No. 18117.
LËIDSCH DAGBLAD Zaterdag 22 Maart.
Tweede Blad Anno 1919.
PERSOVERZICHT.
TWEEDE KAMER.
FEUILLETON.
GEKOCHT.
BUITENLAND
II c t publiek bij de straf-
sittingen. Mr. A. A. van rler Veen,
subst.-griffier bij de arr.-rechtbank te Dor
drecht, schrijft, in het „WEEKBLAD VAN
HET RECHT"
Een ieder, die geregeld de strafzittingen
bijwoont, zal zeker met instemming gelezen
hebben, dat de Minister van Justitie een
wetsontwerp heeft ingediend tot heb uit
vaardigen van een verbod van „toelating
van jeugdige personen tot bijwoning van
openbare terechtzittingen in strafzaken".
Werkelijk, voor jeugdige personen is het
bijwonen van die zittingen een groot
kwaad; doch niet voor jeugdige personen
alleen. Trouwens, waar is de gTens en hoe
cal practisch, wanneer het. publiek in dichte
drommen do rechtzaal binnenstroomt,
hetgeen bij elke eenigszin3 geruchtmakende
«aak 't geval is db surveilleerende veld
wachter kunnen beletten, dat zich onder
.die mensehenmas3a ook jonge mannen be
vinden, jonger dan achttien jaar; te meer,
iwaar natuurlijk een onjuiste leef tijds
opgave spoedig gedaan is en het bij dit
soort opgeschoten jongens, dat er soms
voor hun-leeftijd zoo oud uitziet, zeer moei
lijk op het oog te bepalen valt, of zij al of
niet den achttien jarigen leeftijd hebben be
reikt.
Neen, zou de Minister dan niet een. stap
verder willen gaan en zou het minderwaar
dig deel van liet publiek, dat wij thans
onzo rechtzaal zien vullen, niet geheel ge
weerd! kunnen worden Zou het wetsont
werp niet in dien zin kunnen worden uit
gebreid, dat de leden van de pers, de ver
slaggevers der verschillende nieuwsbladen,
o»p vertoon van liun perskaart immer toe
gang hebben tot die openbare terechtzitting
:van strafzaken en zulks ter voldoening
aan de grondwettelijke openbaarheid van
'de zittingen maar dat overigens men
slechts met toestemming van den president
toegang kom krijgen?
Men zou dan een „leerschool voor den
msdadliger", die thans door den Staat, vrij
wordt opengesteld, hebben gesloten cn een
groot maatschappelijk gevaar hebben voor-
iC-oanen
Werkelijk, zoolang in ons vaderland do
oioseopen voor .,Jan-Publiok"-fi]ms als het
„Proces Begeer" rustig afdraaien en zoo
lang dó Staat- de deuren van de strafrecht-
zaal, waar dergelijke processen worden af
gespeeld, wijd openzet om to dienen als
tijdverdrijf en in 1 ichtingsbureau voor dien
zelfden „Jan-Publiek", zoolang moet men
zich niét al to zeer verwonder on over de
steeds toenemende criminaliteit.
Ve r g a d e r i n g van gisteren.
Regeling van werkzaamheden.
Besloten wordt, om, indien do behande
ling der Felastingontwerpen naar zich
laat aanzien heden niet. afloopt, de wets
ontwerpen betreffende acoijnsverhooging
e.a. en do bespreking van den toestand van
het spoor- "en tramwegpersoneel, welke
Lwas bepaald op a.s. Dinsdag, uit te stellen
tot na de behandeling der belasting-ont
werpen
Arbitrage-ver drag.
Z. h. st. wordt aangenomen en wetsont
werp tot goedkeuring van het op S Maart
1919 te Washington gesloten verdrag tob
verlenging van den duur Van het op 2 Mei
1903 gesloten Arbitrageverdrag tussehen
'Nederland on do Vereenigde Staten van
Amerika.
Belastingen t w erpen.
Voortgegaan wordt mot do algeraeene be-
schjouwüngjen over de belastingontworpen
en de motïc-J. ter Laan inzake de heffing
in eens.
De heer DE MONTE VERLOREN (A.
R.) vraagt of de Minister bereid is de cij
fers aan do Kamer mede te deelen, waaruit
blijkt hoeveel het amendement-Oud meer
haalt uit do inkomstenbelasting. Hierna
bespreekt hij het stelsel, door den heer Oud
ontwikkeld, volgens hetwelk de indirecte
belastingen niet noodig zouden zijn. Hier
voor was het echter noodig, dat minstens
een half milliard uit een heffing ineens
.word verkregen.
Naar het Engelsch
van
OHARLES GARVIOE.
113)
„Ja-, ik ken hem en hij kont mij!" viel
Lavarick uit. „Vraag hom wab hij gedaan
heeft met mijn dochter, met mijn arme
dochter, die hij ongelukkig gemaakt en ver
laten heeft! Vraag hem wat hij met haar
gedaan heeft! Vervloekb, vervloekt is hij"
En hij maakte een nutteloozo poging om
zich los to maken. „Kijk naar dien fijnen
mijnheerHij heeft geen wc/ord te zeggen
Waar is mijn Rachel, jou schelm?"
Heb is volkomen waarNeville had geen
woord te zeggen, want verbazing had hem
met stomheid geslagen.
„Dc man is krankzinnig!'' zei hij einde-
«ik.
„Krankzinnig ben ik dab?" gilde Lava-
riek met schor geluid. „Neen, ik ben. niet
krankzinnig! Antwoord', jou schelm. Waar
is zij? Je weetrhet nieb het kan jou niet
schelen! 0, was ik nog maar één dag vrij
geweestWaar is mijn dochter, mijn
Rachel
Lord Marlow keek hen beurtelings aan.
„Waar raaskalt, do man toch over? An-
drey, Signora, gaat do kamer uit." Zij be-
Vogen ziok geen van beiden. „Is er iets waar
van hetgeen de man zegt, Neville?" vroeg
hij ernstig.
Neville schudde» het hoofd.
s.Hij ifg krankzinnig,zei hij„Ik kéri
Komende tot de financieel© plannen van
den Minister, bewondert hij de vindingrijk
heid van don Minister bij heb zoeken naar
dekkingsmiddelcn. Do indirecte belastingen
op suiker, koffie en theo hebben echter voor
hem bezwaren, en dit is ook een zwakke
plek in hot beleid van dezen Minister, die
dan ook goed zal doen zich hierin nog eens
te horzien. Hij voor zich, zou veel voelen
voor opheffing van de suikeraccijnzen
maar heb is misschien niet tactisch een be
lasting op te heffen, welke het volk jaren
lang ongemerkt gedragen hooft. Hij heeft
van do rede wan den Minister in de Eerste
Kamer niófc den indruk gekreg^p, dat hij
heb denkbeeld van een heffing ineens heeft
losgelaten. Do bezwaren van den Minister
gingen tegen een algeheel© heffing ineens
van de orisisschuld, niet tegen een par
tieel©.
Gaarne zou hij zien, dat do Minister het
idee van een partieel© heffing ineens ern
stig in overweging hield.
Verder dringt hij den Minister aan op
de grootst mogelijke zuinigheid, uitgaven
voor studiebeurzen, tuberculosebestrijding,
ambtswoningen voor do Ministers -. dit al
les is zeer wenschelijk, maar toch moet de
Minister bij al dezo uitgaven de wensche-
lijkheid in verband brengen met onze zeer
hoog opgevoerde belastingen.
De MINISTER dc heer DE VRIES:
Acht u die uitgaven niet. gewenscht.
De heer DE MONTE VERLOREN: Ik
voor mij heb er persoonlijk geen bezwaar
tegen, maar do Minister staat er geheel an
ders tegenover dan ik.
Do heer DE WIJCKERSLOOTH DE
WEERDESTEIJN (R.-K.) acht do raak van
don Minister van Financiën dc meest moei
lijke en onaangename van liet gelieele ka
binet.
Spr. bestrijdt hierna heb betoog van den
heer Van do Laar en noemde diens stelsel
onrechtvaardig en onjuist. Wanneer een ar
beidersgezin met 8 kinderen en een inko
men van f 900, f 50 indirecte belastingen
moet betalen, clan zijn dit geen nieuwe las
ten, maar zij vangen een gedeeltelijke prijs
daling op, welke straks noodzakelijk moet
intreden, terwijl de loonen thans reeds met
do huidige prijzen in overeenstemming zijn
gebracht. Spr. is bovendien ook geen te
genstander van de indirecte belastingen
ook van den werkman mag gevraagd wor
den, dat hij naar vermogen iets bijdraagt
tob delging dier cri si-s kost-en, waarvan hij
ook heeft geprofiteerd.
Wol zou hij gaarne zien, dat niet do kof
fie en de thee gelijk belast werden. Laat de
Minister de koffie vrij laten, want deze
wordt door die arbeiders het meest gedron
ken, maar Jaat hij degenen ,die theo drin
ken er iets'extra's voor laten betalen. De-
indirecte belastingen moeten zich dan ook
beperken tot thee en tabak, maar deze moe
ten direct ingevoerd worden voordat de
daling der levensmiddelen is ingetreden,
zoodat de prijzen niet verhoogd behoeven
to worden.
Van een heffing ineens ziet hij niet die
voordeden, welke de heer Van den Tempel
or in zag togen een matige heffing, ineens,
zooals de heer Do Geer wilde, heeft, hij ech
ter geen bezwaren. Een matige heffing is
voor do kapitalisten ook een prikkel tot
sp aarzaamheid.
Een heffing van 4 pot. van heb geheel©
nationale vermogen, over 2 a 3 jaren te
verdoelen, zal het kapitaal niet te v.er aan
tasten, bovendien komt het er maar op
aan, op welke wijze de Minister die heffing
ineens toepast.
De 'Minister heeft hiervoor eigenlijk reeds
dit stolsel in principe uitgewerkt, o.a. door
zijn leeningen met den stok achter de deur;
door zijn heffing op de waarde van cïen
grond en door zijn accrés-belasting.
Het- nationaal vermogen wordt geschat
op 12 milliard zoodat deze heffing ineens V2
milliard zal moeten bedragen. Bij dc hef
fing zal men echter rekening moeten hou
den met ieders particuliere omstandighe
den en met ieders draagkracht dus ook
kindergetal.
De heer J. TER LAAN (S. D. A. P.) zegt
dat het aantal, millioenen er moot. komen,
dh-ar valt niet over te debatteerenmaar
wol over do wijze, waarop die millioenen
er moeten komen. Nu wil spr. wel zeggen,
dat de sociaal-democratische fractie met
hot financieel© plan van dezen Minister niet
hem. Er is geen grocter schavuit, die rog
op vrije voeten rondloopt en niet opgehan
gen ismaar van zijn dochter weet ik
niets. Hij heet Lavarick. Hij is een stmik-
roovcr. Lord Lorrimore kent hem."
„Jo liegt! Jo hebt haar ongelukkig ge
maakt!" schreeuwde Lavarick. „Heb is
waar," schreeuwde hij met heesche stem,
en zijn met bloed belcopen oogen op de an
deren vestigend, zei hij„Als ge mij niet
gelooft, vraag het dan aan Sir Jordan, zijn
eigen broedervraag het aan hem!" Hij
draaide zijn hoofd om en zei op strengen
toon: „Zeg heb hem. Je weet, dat het
.waar is."
Jordan liet het hoofd hangen en zuchtte.
„Geloof mij, Neville," fluisterde hij.
„Het ia beter te bekennen, dat je gedwaald
hebt.
Neville keek hem aan.
„Wat!" zei hij met een onheilspellende
stem.
„Ge ziet," zei Lavarick, „zijn oigon broe
der heeft mij gezegd, dat het waar is. Hij
is ook oen leugenaar en ik zou hem ook
nieb geloofd hebben, maar hij bewees het
mij. Hier jij," en hij riep een van do
knechts, dïe binnen gestormd waren„voel
in mijn borstzak daar zit een brief in."
Do graaf gaf zijn toestemming en een der
bedienden haalde den half verbranden brief
uit Lavarick's zak.
„DaarLees hom. Laat hem dén brief
zien, geef hem rond. Vraag hem, of hij hem
herkent. Het iö heb is het schrift van
mijn doch tér van mijn RachelEn hij
kermde.
Do graaf nam den brief aan en reikte
hem Neville toe, die hem aannam, maar na
er een blik in geworpen te hebben-, terug-
,_ga£.
mede kan gaan. De groote vermogens
groeien de laatsto jaren het meest aanons
geheele volk arbeidt naarstig, zoowel in
het Noorden als in het Zuiden, als in het
Oosten en in hot Westen, maar de rosulta-
ten van al dien arbeid komt alleen enkelen
ten goede, zooals de financieelo statistie
ken duidelijk aantoon en. Do orde in onzen
Staat, waarop men zich zoo gaarno beroept
is van dien aard, dat ons geheel0 volk
wordt uitgebuit door enkele groot-bezitters
die schatrijk worden, terwijl de grocte
massa, dio van des morgens vroeg tot des
avonds la-at voor hen arbeidt, nauwelijks 'n
droog stuk brood verdient. Uit talrijke ge
gevens toont spr. aan, dat het groot-kapi
taal niet achteruit is gegaan in do oorlogs
jaren integendeel, het heeft reusachtige
winsten gemaakt en allo voorzorgsmaatre
gelen genomen om z,ijn omzet na den oorlog
opnieuw uit te breiden. In Rotterdam is
alle indkistric-terrein reeds in beslag geno
men, om straks, in den nieuwen lijd, die
komt gereed te zijn om dat kapitaal nog
eens uit te breideD.
Onze industrie is door den oorlog niet
vernield, maar intact gebleven, en is dus
do buitenlandsche industrie een stuk voor
uit, zoodat men voor onzo ondernemers niet
zoo bevreesd behoeft te zijn.
Met verwondering heeft hij vernomen,
dat de Minister met ingang van 1 Januari
1919 de oo.rlogswinstbclastmg buiten wer
king heeft- gesteld. Kan dit echter maar
zoo, vraagt hij, zonder medewerking der
Kamer Gaarne zal hij daaromtrent nadere
inlichtingen vernemen.
Tijdens den oorlo-g is er in 011s land 2
milliard O. W. gemaakt, behalve de mil
lioenen, welke zijn aclitevgchoudien, en is
het nu geen schande, dat hier maar 10 pet.
van in de schatkist gekomen is? Do bezwa
ren, tegen een heffing ineens aangevoerd,
acht hij „merkwaardig. Volgens den Minis
ter in de Eerste Kamer zou ons nationaal
vermogen een to grooto aderlating moeten
ondergaan. Spr.'3 cijfers toon en echter dui
delijk aan. dat ook bij een heffing ineens
er even voldoende kapitaal aanwezig blijft,
als thans het geval is. Het is een dwaasheid
to beweren, dat de energie der onderne
mers zou worden geschaad. Het- dé cd hem
genoegen, dat ook bij de rechterzijde stem
men zijn opgegaan voor een heffing ineens
zij het een partieele. Er is echter geen re
den, om beneden do 1000 of 1100 milliocn te
gaan en hij hoopt, dat de Kamer hiertoe'
zal besluiten. Een heffing ineens van een
half milliard, zooals de heeren Oud, De
Mcmté Verloren en Do 'Wijckerslooth wil-
len, beteekent niet genoeg; wij hebben dan
no-g 25 jaren lang jaarlijks een bedrag noo
dig van G5 millioen voor rente en aflossing,
en dit zal te zwaar op ons volk drukken.
Gaarne zou liij van den heer De Geer ver
nemen, wat hij bedoelde, dat de erisisuit-
gaven gestaakt moeten worden. Wil hij ze
onder gewoon brongen of tót-aal stopzet
ten
Hierna behandelde hij de tekorten op den
gewonen dienst en meent, dat niemand zal
durven beweren, dat d'e grens van dc di
recte belastingen is bereikt. Tegen de per
sonenbelasting zonder de grondslagen
voor rijwielen cn haardsteden, heeft hij
geen bezwaar., Met een technische .herzie
ning van het tarief kan hij zich ook vereeni
gen, maar niet met een finale heffing
maar volstrekt is hij tegen een belc.--.ting op
cognossementen, thee en koffie. Do "bclas-
tingstaat- daarentegen moet omgezet wor
den in een becPrijfsstaat, die do bedrijven,
die daarvoor in aanmerking komen, gaat
monopoliseeren.
Do heer TEENSTRA (V.-D.): Noem ëens
voorbeelden.
Do heer TER LAANBijv. het geheelo
verkeerswezen.
De heer TREUB (E. B.)Do heele bin-
nenschipperij
De heer TER LAANIk bedoel meer de
groote scheep va-art-, verder de wijnen, de
zoutwinning, de suikerindustrie-. Ook moet
do Staat gronden gaan ontginnen.
De heer LELYDaar wordt jc rijk van.
De heer TER LAANDat doet niets ter
zake, het- is toch een gemeenschapsbelang.
Ten slotte roept spr. iodcr op, mede te
werken, dab de Regeering er niet in slaagt
haar snood© plannen uit te voeren.
De vergadering wordt hierna verdaagd
tot Dinsdag a.s. to één uur.
Jordan schudde zuchtend het hoofd.
„Jo liegt!" gild© Lavarick. „Zijp eigen
broed/er, Sir Jordan, hier, heeft hem gevon
den onder zijn papieren!"
„Ik heb hem nooit eer gezien," zei hij.
„Is dat waar?" vroeg de graaf ernstig.
„Het spijt mij, dat ik het moet zeggen
het is waar," antwoordde hij. „Ik heb het
papier gevonden zooals dé man beweert.
Verder weet ik er niets van maar ik ken
Nevillo te goed, om niet zeker te zijn, dat'
hij het herstellen wil."
Neville had wel lust op hem toe to sprin
gen, maar er was iets, dat hem weerhield.
Het was Sylvia-, die zich tegen zijn borst
geworpen had en die niet bleek gelaat en
schitterende oogen die anderen aanzag.
„Heb is een leugen, een leugen!" riep zij
hijgend. „Dat heeft hij niet gedaan; dat
zou hij niet kunnen!"- En zij sloeg dé
armen om zijn hals.
Neville boog het hoofd, een straal van
hemelscho vreugde doortrilde hem en bo-
dwong zijn woede en verontwaardiging.
„God zegene je, mijn lieveling!" fluis
terde hij. „Mijn SylToen hief hij het
hoofd op en keek rond. „Dien brief heb ik
vóór dit 0ogenblik nooit gezien," zei hij.
„Ik heb ook zijn dochter nooit gezien."
„Laat mij naar hem toe gaan!" riep La
varick, zich loswringende. „Hij heeft mijn
dochter mijn Rachel gedood Sir Jordan
weet het. Spreek het nog eens uit, Sir Jor
dan riep hij hcesch.
Jordan keek rond.
„Ik ben bang, dab hot waar is," zei hij.
„Mijn broeder was jong, do verzoeking was
groot en hij bezweekmaar ik had gehoopt,
dat hij heb goed zou maken."
„Hot is een leugenriep Sylró^JfijgencL
Amerika's leeningen.
De Amerikaansche financieelé autoriteiten
hebben volgende cijfers gepubliceerd over de
lc-eningen, door de Vereenigde Staten .tijdens
den oorlog verstrekt, alles in dollars uitge
drukt:
Engeland leende 4,124,481,000 (waarvan
het nog tegoed heeft 72,841,000); Frankrijk
2,517,477,000 (90 millioen); Italië 1405
millioen (10 millioen); België 338,145,000
(16 millioen); Rusland 125 mill. (37.270,000);
Griekenland 39,554,000; Tsjc-clio Slowakle
35 millioen (20 millioen); Servië 27 millioen
(10 millioen); Cuba 15 millioen (5 millioen);
Roemenië 10 miilioen; Liberie 5 millioen
(4,988,000).
De totalen voor deze elf staten zyn
S,841.651,000 (410,939,000).
öe 'betrokken staten nog worden beschikt
Oer deze 410,939,000 dollar kin door
voor oorlogsdoeleinden, mits vóór da vrele'
is tot s,tand gekomen. Doch na dien dag
zuilen gedurende een periode van anderhalf
jaar, credieten door de Unie nog kunnen
worden toegestaan voor den aankoop door
de geailieerden van Amerikaansche bezit
tingen in Europa, of elders, en om den
rankoop door de geallieerden van Aieeri-
tingen in Europa, of elders eh om
den aankoop van tarwe, tegen door
de Amerikaansche regeering gewaarborgde
prijzen, te financieren.
Dansend Berlijn.
Ve denken er waarschijnlijk weinig aa'c,
weike merkwaardige toestonden tijdens de
zen vijfjarigen oorlog ontstaan zijn, dat er
honderdduizenden kinderen zijn, dia rog
nooit „vrede" gekend hebben, dat er even
zoovele jonge mannen en vrouwen zijn, zoo
tussehen IS en 23 jaar, die alle genoegens
van dien leeftijd: room taartjes, mooie klee-
ren, moderne dansen, chocolade en pralines
en vooral de heerlijke bals en partijen oirt-
Hueren moesten, zegt- de Berlijnsche corres
pondent van het- „Hbld.".
En daar heft de revolutionnaire" regeering
Let dansve'rbod op! Is het een wonder, dat
de lieve jeugd alle nationale ellende, alle
honger en ontbering vergeet, zich in domino
ei- een pierrotpakje steekt, en zich den Fox-
Trott laat onderwijzen. Berlijn doorleeft
oen danswoede, die ,,noch nicht dagewesen"
is. Het begint ?s middags om half vijf en
eindigt officieel omr halftwaalf, om dan
met gesloten deuren tot ver in den nieuwen
dag te worden voortgezet. Men lanst zijn
verdriet weg en zijn ergernis. Maar het treu
rige bij dit alles is alweer, dat het meestal
niet de jongemannen en meisjes zijn, die
vijf jaar lang hun liefste afleiding gemist
hebben, die zich thans, revolutie of geen
revolutie, tot eiken prigs willen schadeloos
stellen; maar dat de dansers en danseressen
voor het overgroot© deel leegioopers zijn,
c-wèe'ers van liet lafste soort; m'enschen, die
van tien oorlog weinig ofmtets gemérkt Leb
ben en 'die nu avond aan avond in stijllooze
balzalen hun ,jlak" aan 'DuitsclüandV mi
sère- met pijnlijke onverschilligheid te be-
wondereu geven.
Er. hoé slecht én duur jen futloos is dit
alles.
Ongenietbare wijnien tegen fa belacht'ge
prijzen; Duitsche „sekt" mét sacharine aan
gelengd, Bordeaux:'-wijn'en mét een fabel
achtig percentage Duitsch water tot een
bcssensapkléurig mengseltje verknoeid, taai
vleesch, dat voor „Renntierbraten" ver
kocht wordt en wel van br^ve rossinanten
afnernstig moet zijn.
Als dan 's nachts die moegédansté no
blesse 2ich in de thans weer met hansche
rubberbanden op liet aspbalt verschenen
taxi's huiswaarts laten tuffen, brullen zé
icet dronken stemmen door de nachtstilte?,
zoeken ruzie piet iederen voorbijganger,
vechten zicli de neuzen bloedig bij een
woordenstrijd met den chauffeur, die Feu
onmogelijke fooi wil afdwingen. En zoo levé a
we b!(i en leven we vrij op Duifechlnnd's
dierbren grond!
Een hond gevonnist,
Op 4 Juli 1917 hebben dc Duifcsehers tij
dens de bezetting van België volgend von
nis geveld over een hond
„De Belgische onderdaan. Hendrik
Smets. hotelhouder te Boschvoorde, wordt
„Ja," zei een stem op den drempel, „het
is een leugen."
Op het geluid van die stem vol ziele-
smarfe,' maar toch zonderling kalm en berus
tend, uitte Lavarick een kreet en bleef on
beweeglijk staan, voor zich uit starende.
Er kwam iemand langzaam aan, ach een
weg banende dcor de overigen on bleef af
gezonderd staan. Het was Mercy.-
Jordan deinsde terug.
„Rachel!" kwam van zijn bleek© lippen.
„Rachel herhaa-ldo Lavarick op een
toon, die een hart van steen tot medelijden
zou hebben bewogen, zelfs van iemand als
hij. „Rachel, mijn dochter f
Mercy zag hem aan met haar oogen in
cfiep© kassen en sloeg ze toen op Jordan.
Zo zei geen woord!maar als zij d© stem en
de hand had verheven en hem aangeklaagd
zouden do toeschouwers niet meer over
tuigd kunnen wezen van zijn schuld. Hij
leunde tegen den muur, bevende, trillende,
met een gelaat, vaalbleek van angst, en zijn'
lippen vormden haar naam.
Lavarick stond een oogenblik sprake
loos, toen wendde hij zich met een akeligen
kreet naar den inéénkrimpenden ellende
ling on hij zou ontsnapt zijn, zelfs aan de
Storko armen van Loirrimoro, indien T rale
en oen paar politie-agente op dat oogenblik
niet adémloos van het terras waren bin
nengestormd. In een oogenblik- had Lava
rick de handboeien aan en hij was hulpe
loos in d© sterke handen der politieman
nen. Eon tooneel van verwarring volgde,
waarin Jordan naar de glazen deur sloop
maar Trale stond er voor, en versperde
hem den weg.
Toen uitte Sylvia, dié aan Mercy's zijde
stond, oen kreet,JMercy was uit haar armen
(overeenkomstig het Keizerlijk besluit op
de maatregelen die in oorlogstijd" tegen
de vreemdelingen dienen getroffen, d. d,
28 December 1899, act. 18, par. 2) gestraft
met een geldboete van tweehonderd (290)
mark
De in beslag genomen hond dient io
vrijheid gestold
Bij niet betaling van dc geldboete, zal
deze worden vervangen door één dag ger
vangenisstraf voor elke 10 marken.
De beklaagde bezit een hond, die als
volgt gedresseerd is:
De beklaagde zegt tot den hond
Hoe moeten de Duit sellers deep, wan
neer de oorlog ten einde is'!
De hond legt zich dao plat op den buik,
strekt, de pooten ca sluipt op den buik'
voort tot bij zijn meester, terwijl hij met'
den staart kwispelt en met de voorpoofcsa
smeekgebaren doet
Werpt de beklaagde een stuk brood
vóór den hond zeggende„Dit komt van
een Duitscbcr' dan bekijkt de hond liet'
grimmig, blij/f- vusrig neergevleid en. eet
het niet op. Maar /.oodia beklaagde zegfcd
thans moogt ge het brood pakkan, eet do
Lond het op. Indien tea slotte de be
klaagde zegt- „Ga naar dc Reichstag'',
dan vlucht de hond in allerijl.
Op Zendag 13 Mei hidden ongeveer 20
personen zich in de lokaliteit vin den be-
klaagde begeven allen 2atcn op het ter
rasde beklaagde bevond zich in gezel
schap van drie klanten. Vóór deze laat-
sten lie.t" beklaagde door zijn hond de bo«
ven beschreven kunststukken uitvoeren
de toeren van den hond ziendevielen do
Belgen aan het Lichen Daaruit \olgt dat
do waardigheid der Duitschers v.erd ge
krenkt en jegenv. .1? Duitschers zulk blijk
van misprijzen werd gegeven, dat do
Duitsche macht dit niet kan toelaten.
Dc boete dient binnen tien dagen te
worden betaald ter Regecringskas".
Duels iu Frankrijk.
Geaurendé don oorlog is er tc Parijs niet
gdö'iicUéerd. Dc duel-autoritditeoJ hadden'
uitgemaakt, dat de 'regeldmg door dc wape
nen van allo zoogenaamde „affaires (Tlron-
neur" uitgesteld zou worden tot na den oof-
log. Zoo zijn or con massa opgeschorte duels.
Moeten d©zx> Mvan? a'lile plotseling werkelijk'
noig uitgevochten worden?
De 'duel-autoriteiten' in Frankrijk hebben
•a-aarover beraad gdho-uden en het resultaat
van hun over.peinznnjgen schijnt dit te zijn:
ee-n duel zal voortaan alleen no-g mogen
plaats hebben voor werkelijk zeer ernstige"
•redenen en wanneer cr geen enkele' andere
angeling van' het geschil mogelijk is. Dé
voorwaarden zullen dam: zeer stren/g zijn. Op
die -manier zal .een eind -gemaakt worden
aan' dé ,vóór' den oorlog inigeslo-pen gewoonte
'der duels, dié soms een soort réclame, soms
een: mendniine aanstellerij, vaak een paskwil
waren cn waar men, na den ernst van dén
uoriog, niet meer van schijnt te willriv
weten.
Onder tussehen is de Barijsch© d'uél-wéréM
deze laatste, dagen nog druk in beroering 'gé!-,
weest over de moest, modern© duel-affair©,
die nog ooit vertoond! Is.
Vaudo-orane. directt-ur van het btfad VEx-
pc-TtateiLT Francais, was door Schrei'bér, di-
recteu r van het couéurroerend© biaid leS
Eclios do ^Exportation, uitgemaakt voor;
„émhusqué'', uitknijpen" Beide personen wa
ren gedurende den oorlog in den ludhtvaa.Tt-
diénst geweest.
Vaudec-rane werd woedend! en. mot 'n toe
speling op zekere verdenkingen, 'die op hét -
blad van Scbrevbór gerust halddtemi als zoudé
lïét in Duitsche handen zijn. schreef hij té-
ruig. dat hij inderdaad1 nog geen „Roche"
geveld had, maar dat hij gaarne beginne"!
zou rnet Scbredber. Tegelijkertijd, zond hij aan'
Schreibe-r twee gct.uiigon. dé militaire viae!-
gors kapitein Ma-don en Bab'o:, om Schreiber'
tot een -duel' uit te' (dagen. Het- waipen' zo$
zijn: een vec^tri-iiiegtu% van een bepaald! mé-
del-, motor van 350 ipa-ardckraJöht. machine^
geweer Wickers. Het duel zen dan' in do'
'luteht plaats hoblxm. Schreiiber had eerst la
ten antwoorden, dat hij wel; gebrevóteerd.
vlieger was, maar .gedurende den oorlog als
verder ongeschikt voor den militairen' dienst
afgekeurd-' was. Ten slotte echter nam hij de
uitdSging toch aan.
Op 't laatste nippertje verboden "dé autori
teiten echter dit lu'óht-fkiel.
Handige inbrekers!ruc.
Dé Berlijnsche politie heeft in een Iiotel
twee broedets aangehouden, 20 en £1 jaar
oud. die een nieuwen inbrekerstruc bedacht!
en in toepassing gebracht hadden. Zij haD
den zich een reiskoffer aangeschaft, dié
gegleden on bewusteloos op den grond ge*
vallen.
HOOFDSTUK XLVI.
Trale stond tussehen Jordan en hot ven
ster.
„Durf jo mij tegen houden, kerel'^*
vroeg Joa'dan.
„Een oogenblik, Sir Jordan," zed Train.:
Hij waohtt© tot Sylvia en Andrey do ka«
mer uit waren met de.bcdienclci), die Mercy
wegdroegen, toen zei de hij„Wilt u zofljl
goed zijn do deur cKcht to doen, mijnheer;
Neville?"
Neville sloot d© deur.
„Ik heb gewaagd u tegen te houden, Sir;
Jordan, zei Trale, „daar ik iets gewichtig*
aan Lord Marlow heb mede te deelen, en
ik wou dit gaarne doen in uw tegenwoor
digheid."
•Hij haalde het testament uit zijn zak o»
logde het op tafel voor den viscount. Tooi?
hij dit zag, uitte Lavarick een kreet.
„Het testament 1" zei liij.
Jordan keek van den con naar den an
der zijn bleek gelaat had een Hitd agendo
uïtdh-ukJring.
„Wat is dab?" vroeg Lord Marlow.
„Sir Grevillo's laatste wilsbeschikking^
lord Marlow," antwoordde Trale ernstig"
en met blijkbare vreugde; „het laatste
testament, mylord. Sir Jordan kent den in
houd. Als u er even in wilt kijken, zult üt
zien, dat de bezittingen heel anders vern
deeld w'orden dan nu ig geschied. Een!
derde deel wordt aan mijnheer Neville nan
gelaten en ©on derde deel aan de doohte*
van do dame, die Sir Grevillo wensohfco té
huwen." ?-
Lord Marlow keek het testament in.
„Leeg hét voor, Lorrim-ore," zei hij. „Hoé"
