Leidsche Begrafenis-Onderneming „Piëtas"
Dir. H. KEEREWEER.
JINE fPANCAISE.
4'
pCt. Vrijwillige Leening
Staat der Nederlanden
groot f 500.000.900.-
tot den koers van 100 pCt.
Ti
DRUKWERK VOOR DEN HANDEL
MAISQN VAN DIJK
Leidsche Muziekschool,
KRISTAL
GLASWERK
Inschrijving op 2 en 3 Januari 1918
Voor den Oudejaarsavond:
Noordemdsplesn - Lelden.
Drukkerij „LEIDSCH DAGBLAD'
Telefoon 861.
Aalmarkt 16.
OUDEJAAR.
IMPERIAAL OESTERS
Kawasan
25350,
SS
0
O
H
né
Mocgewoerd "©§5.
Haarlemmerstraat 1@3"1
!v
KR
KOMIJN VELLED
- m
VAN DEN
van 9 tot 1 uur, en op 4 Januari van 9 tot 4 uur
In de uitnoodiging tot deelneming in de leening 19i4 werd
gezegd14315
Geheel hetzelfde geldt ook voor de thans uit te geven
leening.
Men raadplege verder het Prospectus.
Schoenwerk
op de Bons
F. VINKENSTEIN
{slaapkamer.
SPOEDIGE LEVERING.
FRAAIE UITVOERING.
FEUILLETON.
(verzoeke zoo mogelijk heden nog te bestellen).
HORS D'CEUVRE VARIES, HUZARENSLA, HARINGSLA,
V 14292 RUSSiSCHE SLA.
Verzoeke beleefd vroeg
tijdig te bestellen.
CLtc;-f£ s2Crt/VAB£i.V?v?6»S.
bekend gepaten
teerd middel tegen pijnlijke,
troebele ot gedurige Urine-
loozing. (Geheime Ziekten.)
Prijs t 2.40—/" 1.20. 7U0a
Leiden, Vischmarkt 25.
Steenschnnr 1.
Haarlem, Kruisweg 45.
Amsterd.jRembrandtplein 2.
Den Haag, Prinsestraat 80.
BOOM MARKT 13a.
De voorwaarden zijnvoor Piano f 36.2 uit één
gezin f32.Solo uur f 60, (Piano-, Theorie-en bijvakken
voor examen). Solozang f60.Viool f50.
Volledige opleiding tot EXAMEN voor PIANO.
(Spreekuur 123) 14336
l) (2 Lessee per week). TH. ENDERLE, Directeur.
Gedipl. „Conservatorium" Keulen, „Neue Academie tür
Tonkunst", Herlijn.
N
Cornedbeel per blikje
Leverpastei (Antou Ilunink) per blikje
Kundvleesehpastci per blikje 45 en
Blaasham per ons
Kookvleesch per ons
LudoD Medoc ;roude wijn) per flcsch.
Meiwijn per fleseh
Bessenwijn (rood en wit) per flcsch
Groc (alcoholvrij) per fleseh
Groe (alcoholvrij) per A fles i
Chocoladepoeder per ons
Anijstabletten per stuk
Anijsblokjes per stuk
100 ets.
60
65
37
9
24
w
85
w
57
V
55
110
n
(-5
40
6
9
1
9
en
gekarteld
krijgen een prachtigen
nieuwen gloed wanneer
U- ze reinigt met een
scheutje
in het waschwater.
Elmas geeft belangryke
zeep- en soda-besparing.
Overal verkrijgbaar a
f 0.35 p. fl. Vraagt gratis
brochure n d. Vert. Fa. 13.
MI5IND1SR8HA, Den Hang,
Sneek. 14308
Rlnun--c>'ij7.e
te kooj» nevraagd Prijs:
i>.7ö a I.—14309
Vi-Climarkt 5.
„Daar bet geld er wezen MOET, beeft de wet bepaald, dat, als de vrijwilligs
„leening niet voldoende zou opbrengen daarnaast een gedwongen leening
„zal worden uitgeschreven. Maar daartoe moet bet niet komen en mag h:t
„niet komen, 's Lands belang eisebt, dat de vrijwillige leening slagen zal en
„het eigen belang der bezittende wjjst in dezelfde richting."
Heeren Box-Rygbottines, met cn zonder lakneus, prima,
S8.met bon. Mansvetleeren Werkschoenen f4.50 met
bon. Vraagt, als do bons voor vrouwenschoenen komeD,
onze Dames zwartlaken één-bandschoentjes, prima gepende
zool, f2.met bon. Paardenleeren werk riemschoenen, zeer
solide, f2.50 met bon. Denkt er aan, dat men by ods
koopt tegen grossiersprijzen. U betaalt de pryzen, die wy,
vóórdat de bons uitgegeven werden, noteerden. Geen
extra-winsten! Dus naar VOLDERSGRACHT 4345.
Grossiers In Schoenwerk.
f
14307
Gevraagd tegen Februari
een flinke
R. K. JUFFROUW,
om in de huishouding behulp
zaam te zijn. Br. Bur. van dit
Blad onder No. 3931a.
Gevraagd een gemeubi
leerde Zit- en 14311
Brieven met prijsopgave
onder lett. P.V. aan G. ODÉ's
Boekhandel te Schiedam.
en uinn'K week.
Roman van SILAS K HOCKING
35)
Hij was er afkcerig van kwaad te denken
van een vrouw, die tot zijn kennissen be
hoorde. Evenals zooovele jonge mannen
koesterde, hij de bijgeloovige gedachte, dat
vróuwen van een fijner slof waren ge
maakt da-D mannen, dat zij meer prijs
stelden op zedelijke waarde, dat zij een
gevoeliger geweten hadden, dat hun aard
geestelijk dieper was, dat zij meer kinder
lijk onschuldig waren. Mannen was;en van
paklinnen, vrouwen van zijde. Hun klce-
re-n waren symbolisch. Mannen droegen
grove, eigen gesponnen flanellen, hemden,
sajetten kousen, schoenen met dikke spij
kers, maar vrouwen? Neen. Laat. een man
maar eens een winkelraam bekijken en zelf
Gordeelen. Zacht, glanzig, schitterend, zij-
acht'g, donsachtig, fijna maar woorden
waren bijna zelfs te grof om het te beschrij
ven. En de kleuren waren de uiterlijke
teekenen van do innerlijke fijnheid. Vrou
wen waren anders dan mannen van een
fijner materiaal geweven, uit fijner stof
gevormd.
Dat was Jmpey's onbewust of onwille
keurig geloof. Jane Bardell was ccn vrouw.
Een vrouwelijke vrouw, die er goed uitzag,
cn daarom, naar men zou mecnen, niet. tot
een handelwijze 1n staat, die in een man
laag en laf zou genoemd worden.
Zijn gedachten bleven bij den buitenkant
van de zaak. Hij trachtte haar te veront
schuldigen. Te veronderstellen, dat zij op
zettelijk, boosaardig, in koelen bloede had
gelogen, zou gelijk staan met zijn ideaal in
het hart te treffen. Zij had zich zeker ver
gist.
Een paar dagen lang gelukte het hem
zich de zaak uit het hoofd te zetten, maar
zij meldde zich weer aan. Hij herinnerde
zich hoe verbaasd Winifred had geschenen,
toen hij haar vertelde, dat Jane hem had
meegedeeld, dat zij was uitgegaan. Zij had
die bewering niet tegengesprokenmaar
waarom was zij zoo verbaasd geweest
Adela was zeer gedecideerd geweest. Jane
moest het hebben geweten. Ondanks hem
zelf drong zich de overtuiging aan hem op,
dat Jane hem met opzet had bedrogen. Hij
wensclite dat niet te gelooven. Hij wor
stelde met de overtuiging zooals hij met
een sluwe en machtige verzoeking zou
d-oen maar het bewijs was te overtuigend,
er waren to veel aanwijzingen.
Maar waarom?
Dat was een vraag, die zijn gedachten
nog dagenlang bezig hield. Hij was niet
ijdel. Hij verbeeldde zich geen oogenblik,
dat elk huwbaar meisje, dat tegen hem
glimlachte, met hem wenschte te trouwen.
Hij riop zich zijn vele bezoeken te Stone-
liurst te binnen, herinnerde zich hoe hij
dan meestal Winifred niet had te zien ge
kregen, en wel doordat Jane dan volkomen
beslag op hem had gelegd.
Op een morgen werd hij verschrikt uit
ccn zwaren slaap wakker. Het scheen, dat
zijn brein 's nachts aan het werk was ge
weest. Hij zag alles in een helder, bijna ver
blindend licht.
Ais men een zekere reden, een motief
aannam, dan volgde al het andere met een
bijna wiskunstige nauwkeurigheid en zeker
heid. Maar kon hij zich niet vergissen wat
het motief betrof?
Eén ding echter was volkomen duidelijk.
Een vrouw, die eenmaal loog, was iemand,
op wier woorden men geen staat kon
maken.
Zij had hem gezegd, dat Winifred uit
gegaan was; terwijl zij wist, dat die be-
j wering onwaar was. Zij had hem verteld,
dat Winifred aanleg tot krankzinnigheid
in haar bloed had. Kon dus die laatste be-
I wering ook niet onwaar zijn?
Hij sprong uit zijn bed alsof een spiraal
onder de matras was losgesprongen. Hij
voelde zich zoo licht als een -veer. Zijn hart
1 was opeens vol hoop, do neerslachtigheid
der laatste weken dreef weg als een onheil
spellende wolk hij wenschte dadelijk do
juistheid van zijn gissing te toetsen, te be
wijzen, dat Jano Bardell's zorgvuldig ver
zonnen verhaal van het begin tot het eind
onwaar was.
Hij herinnerde zich, dat zij hem de be-
lofto had afgeperst, daarover nooit te
spreken. Waarom had zij dat gedaan?
Waarom had liij haar nooit, eer verdacht?
Waarom had hij zonder bedenken een ver
haal als waar aangenomen, dat reedis dade
lijk ongerijmd scheen?
Hij zag een nieuwe taak voor zich liggen.
Hij moest- bewijzen, dat Jane Bardell's
verhaal onwaar was. Maar hoe moest hij
beginnen en waar
HOOFDSTUK XV,
Twee brieven,
Richard Bardell was een veertien dagen
te Felberg geweest, toen de portier hem op
een morgen bij het beneden-koanen eon
pakje brieven overhandigde. Hij bekeek
haastig en angstig de adressen, stak twee
er van in zijn zak en keerde zich toen naar
Adela, die zich vlak achter hem bevond.
Hij voelde, dat zijn handen beefden en dat
het bloed uit zijn wangen week, maar hij
vermande zich cn wendde zich glimlachend
naar zijn dochter.
,,Twee brieven voor jou, Adela," zei hij
op heeschcn toon. Eén er van is van
Jane
„En do ander van Winifred," viel zij
hem in de recle, terwijl zij de brieven uit
zijn hand nam en de adressen bekeek.
Zij merkte haars vaders agitatie niet op.
Brieven van huis waren altijd een gebeur
tenis en zij was spoedig geheel verdiept in
het lezen der beschreven velletjes.
,,Ik ga dadelijk het ontbijt bestellen,"
zei hij als terloops. „Jij kunt. dan volgen,
als je je brieven hebt gelezen."
„Ja, doet u dat," zeido zij opkijkend.
„Ik wil vanmorgen graag thee hebben,"
daarop bepaalde zij zich weer bij haar
brieven.
Bardie!! trad met- zware schreden de eet
kamer binnen en ging bij een tafeltje voor
het raam zitten Hij maakte geen aanstal
ten de brieven to openen, die hij nog in
zijn hand hield. Het waren de brieven in
zijn zak die hem verontrustten. Eén daar
van wae van Sandy Brimstone, de ander
van sir Jasper Fenlove. Hij had in maan
den niet van Sandy gehoord en was begon
nen to hopen, dat hij nimmer weer van hom
zou hooren. Zoo gelukkig was hij echter
niet. Sandy was iemand, die nooit een
schuld1 vergat of een onrecht vergaf. Waar
om hij zich zoo maandenlang had stilgehou
den, was Bardell een raadsel. Hij was nu
bevreesd, dat hij een met zorg beraamd
plan had uitgebroed. Hij wae benieuwd
hoeveel hij zou n betalen, om zich
van zijn stilzwij e verzekeren, be
nieuwd of hij ooit ye>. r, zoo lang hij leefde,
een dag van werkelijken vrede of vrijheid
zou hebben. Werkelijk, de weg van over
treders was moeilijk. Het zweet stond in
dikke druppels op zijn voorhoofd en zijn
handen beefden hevig, toen hij cfc brieven
in zijn hand open scheurde en ccn blik op
hun inhoud sloeg. Adela zag hij haastig
met schitterende oogen en een blos van
opgewondenheid op het gelaat door de
ruime eetkamer komen. Hij trachtte op zijn
gemak te schijnen, maar hij was uiterst
bevreesd, dat zij zijn zenuwachtigheid zou
opmerken.
„Wat denkt, u wel, vader?" zei zij, zich
aan den anderen kant der tafel in eer
stoel latende vallen.
„Toch geen*slechte berichten van I»op
hoop ik?"
„Neen, niet bepaald slechte berichte u
maar ik maak mij toch ongerust. Winifred
gaat naar het buitenland."
„Wel, waarom behoef jij jo daarover
ongerust te maken?" Hij was blij, dat het
nieuws van huis haar gedachten en aan
dacht van hem afleidde.
„Het is getn pleizierreis, die zij
ondernemen. Zij gaat naar Servië."
„Naar Servië?"
„Ja. Is zij niet eenig?"
„Maar Waarom juist van alle plaatsen
naar Servië
(Woi'dt ve;voig<ljk
gaat
