No. 17875. r LEI DSC H DAGBLAD Zaterdag 8 Juni. Derde Blad Anno 1918.
t Nederland en de Oorlog.
A&n het trapezium.
[ANTWEgR
SHMALINK
!0sel(
ilvoHc
il.ouvam
Jr 9BiU«n"7"
STtósjJ' j
Tonqres
^aremme V u
~~-LILGlM
("È.ÜSSEI.S-
Tirtoni
iJOnier
Herve
Lrt*i-a
rsfi/brrf /r\
iaSasste
„uincfyte
jflsseliesj
IO^de
fAItlttlEHWE!
DlNANV
Pure it
Uemth'a
J 8*fvnet
iS60ll«
v t?**y
qi^yuQutraJ'ii
BeMlfOinf
:auVAveSna*
°^Ct(illcn
Conip'o*
Chtmef q
^UbrimonC
i«en fcisn^A^llöé^
.Rcta^nc®
ft/ yermjnï
Onjny.
AMJQBNl
/Sotcv*
fteurchaiC^U
Chiny
itouri
^Marbolrkfl
QrrfCuU
>c ac<fd
Launois
r^ü]hpa'
^pretlnjcit l\
M Esch %C
fcorni
LaOci\
•Jsouvtcn leV,.'
t'.lVf oCraonne
Tbooro'
i fitsc he
DiedcnnoFer
Clcrrtiont
I QLUr.ct
itancotirt-
Pi'trrcfooDi
Outt«rinjo'
C**nli
'SÖTpfC 3
Lil {ire/, ff
Opni'/B trial
[CtcfffM
.chalohs
TrrOiJCOurti
Montmriil
\CCecy en Ëne.
'00He
Zommercy
Sstlrn,
CoulOrO{
Wilteneurè
XqS'Cegrjet
Sinnna
'•JïJftt-Gaiti
PK „KONINGIN REGENTES" [V
GETOR PEDEE K D. 5*:Tvr
•Eea verslaggever van de „N. R. Ort."
heeft kapitein W. Rccdlekor,1 ctte-n. ge
zagvoerder van cl'© Koningin Regent-es"
gfe-sprokon. 'Donderdagmiddag omstreeks
éón uur. zoo vertelde hij, stond ik op d'o
1 brug van mijn schip. Do zee was bijna spie
gelglad en het was overheerlijk weer. Plot
seling hacï er aan bakboordzijde een hevigo
ontploffing»plaats. Alles kraakte en schudf-
tBe. Stukken van het schip vlogen door de
lucht, en ik zelf. werd een eind weggeslin
gerd. De Koningin Regentes" begon da
delijk te zinken en was in ten hoogste drie
minuten naar den keldOr. Ik was naar het
achterschip geloop en en met den ehef-liof--
meester en een matroos in een boot gegaan
die aan stuurboordzijde met andere sloepen
in do davids klaar hing, gelijk met het dek,
om zoo kunnon vieren. Wij kouden onze
boot niet spoedig loskrijgen, sneden een
paar touwen door, waaraan zij hing, maar
vóór zij te-water was, kantelde zij en wij
vielen er onder in zee. Al zwemmende heb
ik mij er onder uit gewerkt. Ik ha-cl het ge
luk een strak wrakhout te grijpen en zoo
wist ik het dek van het top sal on te berei
ken, dat'door do ontploffing was weggesla
gen cn in zee dreef. Den chef-hofmeester
hielp ik, zich daarop voorloopig ook in vei
ligheid to brengen. Er was op dit "dek wel
plaats voor twaalf personen.
"Van een torpedo of een bellebaan heb ik
niets gezien. Later ben ik met den chef-
hofmeester in een van de booten van de
Koningin Regentos" opgenomen; men
Was er in geslaagd, twee andere stuur
boord-sloepen to water te brengen.
Do geheele bemanning heeft alles ver
speeld, nie-ts is gered) kunnen word-en-, zoo
min van het schip en zijn bemanning, als
van heb Roodo Kruis-personeel,
Aan do Rcttetdamsche correspondent van
de „Tel." heeft kapitein Reecfoker ver
klaart dat er niet aan te twijfelen is diafc
heb schip is getorpedeerd.
Voorts sprak do verslaggever den kwar
tiermeester P. de Klerk, uit Ylissingén- Ik
Stond, zoo vertelde hij, op het achterschip,
achter do racforkast aan bakboordzijde op
cb'.c. Plotseling trok een fluitend geluid
mijn aandlacht en zag ik op ongeveer 200
meter afstand zeer duidelijk een torpedo
even boven water en daarna een bellebaan,
van een meter breedte, in .schuine richting
op de „Koningin Regentes" aankomen.
Dadelijk (Daarop volgde do ontploffing. Ik
kflj mij onmogelijk vergissent-o Sheerness
in Engeland heb ik meermalen oefeningen
met torpedo's waargenomen. Vroeger dïen-
öh ik bij de Kederlancteche marine.
Do stoker H. Leydekker, uit Souburg;
vertelde: Ik stond,op het voorschip aan
dek, eenige passen achter den uitkijk, toen
ik ongeveer 50 meter van het schip over een
breedte van ruim een meter een bellebaan
rag aankomen. Het water werd geelachtig
groen. De bellebaan kwam aan bakboord
zijde in sclrdino richting op het schip aan
©n raakte het voor de bakboordfekuillaad- j
poorten. Dadelijk daarop volgdee de ont-
ploffing
Do matroos W. Wareman, die op don uit
kijk stond), voor in den boeg, heeft een ge
lijkluidende verklaring als Leydekker afge
legd, en de matroos Ph. van der Est, uit
Souburg, bevestigde ten volle de verkla
ring, cKe de scheepstimmerman O. Baan,
üit Vlissingen, heeft afgelegd.
Al deze menschen, deel uitmakende van de
bemanning van het stoomschip „Koningin
Regentes", zqn zeer positief in hun verkla
ringen, welke zij bevestigd hebben ten over
staan van de marine-autoriteiten, die hen
een verhoor hebben afgenomen. Bij deze
mannen staat het als een paal boven- \yater
vast, dat het bospifcaa'schip „Koningin Re
gentes" is getorpedeerd. Geen hunner heeft
een onderzeeboot gezien.
Officieren van de hospit a'sci.eep-i vertel
den, dat In de streek, waar de „Koningin
Regentes" verongelukt i?, hoog t zelden mij
nen worden waargenomen.
De toestand van de gewonden is heel be-
HET FBONT IN BELGIS EN FRANKRIJK
I0i4.
Verste vorderingen van de Duitscbers in Septeisüs
De frontlinie, die maandenlang bezet is gsv/eest.
Franscb-Engelsehe vorderingen &y den Sommeslag in Jnli Octobar 1915.
De linie na April 1917.
a a e De linie op 7 Juni, na dmffensieven in Vlaandoren, by Amiens en aan den Ghemm-fles-Dames.
(Onze lezers zullen goed doen deze kaart uit te "knippen en te bewaren.)
vredigend. Het ernstigst is de 4de machinist
H. R. van Roseveit verwond.
De zeven menschen, die er het leven bq
lieten, waren allen gehuwd en vader van
een of meer kinderen.
Men deelde nog mede, dat toen de hospi
taalschepen nog in Bosten (Enge'and) lagen,
het gerucht liep, dat de „Koningin Regentes"
aan boorrï zou inrijgen de Engelse he delega
tie en 160 passagiers. Dit gerucht had een
sohqn van waarheid gekregen, doordat order
was gegeven, een dekwaschbalie vol aardap
pelen in voorraad te schillen, voldoende voor
200 personen gedurende den overtocht- Zelfs
werd er uit Engeland een telegram naar Den
Haag gezonden met mededeeÜng, dat de de
legatie zich zou inschepen aan boord van
de „Koningin Regentes."
's Nachts om halfdrïe, toen men de ankers
al opgehaald had voor het verirek naar zee,
is deze delegatie, een half uur vóór het
vertrek, aan boord .van de „Sindoro" ge
bracht, waarmede zo den overtocht heeft
gemaakt. Passagiers zijn er op do „Konin
gin Regentes" niet geweest
Ook de indruk der marine-autoriteiten,
die het onderzoek hebben geleid,- is dat de
„Koningin Regentes" moedwillig geterpe-
deerd is.
In opdracht van de Duitsche regeering
heeft de Dui'sche gezant in Den Haag de
Nederlandsche roge:ring dee n mïhg betuigd
-over den ondergang van de ,,Koin ;1 Re
gentes" en den dood van vqf opvarenden
van dat schip, daar dezen als he:; ware in
dienst van het Duitsche Reode Kruis zqn
omgekomen.
Voorts heeft de gezant persoonlijk, zqn
deelneming aan de maatschappq „Zeeland"
betuigd
Mr. Heyiigers, referendaris aan buitenhnd-
scho zaken, hoeft op het terrein van den
Rctee-rd mscbin L'oyd, nameni d n m'ni .ter
van buitenlandsche zaken den heer De Mees
ter, directeur van de maatschappij „Zee
land", zijn' leedwezen betuigd met het ver
lies van de „Koningin Regentes."
Het lijk van den administrateur yan do
„Koningin Regentes", den heer W. Smi\
met 'die „Sindoro" aangebracht, zal naar
Vlissingen worden vervoerd om daar ter aar
de te worden besteld.
De acht gewenden van de bemanning wor
den vandaag vaofieopig ia het Roede Krui3-
nospitaai Holland opgenomen.
De overige leden van de bemanning keeren
naar .Vlissingen terug.
Voorloopig g an de hoep tadschepen niet
meer varen, omdat gebleken is, dat de vaar
geul niet vrij is. Men zal do vaart eerst
hervatten wanneer de vaargeul weer vrq is,
en gebleken is, waarom zjj het ditmaal
niet was.
De „N. R. Ot." wijdde reeds een hoofd
artikel aan het gebeurcte, waarin we o.m.
lozen.
Het ongeluk, dat het liospitaa-lschip
„Koningen llegenbe3" heeft getroffen, blijkt
niet aan een rampzalig toeval geweten te
kunnen worden. Het getuigenis van ver-
I scheiden© opvarenden va-n hot schip stemt
overeen, dat het schip getorpedeerd iser
schijnt daaromtrent geen twijfel meer mo-
gelijk.
i Geen toevaldan opzet dus 1 Het valt
moeilijk, cPat te golooven. .Opzettelijke tor-
j pecteermg van het hospitaaischipwaarvan
1 de vaart bij een formeel© overeenkomst tuo-
Bchen c6e oorlogvoerenden was geregeld, ©a
waaraan absolute veiligheid was toegezegd,
zou niet slechte een daad zijn vierkant in
et-rijd met het internationaal recht om
maar niet te spreken van d»e elementairste
beginselen van menschelijkheid, oio in den
duikbootoorlog toch reeds aan kant waren
gedaan maar tevens een van zoo verre
gaande trouweloosheid, als in (ten oorlog
nog niet voorgekomen is."
En vorder zegt het blad nog
„Op den onverlaat, clie uit welke ge
heimzinnige oorzaak dan ook, deze misdaad
begaan, heeft, valt uiterst zware verant
woordelijkheid. Hij heeft niet alleen de
Rood© kruisrechten geschonden, aan zeven
menschen het leven benomen en een schip
vernield, maar ook aan dien vooravond!,
waarop nieuwe onderhandelingen over uit
wisseling van ongelukkig© krijgsgevange
nen zullen beginnen, een atmosfeer van
wantrouwen geschapen, die voor het wel
slagen van de menschlicven-do conferentie
zoo niet noodlottig, dan toch zeker aller
minst bevorderlijk zijn kan.
Het lijkt" ons het hoogste belang, dat de
Duitsche regeering binnen don kortst moge
lijken tijd do wandaad desavoueert, e-n do
zeer gestrenge bestraffing van eten schul
dige wereldkundig maakt. Het gepleegde
feit is voor het Duitsche Rijk van zoo orn-
stigon en beschamen den aard, dat elko aar
zeling, om aan do internationaal gekwetst©
gevoelens genoegdoening te geven, vernie
tigend zoutte zijn voor zijn eer."
Hout voor Gewcerkolveu.
Naar vr rilt gemeld hoeft cte Minister ven
Oorlog aan den burgemeester van Rotterdam
op diens verzoek om bij' de vordering van
platanen en eschdcorns voor den aanmaak
van geweerkolven: de weinige in die gemeen
te aanwezige booraen in het belang van het
Btadsschoon te willen uitzondoren, -.'hans ge
antwoord, dat dezen zomer te Rotterdam
geen platanen en eschdoom-s zullen worden
genomen, dat zooveel mogelijk de hoornen
in de steden, in he1- bijz nder in de plant
soenen, en de van den openbaren weg zicht
bare particuliere tuinen zullen worden ge
spaard, en dat, alvorens tot weghalen wordt
overgegaan, nader overlég zal worden go-
rk-cgd.
Aan de grens.
Aan da Duitsche grens nabij Elmpfc wer
den gisteren tien Dultsciiers, 'die te Roer
mond eenige weken in de hulpstrafgevau-
geuis hadden doorgebracht, door Nederland-
scho miiiiairen aan de Duitsche grenswacht
overgegeven. .Onder hen bevend zich ook
een achttienjarige dienstplichtige Buit-
schor, die, nauwelijks op Duit-oh grondge
bied, weer over de Nederlandsche grens
vluchtte. De Duitsche grenswacht schoot
hermeen kegel na, die hem- iu hei» bovenlijf
troi en deed neervallen. Na in een naburige
woning to zijn verbonden, werd do doodelijk
getroffene naar de infirmerie te Roermond
overgebracht
Zilver beven don niajimumprgs.
D? politic to Utrecht heeft zekeren M. al
daar aangehouden wegens het koopen van
jsïlver (guldens) boren den maximumprijs.
Het betrof een bedrag van ongeveer i 3000.
De politie heeft de .overdracht verijdeld en
'het geld in beslag' genomen.
Een proclamatie.
Be burgemeester van Lcosduluen heeft
6een ^proclamatie tot alle inwoners dezer
gemeente gericht, waarin een beroep wordt
gedaan op aden, die aan de Almacht Gods
gelooven, om Hem aan te roepen, opdat het
Hem behagen moge, aan de oorlogvoerenden
een halt toe te roepen en aan do overheden
de riuodige wqsheid te geven om de mogelijke
j maatregelen ter vermindering van aopden te.
j nemen.
De burgemeester waaischuwi een ieder
om zich v:n wanordelijkheden., waarvan-en
kelen heil verwachten, te onthouden on her
innert er aan. dat hij steeds bereid is op
bepaalden tijd de z.g. crisiscommissie te
j ontvangen cn vooraf aan- Sclirif edjke klach-
ten behoorlijke aandacht te wijden.-
1 („Ned.")
Uit het Duit ach
door
HOFFMANN.
„Are you ready?"
5 „Go on!"
Als een .pijl vloog John, hoog boven
Jangs het plafond van don circus naafl
Harry, die, hangende met de beenen aan
het trapees, hem in, eon geweldige vaart
te gemoet joeg en bij de handen opving.
Daverend applaus van het publiek volg
de, evenals luid fanfare-geschetfer van het
Orkest
i?edert veie weken gaven de twee lucht
acrobaten pan, het eind 'hunner nummers
dese opwindende toegift Zij traden beiden
onder den naam van Gebroeders Brighton
op, hoewel zij heolemaal geen broers waren,
zelfs geen familie van elkaar. Doch de
ervaring had geleerd, dat pon dergelijke
betiteling een goeden indruk maakte. John
was ditmaal de „voltigeür", do vlieger,
die het luchtruim doorzweefde, terwijl
Harry de „porteur", do ontvanger was, die
den ander, welke zijn trapees had losge
laten, opving
Op zeieren dag zei Harry tegen John:
„Luister eens, ik zou vandaag wel eens
de voltigeür willen zijn."
John zag hem met gro-ote oogen aan en
zei: „Waarom?"
- „Waarom? Dat zal ik je neggen. Jij
krijgt alle applaus en ik sta er maar bij.
Het publiek voelt maar al te juist. Het
liet hoo Jcoen en doodsverachtend jij je
in de leege ruimte smijt en hoe je boven
I langs het plafond vliegt; natuurlijk, dat
alle huldebetuigingen jou ten de©! vallen,
1 terwijl ik omlaag hangend, eerst .in de
^tweede plaats, eeaigsans als jouw helper,
de noodige aandacht tot mij trek. Daar heb
ik genoeg van. Ik wil ook eens de eerste
rol spelen."
„Maar, beste Harry, dat is toch oumo-
geli,k. Jij bent veel te zwaar om miijn plaats
in te kunnen nemen. Voor mij zou de
druk van je lichaam veel te geweldig zijn.
Ik kan niet instaan, dat ik je, op het be
slissende oogenbiik, zon kimnan ophouden.
Neen, neon, dat kan heelemaal niet ge
beuren."
„O, het zal best gaan. Of gun je mij het
misschien niet?"
„Beste kerel, jk gun je alles. Maar hoe
kan je zoo kleinzielig denken over een
succes? Hot geldt tooh hot kolossale num
mer van ons beiden, niat éfa van ons
tweeën 1"
John trachtte het eerzuchtige verlangen
bjj zijn vriend weg te praten, on het ge
lukte hem inderdaad. Het nummer werd op
nieuw .uitgevoerd, zooals tot dusver.
Maar Harry had slechts schijnbaar hot
plan opgegeven. In stilte grooide steeds
meer het varlangan' aan, ook voltigeür te
zijn. En er bestond nog een aparto reden
voor. Sedert eonigon tpd had hij in een
loge een dame opgemerkt, die zijn aandacht
trok. Haar voornaam uiterlijk, haar elegance
deed in hem iets trillen, dat hen« tot
nu toe nog. vreemd in zijn lovan w-ap ge
bleven. Zijn hart sloeg sneller, pla hij
hapr ontdekte, en hij trachtte haar aan
dacht tot zich te trekken. Doch tot zijn ver
driet meende hjj ta bemerken hoe zij 1iem
geen aandacht schonk, doch des te piaer
naar John, den woestdappere, opzag.
Hij herhaalde zijn verzoek om vlieger te
zijn, maar John bleef vast op zijn stuk
staan. Hij wilde niet huu goeden naam
door een verkeerde verdeeling op liet ,spei
Zetten.
In Harry's hart begon ergernis ta woa-
kér'en. Zooals eens da lans-brekende ridders^
wilde hjj ook hét hart der dama door aan
ongehoord waagstuk in bewondering en
liefde doen ontvlammen ein daarvoor
kreeg hij geen katns!
En toch, zijn eigen taak was heelamaal
niet gemakkelijk. Handigheid, koelbloedig
heid en tegenwoordigheid van goest waren
er noodig, om op het juiste oogenbiik 'aan
mensch, die als een afge.vuurdo kanons
kogel afgeschoten kwam, da handen toa te
houden en jnstren te grijpen. Begreep het
publiek daar eigenlijk iats van? Neen. hjj
bevond Êch pp den achtergrond en op hem,
werd niet gelet. Alle eer, aile roem oogstte
d'o ander! -
En zijn ergernis .groeide 'tot weerzin en
zijn weerzin tot haat. John ias het in.
den blik zijner oogen en was op zijn hoed a
Hij .begreep best boe gemakkeiijr Harry
hem een poets kon spélen.
Op een avond, toen beiden caar hun
toestellen omhoog werden gshesehen, tot
aan bet plafond van den circus, voelde
hij, dat do haat bij Harry zijn hoogtepunt
bereikt had; hij wist, dat hij tot alles in
staat was.
De eerste prestaties balden haar gewoon
verloop. Plotseling verstomde da muziek
een ademlooze stilte viel in.
„Are you ready?" vroeg John met duidee
lijke stom.
„Go on!" klonk hot van de overzij grom
mend terug.
Op hetzelfde oogenbiik ontdekte John,
dat Harry een vreemden duw aan zijn
trapees had gegeven, zoodat hij hem voor
bijvliegen moest en hij zich het hoofd zou
verpletteren. Reads hing hij met de bee-
nen aan de stang, op het punt zich los
te laten, alles was nu de kwestie vau één
oogenbiik. dat hem tot nadenken overbleef.
Hij had alle kans zich de ribben ie bre
ken. Maar hei publiek wachtte. Het Iiad
geen flauw ideo van liet drama, dat zich
daarbovenin de lucht afspeelde. Er was
geen tijd voor aarzilen. Harry hing reeds
omlaag, alsof hg, als altijd, wachtte; de
strik was om de voeten geslagen, do ver
raderlijke handen waren als tot ontvangen
geopend tot ontvangen, dat, bij wist het,
nu, heden biet zou plaate vinden
En John nam met de kracht der vertwij
feling een reuzenzwaai en liet los. Ais
een zwaluw- schoot hg in eau ongelooflijk
snellen cirkel Harry voorbij, tot dicht pan
de zoldering, waaraan met staaldraad het
frapees bevestigd hing. Juist nog op hst
tijdige oogenbiik gre o hg tos en was
gered.
Schrik en verrassing sloegen hst publiek
eenige seconden met verlamming, toeu
brak er een donderend applaus los.
Wat nu volgde, beteekonde voor John
kinderspel. Met één sprong stond hg naast
Harry op het trapoes, gloed langs zijn
lichaam naar beneden, waarop hij het ge
wone slc-tliguur maakte.
Harry's gezicht scheen wit door het op
gelegde rood heen. John siste hem toe
door zijn tanden „schurk", daarop lieten
zij beiden zich in het net vallen, reikten
elkander broedorijk de hand e 1 bogen
als altijd, beminnelijk naar alle zijden naak
het publiek. Toen renden zg huppelend de
garderobe te gemoet.
„Wat meest dat beteekensn vroeg
John, reeds weer heelemaal bedwongen en
rustig.
Harrv zweeg, sloeg de ©ogen neer en
beet zich op de lippén.
„Haat jè pvg zóó? Ben ik ooit anders
dan goed voor je geweest?"
„0, vergeef mij, vergeef mij", smeekte
Harrv hartstochtelijk en reikte hem do hand.
.„Ik 'was gek, -bezeten, krankzinnig, alios
wat je maar bedenken kunt. Maar, ge
loot .mij, ik heb er ruimschoots voor ge
boet in die enkels seconden van martelend
afwachten boven aan het trap:zium. Je
kunt van dezen dag af aan rug geheel ver
trouwen; nooit zal ik je mser in den steek
laten, vergeef mij!"
„Goed dan," zei John na eenig aarzelen,
„goed, kerel, hier is mijn hand, ik vergeef
je. Bijna was er een misdaad door je be
gaan; een misaciïtige stommiteit blijft het
echter in alle geval.
„Hoezoo?"
„Dezen zelfden a vend was de directeur
van den grootetan Amerikaanschea circus in
het gebouw; hij zou zeker ons geëngageerd
hebben, ais dit niet gebeurd wast"
Harry zuchtte en sloeg met zijn hand
tegen zgn voorhoofd. „lammeling, die ik
bon!"
Juist op dat oogenbiik word ©r een vi
sitekaartje bij do „broeders" binnengebracht
„Directeur William Barnum", lazen rijt
„Wat wil die?"
De groote, magere meneer met gladge--
schoren vogelgezicht trad zonder plichtple
gingen het kleedkamertje binnen, en schud-
do hun de handen.
- „Kolossaal! kolossaal, heeren!" riep lig
uit. „Kolossaal die nieuwste truc, welke
jullie dezen avond voor den eersten keer
ten beste gaven bepaald onovertreffe-
lijk! Ik sluit direct een contract met jul
lie. Zijn jullie met 500 dollars per avond
tevreden?"
John en Harry wisselden snel een blik
vén verstandhouding.
„Voor een half jaar. met nr.andelgkechs
opzegging en vrijen overtocht!" zei John.
„Goed! in orde, mgno heeron. Komt na
afloop in het café jiiernaast, dan kunt ga
een contract teekeuen. Goodbye, heeren!"
John en Harry wisselden weinig wooriwr1
meer dien avond, drukten elkaar voor het
verlaten der "gardorobe s'echu met eenveel-
aeggenden blik de hand sa zochten toen
hun nieuwen direct® opk
