Kederland esi de Oorlog.
No. 17642.
LLIDSCH DAGBLAD Zaterdag 1 September.
Tweede Blad.
Ann© Ï917
Onder onze Vroede Vaderen.
Ingezonden.
FEUILLETON.
M©t TrijM© "svteL
Komen en gaan. De opvolger vau mr.
fflepo ingeluid, a.s. Dinsdag volgen do
andere nieuwelingen een dor. ouderen
mitgeluid. Prof. Heeres had schriftelijk af
scheid genomen, wat echter niet Verhinderde,
)dat de voorzitter, aan dit al te spoedig heen
gaan hartelijke woorden van afscheid wijd-
Ide en de hoop uitsprak, dat Leiden in an-
'der opzicht zou blijven profi toeren van de
gaven en krachten van dit oud-Raadslid. De
•Raad onderstreepte deze woorden m'et ap
plaus. Ongetwijfeld is liet heengaan van
•mannen als prof. Hefe'res voor- het Raads-
oollego len ook voor de gemeente een groot
iVerlies. Doch de heer H. voelde, dat hij
Idoor. vele andere werkzaamheden in het be
lang der, gemeenschap, en voornamelijk door
h|et lidmaatschap van de Tweede Kamer, zich
niet geheel aan den Gemeenteraad kon geven.
En een door hem aanvaarde taak niet met
yolle toewydnig vervullen, dit liet zijn sterk
plichtsbesef niet toe. Zoo zag hij zich genood
zaakt voor een herbenoeming te bedanken,
hoe zwaar hem1 dit ook viel. yan dit stand
punt uit gezien, behooren wij zijn besluit te
eerbiedigen.
Het aantal ingekomen stukken was, gezien
iden langen duur. tusschen deze en de
1 Vdrige zitting, niet groot, en met do meeste:
to&aïrte de Raad korte' motten. Minstens zon-
Iderling mag men dan ook noemen het adres
van den heer A'. H. Romer, om een vijftal
hoerenhuizen plan den 'Zjoeterwoudsche-Sin-
gel te koopen, omdat zij grenzen aan ge
meentelijke terreinen. Als cle gemeente dien
,Weg op; wilde gaan, zou zij nogal wat kun
nen koopen. De wijze van aanbieding lijkt ons
ook aogal onpractisoh op het oogcnblik', dat
Ideze huizen in publieke veiling zijn-
Het adres van dé besturen der Vereen,
van Leeraren aan Gymnasia en Middelbare
Scholen, loodste de Voorzitter ook op hoffe
lijke wijze n3ar de snipperntand. Adressan
ten is het blijkbaar, ontgaan, dat de wedden
Idezer leeraren in den laatsten tijd zijn
herzien.
Een adres inzake de verpleging van be
hoeftige zieken, die niet in het Ac3d. Zie
kenhuis kunnen worden opgenomen, van het
bestuur van den Geneeskundigen Kring, be
geleidende het door een Commissie uit dien
Kring uitgebrachte rapport, werd in han
den van B. en W. gesteld om' praeadvies. Met
belangstelling zien wij dit praeadvies tege
moet. In» dit blad is reeds op het belangrijk
rapport gewezen. B. en W. vinden daarin
allés, wat zij voor een grondige b-handeling
van het onderwerp noodig hebben. Ook op
leen adres van den Ned. Bond van vWerkver
schaffing krjjgen wij een praeadvfesr waar
van wij gaarne zullen kennis nemen. De tijd
van werkloosheid kan wel eens dichterbij
zijn dan wij thans zouden denken.
Door de 37 punten lange agenda heeft de
Raad zich nogal vlug heengeslagen, al wer
den er over enkele onderwerpen „hoornen"
opgezet. Wie had bijvoorbeeld bij een benoe
ming aan de Kweekschool, waarby het liep
tover een uur of vier meer of minder algebra,
zulk een zwraar betoog verwacht als de heer
Zwiers er over hield? Zelfs de wethouder
van onderwijs was er noch op verdacht, noch
op voorbereid. Als liét hier, wat wij vermoe
den, ee"n aanval moest beduiden op het on
derwijs of een deel van het onderwijs aan
•deze inrichting, had de heer Zwiers dan niet
beter gedaan er bij de begrootiiig mee te
komen? "Wij hadden liever gehad, dat de
heer Van Hamel, wien wy het volstrekt
niet kwalijk nemen, dat hij een oogenblik
vreemd stond voor liet geval, voet bij stuk
had gehouden. Nu krijgen wij de /mak nog
'eens op de agenda, die toch zal eindigen
met de benoeming van het aan het geheele
geval onschuldig object, den heer Hartwijk.
Eenmaal in het jaar krijgen wy een soort
verstoppertje'spelèn in 'den Raad. Bij het
goedkeuren van verschillende jaarrekenin
gen mogen de heeren, die als lid eener, vaste
commissie er bij betrokken zijn, niet tegen
woordig zijn. Dat dit maar niet' een aardig
heidje is, bleek in Vlaardingen, waar een
Raadslid onwillekeurig verzuimde heen te
gaan en nu door z\jn medeleden met de wet
in de hand is geschorst. De rekeningen zelf
gingen er op één na jsïider slag of stoot
door. Vermelden wij slechts, dat de gestich
ten „Endegeest" c.s. een zuivere winst vam-
circa f7000 hebben opgeleverd. Dat is, de
tijdsomstandigheden in aanmerking gen>
men, een mooie wijist.-
Do jaarrekeningen van dc Lichtfabriek'.ii
maakten het minder, wat niet to verwon
deren is bij dé roods lang bestaande kolen*
misère. Toch hadden wy nog f31.000 in
do gemeentekas kunnen kragen, als de. Com
missie van Financiën haar zin had gekré-
gen. Wij kunnen hier niot over genoeg ruim
te beschikken om deze kwestie in bijzon
derheden te bespreken. Onze opvatting is
na wat wij er over lazen en na het debat
tusschen de heeren R-eimeringer en Van der
Pot eenerzijds en den Voorzitter 'aan den
anderen kant, dat dé Commissie van Finan
ciën formeel gelijk heeft. G:en der overige
Raadsleden heeft zich in hot debat gemengd.
Blijkbaar hadden zij zich niet in de kwestie
ingewerkt, wat niet te verwonderen zou. zijn,
waar de stukken er. over, eerst tor elfder
ure zyn verschenen. Veel verschil maakt
het overigens niet, of do f31.000 in het
vernieuwingsfonds wordt gestort of fn de
meentekas.
Van meer be teekenis lijkt ons de opmer
king van mr. Van der Pot, dat de directie dé
zaken niet altijd met de noodige openhartig
heid voorstelt, a( heeft de Voorzitter ook
weer gelyk, dat de Commissie van Beheer
uit den Raad daarvoor dan maar moet zor
gen. Nu deze1 Cc-ramissie metv twee leden
wordt versterkt, is de mogelijkheid eener
gcede controle toch ook weer groober ge
worden. Er schijnt aan de harmonie' tusschen
den directeur on den accountant, niet het
nazien der boekhouding belast, ook nogal
iets :to hebben gehaperd. Wij vernamen
reeds, dat de hoer Limpecg zich daarvoor
niet langer beschikbaar stelt.
Met lichtelijke verwondering zagen wij den
heer Vergouwen, die in do vorige zitting
reeds officieel afscheid had genomen, nog
weer in de Raadszaal vorschijnc-n. Het bleek
bij. do behandeling van het pra rad vies op hot
subsidieverzoek van het Centraa'-Burjaa van
Advies voor den Middenstand, waarom hij ge
komen was. Hij heeft in een al te uitvoerig
betoog nog eens het' groote nut van dit
bureau bepleit. Vruchteloos evenwel. Steun
kreeg hij alleen van het jongste lid, den
heer Wilmer, die zich tot tolk maakt? van de
middenstander.-, die k'agen over stiefmoeder
lijke behandeling der overheid, die alles doet
voor de arbeiders. Hij kroeg ever dit niet al
te gelukkig debuut een kleine afstraffing
van den Voorzitter, welke hem 'n beetje van
streek scheen gebracht te hebben. Hoewel
hij verklaarde tegen het afwijzór.d praeadvies
te -sullen stemmen, liet hy ongehinderd toé,
dat het bij acclamatie werd aangenomen.
Wij gelooven, dat de hoer Vergouwen ver
standiger had gedaan uit deze vergadering
weg te blijven, tenzij hij ten doel had eon
reclamespeech to houden voor zyn bureau.
Nu heeft hij ook nog een paar onvriendelijk
heden te hooren gekregen en nog wel van
zijn. naaste geestverwanten.
Ton slotte zijn de afwijzende praeadvie-
zen op de verschillende adressen der arbei
dersorganisaties inzake crisisaangelegenhe-
'demer zonder slag of stoot door gegaan. Van
"Stiefmoederlijke behandeling gesproken, ge
looven wij, dat deze adressanten eer reden
tot klagen over den Raad van gisteren zou
den kunnen hebben, dan de door het nieuwe
Raadslid t.n taoneeo govoerdo middens'an*
ders.
Een gesteordo vergadering.
Geachte Redactie
Gelieve mij voor heb onderstaande een
plaatsje af te staan. Bij voorbaat dank.
J.l. Dinsdagavond was hier op het Sluis-
plein een openbare vergadering, bolegd
door do afdeeling van dé S. D. A. P. al
hier. De spreker, de heer Spronkers, wilde
probeeren do kwestie uiteen te zetten, wel
ke tegen hot oprichten eener nieuwe kolen-
gasfabriek harerzijds is, maar door helscli
lawaai is deze vergadering' zoo goed als
onmogelijk gemaakt. Het was teri^minste
oen heelo toer, om, dichtbij" staande, van
het gesprokene niets te verliezen.
Een troep kinderen was bozig deze ver
gadering onmogelijk te maken door schreeu
wen, want zingen noem ik dat niet en het
schetteren op twee scheepshoorns.
De politie, welke er vertegenwoordigd
was on de vergadering toeliet, deed totaal
niets, om ook maar een klein beetje de
orde te bewaren, wat zij toch verplicht
was to doen, te meer, daar heb anders
haar plicht ware geweest, dia vergadering
op den operhboren weg to verbieden.
De politie deed niets en de achterstaan
de (groote menschen porden die kinderen
op, nog meer spektakel te maken. Het was
formeel of er dood el ijk gevochten wérd.
Laten in heb vervolg die grooten toch
een beetje wijzer zijnWanneer zij rede
nen hebben, togen zoo'n vergadering te
zijn, laten zij dan hun meening naar'voren
brengeii. Laten zij ainders tikuis blijven.
Dan hoeft een weldenkende ten minste
geen last van. zulke kleinzielige personen,
want zij toonen juist door het aansporen
der kinderen tot het maken van zoo'n
hel-sch lawaai, dat zij niet veel wijsheid
bezitten, on wanneer zij opgeroepen wor
den hun zienswijze bl-oot te leggen, dan
verschuilen zij zich.
Ik ben in geen geval een voorstander
der S. D. A. P., maar zooals liet Dinsdag
avond ging, was het een schandaal, want
al wie de vrijheid van andéren liefheeft,
is zelf de vrijheid waard.
'Achtend,
Een abound.
Leidschendam, 29 Aug. 1917.
Paardensport.
C o n c o u r s-H i p p i q u e
H o u t r u s t.
op
Bij het te- 's-G ravenhage op Hou trust
gehouden Conccurs-Hippiquo is iu 't nvre
iner ooncours tuigpaarden, hoogte ?.57 M'.:
of liooger,eervol vermeld „Miss Lofty",
van mevrouw Van Nievelfc van Hattura, te
Wassenaar.
In het concours eenspannen, nieuwelin-
genklas, voor paarden, dio ah eenspan
nog geen le of 2o prijs op dit concours ge
wonnen hebben, verwierf een 2e prijs
„Granock," van A.wan Hobpken, te Was
senaar.
Vervolgens kwamen in den ring drie van
de 6 ingeschrevenen voor hot nummer
eenspannen," trekpaarden, hengst-ed,
Belgisch type, ingespannen voor een boe
renwagen of vrachtwagen. 3e prijswinner
was Joubert de Marguerite," van. W.
Joohems, to Wassenaar.
In hot nummer jachtpaarden werd eer
vol vermeld „Charley Chaplin", van F:
Horstman, to Wassenaar.
Bij het concours voor ponies was 3de
prijswinner „Boy," van D. Tesken Sr.,
te Zoeterwoude.
Bij het concours van vierspannen 'werd
in de eerste plaats gelet.op het goed bij
elkander passen der paarden, daarna op
de. kwaliteit als type tuigpaard.
De 3de prijs werd gewonnen door A'. v.
Hoboken, Wassenaar, met Kanon,"
„Mortier," .Granaat" en Kartets.'
Eervol vermeld werden E. Oly P.zn.,
Haarlemmermeer, meb „Cicero,"- „Olga",
„Margo" en „Mazeppa"; en H. F. Bult
man, met „King," Queen," „Gamone'
en „Lieveling".-
Verplegers bij den landstorm.
Het hoofdbestuur van de Nederlandseho
Ve-rplegcrs-Vakvereeniging en heb lioofd-
bestuur van da vereeniging ,,Nosoco-
mus" verzonden een adres aan den mi
nister van Oorlog, verzoekende voortaan
to willen bepalen, dat gediplomeerde ver
plegers, die worden lopgeroepen voor
d'en landstorm, worden werkzaam gesteld
in de militaire hospitalen en hen even-
eons den rang worde verleend van adju
dant, gelijk dit gedaan wordt aan -gedi
plomeerde apothekers-assistenten en aan
andere groepen. De organisaties verzoch
ten aan Zijne Excellentie eveneens een
onderhoud, orn dit verzoek nader toe te
lichten.
De hoofdbesturen ontvingen dezer da
gen oen schrijven van den minister, dat
Zijne Excelontie de volle aandacht zou
v/ij den aan het in het adres neergelegde
verzoek, dooli dat bijzondere drukte hem
belette 'de hoofd'b?nUuren voorloopig te
ontvangen.
Het gebrek aan scheepsruim te.
Do heer Sibinga Mulder heeft betref
fende voorziening in hot gebrek aan schee'ps-
ruimto voor den afvoer van landbouwpro
ducten in Nederl-andsch O&SIndië de volgen
de vraag ingezonden.
Welke maatregelen heeft de rogeering
genomen of» denkt de regeering te nemen
cm te voorzien in het gebrek 3an scheeps-
ruynte voor den afvoer van landbouwpro
ducten in Nederlandsch Oost-Indiö, v/e'k ge
brek leidt tot opeenhooping van de voor uit
voer bestemde producten en groote schade
brengt aan landbouw en handel en e?n ern
stige economische crisis in Nederhndsch-
Indië zal veroorzaken.
Het antwo-ord van den heer Pleyte, mi-
•nister van Koloniën, luidt:
Aan het gebrek aan scheepsruim!? voor
den afvoer van landbouwproducten in Neier-
landseh-Ihdië liggen verschillende oorzaken
grcrid:
lo. voor dien afvoer is men tegenwoor
dig uitsluitend aangewezen op de Neder-
landscko stoomvaartlijnen;
2o. van de schepen dier Jïjnen is e:n ge
deelte dringend noodig voor h?t aanvoeren
vanlevensmiddelen voor mrnsoh <:n di r h'er
te lande;
3o. door de-oorlogvoerende megmihsden
zijn en worden verschillende maatregelen
genomen, die het verkeer ter zee ernstig
belemmeren of onmogelijk maken. Zoo is ook
bijna steeds het volgen van een aanmerkelijk
Iangeren wog dan don gewonen noodig ge
weest;
4o. de somwjjlen maandenlange aanhou
ding der schepén i'n vreemde havens beperkt
het gébruik der beschikbare scheepsruimte
in bolangrjjko mate.
Ten aanzien van liet eerste punt kan de
regeering geen maatregelen nemen. Wat het
tweede punt aangaat, is do ondergetekende
in voortdurend overleg met zijn ambtgenoot
van Landbouw, Ny verheid en HawW, ten «in-
de de opvordering van schepen op
wijze te doen plaats vinden, dat èx de a^'W-r
van Indische voortbrengselen An de voorzie
ning in de eerste levensbehoeften hier te lan
de zooveel mogelijk verzekerd zijn.
De moeilijkheden, veroorzaakt door de
omstandigheden, bedoeld onder de punten 8
(en 4 kunnen slechts door diplomatiek over
leg uit den weg geruimd worden, welk over
leg voortdurend plaats vindt.
Onze dure kaas en boter.
Men schrijft aan het „Bbld."
Nu dc boeren vool- hun export-kaas ge
mkldeid GO cent per pond kunnen maken
en de boterpijs voor 'b binnenland op
f 1.30 per pond gestéld is, blijft het in do
zuivel-ind'ustrie zoo levendig, als do voe
der omstandigheden maar eenigsz-ins toela
ten. Geen moeite wordt gespaard om zoo-
veol mogelijk melk uit do koeien te halen,
opdat er toch vooral maar-veel boter en
kaas zal' kunnen worden afgeleverd en wat
de winter brengen moet daar schijnen de
zuivelboeren z-ich niet om te bekommeren,
als nu hun zakken maar goed gespekt wor
den.
Voor wie even nadenkt, is het echter
duidelijk, dat al dce hoogopgevc-erde fabri
cage van zuivelproducten ten slotte uit
moe: -draaien op schade voor het eigen
volk. ca voor de veeboeren zelf ook. Voor
het eigen volk, omdat do voedingswaarde
die nu in den vorm van kaas ovor de gren
zen gaat, in den aanstaanden winter voor
't binnenland gereserveerd zou blijven,
wanneet nu ©en zeker percentage van dc
melkkoeien werd drooggemaakt, waardoor
er in 't inajaar wat meer voor do slacht
bank geschikt vee aanwezig zou zijn. En
voor do boeren eveneens, omdat in den
kraolitvoederloozen winter, die voor do
dour staat, liun ellende niet te overzien is,
als.ze den staltijd ingaan met oen voor
raad vee., dat. ten gevolge van dc zeer
liooge eischon, die cr aan de mclkopbrengst
gesteld worden, in slechts zeer matigen
Yoedingotoestand verkeert, 't. Spreekt van
zelf, dat die vocdingstoestand hoe langer
hoe ongunstiger wordt wanneer dgi. vee
met heidêimeel, rietmoel on do hemel weet
wat voor rommel meer don winter-, moet
doorbrengen.
Dan begint in 191S de weidetijd
met', enkel ontevredene, mopperende boe
ren. en een veestapel, die door "liet maan
denlange voedselgebrek in ieder opzicht
minderwaardig geworden is.
Kon daarom dc' regeering besluiten om,
hetzij doer verlaging van de prijzen der
zuivelproducten-, hetzij door dé zuivcLboe-
ren te verplichten, een bepaald percentage
van hun melkkoeien dadelijk droog to ma
ken c:i dio fn 't najaar voor de slachtbank
te b-:?temmen, dan zou ze zender bwiifc!
zoowei .de bekangen van het volk als'd:c
van de veeboeren in kioge mate dienen.
Dmtscbe deserteurs. -
Ilot blijkt er"werkelijk hiér re lande voor
Buitscho déserteurs allés behalve rooskleu
rig uit te zien. Zoo kwamen er .te Zovenaar
weder acht aan, jon gons nog, die ten eindo
raad. maar weder dc grens over gingen, om
zich in liet Duitsohc log' t* te begeven. Onder
geleide van militairen werden zij naar de
grens gebracht.
Inkrimping .,S taatscon ra ut".
Men schrjjft 'ïit Den Haag, dat op het
ministerie van Binnenlandschë Zaken zoor
ernstig wordt overwogen, iu hoeverre, in
verband met het nypende papiergebrek, do
omvang van de „Staatscourant" kan worden
ingekrompen. Verschillende th?vii3 daarin
verschijnende wetten, besluiten, enz., zou
den volgens het b?3taa:ide plan daaruit
voortaan weg moeten Yallen.
door
BEATRICE HERON MAXWELL ca
FLORENCE E. EASTWICE.
Naar h«t Enffolseh,
$5) SLOT.
Op die manier praatte hij met haar spot
tend ernstig, want'hij was oen van die Iiccreu,
dio het leven gemakkelijk opnemen, alsof het
iets vervelends is of een grap.
Maar de uitdrukking op Lizzies gezicht ver
kondigde mij dikwijls, wat het alles b'etcekcndc
voor baar, en ik nam liet besluit, dat, als zij
hem hebben wou on niot krijgen kon, liij er
voor boeten zou, dat hij haar liefde had opge
wekt.
Den laatsten keer, dal ik ze samen gezien heb,
was laat op den avond van 7 Juli. Zij kwam
ongeveer om tien uren het kanaalpad langs
©n ik was het niet met mijzelf eens of ik naar
haar toe zou gaan en zeggen, waarvoor ik naar
Engeland gekomen was on haar de keus geven.
Zij zag er bijzonder lief uit in het maanlicht
on zij liep heon en weer, tusschen de brug c-n
©en oploopend voetpad, dat naar hot huis voer
de, waar zijn vader en zuster woondo. Einde
lijk het moet tegen elven geweest zijn, kwam
hij het kronkelend pad af, hij was in een avond-
costuum, een knappe, goed geboiiwdo jonge
«man heelemaal een hoor Zij gaf con kreet
Tan vreugde en liep liem vlug te gomoet maar
itoen hij haar zag, bleef hij staan en deed als
of hij wou terug keeren.
„Liz," zei hij, „jo moest hier niet zoo laat
©P den weg wezen. Ik zal je even een eindje don
,Weg naar huis op brengen, de brug ovor."
..Neen," zei ze, zo moest hem spreken.
Hot was juist onder do brug, waar hij over
hot pad heenloopt, zij konden mij niet zien of
zo rnoeston er vlak voorbij gaan cn dan nog
hadden ze niets anders gezien dan een slapcn-
den matroos, met zijn bundeltje ondor zijn hoofd
©n zijn gezicht voorover. Maar ik hoorde alles
zo zeiden.
Hij vertelde haar, dat hij altijd een vriend
voor haar zou blijvon, maar dat zij elkaar niet
meer ontmoeten of spreken moesten, want. of-
- schoon er geen kwaad bij was, het moest eens
bekend worden. Zo zei, dat ze daar niets om gaf;
dc heél-o wereld mocht 't weten, maar zij kon
hem niet vergeten. Hij zei, dat zijn vader er op
aandrong, dat hij zou trouwen, on hij had zoo
goed als toegestemd, en het zou lijken of hij
1 een- dubbel spel speelde, als de menschen over
hem on Liz praatten.
Ik kon niet alles verslaan, want zij praatten
heel zachtjes, maar ik begreep, dat hij afscheid
van- haar wou nemen en dat zij hem smeekte
dat niet to doen, en toen hij haar trachtte ovor
te halen hot pad naar dc brug op cn naar huis
te gaan, weigerde zij. Zij was heel anders dan
gewoonlijk, want ik herinnerde mij haar als een
zacht en toegevend moisjë, maar nu schoen zij
.zoo vast op haar stuk té slaan, dat-hij niets
mol haar kon uitrichten. Ik haatte hem, dat hij
ooit op haar levenspad gekomen "was, op die
zorgloozo manier van hein. Wat had Liz met
een heer noodig, nog daargelaten met oen leeg-
looper zooals hij?
Eindelijk zei hij, dat, als zij niet wou heen
gaan, dan moest hij haar verlaten, en hij vroeg
nóg of zo gauw naar huis zou gaan on trachten
niet meer aan hem to donken. Hij was niet
waard, zei hij, zich om hom te bekommeren, cn
dat was waar ook, maar zij wou het niet inzien.
Hij nam haal* twee handen in de zijne on
bracht zo aan zijn mond achtereenvolgens en
kuste zo alsof zo een dame was; ik heb nog
nooit hot gezicht van een meisjo zoo wit zien
worden on zoo wanhopig als het hare- op dat
oogonblik.
Hij ging weg, nam zijn hoed voor haar af en
Liz bleef staan, mot d© handen naar hom uit
gestrekt, hem naziende, zonder een woord to
spreken.
„Dag, Liz," zei hij met zijn kalme, temerige
stem; „vorgeef mij, als ik jo verdriet gedaan
heb. Het was niet met opzet en jo zult eenmaal
blij zijn, dat ik jo vaarwel gezegd heb."
Toen draaide hij zich om en ging een hon
derd pas het pad op en sloeg toen den weg in
naar zijn huis.
Liz bleef onbeweeglijk staan-,, maar doen hij
-achter do booinen verdwenen was, riep zij
plotseling: „Kom terug! Kom téTug! Ik kan
Diet zonder je leven
En zij barstte in hovig snikken uit, alsof ze
waanzinnig was van verdriet, en toen was ze
plotseling doodstil .en peinsde.
Zo liep een paar schreden, dichter naar mij
toe, en toen ging zo vlak bij het water en keek
naar beneden. Ik was een paar armbrcedton
van haar" vandaan. Zij kook over haar schouder
en zei mot een vreemde, zachte stem: „Vaar
wel, mijn lieveling, mijn lieveling!" Toen hief
zij do armen op on liep vooruit. Als ik er niet
snol bij geweest was, zou zij in het water ge
sprongen zijn; maar ik was cr op voorbereid
en greep haar, toen zij sprong. Zij worstelde
met mij als oen krankzinnige, riep, dat ik haar
moest laten begaan, en toen herkende zij mijn
stem, hield op met tegenspartelen en zag mij
aan. „.lij," zei ze, „hoe kom jij hier?"
Ik zei, dat ik bij haar gekomen was cn dat ik
haar liefhad cn met haar trouwen wou cn haar
meenomen.*
„Ik kan nooit met iemand trouwen dan met
hem," zei ze, „nooit. Ik heb het mij voorgeno
men, ik kan niet leven zonder hem. Je hadt mij
niet moeten tegenhouden. Dan was alles nu
voorbij."
Ik zei. dat zij zich schamen moest, dat zij een
man liefhad boven haar stand, die. niet om
liaar gaf.
Zij luisterde zelfs niet naar mij. Al wat zo
zei was, dat or gcon onderscheid van stand was
in de liefde, cn dat zij van hem geboudon zou
hebben wat of wio hij ook geweest was. Hij
was de oenigc man ter wereld voor haar.
Zij smeekte mij heen te gaan en haar aan
haar lot over to laten; maar ik weigerde cn
toen begou zij opnieuw tc schreien cn wilde met
geweld mij voorbij naar het - water, maar ik
greep haar en hiold haar terug. „Luister, Liz,"
zei ik, „ik zal jo iets latGn zien iets, waar je
eons goed naar kijkon moet, als je zoo dol
op hom "bent."
Toen bleef zij staan wachten totdat ik mijn
pakje gehaald had, ik deed het open on nam er
oen Ghmecscli mos uit, zooals. ik er oen ver
kocht had aan mr. Pridham.
„Als jo je verdrinkt," zei ik, „zal ik hem dit,
zoowaar als ik hier voor je sta, in do horst
stoken. En dan zal hij nooit iemand meer las
tig vallen." Zij werd zoo wit als een doek. „Dat
zou je niet durven,"- zei ze, „je zou worden op
gehangen voor moord."
Ik zei, dat mij dat niet scholen kon. Ik zon
met genoegen aan de galg bengolen, als ik hem
kon vermoorden, en ik deed er een plechligen
eed op.
„Hij kan mij niot ontsnappen," zei ik, „ik zal
hem dag on nacht volgen, totdat ik do kans
schoon zie." Zij blcof naar hot mes staren,
alsof zij cr haar oogen niet van kon afhouden.
„Het is eon wreed mes," zei ze Duisterend,
„laat mij eens kijken."
Ik gaf het haar en liet haar zien, hoe men
op do veer moest drukken, dan schoten do twee
andere mesjes or uit.
En toen begon zo te bidden cn te smoken,
dat ik haar moest belovon hem nooit tc zullen'
aanraken, zo zou zich omdraaien in haar graf
als hom iets kwaads overkwam.
Het was ziju schuld niet, zei zo, dat haar
hart aan hem toebehoorde; hij had zich geen
raoeilo gegeven om haar liefdo op te wekken,
bij had alleen nu cn dan in 't voorbijgaan een
vriendelijk woordjo tot haar gezegd, als zjj aan
don oever naar het water zat te kijken, totdat
zij verliefd op hem was geworden cn opzette
lijk-dear "na ar toe was gegaan, in dc hoop hem
te zullen ontmoeten.
Maar ik wildo haar dit niet beloven, want
ik wou liaar doen begrijpen, dat zij in leven
moest blijven om zijn leven te redden en ik ver
zekerde opnieuw, dat, als zij in 't water sprong,
ik hem zou vervolgen on dooden.
Zij scheen daarop plotseling heel on al woest
tc worden en voordal ik wist, wat ze deed, hief
zij het mes hoog omhoog en slak het in haar
eigen hart.
Zij zag mij aan, toen zo neerstortte aan mijn
voeten, on zei: „Nu kan jo niet," on toen
sloten zich haar oogen on luiar hoofd viel
achterover.
Ik Kcktto haar op in mijn arm cn trok hot
mes uit de wond en toen wist ik, dat 't was
af geloop en. Het was een afschuwelijke wond;
niemand zou dat overleven.
En de gedachte kwam l?ij mÜ °P> terwijl hel
zweet mij uilbrak cn ik trillend en bevond haar
neerlegde, dat de menschen denken zouden, dal
ik hot gedaan had, uit jaloezie.
Het was mijn mes en haar familie zou zien
horinneron, dat ik eens goede vrienden met haar
geweest was, on ik zou gevangengenomen wor
den,. als ik mij niet hals over kop uit de voeten
maakte.
Zij was dood 'de arme Liz! én niet door
mijn schuld, - - -
„Ik wasckle mijn mos r.f in liet kanaal, nam
mijn bundeltje op, liep con paar mijlen lot fca-
naalpad Inngs'; daarna sloeg ik ceu weg in door
kot veld, dat naar de kust liep.
Het dient nergens too te vertellen, hoe ik
weggekomen ben. Als het- een matroos was,
'dien z? zochten, zouden z? - moeite gehad
hebben my te vinden, want ik zorgiE er
wel voor, xlat ik .er uitzag als een landrot;
én mijn ergon moeder zou mij niot hcrk.nd
hebben.
Tk- kwam twee dagen lang v^or niemand
te voorschijn on toon ik uil mijn schuilplaats
te Voorschijn kwam, was ik nog maar op e?n
uur afstands van do plaats, "van waar de
boot zou uitvaren.
Ik 'durfde geen courant koopc-n, maar
toen ik eenmaal aan boord was en mij gcon
vragen gedaan werden ,leondo ik een cou
rant yan den stuurman en daar stond een
heeleboel in van den „Moord aan bet Ka-
naai", zooals ze het noamden.
„Ket teek mij tce, dat Z2 op eon verkeerd
spoor waren, en ik dacht aan wat Liz gezegd
had; zo zou geen rust hebben in haar graf air
er kwaacl overkwam aan don man, dien r.y
liefhad.
Gedurende de geheele reis heb ik- or over
nagedacht on eindelijk is het mij duidelijk
geworden, wat mij to doen stond.
Ik zal dezen brief met het mes, ia een
flesch doen én haar dichtlakkcn en .over
boord gooien vlak voordat wjj in de haven
aankomen. A's ze ooit wordt gevor.den zal
het alle moeilijkheden uit den weg ruime:»;
en als ze zinkt op den bodem van «le zoo,
dan kan ik er niets aan doen. Ik zal ir
ieder geval mijn best gedaan hebben voor
de arme Liz.
Het zou nergens toe dienen, mij te zoe
ken. Ik ben van plan oen nieuw leven te tee-
ginnen met nieuwe menschen, en de cvdo
to vergeten.
Ik moet er nog bijvoegen, dat een j - -
gen soms aan liet kanaal rat te vïssehep fc?j
een wiigestruik; ik dook dat hij Lte
haar vri nd wel opgemerkt hee.% m; a: "ij
zagen hem" niet en hij zag ook ni'te.
was een jongen me>v een vrolijk gtf-zioiifc;
ik hoop, dat hy niet lastig is gevalten.
Den vinder van deze fiesta ieflP
