No. 1772T.
LËIOSCH DAGËLAD Maandag 3 December
Tweede Blad Anno I9Ï7.
Nederland en de Oorlog
FEUILLETON.
Een man's werk.
INGEZONDEN.
Verhooging van gasprijzen.
In den gemeenteraad van Zaandam werd
besloten den gasprijs van 8 cenfc te vorhoo-
gen tot 16 cent, dooh aan de inkomens van
f 1500 en daar boneden en in verhouding
tot de hoegrootheid dier inkomens, een re
ductie te^verleenen. Deze reductie werd
bepaald op 8 cents voor de inkomens van
f 800 en lager, terwijl die telkens met 1
cent- stijgt bij vermeerdering van het in
komen met f 100.
Slroo voor veevoeder.
De minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel brengt het volgende ter alge
meen© kennis
Ten eindo aan de behoefte aan vstroo
voor veevoeder tegemoet te komen, zijn
door den minister in den laatsten tijd ver
schillende maatJ?gelen genomen. Maxi
mumprijzen zijn vastgesteld, terwijl het
vervoer van voor veevoeder geschikt stroo
naar car tonfab rieken verboden is.
Niettemin blijken vele producenten niet
genegen hun stroo voor maximumprijzen
af-te geven. Daar echter het stroo juist in
den voorwinter voor veevoeder beschik
baar moet komen, verzoekt de minister de
stroo-producenten onverwijld tot afleve
ring van het overtollige stroo over te gaan
on wel zooveel mogelijk door tusschen-
komst van de bonafide stroohandelaren.
Kan 'n etroohandelaar tegen* den maxi
mumprijs geen stroo krijgen, zoo kan hij
daarvan mededeeling doen aan den minis
ter, onder opgave van de namen en woon
plaatsen der landbouwers, die zonder re
delijke gronden weigeren te verkoopen.
Alsdan zal tot de inbezitneming der bij
deze landbouwers aanwezige stroovoorr.v-
den worden overgegaan.
In beslag genomen stuivertjes.
De kantonrechter te Eindhoven eischte
tegen eon inwoner van Strijp, wiens voor
raad van 9000 nikkelen stuivertjes in be
slag was genomen, f 50 boete en verbeurd
verklaring der nikkeltjes.
De verdediger, mr. Passtoora, vroeg vrij
spraak, daar in deze geen strafbare motie
ven aanwezjg waren.
In beslag genomen.
Door de centrale controle op de dislributic-
wet zijn heden voor de regec-ring in bezit ge
nomen 105 kisten Kwatta. 25 kisten zeep, 31.000
K.G. maizena, 11000 K.G. maizetta en 90.000
K.G stijfsel, wclko voorraden reeds geruim cn
tijd in verschillende veemen en pakhuizen wa
ren opgeslagen.
De ccmentprijzen.
Het Kamerlid, do heer Do Jong, heeft
dezer dagen oenige vragen tot don minister
van Landbouw, enz., gericht over de prij
zen, tegen welke heb cement wordt gedis
tribueerd en welke te hoog worden geacht
en waarom de afname van het Engelsche
cement tegen die hooge prijzen verplich
tend wordt gesteld.
Geneesheeren en de distributie.
De gezamenlijke geneesheeren te Schie
dam hebben bij advertentie aan^ het pu
bliek kennis gegeven, dat zij niet langer
hun medewerking aan de uitvoering van
distributiemaatregelon zullen verleen en.
De oorzaak van deze weigering is gele
gen, naar we vernemen, in den velen ar
beid en tijd, die er met heb verstrekken
van kaarten of attesten voor melk, gas,
petroleum, kaarsen, rijst, havermout, enz.
aan zieken en bejaarden gemoeid is, en
waardoor hun eigenlijke praktijk in de
war loopt. Om nog niet te spreken van de
vele onaangenaamheden, aan dit distri
butiebaantje verbonden, zooals de bijna
steeds uiteenloopende meening tussohen
dokter en patiënt over de kwantiteit van
de fext ra-aanvulling van melk of anders
zins, met als ge-volg het verlies van cliën-
teele. Ata staaltje van den overlast, wordt
o.a. verteld van een dokter, die 's morgens
om zes uur "uit bed werd gebeld, om
een petredeumkaarb door iemand, wiens
gezin op het pupt stond een uitbreiding te
ondergaan.
Do Schiedamsohe Bestuurdersbond is
voornemens om een conferentio aan te
vragen mot de dokters.
Zout voor brandsfof-brikeHen.
Bij 'Kon. Besluit van 20 Nov. („St.bl." 65)
wordt voor hel zout, honoodigd in fabrieken
tot vervaardiging van briketten, dienende als
brandstof, vrijdom van den accijns toegostaan
op den voèt van het koninklijk besluit van 19
Augustus 1898.
Broodlooze dag. 7T - ?5F
Te Middelburg beeft de bakkerspatroonsverceni-
ging in samenwerking met do coöperaties be
sloten des Woensdags geen brood te bakken,
zulks om te voldoen aan een desbetreffend ver
zoek van B. en W.
Duitsche vliegmachine.
Te Geldrop bij Eindhoven is een Duitsch*
vliegmachine gedaald. De heide inzittenden en
do machino werden onder bowaking gestold.
Duitsche kinderen.
To Zevcnaar kwam wederom een transport
Duitsche kinderen in ons land.
1900 arbeiders werkloos.
Met ingang van Zaterdag j.I. staan allo tex
tielfabrieken in Oldenzaal wogen* gebrek n&n
steenkolen stop. Circa 1900 arbeiders zijn daar
door werkloos.
Beperking verbouw van gewassen.
Do minister van Landbouw heeft bopaald,
dat de datum tot welken verbouwers gelegen
heid hebben de opgaven aan de burgemeesters
te doon tot het bekomon van hot vergunnings
bewijs, bedoeld iq art. 2 dor beschikking, hou
dende bepalingen omtront de beperking van den
verbouw van bepaalde gewassen ingevolge art.
7 der Distributie wet 1916, wordt verschoven tot
10 December.
De datum, waarop do door do landbouwers
ingediendo aanvraagbiljotten, vergezeld van de
vergunningsbewijzen welke do burgemeesters
denken af te geven, door de burgemeesters aan
do Cultuur Commissie hunner provincie moe
ten worden opgezonden, wordt verschoven tot
20 December.
Voorloopig gécn suikerrantsoeneering.
Naar het „Hbld." verneemt is onlangs in
een vergadering van hot best-uur van het
Rgkssuikerdislributiekantoor d® vraag be
sproken of de tijd gekomen was voor hel:
nemen van bijzondoro maatregelen togen de
ontduiking der suikerregeling. Daarbij werd
het denkbeeld geopperd het bonstclscl in te
voeren als zijnde het eenigo radicale middel
om, zooveel mogelijk althans, aan hot ge
knoei een einde te maken.
Toch meendo men nog niet tot invoering
van dat stelsel tc moeten overgaan; alle ont
duiking to verhinderen is bij do scherpste
maatregelen niet mogelijk en voor zoover
kon wordon nagedaan, betreft het z.g. krui-
mclzaken.
Er werd gevreesd, dat het bonsielsel zoo
veel kosten zou veroorzaken, dat het verlies
hetwelk door de ontduikingen wordt gele
den, vele malen zou wordon overtroffen.
Do f 15 per zak, thans voor de bestaande
regeling van belanghebbenden verlangd,
waardoor het mogelijk ta do schatkist oen
niet onbelangrijk voordeel te bezorgen, zou
bij invoering der rantsoenooring niot alleen
verdwijnen in de kosten der regeling, doch
daardoor nog worden overtroffen.
Er is voldoende suikervoorraad, zoodat
daarvoor geen rantsoeneering noodig ia. Om
die nu wel in te voeren voor do, voor zoo
ver bekend niet zeer omvangrijke ontdui
kingen achtte het bestuur vooralsnog niot
noodig.
Den minister zou in dien geest wonden
geadviseerd cn Zijn Excellentie worden aan
bevolen in elk geval eerst door het Guikcr-
distributiekanioor "te laten nagaan, welken
omvang de ontduikingen kobben aangeno
men.
Inlichtingen vermiste visschersschepen.
Hot ministerie van Buitenlandsche Zaken
deelt mede dat het altijd gaarne zijn tus-
scheDkomst verleent voor het inwinnen van
inlichtingen aangaande vermiste visschers
schepen. Daaromtrent blijkt bij enkele be
langhebbenden misverstand te bestaan.
Zoodra, hetzij uit Groot-Britannië, hetzij
uit Duitschland de tijding is ontvangen dat
een visschcrssohip i3 aangehouden cn naar
oen Britsche of Duitsoho haven gevoerd,
geeft- het Ministerie van Buitenlandsche Za
ken kennis aan de belanghebbenden, voor
zoover zij bekend zijn, en het draagt den be-
x mens
Roman van SILAS K. HOCKING.
Uit het. Engelsch vertaald.
17)
Waarom zou hij belang stellen in
Lclela? Hij had haar zelfs nooit gezien
en hij gaf toch zeker niot zooveel
>m Fenlove om zich zelfs ook maar een
paap seconden to plagen wegens do vrouw
net wie die wilde trouwen.
Waarom kwam hij dan te Stonehurst?
Niet om haar vader te zien, want hij ver
scheen gewoonlijk met zijn auto als die in
Je city was. Er waren dus slechts nog twee
andere personen, die hij wellicht kon wen
cellen to zien zij zelf en Winifred
Willoughby.
Dab Winifred mogelijk een mededingster
kon worden, moest zij zich", hoewel met
tegenzin, bekennen. Winifred was ontegen
zeglijk hoogst aantrekkelijk. Zij -was ook
flink, dat viel niet te ontkennen, bovendien
•ijk cn een vees. Aan den anderen kant
was de hooghartige, om niet te zeggen
onverschillige manier, waarop zij zijn lord
schap behandelde, als zij hem ontmoette,
niet geschikt om zijn bewondering op te
wekken. Ook herinnerde zij zich met
grooto voldoening, dat, toen zij haar bij
gelegenheid van zijn eerste bezoek te
Stonelrurst met zijn koffie naar binnen
zond, zij er allesbehalve aantrekkelijk uit
zag. Werkelijk, zij had er met hanr wan
ordelijk haar, verkreukelde japon en be-
sclireid gezicht uitgezien om van te schrik
ken. Hot was dus heel onwaarschijnlijk, dat j
Impey'a genegenheid zich op haar zou
vestigen.
Maar toch moest hot feit niet over het
hoofd wordon gezien, dat Winifred, als zij
dat verkoos, bijzonder innemend kon
wezon. Het was dus voor haar zaak die
beiden zooveel mogelijk van elkaar ver
wijderd to houden, en tot dusver was haar
dat heel goed gelukt.
Op dion bewuslon dag bracht.do knecht lord
Impey dadelijk naar hot salon. Jane was daar
om hem to ontvangen. Zij had hem de laatste
drio dagen reeds verwacht on begon te vroezen,
dat hij zijn bezoeken had gestaakt. Toen de
deur word opengeworpen en zijn lordschap op
haar toetrad, begon haar hart gejaagd lo
kloppen. Zij stond dadelijk op, waarbij haar
handwerkje op den grond viel, en stak haar
hand uit.
„Wat vriendelijk van u om weer te komen,
zei zij en glimlachte allerliefst. Een warme
blos kleurde haar wangen, haar oogen schit
terden, om haar lippen speelde eon glimlach,
haar weelderig haar was keurig opgeraakt.
Ook stond de japon, die zij droeg, haar uit
stekend.
Zijn manieren waren uiterst beleefd, maar
ceu weinig koud. Hij was teleurgesteld, toon
bij bemerkte, dat hij zich weer alleen met
haar bevond. Hij had bij hot binnenkomen
haastig do kamer rondgekeken, in do hoop,
dat Winifrod er zou zijn om hom te begroe
ten. Hij zóu wel eens willen weten waar zij
zich ophield en ook of zij hem met opzet
vermeed. Zoo dat het geval wais, zou hij
natuurlijk zijn bezoeken staken.
„Ik hoop, dat uw zuster vooruit gaat," zei
hij, terwijl hij niet al te dicht bij zijn gast
vrouw plaats nam.
„O, dat dunkt me wel." antwoordde Jane op
ietwat tolourgestelden toon.' Zijn begroeting
voogden consulairen ambtenaar op te zor
gen voor het welzijn der opvarenden.
Van de Scheven iiigselic doggers Adria
ns", „Georuuida" cn „Voorwaarts", die
thans to Harwich liggen, waren eeliler aan
vankelijk geen nummers bekend, zoodat de
Minister van Buitenlandsche Zaken de be
langhebbenden niet onmiddellijk kon inlich
ten. Hef bleken tc zijn de „Seh. 347, 27 en
369."
Het spreekt van zelf, dat het vaak moei
lijk is inlichtingen in te winnen aangaande
de veiligheid van de opvarenden van sohe-
pen, dio zijn getorpedeerd of in den grófrd
geschoten.
POLITIE.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Abonnement voor den tol te Voorscho
ten bruin taschje met een snoer koralen
zwart taschje met rozonjcrans, enz.groen
tasólije met zakdoekroeispaan2 hand
doeken groen uitsokuifpotloodzilveren
'kinderarmbandje; sleutels; eenige brand-
stoffenbonsstopmesportemonnaie met
inhoud; goutlen militaire schouderbedek
king zeemlederen l*apzilveren broche
met steentjes; plooiijzer; zwart glacé
handschoenschoolboek van G. van Rui
ten; 2 aan elkaar geschroefde stukken
oud ijzer; zwart kinderschoentje; een
paar gymnastiekschoenenbruin glacé
kinderihandschoen met bont; zwarte rijwiel
pomp; zak waechgoed; 2 sleuteltjes aan
een touwtjering met 3 sleutelseen jas
en een vest; donkergroene das; gouden
dameszegelring; cahier met gedichten;
bruinlederen akte-taschGroninger lam;
geit; hond; mondharmonica; bruine siga
renkoker.
Gevonden In het Postkantoor:
Bruine damesportemonnaie met inhoud;
4 piakjes tabak; een ledige geldzak; oen
zwart- en oen geelkafcoenen handschoen.
Terng t© bekomen en inlichtingen te verkrijgen
eiken werkdag, behalve Donderdags en Vrijdags
van één tot drio uur n m. ten politlebareele
alhier.
Salarisregellng.
Geachte Redactie!
Met belangstelling las ik in uw blad van
29 Nov. een stuk van een „Ambtenaar der
Lichtfabrieken."
Met zijn aanvulling aan den zin uit uw
slag uit het salarisrapport ben ik het eens,
nam., dat elk mensch tegenover zichzelf
en tegenover zgn patroon (niet te precies op
gevat, zou men hier kunnen zeggen: de ver
tegenwoordigers der gemeenschap, de Ge
meenteraad) geacht moet worden doordron
gen te zijn van het algemeen belang, bg de
rechtmatige vervulling van zgn taak betrok
ken. Hieronder zou ook ik zetten: „Zeer
juist."
Maarik stel hier de vraag, hoe" komt
het, dat dit meestal niet het geval is; ja
zelfs, hoe komt het, dat in de gegeven om
standigheden het bijna nooit het geval lean
wezen?
Ten eerste, doordat de salariëering voor
den minderen ambtenaar en arbeider aller
treurigst is; ten tweede doordat er geen
sprake is van zijn rechtsregeling.
Het doet dan ook altijd eigenaardig aan,
als men telkens bemerkt, dat men altijd te
genover dezen lcorat, met uitdrukkingen als:
„algemeeu belang dienen", e.d.
Daar men, zou men het algemeen belang
inderdaad willen dienen, zich niet zou
moeten yenden tot de hierboven genoemde,
maar tot de vertegenwoordigersder
gemeenschap, die te zorgen hebben
voor het algemeen belang, en dan ook daar
door, dat hun dienaren in staat kunnen wor
den gesteld hun plicht goed te kunnen na
komen. Want ik vraag u: Hoe is het moge
lijk, ja hoe durft men het verlangen, dat
zoo'n overheidsdienaar zijn plicht zal doen,
gedrukt door persoonlijke, zoowel als hui
selijke omstandigheden, welke vaak aller
treurigst zijn, door gebrek aan goede rechts
positie en salarisregeling?
Zou dit worden ondervangen, indien er
besloten zou worden den raad op t9 vol
gen van dien „Ambtenaar der Lichtfabrie
ken"?
Weineen. Want wat heeft ons de tgd, dio
achter ons ligt, geleerd aangaande ealaris-
waa niet zoo hartelijk geweest, als zij wel
had gewënscht.
„Dat verheugt met."
„Zij is natuurlijk nog heel zwak," ging Jane
voort, „maar clr. Hunter zei gisteren, dat
allo symptonen gunstig waren."
„En uw vader?"
„Hij maakt het wel good, maar heeft
toch wat vacantia hoog noodig. 't Is een
heel moeilijke tijd voor hem geweest voor
ons allen."
„Dat moot het wel zijn geweestmaar ik
hoop, dat nu het ergoto geleden is."
„Dat hoop ik ook of liever ik houd het
or vast voor. Het lieve meisje moet nu nog
slechts weer op krachten komen."
„Dat zal wel gemakkelijk gaan," zei
Impey glimlachend. „Jonge menschen hor
stellen spoedig."
Hierop ontstond een stilte, die eenigo
seconden aanhield een stilte, die cenigs-
zins pijnlijk dreigde te worden. Impey
dacht er over na of heb wel verstandig zou
wezen als hij stoutweg naar miss Wil
loughby vroeg.
„Laat me een kop thee voor u besbellen,"
merkte Jane op. „Ik weet zeker
„Dank u. Ik heb thee gehad," viel hij
haar in de redo Op hetzelfde oogenblik
vloog cte deur open en Winifrod trad
binnen.
„Pardon," zei zij, terwijl zij opeens iet
wat verlegen bleef staan. „Ik wist niet
„Maak als 'b u blieft geen excuses," zei
Impey, dadelijk opstaande, terwijl 'een
glimlach zijn gelaat verhelderde. „Ik hoop,
dat 'u heb goed maakt," en hij greep naar
haar hand niet een hartelijkheid, die een
weinig kleur op haar wangen brachb.
Jane fronste haar wenkbrauwen en beet
regelingen, "zooals hij voorstelt? Dat juist
het gewenschte van hem, de regelïng(?) ia
handen van commissarissen, dus altijd in
handen van den directeur I), moet lijden tot
grove onbillijkheden, die aan het bedrijf,
waaraan hij werkzaam is, sterk voor den dag
gekomen zijn. Juist daarom, en daardoor is
gedaan, vat overal gedaan wordt en overal
gedaan moet worden, het vaststellen van re
gelingen.
Mijn bedoeling is niet te zeggen, dat de
tegenwoordige directeur onbillijk zou zijn;
dat laat ik in het midden; volgens den
„Ambt. der Lichtfabr." is dit niet 'zoo. Maar
bedenk dan, dat niet altijd met dezelfde
maat zal worden gemeten; een andere direc
teur zou andere opvattingen kunnen hebben,
misschien beter, maar 'fc kan ook slechter.
Eventueele willekeur moet evenwel (ook
voor het dienen van het algemeen belang)
worden tegengewerkt, zoo men kan weten,
wetten zijn niet volmaakt, doch zij zijn te
brengen tot de grootst mogelijke volmaakt
heid. Ik weet evenwel niet of de Ambt. der
Lichtfabr. mijn meening deelt, dat van vol
maaktheid in het rapport geen sprake is,
'k geloof niet dat in ons woordenboek een
woord te vinden is, dat de onvolmaaktheid
uit zou kunnen drukken, van het ontwor
pen salarisrapport Maar dan toch ten slotte
nog liever zoo'n niet uit te drukken onvol
maakte salarisregeling als in het geheel geen.
Meer loon door hooger arbeidsprestatie,
is ook zeer onbillijk, men maakt zenuwlij
ders, overspannen menschen, die zeker niet
ten voordeele van het algemeen belang ko
men.
Laten de vertegenwoordigers der gemeen
schap hun taak goed begrijpen, laten zij sa
larissen vaststellen waar fatsoenlijk mee kan
worden rondgekomen, dat er geen gebrek
wordt geleden, zooals thans in zoovele ge-
zinnen, want het tekort wat het algemeen
belang moet boeken door het ten ondergaan
van lichamelijke-, zoowel als geestelijke
kracht, kan den overheidsdienaar niet wor
den aangerekend, doch de overheid, die
hen door de te geringe salarieering in el
lende bracht.
Dus, ambtenaren, weg met het premies!al-
sell Laat de overheid u geven een goede
rechtspositie-regeling en daarbij een goede
salarieering; laat de overheid zijn PLICH
TEN tegenover u nakomen, want zonder dat
zal het u onmogelijk zijn uw plicht ten
opzichte van de gemeenschap te vervullen.
G ij blijft dus niet in gebreke uw plicht te
doen, doch de vertegenwoordigers
dier gemeenschap.
U, Mijnheer de Redacteur dankend,
J. A. S.
1) Volgens de Gemeentewet is vastgesteld,
dat de salarissen door den Raad moeten wor
den vastgesteld En de burgemeester, die
steeds waakzaam is tegen overtreding van
wetten, gezien de behandeling van muziek
op Zondag op straat, ten opzichte der Zon
dagswet, zou dit ook, dunkt mij, niet ge
makkelijk kunnen toelateu.
Geachte Redactie!
De „Ambtenaar der Lichtfabrieken" be
gon zgn bevreemding er over uit te spreken,
dat na de beschouwing in uw blad daarom
trent tot heden niets meer is vernomen.Zoodra
ik dit las, dacht ik: deze ambtenaar is niet
georganiseerd of hij behoort niet tot "de
minst gesalarieerden. Behoorde hij er toe,
dan zeer zeker had hij deze uitdrukking niet
gedaan, want dan had hg op vergaderingen
of in werkplaatsen of kantoren het gemop
per of liever het gekanker gehoord, hetwelk
deze regeling met zich brengt, door de lage
minimumloonen; dan had hg kennis kunnen
maken met den geest van onvoldaanheid,
welke onder het personeel heerscht, en in
geen geval bevorderlijk is aan de richtige
functioneering van de bedrijven.
Hier zal ik echter slechts bestrijden, waar
het om gaat, en wel over de laatste clausule,
waarin de ambtenaar zegt:
„De slotsom van mgn betoog is, dat de
oommercieele gemeente-inrichtingen geheel
onafhankelijk van andere gemeente-instellin
gen dienen te worden bezien."
Ik vind, dat de Ambtenaar zeer zwak in de
aanvoering van argumenten sfciaji. Nemen wij
aan, dat zijn betoog juist is, waarom geldt
dit dan enkel voor de coramorcieele bedrij
op haar lip, maar geen van beiden sloeg
acht op haar.
„Ik ben heel goed, dank u." antwoordde
Winifred met een ondeugende tinteling in
haar oogen; maar ik wil niet storen
„Je stoort volstrekt niet," zei Jane
ernstig. „Ga zitten, Winifred. Lord Impey
ta gekomen om naar Adela te informeeren.
Ik heb hem gevraagd of hij ook thee wilde
gebruiken."
„/Misschien geeft hij de voorkeur aan iets
krachtigere dan thee," zei Winifrod lachend.
„Ik hoop, lord Impey," voegde zij er bij,
terwijl zij een paar ondeugende oogen op
hem vestigde, „dat u niet met whiskey is
groot gebracht."
„Wekt de kleur van mijn neus dat ver
moeden op?" vroeg hij vroolijk.
„Ik geloof werkelijk, dat ik uw neus niet
zoo aandachtig heb bestudeerd als hij ver
dient," beweerde zij lachend.
„U kan hem nu nog besfcudeerenwierp
hij haar tegen op denzei Eden vroolijken
toon.
„Ik heb daar geen tijd voor, lord Impey.
Bovendien vrees ik, dat het de moeite niet
zou loonen."
Jane trok weer haar wenkbrauwen samen
en vondi, dat Winifred allesbehalve eer
biedig was jegens iemand van lord Impey's
stand en positie. Maar als zij zich onaan
genaam wenschte te maken, des te beter.
„U heeft gelijk, zeer zeker," zei Impey
lachend. „Maar toch is het geloof algemeen
bekend, dat neuzen eenigo aanwijzing van
iemands karakter geven. Er wordt van
Napoleon gezegd, dat hij bij de keuze van
zijn generaals door hun neuzen word ge-
feid."
,,Heel waarschijnlijk," zei ze, ..want er
zijn sommige neuzen, waarvoor ik altijcl op
ven? Waarom kan bijv. een directeur van
G.-Wof Reiniging het recht niet toege
kend worden een extra-werkkracht extra ta
bezoldigen
Maar heeft de schrijver zich wel eens af
gevraagd. als dit systeem steeds in toepas
sing werd gebracht, dit dan aanleiding geefti
tot de grootst mogelgke willekeur?
Het hoofdmotief van zijn betoog ia dit
echter niet; daar zit meer achter, daar ademt
een andere geest uit. een geest van inspira
tie, welke ingewijden aan de LichtfabriekJn
bekend kan zijn, en welke ik in verband
breng met 'hetgeen zich dezer dagem aan de
Lichtfabrieken dreigt af te spelen. Had hg
liever recht op het doel afgegaan en gezegd:
Door de salarisregeling, welke door de Com
missie ad hoe werd voorgesteld, ziet de Direc
tie wel Commissarissen der Lichtfabrieken
een steek van hun macht ontnemen, n.l. het
baas-spelen in eigen huis, en dit nu kunnen
wij behouden, door de loonregeling voor de
Lichtfabrieken uit de geheele regeling te
lichten. Dat is het. En kat ik na maar direct
zeggen, dat dit door bgna het gehéele perso
neel van ambtenaren en werklieden niet ge-
we nscht wordt. Jarenlang hebben zg gewerkt
onder één willekeurig stelsel, bedoeld als
loonregeling, maar hetwelk voor de ambte
naren niet eens een periodieke verhooging
inhield. Het diende slechts om de geschool
de arbeiders en verschillende hoogere amb
tenaren en zg, die het meeste in aanraking
kwamen met de Directie, een flink salaris to
geven. Juist den laatsten tijd was dit duidelgk
merkbaar. Door de nieuwe salarisregeling
werd dit nu voortaan onmogelgk gemaakt^
hetwelk wg toejuichen. Hiermede ia even
wel niet gezegd, dat wg daarom de loonrege
ling goedkeuren; in geenen deel, want dit
is slechts het eenige, dat ons een verho
ring Igkt,
Een werkman, der
Lichtfabrieken.
Leiden, 1 Dec. 1917.
St.-Nicolaas en Kerstmis.
Geachte Redactie
Mogen wij U beleefd verzoeken, cle aan
dacht Uwer vele lezers te vestigen op do
nooden der armen in onze stad, door heb
opnemen van onderstaande regelen?
Weer is de St.-Nicolaas-avond, die vroo-
lijko feestavond aangebroken. De huizen
weerklinken van vroolijk gelach en de kin
deren vooral zijn. uitgelaten van vreugde.
Dagen lang zijn de straten vol kijk- en
kooplustigen geweest on tallooze pakken
en pakjes zijn aan de huizen bezorgd ge
worden. Men zou geneigd zijn te denken,
dat voor éénmaal althans al'e verdriet en
zorg verdreven was uit onze stad en dab
allen nu gelukkig waren. Maar dit is, he
laas, het geval niet! Wij kunnen niet ver
geten, dat er een groot aantaJ huizen is,
dat even vol leed en gebrek is ata andere
vol blijdschap en overvloed.
Het Leger des Heils zou gaarne iets
doen om in de nooden van die arnjen te
voorzien en wij zijn er zeker van, dat die
genen onzer stadgenooten, die zoo geluk
kig zijn en overvloed hebben, ongetwijfeld
zullen willen medewerken, dat er ook voor
de armen wordt gezorgd.
Wij doen een verzoek om bijdragen, om
ons in staat te stellen, die nooden eeniga-
zins te lenigen. Wij stellen ons gaarne
beschikbaar voor het uitdeelen van de ga
ven, die u wilt schenken voor de behoef-
tigen en arrnenen, voor zoover do ge
schonken bijdragen liet veroorloven, zal
het ons blijdschap zijn, Kerstvreugde te
verbreiden onder menschen en kinderen
in deze stad, die het zoo hard lïoodig heb
ben. Ook wiilen wij de kinderen van onze
kindorsamenkomsten (Zondagsscholen) een
Kerstfeest bereiden.
Wij zijn zeer dankbaar voor uw hulp in
het verleden, maar mogen wij dit jaar we
der in Uw naam een Kerstgave aan de
armen uitreiken? Daardoor zal vreugde
gebracht worden in menige armoedige wo
ning en het Kerstvuur in uw eigen haard
zal er des te vroolijker om branden.
Een collectant, voorzien van een off'
cieele collecte-Iij9t, zal rond gaan om
ven TOor dit. doel in ontvangst te nemen.
Bij voorbaat onzen vrienclelijken dank
A. J. VAN DEN BERG,
Officier v. h. L. d- H.
Dtatrieb Leiden.
dien loop ga, als ik ze orn een hoek zie pie
pen. Zij doen mij denkon aan een signaal
van goraar op cle spoorlijn."
„Maar, Winifred," protesteerde Jane.
,,'t Is de waarheid," ging Winifred' vol
komen schaamteloos voort. „Ik twijfel er
niet aan of Napoleon werd goïfluenceerd
zoowel cïoor de kleur ata door de grootte.'J
„Wel mogelijk," stemde Impey lachend
toe. En nu werd cle deur weer opengeduwd
on Richard Bardoll trad binnen.
,,'t Verheugt mij zeer u te zien, mylord,"
zoi Barcïoll meer dan voorkomend, terwijl
hij met- uitgest-okon hand op hem toetrad.
„Ik ben verrukt. Deze jonge meisjes heb
ben ii toch, hoop ik, niet verveeld?"
„Neen, zeker niet," antwoordde Impey
lachend. „Zij hebben mij uitstekend ge
amuscerd."
,,Hoe ia het mogelijk, dat u zoo iets
heeft, durven zeggen, mr. Bardell," prote»
teerde Winifred. ,,.Jan© en ik kunnoi toch
onmogelijk iemand vervelen. De waarheid
is, ctat lord Impey ons een verhandeling
over neuzen heeft, gegeven en ons uitgenoo-
digd heeft in het bijzonder een studio van
zijn neus te maken. Wij hebben hem geamu
seerd door aandachtig naar hem te luL?
teren. U weet hoe graag mannen aan heb
woord zijn. Ik vrees, dat wij hem eenigszina
teleurgesteld hebben, wijl onze belangstel
ling niet- nog grooter wasmaar ziet u, heil
onderwerp of liever het bewuste voor
werp
„Werkelijk, Winifred," viel Jano haar
op een streng afkeurenden toon in dt
redo.
(Wordt vervolgd.)
