Pak me mee.
Wo. T787Z.
LEIDSCK DAGBLAD Woensdag 5 Juni.
Tweede Blad Anno 1
BINNENLAND,
FEUILLETON.
Be ^onSen Sleutel.
TWEEDE KAMER,
INGEZONDEN,
Kunsf Letteren enz
X
Het; eerstverschijnend nummer bevat o.a.
als voorplaat Een Hollancteche duikboot,
mot 0 foto'?.
Verder: J. Irgens, De sympathieke ge
zant van Noorwegen bij het Nederiandsche
Hof. Een demonstratie van do Arast.
Brandweer. To Eindhoven werd de
nieuwe kerk geconsacreerd. Algemeene
Vergaderingen van de Gemeente-Pol i t-i e-
Beambtenvan den Nederl. Militairen
Bond en van de Klerken bij de Rijksbelas
tingen in Nederland, allen te Utrecht.
Het. bestuur van do R.-K. Studontenver-
eeniging „Sancfcus Augustinus", met 2 fo
to's. Te Den Haag werd een crick©t»
veteranen-wedstrijd gehouden. Z. K. H.
Prins Hendrik bij de Padvinders, met 2 fo
to's. Oorlogsblindon, met 2 foto's.
Onder de Oorlogsfoto's trekken de aan
dacht Do Engelsche troepen aan den Jor-
claan, mot 2 foto's. Fransche propagan
da in het Deutsche leger.
Een pagina Caricaturen door Ton yan
Tast.
Kiesrecht-verloven.
Nopens de verloven met het oog op uit
oefening van het kiesrecht door militairen
is 31 Mei j.l. door den opperbevelhebber
bepaald, onder intrekking van de order
van 16 April j.l.
lo. Niet-kiesgerechtigden, in het genot
van bijzonder verlof van niet langere n duur
dan 3 maanden moeten tusschen £6 Juni en'
1 Juli e.k., beide dagen inbegrepen onder
de wapenen terugkeeren voor zoover zulks
noodig is om de kiesgerechtigden te kannen
laten stemmen.
Indien bij het onderdeel slechts een deel
der met bijzonder verlof zijnde-n behoeft te
rug te keeren, komen daarvoor in cte eerste
plaats zij in aanmerking, aan wie een tus-
schcnpopzend verlof is verleend, waarvan
de verlofstermijnen 3, 7, 14, 21. of 23 dagen
duren. Hierbij keeren zij, diie do kortere
verlofstermijnen genieten, in d'e eerste
plaats terug. Eerst daarna mcoten zij, die
onafgebroken verlof hobben. zoo nooclig te
rugkeeren.
Bij gelijke aanspraken, zoowel bij tus-
schenpoozend als bij onafgebroken verlof,
moeten overigens diegenen 't eerst terug
keeren, waarvan het geheel© verlofetijdperk
het eerst eindigt.
Do terugroeping wordt den man onder
bijvoeging van het onder 7o. bedoelde ver
voerswijs uiterlijk 6 Juni e.k. toegezon
den.
De data van terugkeer moeten dusdanig
worden vastgesteld, dat het hiermede ver
band houdende vervoer per spoor gelijke
lijk over de werkdagen van genoemd tijd
vak wordt verdeeld. Ingaande 2 clagon na
de verkiezingen kan van het personeel, dat
lijn bijzonder verlof onderbroken zag. da
gelijks weer 1/5 mot bijzondor verlof wor
den gezonden. Do to kort gekomen verlof
tijd kan daarbij worden ingehaald.
2o. Bijzonde-re verloven aan niet-kiesge
rechtigden mogen vanaf heden slechts met
dit voorbehoud worden verleend, dat de be
langhebbenden op overeenkomstige wijze
als bedoeld onder lo. van verlof terugkee
ren en c. q wedier met verlof vertrekken.
3o. Gedurende de 7 dagen voorafgaande
aan den verkiezingsdag, komen voor perio
diek verlof in de eerste plaats in aanmer
king zij, die kiesgerechtigd zijn, en wel tot
een zoodanig getal, dat, met inbegrip van
de niet van bijzonder verlof teragger-?pë-
nen, 36 pet- met verlof afwezig kan zijn, en
met dien verstande, dat zij. die, gebruik
makende van bewegingsvrijheid, op den
dag der verkiezingen hun woonpbets niet
kunnen bererkent voorgaan boven hen, die
rulks wel kunneD.
4o. De kiesgerechtigde periocHek-verlof-
ganyers, dio daags voor den verkiezingsdag
zouden moeten terugkeeren, keeren op den
verkiezingsdag terug, nadat zij zoo vroeg
mogolijk hun stemplicht hebben vervuld.
5o. Kiesgerechtigden, die op den verlde-
zingsdag met verlof zouden moet_en vertrek-
_ken, vertrekken dcags te voren.
6o. Op dien verkiezingsdag wordt aan alle
gil 11 ■»r"lTlTT" - ^^nov—piwiMnni
Naar het Engelscb
door L. G. MOBELEY.
18)
„Wat een gezicht!" Die gedachte flitste
«ven door Tony's brein. „Wat een onver
gelijkelijk gezicht! Maar welk soort ziel zal
ik uit die hard'e oogen zien spreken?"
zullen het wel eens worden, lieve."
Jo Redburn wreef zich in do handen en ge
bruikte toen één hand om den jongen schil
der op den rug te slaan. ,,Wij kunnen het
zaakje best "uitmaken, u en ik, nietwaar,
mijnheer Dunbar? Als je de toestemming
van do dames maar hebt, dan doen wij do
rest. Wie is die jonge dame met haar als
do zonneschijn?" Bij don toon van verras
sing in zijn stem draaido Tony zich haastig
om, met lichten spot over hetgeen hij bij
zichzelf noem d'e ,,dopoëtische ontboeze
ming van den oud-en baas," en d/aar zag hij
drio personen het atelier binnenkomen.
twee elegant gekleed© dames, gevolgd door
«en jong misje in het zwart; een meisje,
wier haren, zooals Tony dadelijk erkende,
niet. kwaad beschreven waren door den
millionair.
.Haren als zonneschijn" die woorden
weerklonken nog in Tony's ooren, terwijl
bij de hand gaf aan Freda- Marst-on, die hij
ïeeda ontmoet had, en Werd voorgesteld
aaD movrouw Derfield en Hilary.
„Mijn vrienden zijn maar een paar dagen
kij mij, hun week-end," zei Freda, „en ik
ik ben zoo vrij geweest zo mee te brengen
om uw schilderijen te zien."
kiesgerechtigden, die ter plaatse of door
gebruik te maken van vrijheid van bewe
ging, in hun woonplaats hun kiesplicht
kunnen vervullen, voor zooveel mogelijk op
den verkiezingsdiag vrij van dienst of be
wegingsvrijheid verleend.
Zij mogen daags te voren vertrekken, in
dien dit noodzakelijk is om tijdig Iran woon
plaats te bereiken. Een en ander onder
voorbehoud, dat, boven de verleende verlo
ven, slechts 10 pet. van de presente sterkte
in verband met bewegingsvrijheid per
spoor mag reizen, en dat de voor Zon- en
feestdagen vastgestelde minimum present©
sterkte aanwezig moet blijven.
7o Aan alle kiesgerechtigden kan, met
inachtneming van den slotzin van punt 6o.
vrij vervoer per spoor worden verleend, om
hen in de gelegenheid te stellen aan de
hiervoren bedoelde stemming deel te
nemen.
Vrij vervoer kan ook worden verleend
aan degenen, die in verband! met de pun
ten lo. en 2o. hun bijzonder verlof moeten
onderbreken, zoowel voor den terugkeer
onder do wapenen als voor het opnieuw
met verlof vertrekken. Indien bij het on
derdeel het aantal personen, die van hun
kiesrecht wonsc-hen gebruik te maken, zoo
groot is, dat niét allen kunnen gaan stem
men, moet door loting worden beslist, wie
daartoe wel in de gelegenheid zal worden
gesteld. Zij, die straffen van cachot of pro
voost ondergaan, worden niet in de gele
genheid gesteld hun kiesplicht te vervul
len.
So. Ten einde het reizen per spoor op 2,
3 en 4 Juli zooveel mogelijk te beperken,
wordt door mij bepaald, dat behoudens
bijzondere omstandigheden de algemeen©
verloven van niet-kiesgerechtigden door
den- betrokken compagniescommandant
(eskadrons-, batterij-, detachcmen-ts-com-
mand'ant) zoodanig moeten worden gere
geld, dat zij op de genoemde data niet per
spoor feizen, ook al zou zulks, gelet op het
toegelaten procent, afwezigen, geoorloofd
zijn.
9o Bovenstaande regeling is ook voor
zoover noodig van toepassing voor de
depóts, de school camp a-gndeën en cTe kader-
scholcn, de vaandrigscursussen en dé in
richtingen van militair onderwijs, wat (bis
insluit, dat aan het hiertoe behoorend per
soneel eveneens tot ten hoogste 36 pet. plus
10 pet-, van de totale sterkte Terlof en be
wegingsvrijheid (met daaraan verbonden
vrij vervoer per spoor) kan worden toege
staan-
Zitting van gisteren
Buitengewoon oorlogscrediel.
Het wetsontwerp tot wijziging van hoofd
stuk YIII der Staatsbegrooting voor 1913,
buitengewoon ooriogscrediet, enz,, wordt
I aangenomen met 43 tegen 6 stemmen (die
van do socialisten).
Regeling van werkzaamheden.
Op voorstel van don VOORZITTER
wordt" besloten Woensdagavond oveneens te
vergaderen
Ambtenarensalarissen.
De heer VISSER VAN UZEXDOORN
verdedigt zijn amendement om de klasse-
indeeling te laten vervallen. Hij wijst er
op,'dat. de ambtenaren van den. Rijkswater
staat in de kleine plaatsen er slecht aan
too zijn. Een regeling met standplaats-toe
lagen is ook geen ideëel stelsel, maar heeft
natuurlijk zijn fouten.
Vervolgens betoogt hij, dat de duurte-
t-oeslagen vooral voor de lagere ambtena
ren niet kunnen vervallen. Hij dient een
motie in, waarin de Kamer uitspreekt, dat
de duurtetoeslagen, welke voor het loo-
pende jaar op d© begrooting zijn gebracht,
zullen worden uitgekeerd onafhankelijk van
de verhoogingen.
Deze motie komt tegelijkertijd in behan
deling.
De heer VAN BERESTEYN bestrijdt do
k 1 ossein deeling
De heer SNOECK HENKEMANS be
treurt het, dat de afstand tusschen de hoo-
gere- on de lagere ambtenaren steeds meer
wordt vergroot. Ook hij bestrijdt do klassa-
indeeling.
„Het doet mij zeer veel genoegen u en de
da-mes te zien," antwoordde Tony, meer
werichuiglijk (tan zijn gewoonte was, omdat
mijnheer Redburns woorden hem nog in de
ooren klonken. „Haar als zonneschijn," en
hij dacht, terwijl hij van ter zijde Hilary
aanzag, dat er wonderlijke zonneschijn lag
op haar gezicht zoowel als op haar rood
bruin haar, hoewel haar oogen droevig
stonden.
Misschien kwam die gedachte speciaal bij
hem op, toen Hilary het kind in haar nest
van kussens zag liggen, en juichte yan
pleiziorze viel op haar knieën naast het
kind.
„Wat 'n verrukkelijk soort kind," zei ze,
met een glimlach tot. Tony opziende. „Ik
geloof, dat ik van niets ter wereld zooveel
houdV als van kleine kinderen. Ze zijn zoo
gezellig ©n zoo zacht en lief."
Zij was zoo vrij van zelfbewustzijn, zoo
natuurlijk,- dat Tony tegen haar torug lach
te precies of zo zelf ook eon kind was even
als de kleine Babs. Maar op hetzelfde
oogenblik vergeleek hij het echte genot van
dit meisje over dat kind met den koelen
afkeer, dio in mevrouw Redburns woorden
was uitgedrukt; ,,Het is erg genoeg op
gescheept te zitten met je eigen kind, als
je zoo ongelukkig bent er een te hebben l"
Zou het meisje met haren als zohne9ehijn
zich ongelukkig voelen, indien haar ooit
een kindje van haar zelf in de armen werd
gelegd? Of zou ze ziju als dé blijmoedige
psalmist en zich gelukkig voelen, wanneer
haar koker met zoncu gevuld is? 1) Ze zou
een allerliefst, bevallig moedertje zijn. dat
meisje met- de haren als zonneschijn, en het
1) Psalm 127.
De heer BOMANS is van meening, dat de
salarisregeling rekening moet houden met
de grootte van het gezin en dient een motie
in cöen geest in.
De heer VAN R-AALTE informeert naar
do kosten, die het toekennen van de 100
pCt. met zich brengen zullen. Wel is dit ge
schat op 5 millioen, maar vergeten is daar
bij, dat niet alle ambtenaren opeens het
volle becBrag krijgen, o.a. niet zij, die perio
dieke verhoogingen te goed hebben.
De heer ENGELS verklaart zich ingeno
men met het Rapport dér Staatscommissie.
Hij betreurt het alleen, dat niet het alge
meen© rapport, is gevolgd, dOch wel dat van
d'e afzonderlijke nota van t-wee leden. Hij
komt op voor de schrijvers op jaarlooD.
De heer VAN GILS brengt ook hulde
aan dé Staatscommissie. Hij betreurt de 75
pCt., die zullen maken, diat d!e kleine- amb
tenaren zoo goed als niets krijgen. Vervol
gens wijst hij op de salarissen van die Rijks
klerken, cüe niet gunstig zijn en hooger
moeten zijn.
De heer KNOBEL vraagt inlichtingen
over de toepassing der overgangsbepalin
gen, speciaal voor hen, die niet meer be
vorderd kunnen worden.
De heer "RUTGERS verdedigt kindertoe
lagen.
Do heer EERDMANS bepleit de belan
gen van het hoogeschool-personeel, dat go-
lijk gesteld -moet worden met. dat van de
R-ijksl a ndbou wschol en.
De MINISTER VAN FINANCIEN,
acht heb niet gewenscht nu reeds antwoord
te geven op do gemaakte opmerkingen, in
verband met de wijze van afdoening der
zaak. De Staatscommissie zal alle bezwa
ren, in en buiten het parlement gehoord,
ook die van de vakvereenigingen, onderzoe
ken en advies geven aan dé Reg., even
tueel in een nader rapport. Ook de belang
hebbenden zullen dus worden gehoord.
Do Regeering zal zich vasthouden aan
Laar standpunt, ingenomen bij de schrifte-
li jko gedachtenwisseling. In zoo-ver is dus
do commissio gebonden.
Spr. is er van overtuigd, dat de aange
vraagd© geldon niet voldoende zullen zijn
en dus andere suppletoir© begrootengen
noodig zullen blijken.
Voor d© z.g. vaste salarisccrmmissie ïs
door do Regeering nog geen vast besluit
genomenmaar de Ministerraad besloot
reeds. dat geen enkel departement- salaris-
wijzigingen zal aanbrengen zonder den Mi
nister van Financiën te hebben gehoord.
Een toezegging over de vaste commissi©
kan spr. niet doen, omdat d© volgend'© Re
geering vrij moet blijven. In principe acht
d© Regeering déze commissie gewenscht.
De permanente commissi© mag niet te
groot worden, wil haar werk niet ver
traagd worden. Daarom ie er bezwaar te
gen vertegenwoordigers van de departe
menten en van de vakvereenigingen er in
op te nemen.
Spr. kan nog niet zeggen, wanneer de
permanente commissie zal optreden.
De Minister motiveert nader do beperkte
samenstelling der commissi© om vlug te
kunnen werken.
De herziening van de détails zal ook met
spoed moeten geschieden.
Spr. constateert met groot genoegen, dat
de a.s. veriaezingen allerminst invloed
hebben gehad op do besprekingen. (G e-
1 a c h). Hij bestrijdt dén aandrang voor
behoud van den duurtebijslag, nog wel bo
ven en behalve de salarisverhooging tot
100 pCt. Spr. acht dit niet in overeenstem
ming met de verantwoordelijkheid der Ka
mer, gezien den benarden toestand der
Rijksfinanciën. De volle duurte toeslag,
over 1918 toegekend, zou onvermijdelijk er
toe leiden, dat de duurtebijslag permanent
aan het salaris werd toegevoegd.
Het karakter van den duurtebijslag
maakt deze overbodig bij een salarisverhoo
ging voor" zoover déze komt tot aan den
duurtebijslag.
Intaisschen kan men niet al te principieel
zijn en daarom is dé regeling getroffen, dat
met ten minste 25 pCt. van den duurtebij
slag het nieuwe salaris het oudé moet over
treffen.
Wat de moties betreft, de Regeering zal
zich volkomen vrijheid moeten voorbehou
den voor zoover zij in strijd komen met
hetgeen do Regeering verklaart, kan deze
zouden gelukkige kinder on wezen, die een
maal zouden opzien naar het zonnige ge
zichtje en zich nesbei en in den vasten greep
van ha-ar armen'
HOOFDSTUK VIL
„Zooals hot In het begin was.''
„Lieve Freda, wat moet- ik doen?" Aus
tice liet het telegram, dat juist was binnen
gebracht, op den grond vallen, toen zij
haar vriendin aanzag met verlegenheid) in
do oogen. „Luke telegraieert, dat Carrie
heel ziek isdat. hij met haar teruggekeerd
ia naar do Hall en dat zij mij bij zich wil
hebben. Wat ter wereld moet ik met Hilary
doen?"
„Ik wil niet zoo onbeleefd zijn te zeggen
„dat hob ik je gezegd," antwoordde me
vrouw Marston. „Ja, alles wél beschouwd,
geloof ik toch wel. dat ik dat doe, zelfs op
gevaar af onbeleefd te zijn Lieve kind, dit
is nu juist wat ik je gezegd heb, dat er ge
beuren zou. Niet juist de ziekte van Lady
Fra-mley, maar iets. waardoor je het
meisje een vreeselijken band zou vinden. Nu
is dat „iets gekomen."
„Ja." Austice bukte om het rose papier
op tc rapen en las bet langzaam over. „Ik
ben bang, dat Oarrie bepaald heel erg is.
Het is volstrekt niet iets voor haar noch
voor Luke om na-ar de Hall te gaan. Ik zou
eer verwacht hebben, dat zij het nog eens
met- een andore badplaats r/ouden probe
ren. tenzij dé arme Carrie ieder ge zo n d-
1)eidsétablissenient in het Vereenigd Ko
ninkrijk en da-artmiten bezocht had."
„Wou je broer dat je dadelijk kwam?"
Mevrouw Mardon lag achterover in een
me< kussens aangevniden fauteuil en strek
te de hand uit naar het Leiegram, dat Aus
tice liaar toestak.
niet anders doen dan ze naast zich neerleg
gen.
Nader verdedigt spr. dan nog de klu<*se-
indéeling.
Door de regeling van 75 pCt. zullen
slechte enkelen geschaad worden, doch
moeilijk is een regeling, die allen zou be
vredigen. Spr. herhaalt, dat de 100 pGt.
der verhoogingen van de Staatscommissie
niet gegeven kan worden. Spr. heeft dan
ook bezwaren tegen de amendementen, om
dé verhooging tot 100 pCt. op te voeren en
do klasse-indeeling te doen vervallen. Werd
een der drie amendementen aangenomen,
dan zou spr. schorsing dér beraadslaging
moeten vragen en do Re-geering de Kroon
verzoeken de ontwerpen in te trekken.
De kosten van deze amendementen zou
den 8 millioen bedragen.
Spr. wijst op den toestand van 's lands
financiën. Do kosten voor artikel 192 der
Grondwet- zullen mi alleen gevonden kun
nen worden uit de hoogere opbrengst der
middelen boven dé raming. Bovendien zijn
er nog de salarisverhoogingen voor de mili
tairen. Deze en ander© uitgaven kunnen
alleen bekostigd' worden bij aanneming van
alle aanhangige belastingontwerpen. Voor
dé onvermijdelijk© uitgaven zal 35 a 50 mil
lioen per jaar uit nieuwe belastingen ge
vonden moeten worden.
Met dezen toestand moet d© Regeering,
maar ook d© Kroon rekening houden.
De VOORZITTER doet mededeeling van
een schrijven van den Minister van Finan
ciën btreffend© het wetsontwerp voor het
goederenverkeer met het buitenland, waar
bij ook geregeld is de credietverleening aan
het buitenland. De Minister acht het met
het oog hierop van groot belang, het- wets
ontwerp nog af te doen voordat de Kamer
uiteengaatanders zouden ook moeilijkhe
den ontstaan toof de Regeering, inzonder
heid voor den Minister van Financiën.
Replieken.
De heer KETELAAR verklaart zijn
amendement betreffende 100 pCt. verhoo
ging t-0 zullen intrekken.
Spr. dient een motie in, de wenschelijk-
heid uitsprekend!©, dat de 100 pCt. verhoo
ging niet later dan 1920 zal ingaan, aange
zien de termijn tot 1923 te lang moet wor
den geacht.
De heer DUYNSTEE repliceert-, daarna
de heer KOSTER. Laatstgenoemde klaagt
over do onvoldoende salarieering van de
ambtenaren van poet- en telegrafie.
Hierna dient dé heer VISSER VAN
IJZENDOORN nog van repliek en ver
klaart zijn amendement in te trekken.
Ook de heer KNOBEL repliceert.
De vergadering wordt verdaagd tot
Woensdagmorgen te elf uren.
Het verslag va» den Leidschen
Bestfuurd ersbond
Geachte Redactie.
Wij lazen in Uw Blad van Zaterdagavond
een recensie van het door onzen Best-uur-
dersbond uitgegeven jaarverslag, naar aan
leiding waarvan wij gaarne een paar op
merkingen maken. Gezien Uw vrijgevigheid
om aan het- door ons bedoelde, niet in het
algemeen belang geplaatst©, maar van po
litiek druipende stukje een zoo groot ge
deelte van Uw kostbare plaatsruimte te
wijden, zult U ons het plaatsen van een
paar ka-ntteekeningen niet weigeren.
Onze moedige oclioon onbekende aan
valler, die grooten angst voor nullen schijnt
to hebben, speciaal voor nullen, welke
voorkomen in de bedragen, die van over
heidswege ter leniging van dén bestaanden
nood beschikbaar worden gesteld, laat zich
wel een beetje in de kaart kijken. En het
feit dat juist de Leidsche Bestuurdersbond
of de Duurte-commissie het doorgaans zijn,
die het meest krachtig op dergelijke voor
zieningen aandringen, verklaart veel van
zijn heftige ontboezeming aan ons adres.
De angst voor verhooging van zijn be
lastingaanslag, ziedaar de reden, waarom
hij toornt tegen ons, die altijd nog maar
meer vragen.
„Ja, dadelijk; en wat moet ik toch met
Hilary doen? Ik kan haar niet alleen op
mijn bovenwoning la-ten; ik kan haar niet
haar voogd zenden, die behalve alle ander©
bezwaren toch een betrekkelijk jonge man
is. en naar de Hall kan ik haar in de ge
geven omstandigheden natuurlijk ook niet
meenomen."
„Vraag mij maar niet of ik voor haar
zorgen wil," zei Freda gapend en lachend;
„het spijt mij erg van Lady Framley, en
het spijt- mij ook. dat je je in moeilijkheden
bevindt, maar ik moet jo eerlijk zeggen:
het is je eigen schuld. Als je naar mijn
woorden vao levenswijsheid gelukUrd
hadt, zou je het. meisje in het geheel niet
bij je genomen hebben. Het i3 een aller
liefst meisje, dat geef ik gaarne toe, maar
ze is een bancl en dat is dé heel© zaak."
„Ik kan niet zeggen, dat je me veel
belpt." Austice lacht© droevig.
„Lieve, boste kind, ik geef mij zelf niet
uit voor een helpster met- een groot© H. Ik
bemoei mij nooit met eens anders zaken.
Als ze zich moeilijkheden op dén hals ha
len, dan moeten ze er zelf maar zien uit te
komen," antwoordde Freda ongevoelig.
Het eenrige, wat ik verzoek, is, dat jo Hi
lary niet hier laat. Ik kan geen jonge meis
jes gebruiken."
t Er was bepaald een bedroefde blik in de
oogen van Austice.Freda- vertoond© zichzelf
in een daglicht, dat verre van aangenaam
was, en haar vriendin vroeg zich even af of
Freda altijd zoo hard-en zoo zelfzuchtig ge
weest way. Of was zij tot nu toe blind ge-
weert voor die gebreken?
„fk had geen plan haar hier tc laten."
Zelfs in de stem van de zachte Austice was
een scherpe klank.
„Ik wou jo volstrekt niet met haar lastig
.,F.r is voor die arbeiders al meer dan g»»
nP°£ Sedaant en het moet nou maar een»
uit zijp» want het kost onze belaetJngcenteflL i
maar", ziedaar de grondtoon van het heel» I
stukje.
Wanneer hij spottenderwijs de conclusie
trekt", dat het onze Bestuurdersbond ia^
cüe eigenlek de laken9 uitdeelt en achter d«
schermen aan de touwtjes trekt", moeten
wij hem antwoorden, dat hiervan natuur*
lijk geen sprake ia. Daarvoor moeten wa
eerst nog een beetje meer macht, vooral po*
litieke macht, op die heerschende klasse ver
overen. Wel echter beweerden we, en' hou*
den we vol, dat onze Bond de opstuwende
kracht vormt, die meermalen noodig waa
om de betrokken autoriteiten tot krochti-
ger ingrijpen t© bewegen.
Een bewijs? Zi© naar de kleinere plaat
sen, ook in den omtrek van Leiden, al*
Katwijk, Rijnsburg, Zoeterwoudé, Voor
schoten, enz. Ho© i3 daar do toestand met
betrekking tot de levensmiddélcnvoorzie-
ning? Immers doorgaans meer dan treurig.
En daar is de burgemeester het poten
taat] e, cKe< geholpen door den veldwachter,
alles zelf regelt en geen beteekenonde ar
beidersorganisatie, düo d©n noodigen aan
drang kan oefenen.
Wij kunpen onzen aanvaller, om niet ta
uitvoerig té wordén, niet op dén voet vol
gen, anders zouden we kunnen aantoonen
hoe hij, in zijn ijver ora ons als „afpersers"
aan de kaak te stellen, de waarheid' een
weiiKg uit het oog verliest.
Typisch is zijn uitlating over „d'e salaris
verbeteringen, die tegenwoordig in dé
lucht hangen.!" De woordspeling is heel
aardig. Inderdaad hangen er heel wat sa
larisverbeteringen in dé lucht. Alleen wat
erg hoog en moeilijk bereikbaar.
Dan heeft hij een verklaring gevonden,
waarom het ledental van onzen Bond zoo
sterk toeneemt. Dit komt-, omd-a-t heb een
tijd van „halen" is. Ja, inderdaad1, er is
voer arbeiders in deze tijd veel t© halen.
Gebrek en ellende te over. Neen, wanneer
thans de arbeiders, en ook dé Katholieke
arbeiders, die gij in Leiden tevergeefs
schijnt t© hebben gezocht-, maar er toch zijn,
lid worden der modérn© vakbeweging, is
dit niet om te „halen" in den zin zooals gij
bedoelt, maar om zich een sterke macht to
vormen 'om af te dwingen datgene, wat- gij
en uw gelijken Iran eigener bewegine nonifc
zult geven, namelijk een menschwoardig
bestaan.
Intusschen wc-nschcn wij u van gan-scher
harte, dat gij, die naar u meedeelt net even
tjes buiten de diverse grenzen van ct-eun
valt, waaruit ïrij cte ruime grenzen, dia
daarbij over het algemeen gesteld zijn, de
conclusie trekken, dat gij het neg zoo be
roerd niet hebt, dat ge zeer spoedig in de
pcsik'e komt d^r zich in weelde badende ar
beiders, die al maar .halen".
Dankend voor de plaatsruimte.
J J. VAN STRALEN,
secr. L. B. B.
Uit de muziekwereld.
In plaats van wijlen den heer C. van der
Linden is tot hoofdredacteur van de „Mu-
ziekbode" benoemd de heer M. C. v. d.
i Rovaark, hoofdredacteur van het weekblad
„Toonkunst".
Nieuwe uitgaven.
Verschenen zijn; 1. Onteigeningswet; 2.
wet middelbaar onderwijs; 3. Landaib iders-
wet; 4. Pensioenen gemeen te-a mb te-: a en; 5.
Landstormwet; door mr. dr. J. H. W. Ver
zijl, referendaris ter gemeente-secretarie van
Utrecht. Uitg.: W. E. J. Tjeenk Willink
to Zwolle.
Platte Grond van Amsterdam in 1518, met
alle noodzakelijke aanwijzingen voor vreem
delingen. Bewerkt Hoor J. H. Sckmüil; prijs
75 cents. Uitg.: Van Holkema en Varen-
dorf, te Amsterdam.
„De Zwemeisch". Handleiding vckv fdas-
sikaal zwemonderricht, d'^or J. M. C. van
de Griendt en K. H. van Sctagen, leeraren
in de lichamelijke oefeningen te Groningen
en te Amsterdam. Uitg.: Nijgh en v. Ditmar'a
Uitg.-Mij„ te Rotterdam.
vallen ik vroeg j© werkelijk alleen maar
om raad."
„ORaadi!" Zij strekte haar. armen uit
boven haar hoofd en gaapte weer. „Raadi ia
een lieel goedkoop handelsartikel, gemak
kelijk t© geven. Als ik in jouw plaats was,
zou ik telografeeren aan den voogd van het
meisje, en hem vragen een ander tehuis
voor haar op to zoeken, tijdelijk of voor
goed, zooals do omstandigheden het mee
brengen. In dien tusschent-ijd
„Mijnheer Dunbar." Do stem van het ka
mermeisje brak het einde van den volzin
af, en Freda trok zichzelf op uit haar fau
teuil om den schilder t© begroeten.
,,U komt als een soort Paris, om een
knoop door tc hakken, een verwarde streng
uit ©Ikaar t© halen, een appel toe te ken
nen wat deed Paris ook weer?" riep me
vrouw Marston mevrouw Derfield en ik
waren op het punt handgemeen te worden
cn u kwam juist- op' t psychologisch oogen
blik binnen. Ik geloof, dat heb Salomo is,
waarbij ik u moet vergelijken, on niet Pa
ris. Het was Salomo, die het kind-je in
tweeën zou laten hakken, nietwaar?"
„Ik geloof niet-, dat ik geschapen ben om
kinderen in tweeën te hakken," antwoord
de Tony lachend; „maar als ik u met iet©
van dienst kan zijn. zeg het dan als 't li
blieft. Wat is de knoop of do verword»
streng of het kind'? Ik heb d'e toespeling©»
niet- heel goed begrepen."
„Mevrouw Derfield heeft een jong melsj©j
aan te bieden," antwoordde Fredia, voortik,'
Austice een woord in het midden kon breó-
g©n..ten minst©, ze a't leelijk opgescheept
met een jong meisje en ze weet er geea
road mee. Misschien kan uw mannelijk
brein het raadsel oplossen."
i (Wordt vervolgd), j
