17561 "Woeiisdag SO Bttëi; Eerste Blad. ft0. 1917, geze §ourant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. fiit nomrner bestaat uit TWEE Bladen. Ofiicieele Kennisgevingen. FEUILLETON. I>E KLIMOP. PRIJS DER ADYERTENTIEN: Van 1—5 t'S»1» /1'05" Isd0re reSel moer /'a20" Elain8 ad'crtonti5a 30 „ooiden 40 Oents oontautj eli tiental woorden meer 10 Oonta. Incasso volgens poutrecht Bewijsnummer 5 Cents. PEIJS DEZEE COURANT: Voor Leiden per 3 maanden f 1.60 j per week. f 0.12. Bniten Leidon en waar agenten govestigd sija por week. 1 0.12. Franco, per postj g. Bon voor Aardappelen. De Burgemeester Sjr gemeente Leiden fcrongt ter algememo kennis dat vanaf Don derdag 31 Mei geldig wordt verklaart: BON No. 5SB VOOR 1 K.G. KLEi AARD ABP E- DEN. De Burgemeester voornoemd, I N. G. DE GI.TSELAAÏl. Leiden, 30 Mei 1917. Inschrijving van leerlingen voorde Openbare Scholen der ïo cn2ehlasse. Burgemeester en Wethouders van Lei- den; Gelet op artikel 6 der verordening van 25 Januari 1894, regelende de inwendige in richting der scholen, de toelating cn het qptslag der leerlingen, (Gemeenteblad No. 6 van dat jaar); Brengen ter algemeene kennis: lo. dat tot het doen inschrijven van leerlingen voor de openbare scholen dor le cn 2e klasse gelegenheid zal gegeven worden van den 4en tot ea met den 16en Juni e.k., dagelijks, behalve des Zondags, Van des voormiddags halfnegen tot negen 'uren en op Maandag, Dinsdag, Donderdag en Vrijdag bovendien van half twee tot twee Uren des namiddags en wel: voor de Jongensschool le klasse,, in het schoolgebouw aan de Aalmarkt; voor de Meisjesschool le klasse, in het schoolgebouw aan de Boommarkt; voor de Jongensschool 2e klasse, in het schoolgebouw aan de Piefcerskerkstraat; voor de Meisjesschool 2e klasse, in. hét schoolgebouw aan de Bresstraat; voor de scholen 2e klasse voor Jongens <\n Meisjes, in de schoolgebouwen aan ~€e Langebrug, aan de Hcerenstraat en aan de Oude Vest; J 2o. .dat bij de inschrijving het bewijs .van geboortc-inschrijing moei worden ver toond. Burgemeester en Wethouders voornoemd, N. O. DE GIJSELA Ah. Burgemeester. VAN SVRIJEN, Secretaris. Leiden, den 30en Mei 1917. LEIDEN. 30 MEI. Voor den dienst in Ned.-Indië is be stemd mevrouw G. M. Roos-Quaofc, alhier, voor verpleegster corste. klasse bij de Jailitaire hospitalen. Prof. Carpentier Al ting, benoemd, tot president van het Hooggerechtshof van Ncderlandsch-Indië, zal op 5 Juni met de Koningin der Nederlanden'' daarheen vertrekken. Bij beschikking van den Minister van Staat, Ministor van Binncnlandschc Za ken, is met ingang van 1 Juni a s. op zijn verzoek eervol ontslag verleend aan dr. K. Hof, als assistent voor de natuurkunde aan de Rijksuniversiteit alhier. Bij beschikking van den Minister van Binnenlandsche Zaken, afdeeling Onderwijs, is le. met ingang van 1 Juni a. s. op zijn verzoek eervol ontslag verleend aan dr. J. A. Middendorp, als assistent voor de schei kunde aan cte Rijks-Universiteit alhier en 2e. voor het tijdvak van 1 Juni tot en met 31 December 1917 als zoodanig benoemd de heer A. E. Lacomblé. In liet gebouw voor Kunsten en Weten schappen te Utrecht, word gisteren een alge meene vergadering gehoudon, van het His torisch Genootschap. Door prof. dr. F. Pijper alhier, werd eon r.cdc gehouden over: Nieu we studie van het oudste christendom." Geslaagd zijn voor het examen boek houden, handelsrekenen en handelsrecht, afgenomen door de Verecniging van Leer aren in het Boekhouden te Amsterdam, de dames M. Boterlioveii de Haan en A. Snethlage, alsmede de heer Van Roozen- daal, alhier. Voorts zijn geslaagd d.e dames M. God- dijn, S. M. G. van Dis, J. P. Los en de heer O: W. Roodenburg Jr. alhier. Rechtspositie Gemeente-ambtenaren. Dg afd Leiden van den Alg. Ned. Auiblo- naarskond en do Vcreeniging van Bcr. Agenten van Politie E. S." hadden gisteravond in do Nutszaal een openbare vergadering belegd naar aanleiding van de verschenen concept-ver ordening Rechtspositie-Gera.-amblenaren. Als. sprekers waren aanwezig de heeren F. S. Noord- lioff, voorz van den Ambtenaarsbond, en G. van Putton,'seer, van den Bond van Gem.-PoL-Be- amblen in Nederland. De vergadering, welke vrij goed bezocht was. werd geopend door den voorz. der afd. Leiden, den heer J. Penseel, dio de mciledceling deed, dat van mr. Fokker bericht van verhindering was iugekomen. Raadsleden waren niet aanwe zig. Mededeeling werd vervolgens gedaan, dat op- dezo vergadering waren verlegenwoordigd de Leidscho Bostuurdcrsbond, dc Bond van Werkl. in Openbare Diensten eu Bedrijven, verder de Bond van Ned. Onderwijzers, de Leidseho -Brug wachters en de Handels- cn Kanloorfycd.-Bond „Morcurius". De voorz. releveerde in. 't kort wat aan deze actie is voorafgegaan, en betreurde, dat B. en W. hiervoor bijna tien jaar hebben noodig ge acht. Wij konden hedenavond bet jubileum wel vieren, zcide spr. Op do regeling zelf wildo spr. ,nict "ingaan; evénwel diende bij toch even- te wijzen op de hoofdpunten cn stelde in 't licht bet belachelijke van de Comm. van Advies Ten slotte sprak bij de lioop uit, dut de vergadering straks-haar vei- langens in een opgestelde motie krachtig zal uitdrukken. Hierna verkreeg de heer Noordhoff, van Am sterdam, het woord en begon tc schetsen de rechtsspraak over ons, Nederlanders, door bur gerlijke rechters, en memoreerde hoe een mis dadiger, alvorens do straf over hem uilgespru-b ken wordt, verschillende rechtsmiddelen ten dienste staan, in tegen*lelling met die der amb tenaren bij deze verordening Zich tot liet ver plegend personeel bepalende, zeide spr,, dat B. en W., afgezien van andere groepen, ook deze categorie hebben gemeend te moeten buitenslui ten. Dit is een standpunt, dat in andero ge meenten niet gedeeld wordt. Vervolgens deed spr. uitkomen, dat B. en W. bezorgd zija voor verzwakking van bun gezag i Dit verschijnsel doet zich ook voor in kringen van hoeren Directeuren. Vandaar dat men de hoeren meermalen legen den ambtenaar despo tisch ziet optreden. Spr. zei vervolgens, dat B. en W. wol argu menten aanvoeren legen het scheidsgerecht, doch niet de voordeden noemen van plaatsen, waar bet scheidsgerecht wel ingevoerd is. B. en W. zijn baDg, dat liet lagere personeel meer in vloed zal krijgen. Spr. baalde citaten aan van het Kamerlid Berenstijn, burg. van Veendam, den Dir. der Arbeidsbeurs te A'dam, den beer Detiger, welke gunstig luiden Ion opzichte van hc.t scheidsgerecht. Voorts noemde spr. Gast il eum, Meerenberg, enz., waar "ook voor het ver plegend personeel het scheidsgerecht reeds lang is ingevoerd. Verder ontwikkelde spr aan. de hand van een Grondwetsartikel cn aan velschillende uitspra ken van hoogstaande autoriteiten een uitvoerig betoog, waaruit hij aantoonde, dat een scheids gerecht niet in strijd is te achten met de wet. Spr. zcide vervolgens, dat er meer eenheid moet komen onder de ambtenaren. De Raadsle den kunnen niet wijs worden uil dc vele adres sen, welke meestal nog van elkaar afwijken. Hij onderwierp vervolgens aan een scherpe critiek de manier van doen, dat de Overheid op zeer lage loonen per advertentie personeel oproept. Spr. pleitte voor een centrale arbeidsbeurs voor overheidspersoneel. Hij onderwierp verder de uitsluiting van het Secretarie-personeel en dat van den gcm.-ont vanger aan een critiek. Vervolgens lot den arbeidstijd komende," zei spreker, dat liij hoopt, dat dc Raad krachtig zal optreden tegen een arbeidstijd van tien uren, en langer. De verschillende artikelen werden daarna door spr. nog uitvoerig aan critiek onderworpen. Hij stelde -daartegenover de billijke eischen, die ambtenaren zelf hebben gestold. Het ontslag van vrouwelijke ambtenaren bjj huwelijk noemde spr. bemoeizucht der overheid in het particulier le ven. Het verdient juist waardeering, dat dc vrottw, om de lasten van het gezin vooral in dc eerste jaren 'van hot huwelijk, tc helpen ver richtten, meewerkt. Ten slotte hield .spr. den aanwezigen ernstig voor, eendrachtig op te trokken voor verbetering hunner positie Cn zich tc organiseeren in één kraclitigen Bond (Applaus.) Hierna verkreeg dc heer G. van Pullen het woord. Spr. zeide, dat zijn Bond medewerking beeft verlcertd, omdat ook de rechteloosheid der agen ten van politic treurig is. Hedenavond kunnen velen niet aanwezig zija, omdat hun, die in den nachtdienst morsten ko men, dit vandaag per order verboden weid. Hij wraakte dit als ecu vrijkeidsbclenimcring en bemoeizucht der autoriteiten. Spr. voelde niet veel voor dit concept-reglement, omdat het geen rechtsregeling is. Alleen wilde spr. even uilwij- den over een scheidsgerecht en trachten aan te toonen, dat de politic wel degelijk recht heeft op een scheidsgerecht. Een commissie van advies kan spr.'s Bond niet accepteeren, daar de practijk heeft aange toond, dat tl it een paskwil is. Bij de bcgrooting van 1905 is reeds over dc rechtspositie, speciaal over een commissie van advies, voor de politie door prof. mr. Van der Ylugt en den loeiimali- gen burgemeester De Ridder een deba_t gevoerd, zei spr. De eerste heeft toen reeds dit instituut voor do'zo categorieën verdedigd. Spr. vroeg of het nog langer moest duren, dat de politio overgeleverd is aan do willekeur van dezen burgemeester. Zelf heen hij dio willeken i meermalen persoonlijk moeten ondervinden. Vor- i volgens schetste bij de moeilijke omstandighe den, waaronder een politieman verkeert, en zei dan, dat de ovorlieid zedelijk verplicht is hun rechtstoestand behoorlijk te regelen. De afd. Leiden van. dezen Bond heeft al ja ren geleden dit verzocht aan dén Raad, do.Ti kreeg als resultaat een onaangename bejegening van don toenrualigeri burgemeester. Elke poging, ook nu weer door de politic gedaan om le krij gen een rechtsregeling en algemeene verbete ringen, sluiten af op de tcgeningonorner.heid van de burgemeester, o.a. omdat dc toon in ons or gaan niet deugt, zeide spr. Hieraan worden de belangen der politiebeambten opgeofferd.Wat betreft kleine plagerijen, straffen, en onmiddel lijk opvolgen van gegeven bevelen, daarin staat de politie gelijk met de militairen. Deze laatsten echter kunnen bun straf laten berooiden door een krijgsraad en de Cic,-commandant voelt hierin geen aanranding of ondermijning yan zijn gezag. Dc politie staat rechteloos. Daarom "aldu3 besloot spr. grijpen wij elke poging aan, om lo strijden voor een behoorlijken rechts toestand der politic-agenten en zullen wij te al len tijde steun verlcenen aan de ambtenaarsor ganisaties, die hiervoor ernstig ijveren. (Ap plaus.) Dc voorzitter las vervolgens de navolgcn/lc motie voor. waarin als het oordeel der verga dering wordt -uitgesproken, d dc voorstellen, zooals dezo zijn neergelegd in de concept-veror dening van B. en W., niet beschouwd kunnen worden tc zijn een regeling van hot recht, doch een handhaving van het onrecht der ambtena ren: dal het onmogelijk in hot belang der be langhebbende kan worden geacht, indien deze regeling onveranderd zou worden aangenomen Zij verzocht den Raad het daarheen te lei- don, dat, mochten geen belangrijke veranderin gen iij overeenstemming met de. wensehen der betrokkenen worden aangebracht, het gehecle concept te verwerpen en een Commissie uit dco Raad cn belanghebbenden saam te stellen, die alsnog dit ontwerp kunnen wijzigen in over eenstemming met de eischen des tijds. Zij be sluit, deze motie op te zenden aan den Raai ter publicatie aan te bieden aan de pers. Deze motie werd met algemeeno stemmen aan genomen Een collecte voor de stakende meisjes op cle wasfcbinrichting bracht 3.<Ï0 op. De invloed van China cn Indië op de Japansche taal en literalnur. Hedenmiddag aanvaardde prat. dr. M. "W. de Visser het hoogleraarsambt aan d? Rijks- Universiteit"" alhier met het uitspreken van. een rede in het Groot-Auditorium der Aca demie over bovenstaand onderwerp. Een wondere wereld dost zich op voor het oog van hem, die van uit de Wester- sche klassieke oudheid overgaat naar het geheimzinnig gebied van het Verre Oosten, aldus ving §pr. aan. Zij is vreemd, die we reld, tot in de kleinste deeltjes van haar wezen; o, zoo vreemd. Doch wie zich niet onttrekt aan de bekoring van haar gesst, die vindt een rijker loon dan hij zich den ken kon. Een sterke drang doet zich gevoelen naar het schoone, dat het Oosten biedt, zegt spr.; zijn diepe v/ijsheid en zijn verheven kunst. En in steeds klaarder licht verschijnt ons heel do rijkdom, van wat daar te leer en valt. Daar is één groote, sterke keten, die de volkeil van het meer verwijderd Oosten aan elkaar verbindt en die de vorscliers van de cultuur dier volken tot elkaar brengt. Dat is het Buddhisme eu vooral de Noordelijk4 tak daarvan, het Ma ha yan a. Dit ^Groots Voertuig" der Indische gedachte, bracht een rijken stroom van nieuwe ideeën naar het Verre Oosten. Doch ook de oudere tak, het Hinayana of „Kleine Voertuig", was reeds vóór dien tijd', in de eerste eeuw na Christus, in China bekend geworden. Japan werd, zoo^ als spr. doet uitkomen, in de zesde eeuw een schakel in de keten der Buddhistische lan den,. een deel van het groote rijk der Indische gedachte. Doch China, ~de andere groote Beheerscher van het Oosten, had op dat Buddhisme zijn onmiskenbaren stempel ge drukt. Als steeds richtte zich het Buddhisme eerst tot de hoogst ontwikkelden, doch liet vond zijn weg vanuit de paleizen der vorsten naar het hart van het volk. De Buddh. priesters traden als leermees ters van het volk op en bleven deze taak gedurende vele eeuwen vervullen. Z'j brach ten de Chineesche vertalingen der heilige teksten naar Japan en verklaarden ze. Om d.e Japansche taal, die geen schrift kende, uit to drukken, voerden zij 'de Chineesche karakters in. Toen nu eenmaal de Chinee sche schrijftaal voor Japan open stond, wer den, ook de klassieken en de wereldrijke literatuur dagkbaar aanvaard en heel de beschaving van het groote Middenrijk stortte haar schatten over het tot nog toe misdeelde land uit. Zoo is het gekomen, dat de Ja pansche beschaving uit drie element-en - is opgebouwd: oorspronkelijk Japacsch, Chi- neesch en Indisch. In taal en literatuur, ia godsdienst, volksgeloof en kunst in heel de wereld van gedachten zijn de drie t? zaam geweven tot een kleurig, levendig geheel. Nu naast elkaar, dan weer ineengestrengeld, vormen zij een weefsel, vreemd en bont» maar toch vol harmonie. Zich tot de taal en literatuur beperkend, ging spr. in ztfn verder van groote studie getuigend betoog de vaêemdé draden na. die in steeds groóter aantel ingesponnen wor den in dit bonte doek, en daar het hem voorkwam, dat het geven van een algemeen overzicht voor deze gelegenheid geschikter was dan een begrensde bronnenstudie, ge bruikte hij naast eigen bevinding, de wer ken van Florenz, Aston en Chamberlain ala gidsen. Heeft Japan als slaafsche volgeling slechte nagebouwd, wat het werd voorgezegd dcor zijn groote leermeesters? vroeg spr. ten slotte. En het antwoord kon tot zrjn blyd- schap ontkennend luiden. Op welk gebied ook. literatuur en taal, en kunst en gods diénst, overal "heeft toch dit volk zijn on miskenbaren stempel gedrukt op al wat het van buiten-kreeg. Het heeft op zijn manier het edele metaal verwerkt, dat uit de rijke mijnen van het vasteland werd aangevoerd en het met eigen gaven, kracht en energie doen worden tot een sierlijk, echt Japansck geheel. Met.de gebruikelijke, toespraken tot cura toren, hoogleeraren en studenten, besloot spr. zijn naar vorm en inhoud belangrijke rede. Oponbaro vergadering voor wasscherij per soneelen. ~Door de Afd. der Ned. Vereon. van Fabrieksarbeiders en den Leidschen Bestuurdersbond was voor do personoelen der verschillende waschinrichtingeh eon openbare vergadering belegd in de zaal van café „Zomerlust", in verband met de slaking bij de firma Gebrs. Dieben. Roman naar het Italiaansch van GRAZIA DELEDDA. 19) „Cosimu Damianu is vandaag naar het land gegaan. De oude luilak wil werken! Nu wil bij werken, nu hij al een voet in het graf heeft! Nu wil hij wcrkc-n, nadat hij zijn leven lang op kosten van anderen heeft geleefd! En don Simone is gaan wandelen; de oude ridder most loopen om zijn eetlust op te wekken! Wandel maar, mijn beste vriend; het volgend jaar ben jij de uitgenoodigdo aan het diner van do ar men. Uilgenoodigd door den nieuwen eigenaar van je boerderijtje." De twee oudjes lachten, bedroefd; maar de oudste van do twee, tegen wio dc asthnialijder nogal hatelijk was, zei, om hem te plagen: „Paulu brengt vandaag heel veel geld mes; mon zegt, dat hij naar Nuoro is gegaan, waar..-' „Zwijg," viel hem oom Zua in do reder ter wijl hij trachtte zich op do kussens-op te rich ten en zich opwindend bij de gedachte aan Pau lu. „Windeieren zal hij meebrengen, dio land- looper, dio pierewaaier; wie geeft hem nog cre- 'diel? Allen lachen hem uit, allen, ja, allen. O....!" Do toorn verslikto hem. Dc oude Pira stond op cn schikte do kussens in zijn rug weer goed. „Maak je niet zoo driftig, Zua, het doet je kwaad," „Ik maak me boos, ja, omdat, zie jö, zo alle maal denken, dat hij" op reis is voor zijn zaken, omMaar genoeg, ik weet het.... ha. fca....!". dat welen we ook," zei Gliiccu Pira, den vriend trachtende tc kalmceren „Wc welen het." „Ja, oudjes, hij' is naar het feest. En hij hoeft zich geld laton leencn. Hij denkt er niet aan, dat het ovor vijf dagen de eerste inzet van het huis en liet boerderijtje is; hij denkt er niet aan; nie mand denkt er aan.... hier Zij zijn allemaal vroolijk, zij lachen; kijk naar don Simone! Hij gaat wandelen om eetlust tc krijgen. Zij hopen misschien, dat ik dood zal gaan binnen die vijf dagen; maar mijn huid is hard, en bin nen in mijn huid zijn zeven zielen, zooals de kat zo heeft. Ik zal niet (lood gaan, beste vrienden, en als ik dood ga, dan komt er iemand om te zienhaha „Wat zal hij komen zien'? Zua, maak je niet driftig," herhaalde dc oude vriend, „het zal je kwaad doen." Maar de andero broeder drong er op aan: „Wat zal hij komen zien?" MaTST de asthnialijder had al berouw van zijn woorden en wilde niets meer zeggon. „Wat een vliegen," zei hij, de hand langzaam schuddend. S „Wat een nare dag! Als het zoo benauwd warm is, dan lijd ik zoo! Verleden nacht dacht ik, dat ik.zou stikken En die ezel van een An- nosa, ook een goeie! dc heks lialc ze! Ze zag mij aan of zij mc wildeha; daar komen zo aan Iemand kwam binnen, men hoorde het me lancholieke lachje van Roza, cn meteen zag men het groote hoofd, de levendige oogen eu hot ro> dc en blauwe jurkje van het meisje; hierna ver schenen do zwarte jas, do stok en het potje van don Simone. Do oude edelman scheen vroolijkor te zijn dan gewoonlijk; bij speelde met het meisje, trekkend aan de punt van den doek, 'die., haar hoofd be dekte. -- vcuJeatie, - rooatiU" J. Oom Zua keek hem met minachting aan. Toen kwamen de andere genoodigden, waar van cén heel jong was en blind sedert zijn kim derjaren. Don Siinone ging aan tafel zitten ir.et de armen, wal bij vroeger nooit gedaan had, en bij liet Roza naast zich zitten. „Donna Racliele," riep hij schertsend, „we zijn klaar. U heeft zich mei het nummer ver gist dit jaar; in plaats van zes heeft u zeven armen gevraagd, zeven cn een half zelfs." Bleek en stijf in haar zwart kostuum, kwam donna Rachelc binnen, een groote schaal vol macaroni dragend. Zij lachte, maar toen zij haar ouden schoonvader tusschen de armen zag zitten, schrikte zij en bittere tranen kwamen in haar oogen. Maar hij zag haar lachend aan, met dè oogen vol vreugde, en zij dacht: „Hij moet me zeker iets vertellen. Misschien goed nieuws? Zou Paulu hem geschreven heb ben?" Onder-hel eten schertste don Simone aldoor, maar zijn tegenwoordigheid maakte de genoj- digden verlegen; hij lachte ze om de bcuit uil met nioppigo liedjes. Denkende den heer des huizes plezier te doen, begonnen enkelen den kleinen, ouden man. Mallen Corbu, ook uit tc lachen. Maar deze stoorde er zich niet aan cn ging stilletjes door met eten. „Ben je doof, Matteu, herinner je je niet bet geliefde lied van je jeugd? Ik wel, hoor: „Waren de bergen van macaroni, --ér en de dalen van geraspte kaas. Dc kleine Roza lachte en trok don Simone naar zich toe en fluisterde hem iets in. T oor. „Wat wil je toch? Ik versta je niet, Roza'." „Ga mee, ik zal bet u in de keuken zeggen." Zij klom met moeite van haar stoel'af en de goeie grootvader ging met. haar mee. „Laat hij nog eens het liedje van de rnacaro- „Jou kleine schelm, heb je me daarvoor hier laten komen?" Zij liep weg, en bij liep-haar achterna lot op de plaats. Tante Anna was in de keuken. Annesa was binnen gegaan, cn bediende den zieken man; donna Rachele ging naar dc plaats en bukte om hel spit van den haarcl weg le ne men. Don Simone naderde haar en zei vlug: „Priester Virdis heeft mo iets toevertrouwd, maar in groot geheim. Hij heeft Zua overge haald om het huis en de boerderij Ic koopen; zoo zal zich alles schikken. Maar spreek er met niemand over, ook niet met Annesa." „Kom, Roza." zei hij vervolgens tol het meis je. „we zullen het liedje nog eens laten zingen." Toen de weduwe binnenkwam niet het ge braad, merkte iedereen, dat zij er anders uit zag: een bijna koortsige vreugde deed baar blik schilleren, liaar lichtgekleurde lippen spraken woorden van zachtheid en liefde uit. Ook An nesa merkte de opwinding van donna Rachelo, maar zij schreef het toe aan het mystieke ge noegen, dat de vrome vrouw in het bedienen yan dc armen vond. De bedroefdboid cn wrevel van Annesa vermeerderden daardoor, zij zou haast kwaad zijn gaan denken van haar weldoe ners. zooals do oucle zieke het deed. Ja, waar lijk, het was om boos lo worden, ze zoo vraolfji en onbedacht tc zien aan den vooravond van bun algohoclen ondergang. En Paulu, die niet terugkeerde'. Waar was hij toch9 In gedachte zag Annesa hem, zij voelde hem, zij volgde hem tusschen dc boerderijtjes door. langs al de eenzame paadjes, onder dc sombere en dreigende lucht, die ook op haar lijdend hoofd als een stecucn gewelf drukte. De genoodigden liaddon het over Nicuüna, don blindt4. ,JIij zegt, dat hij sedert een poosje op som- mjge dagen een licht in de verte ziet. Tot den leeftijd van drie jaar zag hij nog. Hij is na een zware ziekte blind geworden. Laatst is hij naar het feest geweest te Nuoro, cn hij gelooft, dat hij langzaam het gezicht zal terug krijgen. Niet waar, Nicuüna?" De 'blinde maakte tils eenig antwoord het tce- ken dos- kruiscs. Rachelo klopte mei de hand op den schouder van Niculina, als om hem te beduiden, dat zij ook al dien tijd blind was geweest, maar dat zij nu een klein licht van lioop in de verte zag. Ach, ja, zij hoopte weer in do mcnschèlijko goedheid ch die hoop was oorzaak van haar vreugde; zij zou bij bet bedje van. den zieke hebben willea gaan en hem zeggen: „Zua Dccherchi, ik bedank je, niet omdat je ons liuis en hel laatste stuk grond voor ons be waart: maar omdat je toch goed schijnt le zijn, terwijl wij dachten, dat je zoo slecht was." Maar don Simone keek haar aan en zij be greep, dat zij het geheim moest bewaren. En zij bewaarde het, maar gedurende dien hcelen middag was zij vol attentie voor den zie ke: bij ried waarom en werd nog lastiger; rn zijn wreveligheid verbitterdo Annesa. De dag werd hoe langer hoe somberder en treuriger; dc donder rolde in dc verte, achter den valcn en zwarten berg. Iets angstigs en tragisch hing in de lucht. Nadat het diner nfgeloopcn was, gingen de armen heen; alles koorde tot zijn gewone orde on stille terug Alleen oom Zua klaagde nu en dan, on ais Annesa door de kamer liep, werd dio klacht tot een gebrul. Zij werkte cn zweeg; zij borgde dc vaten, hot zilver, zij veegde do keuken en de plaats; toen ging zij naar de bron, met de lean op het hoofd, cn zij bleef lang staan voor den grenssteen; Lu de verre afstanden van do vallei starcncl. v (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1917 | | pagina 1