No. 17562.
L£1DSCH DAGBLAD, Donderdag 31 Mei.
Tweede Blad.
Anno 1917.
Ingezonden.
Uit-de Omstreken.
Vragen en Antwoorden.
FEUILLETON.
DE KLIMOP,
Do algcmeouc toestand,
i Van do slagvelden is 't nieuws
weer s c li a a r s c h e r. In t westen doen
ëa Duitachers herhaalde aanv.illeu. Na vin
nig bombardement in de streek van Hurte-
bi39 hebben ze een paar maar een aanval
beproefd, doch werden door de Franschen
teruggedreven. Het massief van Moronvil-
jiers is vooral een tooneel van strijd. Daar
zijn de Duitsche stellingen allesbehalve gun
stig, waar de Franschen hen van do goede
punten beroofden. Do laatsten toch hebben
tie waarnemingslinie vóór don weg Moron-
.villiers—Nauroy in bezit.
Over het laatste bombardement der
V Engelsche kust vernemen we iels meer.
De aanval is gericht geweest op Folke
stone. Dit maakt een onaangenamen in
druk, wijl deze badplaats geheel onbe
schermd is. Voor 't meercndeel zijn vrou
wen en kinderen gedood en gewond. Brj
tientallen zijn deze slachtoffers te tellen,
g Êr is ook' nog een Engelsch hospi-
taalschip, n.l. de „Pover Castle" op 26
Mei j.l. zonder waarschuwing in de
Middellandrche Zee getorpedeerd. Op zos na
zijn alle opvarenden gered. In de Noord
zee werd de bewapende hulp krui
ser „Hilary" getorpedeerd, waarbij vier
mannen omkwamen. Een Britsche tor
pedojager, die bjj een aanvaring
zonk had geen verlies aan menschcnlevens.
In Ilongarij e is de kabinetskwes-
tie nog niet ojigelost. Niet Vekserle heeft
nu opdracht gekregen een kabinet saam te
Btellen, doch koning Karei heeft dit aan h?t
opposotie-lid graaf Andrassy opgedragen.
Deze heeft reeds met Wekerle en Zichv ge-
Confereerd. Ook is Wekerle door den ko
lling in audiëntie ontvangen.
Volgens de Hongaarsche bladen sal het
pienwe kabinet er vermoedelijk als volgt
uitzien: minister-president: graaf Julius
'Andrassy; binnenl. zaken: graaf Johann Ha-
dik of Ludwig von Navay; financiën: Alex,
j Wekerle; onderwijs: graaf Albert Apponyi;
handel: graaf Bela Serenyi of graaf Mo-
tita Esterhazy; justitie: baron Julius Wlas-
sics; hon-od: Ludwig Szurmay; Kroatië:
r- graaf I'ejacsevich; koninklijk hof: graaf
Aladar Zichy of graaf Jozef Hunyady.
De conferentie te Stockholm,
heeft een succes to boeken. Misschien wel
het succes van den Amsterdamschen wethou
der Vliegen. Na een tweedaagsch debat heb-
ii ben de Fransche socialisten be
sloten napr Stockholm te gaan.
't Moet bij de discussies warm zijn toege
gaan, maar de meerderheid heeft ten slotte
zich bij de minderheid aangesloten. In do
„Temps" vindt dit besluit geen gunstig ont
haal, want voor dit blad staat het vast, dat
idc socialistische vrede een Duitsche vrede
dreigt te worden. Er was bij de Franschen
veel verschil van opinie. Do meerderheid
onder Benaudel, Guesdo en S mbat, weigerde
deel te nemen aan de Stockholmsche confe
rentie en verlangde de bijeenroeping van een
afzonderlijke jury der Internat'onale, waar-
Voor Scheidemann, Suedekum, Legion c.s.
.te verantwoorden zul'en hebben. De m'nd.r-
heid onder Longuet wenschtó wel het uit
zenden van een afvaardiging, die opdracht
i heeft een referendum te doen houden over
Elzas-Lotharingen. De Kienthalers onder Lo-
riot zijn er voor, afgevaardigden zonder
eenige voorwaarden te s luren. De „Temps"
maakt nog melding van een vierde voorstel,
iwaarin het houden van een vóór-congres der
Entente-socialisten gewenscht wordt.
Ten slotte is toch besloten om to gaan.
Ook de Kussen zullen naar Stockholm
gaaa en het aantal delegaties van welke men
de meening zal vernemen, neemt dus gestadig
toe.
De O o stenr jjk s ch e- delega tie
heeft reeds met hét Nederlandsch-Scandina-
visch comité geconfereerd. Deze delegatie
was tegen annexati e s of oorlogs
schatting, tegen annexatie van België
of Servië. Door vereeniging van Servië met
Montenegro zou eerstgenoemd land een weg
naar zee krijgen. Do Balkanstaten moeten
in onderling overleg hun aangelegenheden
ïegelen.
Do Zuid-Slavische naties en de Kroon
landen van Oostënrjjk-Hongarije, alsmede
Bosnië zouden in het Oostenrjjk-Hongaar-
sche staatsverband kunnen blijven. Wel
wordt voor deze volkeren de autonomfe ge
vraagd. Men wenschtde zelfstandigheid
van Finland en Russisch Polen te waarbor
gen. De Polen in Galicië en Pruisen kun
nen met algeheele autonomie blijven in het
staatsverband, waaiwan zjj tot dusver deel
uitgemaakt hebben. Dan wordt algeheele
autonomie gevraagd voor de Ruthenen in
Oostenrijk.
De mobilisatie te water en te land moet
beperkt worden en ten slotte eindigen in
een algeheele demobilisatie der bestaande
legers.
De Tsechen, Polen en Bosniërs zullen zelf
h'un eisehen nader uiteenzetten.
Dit oorlogsdoel van Oostenrijksche onder
danen strookt niet met dat, 't welk in de
„Neue Freie Presse" wordt geuit en dat
volgens de „Frankf. Ztg." wel geïnspireerd
zal zijn. Daarin staat, dat de Montenegrijn-
sche berg Loveen moet worden behouden,
wijl dit het Gibraltar is van de bocht van
Cattaro. Ook kan niet meer worden toege
staan, dat Servië of Roemenië ooit weer den
Donau versperren, dat recht hebben ze ver-
beurd.-Wil Oostenrijk dan beide rivieroevers,
dus grondgebied, van deze landen?
Een telegram uit Saloniki meldt, dat de
bevolking van het eiland Sta. Maura
(Leukas) zich voor de Venizelistische
regeering heeft verklaard. Er
worden tweehonderd gendarmen uit Cepha-
lonië gestuurd, ten einde het eiland te be
zetten. Het detachement royalistische (roe
pen, dat er zich bevond, verklaarde zich
dadelijk bereid in het Venizelist'sche leger
te dienen.
Het Raadsel van Leiden.
Miag ik van U beleefd verzoeken een
plaatsje in Uw overal gelezen blad? Dij
voorbaat mijn dank.
Wolk een verschrikking moest net zijn
voor Leidsolic Exploitanten van Publieke
Vermakelijkheden, te moeten lezen de ad-
vertentio in Uw geëerd blad- dat het Sca
la-Theater in Den Haag beide Pinkster
dagen MotSnée en Avondvoorstellingen
gaf, en in Leiden Zondag absoluut niets
te doen wa-s. Waarin' schuilt dat geheim
zinnige
Ik wilde Eorsten Pinksterdag men mijn
familie, die» hier woexwb, uit. Ik keek in de
agenda, zooals wij gewoon zijn te Amster
dam. Ik las niets van Leiden wel do ad
vertentie van Den Haag. Ik ergerde mij.
Waarom lii-eo* niets en in Den Haag wel
wat, een zuster- of broertjessbad van Lei
den? Overal waar ik kom, heb ik van iets
dergelijks jiocvib gehoord. Het is van Sca
la" dan toch een prachtpolitiek, om de
Leidenoars weg te halen, welker directie
gelijk heeft en Leiden beschouwt ais een
vlekje op de landkaart van G0.000 zielen,
ingedeeld bij de dorpen-afdeeling, wat een
feit is en waarvan de gfoote steden profijt
trekken en die den Leidenaars het lijden
wifllen verzachten.
Vergeet -u nietjk was voor pleizier in
LeidenDaar vandaan mijn verbazing,
wiant ik kon mij niet indenken' dat, wat
op bijna den geheelen aardbol niet plaats
heeft, te Leiden te zien.
Ligt dat aan de ondernemers, of, wat
mij verteld werd, aan hooger hand, die
zulks verbiedt? He-t eerste geloof ik. Die
zijn misschien erg lui. Doch het tweede
kaïn niet, daar zulks nergens verboden is;
wamt overal is de Zondag de dag van rust
en tevens wan ontspanning, en een theater
dient voor beide. De Zondagswet kan hier
op met toegepast worden, daar Amster
dam. Den Haag, Rotterdam, diezelfde wet
moeiten naleven.
Ik heb steeds op Leiden hooren schem-
pen en ik moet or nu veel van gelooven.
Bestaat er te. Leiden, geen Vreemdelingen-,
verkeer of is dat alleen een tusschcnsta-
tion, dat de vreemdelingen van Amster
dam via Leidennaar Den Haag stuurt 1
Wordt te Leiden, zooals an elke andere
stad, gewerkt om er een sbad van te maken
en het van do dorpenlijst af te halen? Ge
beurt dat bij u ook, mijnheer de Redac
teur?
Ik zal eindigen, maar het moet mij van
het hart, dat ik mij Zondag verveeld heb,
daar ik anders genoog in de open lucht ben
om er 's Zondags van te willen profóteeren
Ik beloof u, mijn familie kan naar mij toe
•komen im Amsterdam, doch ik kom Pink
ster-Zondag nooit meer naar Leiden.
(Mijn hartelijken dank, mijnheer de Re-
diacteur, voor de door U verleende ruimte
Hoogachtend,
Een Amsterdammer.
LEIDERDORP.
Door ingelanden van den Stadspolder
werd de rekening over 1916 'vastgesteld in
ontvangst" op f 737.62, in uitg. op f -192.811^
en «ailzoo met een batig saldo van f 2-14.77*4
De begrootdng voor 1917 werd vastgesteld
in ontvangst en uitgaaf op f 897.10 met een
omslag van f5 per hectare.
LISSE.
De onlangs aan de R.-K. Kerk ge
schonken prachtige geborduurde kleed en
zijn thans ter plaatse, d. i. in het hoog
koor, onder de gebrandschilderde ramen,
aangebracht. Het hoogkoor is hierdoor
aanmerkelijk verfraaid, terwijl het uit
marmer en caensteen vervaardigde hoog
altaar» prachtig tot zijn recht komt door
de donkerroode kleeden op de achtergrond
SASSEXHEIM.
Tot politic-beambte alhier is aange
steld J. W. Bruinsma, tot heden nacht
wacht en tot nachtwacht J. W. van de
Laar, uit Heerwenen.
De b'oemboUenveiling ten voordeele
-van do R.-'K. Kerk braoht op f 1042 en die
voor de R.JK. armen f 129.
RIJNSBURG.
Gemeenteraad.
Aanwezig: alle leden.
Voorzitter de burgemeester, dc heer
Bosschieter.
Het lezen der notulen wordt uitgesteld
tot een volgende vergadering.
Ingekomen stukkena. Request van de
vereeniging veiling „Tuinbouwproducten
Rijnsburg" met verzoek het terrein, dat de
gemeente van Rijnland in huur heeft, aan
de vcilingsvereeniging af te staan van af
15 Mei tot 15 Mei 1917.
De Voorzitter deelt mede, dat dit ver
zoek behandeld is in do vergadering van
B. en W. Dit college stelt nu voor de ver
eeniging ter wille te zijn en het terrein
tot wederopzeggens in gebruik te geven,
met dien verstande, dat B. en W. te allen
tijde zich de beschikking over het terrein
voorbehouden. Do wegneming van de
scheiding, waarvan het verzoek gewaagt,
achten zij niet noodig.
Na veel discussie, waaruit veel mecnings-
verschil bleek, komt men tot een schikking.
Do vereeniging krijgt nu de volkomen
vrije beschikking over het terrein tot 1
Januari 1917. Aldus wordt besloten.
b. Ec i verzoek van veldwachter H. v. d.
Pol, tevens bewaarder cn concierge van heb
Raadhuis, om verhooging van toelage voor
hot schoonhouden enz. van het Raadhuis,-
en een tegemmT.lrjriing in het onderhoud
van zijn rij wol.
B. en W stellen voor de toelage be
doeld bij te verhoogeu van f 65 op f 80
en een tegemoetkoming van liet rijwiel te
verleenen van f 25 op voorwaarde, dat dit
rijwiel uitsluitend ter beschikking blijft
van de politie.
Aangenomen.
Nog stellen B. en W. voor het «.Jarjs
van de verloskundige wegens de tijdsom
standigheden te brcDgcn van f 925 op
f 260.
Het voorstel wordt aangenomen.
De Voorzitter stelt voor het percentage
voor den H. O. te stellen op 2.8 percent
Dit wordt aangenomen evenals een wijzi
ging in de verordening op de heffing van
den H. O. door het maximum bedrag vast
to stellen op f 15,000.
Ingekomen is een verzoek van den heer
v. d. V. om een brug te mogen leggen over
de Vliet, aan den Katwijkerwcg.
Daqr dit verzoek echter denzelfdcn dag
pas was ingekomen, wordt besloten de be
slissing uit te stellen tot een volgende ver
gadering.
Goedkeurend wordt beschikt op een
verzoek van de hecrcn d. H. inzake het
aanbrengen van een standpijp van de
Waterleiding.
Bij de rondvraag zegt de heer K. Zand
bergen zich te herinneren dat in do vorige
vergadering een punt is aangehouden ter
behandeling voor deze vergadering.
De Voorzitter merkt op dat spreker ze
ker bedoelt het adres. an Patrimonium in
zake de groentc.nwasseh.erij. Do betref
fende bescheiden zullen den leden worden
thuis gezonden.
Verder wijst de heer Van der Gugten
er op, dat er van alle kanten wordt aan
gedrongen op bezuiniging van gas. Hier
echter branden de lantaarns reeds
's avonds om negen uur, als het nog dag
is. Hij veïzoekt den voorzitter hieraan
eens zijn aandacht te wijden.
Hierna gaat men over in geheime ver
gadering.
De restauratie van liet Kerkgebouw der
Ncd.-Hery. Gemeente te Oegstgeest.
- Men'schrijft on3 uit Oegstgeest:
Een der oudste kerken uit ons vaderland
is zeker wel het kerkje te Oegstgeest, door
zijn eigenaardig voorkomen, geheel met
klimop bedekt, in de wandeling „Het groene
kerkje" genaamd. --
Naar do gesokiedenis mededeelt, was het
te Oegstgeest, dat door Willebrord, één der
oudste Christen-zendelingen in ons land, om
streeks 710 een Christelijke kerk was ge
sticht. Reeds in 856 werd dit houten ge
bouw door dc Noormannen, bij een hunner
veelvuldige inv%leq. in ons land, geheel
verbrand. Later, weder opgebouwd, werd het
kerkgebouw in 1574, tijdens Ji,ct beleg van
Leidon, dóór de Spanjaarden 1 bijna geheel
verwoest. Slechts hot onderste gedeelte van
'den toren \vAs gespaard gebleven en slechts
een klein gedeelte van den ouden muur, die
liet geheel omringde, was blijven staan.
Door de.'groote offervaardigheid der Her
vormden diór dagen werd het kerkbestuur
in staat gesteld, andermaal tot herbouw over
te gaan, al duurde het tot .1606 vóór het
kerkgebouw en tot- 1660 vóór de toren in goe
den staat waren gebracht. In 1825 moest we
gens bouwvalligheid, de toren geheel wor
den weggebroken en ook aan hét kerkje
moesten belangrijke herstellingen woTden
aangebracht. In plaats van den hoogen,
vierkanten' toren werd toen op het dak het
klcino torenspit.jc gebouwd, dat-zich daar
nu nog bevindt.
In 1915 was dc toestand van het inwendi
ge "van liet kerkgebouw zóó slecht- gewor
den, dat noodig tot restauratie moest worden,
overgegaan. Er openbaarden- zich verschei
dene verzakkingen in de oude kerkgraven.
Het orgel cn de preekstoel verzakten beide.
De muren waren gescheurd; de deuren der
zitbanken konden niet meer gesloten wor
den. Zóó kon do toestand onmogelijk blijven.
Dank zij den toevloed van belangrijke gif
ten, alsmede den financieclen bijsfand van
Rijk en Provincie, konden kerkvoogden in
1916 besluiten tot de restauratie.
In de eerste dagen van Mei 1916 toog dc
heer J, v. d. Voet, aannemer alhier, met
zijn werklieden aan den arbeid, om het kerk
je inwendig geheel uit te breken. Toen allo
banken waren weggeruimd, bleek eerst recht
dat herstelling en grondige verbetering drin
gend noodzakelijk was. Verscheidene der
eeuwenoude grafkelders waren geheel inge
stort en leverden daardoor beslist gevaar op.
Een en ander weixl door den lieer Van der
Voet met bekwamen spoed in orde gebracht.
De zerken werden vlak gelegd, de muren
der kerk werden afgebikt cn gepleisterd, de
scheuren gedicht en do breuken geheeld.
Bovendien werden alle oude banken, waar
aan men goed kon zien, dat zij door ver
schillende geslachten vervaardigd waren,
alle vervangen door nieuwe banken vanéén
zelfde model. De keurige preekstoel werd
geheel afgeschrapt en opnieuw gebeitst.
In de oude kork kon het dikwijls verba
zend tochten. Dit werd veroorzaakt doordat
de deuren niet sloten en doordat de houten
afscheiding van kerk- en koorgedeelte vele
openingen vertoonde. Deze houten afschei
ding van kerk en koor is geheel weggeno
men cn vervangen door een- glazen wand, diet
van don grond tot het dak reikt. De deu
ren, die toegang tot de kerk verleenen, zijn
'door kunstige scharnierverbindingcn zóó
aangebracht, dat zij gc-rui scbloos open en
'dicht gaan en volstrekt geen toc-ht doorlaten.
Nadat dc werklieden van den heer Van
der Voet hun werk hadden voltooid, was hèt
dc taak van tien heer Joh. Schoneveld.
schilder, alhier, het geheel een schoon aan
zien te geven. Van die taak heeft de heer S*
zich buitengewoon goed gekweten. De stem
mige cikenhoutkleur geeft aan het geheels
gebouw een ernstig karakter.
De glazen wand achter den preekstoel laai
het volle daglicht binnen, waardoor hot'
eenigszins sombere, dat dc vorige kerk ken-t
merkte, geheel is weggenomen.
Zondag 3 Juni, des morgens te tien uren,
zal de inwijding van \t hersteld kerkgebouw
plaats vinden.
Vraag: Hoe kan ik Yoghurt bereiden?
Antwoord: In den melkhandel een
flcsclije Yoghurt koopen, daarvan een lepel
roefe-n door 1I« L. molk die eerst gekookt heeft
en daarna tot 50 gr. C. afgekoeld i3. De
massa vlug in een hooikist of couranten zet
ten en 24 uur daarin laten staan. Dan is do
pap gereed en wordt er één lepel afgenomen
per Va L. melk, die dan weer de pap levert'
voor den volgenden dag. Het is noodig om
dc 3 J 4 weken een friscli flcschje Yoghurt te
nemen, daar de kracht gaandeweg mindert.
Vraag: Een wit Lancaster gordijn zit
met vochtvlekken. "Weet u een middel daar
tegen?
Antwoord: Wij zouden u wel een mid
del kunnen opgeven, maar wij vreezen, dat U"
na veel werk et toch geen succes mee zoudt'
hebben. Er is tegen vochtvlekken, met name
in Lancaster, weinig te doen.
Vraag: Ik ben bij menschen, waar ik in'
den kost eenig geld scliuklig gebleven*
Nu zijn die mcnschen in dien tijd gaan schei
den en wordt ik door beide partijen gemaand
tot betalen. Wie heeft er nu recht op?
Antwoord: Wettig heeft de man daar
op recht, tenzij by dc scheiding door den
rechter anders is beschikt.
Vraa g: Zoudt u mij even willen molden,
vier er staat boven dc hecren Stam en Harte-
velt, wat betreft de brandstoffencommissie?
Antwoord: Daeht u misschien, dat dit
tweetal oppermachtig was? Voor zoover het
Leiden betreft, staat de burgemeester nog
boven hen cn verder de directie van het Ccn-
iraal-Rijksburcau on, in lioogsto instantie,
de Minister,
Vraag: Is er te Leiden oen uitgever o£
een boekhandelaar, die een lijst, (in boek
vorm?) verkoopt, waarop de namen voorko
men van de aannemers van bouwwerken over;
geheel Nederland?
Antwoord: Ons niet bekend.
Vraag: Kunt u mij ook zeggen of eert
13-jarige jongen in het drukkersvak ook met
de acht dagen kan opzeggon.
Antwoord: Dc termijn van opzeggen iM
veertien dagen.
Men deelt ons mede:
De bladeren van. rabarber kunnen zeer ze
ker als groenten aangewend worden. Bereid
als raapstelen, bij voorkeur met aardappelen
gestampt, is het een zeer smakelijk gerecht.
Men denke er echter om, dat dit gcrclit nog
al laxeerond is. Dus bij voorkeur moet er wat
rijst door gestampt worden.
Men schrijft ons:
Naar aanleiding van dc vraag „pynlijkei
voeten" wordt door mij met veel sucee3 toe
gepast het navolgende:
Do voeten een poosje in warm water hou.fi
den, totdat het eelt zacht is geworden; dan
kan men dit zeer gemakkelijk verwijderen*
Wordt het loopon weer pijnlijk, dan herhalen,
CORRESPONDENTIE Eenige Inge
zonden Stikken moesten tot een volgend
Nummer biiiven liegen
Roman naar het Italiaansch van
GRAZIA' DELEDDA
20)
Onder den grijzen hemel, bedekt met bijna
*warte wolken van een aardsch zwart, scheen
alles treurig; de vallei daalde af als in een groe
ten afgrond, de rotsen lekc-n op het punt te zijn
op elkaar te vallen; het bosch op den berg, don
ker en onbeweeglijk, 'mengde zich met do hoe
langer hoo zwaarder wordende wolken.
En Paulu kwam niet. Annesa had zwaro
hoofdpijn; het leek haar alsof de kan op haar
hoofd een van de rotsen was, die zij bij liaar
'duizeligheid zag bewegen en naar beneden stor
ten; en de donder klonk in haar hoofd met on
ophoudelijk gedreun. Zij wilde juist verder gaan,
toen zij hei'der Sanlus aan zag komen met nog
'drie mannen cn een jongen, op den hoek van
'don grooten weg. Had zij do koorts, zooals zij
vreesde, of was het de verloren zoon van San-
tus, die daar aankwam mei zijn va dor cn drie
'dorpelingen? Dc nieuwsgierigheid deed haar
voor een oogenblik haar angst vergeten; zij nam
do kan van haar hoofd, plaatste die op den
grond en wachtte. Het groepje naderde; de hoo-
ge en vroolijko slem van Saïilus werd hoo lan
ger hoe duidelijker in de stilte van den eenza
men weg.
„Ik breng hem dadelijk naar don veldwach
ter, en als hij dan nog weg wil loopen: goed, ga
dan maar naar den duivel!"
Do jongen zweeg- Annesa keek, en zij was niet
Verwonderd, toen Sant us, haar ziende, haar toe
riep:
^4jjnga*j| obi AaaeetJ Hi ar h<*i we££êvl>*
gen vogeltje. Zie je hem? Kijk hem goed aan,
dan kunt go ook zeggen, dat hij hel is."
„En waar ben jé al dien tijd gebleven?'' vroeg
Annesa, toen do dorpelingen bij haar waren.
De jongen staarde haar met zijn ondeugende
blauwe oogen aan, maar hij gaf geen antwoord.
„We hebben don Paulu ontmoet," zei de her
der; „vannacht komt hij niet terug, wacht niet
op hem."
Annesa, die do kan weder op haar hoofd zet
te, trilde van aandoening, en om haar schrik
le verbergen, waebtte zy, dat do borders voorbij
waren geloopcn. Maar het scheen haar of San-
tus zich omkeerde, en stilstond om op haar to
wachten.
„Hij heeft me zeker wat tc zeggen," dacht zij,
terwijl zij hem inhaalde* Dc anderen liepen eeni
ge passen-vooruit.
„Waar heb jo don Paulu gezien?" vroeg" zij.
„Bij Magudas; hij reed naar dat dorp toe.
Hier, hij gaf mo een briefje voor je.... zeker
om aan don Simono te geven," voegde de goede,
maar slimme herder cr bij. „Maar hij heeft
daarbij gezegd, dat ik het aan jou alleen moest
overhandigenHier is het." En hij gaf haar
in do hand het briefje, dat hij uit zijn gordel-
beurs haalde.
Annesa sloot het stukje papier in haar vuist;
het was of een gloeiende kool haar brandde.
Eenige seconden giDgen voorbij: de herder praat
te door, maar zij hoorde het niet. Zij hoorde
alleen het rumoer van het naderende onweer;
en het was haar alsof zij niet een stuk papier,
maar een kloppend hart, een zieltogende,
schreeuwende ziel in haar hand hield. Wat was
er gebeurd? Paulu had haar nooit geschreven'.
Waarom schroef hij haar nu? Goed of slecht
nieuws? Zij twijfelde maar een oogenblik; het
nieuws moest treurig zijn. En zij word bang om
hel tc vroeg le vernemen.
klein .vwuwije qp een wil paardje haalde
het groepje in, cn toen zij den zoon van Santas
herkende, begon zij le schreeuwen van vreugde
en ■verwondering.
„Daar heb je hem! Ja, het is hem; wat ben ik
blij. Noen, het was niet mogelijk, dat een inwo
ner van Barunei zijn-zoon zou vermoord hebben;
ons dorp zou er een slechten naam van heb
ben behouden; ook in de liedjes van de zwervers
zou ons dorp vervloekt zijn geweest."
„Houd jc mond, Anna Pical" riep Sanlus. „Je
long is als een mes."
Annesa bleef als een automaat ^laan, zooals
de anderen, maar zij hoorde niets dan het on
weer, en in haar hand voelde zij het noodlottige
papier; er bestond niets anders voor haar.
Do anderen gingen verder door het dorp; zij
volgde hoD; zij bovond zich tusschcn dc menigte,
die zich langzamerhand om den herder had ver
zameld; zij bleef luisteren, zij lachte. Een plot
seling lichten, een harde bliksemslag, eenige
droppels regen, deden de menschen hier en daar
vluchten; zij bevond zïcli bijna alleen ïn het
straatje naar het huis Dechcrchi cn zij liep hard
weg.
Hel was bijna donker; donna Rachcle, hopen
de, dat Annesa spoedig van dc bron zou tcrug-
kceren, was mot Roza naar de novene gegaan.
In het verlaten huis hoorde men alleen het
zuchten van den ouden zieken man; dien dag
was hij nog somberder on onrustiger dan ge
woonlijk. Hel metaalachtige licht van den blik
sem verlichtte nu en dan de donkere kamer en
'de stille gang.
'Annesa zette de waterkan neer, het briefje nog
steeds in haar hand vasthoudend; toen ging zij
naar de plaats en las de treurig© mare:
„Herinner jo wat ik- je zei vóór mijn ver
trek
Een vreesefljke bliksemstraal, een Karde don
derslag vervulden hemel on aarde met schrik'.
Zjj meende, dat de bliksem ingeslagen was, op
"haar hoofd gevallen, en zij" klaagde zooals de
oude man.
„Hij heeft niets gevonden.... hij .zal zich van
kant maken. Dezen keer is het ernst. Over twee,
drie dagen, als er geen hoop meer is, zal hij
stervenEn zoo
Een nieuw licht, ccn nieuwe verschrikkelijke
slag cn nog een, en nog een, vulden do plaats
met licht en verschrikking; de regen viel in
wilde vlagen neer. Zij ging terug naar de keu
ken en drukte het voorhoofd tegen de gesloten
deur aan, denkende, dat Paulu, als hij op reis
was, kletsnat zou worden. Voor een poosje maak
te die gedachte haar ongeruster dan het drei
gende briefje; een-zenuwachtige trilling greep
haar aan; zij meende, dat do regen haar langs
den rug liep en haar doornat maakte tot aan
dc voeten. En zij Jmn niet schreeuwen. Zij kon
niet huilen; haar keel was als dïchtgesnoerd.
Buiten werd de storm steeds heviger, do re
gen viel hard tegen de deur, het onweer raasde
met woede.
En zij, uiet het hoofd tegen de deur, dacht
steeds aan Paulu, dwalend in dc treurigheid
van den stormigen avond, geslagen door dc lie
vigheid van hot noodweer, en het leek haar of de
natuur zich bij hot noodlot en de menschen aan-
floot om den ongelukkige ter neer te werpen.
Buiten, in en om het huis, op do uitgestrekte
velden en in de luchtruimtc een leger van vij
andelijk© krachten, met een enkel wezen, etn
zwak en ongelukkig man. Niemand hielp hem,
niemand verdedigde hem, ook zijn moeder niet,
die zich niet om hem bekommerde en van vreug
de lachte, omdat de armen aan liaar disch za
ten, terwijl haar eigen zoon, armer dan de arm
ste bedelaar, van dorp tot dorp rondzwierf om
geluk en hulp te zoeken...-.
„Niemand, niemand!" zuchtte Annesa, haatf
voorhoofd tegen do deur scharend, zooals het
schaap, dat vol ongedierte ia, zich tegen daa
stam van den eik schuurt. „Niemand, niemand,
alleen maar do meid denkt aan jon, Paulu De
chcrchi: ongelukkige jongen. Maar wat kan ccn
dienstmeid tegen den meester van alle mensche-*
Jijko schepsels, tegen het noodlot!"
„Annesa, duivelin!" schreeuwde oom Zua, die
'sedert een kwartier tevergeefs riep. „Vervloekte
Annesa, steek het licht aan."
Zij ging de kamer binnen, maar stak het licht
niet aan. Een vale schemering drong door hot
raam in dc kamer, een cirkel van. grijsachtig
licht beschrijvende, die nauwelijks tot het voet
einde van liet bedje van oom Zua reikte; maar
nu en dan verlichtte het flikkeren van den blik
sem de kamer, cn het leek dan, of het gelaat
van den ouden man uit do schaduw sprong en
dan weer naar een duistere en mysterieuze)
plaats verdween.
Annesa keek lang den zieke met starende
oogon aan; het leek haar of hij al dood was.
maar dat hij nog schreeuwde cn vloekto. Van
dat oogenblik af was zij overvallen door ccd
soort dwang; den ouden nian naderen, liem
wurgen, hem eindelijk voorgoed aan het zwij
gen brengen, hem voor eeuwig in den afgrond
doen storten, waaruit hij nu cn dan brullend
nog steeds te voorschijn kwam.
Stilstaande in de keukendeur, rekte zij werk
tuiglijk de armen uit, de vingers wringende; een;
klagendo zucht kwam uit haar mond.
Toen dacht de oude, dat zij bang was voor
het onweer cn hij verzachtte zijn stem:
„Annesa," bad hij, „steek toch het licht aaat
Je' bent zelf ook bang! Zie je, hoe ze mij alleen
hebben gelaten...-, "VVic weet waar zo nu zijnl
Ook Roza is uit, zij worden allemaal nat
(Wordt vervolgd)*
