f^o. 18046.
LE8DSCH DAGBLAD Zaterdag 28 Decëmber.
Tweede Blad
Anno 1918.
Brieven van een Leidenaar.
TWEEDE KAMER.
BINNENLAND.
FEUILLETON,
I
GEKOCHT.
DOL.
Door het Rijk zijn nu weer tor beschik
king -van onze gemeent© gesteld 5000 paren
nieuwe militaire schoenen, die over eenigen
tijd onder do bevolking zullen worden ge
distribueerd t-egen f 8 het paar.
Dat vertegenwoordigt een waarde van
I 40,000 en feitelijk zou de Burgemeester, om
zdoh tegen elke risico te dekken, daarvoor
een orecüet van f 40,000 bij den Raad heb
ben moeten aangevraagd.
Niemand zal het hem echter kwalijk ne
men, dat hij hot niet heeft gedaan. Het ligt
voor de hand dat d'ese schoenen, die van het
leer zeer solide zijn gemaakt, tegen c£en
prijs vlot van de hand zullen gaan. Hot
gold zal derhalve geheel terugkomen en
mochten, door welke omstandigheid ook, de
schoenen onder do bevolking geen genoeg
afnemers vinden dan zal de gemeente ze nog
wel met winst aan schoen winkeliers kunnen
verkoop en
Ik heb doze schoenen bezichtigd en kan do
verzekering goven, dat men er voor den prijs
van f 8 een koopje aan hreft. In don winkel
zal men voor dat geld zulke goedo werkschoe
nen niet kunnon krijgen. Laat men daarom
zorgen, dat zo in do eerste plaats in handen
komen van menschen, die er de meeste behoefte
aan hebben. Om deze roden lijkt het mij ook ver
dedigbaar voor dat don verkoop niet in han
den wordt gegeven van de schoenwinkellers,
waardoor men daarop mindor goed het oog zou
kunnen houden. Of dezo winkeliers hun mede
werking zouden willen verleenen, zonder dat do
prijs aanmerkelijk zou moeten worden verhoogd,
weot ik trouwens niet. Wij weten dat dit met do
Rijksklccding niet het geval is geweo?t. Want
hoe men het van winkclierszijdo tracht goed to
praten, het feit is niet weg te redeneeren, dat
zij door him optreden dezo Rijksklceding mee
in miscrediet hobben gebracht. En dat ia jam
mer. Want deze kleoding moge, vergeleken bij
vroegere kwaliteiten, niet in alle opzichten vol
doen, do prijs in aanmerking genomen, heeft
men aan elk stuk een koopje. En nu do winke
liers zijn uitgeschakeld, konden do prijzen nog
eens met twintig procent worden verlaagd,
hot bedrag, dat anders den tusschenpersoon
toekwam.
Men hoeft in don gemeenteraad het B. en W.
min of meor kwalijk genomen, dat zij niet eer
der met het aanvragen van hot erediet voor
dezo kleeding zijn gekomen. Men vreesde waar
schijnlijk, dat de gemeente or schado bij zou
kannen lijden, wanneer het met den verkoop
eens minder vlot ging loopen. Bij informatie Is
mij gebleken dat deze vrees ongegrond Is. Als
do gomeento er niet doorheen komt, neemt het
Rijkskleedingbureau het restant torug en al
mocht dit niet hot geval zijn, dan zou de ge
meente consent voor uitvoer er van kunnen krij
gen en had er zelfs oen zoet winstje uit kunnen
slaan.
Ik hoop in het belang dor bevolking, vooral
van het minder welgesteld deel, dat dit niot het
geval behoeft to ztin.
Het is wel opmerkelijk, dat juist onder do
burgerbevolking en zelfs door de gegoeden naar
evenredigheid hot meest van deze kleoding
wordt geprofiteerd, terwijl het vooral in de be
doeling heeft gelegen, den arbeiders en daar-
meo gelijk gestelden in de duurte der onder- cn
bovcnklooding, waarvoor men, dank zij de kot-
linghandel, op do vrije markt woekerprijzen
plcegdo le betalen, te gemoet te komen. Het i9
echtor in dezo kringen, waar men in den regel
de meosto vcoroordeelen koestert en zich het
gemakkelijkst tegen iets laat innemen.
Laat men or toch wijzer wezen en op zijn
welbegrepen eigenbelang bedacht zijn.
Onderzoek is het naaste recht.
Wie mij riet op m'n woord) gelooft als ik
Keg dbub men op eten Oudo-Rijn no. 5 goed
terecht kan, omdat daar winstbejag uitge
sloten is, kan. toch altijd eerst zelf eena
gaan kijken. Ik weet dat men een winkel
niet graag uitgaat, zonder iets te hebben
gekocht, ook al vindt men er zijn gading
niet. Hier is dit anders. Het zijn er ambte
naren van distributie. Zij hebben ear niets
mindor om al gaat men zonder gekocht te
hobben de zaak weer fut.
Maar kunt gij, hoor ik vragen, hot oveT
uwnart krijgen er toe medo te werken op
dezo wijze het vrije bedrijf uit te sluiten?
Op c3ie wijze zal men toch den neringdoen
den middenstand ontwrichten.
Onder normale omstandigheden zou ik
dat zeker allerminst doen. Maar doze abnor
male tijden eisolien abnormale maatregelen.
Tegen een prijsoudrijving, zooala wij die,
vooral met betrokking tot -de manufacturen
in don oorlogstijd konden waarnemen,
moesten wel overheidsmaatregelen worclen
genomen. Het Rijkskleedingbureau zou er
nooit gekomen zijn als do kottinghanclel
geen woekerprijzen had doen ontstaan.
Mogelijk ja, zeor waarschijnlijk zijn
daarbij fouten gemaakt, maar vast staat dat
de Rijksldeedingvooraening in het belang is
der burgerij is reeds op zich zelf en niet
minder ook omdat zij deprimeerend werkt
op de prijzen dor Heeding in hot vrije be
drijf.
Wie het zoo inziet zal do Rijkskleeding
niot bevooroordeeld er met minachting
voorbijgaan, dooh ernstig onderzoeken of hij
er niet zijn voordeel mee kan doen.
En mot betrekking tot beschikbaar ge
stelde Rijk88ahoenon zal hij hetzelfde
atamdpunt innemen.
Schriftelijke vragen van Kamerleden.
Oo vragen van den heer Ter Hall betref
fende de in 1914 voor het leger gerequi;
reerde automobielen en motorrijtuigen, is het
antwoord van den minister van oorlog:
Het geleidelik aan de eigenaars^ terug
geven van gevorderde automobielen is reeds
op 12 October 1914 begonnen; voor^ zoover
de dienstbelangen dit toelieten, werd hiermsde
geregeld voortgegaan, zoodat thans van de
ongeveer 500 nog sleohts ongeveer 50 moe
ten worden teruggegeven.
Motorrijwielen rijn nimmer gevorderd.
Auto's, welke de oorspronkelijke eigenaars
niet terug wensohfcen, werden, wanneer rij
voor legergebruik geschikt werden geoor
deeld en daaraan behoefte was, aangekocht.
Waren rij niet geschikt, dan dienden rij toch
aan de eigenaars t9 worden teruggegeven,
omdat zfi destijds niet in eigendom, dooh in
gebruik rijn gevorderd.
D© minister van Buitenlandsch© Zaken
heeft gisteren op de vragen van den heer
Polak, betroffende een bewering fin hert;
dagblad ,,De Telegraaf' in zake een op
dracht van het Militair Huis der Koningin
aan den oud-generaal Van Heutz, om clo
komst van don (toenmaligen) Keizer van
Duitsdhland voor te bereiden, geant
woord: -
De minister heeft kennis genomen van
bedoeld artikel, zoomede van een later
artikel in de „Telegraaf" van 10 Decem
ber. diezelfde aangelegenheid betreffende.
De aangehaalde meded©cling is geheel
en al onjuist. Op grond van een door do
regeering ingesteld onderzoek kan zij
ra ede doelen, dat, naar de stellige verkla
ring van den oud-generaal Van Heutz,
aan welker waarheid niet valt te twijfelen
van een u-itnoodiging door dien oud-gene
raal aan don (voormaligen) Keizer van
Duitschland om zich naar Holland te be
geven, niet in het minst sprake is geweest
Ware zoodanige uitnoodiging gedaan, )de
regeering zoude dat; als 'Oen eigenmachtige
onneutrale handeling aanmerken, waarte
gen zij niet aarzelen zoude met de haar
ten dienst staande middelen op te treden.
De bewering, dat een opdracht van het
Militair Huis dor K- mingin aan clen heer
Van Heutz om aldus te handelen zoude
zijn gegeven, is geheel in strijd met de
waarheid. De voorstellingen van de „Te
legraaf', omtrent de gezindheid van dat
Militaire Huis, zijn overigens in geen en
kel opzioht bevestigd.
Do juiste toedracht van do feiten, gelijk
dio uit hot door de regeering ingestelde
onderhoek ia gebleken, is 'cle volgende:
De heer Van Heutz heeft, voor zoover
cler regeering bekend is, nooit getracht
eon uitnoodiging voor een bezoek aan een
der Duitsche fronten te bekomen, laat
staan, daartoe herhaalde pogingen aan
gewend. In den loop van 1918 vroeg hem,
naar zijn mededeolingon, een particulier
uit Den Haag por telefoon, of hij tot zoo
danig bezoek genogen zoude zijn. Do heer
Van Heutz wilde op de hem aldus gestel
de vraag niet ingaan on hoorde teen maan
den lang van de zaak verder niets. Eerst
ha.lf September werd hom namens hot
Duitsclio algemeen© hoofdkwartier ge
vraagd, of hij aan een uitnoodiging tot
een bezoek van liet Duiteché westfront,
gevolg zoude willen goven, bij welk be-
zpek- verschillende bezienswaardigheden,-
waarin do heer Van Heutz belang zoude
kunnen stellen, zouden worden in oogen-
echouw genomen.
De heer Van Heutz heeft toen geant
woord dat hij, omdat hij adjudant-generaal
is van Hare Majesteit de Koningin, zulk
een uitnoodiging niet zoude kunnen aan
nemen zonder toestemming van Hare Ma
jesteit. Einde 1918 werd den heer Van
Heutz door den grootmeester van het
Huis van Hare Majesteit de Koningin
medegedeeld, dat bij Hare Majesteit tegen
het aannemen door den he or Van Heutz
van een eventueels uitnoodiging geen be
zwaar zoude bestaan, mits door hem een
strikte neutraliteit zoude worden in acht
genomen. Do bemoeiing van den groot
meester heeft zich hiertoe bepaald. Noch
het Civiele, noch het Militaire Huis zijn
vorder op eenigorlei wijze bij dezo zaak
betrokken. Op 30 October 1918 volgde
daarop de uitnoodiging namen den (voor-
maligen) Keizer van Duitschland tot een
bezoek aan hot Duibsche Westfront, waar
op de heer Van Heutz zioh op Dinsdag
5 November jl. op reis begaf. De reis
droeg een uitsluitend militair karakter.
Do verschillends inrichtingen en plaatsen uit
militair oogpunt van belang werden bezocht.
Van een bezichtiging van de duikbootbasis Zee-
brugge, die do lieer Van Heutz gaarne had wil
len zien, kon toen reeds niets meer komen. Bij
zijn aanrakingen met Duitsche officieren kroeg
overigens do heer Van Heutsz don indruk, dat
alles nog op een krachtige voortzetting van don
krijg was ingericht.
Op Vrijdag 8 November cn niet gelijk „Do
Telegraaf" in vetten lettor mededeelt, op Za
terdag 9 November ontmoette do hoor Van
Heutsz den Keizer,- bij wien hij op de lunch ge-
noodigd werd, en den veldmaarschalk von Hin
denburg, wiens gast hij des avonds was. Van
oen eventueel voornemen van den Keizer om
zich naar Holland to begeven, is, volgens de
uitdrukkelijke verklaring van den heer Van
Heutsz, geen woord gerept. De gesprekken
droegen zoo goed als uitsluitend een militair
karakter. Zaterdag 9 November vertrok de hoer
Van Heutsz des ochtends uit Spa, zonder op
dien dag met Keizer of hoofdkwartier in con
tact to zijn'geweest. Het is dus volkomen begrij
pelijk, dat de heer Van Heutsz, des avonds lo
Maastricht aankomende, verrast was over do
geruchten nopens den troonsafstand van den
Keizer. De door hem op zijn reis opgedane in
drukken wezen niet in dio richting.
Het door do regeering ingestelde onderzoek
heeft haar de stellige overtuiging verschaft, dat
het hier enkel gegolden heeft een uit particu-
1 cro belangstelling door een' gezien Nederlan
der gebracht bezoek aan het Duitsche Westfront
ingevolge een uilnoodiging, in eerste instanlio
uitgegaan van het Duitsche algemeen hoofd
kwartier.
Op een vraag- van den hoer Van Schalk
betreffende Zondagsdienst van rijksveld
wachters, belast met het transport van min
derjarigen na het ondergaan van tucht
schools traf heeft do Minister van Justitie
geantwoord
De ondtergeteekende heeft cle eer mecle-te
doelen, dat reeds in 1906 en 1910 vanwege
hot departement- van Justitie een aanschrij
ving tot die parketten gericht is, waarbij op
do wensohelijkhoid gewezen werd, clat trans
porten van tuohtscholieren' cn ter beschik
king van die regeering gestelde minderjari
gen naar of van cb tuchtscholen of de Rijks
opvoedingsgestichten, zoo mogelijk, zooda
nig worden geregeld, dat die vallen buiten
den Zondag en de algemeen erkend:* vier
en feestdagen van de godsdienstige gezindte,
waartoe de betreffende minderjarige be
hoort.
Aangezien de ondergeteckénd© den indruk
bekomen heeft, clat met den inhoud clszer
aansohrijringen niet steeds voldoende reke
ning gehouden wordt, zal hij deze bij de par
ketten in herinnering brengen en op stipte
naleying daarvan aandringen.
Daarbij zal hij tevens trachten to bevor
deren, dat moeilijkheden, welke zicth ten
deze o.a. voordoen bij de doorloópende exe
cutie van meer dan één vonnis, word.n on
dervangen.
Op vragen van den heer De Muralt, be
treffende het ten laste van het rijk brengen
van de kosten, verbonden aan cis zekerheids-
stelling door borgtochtplichtige rijksambte
naren, heeft, do Minister van Financiën ge
antwoord
Afgescheiden van eb vraag, of onder de
door de staatscommissic-S tork gebezigde
uitdrukking „allé kosten aan-de uitoefening
van liet ambt verbonden" ook de kosten
van de zekerheidstelling zijn to begrijpen,
the ent de ondergeteekendo er op te moeten
wijzen, dat de vergoeding van- de zooeven
bedoelde kosten in strijd zou zijn met de
duidelijke bedoeling van de Borgtochten-
wet 1898 (St.bl. no. 180). Dit blijkt reeds
aanstonds uit. art. 7, 4de lid, art. 9, 3de lid,
en art. 18, 2de lid, dier wet. Op dozen grond
ig dio ondtergeteekende van oordeel, dbt liet,
zoolang de vorenbedoelde wet bestaat, niet
toelaatbaar is, de kosten aan de zekerheid
stelling verbonden, voor rekening van den
Staat te nemen.
Do ondergeteekendo is intusschen van
meening, dat de verplichting tot zekerheid
stelling, behoudens wellicht eenige gevallen
van bijzonderon aard, dient te worden op
geheven. Een ontwerp van wet tot intrek
king van de Borgtochtenwefc m bereids sa
mengesteld en zal, naar de ondergoteekende
zich vleit, binnen niot langen tijd ingediend
kunnen worden
Op een vraag van den heer Bos betreffende
hot tekort op het toegezegde rantsoen van
vleosch, heeft de minister van landbouw, nij
verheid en handel het volgende geantwoord:
De vleeschdistributie, zooals deze door mijn
ambtsvoorganger was geregeld, werd den 15don
October begonnen. Zij was gebaseerd op de
vrijwillige beschikbaarstelling van het slachtvee,
door de veehouders. Een racer, uitgebreide orga
nisatie, uit belanghebbenden voortgekomen, was
daarvoor in het leven geroepen. Slechts tot on
geveer drie weken vóór do inwerkingtreding van
do distributie werd door do veehouders c-en zoo
danig aantal stuks veo ter beschikking der re
geering gestold, dat bet toegezegde rantsoen van
2 H.G. vleescli per week en per hoofd voor do
bevolking boven den leeftijd van één jaar be
schikbaar kon. worden gesteld
Sedert verminderdo de levering van slacht
vee aanmerkelijk.
I-fet l-lijkt, dat er veel mindor slachtvee be
schikbaar is dan waai op mijn ambtsvoorganger
bij bel ontwerpen van dezo regeling gemeend
bad te moeten rekenen. Zulks is aan verschil-
Ier.do oorzaken te wijlen; een voorname reden
ligt o.a. in cle omstandigheid, dat het percen
tage veo tla-t drachtig is, veel grootor is dan nor
maal, daar nagenoeg elk veehouder gepoogd
beeft zijn stapel gebruiksveo zoo groot mogelijk
tc doen zijn.
Een andore factor, waardoor het aanbod vaD
slachtvee belangrijk kleiner is dan aanvankelijk
was geraamd, wordt veroorzaakt door uitvoe
ring in verband met do prijszetting. Daardoor
heeft er een groole neiging bestaan om tot frau
duleus slachten op groote schaal over tc gaan.
Immers werd op zeer uitgebreiden voet vlcesch
te koop aangeboden, waarvoor, als zijnde bui-
ton do distributie, zeer hooge prijzen werden be
taald. Het aldus geslachte veo ontsnapte aan
de controlo ondood de beschikbare hoeveelheid
dhLributievleescli belangrijk afnemen.
Do boven uiteengezetto bezwaren hebben den
ondergeteekendo genoopt, bij beschikking dato
19 dezer de randyleoschdistribulie tc beëindigen.
Op vragen van den beer Treub betreffende In
a a.bouw zijndo kruisers, beeft de minister van
marine geantwoord:
De geruchten, dat de aanscbaffingskosten
van do drie ep Nederlandse!;c wervon in aan
bouw zijndo kruisers belangrijk meer zullen be
dragen dan het oorspronkelijk bedrag, dat daar
voor werd genoemd, zijn juist. Aan do Volks
vertegenwoordiging werden daaromtrent reeds
modcdeclirigen gedaan bij de behandeling van de
begrootmg van Nederl.-ïndie voor bet dienst
jaar 1918 (Memorie van Antwoord van 5 Febr.
1918, bladz. 36, cn Handelingen Tweede Kamer
1916, bladz. 1715—1717).
Of do toen genoemde prijzen, berustend op
een raming Ln Januari 1918, zullen blijken juist
to zijn, kan niet met zekerheid worden gezegd,
daar zulks in hoofdzaak afhankelijk is van den
nog onzekoren prijs dor materialen.
Wanneer, zooals verwacht kan worden, do
prijzen eerlang dalen, zullen oen aantal artike
len minder kostbaar worden dan werd aange
nomen.
Het rompgewicht van de „Java" bedroeg op
1 December 1918 ongeveer 1650 ion cn van do
.-Sumatra" ongeveer 2000 ton, voor do „Cele
bes" is ongeveer 30 ton rompmaleriaal bewerkt-
Voor de 3 soliepen zijn verschillende onderdeden
van ketels, maehiue3 en andere werktuigen ra
bewerking en zijn een aantal bestellingen go-
plaatst.
Bij tijdige ontvangst van de benoodigde outil
lage- en regelmatigen aanvoer van de materialen
kan bij normalen arbeidstijd verwacht worden,
dat do „Java", „Sumatra" en „Celebes" respee*
tievelijk 1 Januari IÓ20, 1 September 1919 efl
1 Juli 1921 te water zullen kunnen worden ge
laten
Aannemende, dat binnen niet te langen tijd
normale omstandigheden zullen intreden, kan
gereedheid voor beproeving in zee worden ver
wacht van „Java" en „Sumatra" na omstreeks
2 jaar en van „Celebes" na omstreeks 21/* jaar.
Do vrees, dat op het tijdstip dat deze schepen
gerosd zuilon zijn. oorlogsschepen aan andero
eischen zullen moeten voldoen, dan met de drla
kruisers het geval is. wordt niet gekoesterd
Men zal ah eischen blijven stellen groote
snelheid cn werkingsafstand bij krachtige be
wapening en daaraan zullen deze schepen vol-«
doen.
Op de 'vlootbouwprogramma's van Noord-
Amerika, Japan en Argentinië komen ook der
gelijke kruisers voor.
Tot den bouw van doze §chepen is door do
Volksvertegenwoordiging besloten, daar zij aoc-
dig zijn voor de verdediging van de koloniën en
voor vlagvertoon, tovens bevordering van econo
mische belangen, in aanmerking genomen, dat
een groot deel der beslaande schepen opge
varen is.
Voor den opbouw van do Nederlandsche han
delsvloot kunnen, zoodra er weer materialen ko
men, behalve do overige hollingen der werven,
waar thans de kruisers worden gebouwd, wor
den benut de hellingen van meer dan een dozijn
andere weiven in Nederland, welke grccte sche
pen kunnen bouwen, n.l. 41.
Ondergeteekende heeft geen aanleiding om lo
overwegen om den aanbouw van deze 3 kruisers
te slaken.
Op vragen van den heer Wijnkoop betreffende
het evacueercn van Russische krijgsgevange
nen met Duitsche stoomschepen, heeft de minis
ter van binnenlancFche zaken geantwoord:
Do wapenslilstandscommissie te Spa heeft
machtiging verleend om met hier te lande gesc-
questreerde Duitsche en Oostonrijksche schepen
do Russen le vervooren naar een haven in Oost-
Pruisen.
Drie dier schepen worden daartoe in gereed
heid gebracht. Vermoedelijk zullen zij niet onder
Nederlandscho vlag varen. De bestemmings
plaats is waarschijnlijk Dantzig.
De overeenkomst met de geassocieerden.
Wij lezen in het „Ebld.":
Sedert enkele dagen is do economische over
eenkomst lusschen de geassocieerde regeeringen
en Nederland, waarover ettelijke maanden on
derhandeld is, in werking. Den 20en dezer Is het
agreement van kracht geworden. Het General
agreement houdt n.l. de bepaling in, dat een
fmancieolö overeenkomst tusschen do Neder
landscho en do geassocieerde regeeringen, eq
een agricultural agreemont tusschen de N. U M.
en do British and Genral Trading Ass. zouden
moeten worden vastgesteld, alvorens liet com
plex van afspraken van kracht worden zou.
liet financieolo agreement nu is, behoudens
goedkeuring der Staton-Generaal, midden De-
comber, het agricultural agreement acn 20jten
December afgesloten. Thans 'is dus de overeen
komst, dio voor een jaar zal gelden, doch van
maancl tot raaand opzegbaar is, definitief ge
worden cn in werking.
In verband daarmedo hebben wij een onder
houd gehad mot den heer H. Colijn, voorzitter
van den Raad van Bijstand der Directie vooz
Economische Zaken, die als leider der Neder
landscho delegatie te Londen is opgetredeh. Wij
hobben den heer Colijn allereerst de vraag ge
stold, welk karakter het agreement draagt cn
van welken gezichtshoek uit men hel bcoordee-
len moet.
De heer Colijn wees er in zijn antwoord op,
dat do schaars elite aan levensmiddelen en
grondstoffen do geassocieerden tof de noodza
kelijkheid heeft gebracht, do instelling cener
werclddistributio le overwegen. In verband
daarmede wordt een centrale rantsoenociing over
don gehcclcn aardbol, voor zoo ver noodig, door
gevoerd, waarbij voor alle deelnemers zooveel
mogelijk overeenkomstige hoeveelheden wor
den beschikbaar gesteld. "Wat bijvoorbeeld da
graanrantsoeneering betreft: als algernoene ba
sis is aangenomen een quantum van 300 gram
per dag en per hoofd, zoowel voor" de geasso
cieerden als, in dit geval, voor Nederland.
Streven van de geassocieerde regeeringen is,
om voor allo artikelen, die gerantsoeneerd wor
den, c-en centrale inkoop-organisatie te stichten.
De aanvrage van een bepaalden staat om een'
bepaald deel van do hem toegewezen voorraden
le ontvangen, zal gericht moeten worden lot do
Naar hot Engelaoh
ran
OHARLES GABYIOa
*4)
„Do Jonge Baa-g is er slecht aan too," zei
Lookofc, plechtig rondkijkende. „Er is iets
niet in don haak, hier," en hij raakte veel-
beteekonend zijn voorhoofd nan. „Het zou
tnij niot verbazen dat dc schok, dien hij ge
had heefb, hom wat in do war heeft ge
maakt. 5
Do Dok sohuddo hob hoofd en sloeg ern
stig zijn wliiskey naar binnen.
„In de boveoisto verdieping van don Jon
gen Baas is alle9 best in orde, daar zou ik
■wat op verweddenzei hij, „Hij t-obt over
het weesje; dat is het, wat hem mankeert.
Maar neem er geen notitio van, jongens;
laat hem aan zijn lob over on het zal wel
terecht komen".
„Wij zullen er ons niet mee bemoeien,
denk dat maar niet", zed de vechtersbaas
droogjes. „Het is niet langer geleden dan
■eergisteren, dat een van ons een opmerking
maakte, die nieb in den smaak viel van den
'Jongon Baas, en oogenblikkelijk was zijn
hand aan zijn jachtgeweer en döe oogon van
hem leken liet bliksemstralen. O noen, wij
ziutan er ons niet mee bemoeien".
Zij lieten hem aan zijn lot over, maaj* de
bitcite van den Dok, dht liet wel terecht
rou komen, word nog niet vervuld. Zijn
werk in do claim-werd hoe langer hoe onge-
fegelder en zijn zwerftochten werden voel-
vuldigdr en langduriger en omstreeks „pen
maand later stormde Look et bij Mac-gregor
binnen meö de med'edeeling, dat de Jonge
Baas in gqon vier dagen thuis was geweest
on Mebli had gezegd, dat rij alle reden had
om te beweren, dat hij voorgoed weg was.
„Weg?" zei de Dok met een zucht. „Nu,
dab ia juist, wat ik verwaoht had. Jongens
A'ult je glas. Op het geluk van den Jongen
Baas, waar hij ook zijn ma.g, want hij was
geen kwaad soorb en" zijn stem hokte
oven „on ik weet niet of ikviict liever
één van jullie had willen missen".
Het was wa-ar. Neville had het. stof van
het kamp „Verloren Hoop" eindelijk van
■zijn schoenen afgeschud. Waar was hij naar
toe oen man zonder geld?
HOOFDSTUK XXII.
Do season to Londen had zijn groot
ste hoogte bereiktop een avond was het
groote heerenhuis op het Grosvenor Square,
toebehooTcnde aan cLe familie Marlow, stra
lend van licht en vr ooi ijk van muziek, want
Lady Marlow's bal was iin vollen gang. De
groote balzaal on do bijzalen waren vol;
overal menschen, op stoelen gezeten of
rondwandelend in do corridors en 'op de
balkonswant dit was een van de voor
naamste bals vam hot jaar en iedereen wou
er graag bij rijn en rijn naam zien prijken
op do lijst der gasten, die den volgenden
dag in de „Morning Post" zou verschijnen.
iEt waren een paar hertogen, met ronde en
glimlachendo wangeneen doorluchtige
hoogheid van de overzijde van hot Kanaal,
ambassadeurs, allerlei beroemdheden in
'b kort, om Percy Hale's woorden aan to
halen, als hot dak was ingestort, zou do
helft- der pairs van hofc Vereenigd Konink
rijk in rouw rijn gedompeld. To midden van
d'eze uitgelezen schare bewoog rich de kleine
lady, glimlachend en kalmhaar héldere
scherpe oogon waren overal te gedij': cn za
gen niets over het lïoofd.
Engeland verlangt van iecbro vrouw, dat
rij haar plicht doet-, on Lady Marlow be
schouwde het als haar plicht die menigte
op den voorgrond tredende menschen om
rich hoon te verzamelen, hun gelegenheid
te geven muziek to hooren en to .dansen en
hun een tafel aan te bieden, dfie do meest
epicuristischo Romeinsche keizers afgunstig
zou maken, cn zij vervulde haar plicht naar
behooren. En zonder twijfel, wanneer zij
rich bewoog tusschen de oogverblindende
groepjes voorname mannen on ochoono vrou
wen, voelde rij zich beloond; want zei niet
iedereen, clat haar bol hot schitterendste
was van het gcJieele seizoen?
Aan oen hemel vol sterren is het moeilijk
de schoonst© en helderste te onderscheiden
maar van al de lieflijke dochters van Eva,
düen avond in de zalen van Lady Marlow
verzameld, was er niot één, die meer be
wondering en aandacht wekt© dan Audrey.
Zij was, zoo mogelijk, nog liever on betoo-
verender dan toen wij haar voor hot laatst
zagen, nu fcweo jaar on rijf maanden gele
den, want do schoone belofte van toen at as
ontwikkeld tot een schoonheid, die, zoo niot
geheel volmaakt', een soort schoonheid was,
wolko alle mannen bekoorde, tot welke
klasse en rang. zij ook behoorden, en mis
schien lag de bekoorlijkheid in hot zeldzame
feit, c!at rij or zich onbewust van scheen, tc
wezen. Zij was ccn precies oven vroolijk en
Arrijmoedig beminnelijk jong meisje als toen
zij mot Neville Lynno in den boomgaard a\oü
Lynns gespeeld hacl. .Vanavond liad zij een
triomf beleefd, die cle meeste meisjes Let
hoofd op hol had" gebracht, want, behalve
haar gewone bewonderende en toegewijd©
hofmaking, had rij do onmiskenbare hulde
ontvangen van den Prins in eigen persoon.
Hij was laat gekomen en had Lady Mar
low met zijn aaugenamo stem toegefluisterd
dat het hem speet, niet langer clan tien mi
nuten te kunnen blijvon. Want da anno man
had juist den eersten steen gelegd aan het
eeno eind van het koninkrijk en moest
's morgens met een vroegen trein weg, om
aan hot andere einde van heb land een in
stelling to openen. Maar ccn uur claarna
Aras liij nog in de zaal, cn ofschoon hij
slechts céns met Andrey godansfc had, zijn
doorluchtige voorletters stonden op haar
kaartje A'oor eexi tweeden dans. Twee wal
sen op een avond met den Prins, wiens bui
ging reed3 een onderscheiding is cn wiens
glimlach geluk verspreidtJa zeker, zij koD
trotsch zijn cn opgewonden en gelukkig.
En toch, nu cn dan was haar lief ge
richt j e bewolkt ©n de heldere oogon waren
peinzend en afwezig en ccn flauw, droexme-
rig glimlachje, half droevig, half smartelijk
vertoonde rich even om haar lippen. De
helft cler dames in de zaal spraken van liaar
als van dio lieve, zachte Andrey, dat be
minnelijke schepseltje. Vindb u niet-, dat zij
werkelijk to lief is En zij trachtten ha-ar
afgunst te verbergen. En meer dan de helft
van cïe héerèn dacht aan haar.
„Hot jonge meisje met heb marmeren
hart", had Percy Halo haar eenmaal ge»
no-md, en de uitdrukking, die de menschen
pakte, werd dien avond menigmaal fluiste
rend gehoord. Want een meisjo moest, ze
ker een hart hebben van marmer of in hot
geheel geen hart, om ïr.' staat to zijn liet
eene begeerlijke aanzoek a'oot en het an
dere na af te wijzen, trouwe vereering t©
ontvangen van eenigo cler eerste personen
van him tijd en niet in staat te ivczen hen
één van allen mot iets warmers te onvan-
gen dan een vriendelijk glimlachje en een
gedecideerd„Neen, dank u." Do oud'ste
zoon van een der hertogen, alsnu tegenwoor
dig, had haar rijn hand aangeboden en zijn
bort-cpgricrooöi cn tot verbazing van al kaar
vriendinnen had Andrey zelfs dat prachtige
huwelijk afgewezen. Lady Marlow was haast
wanhopig gov eest over de „stijfhoofdig
heid van haa.r pupilmaar al haar lessen
en vermaningen ivaren a rachteloos geweest.
„Om het beste, verreweg hot beste aan-
aoek van dat jaar van cenig jaar af t*
vijzen 1 Liovo Andrey, neem mij niet kwa
lijk, maar je moot krankzinnig wezen!"
Én Andrey had haar armen geslagen om
dan hals van haar vriendin cn haar gekust,
fluisterend
„Ik zou krankzinnig zijn, als ik hem aan
nam, lieve".
„Waarom? De markies is tot over rijn
poron A'erliefd op je. Wat begeer je dan
meer? Wat kan je meer bcgeeren?
„Niet ve-cl alleen verliefd te zijn op
hem," haxl Anclrey geantwoord. En Lady
Marlow had eindelijk haar geduld kunnen
vorlic-zen en beo© op haar zijnmaar heb
wa-s eenvoudig onmogelijk boos to wezen op
Anchey Hopo, terwijl linar araicn om je
hals zijn geslagen en haar lief gezichtje lief
hebbend tegen het uwe is gedrukt-. En met
een zucht had Lady Marlow zich moeten
onderworp én.
-1- .zlj&i';'/'/:
v(Wordt yervolgdJV
