ügderiand en de Oorlog.
LEIDSCR DAGBLAD, Zaterdag 17 Maart. Tweede Blad. Anno 1917.
i«o. 77502.
Persoverzicht.
FEUILLETON.
De Duitschers in België.
.if.,1,., i.
pc OnderwyzcTSsalarisson:
jaftr aanleiding van liot voorstel-Marchant
3i( boQogendo verhooging van do minima
ér onderwijzorejaarwedden met 100 maakt
nr. V. H. Rutgor9 in »Do ROTTERDAM
MER' eenigo opmorkingen.
Hij wijst er op, dat do ten gevolge van de
grondwetsherziening- to verwachten finan-
licele gelijkstelling een eind zal maken aan
jen huldigen toestand en 9alarisverbetcring
al brengen in do eerste plaats daar, waar zij
!el meest noodig is, voor do laagstbezoldig-
en.
Het: thans door do politieke leiders dor
iakorzyde ingediende voorstol loopt lnngs
rehcel andere lijnen. Met financieel© gelijk-
telling heeft het niets to makon. Het roert
[o bestaando ongelijkheid, hoezeer als on
echt erkend, met geen vinger aan. Voor al
lo onderwijzors wordt f 100 uitgetrokken,
frongocd voor den best bezoldigden onder
wijzer als voor den schamelst beloonden. Al
en wordt over óén kam geschoren.
Had dit nu verder geen gevolgen, of was
iet eon tijdelijko maatrégel als do duurtc-
oeslag, dan kon men zich wellicht daarbij
nog neerleggen. Maar van een tijdelijkon
naatregel is geen sprake. En van het voor
gestelde zijn de, gevolgen met hot oog op de
financieel© gelijkstelling noodlottig.
De Bevrcdigingscommissio heoft een ont-
rerp-rcgeling voor de financieel© gelijk
stelling gemaakt, een salarisregeling daar
onder begrepen. En nu is reeds de hoop van
de tegenstanders van .dit ontwerp er op ge
vestigd, dat dit een hinderpaal opleveren zal.
Hnarbü moot nog bcdaoht worden, dat do sa
larisregeling der commissie niet boven alle
estaando gemeentolijko regelingen uitgaat.
Èr zijn gemeenten, die meer geven dan waar
mede, volgons do commissie, kan worden vol-
taan. Nu komen do linksche leiders, en vor-
loogen feitelijk allo salarissen, ook die, wel
ke den maatstaf der commissie to boven
raan met 100. Gaat dit door, dan kan
traks do Rijkswetgever niet meer, op het
oetspoor der commissie, van sommige van
Ho gomeentolijko salarissen zeggendie
•jn hoogor dan nrij noodig voorkomt,
rant dan is hot do Rijkswetgevor zelf, die de-
o salarissen tot dat bedrag heeft gebracht.
)an zal heel het peil, waarop do salarissen
ioeten worden geregeld on gelijkgesteld,
onzienlijk stijgen. Met meer dan 100 por
ladcrwijzer. En dan wordt do financicele
[clijkstelling nog mooilijker.
De aanstaando finaneieele gelijkstelling
j dus niet een motief voor wat nu wordt
loboden,- meer juist een beletsel om het te
lanvaarden; want het nu voorgestelde is
;een voorbereiding van do gelijkstelling,
naar veeleer ccn ernstige belemmering daar
in.
Wie zich bewust is, welke zware strijd
log zal moeten worden gestreden vóór de
inancieelo gelijkstelling zal zijn beroikt,
pal zich wel wachten nieuwe struikelblokken
op dien weg te helpen won telen.
T Een bepaling, strekkondo om to komen
ot rcrhooging van alle onderwijzeraflalaris-
on zonder onderscheid, schijnt daarom niet
annomclijk."
Do rechterzijdo en de OnderwfJ-
ers. Naar aanleiding van een op-ner
ing van den heer Ketelaar in „DE VRIJ-
1INNIG-DEMOCRAAT", waarin betreurd
rord, dat do voorzitters dor rechtsche Ka
merfracties niet met die der linkerzijdo sa-
lengowerkt hobben aan de tot-stand-ko-
ling van h*et dezer dagen ingediende wets-
ntwerp tot verhooging van de minima dor
nclerwijzerssalarisscn, schrijft „DE NEDER-
ANDER":
Ons komt het voor, dat rechts zijn houding
en lande zeer gemakkelijk duidelijk kan
laken. Immers hebben, zijn wij wél inge-
eht, do voorzitters der rechtsche groepen,
aartoe gemachtigd door de daartoe belioo-
endó Kamerleden, wel degelijk meegewerkt
ot het nu ingediend wetsvoorstel; men mag
aoncmen, dat, zoo"do Rogeering er zich niet
ogen verzet, geheel do Kamer het zal aan
aarden.
Maar wat hebben de gegadigden daaraan,
tdien de Regeering, die nu eenmaal cn
elukkig ook, de schatkist behcerscht, te
en die uitgaaf bedenking maakt? Zeker,
p Regeering zal „de motieven." de uiige-
SÜjOOVÖÜLXIL.
Roman oit het laatst der 16de eeuw,
lor hel Engels ei van Rafaël Sabaliai.
Van hot achterdek af, waar hij mot zijn va-
tr naar het hoofd van den zwemmer aeck, dat
i hel afnemendo licht bijna verdwenen was,
eek i-Iarrnk met koelo minachting naar zun
itdagen, zonder antwoord to geven. Het
ilioopavolk lachte onderdrukt.
„Kom nu," riep Saki -ol-Bahr. „Neem. je
)0gl"
„Als jo veel langer wacjit," zei Asad, „zal hij
uilen jo bereik zijn. Hij is nu al nauwelijks
iclitl»aai meer."
„Des to moeilijker is .het schot dus,ant-
oorddo Sakr-el-Bahr, die slechts talmde, om
jd ie winnen. „Des to schorper proef. Honderd
kilip.s, Marzak, dat gij dat hoofd in geen (lvie
choten zult raken on dat ik het bij liot eerste
pp zinken! Neemt go do weddenschap aan?"
„Do ongeloovige komt ieder oogenblik bij u
oor don dag," was Marzak's waardig antwoord.
Kansspelen zijn door don Profeet verbodon."
„Haast je, man!" riep Asad. „ïk kan homnau-
rPÜjks meer onderscheidon. Staak je getwist."
„Poeh." was het minachtend antwoord. „Toch
Po -c-on mooi doel voor ccn oog als het mijno.
mis nooit zelfs niet in het donker."
„IJdele snoever,"' zei Marzak.
.„Ben ik dat?" Sakr-el-Bahr schoot zijn pijl
P'lolijk in de duisternis af en tuurdo do rich
el? na, dio ver verwijderd was van het hoofd
den zwemmer. „Geraakt!" riep liij brutaal.
ti)J is verdwenen!"
gedoof, dat ik hem nog zie," zei er een.
p'J, r.°Pgen bedriegen u bij dit licht. Nog nooit
ft». K0mand kunnen zwemmen met een pijl
0l'zijn hoofd." - -
sprokene althans „waardeeren", en zal
ook „overwegen of zij haar medewerking
verkenen kan."
Maar als zij dan tot de slotsom komt:
„neen", wat zal men dan verkregen hebben?
Dit, dat Kamer, die do finahciéele verant
woordelijkheid niet te dragen heeft, en dus
royaal kan zijn, le beau róle speelt en dat de
Rogeering met smaad wordt overladen.
Dit nu leek rechts onbillijk, omdat liet zich
bewust is van de financicele lasten, die,
thans vooral, het gouvernement to torsen
heeft, weshalve do voorzitters dier groepen
niet mede wilden onderteekencn, tenzij hun
vooraf de verzekering kon worden gegeven,
dat do llegeering geheel uf gedeeltelijk zich
tot toogoven bereid had verklaard. Daarvan
is cchtor niets vernomen.
Overheidszorgen middenstand.
In „DE R.-K. MIDDENSTANDER" schrijft
de redacteur A. Kellenaors een artikel over
het gebrek aan zorg voor den middenstand
door onze Begeering.
„Van den Rijksvoorlichtingsdienst voor
den Middenstand hoort men sedert den oor
log zoo goed al3 niets meer.
De lange lijst van sprekers over organi
satie, vakonderwijs, ored ietwezen, waren kim
de, étalage, enz., die do Regeering gTatis
ter, beschikking onzer vereenigingen stolde,
ia reeds lang van het middensUwidsreper-
toire verdwenen.
De hoogst noodig^ subsidies voor do ^In
richting van, nieuwo handeiscursussen en do
uitbreiding van bestaando worden ter volle
der bezuiniging óf woB heelemaal niet ver
leend óf wel tot het uiterste beperkt."
Toegezegde wetsontwerpen bileven uit; bij
de distributie, meent de schrijver, is de
middenstand niet voldoende gehoord.
De fout zoekt hjj in het ieit, dat er in
de Kamer geen mannen meer zitten van
het 6lag van dr. Bos en in ue totaal vor
keerde samenstelling van het Departement
vnn Landbouw, Nijverheid en Handel.
Men kan niet voor den landbouw en voor
den middenstand te gelyk zorgen, meent de
lieer Kellenaers.
Ook de afdeeling ïïandel kan niet alles,
„Do fout dezer -afdeeling schuilt alweer
hierin, dat z\j oven veelzijdig is als haar De
partement. ni. dat zjj tegelijkertijd voor den
groothandel, den kleinhandel on de industrie
moet werken.
De fout i3 alleen te herstellen door split
sing van het Departement van Landbouw in
twee of meer gedeelten en door de vorming
van een geheel afzónderlijke afdesling voor
den Middenstand en do Kleinnijverheid.
Op welke wijze?
Zooals dat o.a. in Oostenrijk, en in meer
andere landen het geval is. en met welk
doel indertijd do heeren Meuwsen en dr.
Nouwens in opdracht der Regiering een reis
naar Oostenrijk maakten, waarvan zij een uit
stekend rapport' hebben uitgebracht.
..Smokkelen" van aardappelen.
Zocala bekend is, heeft de minister van
L., N. en H. 23 Februari de aflevering
on hot vervoer van aardappelen verboden,
anders dan in lopdraoht van do Aardappe-
lenvereeniging.
Den lston November 1916 had de mi
nister resda een Verbod uitgevaardigd,
waarbij bet vervoer van de bekende late
kloi-aardappelen Verboden werd.
Wie zich thans eenigen t'tid op het platte
land ve.n Friesland beweegt, zal getroffen
weiden door een voolvublig voorkomend
onderwerp in de gesprokken, n.l. het aard
appel-,.smokkelen". Informeert men wrat
daaronder Verstaan wordt, dan krijgt men
ten antwoord, dat het beteekent het ver
knopen, zonder opdracht Van aardappelen
■uit do kuilen of hoepen aan de bewoners
in do gomeente en ook wel aan die in andere
gemeenten.
Dit euvel, verzekerde men ons, hreft zulke
grocte afmotingen aangenomen, dat, als man
straks van regoeringswege tot het aankno
pen van ds Aardappelen wil overgaan, men
wel de over'n'.t'ting der kuilen of hoopen
netjes in orde za! vinden, dook den inhoud
Voor een groot deel verdwenen!
,.Ja," zei Jasper, die nchtor Sakr-el-Bahr
stond. „Hij is verdwenen."
„Het is te donker om te zien," zei Vigitello.
En lotrn keerdo Asad zich om. „Nu gescho
ten of verdronken, hij is weg," zei hij en daar
was do zaak mee afgeloopen.
Sakr-ol-Bahr zetto don kruisboog woor in het
rek en kwam langzaam naar het achterdok toe.
Iu den ecbomor zag hij Hosamunde's bleek
gelaat tegenovor zich tusschen do twoe donke
re gezichten van zijn Nubiërs.
Zij trok zich terug, toon hij naderde en hij
van plan haar zija nieuws mede to dceloa
volgde haar in de hut, en gelastte Abiad licht
te brengen.
Toen dit aangestoken was, koken zij elkander
aan cn liij zag haar diepe ontroering en randde
er de oorzaak van. Plotseling viel zij uit:
„Beostt Duivelt" hijgde zij. „God zal je straf
fen. Ik zal iederen ademtocht gebruiken om Hom
te smeeken jo to straffen, zooals je het verdient.
Moordenaar! Hond! En ik, nrmo onnoozele, ge
loofde je valsche woordon. ïk docht, dat je op
recht waart in je berouw over hot kwnnd, dat jo
rao gedaan hebt. Maar nu heb jo me getoond..."
„Hoo. heb ik u gekwetst door hetgeen ik Lio
nel gedaan hob?" viel hij in, eentgszins vorbaasd
over zooveel bofligboid.
„Mij gekwetst!" riop zij, on zij word weer koud
cn kalm door verachting. „Ik dank God, dat go
niet bij machte zijt, nnj to kwetsen. En ik dank
u. dut go mij genezen bobt van mijn dwaze, ver
keerde meening omtrent u; mijn geloot in uw
borouwvollo bewering, dat hot uw dool was mij
te redden. Ik zou geen redding willen aannemen
uit de hand van een moordenaar. Ik zal er ook
goon gelogenhoid toe hebben. Veeleer," ging zij
voort, „zult ge mij opofferon aan uw olgon lage
bedoelingen, wolke dio ook zijn mogen. Maar Ik
zal u dwarsboomen, do Hemel helpe mij. Wees
zeker, dat ik daarvoor moed genoeg zal bobben."
En eiddeiond, kreunond, bedekte zij haar gelaat
en stond duizolond voor hem.
Hij keek too met een zwakken, bitteren glim
lacht hij begreep, haar stemming evengoed als
Een feit is het, dat de meeste plattelards-
bsweners thans voldoende voorzien zpn van
da beate en kostelijkste late winter-aatdap-
pelen en vol vertrouwen de komende lente
maanden tegemoet zien.
iWio van dit „smokkelen" de dupe werden,
laat zich makkelijk 'raden. Het zijn de "be
woners der groote steden, die zich reeds
den geheelen winter mot een minder soort
aardappel tevreden mceslen s'tcAlen en die
straks in 't geheel geen aardappel meer
zollan kunnen verkrijgen of op nog klsinor
rantsoen zullen worden gestald.
Alen zal vragen, of tegen dit „smokkelen"'
niets gedaan wordt?
Zeker, er wordt door da politie zooveel
mogelijk gewaakt, maar waar liet zoo'n
graoten omvang heeft aangenomen, mag het
resultaat der bestrijding geen naam hebben.
Bovendien, de boeren, die de aardappelen
uit hun kuilen oi' hoopen van de hand doen,
hebben zich tegen een cventueele vervolging,
welke in menig geval zal Somen, voldoende'
gedekt, want zij laten do koopers voor het
risico een zeker bedrag beven den al niet te
lagen .prijs betalen, waaruit zij do boete of
hoeten kunnen betalen. '(„Tol")
Geen vergadering wegens levensmiddelen,
voorzieiung.
Do bondsjaarvergaderiug van het Ned.
IWerkl. Verbond „Patrimonium", dio op 26
en 27 "dezer te Amsterdam gehouden zou
worden, is e.p verzoek van da afdeeling al
daar met het oog op ïle l.eveusmiddelem-
voorziening eonigon trjd uitgesteld. .Begin
April zal "nu nader beslist werden.
Medisch toezicht op Britsehe 1
krijgsgevangenen.
Da heeren doctoren E. N. KeucIuniuS en
J. A. Radcroaker, die door den minister Van
Buiteidar.dscha Zaken z'rjn toegevoegd aan
het gezantschap der Nederlanden ts Berlijn,
in verhand met de waarneming der Brit
sehe belangen in Duitschland, zijn naar hun
bestemming vertrokken.
Driifsclie deserteurs.
In het drietal weken, dat verloopcn ia,
sinds do nieuwo militaire verordeningen
omtront bohnndeling van Duitsche deser
teurs in werking tradon, zijn alleen van
Roermond moer dan 200 man overgebracht
naar Eindhoven, Boxtel Helmond, Ge-
mort en A6ten. Dagelijks komen er nieuwe
transporten aan.
Contraïo kenkens.
Het Kon. Nat. Steuncomité heelt zich
bereid verklaard het drievierde deel der
kosten te dragen voor do opricliliug van
centrale keukens, wanneer in eenigo plaat»
daarvoor geen financiee'.e hulp wordt ge
vonden. -j
Smokkelarij.
Woensdagarond werd door de marechaus
see Bij aankomst van den trein uit Apel
doorn op het station te Almelo een negen
tal personen aangehouden, dat een smokkel-
tocht ondernam. Een soldaat-kcmmi-3, die
met dien trein reisde, bemerkte, dat aan
het station Teugs een achttal personen in
den trein plaats nam, allen voorzien Van
gevulde balen. Tusseheu Wierden en Almelo
werden de balen uit den trein geworpen.
Acht mannen verlieten te Almelo den trein
on werden door de marechaussee, die door
den soldaat-kommies telegrafisch was ge
waarschuwd, gearresteerd. De negende, die
alles had voorbereid, en op het station Al
melo djin kornuiten stond op te wadhtan,
werd mede gearresteerd.
Tusschen Wierden en Almelo werd door
de lcommiezen onderzoek gedaan en gevon
den: 8 zakken mfet ongeveer 2000 stukken
zeep, 2 zakjes gevuld met peper en een
zak, gevuld mot spek.
x -
Do burgomeestor en secretaris van Wotte-
ren (Oost-Vlaanderen), bonevens nog ?4 no
tabelen der gomeente, zijn aangehouden.
Alen beweert, dat de Duitschers op het stad
huis kepi's revolvers en patronen der vroe
gere burgerwacht ontdekt hebben. Deze
wapenen zijn daar op bevel der eerste be
llij haar duistere bedreiging van hom te dwars
boomen begropen had.
„Ik kwam," zei hij bedaard, „om u de verze
kering to brengen, dat hij voilig weg is, en om
u to zeggen met welke boodschap ik hom ge
zonden heb."
Iets dwingends in zijn stem, de rustige eekor-
heid, waarmedo hij sprak, drongon haar hem
weer aan to zien.
„Ik bedoel Lionel natuurlijk," zei hij ia ant
woord op haar vragenden blik. „Dat toonool
tusschen ons de slag en de bezwijming on de
rest was alle3 komediespel. Evenzoo bet schie
ten later. Mijn uitdaging van Marzak was een
list, om tijd to winnen om schieten te voor-
komon, totdat Lionel's hoofd in do duisternis
zoo onduidelijk was geworden, dat niemand zeg
gen kon of het er nog was of niet. Mijn pijl ging
ver van hom vandaan, zooala mijn bedoeling
was. Hij zwemt om do kaap met mijn boodschap
aan Sir John Killigrew. Hij was vroeger een
flink zwemmer en zal het doel gemakkelijk be
reiken. Dat kwam lk 11 vortellen."
Langen tijcl bleof srij hem sprakeloos aansta-
retL
„Spreekt go do waarheid?'1 vroog gij oindolljk
op zacliten toon.
Hij ha&ldo de schouders op. „Wat zou ïk met
een teugen bereiken?"
Zij zonk plotsoling op den divan neer; het
was bijna, of zij krachteloos instortte; en even
plotseling begon zij zacht te weenen.
„Enon lk geloofde, dat go.dat go....M
„Juist," viel liij haar boos in de rede. '„Ge
hebt altijd het „beate" van mij geloofd."
Daarop keerdo hij zich om en ging snel heen,
HOOFDSTUK XXI.
Morituru?. W*
Hij verliet haar met een hart vol bitterheid,
haar In diep berouw achterlatend. Het gevoel
van dezo haar laatste onbillijkheid tègenovor
hem overstelpte haar zoo, dat het do maatstaf
weid, waarmede «vfj jd Jwt andere onrecht Af
zetting gedeponeerd. Men herinnert zich,
dat. Kor tri jk eens zwaar beboet werd, om
dat de Duitschers in oen der Broei torens
wapens vonden cn deze wapens daar neer
gelegd waren op bevel van den eersten
Duitschen commandant.
Onlangs meldden we, dat de gemeente
Jddergem 20.000 mark boete kreeg, omdat
burgers de vlucht namen, ten eind© aan de
portatie te ontkomen. Daar de burgemees
ter niet genoeg gefortuneerd is, om voor
dit bedrag verantwoordelijk gesteld te
worden, moest hij zijn ontslag nemen. Men
begrijpt, dat er onder dc notabelen van
het dorp weinig neiging bestaat het ambt
te vervullen. Nu, er zal wel dwang volgen.
Twee burgers van Temsche, die bij een
poging tot vluchten een Duitsch soldaat
gedood hadden, werden gefusilleerd. Do
beide mannen worden in een open auto
gehaald. Ieder zat bij zijn doodkist en
Duitsche soldaten leidden aldus do auto
door het stadje. Een der gc lmgcnen, D...,
woend© luid; de andere wuifde met zijn
zakdoek naar het volk. Men.voerde..de ver
oordeelden naar de plaats, waar ze den
schildwacht, gedood hadden. Hier moesten
ze sterven. De jongste, pas een-en-twhitig
jaar oud, vroeg of hij nog even met zijn
makker D.... spreken mocht, wat hem toe
gestaan werd. Kameraad", zei hij op vas
ten toon, schep moed, wij hebben onzen
plicht gedaan Vf
Toen werden deze burgers geblinddoekt
èn neergeschoten.
Te Boom hoeft weer een aantal burgers
aanzegging gekregen zich gereed te houden
voor vertrek naar Duitschland. Ook hier
zijn tal van vroeger gedeporteerden in een
ellcndigen toestand teruggekeerd.
Een onder-pastoor te Be veren Wans, bij
Antwerpen, die een lichtzinnig meisje, dat
met eon Duitsch officier omgang had on
wier "broeder aan de User staat, -toevoeg
de „Go zoudfc beter aan uw broeder den
ken", werd op aanklacht van do deerne tot
gevangenisstraf veroordeeld en wegge-
voerd.
Do drie laatst, bewoonde steden aan de
Leie in Vlaandoren, Meenen, Wervik en
Komen, die dicht bij elkaar liggen, mogen
met recht steden van ellende worden ge-
noomd. Do burgers Worden naar 't front te
Capelle-Brielen, Hollebeke, Gheluwvelt en
"Wytschaete gedreven, ora er militaire wer
ken aan te leggen. Weinig ruiten bleven
in deze plaatson heel, nadat onlangs een
munitiedepot- ontplofte op den weg van
Halïuin naar Boesbecquo (juist over de
grens in Frankrijk). Deze steden zijn vol
soldaten. Er werden op de steeds vergroo-
te kerkhoven in de twee laatste jaren meer
dooden begraven dan er in de gemeenten
levenden zijn. Meenen en Vervik zijn wei
nig beschadigd, maar te Komen (Oommin-
nes) zijn veel gebouwen vernield of deer
lijk gehavend.
Do-Duitschers, dio te Komc-11 (België) be«
zwijken,' worden op 't nieuwe kerkhof van
Oomininnes (Frankrijk) begraven. Wervik
Meenen. Rbubnix: en Bijser krijgen den
overvloed®'gen. buit van gewonden.
Dakloozon van Waasben, Hollebeke, ten
deel© ook van Meosen, vertoeven te midden
der zelf arm geworden burgers dor eerstgo-
noemdo steden. -
Natuurlijk zijn or enkele burgers, die
door den oorlog rijk worden. "Maar do groo
te. massa heeft een lastig leven. Het verblijf
in do kelders (te Komen namelijk) .slape-
looze nachten, angst en verdriet sloopon
sterke gestellen.
Velen zouden Komen willen verlaten; de
Duitsche. militaire overheid verbiedt zulks.
De Duitschers hebben bezit genomen van
de nieuwe kerk te Belgisch Komen. De
diensten worden in een kapel verricht. Bij
begrafenissen van burgers on die zijn tal
rijk kan 'fc lijk niet meer in het bedehuis
gebracht worden. Men staat met den stoet
eon wijle voor do kerk st-fl. De pastoor, dio
bij de kerk woont, treedt buiten en verge
zelt den doodo tot 't graf.
Van Belgisch Komen kan men over de
Leicbrug naar do Fransche stad van dien
naam gaan. Soms wordt het voor een ze
ker tijdperk verboden. Verkeer met andere
naburige plaatsen is verboden.
De Duitschers willen in hun land het
Ylaamsche kantwerk aanieeren. Zo hebben
twee kantwerksters uit de omstreken van
Aalst naar Duitschland gestuurd als onder-
mat, dat hij door liaar gclodon had. Misschien
had zij door haar overspanning geen goeden
kijk op de zaak en overdreef zij, totdat het haar
scheon, dat al het leed en kwaad, waarvan in
dit verhaal gesproken wordt, het onmiddellijk ge
volg waa van haar eigen ontrouw.
Daar allo oprecht berouw vanzelf gevolgd
wordt door den vurig en wenscli, ora goed le ma
ken, Wti3 dit ook met haar het geval. Was hij
maar niet zoo spoedig heengegaan, dan zou hij
haar op haar knieën gezien hebben, sméetend
om vergiffenis voor al het onrecht, dat haar ge
dachten hem gedaan hadden, en ten volle haar
eigen onwaardigheid cn laagheid erkennend
Maar daar zijn reclitvaardigo toorn hem uit
haar tegenwoordigheid verdreven had, kon zij
aleolits over alles zitten poiuzen en do woorden
overdenken, waarin zij haar pleidooi om verge
ving kleedcn zou, als hij weer terugkwam.
Maar de uren gingen voorhij cn er was niets
van hein te zien. En toen kwam bijna met een
schok van angst de gedachte bij haar op, dat
binnenkort hot schip van Sir John Kiilegrew
hen misschien zou aanvallen. In haar afgetrok
kenheid had zij nauwolijks hieraan gedacht. Nu
die gedachto bij haar opkwam, gold haar zorg
alleen do gevolgon er van voor Sir Olivier. Zou
or govochten worden en zou hij misschien omko
men in dien strijd, liolzij door de handen der
Engelschen of der zceroovers, die hij om harent
wille had verraden, misschien zonder ooit haar
bokentenis van berouw te hooren, zonder dip
woordon van vergiffenis te spreken, waarnaar
haar ziel zoo dorstte?
Hot liep ongeveer togen middernacht, toen zij.
niet langer in slaat do onzekerheid le verduren,
opstond on zachtjes naar don ingang liep. Heel
öiil lichtte zij licl gordijn op cn toen zij een stap
vooruit deed, struikelde zij bijna over een li
chaam, dat voor den drempol lag. Zij trad ver
schrikt terug, bukte zich toen, om te kijken, en
bij do zwakke straten van do lantaarns aan den
hoofdmast en do leuning van hel achterdok, her
kende zij Sir Olivier en zag zij, dat hij sliep.
Zij lette niet op de twee Nubiërs, die pnbeweeg-
w ijzer esse 11. Deze verdienen een goetl loon.
Een week geleden kwamen ze opgesmukt
naar hun geboortestreek terug. Hefc volle
veroordeelden hen scherp. Do dames slaag
don er in, nog een aantal vrouwen uit
Kerkscheu cn Iddejgem, twee dorpen tus
schen Aalst cn Ninave, naar Duitschland
moe te lokken. ,,Ze zullen ginder mogea
blijven", zegt de bevolking, ceu uitdruk
king, die ten eerste bewijst, hoe de aard
der bewoners gebleken is en dan hoe als
natuurlijk men 't beschouwt, dat België
weer vrij wordt.
VERSCHEIDENHEID.
Het graf van Petrus eu Paulus.
Italiaansclie vaktijdschriften geven in
teressante bijzondorheden over do resulta
ten van het catacombcnonderzoek in 1915 en
1910. Vooral belangrijk zijn de nieuwe ont
dekkingen in de Romeinscho catacomben
van San Scbastinno. Van die catacomben
vermelden de overleveringen, dat de licha
men van dé béide apostelen Petrus en Pau
lus daarheen gebracht zouden zijn cn pas
later weer in hun rustplaats in dc kerk te-
ruggokomen. De nieuwo uitgravingen heb
ben de waarschijnlijkheid van deze overle
vering bevestigd. Vermoedelijk is het dub
bele graf nooit als werkelijk graf gebruikt,
maar uitsluitend gegraven als herinnering
aan de beido apostelen, wier lichamen in
een zich in de nabijheid bevindende cisterne
geborgen waron. Over den datum en do
omstandigheden, waaronder de reliquien
naar de catacombe zijn overgebracht- en
daarna weer teruggehaald, is men nog op
vermoedens aangewezen. Als het jaar van
do eerste overbrenging wordt genoemd
258 na Chr.
Horloges voor Blinden.
Reeds vroeger hebben ecuige klokken
makers geprobeerd, horlogos in den handel
to brengen, speciaal ten dienste van blin
den. De omzet in xlit artikel was echter te
gering, om menschcD, bij wie nog iets an
ders dan medelijden met de arme blinden
voorzat-, tot voortzetting hunner pogingen
aan te zetten. Thans, nu het aantal blin
den door den oorlog ontzettend is toege
nomen, en ook hot model ijderi zijn- invloed
op de meer of mindere geslotenheid van
dc beurs doet gelden, wórdt de puzzle van
verschillende zijden aangepakt. Men he-cit
het geprobeerd met wijzerplaten met blin-
denschrift, waarop duidelijk voelbare wij
zers onder den makkelijk afneembaren
deksel hup ronde doen. Meer succes heeft
een horloge, dat pa? na het drukken op
een knopje- den tijd aanwijst. Hierbij sprin
gen dan twee knopjes omhoog, liet een ver
vangt de" minuten, het andere de uurwijzer.
Deze knopjes zijn bevestigd aan wijzers, die
niet boven maar ónder do wijzerplaat loe
pen, en in normalen toestand onzichtbaar
zijn. De knopvormige uiteinden loopen.m
_cen stél rails, "waariiii ze op verlangen op
springen. De cijfers zijn in bliadenscliriffc
aangebracht.
Het bevestigen van pantserplaten
mm oorlogsschepen.
Sinds het bestaan van het moderne'pant-
serschip was man gehoon de pantserplaten
aan den scheepsromp te bevestigen op ecu
onderlaag van hout. Hiervoor vrsrJ het dura
teakhout gebruikt." Toen do pinteen van dit
hout hot vorig jaar zoo geweldig in dc hoog
te gingen, heeft men in de Yoreenigte
►Staten bij wijze van proefneming aan het
linieschip New-York" vier paute-rplsten op
een onderhagvan cement.bevestigd. Na lan
gen diensttijd b'-eek (!x?.:o onderlaag volko
men t? voldoen. Het pacts-Tscbip ..Arizen,'"
hcefb nu' voor zijn heete bepantsering ce
menten onderlagen gekregen. Bij de reus
achtige kosten van een modern schip is dit
een zeer belangrijke besparing. Voor het
27.400 ..ton groote linieschip „Nevr-York"
kostte de leakhoutbnderïaag i 108.000 en
voor de 3J.909 ton groote „Arizona" meer
dan f 132.000. Door het gebruik van cement
waren nn de kosten op de „Arizona" tot
f72.000 verminderd. Em ander voordeel te,
dat ieder arbeider de cementen onderlagen
kan maken, terwijl voi r liet teakhout spe
ciale vaklieden uit de houtindustrie noodig
zijn.
lijk als standbeelden de wacht hielden. Zij boog
ziek over hein heen, on viel toen zachtjes op
haar knieën naast hein neer. Er stonden, tranen
in haar oogon, traron, dio haar wórden afge
perst door een tcedere ontroering van verbazing
en dankbaarheid over zooveel trouw. Zij wist
niet, dat hij den vorigen nacht ook zoo geslapen
had. Maar het was haar genoeg, hem nu hi-
te vinden. Het trof haar zonderling, dat de.
man, dien zij altijd gewantrouwd en verkeerd
beoordeeld had, zelfs, ah bij sliep, van zija li
chaam een slagboom maakte voor haar meer
dere voiligheid en bescherming.
Een snik obtsnapte haar en op dat geluid, zon
licht en waakzaam sliep hij, zat hij dadelijk
recht op: en zoo zagen zij elkander in do oogeii,.
zijn donker, gebaard vnlkengelaal op dezelfde
hoogte mot haar bleek, stralend gezicht.
„Wat is hel?" fluisterde hij.
Zij trok dadelijk terug, verschrikt door die
vraag.
Toen herstelde rij zich on trachtte, oclit als oen
vrouw, de zaak. waarover zij kwam, te ontwij
ken en te verhelen, nu de kans liaar geboden
v crd.
„Denkt go," stamelde zij. ..dat Lionel bet schip
van Sir Juhu bereikt heeftv"
Hij wierp eeh snellen blik in de richting van
den divan, waar de Dey onder do-tent sliep.
Daar was alles stil. Daarenboven was de vraag
in het Engolsch gedaan. Hij stond op on stak
een hand uit om haar op te helpen. Toen wenk
te hij haar, weer naar de kajuit te gaan, waar
hij haar volgde.
„Houdt do onrust u wakker?" vroqg bij. half
viagend, half bevestigend.
„Ja," antwoordde zij.
,.Dat is eigenlijk niet noodig," verzekerde bi.ï
liaar. „Het is niet waarschijnlijk, dat Sir Joliu.v
vóór midden in don nacht in'beweging zal ko-'
meu, zoodat hij ons onverwachts kan aanvallen.
Ik twijfel niet of Lionel heeft hem bereikt. Het
is niet coo ver. Bovendien, zoodra liij do baai
uit was, kon hij ovèr land gaan tot hij bij het
