In vroeger dagen
LEIDSCH DAGBLAD Dinsdag 5 Februari
Tweede Blad
Anno 1918.
t Nederland en de Oorlog
FEUILLETON.
Nth 17773b
Nota-Van Beresteyn over de peulvruchten.
Het lid van do Tweede Kamer, de hoor E.
Tan Beresteyn, heeft aan de leden der Kamer
'de nota over de peulvruchten doen toekomen,
jïvcIIj de commissie van rapporteurs op hel
.wetsontwerp inzako beschikbaarstelling van le
vensmiddelen aanleiding heeft gezien tot hot
©tellen van eenige vragen aan den minister van
landbouw.
De beer Van Beresteyn zegt iu zijn nota, dat
'de Memorie van Antwoord, in plaats van be
hoorlijk beantwoording der in het V«4orloopig
iVorslag. gestelde vragen en verdediging van
het beleid met bewijzen gestaafd, zeer fange
en vago algemeene beschouwingen geeft, waar
aan de bewijzen veelal ontbreken op punten,
waarop hel aankomt- Na lezing van do para
grafen bv. over do peulvruehen. do rijst, het
yleesch e.a.. kan men de gedachte niet onder
drukken, dat de Kamer door verwarde voor
stelling van zaken zoodanig op een dwaalspoor
wordt gebracht, dat zij den rechten weg niet
meer kan vinden. De minister volgt hierbij de
houding, die. bij aangenomen heeft bij de kaas
interpellatie op 12 Decepbcr, waarbij do Ka
mer zoo zegt do beer Van Beresteyn zeer
onvolledig en verwarrend werd ingelicht
Als een voorbeeld, hoe do Kamer ook thans
Wordt voorgelicht, geeft de heer Van Beresteyn
©en opstel over de peulvruchten.
Wij. moeten volstaan met thans een enkelen
greep uil de nota to deen. Rosumeerende komt
de heer Var. Beresteyn tot de. volgende slot
som
j\ De minister* becijfert het verlies op den ouden
^>gst 1915 op 3.960 000 Hier is de schade
geschat op 10.789.65i een verschil van 7 mil-
lioen gulden, dat zijn oorzaak vindt iu:
a. verlies op tie gedeponeerdo peulvruchten;
b. verlies op de afgekeurde peulvruchten;
c. te veel betalen voor den oogst 1910;
d kosten 'xi uitgaven;
Deze inbezitname is blijkbaar door de om-
©tandigheden niet noodzakelijk geweest, want
anders had de minij Ier aanstonds de oogst 19 IC
ook moeten vorderen en do oogst 1915 niet moe
ten laten leggen in de veemen, zonder dezo to
distrihuecren.
De geschiedenis geeft nog aanleiding tot het
maken van enkclo opmerkingen.
lo. Het verbinden onzer distributie aan den
export werkt prijsopdrijvend op de markt. Fei
telijk worden onze landbouwprijzen dan bepaald
door wat liet buitenland wil betalen en hooge
prijzen voor zaden en peulvruchten werken
weer remmend op de graanproductie, hetgeen
prijsvchoogir.g der graanprijzen ten gevolge
hoeft.
2o. Gemis aan samenwerking tusschen de
Commissie van Bjjstaud en 't ministerie van
oorlog heeft verkeerd gewerkt. Terwijl de mi-
oister van oorlog tot verlenging van contract
met 't oog op export de gelegenheid opent, over
weegt de minister van landbouw sluiting der
grenzen
3o Op welke wijze worden al dergelijke za
ken gcfinancieexd'? Betaalt het ministerie van
financiën, on zoo ja, uit welken post?
4o Bij de afwikkeling hebben do fatsoenlijke
vcrkla ringhouders slechts hun kosten terugge
kregen. Zij die hun verklaringen voor hooge
prijzen verkochten, hebben wins tea gemaakt,
hetgeen zeer wel anders geregeld had kunnen
worden. Zoodoende werkt men van overheids
wege speculatie in de hand.
De Nedarluudsche Bank en de Noder-
lnndsclic belangen in Rusland.
De Nederlandsche Bank wenscht het ini
tiatief te nemen tot het verkrijgen van een
zoo volledig mogelijk overzicht over den
aard en den omvang der Nederlandsche be-
iADgen bij en in Ruskind. Wat de Russische
Staats- enSpoorwegfondsen, andere Rusai-
sche effecten en Russische coupons, door
Nederlanders gehouden, be reft, hce t d: Ver-
seniging voor den Effectenhandel te Amst.r-
dam reeds aan de Fondscommissie uit haar
midden, in sam inwerk ng me afgev. a digden
ran de Vereeniging van E.f.c enhroldaren
te Rotterdam en. van den Provincialen Bood
voor den Effectenhandel, te 's-Gravenhage
tfo de heeren C. E. ter Meulen (firma Hope
Co.) en Paul May (firma Lippmann, Ro
senthal Co.), de opdracht gegeven zich
bepaaldelijk-te belasten met de waarneming
ran de belangen van houders van derge
lijke waarder. Deze houders hebben zich
dus te zijner tijd te wenden tot de genoemde
.commissie, waarvan voorz. is de heer W. G.
Wendelaar en secretaris mr. -T. M. van Sons-
béeck, kantoor houdende in liet gebouw van
de Yercenigihg voor den Effectenhandel, te
Amsterdam.
Wat de geldsaldi bij banken in Rusland,
ten name en voor rekening van Nederland
sche belanghebbenden geboekt en wisselver
bintenissen met Russische banken of parti
culieren, door Nederlanders afgesloten, aan
gaat, noodigt de Nederlandsche Bank de be
langhebbenden uil, haar daaromtrent zoo vol
ledig mogelijk opgaven te verstrekken. Deze
opgaven worden door de Nederlandsche Bank,
bij voorkeur door middel van in Nederland
gevestigde Banken of bankiers in entvangst
genomen. Desgewenscht kunnen zij ook
rechtstreeks aan de Nederlandsche Bank,
Amsterdam, worden gericht. De Nederland
sche Bank zal van deze opgaven onder vol
strekte discretie kennis nemen.
Wat eindelijk belangen betreft, die niet
onder de bovengenoemde rubrieken te rang-
I schikken zijn, ook daarvan kan aau de Ne-
deilandsche Bank opgave worden gedaan.
Het is immers de bedoeling der Ned:rland-
I sche Bank, dat de uitslag van het in te
j stellen onderzoek naar de gezamenlijke be-
j langen van Nederlanders bg Rusland, zco
volledig mogelijk zij.
De besprekingen, welke onlangs hebben
plaats gehad, hebben doen zien, dat op de
j gewenschte samenwerking tusschen de cn-
j derscheidene belangen, mag worden gere
kend.
Schadeloosstelling bij mijnontploffingén.
Door dem burgemeester van Velsen is aan
de burgerij medegedeeld, dat voortaan door
omroeping of op andere wijze zal worden
medegedeeld wanneer aangespoelde mijnen
zullen worden opgeruimd.
Ieder wordt nu uitgenocdigd daarmede
rekening te houden, aangezien het toekennen
van schadeloosstellingen alleen zal worden
overwogen wanneer fouten aan militaire zijde
zga gemaakt.
De beschuldiging legcu do firma
I Blad en Prins.
De firma Blad en Prins heefc het noodig
geoordeeld in een adres aan de leden der
Staten Generaal zich te verdedigen tegen
de besch
As J.Jzn.
Zoo betoogt de firma Blad en Prins: „Het
is onjuist, dat de vaststelling van een maxi
mum-prijs de strekking heeft, om de zouters
en drogers te be voord celen.''
Voorts merkt de firma Blad en Prins op,
dat aan haar voor 2-5 van 65 inrichtingen
vergunning tot drogen en zouten werd ge
weigerd; dat het onjuist is, dat wie vergun
ning wilde hebben, slechts loondroger der
firma Blad en Prins behoefde te worden;
dat het onjuist is, dat de firma knoeide met
seldery-contracten of dat de t.e'.t van selderij
bevoordeeld zou zijn boven anderen teelt
Ook noemt de firma het onjuist, dat zij links
en rechts op ongeoorloofde wijze haar te
velde staande kool veilde en dal zij bg her
haling misbruik maakte van vóórwetencchap
der regeeringsmaairegelen.
Liaances voor Nodorlandsclie goederen
iu Engeland.
Het gerucht, als zou de Engelsche regee
ring Jicenees geven voor goederen, welke
voor Hollandsche rekening in Enge'aui lig
gen, kon ter beurze te Rotterdam nog n et
bevestigd worden.
Bij informatie bij verschillende expediteurs,
wier klanten goederen in Engeland hebben,
bleek, dat de toestemming der. Engelsche
regeering om deze te vervoeren nog niet
was afgekomen. Evenmin had men bericht
ontvangen, dat de licences spoedig verstrekt
zouden worden. Alleen was bekend, dat de
onderhandelingen over deze aan^e egeu: eil
in een zeer gunstig stadium waren geko
men en een oplossing binnenkort te gemoet
gezien kon wo.den.
Er moesten echter nog formaliteiten ver
vuld worden, waarvoor de aanwezigheid van
mr. Snouck. Hurgronje in Engeland noodza
kelijk was.
Officieel was belanghebbenden meegedeeld,
j_ dat de onderhandelingen <nog gaande waren
I en een gunsiig verloop nemen. („Tel.")
Bunk(V*voorwaardon van Amerika.
Onder leiding van den heer B. EL de Waal,
öhef van de afdceling handelspolitiek en
consulaire zaken aan het departement van
Buiten]an-dsohc Zaken, had gistermiddag
in het dopartémentsgobouw een vergadering
van .bel an gh ebben don bij de scheepvaart
plaats, ter bespreking van de nieuwe bun-
kervoorwaarden van Amerika.
Maximum prijzen van jams en
marmelades.
Dc minister van Landbouw heeft do vol
gende maximumprijzen voor jam of mar
melade vastgesteld:
A. Groothandelprijs voor jam of marme
lade, verpakt in emmers, tubs of kistjes:
pruim appel jam f 0.70 per K.G.; de andere
soorten, f 0.79 per Iv.G.
Voor de verpakking mogen geen kosten
in rekening wordeïf gebracht.
I>. Kle in li an I e Iprijs, voor welken jam, of
marmelade uitgewogen zal mogen worden te
koop aaugebidcn of verkocht: pruinmappel
jam 85 cent per K.G.; 9 cent per 1/10 K.G.j
frambozenjam, frambozen- en bessenjam,
kersenjam, aarbeionjam, roode bessenjam,
reine claudejam en 'oranje marmelade, alles
95 cent per K.G.; 10 cent per 1/10 K.U.
De vaart op Scandinavië.
Men meldt uit Amsterdam
Van betrouwbare zijde vernemen wij,
dat het tijdelijk verbod van uitvaren van
Nederlandsche schepen naar Scandinavië is
opgeheven, uitsluitend voor schepen, bene
den 509 ton. Verschillende ldcinc scheepjes
hebben van dio opheffing gebruik gemaakt
om naar die landen to vertrekken. Voor
de groote schepen blijft dit verbod nog van
kracht.
I
j Visch.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake
de Voedselvoorziening deelt mode, dat
ovep de maand Februari een eenigszins
ruimer© aanvoer van zee visch mag wor
den verwacht, dan in de vorige maanden,
aangezien een aantal zoilloggers en beu-,
gers de diepzeevisseherij hebben hervat.
Tpch mag niet op aanvoeren gerekend
worden, welke het mogelijk zullen maken
aan de groote vraag naar"zcevisch te vol
doen. Er bestaat n.l. nog steeds weinig
uitzicht op een spoedig uitvaren van de
stoomvisschersvloot 'en zoolang deze vloot
niet aan de visscherij kan deelnemen, zijn
geen aanvoeren te verwachten, welke vol
doende zijn om in dc bmncnlandsche be
hoeften te kunnen oorzien.
Van de regeeringsvischsoorten zullen de
bovenbedoeld© zeilschepen v.n.l. schei visch
schol, wijting on gul aanbrengen, zoodat
dezo soorten op beperkte schaal voor de
gemeenten beschikbaar zullen kunnen
worden gesteld.
De Zuiderzoevisschcrij zal voornamelijk
spiering en misschien in hot laatst der
maand baring voor de distributie van re-
geering^wege opleveren.
Aangezien de voorraden Noordzee-
haring nog slechts uit betrekkelijk gerin
ge partijen bestaan, zal de verkoop van
dezo haring en van Engelsche bokking
meer en meer beperkt en wellicht in den
loop der maand reeds geheel gestaakt
moeten worden—
Een gavaarlijk deserteur.
Do Duitschcrs schijnen een nieuwe
springstof te hebben, die groote kracht
kan ontwikkelen, zooals aan de grens
bleek, waarbij een Nederlandsch officier
nog ernstig werd gewond.
In de omgeving van Sluis wilde een
Duitsch militair deserteere-n, een feit, dat
zich trouwens weer dagelijks voordoet. De
soldaat kwam aan de draadversperring,
gewapend met vier handgranaten en eeni
ge zonderlinge busjes. Blijkbaar was het
zijn doel, de versperring te vernielen. De
man hanteerde het busje, dat een krach
tig© ontplofbare stof bevatte en waarmee
•hij de vier granaten kon doen springen.
Hij had slechts cenige seconden den tijd,
om zich uit de voeten te maken, maar
toen de ontploffing plaats had,, werd hij
nog in het been door een scherf gewond.
Een deel van de versperring werd ver
nield en de deserteur kon ongestoord
vluchten. De Duitscher had nog een der
zonderlinge busjes, dat hij aan een Neder
landsch soldaat gaf. Deze overhandigde
het aan e_n officier.
Bij nader onderzoek van de stof, had
weer een ontploffing- plaats en den offi
cier werden hierdoor twee vingers" en een
duim afgerukt. („Tel.")
Reparatie-Ieder.
De Minister van Landbouw hóeft een
circulaire tot de burgemeesters gericht,
waarin hij o.a. zegt, dat het gebleken is,
dat er gemeentebesturen zijn, die door af-
giile van een t© groot aantal bons voor
reparatieleder (distributieleder als be
doeld in de Distributieregeling voor hui
den en leder) over een belangrijk groote-
re hoeveelheid van dat leder besofiikkeu
dan blijkens door hen van het Rijksdis-
l 'butickant je voor huiden en leder ont
vangen -kennisgeving, voor hen besctuk-
baar gesteld i:ar worden.
Zoo werd hem dezer dagen gerappor
teerd, dat er door een gemeentebestuur
ruim 1700 bons werden uitgereikt, terwijl
het aan die gemeente toegewezen kwantum
leder slechts toestaat ruim 800 bons af te
geven: een ander gemeentebestuur weder
heeft bons afgegeven zonder ooit om toe
wijzing te hebben gevraagd.
Indien een gemeente aan bons een groo-
ter ledergewiclit uitgeeft dan haar werd
toegewezen, komt de lederhandel distri-
butieleder te kort, met het gevolg, dat
ook inwoners van een gemeente, dio zich
wèl hield aan de voorschriften, gevaar
loopen, voor hun bons geen leder meer te
kunnen verkrijgen. Het aldus ontstane te-
kort kan door het Rijksdistributiekantoor I
voor huicfon en leder niet anders worden
aangevuld, dan door leder op de vrije
markt te koopen; dit is tegen een dubbel
zoo hoogen prijs*als waarvoor het onder
toepassing der distributieregeling de be
schikking krijgt over het distribntieledcr.
D© minister is nu voornemens, den ge- i
meentebesturen, wien het aangaat, de
kosten in rekening te brengen, welke op
vorenomschreven wijze moeten worden ge- j
maakt voor den aankoop van leder op de
vrije markt, opdat een onjuiste toepas
sing van gestelde regelen niet ten laste j
komen van degenen, die zich wèl naar de
gegeven voorschrifen gedragen.
Kaas.
Het bestuur der Kaasverecniging berïoht,
van. het Rijks Centraal Administratiekan
toor de inededeeUng ontvangen te bobben,
dat ingeschreven grossiers niet meer mo
gen leveren aan hotels, kloosters, gestichten
of andere inrichtingen die als rechtslreeksche
verbruikers zijn te beschouwen. Dc levering
aan deze inrichtingen zal thans door de zorg
der gemeenten geschieden.
Grossiers mogen in den vervolge cok niet I
meer leveren aan shïpchandlers en stoom- I
vaarlmaaischappijen. Deze moeten zich
voorzien van kaas door tussehenkomst van
het gemeentebestuur of bij den. plaatscljjken i
handel.
In verband hiermede, zijn alle aan gros-
siers verleende vergunningen tot het leveren
van kaas aan directe verbruikers ingetrok-
kon.
In beslag genomen.
Op den Dollard zijn door de bemanning
van een Nederlandsch rcehcrchevaartuig
dertig balen karwij in beslag genomen, die
naar een Duit-sche boot zouden worden ge
bracht.
Te Rotterdam, zijn voor de rogeering in
bezit genomen 400 kisten zeep, in veemen
opgeslagen.
300.
Een onzer correspondenten van het
,,Hbld." aan den Oostkant \an Gelder
land schrijft naar aanleiding \an het be
richt omtrekt don Nederlandsch en ser
geant- die na ©en Duitscke gevangenschap
v&n bijna een jaar eindelijk naar ons land
mooht terugkeer en, dat hem dezer dagen,
nog door een ontvluchten Franschen i
krijgsgevangene was medegedeeld, dat
zich in het „Sennelager", bij Paderborn
niet minder dan 300 Hollafidsche militai-
ren in gevangenschap bevonden. Deze lie- 1
den bestaan hoofdzakelijk uit soldaten, die
bij ccn poging tob smokkelarij in handen
van Duitsche militairen of zioh op hun
wandelingen t? ver op Duits oh gebied be
gaven. Enkele hunner zijn Nederlandsohe
deserteurs. Z© blijven allen in heb kamp
en moeten over dag voor het meerendoel
bij com ando's werken. Ze leven echter ge
scheiden van de krijgsgevangenen van an
dere nationaliteit.
Distributie van kindermeel
Volgens ..Dc Crisiscouranf' te ^Amsterdam is
eeip regeling voor de beschikbaarstelling van
kindermeel voor zuigelingen in voorbereiding
Zij zal waarschijnlijk reeds de volgende week
in werking treden
Het kamp voor Duitsche deserteurs.
Het k;in»p voor Duitsche deserteurs te Der
gen wordt een internationaal oord. Zaterdag
werden er weer 8 Chinceschc zeelieden, omdat
zij zonder middel van beslaan waren, in bet
kamp ondergebracht.
Kettinghandel.
Men schrijft uit Almelo:
Nu do bezitters van manufacturen verplicht
zijn geworden opgave te doen van hun voorra
den, is gebleken welke grooto hoeveelheden, ma
nufacturen zich nog te Almelo bevinden. Enkele
dier voGonadcn zijn voorloopig d w z. in af
wachting van de beslissing van den minister
in bezit genomen. Hoo de tegenwoordige
handel van dien in normale omi-landighedcn
afwijkt, is bij deze inbezitnemingen gebleken.
Ontvangt do grossier in gewone omstandighe
den zijn goederen \^n den fabrikant, thans is
in vele gevallen dit omgekeerd en levert een
grossier aan een fabrikant. L> het wonder, dat
do prijzen daardoor euorm stijgen?
Aanvoer van graan en veevoeder.
Aangezien er nog steeds ©enig misver
stand blijkt te bestaan omtrent de aan
voeren, die krachtens de* voorlaopigo met
Amerika getroffen© schikking ons land
zullen bereiken, wordt er nogmaal3 op
gewezen, dat d© aanvoer van overzee van
graan en' veevoeder eerst zal kunnen wor
den horvat, wanneer .eventueel dc defini
tieve economische overeenkomst met do
Entente mocH zijn tot stand gekomen,
doch dat," gelijk reeds is gemeld, krach
tens de voorloopige schikking uitsluitend
twee schepen, de „Zeelandia'" en dc „Sa-
marinda", met levensbehoeften voor ons
land uit Amerika hierheen zouden komen,
op welke schepen zich echter geen graan
en veevoeder voor Nederland bevindt-, ter
wijl bovendien ook de komst dezer schepen
nog niet volkomen vaststaat.
De door onze regeering gevorderde
graanschepen, welke tot dusver groot-en-
deels reeds gelost in Amerikaansdié havens
vastlagen, doch die van onze regeering,
vooral ook in het belang onzer reeders en
van dc schepelingen, thans vergünning
hebben gekregen, overeenkomstig de ge
troffen schikking, korte reizen te gaan ma
ken, zullen dus nog niet voor den aanvoer
\an graan en veevoeder naar ons land ge
bezigd worden.
Ondoelmatige inbeslagneming.
Voor het gerechtshof te Arnhem hoeft
een winkelier uit Driel terechtgestaan,
terzake dat hij een hoeveelheid erwten,
aan den Staat der Nederlanden toebehoo-
rende, had verduisterd. Op grond van de
Distributie*et was een hoeveelheid erwten
bij hem in beslag genomen. Bekl. deed
evenwel, of er niets gebeurd was cn bleel
.steeds doorgaan met het. verkoopen van
dc erwten, zoodat, toen hij later last
kreeg, de in beslag genomen erwten af ta
leveren, cr van den geheelen voorraad
niets meer over wab.
Het Hof overwoog, dat de bedoelde erw
ten wol door den Staat waren in beslag
genomen, maar daardoor nog niet in
eigendom aan den Staat waren overge
gaan, daar ze niet aan den Staat, waren
geleverd, zoadat beklaagd© daarvan eige
naar was gebleven, en er mitsdien van
verduistering van die erwten door be
klaagde geen sprake kon zijn. Bekl. werd
dientengevolge vrijgesproken.
Naar het Engelsch
i van Mevr. ALFRED SIDGWICK.
2)
Hoe zij iets van koristen wist, kan ik niet
verklaren, chvn* te zeggen, dat zij niet
doof, stom of blind was en dat zelfs op
Sceton illustraties soms hun weg vonden
naar het salon. Dezen zomer was er een
geweest met een portret van een juffrouw
Birdie Bollairs, dfio met den markies van
Caradoo getrouwd was. Tony had gezegd,
dat hij haar kende en dat zij a-ardig was,
maar dat haar zuster Winkio nog aardiger
was en zich minder op een afstand hield.
Het portret- van Birdie was dat van een
groote, jonge vrouw, die een tricot broek
en- een ketting droeg, haar tanden liiet zien
als zij lachte cn er, volgens Rocalinde,
dom en dik uitzag.
,,Ken je Lord Caradüc?" vroeg zij.
„Ja/* zei Ton3r. ,,Hij staat er niet in.'L
„Dat geloof ik wel. zei Rosalind», maar
Tony bleef er bij, dat Winkie BeJlairs $ar-
düg was. Daarover kibbelden zij, maakten
het weer goed en kibbelden kort daarop
weer over iets andere. Zij soeidden echter
hartelijk, on spraken af, dat zij elkander
zouden schrijven.
3>e herfst was spoedig voorbij gegaan ©n
na was het bijna Kerstmis, dat zij elkander
woor ©ouden ontmoeten. Maar onverwachts
gebeurde ©r iets, dat meer invloed op
Rosalinda's leven had dan iets anders in
haar jeugd; meer zelfs dan de drie jaren
op de school te Brussel. Zij liad juist haar
eerrt© bezoek gebracht on dit had haar iu
een onbekende cn verrukkelijk© wereld ge
voerd, waar do maatstaf van Sceton niet
erkend werd, en waar de draak gestoken
werd met hetgeen daar verboden was. Zij
had to Brussel grooto vriendschap aange
knoopt met een meesje, Ethel Willoughby
genaamd, en was den vorigen zomer met
haar naar do Ardennen geweest. Daar had
den zij zich aangesloten bij Jasper en La-
morna Knox, het bekende sehiïderspaar,
want Lamorna was een nicht van Ethcl en
had dezo on haar schoolvriendin onder haar
hoede genomen. Toen zij Rosalind© uit-noo-
cligden om in den winter bij hen in Corn-
wallis t-o komen loge eren,, was Lady Tuft
er tegen geweest, dat het meisje gaan zou.
De opvattingen van kunstenaars waren
niet do hunne, had zij tót haar zuster ge
zegd, en er was een neiging tot. lichtzinnig
heid bij Rosalinde, c5o de ouderen moesten
onderdrukken.
„Wij weten van wie zij die heeft," zei
Lady Tuft.
„Jasper en Lamorna Knox zijn in clen
loatsten tijd zeer beroemd geworden," had
mevrouw Cloaidesby er tegen in gebracht.
„Wat beteckent beroemdheid? dio maakt
niet, dat die menschcn behoorlijk leven. In
tegendeel."
„Mevrouw Knox is een nicht van je oude
vriendin, mevrouw Willoughby en door
haar opgevoed," voerde mevrouw Gloudes-
by aan.
„Maar zij ging schilderen," zei Lady
Tuft „eu huwde met een kunstenaar. Nie
mand weet, hoe of waar hij opgevoed werd
of wat voor menschcn Rosalind© in hun
huis ontmoeten zal. Je zult- tocli niet wil-
len, c5at zij de voetstappen van haar vader
drukt
Simon is beroemd geworden."
„Dos te meer schande voor hen, die zijn
schilderijen koopen. In aanmerking geno
men de manier, waarop hij jou behan
delde...." r'
,,Ik denk niet, dat do menschen, cl:© zijn
schilderijen koopen, weten, dat ik besta."
„Dat moesten zij dan weten. Wat moet
er van do zedelijkheid worden, als het man
non, zooala Simon voorspoedig gaat?"
Mevrouw Cloucfesby scheen dit niet. te
weten, want zij veranderde van onderwerp.
„Het was vriendelijk van mevrouw Knox
om Rosalind)© te vragen," zei zij.
„Heel vriendelijk. Tooneelspelers en kun
stenaars en dat soort menschen zijn vrien
delijk. Ik denk, dat het hun gemakkelijk
afgaat."
Lady Tuft sprak, alsof volgens haar
vriendelijkheid meer een dwaasheid dan een
deugd was, en met dit zeggen was zij
slechts de echo van de denkwijze van Sir
Lucius. Zij was dertig jaar getrouwd en
had in dien tijd de meeste van zijn denk
beelden en al zijn vooroordeel en overgeno
men. Zij stelde e;root belang in haar maal
tijden zij had het huis zoo keurig en netjes
in ordfo gehouden, dat men er haast geen
voet in durfde zetten, en zij vond Tony het
middelpunt va.n het heelal. Overigons had
zij weinig persoonlijks. Ondanks haar huis
houdelijkheid. was zij door ©n door lui, en
zij kon de grootste domheden zeggen met
eon zelfgenoegzaam voorkomen van wijs
heid. Anna was nog maar eon kind in de
kinderkamer, teen zij zelf trouwde, want
er was tien jaar verschil tusschen do zus
ters, en nu rij bijna vijfbig was, deed rij dik
wijls, alsof Anna nooit volwassen was ge
worden.
Sedert RosaJindc' groot was, konden de
zusters hot niet altijd goeij samen vinden.
Anna was treurig en st.il geworden, maar
in den laatstcn tijd minder toegevend dan
Sir Lucius wenscht©. Het was tegen zijn
zin, dat Rosalinde in Corhwallis was gaan
logeeren, en daarom was geen der rijtuigen
gestuurd, om haar vanavond te halen.
Haar naam was nauwelijks genoemd, ter
wijl zij weg was, en alles, wat mevrouw
Clou des by van haar vertelde, was mot
koelheid aangehoord.
Terwijl mevrouw Cloudcsby op den weg
waehtte, was zij benieuwd in welke stem
ming Rosalinde zou aankomen, enwat rij
zeggen zou, als zij hóórde, wat er gebeurd
was. Want 't was niet alleen 't verlangen
om haar te verwolkomen, dat do moeder
naar buiten in den storm gedreven had, om
het meisje te gemoet te gaan. Zij wilde
haar waarschuwen.
Eindelijk naderden de liehten van de
vigelante langzaam over den weg, en toen
zij dicht bij kwamen, riep zij don koetsier
aan. Hij zag haar en liield stil, zij stapte in
cn werd door Rosalind© verwelkomd met
een kreet van verbazing en blijdschap.
„Hoe kon u in zulk weer uitgaan, lieve
ling," zei het meisje. „Wat scheelt er
aan?"
„Waarom zon er iets aan schelen
„Waarom is u mo te gemoet gekomen?
Waarom sloeg u uw arm zoo vast om mij
heen? Ken ik uw manier van doen niet?
Wat is er Wat heb ik nu weer gedaan
„Die domme Tony! Hij deed een brief
aan jou in een enveloppe aan zijn moeder.
Er is een brief voor jou met een adres van
een vreemde hand.1^
„Wat een domoor!" zei Rosalinde. „Ik
zei hem niet te schrijven. Maar zij mooter
toch ook eigenlijk niete weten."
„Wat weten?"
„Dat Tony cn ik van plan zijn samen te
trouwen."
„Och, lieve, lieve," zei mevrouw Clou-
desby.
„Maar waarom niet, moeder?"
„Jelui bent neef en nicht. Hij is rijk on
jij bent arm. Daarenboven is hij geen man
voor je. Hij is over het geheel niet, wat ik
een man noem."
„Wat stond er in den"brief?"
„Het was een soort, minnebrief."
„Wat heeft u gezegd?"
„Ik kon alleen zeggen, dat ik er niet©
van wist."
„Dan moet u van den zomer wel blind
geweest zijn."
„Misschien was ik dat. Het. kan niet door
gaan. hoor."
„Waarom niet?"
„Zij hebben andere planneu. Amy
Pringle komt."
„Ik ben veel banger voor Winkie Bcl-
lairs."
„Lieveling, wie is Winkio Bell airs?
Tony zegt in zijn brief, dat hij met haar
gaat soupeeren."
„Daardoor heeft hij dan zijn brieven ver
wisseld. Zij treedt op in 't Cyprus-theater.
Zij draagt alleen maar een kralen ketting
en is zeer aantrekkelijk."
„Het spijt mo te hoeren, dat Tony tegen
jou over zulke menschen spreekt."
„Dat heeft hij niet gedaan, tot ik haat
portret, in de illustraties zag, en hc-m over
haar liet vertellen. Het is een soort aardig
heid tusBchen ons."
(Wordt vervolgd.)
