De Wereldkrijg.
üederiand en (ie Oerles,
No. 17529.
LËIDSCH DAGBLAD, VHjdag 20 April.
Tweede Blad. Anno 1917.
FEUILLETON,
lokter Stiilfried,
Brieven uit Parijs.
De algeniccnc toestand.
Jör ia van het wesfceljjk 'front min-
- der te melden dan gisteren," minder ook
dan het Duitsche legerbericht van gister
ochtend deed vermoeden, waar gesproken
werd over het inzetten van groote troepen-
massa's en hernieuwde heftige aanvallen.
Dit wil natuurlijk niet zeggen, dat de strijd
aan 't afnemen is. 't Is waarschijnlijk slechts
een pauze, waarin de Franschen hun zwaar
geschut vooruitbrengen. De EngelsChen zour
den op fiun front hiermee reeds klaar zijn
en een heviger vuur op de Duitsche linies
afgeven. De Duitschers hebben natuurlijk
aan versterkingen laten aanrukken, wat ze
maar kunnen, in de lijn trouwens van wat ze
in hun eerste berichten over het karakter
van den slag meldden. De Franschen ver
tellen in hun legerbericht van gistermid
dag, dat tusschen Soissöns en Auberive
twaalf nieuwe Duitsche divisies zgn waarge
nomen.
Het Duitsche legerbericht van gisteravond
meldt, dat do Fransche aanvallen langs bot
Aisne-Marne-kanaal, waarvan de sterkste te
gen de Brimont, mislukt zijn en in Cham
pagne zou door een Duitsohen tegenaanval
de terreinwinst der Franschen ten noord
westen van "Auberive ongedaan hebben ge
maakt. Dit is niet alleen in strijd met het
Fransche communiqué van gistermiddag,
waarin juist gesproken wordt van terrein
winst in Champagne, maar ook met dat van
gisteravond, waarin melding wordt gemaakt
van de verovering door de Franschen van
een sterke stelling ten noord-westen van
Auberive. Tussohen Aisne en den Chemin
des Dames zijn de Franschen ten noorden
van Vailly en Ostel verder voortgedrongen.
De Duitschers doen krachtige tegenaan
vallen, wat blijkt uit de volgende zinsnede
in het Fransche communiqué van gister
middag:
„Gisternamiddag om 6 uur hebben de
Duitschers een zeer hevigen aanval gedaan
tegen onze stellingen op het plateau van
Veauclère (ten noord-noord-westen van Cra-
onrie). Neergemaaid door ons vuur, moesten
de stormgolven met groote verliezen terug,
zonder onze linies te hebben bereikt."
Bjj de Maas schijnen do Duitschers den
Franschen afleiding te willen bezorgen, want
ae hebben in de streek van St.-Mihiel een
aanval gedaan tegen de hoeve Romainville,
waai* zo echter onder achterlating van ge
vangenen moesten terugtrekken.
Aan het 11 a 1 i a a n s o h e front schijnt
't ook levendiger te worden. Ten minste het
legerbericht van gisteren getuigt daarvan.
Of 't de voorbode is van eenige actie van
Cadorna's legermacht, nu de Franschen en
Bngelschen de Duitschers zoo bezig honden,
wat dan mogelijk zou zijn nu we een beteren
tijd naderen, n.l. de zomermaan den.
Dit legerbericht luidt als volgt: „in het
Lagarina-dal beschoot de Italiaansche ar
tillerie opnieuw het station van Calliano
met zeer zwaar geschut en veroorzaakte daar
branden, die. aangewakkerd door den. krach-
tigen wind, groote uitgebreidheid kregen. Er
hebben kleine gevechten plaats gehad in
ValT Arsa, in het kleine Rio Freddo-dal
en in de buürt van den Passo del Cavallo
(aan de ButC De Italianen maakten enkele
gevangenen. Op het Julische front hecrschte
ook gisteren groote activiteit van de artil
lerie in de zone van Görz. Op den Karst
bezetten kleine It3Üaansche groepen, on
der bescherming der duisternis, nadat zij
door de draadversperring van een voorge-
schoven stelling van den vijand ten noor
den van L'astagnavizza waren gekomen, deze
stelling, namen de bezetting krijgsgevangen
en maakten zich meester van hun wapens."
In .R u s 1 a n d schijnt inderdaad meer een
heid te komen. Daar heeft de raai van af
gevaardigden van arbeiders en soldaten een
congres gehouden en over den afloop schrijft
de „Vorwarts", dat het on gr ©3 in alle op
zichten rekening heeft gehouden met de
eischen van den oorlog en dat de revolu-
tioiinaire arbeiders tijdens den oorlog af
stand doen van den klassenstrijd "tegen de
werkgevers. Zoo iets dus als de meerder
heid der Duitsche sociaal-democraten. Hier
in ligt ook opgesloten de verwachting, dat
de pogingen om door middel der linksche
Roman naar liet Duitsch van
DORA DUNCKER.
18)
Onderweg ontmoette liij Rosalie Mengegold
met den overste. Nadat juffrouw Kleemaim van
het onderdanig hofmaken van den overste geen
notitie had genomen, had de oude soldaat zich,
hoewel met gTOoten tegenzin, tot Rosalie ge
wend. Hij had er nu al meer dan genoeg van,
maar hij kwam er niet zoo gemakkelijk weer af
als hij er mee begonnen was De schoone Rosa-
lio was taai. Kou het geen knappe, jonge man
zijn, nu, dan moest ten slotte maar ean. oud
adellijk mibtair dienst doen, ten minste tot aan
het feest dan zou er wel iels beters to vin
den zijn.
,,Armo kerel," dacht Stiilfried, toon hij zich
goed cn wel van de opdringerige Rosalie had
afgemaakt, ,.een genoegen om zoo'n zegekar te
trekkeh."
Met een zucht, half van verlangen, half van
berusting, dacht hij aan Gustava Hill. Zij was
een vrouw, zoonis er niet licht een tweede op
de wereld bestond. Hij moest haar terugwin
nen, het mocht kosten wat hot wilde.
Terwijl beneden in de „Linde" het feestco
mité gekozen en dc kosten voor hel feest be
raamd werden, werkte Marietje met tante Azna-
lie in de keuken en de provisiekamers, die in
'den laatsten tijd weer wat mei ingemaakte
vruchten en bussen groenten waren aangevuld.
Beide dames maakten oen berekening van den
"voorraad en noteerden, wat er voor het feest
êftn$eschaft, besteld en ontboden moest werden.
socialisten genre-Tseidsche tot vrede te ko
men, mislukken zal. De verwachtingen moe
ten dus nu gebouwd zjjn op Lenin, die
Tseidsche en in meerdere mate nog Kerinski
voor verraders schold. Lenin heeft na z\jn
terugkeer uit Zwitserland reeds deelgeno
men aan de vergadering van vertegenwoor
digers der socialistische vereenigingen. Hij
was gul in zijn critiek, maar kreeg van
vertegenwoordigers van meerder- en min
derheden den wind van voren.
De „Vorwarts" meldt nog iets uit Rus
land, namelijk, dat voornoemd congres met
de missies uit Engeland en Frankrijk een
verbroedering op touw heeft gezet en dat
de buitenlandsohe politiek geheel gericht is
naar die der Entente-regeeringen.
Waar zelfs de anarchiste prins Kropotkin
zioh zóó tegen Duitschland kant, ia 't wel
te verwachten, dat de meer nationalist:sche
elementen langzamerhand het eens zullen
worden. Dat men in Rusland gevoelt thans
voor andere beginselen te strijden, kan wor
den opgemaakt uit het feit, dat volgens
berichten uit Kief, zooveel déserteurs zich
voor het leger aanmelden. Per dag zouden
't er 150 zijn, die vóór de revolutie de
wapens niet wenschten op te nemen.
Uit conferenties tusschen de Russische
legerleiding en de voorloopige regeering is
gebleken, dat er sinds 15 Maart een aan
merkelijke verbetering is ingetreden in de
voorziening van voedingsmiddelen ovan de
legers aan het front. De minister van land
bouw heeft verklaard thans aan alle aan
vragen van het leger te kunnen voldoen,
terwijl tevens voldoende transportmiddelen
ter beschikking staan.
De voorloopige regeering heeft vooral
aan kracht gewonnen door 'de concessies aan
de socialisten. Het opnemen van sociaal
democraten in het kabinet is een daarvan.
Zoo wordt do sooiaal-democratische leider
Tseretelli na zijn terugkeer uit de balling
schap in Siberië, minister van arbeid en
Plechanof wordt minister zonder portefeuille
als bijzondere vertrouwensman der sociaal
democraten. Kerenski zal bij ontstentenis
van prins Lwof in de voorloopige regeering
als minister-president optreden en de offï-
cieele stukken teekenen.
De regeering der Vereenigde Sta
ten gaat met de onteigeningen nog verder.
De kade te Hoboken, waar de bezittingen
van de Hamburg-Amerikaltjn en van den
Norddeutschen Lioyd liggen, is overgenomen
en zal voor de regeeringssc.heepvaart in
dienst worden gesteld.
In Brazilië heerscht een verontrus
tende an ti-Dui tsch e stemming. Uit
Porto Allegro wordt geseind, dat een tram
wagen, gevuld met reizigers, die hun pa-
triotische gevoelens lucht gaven, toen hij
voerbjj het hotel Schmidt reed, vanuit de
vensters van dat hotel werd beschoten, waar
door verscheidene personen gewond werden.
De Duitschers, die geschoten hadden, de
hoteleigenaar Schmidt en een zijner zoons,
zijn gearresteerd.
Daarop pleegde de verontwaardigde me
nigte daden van geweld tegen de Duit
schers, en tegen verscheidene groote Duit
sche inrichtingen! Ze viel 270 Duitsche hui
zen aan en rukte de uithangborden af. sloeg
ruiten in, en stak' het hotel Schmidt, de
„Germania'-sociëteit-, de bazar van Brom
berg en Hacker in brand. Bovendien stuur
den 5000 personen een vergadering van
den Deutscher Turnerbund in de war.
(Van onzen Parijschen briefschrijver).
(Nadruk verboden).
In een Parijsch restaurant, waar ik vrij
dikwijls dineer, was sedert verscheiden maan
den een nieuwe „gar^on" gekomen. Hjj be
diende juist in de „serie", waar ik meestal
ging zitten, en hij was van den eersten dag
af beleefd, voorkomend, vlug en gedienstig
hetgeen niet van alle Pargsche gar-
$ons kan worden gezegd. Hij was, buitendien
van een haast gentlemanlike correctie in
z'n manieren en taal, die aangenaam aan
deed.
Het eigenaardigste was, dat-ie een „be
kend" gezicht had. We hebben dat allemaal
al eens ontmoet, nietwaar? iemand dien we
volstrekt niet weten „thuis'te brengen", maar
„Wohlschlager krijgt natuurlijk de levering
van het vleesch, hij alleen en niemand anders,"
merkte tante Amalie met goedige gewichtigheid
op. „Het gevogelte nemen we voor de helft van
koster Altmanns, dat zijn we aan het college
ran curatoren verplicht, en voor de andere helft
van Rieke Willms. Daarvoor geeft zij ons haar
dienstmeisje om met afwasschen en bedienen te
helpen. Wat cr nog ontbreekt aan groenten en
fruit kunnen wij zeker het goedkoopst op de
markt kcopen. Wat nu de vischconserven be-,
treft, kleiue haringen, lamprei, zeekreeft, die,
zegt Radtke, wil hij voor ona regelrecht uit
Hamburg laten komen; ook kaas en rookvleesch.
Wat vindt jij daarvan, Marietje?"
Marietje had tot dusver ternauwernood naar
haar tante geluisterd. In het huishoudboek, dat
zij voor zich had liggen, had zij werktuiglijk let
ters en figuren gekrabbel cL
Ook nu richtte zij zich met een gezicht rood
van kwaadheid overeind. „BedLssol u dat alleen
maar met den heer Radtke, tante Ik spreek niet
meer met liem.'
De goede Amalie had een slecht geweten Zij
had er reeds lang berouw van, dat zij het ge
heim dier beiden aan liaar broeder had ver
klapt. Wat Frits gedaan had. wist zij niet, maar
hij moest Radtke terdoge logen Marietje opge
zet hebben, want ofschoon Maaltje niet een van
de bij-de-handston was, had zij toch al lang be
merkt, dat er tusschen die beiden iets 'ernstigs
moest hebben plaats gehad Zwijgend, bepaald
angstig en neerslachtig, sloop het jonge monsch
om Marietje hoen.
Zij-klopte het vertoornde'meisje goedhartig
op den schouder en merkte, argloos doend, op
„Jongo monschen twisten wel eens, maai rij
worden ook weer goed."
Zij sprong op on naar de kraan der water
leiding. snellend, hield zij den persten don bes
diedie enfin, ik zeg u: die een
„bekend" gezicht hoeft!
Een dag of wat geleden hoort-ie me 'n
paar woorden Hollandsen spreken met een
vriend. En komt toen met een glimlach van
vreugde op me af. „Ik wist, dat ik me niet
vergistte. Ik heb meneer héél wat keeren
bediend in het restauratie-rijtuig Parijs
I Amsterdam! Ik ken ook heel goed meneer
z'n vrienden
Volgen een stuk of wat namen van han
delsvrienden. die ook geregeld naar Holland
Teisden.
Inderdaad, nu heb ik ook z'n gezicht
„thuisgebracht". Die nette, fatsoenlijke chef,
I alias mailre-dTiótel, uit liet restauratie-rij-
I tuig naar Holland. Uit verre tijden, toen. er
I nog doorgaande rgtuigen naar Amsterdam
i bestonden. Toen je's middags ora 1 uur
i vertrok van de Gare du Nord en 's avonds
thuis wasthuis in Holland. Toen je tus-
schen Parijs en St. Quentin lunchte, en tus-
l schen Antwerpen en Roosendaal dineerde.
Wat schijnt dat alles vèr, nu je er aan bent
gewoon geraakt, dat een brief uit Holland 14
dagen k 3 weken onderweg is!
We halen natuurlijk oude reis-herinnerin-
gen op. En spreken, over den laatsten rit van
Amsterdam naar hier. 's Nachts te voet van
Quévy naar Feignies. Omdat daar geen trein
meer reed.
„Meneer", zegt-ie, „ik heb zoo'n idee, dat
ik u nog in 1917 weer bedien op de ljjn
naar Holland."
„Gaat u dan," vraag ik we zijn in
Frankrijk niet onbeleefd genoeg om een keil-
ner of dienstbode te tutoyeeren agaat
u dan dadelijk na den oorlog weer in uw
restauratie-rijtuig?"
„O ja meneer, dadelijk!"
„En u denkt nog in 1917
„Ik heb er zoo'n idee van, meneer!"
Ik heb hem vgf franc fooi beloofd, ala-ie
me in 1917 een déjeuner serveert in het res
tauratie-rijtuig ParijsAmsterdam. Maar ik
vrees, dat hij die „cent sous", die ik hem
met vreugde zou betalen, niet zal krijgen.
En tóchwie wéét het? Laat ik me
niet schuldig maken aan schrijftafel-poli
tiek, schrijftafel-strategie en schrijftafel-
voorspelliugen. De gebeurtenissen van groot
belang van nog-niet-te-overziene gevol
gen stapelen zich de laatste weken met
zulk een fabelachtige snelheid op, dat iets
te willen voorspellen een dwaasheid zou zjjn.
Amerika en China 1), al zijn ze op dit oogen-
blik nog niet in oorlog, hebben de zijde der
Entente gekozen; de Engelschen hebben Bag
dad genomen, en Rusland is in revolutie.
Het nemen van Bagdad zal misschien even
min een directen invloed hebben op het ver
haasten van den vrede als de inneming van
Boekarest door de Duitschers. Maar de mo-
reele slag voor den vijand is zonder twjjfel
enorm. Als h$t waar is en ik geloof, dat
er niet behoeft te worden getwijfeld dat
het een zoete droom van de pangerma-
nisten was, den Duitsohen invloed te zien
stralen op een gebied, dat reikte van Ham
burg tot Bagdad of de Perzische Golf, dan
dreigt dit een- zoete droom te blijven. En
wat de eindpunten van de eventueele lijn
HamburgBagdad betreft, aan het noorde
lijke uiteinde om met Gustave Ilervé te
spreken ligt de Duitsche handelsvloot te
beschimmelen, en aan het zuidelijke waait
de Union Jack.
Wat Amerika en China zullen kunnen doen
voor de zaak van de geallieerden is op het
oogenblik nog niet te zeggen. De gewich
tigste van de gebeurtenissen in de laatste
•weken is ongetwijfeld de revolutie in Rus
land.
Het spreekt vanzelf, dat Frankrijk, geal
lieerde en direct-belanghebbende, met groote
attentie de Russische gebeurtenissen volgt
Maar <le censuur heeft, naar het schjjnt, tot
nu toe nog al wat détails van de zaak tegen
gehouden. Als we het vandaag niet weten,
weteu we het morgen. En hebben dus een
beetje geduld.
Juist dóórdat alle bijzonderheden niet be
kend Zijn, is het ook tuer moeilijk, een oor
deel te vormen. Maar het schijnt toch wel
duidelijk te zijn, dat de Russische revolutie
geen beweging is voor den vrede. Het te
gendeel schijnt waar te zijn. Als de berichten
juist zjjn, dan hebben de oud-minister Stür-
1) Deze brief is reeds 17 Maart uit Parijs
verzonden. Red. „L. D.")
ten pol onder den straal. Nadat zij in lange,
dorsiigo teugen had gedronken, keerde zij» kal
mer geworden, weer naar haar aanteekenboek
terug
Amalie was blij, dat de kleine aanval zoo
spoedig voorbij was.
..Dus de zeekreeXten ais gij niet wilt. dat
zij in Hamburg besteld worden
„Neen."
„Ik heb hoven ia mijn secretaire nog eea op
gave van winkels in Götha. Ik zal dadelijk oer.8
nakijken."
„Kan ik dat niet doen, tante?"
„Laat inaar, kind. Ik moet toch naar de lin
nenkast. Pappenheim moet schoone badhand
doeken hebben.'
Ternauwernood was Marietje alleen of zij
duwdo den stoel, waarop zij aan dc keukentafel
had gezeten, haastig achteruit en liep nis ©en
kleine wilde tusschen de keuken en de beide
provisiekamers heen en weer. In het voorbijgaan
vulde zij don pot nog eens met frisch water en
zette dien hard on heftig op de keukentafel.
Het lieelejeven was voor haar bedorven, sinds
Paul Radtko plotseling zoo veranderd wa*. Al
les, wat tusschen hen had bestaan, schoen bin
nen den tijd van een uur uitgewischt te zijn._Hij
hield haar loerend in 't oog, alsof zij een mis
dadigster was, keek baar zwijgend en, dat moest
zij toegeven, mot een droevig-vorwijtenden bLïk
aan, gin-? elko ontmoeting onder vier oogen vor
uit den weg maar hij zelf scheen ook geen
plezier te hebben.
„Dat is wel het minste, wat hem kan over
komen," dacht Marietje vol wraakzucht en
toorn. En weer als dnai straks groep zij naar
den aarden pot en zette dien aan haar lippen,
om haar smelvloeiend bloed af to koelen.
Maar nu voelde zij zich plotseling; \aa ach
ter bij de hand gegrepen, en een stem, njtot
nier, van wien ronduit gezegd werd dat h;j
door Duitschland was omgekocht om Rusland
een afzonderleken vrede te doen sluiten,
en andere Duitsche trawanten het loon ge
kregen. dat hun toekwam.
Het is niet vóór den tijd, dat de bureau
cratische en autocratische Augias-stal van
het tsarenrijk eens ter dege wordt gerei
nigd. In het land van cle onbegrensde pofi-
tiefte mogelijkheden, wreekt zich eindelijk de
sedert lange jaren opgestapelde massa' mis
daden, tegen het volk en de vrijheid bedre
ven. Het is goed dat er wat frissche vrij
heids-wind waait over de Neva, al is die
wind dan éen revofutie-storm. Ik weet niet
of er zich velen in Duitschland verheugd
hebben op 't bericht: revolutie in Rusland!
Ik geloof, dat zij goed zullen doen, hun
oordeel nog wat op te schortel De Russische
revolutie zou wel eens héél andere gevolgen
kunnen hebben, héél andere invloeden op
het verloop van den oorlog, dan Duitsch
land zou wenschen.
Wat voor het oogenblik nog niet heelemaal
duidelijk is, is de afstand van den tsaar
ten behoeve van een andereu tsaarNu
het Russische volk dan tóch eenmaal de
stoute revolutie-schoenen had aangetrokken,
was het daar niet veel eenvoudiger geweest-
er direct een republiek van te maken? Ik
ben totaal onbevoegd om een vergelijking te
trekken tusschen den heerscher die heengaat
en hem die aan de regeering komt. maar
is het niet veeleer het systeem van regee-
ren dan de regeerende persoon, dat had
verdiend te worden omvergegooid? En zul
len we, nu het systeem is blijven" bestaan,
niet den een-of-anderen dag hebben te zeg
gen:
„Ce n'était pa3 la peine, assurément,
De changer de gouvernement!"
s
Dat Frankrijk van despotisme nog niet ge
diend is, heeft de val van minister Lyautey
bewezen. Generaal Lyautey was ongetwijfeld
'n kranig gouverneur van Marokko, waar een
beetje autocratisch optreden ipisscbien geen
kwaad 'deed. Maar toen hij de Kamerleden
als quantité négligeahle wilde behandelen,
zóoals hij waarschijnlijk gewoon was met
z'n Marokkaneiws er onmiddellijk een stokje
voor gestoken. Excellentie weigerde den Ka
merleden kort én bondig en zelfs in ge
heim comité! de inlichtingen, hem ge
vraagd omtrent de luchtvaart En voegde
er een zinnetje bij, waarin hjj zoo ongeveer
beweerde, dat een geheim van de nationale
verdediging in de handen van de Kamer
leden niet veilig was.
Wat Z.Exc. nog verder heeft willen zeg
gen zal het nageslacht nooit weten, want
er' ontstond zulk een heidensch lawaai in
de Kamer, dat den minister niets anders
overbleef dan van de tribune af te dalen,
om er niet weer op te stappen.
7Tet parlementaire systeem, zoo het in
Frankrijk bestaat is evenmin als welk an
der ook, vtjj van gebreken. Ma-ar het heeft
zijn goede zjjden. De Kamer is er niet voor
den minister, maar de minister is er voor de
Kamer. Generaal Lyautey heeft het tot z'n
schade ondervonden. Wie zijn hier aiet in Rus
land. We zjjn in de Fransche republiek.
CABOCHON.
De zuak-Schröder.
Onderteek'end door Marius Bauer, dr. H. P.
Berlage, prof. dr. M. W. Beyerinck, prof. mr.
D. van Blom, prol dr. J. Boeke, prot dr.
L. E. J. Brouwer, Carry van BruggenDe
Haan, M. J. Brosse, mr. Frans Coenen. dr.
Frederik van Eed en, mr. Frans Erens, dr. TL
E. van Gelder, dr. W. J. de Haas, Just Ha-
velaar, J. Haverman, prof. dr. A. C. C. G.
van Hemert, prof. dr. F. M. Jaeger, prof. dr.
W. H. Julius, prof. dr. G. Kalft. dr. Jan
Kalf, prof. dr. G. W. Kernkamp. Willem
Kloos, prof. dr. J. C. Kluyver, 'prol. dr.
L. Knappert, dr. R. A. Kollewya. W. Krom
hout Kzn.. prof. dr. J. P. Kuenen, Jac. van
Looy, prof. dr. H. A. Lorentz, prof. dr. G.
A. F. Molengraaff, Joh-an de Meeste!', Frans
Mjjnssen, prof. dr. L. S. Orustein, prof. mr.
B. H. Pekelharing, prof. dr. C. A. Pekelha-
minder toornig dan do hare, riep haar toe: „U
moet dan niet doen, juffrouw Marietje. u moet
dat niet doen."
En zoo snel als de gedachte komt, was Je
pot haai- ontnomen, weer met kracht op de ta-
I fel gezet en vlak voor 2ieh zag zij Radtke's ze-
nuwachtig, bedrukt goziclit.
Het verontwaardigde meisje .was op het punt
heftig tegen hem uit te varen, maar zijn droo-
vig gelaat ontwapendo haar toom. Misschien i
wilde hij eindelijk spreken, haar uitleggen, wat
zich tusschen hen geplaatst had.
Zij had zich zwijgend afgewend en wachtte.
Maar geen geluid. Haar hart klopte steeds snel-
lor. Eindelijk hield zij het niet meer uit. Zii
draaide zich om en daar stond Paul niet zijn
hand op den ouden, aarden keukenpot, terwijl
hij met eon wanhopig voorkomen zijn blik tus
schen haar. en hel armzalige voorwerp liet dwa
len. Ecu paar malen deed hij zijn mond open
om iets te zeggen. De slem weigerde hom haar
dienst. Zij word bepaald angstig. Groote goed
heid, wat kon hel toch wezen, dat bom zoo op
wond!
Eindelijk trad hij (en paar schreden dielilcr
op haar toe, hief den pot met een bezwerend sc
haar omhoog en zei met gesmoorde stem: „.Juf
frouw Marietje, waarom he^ft n toch zooveel
dorst?"
Nu brak do naiuurljjke overmoed van haar
achttien jaren zieh baan. Zij barstte in lachen
uit, zij kon er niets aan doen. Hij zag or ook nl
te komisch uit met dien ouden pol en dat wan
hopig uiterlijk.
Dorst?" Dien heb ik altijd gehad. Reeds als
kind bebn.orcle mijn moeder mij daarover. Is u
alleen hij mij gekomen om mij over mijn dorst
uit te hooren, mijnheer Radtke?"
Hij antwoordde niet, maar keek haar slechts
Utrftk MD. pRceds els kind?" vroeg bh einde-
ring, W. Penaat, dr. A. Pit, Henri Polak,
Is. Querido, Top van RhrjnNaeff, Herman
Robbers, R. N. Roland liolst, Henriette Ro
land HolstVan der Schalk, prof. dr. G.
van Rijnberk, prof. dr. E, F. van de Sande
Bakhuvzen. Carel Scharten, M. Scharten
Antink, prof. dr. F. A. II. Schreinemakera,
L. Simons, prof. dr. W. de Sitter, jhr. dr.
Nico van Suchtelen, j. H. Toovqp, 1- CL
Veldheer, Albert Verwey, W. H. Vliegen, F.
M. "Wibaut en Augusta de Wit» ontvingen wfl
het volgend protest:
„De ondergeteekenenden wenschen hierbjj
to protesteeren tegen de onverwachte ver-
-oordeeling van den neer J. C. Schroder,
waarby de oplegging der drie maanden ge
vangenisstraf gevolgd is op een h algemeene
termen vervatte meeningsuiting vorm en
inhoud dier meeningsuiting geheel daarge
laten. Ondergeteekenen achton deze toepas
sing van een wetsartikel die door twee
rechterlijke colleges en voorname Neder-
landsche juristen gewiekt is, te bedenkelij
ker, wijl lang? dezen weg onze geheelo
grondwettelijke drukpersvrijheid, een der
voornaamste waarborgen onzer persocnlijKe
vrijheid, In gevaar kan worden gebracht."
Oorlogswoeker?
Uit Zoetermeer-Zegwaart meldt men aan
de „Tel.": Hoe sterk de gemeenschapszin
bij sommige boeren ontwikkeld is, kan nier-
uit-blijken, dat-voor aardappelland als huur
aan particulieren fl per Rijnlandficbe roede
gevraagd wordt. Als men nu weet, dat de
meeste boeren hun land gepacht hebben voor
f60 f70 per Hectare, sommigen nog
minder, dan kan men berekenen, welke woe
kerwinst hier getracht wordt te maken. Een
Hectare is n.l. 700 Rijnlandsche roeden.
Zou liet geen tijd worden, dal van overheids
wege hier werd ingegrepen? vraagt het blad.
Smokkelende grenswachters.
Te Hardenberg zijn negen soldaten van
de grenswacht gearresteerd wegens het iai
voorraad hebben van zeep, terwijl zij op
schildwacht stonden. Deze zeep was blijk-
•-baar voor uitwoei- bestemd.
Ds. B. de Ligt.
Naar men meedeelt, is ds. B. do Ligt ver
bannen uit het in staat van beleg verklaarde
gebied van Gelderland en Ovcrijscl.
Reeds vroeger is hem het verblijf in Zee
land. Noord-Holland en Limburg ontzegd.
Geiuterneerden voor den landbouw.
Het bestuur van het Nederlandsch Land
bouw Comité heeft, gelijk liet ..Nederlandsch
Landbouw Weekblad" meldt aan de bestu
ren der provinciale en gewestelijke land-
bouwvereenigingen, maatschappijen en bon
den een circulaire verzonden, waarin wordt
verzocht zoo spoedig mogelijk overleg te wil
len plegen met de besturen van alle ook
plaatselijke landbouworganisaties in de
betreffende provincie over de behoefte, die
er bestaat aan geinierrtden voor den land
bouw.
Hot is zeer gewonseht. dat rechtstreeks
aan het hoofd der afdoe"!ing T:itenu'ering
voor elke provincie afzonderlijk- v-tiove
opgaven worden gedaan uit elke streek van
het aantal arbeiders, dat men uit dc inter
nee rings depots wenscht te betrekken, met'
omschrijving van den arbeid, die moet wor
den verricht en met opgaaf van liet loon, dat
thans aan dc gewone arbeiders wordt, betaald
Nederlandsche kinderen uit Duitscblaud.
Door bemiddeling van pater Si?rvatiu3,
behoorende tot de Carnielietenorde te Box
meer, zjjn reeds ruim 990 kinderen van Ne-
1 derlanders in Duitschland in den omtrek vau
Boxmeer over de grenzen gekomen en ondsr
dak gebracht in de dorpen in't land van
Ouyk.
Petroleum.
Naar wij vernemen is door dc Toevrij-
zingscomraissie voor Potr leurn een bogin
gemaakt met het toewijzen un hoevoelhe»
den petroleum aan rijkskn-t« ren en'instel
lingen voor den publieken lienst. Dc prijö
per liter is daarbij vastgesteld op 18 cent-,
tegen 13 cent ten tijde dat het verkoop- en
vervoerverbod inging. Dc toewijzing gaat'
vergezeld van eon schriftelijke aanbeve
ling, om bij het verbruik van het toegewe
zen kleine quantum dc uiterste zuinigheid
te betrachten. '(„Hbld.")
lijk op gerekt en toon. En uw moeder beknor
de u daarover?"
„Dat zei ik u immers."
„En uw ^der De arme jongen vroeg
het bijna adc-mlooa.
..Die niet. Maler drinken is «ruen zonde, vond
hij. Dat moet zeker zoo in 't bloed zitten."
,.ln 'I bloed zitten," herhaalde Rcdtko met
een grafstem. En meteen keerde luj zich om,
veegde roet do hand over zijn oogen cn verdween
onhoorbaar, zooal hij was gekomen, langs de
stede keukentrap.
Marietje Slillfried keek bom na. Een cogew-
blik dreigden er tranen te voorschijn te komen,
maar zij slikte ze dapper in Hij is gek," *ci
zi hardop bij zichzelf. Toen viel linar blik op
Men leelijkeu. bruinen, aaiden pot un in het va
ge tx -ef, dat hot armzalig ding iets met haar
lot had te maken, slingerde zij hel woedend op
den sleenen vloer, zoodai het in inllo»»ro scher
ven uiteen viel.
Twee dagen later, op een regenachtigen mor
gen, begaf Gustava zich naar Untersberg. Zij
had met opzet zulk een vroeg uur gekozen om
baar broeder .niet aan te treffen. Hobby was
lol één uur 's middags in de fabriek bezig Ook
wilde zij den jongen Fredenskirch niet ontmoe
tenZelfs al mocht hij reeds uil Bnhemem zü"
teruggekeerd, zat hij toch gewoonlijk om dezen
tijd op zijn bureau te verken. W-ai zij nu had
te zeggen, wildo zij het liefst met den roetor af
handelen.
Met can minder veerkrachtige!! tred dan ge
woonlijk liep Gnstava door het vnn den regen
vochtige bnsch. Aan do dermtimaalftea glinster
den de druppel© al? miiliarden reine, helder©
tranen. Kindertiancji," dacht Gustava, „het
zal niet lang duren of zij zijn weer opgedroogd,
daarvoor zorgt de lieve moeder zon wel - wi©
het maar zoo goed had op de wereldl"
(Wordt vervolgd)»
