Stoomwaschinrichting SPRONK.
Stop-Apparaat
m
m
PI
P
P
PI
(Sppl
[0l
s
WISBRUN LIFFMANN
0
0
0
1
Ontvangen alle 1
Nouveautés
0
0
0
0
0
0
|E
alp aplaPP a ma
0
Sproeten
1
Vuurpijlen en Scheepssignalen
voor de Visschersvloot
HULPBANK.
WILT U WERKELIJK
Teelgrond
S. BRIL,
„BEROEPSKEUZE"
.winkeliebs.
Wifte-Singel 85. Teleff. Interc. 1035.
Wascht met ziektekiemvrij en zacht water, waardoor een
heldere wasch gewaarborgd blijft. Staat voortdurend onder
chemische oontrdle. Spoedige aflevering. Q-oedkoope prijzen, 'v
Voor nat afgeleverde wasschen laag tarief. soei
Leiden - Haarl.straat 116-120.
Bezichtigt
ONZE Etalages.
LIKEUREN OF ZEER
OUDE JENEVER, i564 ss
EISCHTdart ons merk
en wacht U voor namaak.
Erven LUCAS BOLS - Amsterdam.
GEBRs. SUSAN, Haarl str. 39-41 en Apoth.dijk 20. Tel. 1513.
van LOUIS V - ROSSIEAU, Hofleverancier.
LVLXVl'Llf
LEIDEN
te huur.
VELO
WASGHMACHiNESi
VOLKSHUIS
Kamer No. 3.
GROOTHANDEL IN
SCHEEPSARTIKELEN.
BLBBI
OXXDBEX. „&X.ORXA",
Alle stopwerk, maar Tooral konsen, bijzonder mooi, met
besparing van een massa tijd. Terstond te gebruiken, zonder
naaimachine. ONS OPHIEUW TERBETEED
ls een uitkomst voor de oogen. Met gebruiksaanw. na postw. 1 8.85,
rembours 12.50. Staal v. b. stopwerk 15 et. Beschrijving gratis,
't POST Hl IJS, Botterdam 187. 813
Telel. Interc. 898.
voor het Voorjaar- en Zomer-Seizoen 1817.
BOLS
Scheermessen vanai 11.50 en Voiligheidsscheerapparater»
Tanaf 11.25, alsmede prima Hollandsche Scheerzeep vanaf 10 CL,
Scheerriemen 35 CL, Scheerkwasten, Scheerslellen, Scheer-
doozen, Scheerspiegels, enz., in alle prijzen. Zie onze etalages.
-2589
Vraagt Uw winkelier naar den bekenden
Fabriek ,,'t Westiand", ALPHEN-AAN-DEN-RIJN.
Verkrijgbaar bri de Heeren DE BOER, DE 11U, VAM DIJK, VAN
GESSEL Erven VAN EGMOND, VAN DONGEN, J. W. PELLE,
H. J. VAN ALPHEN, J. VAN DER STEEN, G. CANNOO ZN. 6999
I HAARLEMMERSTR.141
TE LEP. 685
4346
komen vroeg in 'tvoorjaar!
Koop byt^ds een pot Sprutol.
Bjj Apoth. en alle Drogisten.
orjaarl
prutol. I
jfsten. B
2897c
Ongeveer 1000 M* Teelgrond
te Huur. Te bevr. i Oegstgees-
terlaan No. 6. 2832
BESPARING GEVEN
Verkrijgbaar en in werking
te zien in het Filiaal:
Nieuwstraat 7,Leiden.
8453 25
DINSDAG 7h tot 9 uur n.m.
783
Jlaasslnig, Hoofdkantoor Botterdam, Ylaardingcn,
Zuiddyk. 8e Weenastrnat 5-7 A. B. Landstr. 9-11
Telef. Intcrc. 11696.
Hoofdvertegenwoordiger van de ALLEEN door de Hoofdinspectie der
Zeevaart goedgekeurde
Vraagt uitsluitend onze Vuurpijlen merk „DE VULCAAN", met strook
waarop .Goedgekeurd door de Inspectie Zeevaart". 1818
Verkrijgbaar bij alle Leveranciers van Scheepsartikelen.
Waar niet Terkrljgbaar vrage men ons prjjs en conditiën.
Vraagt voor den verkoop van het 2883
MONSTERS EN PRIJS AAN, bij het Centraal Depot
voor Zuid-Holland te Waddinxveen, Zuidkade 233.
Voorschotten vanaf ÏO.
en hooger, beschikbaar .voor
eerlyke lieden. Afl. vanaf 50
cent per week. Geen kosten
vooruit of inhondiüg. Inlich
tingen verstrekt het Admini
stratiekantoor: Kort-fi alge-
water No- 1 te Leiden.
2340
942
15, l:ip was. Hij heeft zeker zijn boodschap over
gebracht."
Zij ging zitten, haar blik vermeed oen zijnen;
maar hij het licht, dat op haar gelaat viel, Z3g
hij de sporen van tranen.
..Zal er gevochten worden, als bir -Joon
komt?" vroeg zij hem nu.
„"V/cl waarschijnlijk. Maar wat helpt bet? Wij
zijn gevangen zooals vandaag gezegd werd
iu juist zoo'n val, als die, waarin Andreas pa
ria, Dragut ving bij Jetba, behalve, dat de slim
me Dragut een uitweg voor zijn galeien vond, en
er bier geen mogelijk is. Moed dus, want bet
uur van uw bevrijding nadert zeker." Hij hield
cp, en ging toen zacht, bijna nederig voort:
„Het is mijn bede, dat later in een gelukkigo
toekomst deze laatste paar weken u slechts een
boezen droom toeschijnen."
Op dezo bede .gaf «ij geen' antwoord. Zij zat
alil, met gefronste wenkbrauwen.
„Ik wildo wel, dat het zonder vechten kon ge
beuren." zei zij nu. en zuchtte droevig.
„Go behoeft niet bang te zijn," stelde bij haar
gerust. ,lk zal allo voorzorgen voor u nemen.
Ge zult hier blijven tot alles voorbij is, en de toe
gang zal bewaakt worden door cenigo ver trouw
den.
„Gij verstaat mij verkeerd," antwoordde zij,
en keek plotseling naar hem op. „Denkt ge, dat
ik voor mij zelf vrees?" Zij hield weer op cn
vroeg hem toen: „Wat zal uw lot zijn?"
..Ik dank u voor die gedachte," antwoordde
hij ernstig. „Ik krijg mijn verdiende loon. Als
het maar spoedig is.''
„O, neen, Dcenl" riep zij. „Dat nieü" En zij
stond ontroerd op.
„Wat zou cr anders overblijven?" vroeg hij,
en glimlachte. „Welk beter lot zou iemand mij
kunnen toewenschcn?"
..Gij moet blijven leven en naar Engeland tc-
rugkcerenl' riep zij, tot zijn verrassing, uit.
„Do waarheid moet aan den dag komen en u
moet reclit gedaan worden."
Hij wierp zulk een feilen en doordringenden
blik op haar, dat zij de oogen neersloeg. Toen
laebte bij korf.
„Er ie maar één vorm van gerechtigheid, dien
ik in Engeland kan verwachten," zei hij. „Het
is een gerechtigheid, toegediend in hennep. Ge
loof mij, jonkvrouwe, ik ben to berucht gewor
den, orn genade to verwachten. Het is het beate,
dat er vannacht eon eind aan komt. Bovendien,"
vccgdö hij er bij, en bij liet zijn spottenden toon
varen, en werd somber, „denk aan mijn verra
derlijke daad tegenover mijn mannon, die, wat
zij ook zijn mogen, mij gevolgd hebben in tal
van gevaren en nog vandaag getoond hebben,
dat hun Kef de en trouw aan mij zelfs grooter
is, dan bun toewijding aan den Dey zelf. Ik heb
lien nan het zwaard overgeleverd. Zou ik dan
met eere kunnen blijven leven? Voor u en de
uwen mogen zij elecbts arme heidenen zijn, maar
voor mij zijn zij mijn zeevalken, mijn krijgslie
den, mijn trouwe, dappere volgeliDgen, en ik
zou inderdaad een bond zijn, als ik den dood
overleefde, waartoe ik hen gedoemd heb."
Terwijl zij luisterde en door zijn woorden be
grip kreeg van iets, dat haar tot nu toe ont
gaan was, werden haar oogen groot van af
schuw.
„Moet dat do prijs van mijn bevrijding zijn?"
vrceg zij hem angstig.
„Ik hoop van niet," antwoordde hij*. „Ik heb
een plan, dat het misschien vermijden kan."
„En uw eigen leven tevens reddcD?" vroeg zij
hem snel.
„Waarom u over zoo'n kleinigheid druk go-
maakt? Mijn leven was reeds verbeurd. Als ik
naar Algiers terugga, zullen zo mij zeker op
hangen. Daar zal Asad wel voor zorgen, en al
mijn zcevalken kunnen mij niet van dat lot red-
den.v
Zij zonk op den divan neer, én zat 'daar als
een toonbeeld van hopelooze smart.
„Ik zio het," zei zij. „Ik zio het. Ik heb dit
lot over u gebracht. Toen gij Lionel op die bood
schap uitzondt, hebt go vrijwillig uw leven op
geofferd, om mij te bevrijden. Gij hadt geen
recht, dat te doen, zonder mij eerst te raadple
gen. Gij hadt geen recht, te veronderstellen, dat
ik bij zoo iets medeplichtig zou willen fijn. Ik
wil hot offer niet aannemen. Ik wil niet, Sir
Olivier."
„Ge hebt geen keus!" antwoordde hij liaar.
„Maar gij dwaalt in uw gevolgtrekkingen. Ik
alleen heb dit noodlot over mij gebracht. Het
19 de natuurlijko vrucht van mijn «innclooze
daad. Het werkt op mij terug, £oohls_ alle kwaad
op den bedrijver terugslaat." Hij baalde de
schouders op, als om zich van de zaak af te
maken. Toen giüg liij op anderen toon, met een
zeer verlegen, zachte stem voort: „Is bel mis
schien to veel gevraagd, dat ge mij al het leed
vergeeft; dat ik over u gebracht heb?"
„Ik geloof," antwoordde zij hem, „dat het aan
mij is, u vergiffenis to vragen.'®
„Aan mij?"
„Voor mijn ontrouw, die de oorzaak' van alles
ie geweest. Voor mijn bereidwilligheid om vijf
jaar geleden kwaad van n te gclooven, voor het
ongelezen verbranden van uw brief met bet be
wijs van uw onschuld, dat er bij was."
Hij glimlachte heel vriendelijk tegen haar.
,fIk geloof, dat go gezegd hebt, dat uw instinct
u leidde. Zelfs, hoewel ik do daad niet gedaan
had, waarvan ik beschuldigd werd, wist uw in
stinct toch, dat ik slecht was; en uw instinct
bad gelijk, want ik ben slecht ik moet het
zijn. Dit zijn uw eigen woorden. Maar geloof
niet, dat ik er u medo bespot. Be ben de waar
heid er van gaan inzien."
Zij 6jxekto haar handen naar hem uit. „'Als
als ik zeg, dat ik ben gaan erkennen, dat
het alles leugens waren?"
„Dan zou ik begrijpen, dat dit liefdadigheid
is, die uw medelijdend hart bewijst aan iemand,
dio als ik, aan bet eind van zijn leven staat. Uw
instinct bedroog u niet."
„O ja, o jal"
Maar bij was niet van zijn overtuiging af te
Krengen. Hij schudde het hoofd, zijn gelaat stond
somber. „Iemand, dio niet Biecht was, zou u niet
gedaan hebben, wat ik deed, hoo groot do beleo-
diging ook was. Ik zie het nu duidelijk r~ to<h
als de menschen in hun laatslo oogcnblikken ver-
boygen dingen zien."
„O, waarom zijt ge zoo op den dood gesteld?.",
ïiep zij op wanhopigen toon.
„Dat ben ik niet," antwoordde hij op zijn
meer gewone manier. „De dood is gestold op
mij. Maar ik kan hem ten minste zonder vrees
of spijt tegen gaan. Bc zio hem onder de oogen,
zooals wij allen het onvermijdekjko moeten dcc-n
als gavo uit do handen van hot noodlot. En
ik ben gesterkt verblijd bijna door uw lie
ve vergevensgezindheid."
Zij stond plotseling op en kwam naar hem
toe. Zij greep zijn arm, en vlak bij hem staan
de, keek zij hem in het gelaat.
„Wij moeten elkander vergeven, jij en ik, Oli
vier," zei zij. „En daar vergeving alles uitwisckt,
laat.laat olies, wat do laatste vijf jaren tus-
achen ons gc-slaan heeft, nu uitgewipt zijn."
Hij hield zijn adem in, toen bij in Laar bleek,
ernstig gezicht zag.
„Is het onmogelijk voor ons vijf j^ren terug
te gaan? Is het onmogelijk voor ons icrug te
gaan tot waar wij In dio vervlogen dagen in
Godólphin Court stonden?"
Het licht, dat plotseling in zijn gelaat geflik
kerd had, verdween langzaam en zijn gezicht
werd vaal cn vertrokken. Zijn oogen stonden dof
door leed en wanhoop. „Wie gedwaald heeft,
moet zijn dwaling dragen, en dat moeten ook de
geslachten, dio na hem komen. Teruggaan is niet
mogelijk. Do poorten van het verleden zijn voor
Oïi9 dicht gegrendeld."
„Laten wij zo dan zoo. Laat ons het verleden
don rug toekeeren, gij en ik, cn laat ons opnieuw
samen beginnen, cn zoo aan elkander goed ma
ken, wat onzo dwaasheid ons in dio jaren heeft
doen verliezen."
Hij legde zijn handen op haar schouders, en
hield haar zoo op armslcnglo van zich af, haar
met teederheid aanziend.
„Lieve vrouw 1" mompelde hij en zuchtte diep.
„Hoe gelukkig hadden wij kunnen zijn zonder
<ïat ongeluk...." Hij hield opeens op. Zijnhan-
donjviolcn van haar schouderB, longs, zijn öi-
de, hij keerdo zich half af, kortaf nu in toon en
manieren. „Ik word sentimentcel. Uw zacht me-*
delijdcn heeft mij zoo week gemaakt, dat ik bij
na van liefde ging spreken cn wat heb ik daar
mede te doen? Liefde behoort bij het leven; lief
de is leven, terwijl ik.... Dio sterven gaan,
groeten u."
„O neen. neen!" Zij klomdo zich opnieuw met
bevende handen aan hem vast, haar oogen ston
den wijd.
„Het ia to laat," antwoorddo hij haar. „Er f?
geen brug over den afgrond, dien ik zelf gegra
ven heb. Ik moet zoo opgewekt als God wil er
in nederdalen."
„Dan," riep zij in hevige opwinding, „wil ik"
met u ondergaan. We zullen ten minetc einde
lijk samen zijn."
„Dat is al to krankzinnig!" wierp hij tegen, cn
toch klonk er teederheid in zijn ongeduldige
woorden. Hij streelde het goudblonde hoofd, dat
tegen zijn schouder lag. „Wat zon mij dnt hel
pen?" vroeg hij haar. „Zout ge mijn laatste uren
willen verbitteren, den dood van al zijn glorie
berooven? Neen, Rosamimdo, je kunt me beter
helpen door to blijven leven. Keer naar Enge
land terug en maak daar de waarheid bekend
omtrent hetgeen je gehoord hebt. Het zal uw.
taak zijn, mijn eer te zuiveren van do vlek, dip
or op rust, door do waarheid te verkondigen van
wat ci' mij too dreef een afvallige en een zeerob
ver to worden." Plotseling liet hij haar les.
„Luister! Wat Is dat?"
Van buiten klonk een plotselingo kreet: „üpf
To wapen! to wapen! Hola! Balak! Balak!" j
„Het uur is geslagen zei bij, keerde zich plot
seling om, vloog naai' den ingang en sloeg bet
gordijn op zijde.
urrii vervolgd).
