HAMMOND De Harmonie. BOLS Schrijfmachines. HULPBANK. Nationale Bankvereeniging. ËISGPT dasi ©sis m©rk3 WILT U WERKELIJK Wessanen's Koninklijke Fabrieken, LIJNZAADKOEKEN, FRANS STRAATSBURG. JE AORES SAFFIERA, Burgerwoonhuis VÉLÖ Café-Restaurant Eenige gebruikte, solide Hammonds verkrijgbaar ONDERDEELEN VERHUUR. ITraag-t „HAMMOND" ©p proef. Haarl.straat 42. „DE NUVERHE8D", De vanouds bekende firma C. DE BRUIJN, Superfijne Melange-Boter a f5.50 p. 5 K.G. en f 1.20 p. K.G. Fijne Goudsche Kaas a f 1.20 p. K.G. Edammer-Kaasjes a f 1.80 p. stuk, wegende 2 K.G. Verricht all© Baaksakesi. DEPOSITO ZONDEK, OPZEGGING 21/2 pCt. SAFE-DEPOSIT. 4858 Loketten te huur vanaf ff 10 p. jaar. VOOR FAMILIES GELEGENHEID j OP DE BOVENZALEN TE DINEEREN. 6003 en wacht U voor namaak. ERVEN LUCAS BOLS - AMSTERDAM. WASCKMACHINES LIKEUREN gevesiigd te 'WORMERVEER. «FUEKICUT 1705. 808 Voedert uw Wee met de zu5wei*e ffieipwa merk „Ster" en W L, en Soyaboonenkoeken, merk W L, uitmuntende door hoog eiwit- en vetgehalte en groote voedingswaarde. EERE-DIPLOMA. Parijs 1900. - NEGEN GOUDEN MEDAILLES. Nieuwste Modellen. Steeds direct voorhanden (door inrailing met 't nieuwste model). Telel. Int. 238. Voorschotten vanaf 10.— en hooger, beschikbaar voor eerlijke lieden. Afl. vanaf 50 cent per week. Geen kosten vooruit of inhouding. Inlich tingen verstrekt het Admini stratiekantoor: Ïiorf-G «lee water No. 1 te Kielden. 2340 voor liet aanbreien van kousen is de lacliinnle Breiinrichting; 40 Haarlemmerstraat 40. 1710 het ONTHARINGSPOEDER bij uit nemendheid, doet in 3 minuten alle overtollige haren verdwijnen, is bo vendien het eenigo middel, dat abso luut onschadelijk is. Prijs per flacon f 1.50. Verkrijgbaar bjj GEBRs. SUSAN, Coiffeurs, Haarl.str. 39-41 en Apo&ekersdijk 20. £419 Ion, dat een enkel goed woord, een vriendelijke blik uit haar oogen alles effen en gemakkeiijtï zou maken. Ik? Wat moet ik haar zeggen? In vergelijking van hetgeen, ik voor haar gevoel, blijven woorden woorden en hebben geen waar de." Hij was naar builen gegaan, zoudcr naar de anderen om te kijken. Met zware, langzame Bcbreden en verdiept in zwaarmoedige gedach ten, liep )üj de tuinpaden op en neer. Hij voelde niet, dat de regen zijn dik haar vochtig ibaakte, niet de nevelachtige kilheid, die uit de struiken en grasperken op hem aandrong. Lichaam en ziel werden gefolterd door pijn en angst. Zij wou weg en hij had geen recht haar te houden; zij, die hij bemind en heimelijk aan gebeden had van het oogenhlik af, dat hij haar voor het eerst had gezien. Hij kon haar niet verliezen en mocht haar niet houden! Hij kon zijn oogen niet van haar afwenden en mocht ze niet tot haar opslaan! "Wat moest er komen van dezen vreeselijken tweestrijd, die zijn gemoed verscheurde? Hij was, in zijn kwellende gedachten verzon ken, tot aan de kastanjes geloopen, geheel ver- Tüld van het beeld van dc eenige, die hem, den eenzamen man, die lot dusver evenmin dc lief- do als do vrouwen had gekend, geheel in be- Blag nam. Plotseling echter r.am hij een kordaat be- 6luit. Hij wilde naar boven, wilde haar nog eonraaal zien, haar voer altijd vaarwel zeggen. Al kon hij zich ook, wat haar waardo betrof, op verre na niet met haar meten, hij was toch ee.n man, die zich niet schuw als een armzalige, ver logen dwaas voor haar behoefde te verbergen. Hij nam zijn hoed en steeg tusschen de den nen door met haastigen, gelijkmatigen tred naar boven. Hij wilde, voordat de duisternis inviel, boven zijn. Er moest een eind aan. komen, vóór dat het nacht werd. Bij den groolen hoofdingang ontmoette hij juffrouw Amalie. Op zijn vraag naar Gustava antwoordde zij: „Juffrouw Hill is ginds in het paviljoen cn pakt haar schilderstukken bijeen. Zij had daar haar atelier opgeslagen. Weet u, dat zij weg wil? Het zal op Wolkenstein leeg zijn zonder haar," klaagde do oude dame. Het paviljoen was geen honderd schreden van het sanatorium verwijderd. Door de ramen zag Fredcnskirch Gustava bij een smalle tafel staan. Zij legde schilderstuk ken en schetsen in een groote portefeuille. Be schenen door het laatste daglicht, stond zij daar, naar het Oscar voorkwam, ernstig, bijna treurig. Zonder zich to bedenken trad hij binnen. Wat voor nut had het, langer te dralen? Hoe eer het voorhij was, des te beter voor hem. Zij ontstelde nauw merkbaar, toen hij van uit den tuin over de lage stoep binnentrad. Hij begroette haar met een diepe buiging zon der de hand naar haar uit te steken. „Tk hoor van Robby, dat u weg wil,/ zei hij zacht. „En nu ben ik gekomen om van u af scheid te nemen. Zij legde stil de Yellen papier neer^ die zy m de hand had en keck hem met een Ireurigen blik aan. „Ja, ik wil weg. Ik voel, dat u berouw van uw besluit heeft. Ik betreur het van harte, dat ik u dat heb doen nemen, mijnheer Fredenskirch." Hij haalde diep en beklemd adem. Waarom was zij zoo treurig? Viel .haar het heengaan zwaar? Waaiom ging zij dan? Had hij met zijn ellendig weifelen daaraan werkelijk schuld? Aarzelend vroeg hij: „Als als ik ze op zij gezet had r— alle be zwaren zoudt u dan niet gaan?'^ Zij schudde levendig haar hoofcL „Neen. Als ik het werk had gevonden, 'dat ïn mijn smaak viel, dan zou ik niet gegaan zijn." Oscar Fredenskirch keek het mooie, trotsclie wezen verwonderd aan. „Hier in onze kleine, armzalige 'we reld U?'? „Ik zou bij Robby zijn geweest en de omge ving van menschen, die niet anders willen schij nen dan zij zijn, zou mij goed gedaan hebben. Ik heb IaDg genoeg in geleenden glans en val- schen schijii geleefd; maar daar het niet kan zijn „Neen, het kan niet zijn zei Oscar Fre denskirch barsch. Zij ontsteldo en werd doodsbleek". „Vaarwel, zei ze toonloos. Hij keek niet- naar haar bleek, 'door smart verwrongen gezicht, lette niet op haar uitge stoken hand. Bijna toornig vroeg hij: „Is het dan zoo moeilijk to begrijpen, dat men de vrouw, die men liefheeft£ geen loon en brood kan geven? Noem mij den mcnsch, die daartoe in slaat zou wezen? En ik heb u van het eerste oogenhlik af liefgehad. Het is vermetel, ja, dat weel ik, maar ik kan niet anders. Het een of het ander. Of het gcheele leven te Unlcrsbcrg of in %het geheel niet." Zij had zich over de tafel met portefeuilles hcengebogen, die tusschen hen in stond cn keek hem Jjij het laatste schijnsel van den wegster venden dag in de oogen. Verblind sloeg zij haar wimpers neer. Wat zij in zijn oogen las, was liefde, vurige, krachtige, toewijdende liefde; een liefde, die zij op de wegen, waarop liet lot haar tot dusver had gebracht, nooit had gevon den. Hij stond rustig, onbeweeglijk, haar voort- 'durend aanziende, op haar antwoord te wachten. Langzaam liep zij om de tafel heen. Beide haar handen legde zij in de zijno, stevig cn warm en met een wonderbaren glimlach van ge lukzalig vertrouwen, zei zij vroolijk en rustig: „Voor het gcheele leven, Oscar Fredenskirch". Met een jubelkreet trok hij haar aan zijn borst. Lang hielden zij elkaar zoo vast; het waren meer dan zalige minuien. Toen kuste hij haar op het verstandige, reine voorhoofd. „Ik" dank je,. Gustava," zei hij zacht met een stem on con glimlach, waarin het geluk beefde, „maar ik wil je niet voor mij alleen hebben. Je moet weer teruggaan tot de lioogcre kunst. Zij zal jou trouw blijven, als jij haar maar trouw blijft.'* 2ij keek' met schitterende oogen naar hem op cn hield de toegestoken hand tusschen de hare vast. „Aangenomen," zei zij vroolijk en vastbera den, in het bewustzijn van een levenskracht, die sterk genoeg was om de liefde met den arbeid te vercenigcn. Bij bet kleine station in Wolkenstein ver spreidden de lantaarns een droefgeestig liclit. Een grijze nevel omgaf dc malle lichtpunten met vochtige sluiers. De beide menschen, die arm in arm in het halflicht wandelden, wach tend op den naderenden trein, vonden het best, dat niemand hen in 't gezicht kon zien. Wat daarop te lezen stond, moest vóorloopig nog geheim blijven. Door den nevel kwam dc locomotief met haar schelle lichten proestend aansloomen. Dc twee menschen stonden hand in hand en keken el kaar voor het laatst in do oogen. „Vaarwel, Frils, en het hoofd omhoog," zei Trude Kleemann, dapper met haar tranen strij dend, „als wij elkaar weerzien, is het lente en zijn alle verwachtingen vervuld." Hij knikte slechts en trok haar in zijn armen. „Een ellendeling, die ze verijdelt, Trude." Een haastige, innige kus. Toen stapte Frits Stillfricd in den trein cn reed het nieuwe leven te gemoef, dat de dwaasheid zijner jonge jaren goed moest maken. EINDE. BOTER, en KAASHANDEL. te Stompwijk, levert in plaats van dure Koomboteri 2754 EÜaP* Franco rembours door scheel Nederland. Effectsn, Coupons, Ghsques, Wissels, Incasso. Kapitaal en Reserve»? ff 5.500.000. LEGDEN, KATWIJK, Tel. Inf. Hos. 1034, 1432, 1822. lei. Int. No. 80. ré dIs"en Rek'.-Courant','Proïongat fHI bakker e@os MüRSGHWEG 12 - LEIDEN - Tel. Int. 1669. Handelscredieten. Hypotheken. Assurantiën. 2080 ¥©©Tseia©tt©2i worden zonder borg iD kleine bedragen verstrekt aao solide gezinnen met vast inkomen, met inschrijving begrafenisfonds. Geen kosten vooruit. Inl. N.V. de Ecrsto Ned. Hulpbank. Bijkantoor Hooigracht9 9, n.ro. 7—9, ba. halve 'e Zaterdags. 6711 TE KOOP Oï» TE HUUR GE VRAAGD, op of omtrek Rapenburg. Volledige opgaven van koopsom of huurprijs aan het Bureau van „Da Leidscha Courant onder letter S. 4979 ©f mees* ©Tad© CS-em©ver, BESPARING GEVEN Verkrijgbaar en in wei king te zien in het Filiaal: Nicuwstraat 7,Leiden. 8453 25 4

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1917 | | pagina 6