No. 18111.
LEIDSCH DAGBLAD Zaterdag 15 Maart.
Tweede BSad Anno 1919.
Oiider onze Vroede Vaderen
FEUILLETON,
GEKOCHT.
BINNENLAND
PERSOVERZICHT,
EERSTE KAMER.
1
Het i. Donderde ubt bepaald een goed-
koope vergadering voor de gemeente ge
weest. Gevoteerd 'is een bedrag van evèn
toer dan drie ton. Daarvan komt een be
drag van f 4500 ten laste der Glectrsche
Centrale, f6000 op rekening der Gasfabriek
en f98,000 voor een centrale werkplaats b\i
„Enaegeest", ten last» van de gestichten,
echter altemaal instellingen van de gemeente.
Bovendien besloot de Raad nog aan het Open
baar Slachthuis een bedrijfskapitaal van
van f25,000 te verstrekken. Dit geld komt
natuurlijk wel wear terug, maar bet moet
nu toch ook uit de gemeentekas komen. -
"Wfj kunnen het begrijpen, dat er gevon
den worden, dio ook wel eens fets uit die
toch maar onuitputtelijke gemeentekas zou
den willen hebben. Een ingezetene,, eigenaar
ran een paar panden, die, volgens hem-,
de g.-meente niet van onpas zouden z'qd,
kwam deze zelfs openljjk aanbieden, met
de verlangde koopsom er bij.
Zonder eenigen omslag is deze aanbieding
van de hand gewezen. Deze tot dusver on
gebruikelijke. wjjze van te koop aanb-'eden
is dus niet een navolgenswaardig voorbeeld
vcor anderen geworden. Gelukkig, want wie
weet hoeveel aanbiedingen er dan een vol
genden keer waren binnengekomen.
De meeste punten der agenda gingen or
vlot door en het had den schijn, dat men
spoedig door de goheele agenia keenicha-
mera zou wezen. Eilacie, het mocht niet
zoo zjjn! Dat de gemeente nu eens de hand
zou slaan aan het stratenplan op het Raanr-
land en gronden zou aankoopen. om een
verbinding van het terrein met den Zoeter-
wondsche-Singel te verkrijgen, daartegen
bleek geen bezwaar 'te bestaan. Blijkbaar
had men er, zooals bet met dorgelqko zaken
gewoonlijk pleegt te zijn. in geheime zit
ting reea's over beslist.
Over de bestemming van deze bouwter
reinen bleek men het echter nog niet eens.
Zooals velen zich nog zullen herinneren,
werd in het uitbreidingsplan der gemeente
Opgenomen een 40 M. breede straat; .cein
tuurbaan" heette deze toen, die evenwijdig
met aen Zoeterwoudsche-Singol was gecro-
jecteera en in de toekomst de gehee.'e
tegenwoordige stad zou omsluiten
Den grona aan weerszijden van deze straat,
reeds bij voorbaat Burggraven'aan gedoopt,
wiiae men bestemmen voor villabouw mei)
een huurwaarde van f800 h f1000 per wo
ning. Vóór den oorlog is daarvan niets ge
komen, tijdens den oorlog was er natuurlijk
in bet geheel geen sprake van en wie is
zoo optimist, dat hij durft verwachten, dat
er m de afzienbare toekomst iets van zaï
komen?
Het Invalidenhuis en de H. B. S. zullen
er nog lang alleen de grootsche gebouwen
blpven, tenzij' het Rijk of de gemeente zelf
er gaat bouwen.
En nu kwamen B. on W. met het plan
een gedeelte van dit terrein te verkoopen
aar ae vereeniging „Tuinstadwijk", die er
met behulp van Rijk en gemeente eemge
blokken huizen zou willen bouwen met een
huurwaarde van f 250 Ï1 f 3CO. Er was dan 'n
beg'in gemaakt. Wie mocht hebben ge<faaiit,
dat hierover ook reeds overeenstemming
was verkregen, vergist zien.
Een drietal, in dezen tot oordeelen zeker
niet 'onbevoegde leden, de heeren De Dange,
Huurman en Hoogenboom, wilden daarvan
niets weten. AanMe-ceintuurbaan, oorspron
kelijk op 40 Meter, nu op 30 Meter ge
projecteerd, pasten zulke huisjes niet Dit
Sou bovendien anderen afschrikken om er te
bouwer. En nu geloofden zjj ook wel, dat
ij van een weidscken villa-bouw niets 2ou
komen, maar op het bouwen van aange
sloten één-gezins-woningen, met een huur
waarde van f 400, f 500 ii f 600, hadden
25 wel hoop, vooral nu de verbinding- mat
den Zoeterwoudsche-Singe! tot standzal
komen
Dus zoo was hun voorstel niet <fen
giona aan „Tuinstadwijk" overdoen, mu.ir
nog eens probeeren er deze huizen te krij
gen, door den grond voor particulieren be
schikbaar te stellen.
Het denkbeeld vond bijval. De heeren
Pera en Reimeringer steunden het voorstel,
dal met talent, toch wel wat al te uitvoerig,
door -de drie voorstellers werd verdedigd.
De wethouder Van der Pot ontving steun
Naar hot Engelsch
van
CHA11LES G A R V I C E.
108)
Hjj zweeg plotseling en bedacht, dat hij
Neville en de Signora, toen hij de kamor
in kwam, samen op de canapé had rieq zit
ten. „Ken je Signora Stella, Neville? Kent
u hein, Signora! Zeker wel," en hij keek
kon beiden verbaasd en nieuwsgierig aan.
Sylvia stond op. Zij zag bleek heel
bleek.
„Ik ik dacht, dat ik hem kende
ja," zei zo zacht Maar u noemde hem
hoe noemde u hem ook weer Neville
Lynne, nietwaar?'*
„.Ta. Zoo heet hij, lieve," zei do graaf
met groote oogen. „Hoe zou ik hem andera
noemen?"
Sylvia keek corst hora, toen Neville
aanhaar ademhaling ging snol Jack
haar Jack, Nevillo Lynno? Hoe kon dat
mogelijk zijn?"
Zoo vonden Lorrimoro on Audrey hen,
toeir rij binnentradenAndroy ging dade
lijk naar haar oom en sloeg haar arm om
rijn hals.
,,Noville is een oude vriend van Sylvia,
lieve manj begrijpt u dat niet 2"
31 Neen, verduiveld, ik begrijp er niets
*anl" antwooHdo hij ongegeneerd. „Zij
zijn naam niet eens,'"
van de heeren Sjjtsma en A. Mulder, chfc
volstrekt-niet geloofden, dat de bouw van
trinstad-woningen den particulieren bouw van
beter© huizen zou tegenhouden. De neer
Mulder sprak zelfs de vermoedelijk niet on
waarschijnlijke verwachting uit, dat juist
daardoor de kans voor toenemende bebou
wing grooter zou worden.
De heer Van der Pot heeft het voorstel
van B. en W. uitnemend en met taaie vol
harding verdedigd. Het mocht niet baten!
Met 14 tegen 11 stemmen werd het amen
dement-De Lange c.s. aangenomen. Eén dor
wethouders, de heer Van Hamel, stemde zelfs
ook voor.
De Wethouder poogde toen nog mts te
rédden voor „Tuinstadwijk", door nl. voor
te stellen aan te koopen, het er naast ge-'
legen terrein van de erven Zaalberg en aan
de Vereeniging af te sta^n, doch daarvan
wiiae de Raad niet weten.
Dit voorstel kwam ook wat al te geïmpro
viseerd.
Wat B. en W. nu zullen voorstellen en
dc Raad besluiten, daarvan valt nog mets
te zeggen.
Voor „Tuinstadwijk" is het ean bittere
teleurstelling en niet de eerste. Jaren vóór
den corlog had zij al een aardig bouwplan
klaar, doch telkens moest de Ver. achter
staan bij vereenigingen, did uitsluitend voor
den bouw van arbeiderswoningen ijverden.
En nu er voor haar zoo'n mooie opios-
sing was gevonden, strandt het schip nog
maals, in het gezicht van da haven.
Dat is jammer, ook omdat er voor klaine
ambtenaren, onderwijzers en met dezen ge
lijkstaande particulieren woningnood
heerscht -en particuliere bouwondernemers
zeker nog niet boreid zijn dit soorti, wonin
gen te &o2n bouwen.
Do aanstaande Raadsverkiezingen. Naar
uit berichten uit verschillende gemeenten
blijkt, heerscht er verschil van meening ten
aanzien van de vraag, of de aanstaande
Gemeenteraadsverkiezingen onder de oude
of do nieuwe kiezerslijst moeten plaats heb
ben.
Als datum, waarop de nieuwe kiezerslijst
van kracht wordt, is vastgesteld 15 Mei
1919. De candidaatsstelling voor den Ge
meenteraad heeft plaats op den 2den Dins
dag in April (ditmaal S April), zoodat, aan
gezien de stemming binnen 45 dagen na de
candidaatstolling moot plaats hebbon, deze
op haar laatst op 22 Mei kan worden uit
geschreven. Het staat, eten burgemeesters
echter volkomen vrij, om de stemming op
een- vroegeren datum te dóen geschieden,
waarvan, naar men verneemt, in sommige
gemeenten gebruik gemaakt worclt, om een
datum te kiezen, vóór 15 Mei e.k„ opdat do
verkiezing plaats vindo onder do thans nog
vigeerencl'e kiezerslijst. Men noemde bijv.
Muidon, waar de stemming voor den Raad
op 9 Mei zoai plaats hebben.
Zij, die do stemming vóór 15 Mei willen
uitschrijven, zijn van meening, dat, aange
zien tot de oandidaatstelling medegewerkt
kan wordfen door hen, wier namen nog op
de -oude kiezerslijst voorkomen, deze cate
gorie van kiezers (die voor verhuizing of
een andere oovzaak van de nieuwe lijst zou
kunnen zijn afgevoerd) ook bij de verkie
zing haar duit in het zakje moet kunnen
doen.
Hiertegenover staat de redeneering, dat
zooveel mogelijk moet getracht wovdeu, de
nieuwe kieswet niet alleen volgens do let
ter, maar ook naar den geest uit te voeréh
(en dus een zoo groot mogelijk aantal lrie-
zers aan de stemming te doen deelnemen)
en vooral in iedere gemeente zooveel moge
lijk to bevorderen, cDat diegénen invloed op
den stemmingsuitslag kunnen laten gelden,
die bij do samenstelling van den Raad in
derdaad belang hebben. Dit laatste wo-rdt
zeker bereikt, door de stemming na 15 Mei
uit te schrijven, omdat dan do kiezers, die
in het afgeloopen jaar do gemeento metter
woon verlieten, in dc oude woonplaats geen
kiezer meer zijn.
Een administratievo moeilijkheid doet
zich nog voor, daar cfe oproepingskaarten
voor dc stemming nu ook niet vóór den
15den Mei gepost mogen wordenwèl kun
nen zij natuurlijk vóór dien datum geheel
gereed gemaakt worden.
„Een man wordt niet altijd bij zijn ech
ten naam genoemd, daar ginds in de goud
velden," merkte Neville op.
„Wat? Heb jullio elkaar daar gekend?
Wel lieve tijd, Neville, daar moet je mij
eens alles van vertellen. Maar het eerst van
alles willen we op je gezondheid drinken.
Waar is do wijn? Androy, lieve kind. er zit
daar meer achter dan ik tob nu toe kan
doorgronden," bromde hij.
Audrey lachte.
„Wij zullen het u zoo aanstonds verkla
ren, oompje. „Op liet oogenblik verheugen
wij ons allen zoozeer over Sylvia's geluk,
dat wij niet in staat zijn or iets bij te voe
gen." Zij ging- naar Sylvia en kuste haar.
„Ja, lieve," fluisterde rij. „Ik voel mij
gelukkig door jouw geluk. Ik denk, dat ik
weet hoe jo jo voelt. Hem te hebben verlo
ren, to hebben gedacht, dat hij dood was en
hem dan weer to hebben! O t" Zij haalde
diep adem.
Sylvia liet zich door haar kussen, mjfar
hot was otf rij verblind was, en zij keok naar
Neville, düo, ofsohoooi hij met den graaf en
Lord Lorrmioro praatte, haar kant bleef
uit kijken, alsof hij zijn oogen niet van haar
kon af houden.
„Hot is een heel vreemde gesoliiedenis,
zei hij, „en ik weet bepaald niet goed of ik
wakker ben of droom in mijn slaap. Dat
Lord Lorrimoro mij al dio jaren gezocht
heeft on eens op een afstand van enkelo
mijlen van mij van daan geweest is
„Enkele meters," ^ei Lorrimore.
„Ja meters, en dat ik er niets van
wist.1'
„Ik zal telografeeren aan Lady Marlow,"
zei do graaf, „ik vertol haar niet, dat
jo terug bent. Het moet- een verrassing voor
haar zijn, nietwaar? Ach ach, mijn
Algemeen Nederlandsch Verbond. Namens
eike provincie van ons land heeft gisteren
op de betooging voor de één- ea oudeet-
baaiheiü van Nederland, gehouden in .,Ti-
voli" te Utrecht, op instigatie van het Alge
meen Nederlandsch Verbond, een spreker
het woord gevoerd. Gisteren hebben wij
reeds meegedeeld, dat voor de provincie
Zuia-Holland sprak prof. dr. P. J. Blok,
alhier, die, behalve het reeds meegedeelde,
ucg zeide: H\j achtte het ook een voorrecht
to mogen spreken voor een provincie, waar
in Den Brie! het licht der vrijheid is ont
stoken, waarin een Leiden onthef' heeft
plaats gehad, en waarin de Prins van Oranje
de leiding heeft gehad voor onzen strijd
odtj onafhankelijkheid.
Ten aanzien van de eischen onv gebieds-
afsland zou spr., evenals het Koninklijke
woord, willen zeggen: Neen nooit- Tegen
hen, die Staats-Vlaanderen en Limburg van
on* zouden willen afscheuren, zou spr. met
een klassiek woord willen zeggen: „Kom en
haal ze". (De vergadeiing geraakte hier in
groote geestdrift en juichte den spreker
langdurig toe).
Ter. aanzien van Limburg zei spr. nog.
In 18-39 voelde Limburg zich niet be
paald Nederlandsch. In 1848 werden zelfs
pogingen gedaan om Limburg bij Duïlsch-
lana te trekken, doch dank zij de L chterlelds,
de Hof mans, is Limburg toen voor Holland-
behouden gebleven. In 1868 heeft Duitsoh-
laiio Limburg geheel prijs gegeven en is
zij als een gewone provincie by onze an
dere provincies gekomen. Nadien is een
kentering in de gevoelens der Limburgers
cekomen. Reeds 25 jaar geleden, heeft .spr.
bij een bezoek aan Limburg verwonderd
gestaan over de hem toen gebleken Neder
landsch gezindheid. En thans voelt Limburg
zich evengoed Nederlandsch als de over ge
provincies. Limburg is een goede NeJor-
landsche provincie geworden, zoo goed Ne
derlandsch als er een kan zijn.
Op voorstel van dr. H. J, Kiewiet dc
Jonge, algemeen voorzitter van het hoofd
bestuur van het A. N. V., werd b:3ioten,
volgend telegram aan H. M. de Karrngin
te zenden:
„De Nederlanders uit alle provincies des
lands als vertegenwoordigers van omstreeks
SCO gemeenten, heden te Utrecht op uit-
noodiging hoofdbestuur A. N. V. samen
gekomen om t? getuigen van de één- en
ondeelbaarheid van Nederland, danken Uwe
Majesteit voor de liefde en trouw, waarmee
zii in moeilijke jaren ons volk als leias-
vrouwe is voorgegaan, en betuigen hun
aanhankelijkheid en onveranderlijke trouw."
De muziek viel toen in met het „Wil
helmus", waarvan de vergadering met groot
enthusiasm© drie verzen zong.
Tusschen de verschillende spreekbeurten
zengen de 'heer Jac. Pk. -Caro en het koor
van de a f deel in g Utrecht van 'de Nationale
Vereeniging voor den Volkszang, onder lei
ding van den Limburger, den heer G. II.
Gcossens. verschillende nationale liederen.
Do vergadering zong meestal de tweede en
dorde verzen mede. Het Limburgsche en
het! Zeeuwsch-Vlaamsche volkslied werden
spontaan medegezongen.
De vergadering werd besloten met een
krachtig Wilhelmus", door alle aanwezigen
staande gezongen. -
Een betcekcnisvolle film. In de verdagen
van den triomftocht van H. M. de Kcmiixgin
door Zeeuwsch-Vlaanderen is verteld met-
wat een bijzondere vaardigheid, en einde
loos in een jacht, cle bekende bioscoop-
operateur Willy Muions bezig was om de
meest pakkende momenten te „draaien".
De opmerking werd er toen aan toege
voegd, dat er zeker geen overtuigender be
wijs to geven zou zijn van den innigon
wensoh der bevolking om Nederlandsch te
blijven, dan door de vertooning van de7.o
filmbeelcn, waar men H. M. do Koningin
steeds omstuwd ziet- van een geestdriftig
liaar toejuiohendo en wuivende menigte, in
ieder dorp, in iedere stad weer aan, die zij
bezocht.
Deze film loopt reeds te Amsterdam, in'
Den Haag en te Rotterdam. De moeite van
dén opnemor, om op deze snelle autotoch
ten van do Vorstin, haar steeds overal
vooruit te blijven, zóó, dat. hij, in do volte
en do spanning van al die opgetogen men-
schen, telkens nog juist tijd had om vlie
gensvlug zijn 33 kil o zware toestel voor de
hemelIk vergat iemand anders Jor
dan. Heb je hom al gezien?"
Neville's gezicht betrok. Op dat vau Lor
rimore kwam een donkere wolk.
„Neon," zei Neville op harden toon, „nog
niet."
„Nog niet, lieve hemel wat zal hij ver
baasd zijn! Hij heeft advertenties ge-
plaatst overal naar jo gezocht,"
Een livreiknecht deed d'o dour open.
„Sir Jordan Lynne!" kondigde hij aan.
HOOFDSTUK XLIII.
„Sir Jordan Lynne!"
Dezo aankondiging cn heb binnentreden
van dezen aehtenswaardigen heer was als
de ontploffing van een bom voor ten minste
drie van do vier personen, waaruit het ge
zelschap bestond Andrey schrikte en werd
bleek. Lord Lorrimore fronste de wenk
brauwen en Nevillo spyong overeind.
De komst van Jordan was toe te schrij
ven aan een van die toevallige omstandig
heden, die het geluk van een monsoh ver
oorzaken of verstoren. Hij was d/ien morgen
naar Londen gegaan met liet plan Androy
over te halen, ja te dwingen, dadelijk met
hem te trouwen. Hij dacht steeds aan haar,
toen hij vaag heb portierraampje uitkeek
en, wa-b was dab? toon zijn trein even stil
hield bij heb Sudbury Junction, halver
wege die stad, zag hij baar gericht voor een
raampje van eon trein, dio voor het perron
boneden stil stond. "Eerst daoht. hij, dat hot
gezichtsbedrog wastoen zag hij ook Lord
Marlow en dadelijk kwam hij tot do gevolg
trekking Andrey ging naar „cle Grange",
om hem te vermijden. Hij sprong dadelijk
den trein int cvn riep om oen conducteur,
maar terwijl hij stond te roepen, vertrok
ken zoowel zijn eigen brein als do andere,
gunstigste oogonblikken op te stellen cn te
verplaatsen, is beloond door een zeer sug-
-gestievo beeldenreeks van zevenhonderd
meter; en vermoedelijk is de Koningin
wel nooit zoo levend" op heb eerste plan
„genomen" kunnen worden als hiér her
haaldelijk in allerlei typische omgevingen.
Do film heeft H. M. zoowel in ZuidLim-
burg als in Staats-Vlaanderen gevolgd
en de fabriek „Die Haghe" hééft er een
groot aantal afdrukken van gemaakt. Zij
bestaat uit zeker dertig verschillende op
namen van actualiteiten, te zamen ge
vormd door een 35,000 foto's. Drie kopieën
gaan nu door ous land, en twintig gaan er
de volgende week de grenzen over naar
Amerika, Engeland, Frankrijk, België en
onze koloniën. De Nederlandsche regeering
heeft ter bevordering van een snelle verzen
ding faliciteiten verleend. Zoodat ver
klaarde de operateur aan do „N. R. Crt.",
b.innen veertien dagen zeker een millioen
monschen mot eigen oogen gezien zullen
hebben hoe de bevolkingen -van de door
België begeerde gewesten spontaan haar
trouw aan het vaderland en de Koningin
hebben uitgejubeld.
Deze film is innig Nederlandsch en vol
van karakteristieke Nederlandsche beelden
die haar voor het- buitenland des te aan
trekkelijker zullen maken. Inderdaad zal
geen referendum welsprekender kunnen
zijn dan deze op het leven betrapte beelden
van geestdriftige -vaderlandsliefde, aldua
genoemd blad.
Uitvoer yaii manufacturen. Met ingang
van 1 April wordt de uitvoer van confectie*
gcoderen cn manufacturen vrijgelaten.
Tabaksbelasting. Do Minister van Fi
nanciën lieeft ingesteld een commissie van
advies in zake de heffing eener belasting
op tabak.
Rijwielbanden. Alle gestolde verbodsbe
palingen op den verkoop cn do aflevering
van rijwielbanden, benevens de maximum-
(prijzen, worden met- ingang van 1 April op
geheven.
Troepenvervoer en Typhusgevaar. De
correspondent van den Brooklyn Eagle"
seint aan het blad, dat, in verband met het
voorkomen van typhusgov.allen to Rotter
dam, de vraag wordt overwogen, of het, on
danks het vergevorderd stadium der voor
bereidende maatregelen en ondanks de voor
deeden, die het vervoer van do gedemobili
seerde Amerikaaneche t.roopcn over Rotter
dam naai- Amerika terug, biedt, niet raad
zamer zou zijn een anderen weg te kiezen,
ton einde de troepen- niet aan het gevaar-
van 'besmetting bloot te stellen.
Wijziging der Jachtwet. Op een schrif
telijke vraag van -het Kamerlid den heer
Wc if ka nip betreffende wijziging der Jacht
wet, in veiband met de vermeerdering van
door het wild aangericht.; schade, heeft do
Minister van Landbouw med'egedeeM, dat
het hem niet bekend ié. dat in den laats ten
tijd deze schade ernstig vermeerderd is. Het
noodigc wordt echter verrichtter voorde-
rcidiuijj eener nieuwe Jachtwet.
ver niet meb groot vertrouwen de voorstel»'
len van onzen eorston arbeidsminister zon
to gemoet zien.
Staatsschool voor s p r a a k g o*
brokkigon. In „PAIS" pleit J. Rcraink^
to Groningen, voor een Slaatsschool root
spraakgebrekkigen.
„Er moét", schrijft hij, „een Slaatsschool vooi!
spraakgebrekkigen komen, zooala wij in Deno-f
marken kennen. Op dio school moet voor alle
spraakgebrekkigen in Nederland gelegenheid
bestaan, om er genezing van huu kwaal te kmu
non vinden. Van hen, dio betalen kunnen- moet
een behoorlijk kost- on leergeld geëischt wow
den; voor hen, dio financieel niet sterk zijn,
moot hot verblijf aan do inrichting geheel o£
gedeeltelijk kostoloos zijn. Heeft men een schoof
als hier bedoeld, dan is tevens de mogelijkheid]
j geschapen, van hel hebben van goede, geschikte'
I leerkrachten, dio zoowel theoretisch als pracs
liscli op do hoogte zijn en die zich geheel kiuw
nen wijden aan het spraakgebrekkigo kiacL Te<
veris zal do inrichting kunnen zijn een oplei
dingsinstituut voor spraak!eeraren, dio cventuecf
in andoro plaatsen kunnen werken ton behoeve
van hen, die niet van de Staatsschool gebruik
wenschen te maken. Dan zal er tevens een oindé
komen aan den tegenwoorden toestand, waarbij
do cersto patiënten van den spraakleeraar aid
proefkonijntjes fungecren,"
E n s c h o o 1 fc ij cl. In „SCHOOL
EN LEVEN" kamt liet volgende voor
„Wat zou de gezondheid van onze kinde
ren er op vooruitgaan waanneer zij :s mid
dags in plaats van weer na-ar school te kee-
reu, heerlijk buiton kunnen zijn
"Wat zal de studie van den onderwijzer
er door geba-afc'zijn en daarmede zeker het
onderwijs.
Zou een indeeling van den schooltijd als
boven genoemd zoodanig' liet Hollancische
leven in de war sturen, dat zelfs een pro
beeren onmogelijk is?"
Do a o h f-u i' i g o arbeidsdag.
Aan hob slot van een viertal artikelen
over den acht-urigon arbeidsdag in „DE
TIJD" vat do heer W. A. van dor Donk
zijn eindconclusie samen in de verklaring*,
dat in abslracto de wettelijke doorvoering
van den acht-urigen arbeidsdag groote
voordeden biedt, doch in concrete de
grootste oorzichtdgheid cn nauwlettende
inachtneming van de bijzondere bedrijfs- en
groopsbelangen'moet worden geëisoht.
To zeer houclb mr. Aalberso in zich ver-
eenigd do deugden van wetenschappelijk
heid en practiscli inzicht, dan dat de schrij-
en hij bleef op het perron staan, terwijl
Andrey van hem weggevoerd werd. Tot
verbaring der beambten, die natuurlijk den
„Right Honourable" heer kenden, stond
Jordan vloekond te stampvoeten.
Wanneer vertrok dc volgende trein naar
Lynne? vroeg hij. Er was geen andere dan
do gewone middagtrein, deelde men hem
mode. Hij bracht vier van de langste uren
van zijn leven aan het station door toen
steeg hij in den trein en werd naar Lynno
teruggebracht. Hij bleef niet langer thuis
dan om to informeeren of freule Hope en j
ha-ar familie inderdaad op „de Grange" j
waren aangekomen. Toen was hij er zeil j
naar toe gereden en beijverde zich onder- j
weg om aan zijn gezicht iets van de gewone
beminnelijke opgewektheid weer te geven.
Een oogonblik, toen de knecht «Ie deur
van het salon opendeed en hem aankondig- i
de on liij NeviUe en Lord Lorrimore zag j
staan, bleef hij stil staan .en zijn gericht,
zijn lippen zelfs worden witJ^AIet groote- in
spanning hield hij zich goed en. kwam nader
met een lief glimlachje van verrassing en
vreugde.
„Is hot mogelijk? Nevillo! Mijn mijn
beste Neville!" mompelde hij, zijn hand
uitstekend. „Dat is nu met recht oen ver
rassing. Wanneer ben je terug gekomen?
Om jou daarenboven hier te vinden I"
Neville atpnd d'aar, fLink en ernstig, en
veroorloofde zijn broeder zijn hand te vat
ten maar trok die dadelijk terug.
„Hoe maakt u het, Lord Lorrimore?"
Lorrimoro knikte on Jordan liep door
en vatte Andrey's hand,
„Ik ha-d geen idee iu 'b minst géén idee,
dat deze blijde verrassing mij wachtte. Wat
ziet hij er goed uit, is liet niet?" En. met
broederlijke genegenheid keek hij over zijn
Vergadering van gister ec.
Eenigo kleinere wetsontwerpen
worden z. h. s. aangenomen, o.a. de ont
eigening, nood'ig voor het verbreedou van
een gedeelte van do Burgemeester-Reiger-'
straat te Utrecht.
De „N. U. M."
Aan de orde i9 hierna het wetsontwerp
tot nadere voorziening ten aanzien van het/
goederenverkeer met het buitenland.
De heer DE BOER (U.-L.) hoopt, dat de
ontbinding der „N. U. M." spoedig zal tot
stand komen, maar niet ontijdig. V evder,
vraagt hij rekening to houden met de be*
langen der aandeelhouders.
De MINISTER VAN FINANCIEn, de
lieer DE VRIES, zal bij do liquidatie over*
wegen of bij de Staat eenige verplichting
berust om rioli garantie to geven voor de
aandeelen.
Het wetsontwerp wordt hierna z. h. sÊ*
aangenomen.
Begroeting Binnonlandseho Zaken.
De a-lgomeene beschouwingen' worden ge»
cspend.
Do heer VAN DER FELTZ (V.-D.) be*
spreekt do lijkverbranding en ontkent dat»
dez-e materie een wettelijke voorziening
eisckt, daar d'o huidige begrafeniswet het
verbranden van lijkon niet verbiedt. In tus
schen verheugt hij er zich over, dat de Mi
nister, die een wettelijke regeling noodig
acht, ook hier gematigheid wil betraehtei?
door beide partijen in die ze zaak te betrach
ten.
De heer BEIIGSMA (U.-L.) heeft dezen
Minister met groote ingenomenheid begroet
en stemt volkomen in met den bijstand^
welken deze Minister zioh verzekerd heeft.
Hij betreurt het echter,'dat het krankrin-
nigswezen thans over twee departementen
gaat, j?n dat d'o oplossing van het alcohol*
vraagstuk thans is gelegd in handen van
den Minister van Arbeid. Hij had gaarne
den heer R-uys, dien hij kent als een waren
medestrijder tegen het alcoholisme, werk
zaam gezien in dien strijd als overheids»
persoon. De instelling van een Staatscom
missie voor deze zaak juicht hij van gan*
sclier harte toe.
Wat do benoeming van burgemeesters bet-
treft. een benoeming door den Raad zon
wel democratisch rijn, maar zou zeer on-
democra-tisoho gevolgen hebbenvan onaf
hankelijkheid van den burgemeester tegen
over den Raad is dan geen sprake meer.
De heer VAN DEN BERG (A.-R.) be
spreekt do moeilijkheden van den grens-
uitbreiding voor verschillende gemeenten,
o.a. Delft. Daar is in de stad geen uitbrei
ding meer- mogelijk. 'Voor het personcol van.
de Technische Hoogcscliool en de kazerne
is in do stad zelf geen plaats meer en rij
moeten onderdak zoeken in omliggende
schouder naar het strenge geziclit van zijn
broeder.
Do graaf was eindelijk in staat te spre
ken. Niemand der anderen had don mond
opengedaan.
„Hoo hoe ben jo hier gekomen, Jor
dan?" vroeg hij op weinig cxpgewekten
toon. „Wij hadden begrepen, cÈat je naar
London was."
„Ja, daar ben ik ook naar toe geweest,"
antwoordde Jordan minzaam en rondkij
kende'met een glimlach alsof hij verwacht*
te, dat ze allen, dol blij moesten wezen hem
te zien. „Ik ben vanmorgen vertrokken,
maar te Sudbury herinnerde ik mij eens
klaps, dat ik oen gewichtig document ver
geten had, en als ik dat niet bij mij had,
kooi ik in Londen om zoo te zeggen niets
uitvoeren. Ik had het in mijn portefeuille
laten zitten, waarvan ik den sleutel in mijn
zak had. Ik verzeker u, dat ik het vrecse-
lijk vond ora t-o moeten terugkeeren," hij
sprak zachter en boog zich over tot Andrey
„want ik had gedacht jou te Londen te
zien, liefste. Maar," dat tot het overige ge
zelschap, „hoe prachtig valt zulk een -toe»
valligo omstandigheid uit! Als ik dat pa*
pier niet vergeten had, zou ik to Londen
geweest zijn en had u all^n vanavond ge»
mist mijn besten Neville in de eerste
plaats."
„Mijn beste Neville" was weer op zijn
stoel neergevallen en zat knorrig naar heb
tapijt te kijken, gekwold door do begeerte
uit te roepen: „Andrey, laat dien man ja
hand niet aanraken laat- hem niet dicht
bij jo konion! Het is ©en schurk!" Maa*
hij hield zich in.
Het spreekt vanzelf, in zulk een ogenblik
is het do eerlijke man, die verlegen is, ea
