Zaterdag 1 Februari 1919.
Officieels Kennisgevingen.
FEUILLETON,
GEKOCHT.
PKIJS DEK ADYEItTENTIENi
JO 013. pel tegel. Des Zaterdags 40 0t3.
par regel. Kleioo adtertentiSa 'Woensdag
75 Ots., Zatexuag 1 1.— bij een maximum
aantel woorden van SO. Incasso volgena post-'
recht. Voor eventucole opzending van brieven
10 Cto, porto te betalen. Bowijsnummer 6CtS/
Bureau Noordeiadspiein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie 1507.
FKTJ3 DEZEIT COURANT:
iVooi Leiden p. 8 mui I2J.0, p. weck 10.16
Euiton Leiden, waar agenten ge
vestigd zijn, por week 0.18
Franco per post ,1 M 2.30
Nummer 18075.
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen
EERSTE BLAD.
GELDIGE VISCBKAABTEN.
De Directeur van het Dietr ibutkhoilrij f
yoor Vleesch en Visch, brengt ter kennis
van belanghebbenden, dat MAANDAG k.
•golcËg is voor VISOH Serie K. Nos. 150 tot
1000 "en Serie L Nos. 1 tot 160<
I.eiden, 1 Februari 1919.
MOSSELEN.
De Burgemeester van Leiden brengt ter
keDnis van belanghebbenden, dat dagelijks
a?n de Gemeentelijke Visch winkels voor
ieder ingezetene MOSSELEN verkrijgbaar
fcijn tegen den tijdelijkcn prijs van 8 cents
per K. G.
N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeastor,
Leieen, 1 Februari 1919.
KAARSEN VOOR LICHTLOOZE
GEZINNEN.
De Burgemeester dor gemeente Leider
brengt ter kennis van belanghebbenden, dat
ide AARSENBONS voor do ma And FebrjL-
sri heden aan de lichtlooze gezinnen zij a
verzonden.
N. O. DE GIJSELAAR, Burgem.
'Leiden, 1 Februari 1919.
OPHEFFING MAXIMUMPRIJZEN
LEBMAGEN EN STREMSEL.
De Burgemeester van Leiden brengt ter
kennis van belanghebbenden, dat de Minis
ter van Landbouw, Nijverheid en Hand al,
bij beschikking van 21 Januari 1919, No.
64063, afdeelin.g Crisiszaken, Bureau. Volks
voeding, heeft goedgevonden:
met Ingang van heden in te trekken de
beschikkingen van zijn ambtsvoorganger vin
23 Augistus 1919 No. 7fr (N) aMee'dng Cri-
siszaicL, Bureau Volksvoeding, eu via 4
Fcbrnaii 1918 La. A. afdceldng Crisiszaken,
Bureau A. Z., inhoudende bepalingen aan
ga a jdo een distributieregeling ea mayi-
iKiimpTijzen voor Leb in agen en StromseL
N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester.
Leden, 1 Februari 1919.
BRANDSTOFFENCOMMISSIE LEIDEN.
In verband mot allerlei geruchten, ook
?t> d<j Pers verspreid, als zoude in liet Dis
trict Leiden niet zijn gedistribueerd, waar
op de ingezetenen kouden aanspraak ma
ken, maakt do Oom missie bekend, 4023
dat het onwaar is, dat in het District
Leiden minder brandstoffen gedistribueerd
worden dan in andere districten,
dat do Commissie op het minimum rant
soen niet 6, doch 7 eenheden distribueerde,
waarvan G eenheden in zwarte brandstof en
1 in turf,
cl at zij voor de groepen B, C en D be
schikbaar stelde het percentage van 't rant
soen, zooals door de Rijkskolcndistributie is
vastgesteld,
dat zij overeenkomstig de voorschriften
van do Rijkskolendistributie in do maand
Februari kan beschikbaar stellen:
voor gróep O tct een maximum van 80
pCt. op het rantsoen,
voor groepen B en D tot een maximum
van 45 pCt. op liet rantsoen,
dat zij hiermede ten volle voldoet aan de
Rijksregeling en niet meer kan of mag dis-
tribueeion, dan waartoe zij door de Rijks
kolcndistributie wordt gemachtigd.
De Brandstoffen-Commissie voornoemd,
P. E. BRIET, 2de Voorzitter.
KRAMER, iSecretaris.
Maakt het geloof den mcnsch gelukkig?
Over dit onderwerp ia gisteravond in de
gtoote Stadstaal het pro en contra uiteen
genet
De afdeeling Leiden van de Vereen. „De
Dageraad" had een openbare vergadering
belegd en de heeren H. Hoving, bestuurslid
van „De Dageraad", en dr. A. H. den Har-
tog, predikant bjj de Ned.-Herv. Gem. te
Amsterdam, hadden ach bereid verklaard
Zich met elkander te meten.
Er was groote belangstelling. De zaal was
zoowel op de galerij als beneden, geheel
beaet.
Te kwart voor achten opende de afdee-
lingsvoorzitter, de heer Meyers, de bijeen
komst en deelde mede, dat de heer Hoving
eerst drie kwartier zou spreken, daarna dr.
Den Hartog denaelfden tijd; terwijl zij dan
elk nog een kwartier zouden krijgen voor
repliek.
Het eerst' verkreeg de heer Hoving, een
eenvoudige jongeman, koopman, zooals hij
meedeelde, het woord en werd met aandacht
gevolgd.
Spr. behandelde eerst de vraag, hoe het
komt, dat de godsdiensten zich telkens ver
vormen c-n van inhoud veranderen, geboren
worden en sterven. Dit komt, volgens spr.,
doordat zij samenhangen met levens- en we
reldbeschouwingen, die zich langs lünen van
ontwikkeling wjjzigen of plaats maken voor
andere. Daaruit blijkt reeds, dat godsdienst
menschenwerk is.
Religie wordt geboren uit smart en als
do religie de smart en het lijden niet kan
ombuigen tot geluk, dan is zij gedoemd te
sterven. Daarom hebben de arbeiders zich
het eerst van den Christelijken godsdienst
afgewend. Z(j vragen hel geluk niet meer
van het hiernamaals, zjj willen het op aarde.
Daarom hébben zp zich gewend tot Multa-
tuli, Mars en Nietzsche. De hoogere stan
den zijn ook doof de realiteit der feiten
onverschillig geworden voor den godsdienst,
die alleen door de Kerk, steunende op de
traditie, wordt in stand gehouden.
Hem zijn echter de ware geloovigen nog
meer sympathiek dan de onverschilligen, die
geen idealen meer hebben.
God, de onveranderlijke, kan niet bestaan.
Alles, wat leeft, ontwikkelt, groeit Stilstand
i3 de dood, dos kan er geen God zjjo.
De centrale denkbeelden van het Christen
dom zijn onhoudbaar voor het logisch denken
en in strijd met ons gevóél van rechtvaar
digheid.
Het geluk ligt niet in het zich zondig
gevoelen, maar in het uitleven van den na
tuurlijken mensch, en daarom kan een gods
dienst, die uitloopt op zelfverfoeiïng, niet het
.JieluJjJerpngen.
Spr. be
>pr. betoogt ten slotte aan de hand van
Nietzsche, dat wrj aan het levea op aarde
genoeg hebben.
Dn geschiedenis leert, dat de Kerk altijd
een reactionaire macht is geween, die den
vooruitgang en dus het geluk der mensch-
heid tegen houdt. (Applaus).
Hierna werd het woord gegeven aan dr.
Den Hartog, die onmiddellijk bij z(jn optre
den toonde veel meer oratorisch talent te
bezitten dan zjjn tegenstander. Hjj begon
met er op te wijzen, dat reeds in den volks
mond een gelukzoeker een verachtelijk we
zen is. Ook het geluk zoeken zooals zijn te
genspreker het wil is den mensch onwaardig.
Nietzsche, waarop deze zich beroept, heeft
onder de diepste smart tot het leven: neen!
durven zieggen en Von Hartmann heeft de
felste pijlen afgeschoten op hen, die het ge
luk in natuurlijke bevrediging zochten.
De mensch is meer dan een dier, heeft
geestelijke behoeften, kent roeping en plicht
en wil daarvoor strijden, desnoods lijden
en sterven.
Daarom mag de maatstaf, waarnaar bet
levensgeluk wordt gemeten, niet het zinne
lijk bestaan zijn, maar een hooger, geestelijk
leven. Daarom heeft het Christendom als
symbool het Kruis.
Zooals de heer H. het Christendom voor
stelt, is het een Christendom op zijn smalst
Doch dezie voorstelling is volkomen on
juist. Wel geeft spr. toe, dat de godsdienst
door de smart is gebaard, maar dat is juist
zrjn glorie.
Spr. bestrijdt' vervolgens de opvatting,
dat het Christendom staat en valt met het
hiernamaals, fn verband met het gegeven
onderwerp laat spr. het hiernamaals buiten
beschouwing. Het Christendom is de volle
werkelijkheid en wie het in zichzelf heeft
verwerkelijkt, heeft hier reeds het eeuwige
leven.
Uitvoerig bestrijdt spr. de opvatting, dat
God dood zou moeten worden verklaard, om
dat Hü volmaakt is. Von Hartmann kan het
den heer H. anders leeren.
In de drie-eenheidsleer van het Christen
dom vindt H. den levenden en zich bewegen-
den God, dien hij meer.t, dat er niet kan
zijn. De door hem geteekende God is Allah
der Mohammedanen.
Met betrekking tot het vraagstuk der
zonde leert het Christendom, dit de mensch
vrij is om zich tegen Gods wil te verzetten,
al zal hij gevoelen, dat het hem beter ware
voor Gods wil te buigen.
Dat het uitleven van de natuur van den
mensch het geluk zou brengen, entkent spr.
ten sterkste. Het ware geluk ligt in roeping,
plicht,-offer en wordt in smart g, boren.
Dot de Kerk tegerfde evolutie der menscli-
he'd is, ontkent spr. ten sterkst?, al rijn
er kerkisten. die de Kerk als een reactio
naire macht begeerenswna-dig achten.
Godsdienst is, aldus b?s'.oot spr. zijn be
toog, 's levens hoogste goed; die nit God- j
leeft, leeft in eeuwigheid. (Luid ap
plaus.)
Hierna repliceerde eerst de lieer Horing
nog tien minuten. Hij hoopte, dit de hoorders
zouden doen als de- essaieur, ei? het ware
goud van het klater kan onderscheiden; de
heer Hartog beklaagde zich er over, dat zijn
tegenspreker zïeli niet aan het onderwerp
had gehouden.
Zcoals boven hljjkt werden beiden toege
juicht; dr. Den Hartog het meest, vermoede
lijk omdat het aantal zijner medestanders dat
van den heer H. heeft overtroffen. Of oen
van beiden bekeerlingen heeft gemaakt, valt
o. i. te betwijfelen, al zullen sommigen er
misschien door aan het denken zijn gebracht, j
In de pauze had er r,og een klein inci
dent plaats. Het bestuur had een paar steno
grafen voor een stenografisch vers'ag. Daar
mede kon dr. Den Hartog, wien dit vooraf
niet was gevraagd, geen genoegen nemen.
De vergadering had overigens een zeer
rustig en ordelijk verloop.
Vereeniging tot bevordering der Bouwkunst
Aan de 161sto (jaarvergadering ging
vooraf een kunstbeschouwing van een fraaie
oollectie schilderstukken en etsen, van on
zen stadgenoot, den hoor D Roggeveen?
Do Voorzitter, do heer 'J. A, Verhoog,
opende met een passend woord deze jaar
vergadering en nadat de notulen waren
goedgekeurd was het woord aan den tradi-
tioneelon feestredenaar voor deze vergade
ring, den heer Jan de Quack, architect te
's-Gravenhage, eerelid der vereeniging.
Deze hoogst begaafde spreker, deze ar-
oliitect-dicbtcr-schrijver, wensekte weer
eens af to stappen van de traditie om de
een of andere bouwkundige voordracht ten
beste te geven. Daa-rtoo had hij thans tot
onderwerp gekozen„Amstordnmseho Ty
pen".
Het was dus ditmaal een zuiver literair
werk, waarin de spreker, <T.o zijn jeugd
jaren heeft doorgebracht- op de Amrter-
diunseke teekonbureaux, ons de personen
uit zijn omgeving schetste ook in verband
met de toenmalige Amsterckimsehe toestan
den. AVeinigen kunnen, zooals spreker het
eehüs Amsterdvrrtscho aceent weergeven,
doch afgezien hiervan, was het een stuk
gevoelsuiting, vol distinctie en moraal,
't VvTas een recht boeiend en gezellig stuk
werk, waarvan men door tie talentvolle nri-
miscbo gave van den redenaar, een volle
dige mise-cn-scène voor zich zag.
Na do pauze werden wederom vijf nieuwe
ledan aaugenomen, wat in deze abnormale
tijden wel te vermelden valt. Da jaarver-
op
slagen van secretaris en penningmeester
mochten aller goedkeuring verwerven, ter
wijl namens de kasnazieners de heer P. J.
Verhoog verklaarde do administratie keu
rig in orde bevonden te hebben. De aftre
dende bestuursleden, de heeren J. A. Ver
boog en Fred. A. AVempe werden ditmaal
bij acclamatio herkozen. De beer J. A. Arer-
hoog werd als voorzitter herbenoemd.
De plaatwerken van 1918 vonden gretig
koopers en toen noopte de vinnige kou
de, d'.o tot in de Nutszaal doordrong, do
heeren tot afscheid nemen eu sloot do voor
zitter deze bijzonder geslaagde bijeen,
komst.
A'ereeniging van belangstellenden in
„De Lakenhal'..
Onder leiding van mr. dr. J. O. Overvoorde
vergaderde het hpstuor dezer A'ereeniging.
Het bestaat nit rns.vr. A. de Geselaar,
prof. P. J. Blok, mr. J. A. F. Coebergh, mr.
7. C. v. d. Lip, W. A. Leembruggen. M. Ka-
meiiingk Onnes, A, L. Reimer.uger, pen
ningmeester, en dr. J. A. Prins, secretaris.
Het eere-voorzitterschap den burgemees
ter aangeboden, werd door Z.E.A. aanvaard.
Mr. C. P. D. Pape liet zich het eere-iid-
maatschap dor Arereeniging welgevallen.
Bij Kon. besluit d.d. 11 Jan. '19 vr.-r.i
de statuten de goedkeuring verkregen.
Leden kunnen worden, die het doel der
A-'aeeniging helpen bevorderen door een bij
drage van minstens f10 por jaar of een
schenking in ééns van f 10O minstens.
Be gunstigers zijn zjj, die de Arerecnig;ng
steunen mst kleinere jaar'.ijksche bijdragen
of giften.
l aar het doc-1 der Vereeniging van beteo-
kenis is voor de uitbreiiing ca kunstwaarde
tan de verzamelingen in het bestaande en
te houwen museum, ral de Vereeniging ze-'
ker veler medewerking ontvangen.
- Ter vorming van een drietal predi
kanten voor ejn beroep in de vacature-mr.
dr. J. Schokking bij de Ned.-Herv. Gem. al-
bier werden de volgende drietallen aanbe
volen door de gematigd-orthodoxe kiesver-
eeniging „De Ned.-Herv. Kerk" en de con-
ftssioneele „Kiesvereeniging van Kerkeraads-
ledeu en Gemachtigden' dn G. B. Westen
berg, te Beverwijk, ds. W. van Limbnrgh,
te Tliamtn (Uithoorn), en ds. H. AV te Win
kel, ta Njjahaske; door de Geref. Kiesver.
„Geloof en Belijdenis" ds. F. K(jftenbelt,
te Bodegraven, ds. S. van Dorp, te Rotter
dam, en ds. G. H. Bsekenkarnp, te Oiden-
broek
Gisteravond zjjn op het officieele drietal
gebracht de predikanten Kijftenbelt, A'an
Dorp en Beekenkamp.
Bij Min. beschikking is: lo. met' 1
Febr., aan dr. J. C. Tiionus Jr., op verzoek,
.eervol ontslag verleend, a's jsssisteot.yoor
de scheikunde aan do Rjjfcsuaivers'foït, .al
hier, en 2e. voor het tijdvak van 1 Febr. tot
en met 31 Dec. 1919, als zoodanig benoemd
de heer AV. H. van de Sande Bakhuyzen.
Bij beschikking van den Minister van
Onderwijs, Kunsten en A^etenschappèn ,'s lo.
bepaald, dat de commission, die gcrlumie
het joar 1919 belast zullen zijn met het
afnemen van de examens van apothekers-'
assistent, zullen zitting houden to Leiden,
Utrecht, Groningen en Amsterdam en zijn Go.
heuoema in de commissie, welke zitiing zal
houden tuliier: tot lid en voorzitter: dr. L.
vac Imille, hoogieeraar te Leiden; tot leden:
G. F. A. ten Bosch, apotheker bii het
Academisch Ziekenhuis alhier, on dr. D. H.
AVceter, apotheker te 's-Gravenhage; tot le
den-plaatsvervangers: AV. C. de Graaft, bui
tengewoon hoogleeraar aan 3e Rijksuniversi
teit; G. B. van der Wal, apotheker te 's-Gra
venhage. en dr. AA', van Rijn.' apotheker te.
Rotterdam; met bepaling, dat liet plaats-
venvangend lid W. C. de Graaff den voor
zitter, bjj verhindering, tijdelijk za! vervan
gen; en san de commissie toegevoegd als
deskundigen: mej. C. B. Renaud. hoof-1
eener openbare, en J. B. Meynen, oud-hoo£d
eener bijzondere school, beiden alhier.
Hedennamiddag te twee uren had in.
de Ambachtsschool alhier een feestelijke
Naar het Engclsch
v-an
CHARLES GAR VICE.
79)
L&vericlc knikte koeltjes.
„O, neen? Dat zullen wij dadelijk zien. Ik
zal u eerst vertellen, wat er in stond, zoo
als ik liet tRn ouden heer aan u hoor do
vertellen. Ten eerste, één derde van de be
zitting had hij aan u vermaakt
Jordan stond op, maar viel vreer te-rug in
zijn stoel, met een veraehtelijken glimlach
om den mond.
^,,En dan één dercJe aan mr. Neville en
eindelijk, cn dat was het laatste derde ge
deelte, aan da dochter van het echtpaar,
dat Sir Grevillo ten do ode toe vervolgd
haden niet alleen dat, maar al do schil
derstukken en juweel en een tweede for
tuin, zooals ik vernomen heb. Sir Jordan."
Jordan stond op on leunde" tegen den
schoor steenman tol, Lavarick liet ook daar
het-licht van zijn lantaren op hem vallen
en zag glimlachend' op Lavarick neder.
,,En op dit zwakke verhaal, dit samen
weefsel van lougons, hoop jo mij geld te
kunnen afpersen, nietwaar, man?" zei hij
vol minachting.
Lavarick zag hom koel en ernstig aan.
„Houd het nog maar even vol, Sir Jor-
th.ii," zij hij bedaard. „U kunt een bruta-
len toon aannemen, als ik uitgepraat heb,
«Is u Het ckn nog kunt," voegde hij er vol
beteekenis bij. „Ik heb uw gezicht gezien,
toen do oudo man u van dat laatste testa
ment vertelde, en het was voldoende om
oen zenuwachtig man te doen huiveren. U
zag er uit ja, nog erger dan nu op het
oogenblik Sir Jordan alsof u den ouden
man, cfio daar lag, badfc kunnen doodon.
Het was niet prettig afgescheept te worden
met een derde van wat u geheel voor u
zelf verwacht hadt. En u hadt plannen ge
smeed en alles verzonnen om uw broer op
zij te zetten en nu mocht hij opkomen voor
precies evenveel als u zelf en een meisje
een meisje, waar u niet-s van af wist, moest
ook haar deel hebben en het grootste
nog wel. Het was hot verdselen van de be
zitting, dat u krankzinnig maakte en zoo
zag u er uit, dat kan ik u zeggen. Ik vor-
zeker u, dab ik op het punt w as de kamer
in te springen, want ik dacht, dat u wat
kwaads in den zin hadt, zooals u op uw
va-der neerzag."
Jordan's oogen dwaalden vluchtig door
{je. kamer rond cn hij huiverde. De woor
den van den man hadden een somber too-
neel van de gebeurtenissen van dien nacbt.
voor zijn geest teruggeroepen. Hij zag zijn
vader op het bed liggen, de afgebroken
ernstige woorden uitstootonde.
„Maar u liieldt u in, Sir Jordan, dat
deedt u. U is altijd koel en bedaard ge
weest. Sir Jordan," ging Lavarick voort.
„En, zei ualles zal geschieden zooals u
wilt, vader. Ik ben volkomen tevreden. Ik
zal heb testament ten uitvoer brengen
het laatst© zoo getrouw als ik kan.
Waar is het, vader?" De oude man hief de
hand op cn wees naar het bureau, datzelf
de, daar." Lavarick wees met het hoofd
j naar heb meubel. „In die tweede lade," zei
Sir Grcv;lle. „Necin mijn sleutels; ze lig-
i gen oncL-r het kussen." U nam de sleutels
en (Redt de- la open en kreeg het testa
ment."
Jordan bracht ongemerkt de hand aan
zijn voorhoofd en wischto de dikke zweet
droppels af.
„Ik«zag het in uw hand," ging Lavarick
zacht sprekende voort. „Ik weet zeker dat
het het testament was, want u zei„Is dit
het, vaderV' cn de oude man knikte.
„Houd woord, Jordan," zei hij, „ik kan
niet rustig ten grave dalen, als don perso
nen, die ik verongelijkt heb, geen recht
wordb gedaan,' en u glimlachte en gingt
naar het bed." Lavarick's stem werd zach
ter en hij wees naar het bed „en u glim
lacht© tot hem en vlak voor zijn oogen
hicldb u het testament bij do kaars."
Jordan rukte vooruit, maar de spreker
ging achteruit en lach t-e hcescb.
„Luister verder," zei Lavarick. „Juist
op dat ocgenbiik werd er geklopt. U was
zenuwachtig, hetgeen niet onnatuurlijk
was, en u vloog naar de deur en stak het
testament in uw binnenzakdat dacht u
ten minste."
Jordan's lippen trokken zenuwachtig en
Lavarick, alsof hij plezier had in zijn
werk, ging met bedwongen opgewonden
heid voort en toch voorzichtig en met- na
druk, alsof geen enkele kleine bijzonder
heid van het vreeselijko toon eel overgesla
gen rnoeht worden.
„Het was de verpleegster. U ging een
paar minuten, do kamer uit, om met baar
te spreken, maakte dat zij er buiten bleef
en zondt haar weg voor d-o een of andere
rocRn, denk ik on nadat u de deur ge
sloten hadt, kwam u terug bij heb bed. De
oude man hief zich oen weinig op zijn elle
boog, trachtte te spreken, u te beschuldi
gen, wees op u, gaf een gil en viel dood
nederDo verpleegster kwam binnen en
de dokter en de rest en er was verwarring
van allerlei imenschen zooals gewoonlijk.
U was vreeselijk ontdaan, geheel en al do
liefhebbende zoon o, zeer liefhebbend cn
gebroken van smart. Zeer aandoenlijk was
dalen u zorgde, dat ze de kamer •uitkwa
men. zoodat u alleen was. Het eerste, wat
u deedt, teven u alleen was, was de hand
naar uw jaszak t-o brengen en te bemer
ken, dat het testament er niet in was."
Jordan haalde diep adem, sloeg do armen
over elkaar cn keek Lavarick. uitdagend
aan.
„Het maakte u een oogenblik ongerust,"
hervatte Lavarick. ,.U zou er een eed op
hebben gedaan, dat u het in uw borstzak
gestoken hadt, nietwaar Maar het was er
niet. Toen begon u het overal te zoeken. Ik
denk. dat u uw hoofd kwijt was, het was
ook voldoende om iemand overstuur te ma
ken want u keek in alle mogelijke hoe
ken alsóf u liet weggegooid hadt. ergens
na-ar toe alsof de oudo man uit bed had
kunnen komen eai liet verstopt had, terwijl
u uit de kamer was. U was lang genoeg do
kamer uit geweest, dit hij dat had kunuen
doen, als hij er de kracht toe gehad had
cn er zijn dingen, die zelfs een stervend
man wanhopig maken en hem kracht geven
om t-e ciben, wat. niemand zou denken, dat
hij kon. Dat dacht u zeker, want u zocht
overal. Maar u kon het niet vinden. Het
was verdwenen alsof u het werkelijk ver
brand hadt."
Hij zweeg alsof hij verwachtte, dat Jor
dan spreken zou, maar Jordan bleef het
stilzwijgen bewaren, met gefronste wenk
brauwen, do oogen gevestigd op c9e scheelo
oogen van Lavarick.
„Juist op dat oogenblik, nadat u onge-
plechtigheid plaats. De portier der school,
de heer R. van der Heemst, die zijn 25-
jarig ambt herdacht, werd door het bestuur,
den directeur en leeraren en leerlingen met
dit heuglijk feit geluk gewenscht.
De voorzitter van het bestuur, de heer
A. M. Touw, sprak hem in "hartelijke en
welgemeende woorden toe en schetste hoe
Van der Heemst de school trouw gediend
had en bood hem, met den wensch dat
hy nog vele jaren zrjn beste krachten aan
de schooi zal kunnen wijden, namens het
bestuur, een enveloppe met inhoud aan.
De directeur, hem eveneens geluk wen-
schende met dit jubileum, herinnerde o.m. ©r
aan, dat Van der Heemst in da 25 jaren
nooit te laat was gekomen en dat hij al die
jaren het volle vertrouwen van bestuur,
directeur en leeraren genoten had, en hoopte
dat ook in de komende jaren dit vertrouwen
niet geshokfc zal worden. Ook namens de
leeraren der d3g- en vakavondschool bood
spreker hem een vloerkleed aan.
De machinistleerlingen Aadden zich ook
niet onbetuigd gelaten en -onder gelukwen-
I schen vereerde J. P. J. Fleur hem een kistje
sigaren en een euveloppe met ï'nhoud.
De leerlingen, die door afgevaardigden
I vertegenwoordigd waren, wensehten hem
j eveneens geluk met dit schifetirc-nie feest
I cn boden hem; bij monde ran J. A. van de
Ouweelen een "prachtige hangklok aan.
i Diep geroerd, dankte de jubilaris voor
al deze blijken van toegenegenhei:!; het zou
hem steeds een heerlijke herinnering blij
ven, hoe hy op dezen dag gehuldigd werd.
IIy hoopt?, dat hij nog vele jaren voor de
Eekooi ken werkzaam zijn en dat hij' het ver-
trouwen, hetwelk het bestuur en de direc
teur in hem etelden, steeds waardig zou
blijven.
Bij de Leidsche Spaarbank werd in
Januari ingelegd f273.GS9.2o en terugbe-
tan ld f 192.116.09, terwijl 164 nieuwe in
leggers /rijn ingeschreven en 63 boekjes ge
heel werden uitbetaald. Het tegoed der
14.747 inleggers bedroeg einde Januari* met
inbegrip der bijgeschreven reit? op 31 Deo.
1918 ad f 87.962.54, £3.546.802.23.
-T- Heden herdenkt onze stadgenoo«t P.
1 Bavelaar, timmerman bij c&e firma Tiele-
man en Dros, zijn 25-jarige dienstbetrek
king bij deze firma. Hem werd bij monde
van don oudsten firmant met een hartelijke
toespraak een enveloppe met inhoud aan
geboden. Ook van hot personeel ontving
hij blijken van belangstelling.
VriD alleszins in dezen tot medesprekm
bevoegde zijde wordt ons verzekerd, dat de
nvedeiNeling, Donderdag in den Gemeente
raad door den Voorzitter gc-daan, als zouden
de melkverkoopers uit eigen beweging ver
laden' Zondag niet met melk hebben g^
I mo.-cn op* een misverstand 'moet berustm.
liet verzoek daartoe werd aan de mielk-
I handelaren vanwege hot levensmiddel 2nba-
i man gedaan en de ir.elkhandelaren nebben,
zooals iiun in deze tijdsomstandigheden be-
tramt, zich bij dit verzoek neergelegd.
Gisternamiddag hield c3e politie, op
aanwijzing van een burge-r, de 17-jarige C.
F. alhier aan, else zich schuldig had ge-
j maakt aan diefstal van een rijwiel. Het
bleek bij na-dar onderzoek, dat het jong'
mcnsch cLzo affaire reodf? eer bij dc hand
heeft geha-cl.
Gisteravond, te elf uren ongeveer,
sloeg een in beschonken toestand verkee-
rencl huzaar uit baldadigheid een gla-sruit
van het portier e-ener auto in, die aan het
Rapenburg voor een woning stond. Met be
hulp van eonigo militairen werd cle man
cbor de politie in arrest genomen cn kreeg
op het politie-bureau gelegenheid nuchter
te worden.
Op het terrein van de ..LeiJscho IJs
club" is hedennacht ingebroken. Uit de
restauratie" is oen en ander ontvreemd en
cok iets u>it de andere localiteitcn, maar
id ets van bete oke nis.
By den prnuïngmeester is jngekomen
een bijdrage voor ..Schoolkindervoeding" van
A. C. P.. .groot f25.
veer een kwartier gezocht hadt, hoorde ik
voetstappen buiten. Dc wist, dat zo mij pak
ken zouden als ik bleef waar ik was en ook
als ik naar beneden ging. Ik moest de ka
mer clus ingaan en dat dec-d ik."
Hij lachte wreed."
„Ik dacht, dat u een beroerte kreeg, toen
u mij het raam zag opendoen cn binnen
stappen. U zag cr nog slechter uit dan toen
ik zooeven binnen kwam en dat zegt vrij
vat. U zou mij natuurlijk aan cie politie
hebben overgeleverd, maar ik had dit
vriendje bij mij," hij tikte op de tafel met
de revolver „en dat hield u een oogen
blik bedaard totdat ik u verteld had, dat
ik het gesprek tusschcn u en den ouden
man gehoord had en als u alarm maakte,
dan schoot ik mijn wapen af."
Jordan beet zich op de lippen, maar
sprak nog altijd niet.
„U bent altijd ccn koelbloedig man ge
weest en na een oogenblik had u u zelf weer
in bedwang. Hob nam niet veel tijd u t©
overreden, dat het beste, wat u doen Icon,
was mij in 'dio kast daar ginds t-e verstop
pen en mij een pak lel eer en en geld genoeg
to geven, ora het land uit te komen. ..Als
hij maar eens uit d© buurt is," dacht- u,
„zal hij niet durven terugkomen." En daar
hacüb u gelijk in. Sir Jordan, in zeker op
zicht. Den volgenden morgen ging ik het
huis uit, volkomen it ij cn vrijmoedig; zo
zagen mij aan voor een van d'o mannen, dio
tot de begra-fenisvereeniging behooren,
denk ik. Er gingon allerlei monschcn het
huis in en uit en ik zag er zoo volmaakt als
een heer uit, ik leek zulk een respectabele
mijnheer in uw kleeren, dat, al had dio idi
oot van een Trale mij gezien, hij mij zelfs
niet herkend zou hebben".
(Wordt vervolge^.
