval van
oorlog'. De transport-colonnes, mobiele eu
plaatselijke, werden geregeld' iu oefening,
gehouden door haar commandanten dr. Tim
mermans en dr. Van Itersou.
Uit het financiueel verslag, uitgebracht
door "den penningmeester, den heer Gerlings, i
bleek, dat de toestand der financiën bevre- j
digend is. i
De aftredende leden van het' bestuur wer
den herkozen.
IVij kunnen als onze meening mededeelen,
dat het bestuur der afdeeling in de lange
oorlogsjaren veel werk heelt verricht, waar
van uit den aard der zaak door het groote
publiek echter niets is kunnen worden waar
genomen. Des te meer komt het daarvoor
lof toe.
De afdeeling Leiden van de Ned. Reis-
Vereeniging heeft ook voor dezen zomer
*oor haar leden weder een aantal fiets- en
wandeltochten en excursies georganiseerd.
Op het programma staan o.a. een tram- en
fietstocht naar Heemstede en Bloemendaal,
een tocht naar den Seringenberg, een rijwiel-
tocht naar Scheveningen, een kersenlocht
naar de Betuwe, enz.
Voor excursies worden o.a. genoemd be
zoeken aan de Sterrenwacht en aan de werk
plaatsen van de firma Van Kempen.
Men wil alzoo het nuttige met het aan
gename verbinden.
Gisteravond herdacht derLeidsche Ver-
eeniging van Sigarenwinkeliers haar elfjarig
jbesiaan met een gezellig samenzijn in „Zo-
nierzorg." De zaal was voor deze gelegen
heid met bloemen getooid. Heft bestuur had
eenige Bondsbestuurders uitgenoocligd, ©n
groot was zijn vreugde, dat niet twee, doch
vier leden van het hoofdbestuur waren over
gekomen. Ook een viertal afgevaardigden
uit andere plaatsen was aanwezig.
Toen de waam. Voorzitter, de heer Bouw
man. met «enige woorden over het verloop
der Vereeniging, de samenkomst opende, was
de zaai *bijna geheel bezet met leden -en ge-
nocdigden.
Hel programma beloofde heelwat. De heer
Hoffman sprak vooraf nog eenige woorden
namens het hoofdbestuur.
Hierna kwam aan de beurt het mandoline-
gezdsehap „L'Estudiant:a", dut van voortref-
felyk spel to genieten gaf. Door eenige leden
werden een tweetal tooneelstukjes opge
voerd. Ook werden eenige voordrachten t;n
-beste gegeven door leden en een belang
stellende. Dat alles, wat ten gehoore werd
gebracht, insloeg, "bewees het daverend ap
plaus.
Den heer Van Schappen, hoofdbestuurder,
speet het, dat hij dezen avond niet- geheel
kon bijwonen, daar hij naar Rotterdam moest.
Hij wijdde vóór zijn vertrek nog eenige woor
den aan den bloei en den groei der afd. Lei
den en verder aan dien van den geheeleüï
Bond van Nederl. Sigarenwinkeliers- Hierna
Voerden nog eenige personen het woord.
Den geheefen avond heerschte er een
prettige stemming onder de aanwezigen en
toen te drie uren, na een gezellig bal,
de bijeenkomst werd gesloten, ging elkeen
zeer voldaan huiswaarts.
Het gezelschap Van Wel had de muzikale
leiding voor dezen avond en kweek'zich op
verdienstelijke wijze van deze taak.
Het Plaatselijk Arboids-Secretariaat al
hier heeft het volgende voorstel aan liet Steun
comité gezonden:
Een commissie tc vormen uit de vertegen
woordigers van de" Vakcentrales en den Voorzit
ter of iemand anders uit het Steuncomité: eon
Crisiscommissie.
Deze heeft tot taak te onderzoeken in hoeverre
er nog aanleiding is, om in bepaalde vakken
door to gaan met hel ondersteunen van werk-
loozen.
Om zich een juist oordeel to vormen, zal de
commissie telkens, wanneer daartoe aanleiding
bestaat, voorzitters en secretarissen van be
paalde vakken uitnoodigen en hun advies ver
nomen over den toestand in dat vak of bedrijf.
Na het inwinnen van dit advies, dat door ge
meen schappelijk overleg tot stand zal komen,
zal de commissie rapport uitbrengen aan liet
bestuur van het Steuncomité, dat daarna een be
slissing zal nemen.
Door dezen voorzorgsmaatregel is vrijwel uit
gesloten, dat door het bestuur van het Comitu
beslissingen zullen worden genomen, die nadee-
ligegevolgen zullen hebben voor de betrokken
arbeiders.
In verband met het bedanken van den
heer J. O. Stam als commandant van de
Leidsche Brandweer is door het Colleg? dec
Erandweer overwogen of ook van zijn zijde
stappen moeten worden gedaan in de rich
ting, welke door de brandweermannen a it
niecsc in liet belang van de gemeente en.
van de brandweer worden geacht De
dacht© is, dat men bij de tegenwoordige
samenstelling der brandweer het b±st zou
doen een man uit de practijk, zoo mogelijk
gezocht onder de opperbrandmeesters of
brandmeesters, aan het hoofd te stellen.
Men is van oordeel, dat dit ook financieel
vcor-de-gemeente voordeelig zou zijn..
Officieele stappen daaromtrent bij auto
riteiten zijn nog niet gedaan, doch vermoe
delijk zal het daartoe wel komen, naar ons
wordt bericht.
Tegen twaalf uren vanmorgen schrikt©
aan den Hooge-Riindijk een paard, vóór een
landfoouwerswagen gesp'annen,' van een in
tercommunale tram. welke naar Noord wijk
ging. Der wagen vloc«g de sloot over, do wa
genbestuurder en zijn ros kwamen in hc-t
water terecht. Zij werden er ongedeerd
gauw uitgehaald.
De onderwijzetssalarissen. De. heef
Snoeck H<?nkeman3 heeft een amendement
ingediend, dat de bedoeling heeft heb mo
gelijk te maken, dat gemeentebesturen en
besturen van bijzondere scholen, voor eigen
rekening, een verhooging van salaris toe
kennen aan onderwijzers, die een bevoegd!-
heid be-zitten tot heb geven van middelbaar
onderwijs- Heb M. U. L. O., dat meer cn
meer gezocht wordt voor vele kinderen, clia
voor middelbaar onderwijs zich minder ge
schikt toonen of wier maatschappelijke toe
komst het M. U. L. O., als eindonderwijs,
gewcnsoh£ maakt, onafwijsbaar, dab in de
hoogere klassen onderwijzers werkzaam zij?
i met bevoegdheid voor middelbaar onder--
I wijs. In het bijzonder het bezit der akte A
voor de vreemde talen wordt zeer gewaar
deerd.
Zou het verbo-den worden aan de ge
meentebesturen en schoolbesturen uit eigen
middelen het bezit dezer akte afzonderlijk
tc beloonen, zoo zou het M. U. L. O. del
medewerking dezer bevoegden in het ver
volg zeker moeten misseifSn daarmede ver
liepen oen onmisbaren steun voor zijn ont
wikkeling.
Wijziging van de wet op het lager onderwijs.
In een adres aan de Tweede Kamer her
innert de directie der-Vereeniging van Ne-
d'erlandseho Gemeenten aan liet in de aan
hangige wetsontwerpen tob wijziging van do
Lager-Onder wijs-wet neergelegde stelsel
van verdeeling van de kosten voor het lager
onderwijs over het Rijk en de gemeenten,
in dien zin, dat volgens het eene wetsont
werp (A), betreffende de salarieering van
onderwijzers), de uitgaven voor de onder
wijzersjaar wedden bij openbaar en bijzon
der onderwijs grootendeels door het Rijk
worden gedragen, en volgens hot andere
wetsontwerp (B) betreffende die. voorstellen
der z.g. Bevredigingscommdssie), de bouw
en inriohtingskoöten alsmede de exploita
tiekosten van openbare en bijzondere scho
len voor lager onderwijs, ten laste der go-
meenten komen.
Noch in het rapport der Bevrediglnga»
commissie, noch in de memorie van toelich
ting op de wetsontwerpen treft zij eenigo
motiveering voor dat systeem van vcrdca-
ling aan. Het is haar bekend, dat de door
de Bevredigingscommissie uitgewerkte voor
stellen berustten op vergoeding van do
kosten van heb bijzonder, algemeen vormend
lager onderwijs uit de openbare kassen
naar denzelfden maatstaf als het overeen
komstig openbaar onderwijs. Evenwel is
haar geenszins gebleken, noch aannemelijk
geworden, dat het gekozen stelsel van vcr-
cleeling van do kosten over „de openbare
kassen" ook slechts eenigermate- samen
hangt met de door het wetsontwerp beoog
de invoering van gelijke fmancieele verzor
ging van het openbaar en bijzonder lager
onderwijs. Daarom vincïH? zij vrijheid, „haar
Naar hel Fransch van VICTOR GHERBULIEZ.
(Nadruk verboden.)
7)
Do heer Têterol keek even mot doordrin
genden blik de onbekende meid aan, dia
hem, met de hand op do klink van cl© deur,
naar zijn naam vroeg. Toen liep hij een
corridor door, tot hij aan een glazen dour
kwam, die toegang gaf tot den tuin. Links
een muur met leiboomen, rechts een groote
vogelkooi, in het midden perkjes met
groenten er. achterin een bijenkorf. Ja, zoo
was 't welMaar al was de tuin nu ook
nagenoeg dezelfde gebleven, die hem be
plantte, was heel wat veranderd. Gelijk cfe
waard gezogd had, ging de oude pastoor
gebogen. Op dat oogenblik was hij bezig
zijn kippen te voeren hij riep ze met
bovendo stem on.de hcor Têterol bemerkte,
•dab één van de beenen wel ©enigszins zijn
'dienst weigerde. Toch herkende hij den abt
kan zijn glimlach, welko diens gelaat de
'uitdrukking verleende van een, die veel
gotcl gedaan, maar veel ondankbaars onder
bonden heeft.
„Met wien heb ik de eer te spreken?"
^°°g de oudo man, terwijl hij zijn bezoeker
yP een bank deed plaats nemen en zelf
egenovcr hem ging zitten aan een stoeten
el met wel wat wankelbaar evenwicht.
Do bijen zwermden om hen heen, zonder I
ii'M.- lastig te makenden ouden geeste-
ij eerbiedigdon zij zeker cn de bezoeker J
boezemde haar vrees in.
De heer Têterol zat met dc vingers op
•tafel to trommelen
„Kijk mij eens goed aan. Herkent u mij
•niet, mijnheer de pastoor?" vroeg hij ein
delijk.
..Neem mij niet kwalijk, ik ben een beetje
•bijziende."
„Hebt u dan Jean -Têterol vergeten?"
„Jean Têterol?" herhaalde abt MiraucF.
'Hij raadpleegde eens even zijn geheugen,
lm aar kon er geen Jean Têterol ontdekken.
„Herinnert u zich niet meer een vondo-
ling, waarover u zich ontferm-do en wien u
een plaatsje als tuinmansjongen bij baron
Do Saligneux hebt bezorgd?"
„Ja, waoht oens even nu herinner ik
mij dien wel," maar wat is dat ook al lang
geleden. Die kwajongen! Op een goeden
dag is hij er vandoor gegaan en heeft nooit,
meer iets van zich laten hooren. Ik had
altijd gedacht, dat hij in het hospitaal zou
eindigen hij geloofde noch aan God noch
aan den duivel."
Geen van beiden hebben die zich om hem
bekommerd. Maar gelukkig heeft hij een
brayen man ontmoet, die-zieh over hem ont
fermde, hom heeft lecren werken en hem in
staat stelde in zijn onderhoud te voorzien
Die brave man was ik. En door mij heeft
Jean Têterol zijn weg door het leven kun
nen vinden. Hij is nu wel geen millionnair
geworden, maar hoe zou dit nu ook kun
nen? De millioenen groeien je maar niet
op den rug! Maar toch beweegt hij zioh
tegenwoordig vrij gemakkelijk, mijnheer de
pastoor. En kijk oens hierop den dag, dat
hij de wijde wereld introk, hebt u den kwa
jongen twee daalders gegeven. Hiet hebt u
ze. Het zijn nog precies dezelfde. Hij geeft
zo echter niet weerom, hij wil ze tor her
innering aan u bewarenmaar die tweo
daalders hebben renten afgeworpen. Mijn- j
heer de pastoor, ik heb altijd mijn sclvalden
betaald. Hier zijn vijfhonderd franken voor
uw armen."
„Catherine, geef ons iets te drinken en
van liet beste, wat je hebt!" zei abt Mi-
raud. „Ik wil don terugkeer vieren van
Jean Têterol, die zijn pastoor niet vergoten
heeft on die goed is voor do armen."'
De lieer Têterol was verbaasd, dat hij
goed werd genoemd voor de armen dit was
een deugd, waar hij zich niet op beroemde,
en zooals hij dit altijd deed, als men hem
iets verrassends zei, sperde hij de neusga
ten wijd open. De pastoor was de eenigo,
aan wien hij verplichtingen meende te heb
ben en die verplichtingen moest hij immers
nakomen
Cathérine bracht twee glazen en een
flosoh wijn van Arbois, waar men met kleine
teugen van genoot, terwijl het gesprek al
levendiger werd. Abt Miraud voelde zich
als verjongd door dat buitenkansje, dat
zijn armen daar ten deel gevallen was, en
door dat onverwachte verschijnen van dien
„kwajongen", dien hij immers al lang voor
goed opgegeven had en die daar nu voor
hem stond, iri den persoon van een stevigen
vierkanten kerel, die zich zoo licht niet op
zij zou laten schuivendat bleek wel uit de
manier, waarop hij met zijD volle gewicht
op tafel leunde.
Ondanks zijn hoogen leeftijd was de abt
nieuwsgierig gebleven. Hij liet dus Têterol
een lang verhoor ondergaan tot. in do
kleinste bijzonderheden wild'o hij hem van
alles van zijn leven laten vertellen. Maar
Têterol was niet in een mededeelzame bui
zijn antwoorden waren vaag en vluchtig.
Hij verstond beter dan iemand anders do
kunst om te praton zonder iets te zoggen.
„In ieder geval, God zij geprezen!" zei
de pastoor, die eigenlijk de hoop opgaf, om
nog iets uit zijn bezoeker to krijgen. Je bent
dan nu dus tot rust gekomen en kunt van
je rente leven?"
„Mijn renteDab is toch anders niet
veelIk kan het er mee doenIk heb te
hard gezwoegd, ziet u ik kon niet meer
ik heb er het bijltje bij neergelegd."
„Toch zie je er niet naar uit als een, die
vermoeid is," zei abt Miraud, met bewonde
rende blikken opziend naar de krachtige
-gestalte. „Dat zijn een paar schouders, die
wel bergen kunnen verzetten!"
„Daar moet u maar niet veel op afgaan,
mijnheer do pastoor. Wo mogen immers
niet naar den schijn oordeelen Ik heb al j
lang gevoeld, dat. die machine niet meer
ging. En hoe zou het ook anders kunnen?
Een mcnsdi -is niet van ijzer en staal
Daarom heb ik opeens tot mijzelvcn ge
zegd Laten we naar Saligneux teruggaan
do zon schijnt er toch voor allen, nietwaar
Maar ik denk, dat de grond er wel wat
duur zal zijn."
„O, maak je daar maar niet ongerust
over wo zullen wel wat geschikts voor ic
vinden."
„Zooveel bijzonders behoeft het niet to
zijn. Ik heb maar een heel eenvoudigen
smaak. Ik ben een kluizenaar, die een
hokjo zoekt. I»k zo-u enkel maar een tyintje
willen hebben, niet eens zoo groot als dit
hiereen lapje moesgrond met zonnebloe
men aan weerskanten, want daar heb ik al
tijd zooveel van gehouden en een huisje,
of eigenlijk meer een hutje."
En, terwijl hij dit verkondigde, deed de
heer Têterol al zijn best, om maar zoo klein
mogelijk te schijnen, wat hem niet zoo heel
best gelukte.
..Die maar weinig verlangt, i: zeker, dat
hij vindt wat hij zoekt," antwoordde vlo
pastoor. „Bovendien, je bent begonnen met
een goed werk te veriohten, toen je weer
hier in do streek terugkwam, cn dat zal
geluk aanbrengen, mijn beste Têterol 1"
„Men moet altijd zijn schulden betalen,
en dat heb ik nu gedaan," antwoordde
Têterol, zich in zijn. volle lengte oprichtend.
En nu ging hij cp zijn beurt den pastoor
aan het ondervragen, liet zich vertellen al
wat er had plaat© gehad sinds zijn lang©
afwezigheid. Geheel volgens zijn gewoonte,
hield hij voor 't laatst de vraag, die hem
het meest op de tong brandde en waar hij
wel mee had willen beginnen.
Hij dronk zijn glas uit en sprak»
..En baron Adhémar Hoe maakt di©
het?"
„Baron Adfoémar Weet jo dan niet,
dat die 9 Juli 1855 gestorven is?" ant
woordde do pastoor, ten zeerste verbaasd,
dat eenig redelijk wezen onwetend zou zijn
gebleven van een zoo wijd-strekkende go-
beurtenis.
Het gelaat van den heer Têterol betrok;
het kwam bean voor, dat hij zijn doel go-
mist had.
„Iedereen schijnt dan al te sterven,"
mompelde hij spijtig. „En wie bezit nu op
het oogenblik Saligneux?"
„Wel, wie anders cPan zijn zoon
„Die kleine Patricius met blond©
haren cn zijn hemelsblauwe das?"
„De kleine Patricius," hernam do
pastoor, met een glimlachje, „is nu anders
al zes en veertighij is weduwnaar en heeft
een allerliefst doohterje, dat ergens in een
kloostea: te Parijs wordt opgevoed."
(Wordt vervolgd).
