gemeenteraad van Leiden.
FEUILLETON.
KJsland's Bekoring*.
No. 18137.
Zitting van gisteravond.
Do 2'/^miUioon-loonlng.
'Gisteravond kwam de Raad in spoed ver
gadering bijeen.
Op de agenda stond alleen: Voorstel tot
liet aangaan van een öya-pCt-geldleening,
•groot 12,500,000.
Aanwezig waren 26 leden. Afwezig de
(leeren De Lange, Timp, Saase, Reim-rin
ger en Roem.
Voorzitter: de burgemeester, jhr. mr. dr.
C. de Gjjselnar.
Nadat deze de vergade.ing had geop-.nd
«n het doel had miegeleeld stede ng voor
de deuren vooraf te sluiten waarmede do
Baad zich vereenigde.
I De leden hadden een uitvoerig ingekomen
ïtvl. ontvaDgen, waarin de b dragen wer-
aen genoemd, die nog ongedekt zgn en waar
door deze leening noodig is. Daaruit blókt,
jfjat deze leening wordt aangegaan ter conso-
Eleering der bestaande vlottende scnuld.
Daarbij is geen rekening gehouden met de
llror dc gemeente gedan© ongedekte <nsis-'
H'tgaven, die buiten het dienstjaar 1919, voor
loover thans kan worden nagegaan ons --veer
1460,00k- bedragen.
1 Hoe daarin zal moeten worden voorn- ec,
js een zaak van uader overleg. Ind en 1 et
Uit een leening zal moeten worden gevonden,
zal deze leening vermoedelijk op ko-tai ier-
sroeten worden gesteld.
Wanneer men het „Ingekomen Stuk." *&-
'gaat, dan ziet men, dat de daarop u.xlre-
Jcokken bedragen besteed zijn voor ver
schillende aaokoopen van grond en h'iize»,
yoor kapi'laaiverstrekldng aan de Steda q!co
jichlfabriei en en de gestichten
„Vo rgeest" en „Rhqngeest", enz., alle
üritgaven, waarvoor een leening is gewettigd,
i* Kadafc de ü-euren geruimen tjjd gesteten
waren geweest», werd de openbare St
ifle ring heropend en deelde de Voorzitter
jaéde, dat het, na gepleegd overleg, met
■enig© bank^rsfirma's, B. en W. voorkomt,
flat thans het oogenblik gekomen ik, om
het aargaan eener nieuwe looning ov-.-r
te gaan, ter consolideering der beslaande
rlottende schuld.
Do rentevoet der nieuw© lseniog imeS.
ar bun oordeel, met het oog op den toe-
Stand der geldmarkt, bepaald worden op 5Vs
pCt., terwijl de lecning. evena's die var o"o
jaren 1906. 1911, 1914 en 1917, uiterlijk
na verloop van 40 jaar geheel nal moeten
«jjn afgelost.
Do bepaling van den koers van uitgilt»
»n van het r'jdstap der emissie willen z(J
kan bun college zien overgelaten.
Üp gr nd van een en ander gevsa zjj
Ben Rn.-d in overweging, met gebrn.lcma-
Idng ,--jn de door de Rolterdamsche Eank-
yereemgkng In combinatie met de l.ario-
-Jrale —arkvereeniging gedane aanbieding, te
t»siu.. n-
„ten laste der gemeente beiden aau te
gaan een leening tot een bedrag van
12,500,000 nominaal kapitaal, i enterde
I vjjf en een half tan honderd m het jiar,
verdeeld in obligaties van f1000 en f500
welke tn stukken, aan toonder lu'denJo,
j worden uitgegevon, doch op verzoa.t V3n
den nouder op naam kunnen wordei ge-
stold. De rente wordt voldaan .op hail-
K jaarlijksche coupons verschijnende op 1
I Januaii en 1 Juli, de eerste 1 Januari
1920. Taarlijks, te beginnen met het jMr
1920, zal een bedrag van f62,500 wo-den
3 afgelost, zoodat de geheele leaning zal
zgn afgelost na 40. jaar, tenvgjl di
'y rneente zich 't recht voorbehoudt om aan
;f te vangen rast het jaar 1925 jaarljss tot
een grootere aflosisng over te gaan.'
i De heer EERDMANS vroeg, waarom!,
Evenals hij de Staataleening het geval ir,
Sok geen aandeelen van flOO uit te geven.
I De Wotflouder van Financiën, mr. dr.
E. W. VAN DER POT, merkte op, dat, uaar-
ïelaten dat daardoor burgemeester en Serv
ians, eem'ge duizenden malen moe- ban
tandteekuj.ng zouden moeten planteen, de
genoemde kassiersfirma's dezen eisen riet
febben gesteld en wjj moeten dit 3an hen
pvsrlaten.
De VOORZITTER merkte den heer Eter.i-
fnans uog op, dat het Rijk tot de uitg-fte
van cc-,/ures van f100 overgaat, omil.it
E
deze leenihg een gedwongen karakter draagt.
Do beer FOKKER sloot zich bg den Voor
zitter en den wethouder aan.
De heer PLANTER vond dc coupons
meestel leeiijk en vroeg of de .gemeente
Leiden riet het voorbeeld zou kunnen geven
om deze eens door een sierkunstenair ar
tistiek te doen uitvoeren.
De /OORZITTER vroeg of de heer Piaijer
de L-idsche coupons kende. Z. i. zijn die
smaakvol uitgevoerd.
'igd voor het laten uitvoeren door ©en
beroepsteekenaar is er echter ook niet n -er.
Het besluit werd daarna zonder hooi' e-
lijke stemming aangenomen.
De VOORZITTER sloot daarna de vc"ga-
dering
De-ae-dag 17 en Donderdag 24 Apr:'! on
Donderdag 1 Mei zal de Raad weder njj.en-
komen.
■aar
Mr. Trolstra over hot bolsjewisme. .De
Groene Week'' heeft mr. P. J. Tnroelstna naar
zijn meening over het bolsjewisme gevraag;!:
Oip onze eerste vraag, hoe mr. T.roe!stra
den/kt ovct -de middelen, waarmee tLo boLje-
wiki hun idealen trachten te verwezenlij ken,
legde de socialistische leider direct de zeer
geruststel lende verklaring af:
methoden van het bolsjewisme a >ht
ik volstrekt verwerpelijk.
Mag men daaruit de conclusie trekken,
dat u zidh dus ook niol kunt vereenigen met
het streven om de webgevende, zoowel i Is
ce uitvoerende macht geheel in handen te
iegigen van het proletariaat ©21 de andore
Klassen der bevolking van a'lle medezegen-
schap uit te sluiten?
Dg ,ydictatu/ur van het proletariaat",
zooals die in de bolsjewistische grondwet
voor Rusland door uitsluiting der niot-p-o-
letarische volksgroepen van liet kiesrecht is
vastgelegd, is totaal Ln strijd met de opvat
tingen in landen, wear de bevolking niet
gToofceudeefe an alpha beet is en aan den ge
nomen po li tie ken strijd heeft leeren deelne
men.
Wat is naar uw meening het voornaam
ste doeleinde der revolutionair© beweg'ng
in 't Oosten en het Centrum van ons wcrcld-
doeft, en welke lijnen zal zij moeten volgen
om dat doel te bereiken?
Het hoofddoel dor sociale revolutie, zm-
al3 dit zich in Oost- en Midden-Europa steels
duidelijker openbaart, is de systematische ge
leidel ijk» overbrenging van het bedrijMévm
onder de controle dos volks.
Uit wat u zoo© ven zei de, meen ik te
mogen opmaken, dat u ook bij deze „sociuii-
oGorimg'" niet, zooals in Rusland overal, ©n in
Duitschland' op sommige plaatsen is gesclmd,
het proletariaat, de arbeiders, zonder meer
in de plaats wilt stéllen van de bezitters en
de bestuurders?
Ik acht daarvoor de medewerking van
allo volksgroepen, met name van de bcd'ang-
héb'bejiide particuliere bed'rij Meidera, ge-
wensuht. Die controle van het volk waarop
ik doelde, kan moeilijk bij dé wet of decreet
worden opgeleg-d-
Ho<3 stelt u zich de verwezenlijking voa
dat deel -dan voor?
Zij is alleen te verkrijgen, als eener zij da
het besef, dat de socialisatie de eenige uit
weg is uit «de economische en politieke moci-
'ijkheden, d5e uit <U>n oorlog voortvloeien, in
de thans leidende kringen in voldoende male
bestaat, en anderzijds hun rechten als staats
burgers voluit worden erkende
Daa/rom moet elke revolutie gericht z!5n
op het leggen van een dom oer a tisöhen grondr
£®ajg voor het nieuwe politieke systeem,
waarin d<> politiek© democratie tot het so
cial© en economische leven wordt uitgebreii
De bolsjewistische methode is 'hiermede vol
komen in strijd. Door haar uitbuiting en on
derdrukking van andersdenkende eleanonteD
blijft haar geen andere steun dan de Rood©
Garde, cn dwingt zij zich zelf, steeds meer
haar toevlucht tot gewéld te nemen.
Denkt u, dat dc bolojewiki hun gezag
rog lang met de door hen toegepaste ge-
weïdmi-ddelen zullen kunnen handhaven?
Er zijn teékenen, dat de Russische lei
ders do onhoudbaarheid der consequente door
voering hunner mellhode meer en meer in
zien. Dit is niet te verwonderen, gezien de
slechte resultaten van hun poging, om het
bedrijf te soeiaOsoeiren met uitsluiting der
deskundige leiders, en een socialistische re
geering te vormen met uitsluiting der so
ciaal-democratie.
Hoo verklaart u dat het bolsjewisme in
oen groot deel van Europa zulke snelle vor
deringen maakt?
Twee-krachten zijn er, dio dc onvermij
delijke (revolutionaire strooming onzer d a eer
den bolsjewistischeu leant opdringen. Inter-
Novelle van WILHELM POECK.
(Nadruk verboden.)
to
Daarom zei ik „ja."
„En kwam er oen graaf?" vroeg Solveig.
„Zoo gauw al, dacht je, dom kind? Da/t
[jfluurt tooh altijd een poosje. De dames
bisten mij en tante zei, dat zij er dadelijk
ion brief over naar huis wild© schrijven.
Xk ag zoo opgewonden en kon dien nacht
Sliet slapen. Maar 's nachts bekroop het mij.
Ik dacht aan IJsland, aan do bergen met die
witte sneeuwtoppen, aan het fjord en aan
bot Oddurdal. Ik dacht aan mijn vader, aan
jullie allen en aan cïe menschon in hot dal.
Dc dacht aan ouzo afgesloten weideaan de
beok, die er zoo vroolijk' langs huppelt, aan
onzo schapen en koeien op do weide, aan
RuUfaxi. Ja en toen schoten mij de
ferhalen to binnen, die Alvör van de zon
in van dë maan had verteld. De zon was
I (Eva on do maan Adam. Waar is een zon,
's nachts schijnt? En waar zijn een
kiaan en sterren, die zoo op het sneeuw-
Veld schitteren als hier bij ons? Weet je
dog, Solveig, hoe wij eens met Kerstmis
'Kbet allo Oddurlui naar de kerk zijn gere-
.oen V
„Zeker, weet ik dab," riep Solveig, „de
was heel glad. Heb paard van Orm
®fr"mkelde en hij viel er onder. Alle andere
lachten, want zij gunden hot hem,
dat hij altijd zoo op zijn rijkunst pochte."-
15-Daaraan dacht ik toen niet," zei A
nationaal het imperialisme dor Entente, eu
nationaal, voor ons land, do alarmeerenue
en op geweld steunende burgerwacht-tactiek
van minister Ruys.
Welke moot do houding zijn der Neder-
iandoche sociaal-dcsmócraten ten opzichte van
i d© onveivnijdelijk© revolutionaiir© strooming?
Het is de taak der sociaal-democratie
7oor Nederland de consequenties der Euro-
peeachc revolutie te trokken, zonder ons vpik
de elknden van het bolsjewisme te doon ^n-
dongaan.''
Spoorwegpersoneel. Zondag vergaderden
tü Utrecht de vakgroepen II, 111 cd IY.(trein
personeel, locomotielpersoneel en tractie-
personeel) der Ned. Vereeniging van Spoor-
en Tramivegpersonael, naar aanleiding-*van
de stijgende ontavredenheid on do antst^na-
m:ng onder het spoorwegparsoneel, na het
bekend worden van de nieuwe loonregeling,
de toepassing der overgangsbepalingen en
hel uitblijven van de in de Novemberdagen
gedane beloften, o.a. inzake den 8-arigd.n-
werkdag.
Algemeen werd het verlangen geuit, tot
ecberpor maatregelen over te gaan, nu
b&ar door overLg niet voldoende lm.n worden
bereikt. Van de z.jdd der verschillende vak-
g: oep-b es turen werd mede-gedeeld, dat mm
ook daar de .noodzakelijkheid van scherper
ïrfestregelen dan tot dusver genomen, inzag,
doch dat vóór dat men tot toepassing daar
van kon overgaan, een zoodanige organi
satorische scholing van het personeel noo
dig is. dat hot -zich als één man achter het
hoofdbestuur plaatst.
Na afloop der vakgroep-vergaderingen had
I in „Tivoli" een gemeenschappelgke verga
dering plaats, waarin het woord gevoerd
werd door den voorzitter van het hoofdoe-
stuur, den heer - P. Moltmaker.
Het wordt hoogtijd, aldus spr., daL onze
ctganisatie zich gaat beraden, om niet krach
tiger middelen de twee belangrijkste zakeu,
den acht-uren-dag en de looneischen, door te
zetten. Uit deae vergaderingen is wd. ge
bleken de groote ontevredenheid, die onder
bet personeel heerscht, en tevens welke
waarde is toe te kennen aan een loonrege
ling, die niet beantwoordt aan do door onze
organisatie gestelde eischen. Spieker bc-
6'ooi: Nu we zien, dat de gedane beloften
niet worden ingelost, na al het eindeloos©
geconfereer, en na de wijze, waarop de
loonregeling wordt toegepast, vragen wij u
ons op te dragen, den strjjd daadwerkelijk
te voeren, ten einde directie en Rege^ring
te toonen, dat het ons ernst is om onze
etech-en doorgevoerd te kragen. Onze orga
nisatie wil niet onverantwoordelijk i.aade
len, omdat zij de groote verantwoordelijk
heid beseft, v/aarmede het spoorwegperso
neel tegenover de gemeenschap is belast.
B<xh als men ons beloften doet, iie ntet
worden ingelost, zjjn wü verplicht te han
delen in overeenstemming met den geest
van den tijd- Wij zullen dit niet doen, zon
der u daarover nader gehoord te hebbm.
Tot R:g :ering en Spoorwegm at chaf pijen
zei spr., dat, wanneer inlossen van de ge-
dano beloften niet wordt verkregen, d-e orga
nisatie zal moeten overgaan tot daden, oie
voor het gansche Nederlandsche economi
sche leven vérstrekkende gevolgen zullen
hebben. Spr. eindigde met een krachtige
opwekking, om propaganda voor da eenheid
in organisatie te voeren.
Nadat door verschillende afdeelingen hc*t
woord was gevoerd, werd de volgende motie
mét algemeene stemmen aangenomen:
„De vergadering van vakgroepen II, III
en IV, te Utrecht bijeen, op 13 April, spr .©kt
iasr groote teleurstelling u:t, dat de in
gevoerde loonregeling niet aan besch i-ten
eischen voldoet en draagt het hoofibe^tuar
op alle middelen aan te wenden, ten vind©
in de loonregeling de gewensebte vertede
ring te krijgen; spreekt verder den wensch
rat, dat krachtig zal gepverd worden voor
de invoering van den wettelijk' gereq;olden
8- uri gen-arbeidsdag."
Do Publiciteitscomnüeste van den Nod.
Journalistenkring. De Minister van Bic-
nénlandsche Zaken, tijdelijk voorzitter van
den Ra^i 'van Ministers, heeft gisteren in
bijzondere audiëntie ontvangen de fceeren
D. Hans, mr. J. J. van Bolhuis, S. Bruysten,
A. Voogd en J. J. de Roode, vormende de
Publiciteitscommissie van den Ned. Journa
listen-Kring, welke commissie de Regeering
zal wijzen op belangrijke aangelegenheden
waaromtrent publicatie nood2akelijk wordt
geacht. Hoö onderhoud werd mede bijge
woond door mr. J. B. Kan, secretaris-gene
raal in algemeeoen dienst.
Le heer D. Hans, voorzitter der Commis
sie, heelt in deze bijeenkomst do Regeering
hartelij-. dank gezegd voor de bereidwil
ligheid, waarmee zij een de instelling der
Publiciteitscommissie heeft medegjwerkt In
zonderheid bracht hij dan dank aan Minis
ter Ruys de Beerenbrouck, in wien hij een
oprecht en overtuigd voorstander van open
baarheid van Regeeringsbeleid had leeren
kennen. Helaas aldus spr. is do prak
tijk Diet steeds met 's-Mkiisters opvatting
in overeenstemming geweest, want omtrent
belangrijke aangelegenheden werd vaak niets
of weinig bereikt, terwijl anderzijds ons
volk af en toe niet werd ingelicht door
eigen Regeering, maar door het buitenland.
Een en ander is zeide spr. ©en gevolg
van hec feit, dat de fout der niet-opanbaar
heid tot een systeem is geworden, waarin
niec gemakkelijk verandering is te brengen.
Spr. vertolkte echter de waardering
deu dank van heb 'bestuur van den Journa
listenkring, dat de Regeering krachtig wil
medewerken om daarin verbetering te krij
gen, waarmede een groot volksbelang wordt
gediend.
De minister legde van dit laatste nog
maals getuigenis af. De Regeering ziet
de noodzakelijkheiii van meer publiciteit
ton volle in en zijn Excellentie sprak de
hoop en de verwachting uit, dat de samen
werking tusschec de Regeering c-n de
commissie tot goede resultaten za\ leiden.
Paarna werd van gedachten gewisseld over
de wrerkwijze der commissie, ten einde te
komen bot een behandeling van zaken, di©
zoo snel en zoo goed mogelijk bot resultaat
zal leiden. In verband hiermede wercten om
trent die werkwijze eenige bepaalde beslis
singen genomen. Van de zijde der commis
sie werd er nog eens op gewezen, dat zjj
een adviseerend karakter zal dragen. Met
de verspreiding van de publicaties, die zij
uitlokt, belast zij zich niet; die geschiedt
buiten haar om. De commissieleden drongen
er ook op aan, dab aan journalisten, die zich
individueel op de Departementen vervoegen
tot het verkrijgen van inlichtingen voor hun
blad, deze inlichtingen zooveel mogelijk zui
len worden verstrekt.
De Minister zegde in alle opzichten en
waar mogelijk zijn loyale medewerking toe.
Alvorens de Commissie haar baak aan
vangt, zullen nog eenige voorbereidende
werkzaamheden worden verricht
Met het oog op het speciale karakters
van de buitenlandsche politiek, zal de com
missie dezer dagen een afzonderlek© audiëai-
fcie aanvragen bij den Minister van Buiten
landsche Zaken.
Bezoek Darde Nederlandsche Jaarbeun?.
j Tegenover de cijfers, welke in de pers om-
I trent het bezoek aan de Derde Jaarbeurs
vermelding vonden, is het al-dus het Alg.
Secretariaat der Jaarbeurs niet ondie istïg
er pp te vrijson, dat vertgelijkimg daarvan
met de bezoekcijfers der beide vorige Beur
zen tot onjuiste' gevolgtrekkingen zou kun
nen leiden.
In de eerste plaats reeds staat het vast,
dat van de voor de Tweede Jaarbeurs aange
vraagde kaarten, welke kosteloos verstrekt
werden, voor een belangrijk deel geqn ge
bruik is gemaakt, hetgeen voor d'e ditmaal
bekomen kaarten, daar d©ze slechts t-gen
betaling werden afgegeven, zoo goed als uit
gesloten kan worden geacht.
Daar echter het aantal uitgegeven kaar
ten een zeer slechten maatstaf vormt voor
de berekening van het aantal bezoekers, ook
met het oog op het feit,, dat het niet is na
to gaan, hoeveel maal van een doorloop - nde
kaart gebruik is gemaakt, heeft het Jaar
beursbest-uur, hetwelk overtuigd was, dat
het bezoekcijfer der derde Beurs niet zóó
aanzienlijk beneden dat der tweede Beurs is
■gebleven als gewoonlijk wordt beweerd op
gave verzocht van cte uitkomsten dor telling,
wellke «speciaal met- dit- doel door de Di roc tie
dor Spoorwegmaatschappijen is verricht van
de met de middag- en avondtreinen tijdens
■den Jaarbeurstijd vao Utrecht vervoord'c rei-
iigers. Bedroeg dit aantal in 191S 186.560, in
de overeenkomstige periode van 1919 nu is
dit op 155,013 becij-ferA.
Met veronachtzaming van de ten gunste
van het vervoer in 1918 komenden factor ge
legen in het feit, dut in 1318 een groot aaD-
tal gemobi liscerden geregeld werd verv >erd,
hetgeen in 1919 niet meer het geval was be-
j -draagt de verminde ring van vervoer der
halve nog geen 20 pCt.
Het aantal bezoekers der Beurs, atxnge»
voord uit plaatsen, buiten Utrecht gelegen,
kan, afgaande op deze becijfering, welke don
eonigsten reëulen maatstaf biedt, dus worden
gesteld op pl.m. 20 pCt. minder dan in 1918
en niet op meer dan 50 pCt. minder, <-j:ijk
door sommigen is beweerd. Dat het bezoek
mi-nder „leek", is te verklaren door liet -.'-co-
tere aantal en meerdere uitgestrektheid der
in 1919 in gebruik genomen terreinen.
Neemt men hierbij in aanmerking, da, oo
maatregel van het JaarbenrsbestiuuT om loor
berekening van een toegangsprijs voor Lde-
ïvn bezoeker, hot particulieren-bezoek té
remm-on, klaarblijkelijk doel heeft getfoften,
■dan springt het im het oog, dat het bezoek
van handelda ij venden aan de Derde J aar
beurs niet belangrijk van dat aan Je Tweede
Beurs hoeft verschild.
Do prijzen d©r steenkolen. Dc Rijk^k
lendisliibufcie acht thans den tijd gekomen
om te breken met het stelsel vao dubbrie
prijsstelling, daar met het oog op de norma-
liseering der bedrijven niet langer de indus
trie een toeslag, ken betalen ten bate vai
den huisbrand en tevens, dat ieder kostprqa
moet gaan betalen van de verbruiksartik-e-
Ien. Waar thans vaststaat, dat de koienprrje
niet is crisisprijs, maar dat in de toekomst
1 de prijzen eer zullen stijgen dan dalen,
j bestaat er geen aanleiding om thans te blij-
1 ven doorgaan met het toekennen van eau
7u g. n. crisistoeslag. Zoo eenigszins mo
gelijk. zal echter de eenheidsprijs f 0.50
goedkooper worden gesteld voor de nieuw©
dvstributiecampagne dan de tl>ans geldend*
,,hcoge' prijs-
Onze gezant te Peking. Wij ontvingen „Tho
j Japan Weekly Chronicle" van 16 Januari, we»
hot besto orgaan in vreemde taal, dat in het
Verre Oosten verschijnt.
In dit nummer komt ccnartikeivoor.waarüi
do moeilijkheden, door don Amerikaansckcxu
gezant te Berlijn als vertegenwoordiger van, en-
I tcnte-bolangon ondervonden, op gelijk© lijn go-
stcld worden met die van de Nederland-che di-
J plomatieke vertegenwoordigers in Petrograd, die
I Britsche, on in Peking, dio Duitsohe belangen
behartigen.
Tegen den ISed. gezant m Peking, jlir. mr. F.
Boelaerts van Blokland, was als grief geuit,
I dat hij tegenover de Chineescho regeering, waar
hij voor de Duit-sche belangen optrad, een aan
matigende houding aannam
Het artikel in „The Japan Weekly Chronicle"
meldt nu, dat het Chineescho Witboek geen on
kolo ondersteuning van deze bewering geeft.
De brieven van den heer Beelaerts aan het
Chinoesche departement van buitenlandsche za
ken worden oerst vertaald in het Chinee?ch en
dan in hot Engelscli, met het resultaat, dal
niet altijd duidelijk is, of de hoer Beelaerts na
mens zichzelf spreekt als behartiger van Doit-
sche belangen of dat hij boodschappen van de
Duitsohe regeering overbrengt.
Het Weekblad vervolgt, dat blijkens do cor
respondentie de betrekkingen tusschen de Ghi-
neoscho rog coring er. don heer Beelaerts zeel
hartelijk waren. Maar de moeilijkheden be
reikten Laar teppunt, toen 29 Nov. in het offi
cie 0J0 verblijf van den Chmceschen president
een maaltijd werd gegeven ter viering van den
vrapenstilstand De heer Beelaerts was na Sir
John Jordan, Engel-sch gezant, de oudst0 diplo
matieke vortegonwoordigor en moest dus links
van don president zitten. De Fransche gozant
nam daaraan aanstoot, omdat het feitelijk de
viering van oen oveirwmnmg was en wilde
voorgaan boven de drie uitgenoodigde neutrale
gezanten en do Ghrneescho regeering, die niet
wist wat to doen, zond dezen gezanten een
boodschap om ntet aanwezig to willen zijn.
Er zijn vreemde verhalen in omloop over de
wijze, waarop do terugroeping van. don heor
Beelaerts word vtrkrogen, maar de Cineesche
rogeering heeft wel bewezen, geen reden tot be
klag te hebben, daar zij hom de hoogste Chi
neescho ridderorde verleende, welk nog nooit
aan een vreemdeling was geschonken.
(„N. R. Cf);
FAILLISSEMENTEN.
IC. "S. Selders, kleermaker, fce Rotterdam,
A. J. M. van Raaijen, winkelier in m-azieSk
instrumenten, te Rotterdam.
D. J. B. Arentz en F. F. de SootneE,-
bouthandelaren fce Barne^eld.
A L. Ed er veen, houthandelaar, ie Leisl
W. Grootveld, winkelier te Hilversum.
L. J. J. Elias, kantoorbediende, te Amk
sterdam.
laug. „Ik had mijn oogen gesloten en zag
hoo hét dal schitterde hoe de bergtruinen
vlamden cn hert Noorderlicht met blauwe
■en roode vingers over den hemel greep
En toen had ik alle muziek on de bossch-en
on heel Dén omarken vergoten. Ik schreide
mijn kussen nat on dachtwas jo maar
weer in IJsland!"
„En toon ging je op het schip en voer
torug. Dat was dom, ik zou het niet gedaan
bobben. Ik zou op don graaf hebben ge
wacht cn met hom liet bosch ingagaan zijn."
Af en too liet Aslaug Solveig ook alleen
de schapen naar do wedde drijven. Hot was
de tijd, dat do lammeren gespeend worden.
Zij hielp dan slechts bij hot melken dier
schapen binnen do omheining en bij het be
reiden dor boter. Bij goed weer zat zij mot
haar naaiwerk op do bank voor do hut.
Dat was haar lievelingsplekje. Van daar
uit zag men ver in het rond. Hot fjord
glansdo blauwachtig in do zonvisschers-
booten zeilden uit en liepen binnen. Aan
den horizon verhief do Snaofellsjökul zijn
wit hoofd beneden broiddo zich het groene
Oddurdal uit, mot zijn hoeven, dio zoo klein
loken als vingerhoeden. Aan den anderen
kant zag men een st.uk van hot Laclisdal
hot- ruisehon dor Lachsbeek was daar boven
op d'e bergweide te hooren. Vlak beneden
de kloof word hot dal breederde beok
vormde daar oen waterval, 's Morgens, als
do zon scheen, stond oen regenboog loven
do vonkelende druppels. Naar het oosten
too strekben zich, bijna, onafzienbaar, d©
liooger gelogen weiden uit. Steen en, gruis,
grillig gevormde lavablokken toekenden
zwarte vlekken in het valo groen. Zij lagen
daar als een speelplaats van uitgestorven
reuzengeslachten. In verstrooide groepen
trok - het niet melkgevende vee over do
door oen verarmd land. De dorre streek
werd door oen krans donkere rotsen inge
sloten on boven hen uit aan den horizon
troonden in witte mantolg de IJsIandsche
gletschorkooingen als op hooge zetels in
hot rijk van den dood.
Do bank voor do herdershufc was er net
de plaats voor om te mijmeren. Aslaug
hield echter niet van droomen en peinzen;
daarvoor was zij t© levenslustig. Zij inte
resseerde zich meer voor do dingen zelf,
dan voor hetgeen zij beteekenden. Maar do
laat&to wederwaardigheden met Mar en Si-
gurd hadden toch een verandering bij ha-ar
teweeggebracht. De vraag drong zich aa-n
haar op, wat er van liaar moest worden.
De tweespalt in haar binnenste word in die
da-gen groot-er. Was zij een kind van haar
IJslandscÏH. geboorteland of behoorde zij
daar niet? Het lag daar immers voor haar,
zooals zij het indertijd met gesloten oog-en
had gezien, toen in Denemarken haar het
heimwee had bekropen? Zeker, zij was een
IJslandische boerendochter er. zij moest dat
blijven.
Ja was zij dat wel werkelijk? Waarom
stond haar dan geen enkele der vrijers
aan? Waarom dreven de meiden den spot
mot haar? Zeker, zij hadden er het recht
toe. Menigmaal overviel haar een verlan
gen naar Sigurd. Ach, misschien had zij
hem toch met moeten wegzondenHet was
zeker heerlijk aan zijn zijde in Denemarken
te leven, ©n zij zou het met de trotsche da
mes daar wel klaargespeeld hebben. Zij
zag hem met- fier opgeheven hoofd door dé
straten van Kopenhagen 1 nopen. De jonge
meisjes keken hem na. Opeens keerde hij
zich om en vroeg aan dé mooiste: Wil jij
mijn vrouw worden?
schrale weiden, als bruinachtig bedelvolk
Maakte haar dat treurig Aslaug wist
het niet.
Het was haar grootste genoegen in den
drattrur over de beek te schommelen Zij
had dat reeds als kind gedaan, wannceir zij
de roedelen op de bergweide een bezoek
bracht. Een duw tegen het touw en dan wie
gelde men tussohen hemel cn afgrond. Be
neden donderde do stroom en boven Gre-
ven dé wolken als witte "cilende schepen
op een blauwe zee. Ja, dat was een genot,
zoo in de lucht _te zwevenZij kwam zich
dan als e©n zingende zwaan voor, dien de
zeo wiegt, of als een valk, die in een lering
over de rotsen vliegt. Het. was oon gevoel
zoo mooi als in een sprookj e of ook als in
oen kerk. Daaronder natuurlijk niet te ver
staan de houten stallen, die men hier ker
ken noemdJc, maar zooals dat iemand kon
aangrijpen in de kerken, waar heldere jon
gensstemmen en diepe orgeltonen weer
klonken in dé Holmerskerk te Kopen
hagen of in den pracktigen dom te Roes-
kilde. Plotseling moest Aslaug aan Mar
denken en lachen. O,- was het niet eer om
to schreden Wat had Mar kunnen zijn en
wat had liij van zijn leven gemaakt? En
toch was er iets bijzonders in hem, waar
door hij de harten won. O, die verliefd©
meisjes
Aslaug hcrinuorde zich den avond, toen
Mar het gedicht van d'o gastvrijheid had
voorgedragen. As een gast bleef overnach
ten, dan was het gebruik, dat do dochter
des huize-g hein naar dé slaapkamer verge
zelde, en daAr mot een kus afscheid van
hein nam. Haai* moodier had haar ochter ge
zegd, dat het ©en slecht gebruik was
daarom had Aslaug hot nooit gedaan. Ook
als zij naar kanissen reed, gaf zij nooit bij
de begroeting een kus. Het stond haar
tegen al die vuile monden aan te raken, tot
die van d'e dienstboden toe. Ook dat maakte
haar bij de menschon onbemind. „Die kust
immers alleen haar oigoa beeltenis in dien
spiegel". Wat deden zulke gezegden
pijn.
Ook moest Aslaug aa-n de laatste woor
den van haar vader denken. „Wat voor
prinses lieo ik tooh groot gebracht! Is een
man zooals Jon te min voor je? Ben jo dan
niet ©en boerendochter? Je maakt mo tot
spot van hot keele district!"
Aon die onvoi kwikkei ijk© gedachten ont
trok Aslaug zioh door plotseling een besluit
te nemen. Wat had zij tegen Sigurd ge
zegd? „Ik ben een IJslandsche boerendoch
ter!" Dat woord brandde letterlijk in
haar. Zij sa-dolde Swawa en reed naar ben-e
den, naar de Oddurhoeve. Zij wilde, het
gansohe dienstpersoneel tot aan den kcr-
derspersoneel toe ditmaal met een kus be
groeten, om him te toonen, dat zij zich oon
van hen rekende. Maar toon Ka-ri haar met
zijn vuil gezicht over het erf tegemoet liep,
j kon zij er toch niet toe komen. Zij be
groette de huisgenootcai op de gewone wijze
cn zei tot haar vader
„Als Jcm mij ten huwelijk komt vragen,
dan zal ik er aan denken, wat u onlangs
tegen mij gezegd hebt/'
Maar toen zij zoo had gesproken, ging dj
naar haar slaapkamer, viel daar op een.
lclcerkist neer en barstte in tranen uit.
„Moest het dan juist Jo-n zijn? Er waren
toch nog anderen." Plotseling zat zij in de
mooie kamer van Jens Nielsen. Tegenover
kaar de jong© visscher met den blonden
baard, dio haar taaien Dcensohen oom een
fodeolt© van zijn geliefd schip had afge
troggeld.
(Wordt- vervolgd).
