No. 18019.
LEIOSCH DAGBLAD Zaterdag 23 November.
Derde Blad
Anno 1913.
PERSOVERZICHT.
UIT DE OMSTREKEN.
FEUILLETON.
gekocht.
Koninginneroiaen» „DB NIEU
WE COURANT" zegt:
Uit de provincie bereiken ons lal van
brieven, die op waarlftk aandoenlijke wgae
getuigenis afleggen van de gevoelens, waar
mede men daar de verslagen van de groofe-
sche huldebetuiging aan H. M. de Koningin
op 18 November in Den Haag beeft gelezen.
Velen hebben een gevoel van jaloerschheid
op het Haagsche publiek, dat zoozeer in de
gelegenheid geweest is zich te geven gelijk
het is. Het i3 alsof het antwoord, door Hare
Majesteit in de welgekozen bewoordingen
der proclamatie daarop gegeven, den dank
daarvoor uit den grond van Haxer Majes-
teits hart uitgesproken, niet op hen slaat,
zij immers waren niet in de gelegenheid
van hun liefde en trouw aan het Oranjehuis
te getuigen gelijk dat aan ons, Hagenaars'
zoo ruimschoots tec deel viel.
Reeds heeft H. M. voor de uitnoodiging
van Rotterdam bedankt om daar zelve de
bewijzen van trouw cn aanhankelijkheid aan
haar Huis in ontvangst te nemen. Geen won
der, waar juist van Rotterdam de revolu
tionaire beweging uitging, .welke tot de
grootsche Haagsche betooging leidde. Zou
het echier niet mogelijk zijn, dat H. M.
Zcive het initiatief nam tot het brengen van
een bezoek, achtereenvolgens aan de ver
schillende hoofdsteden der provinciën? De
zoo rood2akeijke eenheid van ons volk zou
daardoor ten zeerste worden gebaat; het
zou duizenden van onze medeburgers ster
ken in den komenden economischen strijd
en den band met het Vorstenhuis nog nau
wer aanhalen.
Mogen wij op eon spoedige hervatting der
Koninginoereizon aandringen? Daarbij zou
dan tevens het volk kennis kunnen maken
me* de Prinses. De tijdsomstandigheden, die
aan een vorstelijk bezoek in den weg ston
den, zijn nu gelukkig geweken en H. M. zou
honderd duizenden van haar getrouwe onder
danen ten zeerste aan zich verplichten door
ook de provincialen1' in de gelegenheid te
stellen uiting te geven aan de gevoelens,
Üie hen, niet minder dan ons, Hagenaars,
bezielen. Het zou een ware triomftocht door
het land worden, welks overgroot© mee^
derheid niets liever verlangt dan zich uit te
pieken op deze'. 1de spontane wijze, als wel
ke ten onzent op H. IJ. oen zoo welladigen
indruk heeft gemaakt
Onderwijshervormingen ouder-
domsvoo.rziening. Ignotus (dr. P»
J. Kromsigt) schrijft in „TEOI'FBL EN
ZWAARD':
Ik hoop hartelijk, dat we nu eindelijk 'de
„financieel© gelijkstelling" zullen krggen op
schoolgebied, al* zijn er bezwaren aan ver
bonden, want de toestand voor ons Christe
lijk onderwijs wordt steeds moeilijker. Maar
ik hoop ook, dat'men te gelijkertijd van de
„relatieve neutraliteit" zal redden, wat er
van te redden is, opdat ons openbaar onder
wijs niet voorgoed prijsgegeven worde. In dit
Opricht verblijd ik mij, dat eon man als dr.
De Visser Minister van Onderwijs is gewor
den. Hij is er wel de man naar pm deze
zaak goed ?an te vatten, daar hij sbeeda
ook de belangen van het openhaar onderwijs
in het oog bleef houden.
En daarna (of daarvoor?) komen dan na
tuurlijk de Talma-wetten aan de orde.^ Waar
lijk, oü39 oude arbeiders kunnen nu niet lan
ger wachten en de dupe werden van den
partijstrijd. Het ie daarom Zier te hopen,
dat men in zake de ouderdomsvoorziening
nu moge komen tot een compromis", zoo
als ook prof. Slotemaker de Bruine reads
heeft aangeraden en vyaarvan ons een schets
gsgeven is door den heer Snoeck Henke-
mans. Waarom zou dit onmogelijk zijn? Gold
het geestelijke belangen, dan sou men geen
*tap kunnen wij keu zonder beginselverza
king, maar zóó is het hier toch waarlijk
niet. Moge men dus alles in het werk stel
len, om een aannemelijk „compromis te
vinden. De Christenen hebben nu een echo one
kans om een goed, verzoenend werk te doen.
Het zou m.i. onverantwoordelijk Vjjn die
kans niét met bekie handen aan te grijpen.
Alleen. wanneer de Christenen thans toonen,
wat zij kunnen, zullen het hart van den
werkman winnen, en pal ook deze Ckriste-
Ijjk-Historische Unio zich in gewenschte
richting ontwikkelen, nauwere aansluiting en
meer vertrouwen brengende tnsschen hoo-
gere en lagere standen. Mogen vooral de
leiders de tsekenen der tijden verstaan en
doen, wat hun hand vindt om te doen.
.Vrede en Prgsl'echt-procedur'd,
In „IN- EN UITVOER" wijdt mr. K.
Jamsma een opstel aan dit onderwerp, waarin
hg doet uitkomen, dat, nadat de oorlogs
psychose zal zijn geweken, de jurisprudents
„ach in belangrijk mildere banen zal be
wegen.'' Maar de 'Britsche rechters bleven
gebonden $an hun precedenten.
Tijdens den oorlog hebben do woord
voerders van de Kroon in de prgrenhoven
meermaien een teon aangeslagen, die ook in
de vonnissen wel weerklank heeft gevonden,
alsof zjj. die contrabande vervoerden of
anderen door de beliigerenten verboden han
del met den vijand dreven, een snood mis
drijf begingen, alsof zij te beschouwen waren
als gemeene misdadigers, tegen wie niet on
barmhartig genoeg kon worden opgetreden.
Deze opvatting is falikant onjuist
Ook al vervoert een neutraal "datgene, wat
algemeen als contrahand© wordt beschouwd,
dan doet hjj nog volstrekt niets, wat als
moreel ongeoorloofd mag worden aange
zien. Het is het r e o h t van den neutralen
koopman om contrabande to vervoeren
dit blijkt wel het best -hieruit, dat zijn
eigen Regeering bet hem krachtens de Haag
sche Conventies niets een3 mag verbieden
al staat daartegenover het recht van
don belligerent, om als hrj er kans toe ziet,
die contrabande aan to houden en te con-
fiskeeren.
Het geheele prijs gerecht-apparaat is dan
ook niet te beschouwen als een instituut
van eigenlijke recht spraak, al.3 het hoog
houden van justitie en rechtvaardigheid, als
iets, waartoe de belligerent tegenover zgn
eigen geweten verplicht is, als een doel
op zichzelf, maar zuiver als een koel en
cerebraal middel om den vijand van zgn
hulpbronnen af te snjjden, zijn weermacht ts
verminderen en zoo den oorlog tot een zege
vierend einde te brengen. Confiscatie is geen
straf, die de koopman verdiend heeft om
dat hr>- iels deed wat hij niet mocht, maar
leuter een afschrikking om hem te
weerhouden in het vervolg nogmaals den
vijand te versterken.
Zoodra het gordijn op het oorlogstoomeel
gevallen is, heeft die afschrikking een goed
deel van haar beteekenis verloren.
Do voortzetting van de prijszaken na den
vrede, is derhalve minder te beschouwen
als een afmaken van een restant van den
afgeloopen oca-log, dan wel als een daad
van voorbereiding tot den volgen
den.
Brj iederen tot dusver gesloten vrede was
daar ook aanleiding toe- Evenals men al zij11
weermiddelen na den vrede intact hield en
er alles op zebte om bg een volgende vijan
delijkheid Zoo krachtig mogelijk voor den
dag te kunnen komen, zoo moest men ook
het wapen van de blokkade en de contrabande
onderdrukking zoo scherp mogelijk houden.
Maar ditmaal staat de zaak volstrekt an
ders I Heeft men thans niet allerwegen het
program van president Wilson aanvaard en
zal er niet een volkerenbond verrijzen, die
aan allen oorlog voorgoed een einde zal ma
ken? Een program bovendien, waarbij, ge
lijk in het „ALGEMEEN HANDELSBLAD"
van 14 dezer is uiteengezet, het ganse he
contrabande- en blokkaderecht zou worden
afgeschaft.
Onder deze omstandigheden heeft het" geen
zin en wordt liet een onduldbare onrecht
vaardigheid Gm neutralen, die niets moreel
verkeerds deden van hun eigendom te be-
roPven, enkel en alleen om hen af te schrik
ken van iets, waartoe zij nimmer meer in de.
gelegenheid zullen komen, en dat bovendien
in de toekomst niet meer verboden zal zijn.
Op grond daarvan bepleit mr. J. een al ge
heele amnestie op dit gebied en aaneenslui
ting der Nederlandsche belanghebbenden,
om met de Regeering en zoo mogelijk met
andere neutralen krachtigen aandrang in
die richting uit te .oefenen.
Het Schel de-vraagstuk. In
„ECONOMISCH STATISTISCHE BERICH
TEN" wijdt dr. H. T. Colenbrander een
artikel aam het Schelde-vraagstuk. „Zal de
Entente het zoogenaamd ten behoeve van
België stellen?"
Hij geeft de historie dor kwestie ou wijst
dan op de beteekenis van den toestand
sedert October 1914
Is deze toestand, die van October 1914 tot
heden bestaan heeft, be beschouwen als van
voorbijgaanden aard, of van büjjvend ka
rakter?
Stel het geval, dat, om welke red cm ook,
het behoud van Nederlands onzijdigheid voor
een van beide oorlogvoerende partgen, of
voor beide tegelijk, geen belang meer op
levert, dan blijft Nederland aan den Scbeldo-
mond alleen ongemoeid, indien het dien
verdedigen kan.
In een brochure van.den*heer 'J. K Deitel,
„De Schelde-kwestie" (Amsterdam, Septem
ber 1916) is met groote duidelijkheid aan
getoond, dat geen afstand van fr-euwsch-
vJaanderen Nederland uit deze moeilijkheden
kan ledden. De vaargeul toch raakt telkens
den noordelijken oever. De bezitter -van
Zeeuwsch-Vlaanderen b?zit dus nog gsen
Seheldegrendel; oin dien' to leggen, is het
bezit van Walcheren en Beveland, van heef
Zeeland tnsschen de beide Scheldearmen
noodig.
Willen wg aan de genoemde moeilijkheid
dus met blootstaan, wg zouden Zeeland moe-
teil opofferen; en wat koopen wij daarvoor?
De ver groeting van de kans, dat gelijke
moeilijkheden als wjj trachtten te 0DtvÜ>
den aan de Schelde, zich eerlang zou voor
doen aan den Hoek.
Een Nederland, dat rijn positie aan 3e
riviermonden aantasten laat. blijft geen Ne
derland meer. Een Staat renonceert niet
straffeloos aan het beginsel van zijn wording.
De® onzen hebben wij, door eigen inspanning
en de gunst van het lot, aan de riviermon
den kunnen vestigen in een tgd, dat wij nóch
hooger-op aan de Schelde, nóch hooger-op
aan den Rijn, met sterke politieke formaties
te rekenen hadden. Die tijden zijn veranderd;
wat eenmaal enkel voorrecht was, u nu een
positie vaai zware verplichting geworden.
Znllen de hooger-op aan in Nederland uit
mondende rivieren gelegen Staten er m be
rusten, dat de monden aan een ander be
hoor c-n, dan moeten zij het vertrouwen be
houden, dat wij kunnen verhinderen, 31*
monden tot invalspoorten tegen hen kunnen
weiden gebruikt Evenzeer moeten de be
woners der tegenovergelegen kust kunnen
blijven vertrouwen, dat die monden geen
uitval spoor teu zullen worden tegen hèn. Het
voortbestaan van een zelfstandig Noord-
Nederland in het Europa van morgen is
tot deze® prijs, en als wij, door afstand van
een deel van ons historisch gebied, op dien
prijs zouden zoeken af te dingen, onder
mijnen wg enkel het geloof aan onze macht
en onzen wil. om dat gedeelte onzer taak
te vervullen, dat ons ook dón nog resten zou.
Wamt wie een Noord-Nederland con-
stouëert, construeert deze taak mede.
;Wli zoeken geen vergrooting; wij wijzen
ze af, in het nuchter besef, dat niemand ze
cms öan zou bieden om niet Evenmin wil
len wij liet "geringste stuk van onz?n his
torische® grond! verliezen, omdat wg over
tuigd rij® van onze trouw aan de verplich
tingen, die liet berit van aien grond ons
tegenover Europa oplegt
Overtuigd va® onze trouw; zeg ik daar
tiet te veel?
Er is, een paar jaren vóór dén oorloge
een Europeescli perskabaai geweest over
"Vlissiugen, dat nimmer iu dien vorm had
kunnen ontstaan, als wij zonder ophouden
coze plichten indachtig waren geweest
Die uit het tractaat van 1839 het verbod
tot sluiting der Schelde tegen oorlogsvaar
tuigen lezen wil, tast "niet slechts Neder
lands recht aan den mond dier éóne rivier
aan, hg raakt den grond van Nederlands
bestaan.
Voor de Nederlandsche regeering Is in
deze geheele 2aak slechts één gebod ge
schreven: verzet tot het uiterste der mid
delen; staatkundige zoolang het kan; mili
taire als het moet
Zal het noodig; rijn? Zal Wilson voorbg-
rien. dat zgn geheele wereldorde staat' en
valt met de stevigheid der pglers?
Er zijn er, die van den bodem af geh-oal
nieuw moeten worden opgetrokken. Ben
werk. dat waarlijk alle aandacht vorderen
zal. Moet men zich de moeite verdubbelen
door ook af te breken wat, als het Noord-
Nederlandsche volksbestaan, geen scheuren
vertoont?
SASSENHEIM.
Gemeenteraad. "W"
Voorzitter: de burgemeester
Do heer L. B. Roozon is afwezig
Ingekomen stukken: 1. Een verzoek van
de Nat. Ver. tot steun van Miliciens, om
Subsidie, met het oog op de demobilisatie.
Op voorstel van B. en W. werd besloten
f 50 subsidie te verleen-en.
Hierna deelde de Vooraitter mede, dat
de heeren luaadsloden-bloemisten bereid zijn
aan gedemobiliseerde militairen zooveel mo
gelijk steun te verleenen, door hen aan
werk te helpen. 2. Een schrijven van den
Commissaris der Koningin, waarin in over
weging wordt gegeven Donderdag 28 No
vember als algemeene biddag te houden.
De Raad ging hiermee accoorcL
De heer War naar wilde dien dag een fees
telijk karakter goven door 's namiddags bijv.
een kmdoroptocht te organiseeren. Hoewol
de heer Speelman het beter achtte met
feestvieren te wachten tot de vrede gesloten
is, gingen de heeren ton slotte allen mot
het voorstel van den heer War naar accoord.
De dag leent er zich zoo bij uitstek voor.
Een commissie zal worden georganiseerd,
om cüe zaak in elkaar te zètten.
Hierna stelden B. an W. voor H. M. eer
biedig hulde en dank te brengen voor al wat
Zij heeft gedaan, om ons land buiten den
oorlog te houden. Dit voorstel werd met
applaus begroet-
Het kohier schoolgelden 4de kw. 1818
werd vastgesteld op een bedrag vaD f 69.45.
Op voorstel van B. en_ W. werd -besloten
een huis met twee schuren oude Coöpe
ratieve bakkerij voor het distributie
bedrijf te huren voor f 400 per jaar, in
gaande 1 November 1818
Grondbedrijf. B. en W. stelden voor tot
het grondbedrijf alleen te rekenen de per
ceel on van „Rusthoff".
Besloten werd tot het bouwen van 4 wo
ningen, waarvan één voor den parkwach
ter. Twee voorstellen kwamen ter tafel
1. te bouwen naast) de Fröbelschool on dan
den berm er bij te koop en voor een bedrag
van f 1000, n.l. dezen berm, of 2. te bouwen
in het bosohjo achter de Fröbelschool.
Het eerste voorstel werd verworpen met
4 tege-n 2 stemmen, "waardoor het tweede
voorstel was .aangenomen.
De Raad machtigde B. en W. tot verfraai
ing ingang „Rusthoff".
De Raad verleende B. en W. hierna voor
Armwezen een crechet van f 50, tot bestrij
ding van kleine uitga-ven op cbat gebied.
Comptabiliteit 1918, betreffende eenige
af- en overschrijvingen werd goedgekeurd.
Hierna was aan dé orde de behandeling
van do Gemeentebegrooting 1919.
De heer Warnaar, lid van de bogrootings-
oommisaie, bracht het Dag. Bestuur dank
-voor het nauwkeurig in elkaar zetten der
begrooting. Behoudens een' kleine wijziging
werden en do begrooting der G emeente èn
die van het Gasbedrijf zonder artikelsge-
wijze behandeling, vastgesteld
De rondvraag leverde niets op.
Hierna word nog eonigen tijd met geslo
ten deuren vergaderd.
NOORDWIJK.
Gemeenteraad.
De Voorzatter spreekt alvorens de ver
gadering te openen, een kort woord naar aan
leiding van bet dozer dagen in Nederland
gepasseerde. Spr. zegt, dat allen de procla
matie gelezen hebben, én' dat hier gebleken
is, dat het volk meer dan ooit achter het
Oranjehuis staat en H. M. de Koningin ge
toond heeft, evenals gedurende de vier oor
logsjaren, met haar volk mee te leven. Met
applaus van den Raad wordt deze korte
toespraak begroet
Afwezig zijn de heeren Balkenende, Ad
miraal, N. M. Alkemade, Kruiswijk en C>
Alkemade. 1 •-J. Lx
Verschillende ingekomen stukken worden
voorgelezen en in hoofdzaak voor kennisge
ving aangenomen. Jïieronder was ook het
Verslag van den keuringsdienst (Leiden).
Naast het voorstel van B» en W. om f25
subsidie te verleenen voor de R. T. W. C.,
zet de heer Van der Meer f 50, waarover de
stemmen staakten, zoodat in een volgende
vergadering hierover beslist zal worden.
De volksbibliotheken vragen 2 maal f 100,
B. en "W. stellen voor afwijzend te beschik
ken; de heer Van Nes bepleit steun en stelt1
voor althans beide bibliotheken f25 te ge
ven. Ook hierover staken de stemmen.
De z.g.n. soepcommissie, vraagt toeslag
voor haar werk voor behoeftigen.
Voorgesteld en goedgekeurd wordt eea
toeslag te geven op melk, van 10 ets. pee
liter aan behoeftige®, verstrekt h 12 ets.
per Liter.
Goedgekeurd werd, dat de gemeente een
«aandeel zal nemen ki de N. V. Handel- en
Voorlichtingscentrale voor gemeente-gaebe-
drgven, in- en verkoop van benocdigdhe-
den en afvallen. De grootte werd bepaald
op f 1000, waarvan 10 pCt te storten.
Het rijwerk van de gemeente werd voor
genoemden en aangegeven eenheidsprijs, on-
dershandsch aanbesteed aan den he6r Van
Rgn; waarbg nog met een oponorkmg van
den heer Wassenaar rekening zal worden ge
houden.
Eenige wijzigingen in de verordening gas-*
fabriek werden goedgekeurd.
Voorgesteld wordt hierop nog eenige wg-
riging te brengen in de beloonicgon vooc
het geven van net herhalingsonderwjjs. Een
voorstel van dr. Van Nes, om deze hooger
te brengen, dan B. qn W. voorstelden werd
afgestemd.
Ook werd goedgekeurd, da nog maar be
perkende ga 3ran hsoe neerin g10 kub. M.
kookgas, 16 kub. M. lichtgas, en daarna 2
kub. M. voor ieder persoon, waaruit het ge
zin bestaat.
Hierop komt de begrooting 1919 in be
handeling.
De Voorzitter zegt, dat eenige wijzigin
gen noodig agn geworden na het rondzenden
van- de bcgrooting.
Het batig saldo vorig jaar was verlaagd
geworden tot f18.979; f 1000 meer voor
wegen en voetpaden en onvoorrien ten slotte
f4475.95.
Bn-punt 113 merkt de heer Van der Meer
op dat hij gaarne zag, dat met de bestrating
van den grintweg naar Katwijk zou worden
voortgegaan.
Dr. Van Nes vraagt khnkerbestrating voor
de Schoolstraat, wat word*" toegezegd bg
betere tgden.
De heer Van der Meer vraagt verder
nog iefe over het wachtgeld van eenige per
sonen, wat al tien jaren was gegeven.
Spreker verzoekt de wethouders zich even
te verwijderen en doet daarna een voorstel
de jaarwedden van de wethouders van f350
op f500 te brengen.
De Voorzitter en de heer Van der Meer
waren niet gelgk in meening over het al
of niet geldige van h9t nemen van een be
sluit.
De heer Van. Nes steunt het voorstel,
want het blijft altgd' nog maar een beloo-
ning, die waardeering uitspreekt, waar de
wethouders zullen mosten medewerken om
de beslissing te geven.
Het voorstel wordt daarop aangehouden
tot de volgende vergadering.
De begTooting werd daarop voorloopig
vastgesteld tot een totaalcijfer van de som
van f 167.218.12.
Be buitengewone ontvangsten op 75.200,
uitgaven f73.537.45. Het cijfer yan den
H. O. is met f4000 Verhoogd.
Na afhandeling van de begrooting werd
door den Voorzitter de openbare vergadering
gesloten en ging de Raad «ver in geheime
zitting.
Burgerlijke Stand. Omstreken.
WASSENAAR Geboren: Johanoes
Franciscu3 Cornells, Z. v. J. J. Lange veld
en A. M. Westgeest. Geertruida, D. v.
K. van den Akker en B. van Barneveld.
Lambertus Iiaurentius, Zv. P. H. Goemans
en B. E. Barnhoom. Louise Geertruida,
D. v. D. L. Berkhuizen en J. Zonneveld.
Maria, D. v. G. RemmorswaaJ en W. van
Leeuwen. Cornells Al bert us, Z. v. C. J,
Hazebroek en M. A. Pgcke.
Overleden: Christina Maria van der
Korft 24 j. Hendrik va® Winkel 25 j.
Ondertrouwd: Adrianus Gerardus
Brekelmaus 22 j. en Cornelia Petronella'
Hoornik 18 j.
Naar het Engetech
CHARLES GARVIOE.
Bij tijden zag hij er al niot direct mooi,
in ieder geval knap en opvallend uit, en
dien avond was hij op rijs best. Hij bewoog
rich met een air, dat - jannen van betee
kenis mannen, voor wis een mooie car
rière is weggelegd rich soms moeite ge
ven to verkrijgen cn liep do kamer door op
een wijze, dio hij had nagebootst van en
kele grooto mannen, met wie hij in aan
raking kwam.
Lord Lorrimoro, die, men moet het open
lijk bekennen, dsn man haatto en verfoeide,
•fronste do wenkbrauwen en 9tak de handbn
dn zijn zakken.
„Het doet mij genoegen, dat n gekomen
is," zei Andrey, terwijl zij Sir Jordan do
hand gaf. „Is u niet wel geweest? En is u
geheel hersteld?"
Sir Jordan boog zich over het kleine,
mollige handje.
„Ik ben wat ongesteld geweest," zei hij,
„maar 'i ia nu beter. Men wordt doodmoe
door den langen zittingstijd. Ik behoef niet
te vragen hoe u hot maakt/' cn hij sloeg
de oogen op en kcelc haar aan met een uit
drukking van eerbiedige bewondering.
,,0, ik ben altijd wèl," zei Andrey glim
lachend. „Maar ik heb dan ook geen zit-
tingstijd waar ik moo van kan worden."
Lac|y Mariow trad de kamer binnen og
diat oogenblik en Sir Jordan maakte haar
rijn complimentdaarna- begroette hij cte
rest van hot gezelschap.
Hij was een bewonderenswaardig acteur,
wanneer acte eren noodig was, en kon rich
evengoed van zijn taak kwijten in een salon
als op het podium in de zittingzaalen
terwijl sommigen der heeren zwijgend cn
crich vervelend rondliepen gedurendo dat
vreeselijke kwartder voor het diner, Sir Jor
dan Icon praten cn zich aangcnaam*maken.
Lady Marlow moest haar gasten hun
plaats aan tafel en hun dame aanwijzen. Zij
had tot nu toe Andrey naast Lord Lorri-
more gezet, maar vanavond waren de
kaartjes verplaatst en zij noodigde Sir Jor
dan uit Andrey naar tafel te geleiden. Lord
Lorrimore'fl gericht betrok, toen hij rich
geplaatst zag tegenover Andrey, dio Sir
Jordan naast zich had!en de vrouw van
een baron uit de buurt, die hij had binnen
geleid, werd niet veel lastig gevallen door
de conversatie van zijn lordschap. Lord
Lorrimore had al rijn aandacht noodig voor
het paar tegenover hem.
Jordan scheen zoo opgewekt mogelijk te
wezen en deed rijn uiterste best, hoewel hij
dit niet tooaido, om Andrey te Ammseeren
on belangstelling in te boezemen en telkens
Idonk de zilveren lach do lach, die vol
gens Lord Chesterton even aanstekelijk
was als de roodvonk als een klokkenspel
boven do stemmen uit.
Audrey was geen coquetterij zag niet,
dat Lord Lorrimore'fl donker golaat al don
kerder word naarmate het diner voortduur
de, en al had rij hot gezien, het zou niet bij
haar zijn opgekomen, cTat hij jaloersch was
op Sir Jordan Lynno. Niet «alleen Andrey,
maar allen, die in haar buurt zaten, spit
sten do ooren om te hooren, wat Sir Jordan
verteld©. Hij waa de opkomende persoon, j
dé knappe man van zdjn partij en zij waren
verlangend te hooren wat. hij zei. Do dames
gingen de kamer uit, Andrey stralend en
glimlachend on Sir Jordan alsof hij het con
trast goed wildo doen uitkomen tusschen
hem en zijn somberen mededinger, bleef
schitteren bij den heerlijken wijn uit de kel
ders van d!e familie Hope on bij den nog
heerlijker portwijn hoewel Sir Jordan
geen va® beide aanraakte.
Lord Marlow had veel pleirier in hem en
zelfs Lord Chesterton verwaardigde rich
zijn geestige gezegden toe to j uiohen
,,U drinkt niet, Sir Jordan, zie ik", zei
hij, toen Sir Jordan de karaf doorgaf, zon
der zioh in te schopten.
Jordan haald© de schouders op en glim
lachte half verontschuldigend.
„Ik ben spoedig opgewonden," zei hij,
,,en ik vind!, dat wijn niet goed voor mij is.
Maar ik apprecieer hem voor degenen> aie
er tegen kunnen, en benijd hen soms."
Lort! Öhesfcerion boog en keek naar het
kalmo gezicht vol zolfbeheersching met het
verstandige voorhoofd.
„Ik had u niet voor spoedig opgewonden
aangezien", zei hij, „maar iedereen is zelf
zijn beste gids. Marlow, de Bordaux staat
bij je."
„Wat zei Sar Jordan, waar je zoo om
moest lachen, Andrey?" vroeg Lilian Law-
son met kwijnende stem. op de sofa gezeten,
(waar zij zich geliaast had rich op 'uit te
strekken, daar het een vaste stelregel was
van de beken do schoonheid, al baar energie
to bewaren voor haar natuurlijke prooi
do mannen.
„O, dat weet ik niet meer"t zei Andrey
glimlachend, alsof zij zich iets herinnerde
wat Sir Jordan gezegd had. „Hij was heel
amusant. Hij deed mij een klein beetje den
ken aan Zij zweeg.
„Aan wien?" vroeg Lilian Lawson.
„Aan rijn halfbroeder Neville." Andrey
sprak langzaam en met eenige aarzeling in
haar stem. „En t-och heeft hij hoegenaamd
niote van hem."
Toen de heeren binnenkwamen, ontwaakte
Lilian Lawson tot al haar gewone pracht
en liet een stoeTüaasb zich open voor den
beroemden man, maar nadat Sir Jordan
even met Lady Marlow gepraat had, kwam
hij weer op AnÖrey af. Iemand vroeg haar
of rij wou ringen.
Onmiddellijk stond Andrey op om naar
de piano te gaan. Gewoonlijk ging lord
Lorrimore met haar mee, maar vanavond
was het Sir Jordan, cïo de pianokruk goed
zette en die piano voor haar open deed.
Maar Lord Lorrimoro stond naast, haar en
beicL mannon vroegen uit éón adem wat zij
ringen zou
Zij keek van den een naar don ander, van
het donkere, knappe gericht van Lord lor
rimore links en hot verstandige gelaat van j
Sir Jordan rechts.
„Och, ik weet hot niet."
„Zing dat air uit Martha," zei Lord Lor
rimore bijna kortaf.
Sir Jordan bukte, nam een lied op uit
do miiriekportefeuille naast zioh en zette i
dat. op do piano..
„Wilt u dat zingen?" zei hij met zachte
Istem.
Andrey kon moeilijk weigeren met de
muziek voor rich en na een oogenblik aarze
len zong rij, wat Sir Jordan h«ad gekozen.
Do tweo mannen stonden naar haar te
kijken, terwijl het zachte kaarslicht op haar
lief gezichtje 3checn Lord Lorrimore met
een aandlacht, die hij nauwelijks trachtte te
Torbergen, Sir Jordan met een aangenamen,
eerbiedigen glimlach.
Lord Lorrimore nam ieder woord, iederen
klank in rich op van de frissohe. jonge stem,
dio hij veel schooner vond dan die van Patti
■tielfs en hij was zoo verdiept in het gezang,
dat hij zijn medeminnaar een tweede lied
liet vragen en uitkiezen.
Hij bleef een paar minuten bij do piano
staan, toen rokte hij zich als het ware loa
van die plaats en ging in grimmig stilzwij
gen in heb andere gedeelte van de kamer
ritten, maar toch zoo, dat hij de vrouw,
dde hij liefhad, en den man, dien hij haatte,
'zien kon.
Lady Marlow zag duidelijk wat or voor
viel, maar zij kon niet tusschenbeide komen,
en al had zij gekund, zij zou het misschien
niet gedaan hebben. Het waren twee man
nen, vol begeerte haar pupil te bezitten
de een, Lord Lorrimore, met een ouden
naam en rijke grondbezittingen do ander,
Sir Jordan Lynne, de man, die zioh naam
begon te maken en rijk was bovendien. Het
minste, wat zij er aan doen kon, was hun
vrij spel te laten.
Toen Andrey ophield met zingen, bracht
Sir Jordan haar terug naar haar plaats cn
bleef eenige minuten achter haar stoel staan
te pratentoen ging hij or van door, zoo-
als de mijnwerkers in het kamp op hun
minder beschaafden too® geze-gd zouden
hebben, en begaf rich naar het overige ge
zelschap en maakte zijn hof aan Lilian Law-
Ison hij luisterde met eerbiedig gebogen
hoofd naar Lord Chesterton sprak over
jagen en schieten met Lord Marlow, over
de laatste schandaaltjes met diens vrouw,v
in één woord, hij maakte zichzelf zoo aange-.
naam, als een man van de wereld dat alleen
kan. (Wordt vervolgd).
