17561
"Woeiisdag SO Bttëi;
Eerste Blad. ft0. 1917,
geze §ourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
fiit nomrner bestaat uit
TWEE Bladen.
Ofiicieele Kennisgevingen.
FEUILLETON.
I>E KLIMOP.
PRIJS DER ADYERTENTIEN:
Van 1—5 t'S»1» /1'05" Isd0re reSel moer /'a20" Elain8 ad'crtonti5a
30 „ooiden 40 Oents oontautj eli tiental woorden meer 10 Oonta.
Incasso volgens poutrecht Bewijsnummer 5 Cents.
PEIJS DEZEE COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden f 1.60 j per week. f 0.12.
Bniten Leidon en waar agenten govestigd sija por week. 1 0.12.
Franco, per postj g.
Bon voor Aardappelen.
De Burgemeester Sjr gemeente Leiden
fcrongt ter algememo kennis dat vanaf Don
derdag 31 Mei geldig wordt verklaart: BON
No. 5SB VOOR 1 K.G. KLEi AARD ABP E-
DEN.
De Burgemeester voornoemd,
I N. G. DE GI.TSELAAÏl.
Leiden, 30 Mei 1917.
Inschrijving van leerlingen voorde
Openbare Scholen der ïo cn2ehlasse.
Burgemeester en Wethouders van Lei-
den;
Gelet op artikel 6 der verordening van 25
Januari 1894, regelende de inwendige in
richting der scholen, de toelating cn het
qptslag der leerlingen, (Gemeenteblad No.
6 van dat jaar);
Brengen ter algemeene kennis:
lo. dat tot het doen inschrijven van
leerlingen voor de openbare scholen dor
le cn 2e klasse gelegenheid zal gegeven
worden van den 4en tot ea met den 16en
Juni e.k., dagelijks, behalve des Zondags,
Van des voormiddags halfnegen tot negen
'uren en op Maandag, Dinsdag, Donderdag
en Vrijdag bovendien van half twee tot twee
Uren des namiddags en wel:
voor de Jongensschool le klasse,, in
het schoolgebouw aan de Aalmarkt;
voor de Meisjesschool le klasse, in het
schoolgebouw aan de Boommarkt;
voor de Jongensschool 2e klasse, in het
schoolgebouw aan de Piefcerskerkstraat;
voor de Meisjesschool 2e klasse, in. hét
schoolgebouw aan de Bresstraat;
voor de scholen 2e klasse voor Jongens
<\n Meisjes, in de schoolgebouwen aan
~€e Langebrug, aan de Hcerenstraat en
aan de Oude Vest;
J 2o. .dat bij de inschrijving het bewijs
.van geboortc-inschrijing moei worden ver
toond.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. O. DE GIJSELA Ah.
Burgemeester.
VAN SVRIJEN,
Secretaris.
Leiden, den 30en Mei 1917.
LEIDEN. 30 MEI.
Voor den dienst in Ned.-Indië is be
stemd mevrouw G. M. Roos-Quaofc, alhier,
voor verpleegster corste. klasse bij de
Jailitaire hospitalen.
Prof. Carpentier Al ting, benoemd,
tot president van het Hooggerechtshof van
Ncderlandsch-Indië, zal op 5 Juni met de
Koningin der Nederlanden'' daarheen
vertrekken.
Bij beschikking van den Minister van
Staat, Ministor van Binncnlandschc Za
ken, is met ingang van 1 Juni a s. op zijn
verzoek eervol ontslag verleend aan dr.
K. Hof, als assistent voor de natuurkunde
aan de Rijksuniversiteit alhier.
Bij beschikking van den Minister van
Binnenlandsche Zaken, afdeeling Onderwijs,
is le. met ingang van 1 Juni a. s. op zijn
verzoek eervol ontslag verleend aan dr. J.
A. Middendorp, als assistent voor de schei
kunde aan cte Rijks-Universiteit alhier en
2e. voor het tijdvak van 1 Juni tot en met
31 December 1917 als zoodanig benoemd de
heer A. E. Lacomblé.
In liet gebouw voor Kunsten en Weten
schappen te Utrecht, word gisteren een alge
meene vergadering gehoudon, van het His
torisch Genootschap. Door prof. dr. F. Pijper
alhier, werd eon r.cdc gehouden over: Nieu
we studie van het oudste christendom."
Geslaagd zijn voor het examen boek
houden, handelsrekenen en handelsrecht,
afgenomen door de Verecniging van Leer
aren in het Boekhouden te Amsterdam, de
dames M. Boterlioveii de Haan en A.
Snethlage, alsmede de heer Van Roozen-
daal, alhier.
Voorts zijn geslaagd d.e dames M. God-
dijn, S. M. G. van Dis, J. P. Los en de
heer O: W. Roodenburg Jr. alhier.
Rechtspositie Gemeente-ambtenaren.
Dg afd Leiden van den Alg. Ned. Auiblo-
naarskond en do Vcreeniging van Bcr. Agenten
van Politie E. S." hadden gisteravond in
do Nutszaal een openbare vergadering belegd
naar aanleiding van de verschenen concept-ver
ordening Rechtspositie-Gera.-amblenaren. Als.
sprekers waren aanwezig de heeren F. S. Noord-
lioff, voorz van den Ambtenaarsbond, en G. van
Putton,'seer, van den Bond van Gem.-PoL-Be-
amblen in Nederland.
De vergadering, welke vrij goed bezocht was.
werd geopend door den voorz. der afd. Leiden,
den heer J. Penseel, dio de mciledceling deed,
dat van mr. Fokker bericht van verhindering
was iugekomen. Raadsleden waren niet aanwe
zig.
Mededeeling werd vervolgens gedaan, dat op-
dezo vergadering waren verlegenwoordigd de
Leidscho Bostuurdcrsbond, dc Bond van Werkl.
in Openbare Diensten eu Bedrijven, verder de
Bond van Ned. Onderwijzers, de Leidseho -Brug
wachters en de Handels- cn Kanloorfycd.-Bond
„Morcurius".
De voorz. releveerde in. 't kort wat aan deze
actie is voorafgegaan, en betreurde, dat B. en
W. hiervoor bijna tien jaar hebben noodig ge
acht. Wij konden hedenavond bet jubileum wel
vieren, zcide spr.
Op do regeling zelf wildo spr. ,nict "ingaan;
evénwel diende bij toch even- te wijzen op de
hoofdpunten cn stelde in 't licht bet belachelijke
van de Comm. van Advies Ten slotte sprak bij
de lioop uit, dut de vergadering straks-haar vei-
langens in een opgestelde motie krachtig zal
uitdrukken.
Hierna verkreeg de heer Noordhoff, van Am
sterdam, het woord en begon tc schetsen de
rechtsspraak over ons, Nederlanders, door bur
gerlijke rechters, en memoreerde hoe een mis
dadiger, alvorens do straf over hem uilgespru-b
ken wordt, verschillende rechtsmiddelen ten
dienste staan, in tegen*lelling met die der amb
tenaren bij deze verordening Zich tot liet ver
plegend personeel bepalende, zeide spr,, dat B.
en W., afgezien van andere groepen, ook deze
categorie hebben gemeend te moeten buitenslui
ten. Dit is een standpunt, dat in andero ge
meenten niet gedeeld wordt.
Vervolgens deed spr. uitkomen, dat B. en W.
bezorgd zija voor verzwakking van bun gezag i
Dit verschijnsel doet zich ook voor in kringen
van hoeren Directeuren. Vandaar dat men de
hoeren meermalen legen den ambtenaar despo
tisch ziet optreden.
Spr. zei vervolgens, dat B. en W. wol argu
menten aanvoeren legen het scheidsgerecht,
doch niet de voordeden noemen van plaatsen,
waar bet scheidsgerecht wel ingevoerd is. B. en
W. zijn baDg, dat liet lagere personeel meer in
vloed zal krijgen. Spr. baalde citaten aan van
het Kamerlid Berenstijn, burg. van Veendam,
den Dir. der Arbeidsbeurs te A'dam, den beer
Detiger, welke gunstig luiden Ion opzichte van
hc.t scheidsgerecht. Voorts noemde spr. Gast il
eum, Meerenberg, enz., waar "ook voor het ver
plegend personeel het scheidsgerecht reeds lang
is ingevoerd.
Verder ontwikkelde spr aan. de hand van een
Grondwetsartikel cn aan velschillende uitspra
ken van hoogstaande autoriteiten een uitvoerig
betoog, waaruit hij aantoonde, dat een scheids
gerecht niet in strijd is te achten met de wet.
Spr. zcide vervolgens, dat er meer eenheid
moet komen onder de ambtenaren. De Raadsle
den kunnen niet wijs worden uil dc vele adres
sen, welke meestal nog van elkaar afwijken. Hij
onderwierp vervolgens aan een scherpe critiek
de manier van doen, dat de Overheid op zeer
lage loonen per advertentie personeel oproept.
Spr. pleitte voor een centrale arbeidsbeurs voor
overheidspersoneel.
Hij onderwierp verder de uitsluiting van het
Secretarie-personeel en dat van den gcm.-ont
vanger aan een critiek.
Vervolgens lot den arbeidstijd komende," zei
spreker, dat liij hoopt, dat dc Raad krachtig
zal optreden tegen een arbeidstijd van tien uren,
en langer.
De verschillende artikelen werden daarna door
spr. nog uitvoerig aan critiek onderworpen. Hij
stelde -daartegenover de billijke eischen, die
ambtenaren zelf hebben gestold. Het ontslag van
vrouwelijke ambtenaren bjj huwelijk noemde spr.
bemoeizucht der overheid in het particulier le
ven. Het verdient juist waardeering, dat dc
vrottw, om de lasten van het gezin vooral in dc
eerste jaren 'van hot huwelijk, tc helpen ver
richtten, meewerkt.
Ten slotte hield .spr. den aanwezigen ernstig
voor, eendrachtig op te trokken voor verbetering
hunner positie Cn zich tc organiseeren in één
kraclitigen Bond (Applaus.)
Hierna verkreeg dc heer G. van Pullen het
woord.
Spr. zeide, dat zijn Bond medewerking beeft
verlcertd, omdat ook de rechteloosheid der agen
ten van politic treurig is.
Hedenavond kunnen velen niet aanwezig zija,
omdat hun, die in den nachtdienst morsten ko
men, dit vandaag per order verboden weid. Hij
wraakte dit als ecu vrijkeidsbclenimcring en
bemoeizucht der autoriteiten. Spr. voelde niet
veel voor dit concept-reglement, omdat het geen
rechtsregeling is. Alleen wilde spr. even uilwij-
den over een scheidsgerecht en trachten aan te
toonen, dat de politic wel degelijk recht heeft op
een scheidsgerecht.
Een commissie van advies kan spr.'s Bond
niet accepteeren, daar de practijk heeft aange
toond, dat tl it een paskwil is. Bij de bcgrooting
van 1905 is reeds over dc rechtspositie, speciaal
over een commissie van advies, voor de politie
door prof. mr. Van der Ylugt en den loeiimali-
gen burgemeester De Ridder een deba_t gevoerd,
zei spr. De eerste heeft toen reeds dit instituut
voor do'zo categorieën verdedigd.
Spr. vroeg of het nog langer moest duren, dat
de politio overgeleverd is aan do willekeur van
dezen burgemeester. Zelf heen hij dio willeken i
meermalen persoonlijk moeten ondervinden. Vor- i
volgens schetste bij de moeilijke omstandighe
den, waaronder een politieman verkeert, en zei
dan, dat de ovorlieid zedelijk verplicht is hun
rechtstoestand behoorlijk te regelen.
De afd. Leiden van. dezen Bond heeft al ja
ren geleden dit verzocht aan dén Raad, do.Ti
kreeg als resultaat een onaangename bejegening
van don toenrualigeri burgemeester. Elke poging,
ook nu weer door de politic gedaan om le krij
gen een rechtsregeling en algemeene verbete
ringen, sluiten af op de tcgeningonorner.heid van
de burgemeester, o.a. omdat dc toon in ons or
gaan niet deugt, zeide spr. Hieraan worden de
belangen der politiebeambten opgeofferd.Wat
betreft kleine plagerijen, straffen, en onmiddel
lijk opvolgen van gegeven bevelen, daarin staat
de politie gelijk met de militairen. Deze laatsten
echter kunnen bun straf laten berooiden door
een krijgsraad en de Cic,-commandant voelt
hierin geen aanranding of ondermijning yan
zijn gezag. Dc politie staat rechteloos. Daarom
"aldu3 besloot spr. grijpen wij elke poging
aan, om lo strijden voor een behoorlijken rechts
toestand der politic-agenten en zullen wij te al
len tijde steun verlcenen aan de ambtenaarsor
ganisaties, die hiervoor ernstig ijveren. (Ap
plaus.)
Dc voorzitter las vervolgens de navolgcn/lc
motie voor. waarin als het oordeel der verga
dering wordt -uitgesproken, d dc voorstellen,
zooals dezo zijn neergelegd in de concept-veror
dening van B. en W., niet beschouwd kunnen
worden tc zijn een regeling van hot recht, doch
een handhaving van het onrecht der ambtena
ren: dal het onmogelijk in hot belang der be
langhebbende kan worden geacht, indien deze
regeling onveranderd zou worden aangenomen
Zij verzocht den Raad het daarheen te lei-
don, dat, mochten geen belangrijke veranderin
gen iij overeenstemming met de. wensehen der
betrokkenen worden aangebracht, het gehecle
concept te verwerpen en een Commissie uit dco
Raad cn belanghebbenden saam te stellen, die
alsnog dit ontwerp kunnen wijzigen in over
eenstemming met de eischen des tijds. Zij be
sluit, deze motie op te zenden aan den Raai
ter publicatie aan te bieden aan de pers.
Deze motie werd met algemeeno stemmen aan
genomen
Een collecte voor de stakende meisjes op cle
wasfcbinrichting bracht 3.<Ï0 op.
De invloed van China cn Indië op de
Japansche taal en literalnur.
Hedenmiddag aanvaardde prat. dr. M. "W.
de Visser het hoogleraarsambt aan d? Rijks-
Universiteit"" alhier met het uitspreken van.
een rede in het Groot-Auditorium der Aca
demie over bovenstaand onderwerp.
Een wondere wereld dost zich op voor
het oog van hem, die van uit de Wester-
sche klassieke oudheid overgaat naar het
geheimzinnig gebied van het Verre Oosten,
aldus ving §pr. aan. Zij is vreemd, die we
reld, tot in de kleinste deeltjes van haar
wezen; o, zoo vreemd. Doch wie zich niet
onttrekt aan de bekoring van haar gesst,
die vindt een rijker loon dan hij zich den
ken kon.
Een sterke drang doet zich gevoelen naar
het schoone, dat het Oosten biedt, zegt spr.;
zijn diepe v/ijsheid en zijn verheven kunst. En
in steeds klaarder licht verschijnt ons heel
do rijkdom, van wat daar te leer en valt. Daar
is één groote, sterke keten, die de volkeil
van het meer verwijderd Oosten aan elkaar
verbindt en die de vorscliers van de cultuur
dier volken tot elkaar brengt. Dat is het
Buddhisme eu vooral de Noordelijk4 tak
daarvan, het Ma ha yan a. Dit ^Groots
Voertuig" der Indische gedachte, bracht een
rijken stroom van nieuwe ideeën naar het
Verre Oosten. Doch ook de oudere tak, het
Hinayana of „Kleine Voertuig", was reeds
vóór dien tijd', in de eerste eeuw na Christus,
in China bekend geworden. Japan werd, zoo^
als spr. doet uitkomen, in de zesde eeuw een
schakel in de keten der Buddhistische lan
den,. een deel van het groote rijk der Indische
gedachte. Doch China, ~de andere groote
Beheerscher van het Oosten, had op dat
Buddhisme zijn onmiskenbaren stempel ge
drukt. Als steeds richtte zich het Buddhisme
eerst tot de hoogst ontwikkelden, doch
liet vond zijn weg vanuit de paleizen der
vorsten naar het hart van het volk.
De Buddh. priesters traden als leermees
ters van het volk op en bleven deze taak
gedurende vele eeuwen vervullen. Z'j brach
ten de Chineesche vertalingen der heilige
teksten naar Japan en verklaarden ze. Om
d.e Japansche taal, die geen schrift kende,
uit to drukken, voerden zij 'de Chineesche
karakters in. Toen nu eenmaal de Chinee
sche schrijftaal voor Japan open stond, wer
den, ook de klassieken en de wereldrijke
literatuur dagkbaar aanvaard en heel de
beschaving van het groote Middenrijk stortte
haar schatten over het tot nog toe misdeelde
land uit. Zoo is het gekomen, dat de Ja
pansche beschaving uit drie element-en - is
opgebouwd: oorspronkelijk Japacsch, Chi-
neesch en Indisch. In taal en literatuur, ia
godsdienst, volksgeloof en kunst in heel de
wereld van gedachten zijn de drie t? zaam
geweven tot een kleurig, levendig geheel.
Nu naast elkaar, dan weer ineengestrengeld,
vormen zij een weefsel, vreemd en bont»
maar toch vol harmonie.
Zich tot de taal en literatuur beperkend,
ging spr. in ztfn verder van groote studie
getuigend betoog de vaêemdé draden na. die
in steeds groóter aantel ingesponnen wor
den in dit bonte doek, en daar het hem
voorkwam, dat het geven van een algemeen
overzicht voor deze gelegenheid geschikter
was dan een begrensde bronnenstudie, ge
bruikte hij naast eigen bevinding, de wer
ken van Florenz, Aston en Chamberlain ala
gidsen.
Heeft Japan als slaafsche volgeling slechte
nagebouwd, wat het werd voorgezegd dcor
zijn groote leermeesters? vroeg spr. ten
slotte. En het antwoord kon tot zrjn blyd-
schap ontkennend luiden. Op welk gebied
ook. literatuur en taal, en kunst en gods
diénst, overal "heeft toch dit volk zijn on
miskenbaren stempel gedrukt op al wat het
van buiten-kreeg. Het heeft op zijn manier
het edele metaal verwerkt, dat uit de rijke
mijnen van het vasteland werd aangevoerd
en het met eigen gaven, kracht en energie
doen worden tot een sierlijk, echt Japansck
geheel.
Met.de gebruikelijke, toespraken tot cura
toren, hoogleeraren en studenten, besloot
spr. zijn naar vorm en inhoud belangrijke
rede.
Oponbaro vergadering voor
wasscherij per soneelen.
~Door de Afd. der Ned. Vereon. van
Fabrieksarbeiders en den Leidschen
Bestuurdersbond was voor do personoelen
der verschillende waschinrichtingeh eon
openbare vergadering belegd in de zaal
van café „Zomerlust", in verband met de
slaking bij de firma Gebrs. Dieben.
Roman naar het Italiaansch van
GRAZIA DELEDDA.
19)
„Cosimu Damianu is vandaag naar het land
gegaan. De oude luilak wil werken! Nu wil bij
werken, nu hij al een voet in het graf heeft!
Nu wil hij wcrkc-n, nadat hij zijn leven lang
op kosten van anderen heeft geleefd! En don
Simone is gaan wandelen; de oude ridder most
loopen om zijn eetlust op te wekken! Wandel
maar, mijn beste vriend; het volgend jaar ben
jij de uitgenoodigdo aan het diner van do ar
men. Uilgenoodigd door den nieuwen eigenaar
van je boerderijtje."
De twee oudjes lachten, bedroefd; maar de
oudste van do twee, tegen wio dc asthnialijder
nogal hatelijk was, zei, om hem te plagen:
„Paulu brengt vandaag heel veel geld mes;
mon zegt, dat hij naar Nuoro is gegaan, waar..-'
„Zwijg," viel hem oom Zua in do reder ter
wijl hij trachtte zich op do kussens-op te rich
ten en zich opwindend bij de gedachte aan Pau
lu. „Windeieren zal hij meebrengen, dio land-
looper, dio pierewaaier; wie geeft hem nog cre-
'diel? Allen lachen hem uit, allen, ja, allen.
O....!"
Do toorn verslikto hem. Dc oude Pira stond
op cn schikte do kussens in zijn rug weer goed.
„Maak je niet zoo driftig, Zua, het doet je
kwaad,"
„Ik maak me boos, ja, omdat, zie jö, zo alle
maal denken, dat hij" op reis is voor zijn zaken,
omMaar genoeg, ik weet het.... ha.
fca....!".
dat welen we ook," zei Gliiccu Pira, den vriend
trachtende tc kalmceren „Wc welen het."
„Ja, oudjes, hij' is naar het feest. En hij hoeft
zich geld laton leencn. Hij denkt er niet aan, dat
het ovor vijf dagen de eerste inzet van het huis
en liet boerderijtje is; hij denkt er niet aan; nie
mand denkt er aan.... hier Zij zijn allemaal
vroolijk, zij lachen; kijk naar don Simone! Hij
gaat wandelen om eetlust tc krijgen. Zij
hopen misschien, dat ik dood zal gaan binnen
die vijf dagen; maar mijn huid is hard, en bin
nen in mijn huid zijn zeven zielen, zooals de kat
zo heeft. Ik zal niet (lood gaan, beste vrienden,
en als ik dood ga, dan komt er iemand om te
zienhaha
„Wat zal hij komen zien'? Zua, maak je niet
driftig," herhaalde dc oude vriend, „het zal je
kwaad doen."
Maar de andero broeder drong er op aan:
„Wat zal hij komen zien?"
MaTST de asthnialijder had al berouw van zijn
woorden en wilde niets meer zeggon.
„Wat een vliegen," zei hij, de hand langzaam
schuddend. S
„Wat een nare dag! Als het zoo benauwd
warm is, dan lijd ik zoo! Verleden nacht dacht
ik, dat ik.zou stikken En die ezel van een An-
nosa, ook een goeie! dc heks lialc ze! Ze zag mij
aan of zij mc wildeha; daar komen zo
aan
Iemand kwam binnen, men hoorde het me
lancholieke lachje van Roza, cn meteen zag men
het groote hoofd, de levendige oogen eu hot ro>
dc en blauwe jurkje van het meisje; hierna ver
schenen do zwarte jas, do stok en het potje van
don Simone.
Do oude edelman scheen vroolijkor te zijn dan
gewoonlijk; bij speelde met het meisje, trekkend
aan de punt van den doek, 'die., haar hoofd be
dekte. --
vcuJeatie, - rooatiU" J.
Oom Zua keek hem met minachting aan.
Toen kwamen de andere genoodigden, waar
van cén heel jong was en blind sedert zijn kim
derjaren. Don Siinone ging aan tafel zitten ir.et
de armen, wal bij vroeger nooit gedaan had, en
bij liet Roza naast zich zitten.
„Donna Racliele," riep hij schertsend, „we
zijn klaar. U heeft zich mei het nummer ver
gist dit jaar; in plaats van zes heeft u zeven
armen gevraagd, zeven cn een half zelfs."
Bleek en stijf in haar zwart kostuum, kwam
donna Rachelc binnen, een groote schaal vol
macaroni dragend. Zij lachte, maar toen zij
haar ouden schoonvader tusschen de armen zag
zitten, schrikte zij en bittere tranen kwamen in
haar oogen. Maar hij zag haar lachend aan, met
dè oogen vol vreugde, en zij dacht:
„Hij moet me zeker iets vertellen. Misschien
goed nieuws? Zou Paulu hem geschreven heb
ben?"
Onder-hel eten schertste don Simone aldoor,
maar zijn tegenwoordigheid maakte de genoj-
digden verlegen; hij lachte ze om de bcuit uil
met nioppigo liedjes. Denkende den heer des
huizes plezier te doen, begonnen enkelen den
kleinen, ouden man. Mallen Corbu, ook uit tc
lachen. Maar deze stoorde er zich niet aan cn
ging stilletjes door met eten.
„Ben je doof, Matteu, herinner je je niet bet
geliefde lied van je jeugd? Ik wel, hoor:
„Waren de bergen van macaroni, --ér
en de dalen van geraspte kaas.
Dc kleine Roza lachte en trok don Simone
naar zich toe en fluisterde hem iets in. T oor.
„Wat wil je toch? Ik versta je niet, Roza'."
„Ga mee, ik zal bet u in de keuken zeggen."
Zij klom met moeite van haar stoel'af en de
goeie grootvader ging met. haar mee.
„Laat hij nog eens het liedje van de rnacaro-
„Jou kleine schelm, heb je me daarvoor hier
laten komen?"
Zij liep weg, en bij liep-haar achterna lot op
de plaats. Tante Anna was in de keuken. Annesa
was binnen gegaan, cn bediende den zieken
man; donna Rachele ging naar dc plaats en
bukte om hel spit van den haarcl weg le ne
men. Don Simone naderde haar en zei vlug:
„Priester Virdis heeft mo iets toevertrouwd,
maar in groot geheim. Hij heeft Zua overge
haald om het huis en de boerderij Ic koopen;
zoo zal zich alles schikken. Maar spreek er met
niemand over, ook niet met Annesa."
„Kom, Roza." zei hij vervolgens tol het meis
je. „we zullen het liedje nog eens laten zingen."
Toen de weduwe binnenkwam niet het ge
braad, merkte iedereen, dat zij er anders uit
zag: een bijna koortsige vreugde deed baar blik
schilleren, liaar lichtgekleurde lippen spraken
woorden van zachtheid en liefde uit. Ook An
nesa merkte de opwinding van donna Rachelo,
maar zij schreef het toe aan het mystieke ge
noegen, dat de vrome vrouw in het bedienen
yan dc armen vond. De bedroefdboid cn wrevel
van Annesa vermeerderden daardoor, zij zou
haast kwaad zijn gaan denken van haar weldoe
ners. zooals do oucle zieke het deed. Ja, waar
lijk, het was om boos lo worden, ze zoo vraolfji
en onbedacht tc zien aan den vooravond van
bun algohoclen ondergang. En Paulu, die niet
terugkeerde'.
Waar was hij toch9 In gedachte zag Annesa
hem, zij voelde hem, zij volgde hem tusschen dc
boerderijtjes door. langs al de eenzame paadjes,
onder dc sombere en dreigende lucht, die ook
op haar lijdend hoofd als een stecucn gewelf
drukte.
De genoodigden liaddon het over Nicuüna,
don blindt4.
,JIij zegt, dat hij sedert een poosje op som-
mjge dagen een licht in de verte ziet. Tot den
leeftijd van drie jaar zag hij nog. Hij is na een
zware ziekte blind geworden. Laatst is hij naar
het feest geweest te Nuoro, cn hij gelooft, dat
hij langzaam het gezicht zal terug krijgen. Niet
waar, Nicuüna?"
De 'blinde maakte tils eenig antwoord het tce-
ken dos- kruiscs.
Rachelo klopte mei de hand op den schouder
van Niculina, als om hem te beduiden, dat zij
ook al dien tijd blind was geweest, maar dat zij
nu een klein licht van lioop in de verte zag. Ach,
ja, zij hoopte weer in do mcnschèlijko goedheid
ch die hoop was oorzaak van haar vreugde; zij
zou bij bet bedje van. den zieke hebben willea
gaan en hem zeggen:
„Zua Dccherchi, ik bedank je, niet omdat je
ons liuis en hel laatste stuk grond voor ons be
waart: maar omdat je toch goed schijnt le zijn,
terwijl wij dachten, dat je zoo slecht was."
Maar don Simone keek haar aan en zij be
greep, dat zij het geheim moest bewaren.
En zij bewaarde het, maar gedurende dien
hcelen middag was zij vol attentie voor den zie
ke: bij ried waarom en werd nog lastiger; rn
zijn wreveligheid verbitterdo Annesa.
De dag werd hoe langer hoe somberder en
treuriger; dc donder rolde in dc verte, achter
den valcn en zwarten berg. Iets angstigs en
tragisch hing in de lucht.
Nadat het diner nfgeloopcn was, gingen de
armen heen; alles koorde tot zijn gewone orde on
stille terug Alleen oom Zua klaagde nu en dan,
on ais Annesa door de kamer liep, werd dio
klacht tot een gebrul.
Zij werkte cn zweeg; zij borgde dc vaten, hot
zilver, zij veegde do keuken en de plaats; toen
ging zij naar de bron, met de lean op het hoofd,
cn zij bleef lang staan voor den grenssteen; Lu
de verre afstanden van do vallei starcncl.
v (Wordt vervolgd).