Ds Europe&sche Oorlog.
No. 17500.
LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag IS Maart.
Tweede Blad. Anno 1917.
Vragen en Antwoorden.
FEUILLETON.
175© Seevallx..
Bjj Bapaume h©bb©nn do Engelschen weer
vorderingen gemaakt Die staa zal hoogst-
waarschgnlgk niet lang meer in Duiteohe
handen zgn.
Op de overige fronten ia Europa ia nog
weinig gebeurd. S a r r a i I's macht toont
zich actiever, maar hg heeft nu weer last
van Grieksche rooverbenden ten noorden van
Janina onder zekeren Vardes. Het zgn bo-
roepsrocvers, maar Grieksche officieren
leiden se. Nog onlang3 hebben ze een pa
trouille Fransche Senegaleoaon overvallen
en vermoord.
In Perzië hebben de Russen Ker-
mansjali genomen. Op die plaats had zich
de Turksche macht volgens den Turksohen
minister van oorlog teruggetrokken, maar
ze zijn er reeds uitgeworpen, naar thans
blgkt.
Do Engelschen zijn al weer ve~der ten
noorden van Bagdad opgerukt. Ze
zijn nu" al op 3 O m ij 1 ten noorden yan die
plaats. Er is vrij 'wat buit gemaakt bg de
verovering van Bagdad.
De opslagplaats van kleine wapens te
Bagdad J3 in goeden staat en de werk
plaatsen tot herstel van de spoorwegen
bevatte de machinerie ongeschonden. Ze is
goed bruikbaar. Gevonden werden vijf loco
motieven, rollend materiaal en veel munitie.
De geweren, die ze in 1916 te Koet ver
loren, hebben zij te Bagdad teruggenomen.
De correspondent van do „Timesr te New-
York zegt, dat do verovering van Bagdad
in do Vereenigdo Staten beschouwd wordt
als een keerpunt in den oorlog en het Duit-
sche volk, dat het slachtoffer van het pan-
Germauisme is- geworden, zeer zal teleur
stellen.
Dr. Arthur Christensèn, een redacteur aan
de „Berlingske Tidende" die veel gereisd
heeft in het Naaste en Centrale Oosten, en
een specialiteit is in Perzische aangelegen
heden, schrg'ft, dat de verovering van Bag
dad in moreel opzicht tegen do mislukking
fan do onderneming aan de Dardanelles
opweegt, en dat het Engelscho prestige in
het Obsten hersteld is.
Het prestige van Engeland stijgt niet
alleen doer do verovering van Bagdad. Vaii
Sinaï uit maken ze ook vorderingen. Ze
staan in Palestina en rukken op Gam
aan, op slechts 50 K.M. van de havenplaats
Jcffa en 70 K.M. van Jeruzalem gelogen.
De Turksche versterkingslinisa worden de
een na de ander genomen.
Ook in A ra bi zal zich het gebeurde
doen gelden. In een uitvoerige proclamatie
van den groot-sjerif wordt herinnerd aan
de ontwijding van het graf van den profeet.
Allo muzelmannen worden uitge-
noodigd de zaak van den sul
tan te Konstantinopol te verla
ten. Do naam van dien vorst zal in het
Vrijdaggebed worden weggelaten. Hierdoor
maken do Arabieren zich I03 van het Otto-
mansche rijk, hetwelk niet meer kan wor
den gered, tenzij de officieren en soldaten
do Jong-Turkscho partij verlaten.
fqk conflict wordt verwacht als een gewa
pend Amerikaansch schip een Du'ls jho duik
boot ontmoet
Men zegt, dat Wilson's v rk'aring nc^;ti3
de gewapende onzijdigheid n et van toepas^
sing is op het gebeurde van de „Algonqu'fi",
ofschoon e?n reeks van zulke incidenten hot
Congres waarschijnlijk zouden nopen aan
Duitschland den oorlog to verklaren.
De gcwapen 'e koopv arsrrs zu len spoe
dig in de gevaarlijke zon© zijn.
Do „Morning Post" verneemt uit Washing
ton, dat binnen en' e'e dagen Amcrikaansche
schepen, met geschut gewapend, de havens
zullen verlaten; het eerste schio dat als
offer van een DuitsciiQ duikboot valt, zal
voor Amerika de aanleiJng zijn om zich te
wapenen. Voor het oogenb'ik zal het zich te
vreden sleden met de actie (lor vloot, doch
een Duit3che oorlogsdaad kan op ieder
oogenblik en Amerikaansch leger in het
leven roepan, zoodat dan de Vereenigdo b-la
ten spoeiïig zullen medestrijden voor do
Vrqheid.
Het Zwitser3ch •Perstelegraafagentschap,
verneemt uit New-York, dat de republikei
nen, onder leiding van Roosevelt en Morgan,
zich met do gouverneurs der Ooste'rke sta
len bezig houden met de t-oebereidse"en voor
den oorlog. In het geheel© rijk is het oproe
pen van militairen te verwachten.
Een telegram heeft reeds gemold, dat
Gerard een gedeelte van zijn reis door Duifc-
schers zou zijn gevolgd. De gezant zou
hoogst belangrijke, voor Duitschland min
der aangename bescheiden bij zich hebben.
Uit New-York wordt nu aan de „Daily
Tel." geseind, dat Gerard 'sedert hij Duitsch
land verliet, gedenkschriften heeft geschre
ven, die de „Two Hours Daily" weldra in
boekvorm zo!' publicaeren. Men verwacht be
langwekkende onthullingen over do buiten-
Ia ndsche poiitiek.
Pruisisch Huis van Afgevaardigden cn Rijksdag.
In hef*Pruisisch Huis van Afgevaardigden is
een discussie govoerd, waarhij Von Bothmann-
Hollweg ook de scherpe, hittere critiek in hot
Hoerenhuis op den Rijksdag ter sprake bracht.
Tegen die critiek, zeidc hij, moot ik hier protes-
leeren. Ik beschouw het als de taak yan elk par
lement in het Duitscko Rijk om rijkspolitiek te
voeren (bravo). De rijkspolitiek moet met te groo-
ter kracht worden gevoerd, wijl wij in een oor
log zijn, in welken wij strijden om ons leven. Wil
echter iemand in twijfel trekken, dat de Duit
sche Rijksd.g ïïi de drie' jaren vau dezen oor
log aar zijn vaderland en zijn volk dienston
heeft bewezen als geen ander parlement ter we
reld? Ik heb in (icn Rijksdag reeds mijn on
wrikbare overtuiging uitgesproken, dat do ge
beurtenissen vau dezen oorlog moeten cn zullen,
leiden tot verandering vau hel binncnlaudsch-
politieko leven. Voor de hceren der linkerzijde
ia do horzicLing van hot Pruisische kiesrecht
het hoofdpunt van de binnenlandscho politiek.
De regeering zal voorstellen doen, dit kan ech
ter niet geschieden op een oogenblik, dat wij
rog door den vijand besprongon worden.
Wij zulle-i na den oorlog voor de belangrijk
ste quaestics gesteld worden', die ooit eon volk
had op to lossen, quaesties. zoo veelomvattend,
dat het geheelo volk in al zijn lagen zal moeten
medewerken, wanneer wij de moeilijkheden to
boven willen komen. Een krachtige buitonland-
scho politiek zal na den oorlog noodig zijn.
(Zeer juist.) Wij zullen omgeven zijn van vijan
den, tegen wolko wij niet met groote. woorden
willen optreden, maar met do innerlijke kracht
van het volk (bravo). Wij kunnen een dcrgelijko
politiek slechts voeren, wanneer het vaderland-
sche bewustzijn, dat in dezen oorlog in geheel
nieuwe vormen tot een wonderbare werkelijkheid
is geworden, zuiver behouden en versterkt wordt.
Zulk con politiek van kracht, binnonlandsche
zoowel als builenlandsche, kunnen wij slechts
voeren, wanneer politieke rechten voor het ge
heelo volk ook aan breede massa's de blijmoe
dige medewerking met volkomen gelijkheid van
rechten mogelijk maken. In dezen oorlog offert
-ieder zoon van het volk in doodsveraclitenden
wedijver zijn besto eTï*zijn laatste. Wij kunnen
den oorlog niet winnen en kunnen na den oor
log niet leven, wanneer in vrede eon lid vaa
het volkslichaam den dienst weigert.
Verder zullen wij alle- consequenties uit het
gebeuren tijdens dezen oorlog trekken. Is er een
Duitscher., die niet zijn laat.sten druppel harte-
liloed zou willen geven om na do ontzaglijke of-
fors van den oorlog bij-het sluiten van den vrede
ook den vredo voor onze kinderen en kindskin
deren te verwerven, een Diiitschcn, sterken vre
de? .(.Levendige toejuichingen.)
Dat spreekt immers vanzelf. (Langdurige toe
juichingen.)
Wee den staatsman, dio de teekenen des tijds
niet begrijpt, dio meent, dat hij na een catas-
tropho, zooals de wcrold nog niet heeft gezion,
weder hetgeen or vroeger was, als uitgangspunt
kan nemen. Ik zal al mijn krachten inspannen
om dozo gedachten uit to voeren, om geen andere
reden dan om ons volk sterk te maken.
Sterker dan alle andor© quaesties neemt ona
de gedachte in beslag: „Hoe brengen wij den
oorlog tot oen* zegevierend einde?" Daar de
oorlog slechts met inspanning van alle kracht
gowonnon kan worden, daar tot dezo kracht ook
do waarheid behoort, heb ik openhartig uiting
gegeven aan mijn plannen over de toekomst van
on9 volk, dat God moge behouden." (Levendige
toejuichingen.)
BÏÏITEW NDSCHE BERIGHTEH
In Noorwegen neemt de lijkverbran
ding gestadig fcoë. In 1908 had de voreeni-
ging 453 leden, in 1915 2037 en in 1916
2236. In 1916 zijn er 331 lijken verbrand,
in Christianua 252 en in Bergen 79.
De Noorsche regeering heeft een wets
ontwerp ingediend, waarbij soldaten ver
plicht kunnen worden tot burgerlijken ar
beid, in het bgzonder op het land.
Bratlie, do algemeen© oodogscomm:s:aris,
Leeft daarop een uitbreiding voorgesteld.
Hg wil nl. allo mannon, desnoods ook vrou
wen, tusschen 21 en 44 jaar, die tot wer
ken in staat zijn, tot den burgerlijken dienst
verplichten, indien daardoor net gebrek aan
voedingsmiddelen^en and:-re levensfcehoeftin
kan verholpen worden.
Het ministerie van 's lands verdediging
gaat met die uitbreiding echter niet mee.
Bij den arbeid, dien de regeering door sol
daten wil-laren verrichten, is haast. Daar
om is het 't best er soldaten voor te ge
bruiken. Het plan van Bratlie moet op een
breeden grondslag berusten en zou veel
tijd kosten.
Carrauza weer president.
Uit. Zwitsersche bron wordt vernomen, dat
Carranza zonder noemenswaardige ineiden
ton weer gekozen is tot president van Mexi
co. In do pe.troleumdistricteïl werden onge
regeldheden verwacht en daarom werden de
bronnen scherp bewaakt, wat zijn uitwer
king niet heeft gemist.
Omwenteling in Peru.
Uit Peru komon berichten, dat daar een
omwenteling heeft plaats gegrepen, waarbij
zwaar gevochten zou zijn.
De „Agencia Americana" meldt, dienaan
gaande over Milaan, dat dc verkiezingen
daartoe aanleiding gaven. Deze leidden op
tal van plaatsen tot bloedige botsingen. De
aanhangers van verschillende candidaten
vochten hun meeningsverschillcn mot den
revolver uit. Een candidaat i9 gedood, een
andere gewond. De regeering heeft do par
tijleiders aangemaand zich bedaard te hou
den. Minister Garcia Bedoya is wegens hot
voorgevallene afgetreden'. Volgens een later
bericht zou de heelc regeering van Peru er
tengevolge van de verkiezings-onluston hot
bijltje bij hebben neergelegd. In Lima zor
gen soldaten voor het bewaren van dc orde.
Staatsgreep in Costarica.
De „Excelsior" geeft bet bericht van een
staatsgreep in Costarica. De president van
de republiek werd ten val gebracht en zocht
zijn heil in het gezantschapsgebouw der Vor-
eenigde Staten. Volgens het Parijscbo blad
is hot weinig waarschijnlijk, dat de Ver
eenigdo Staten van plan zijn om aan de
anarchie, die de plannon van Duitschland
ten goede komt, een einde te maken door de
nieuwe revolutionnaire beweging te erken
nen.
Do bedoeling van deze mededeeling is blijk
baar, dat, naaiL worclt vermoed, Duitsehers
de hand in dien staatsgreep hebben.
Hertogin van Connaught. f
De hertogin van Connaught, Louissc Mar-
garetha princes van Pruisen is overleden Zij
werd den 25sien Juli 18G0 geboren als doch
ter van prins Frederik Karei van Pruisen.
Zij trad in 1879 in het huwelijk met Ar
thur, hertog van Connaught, een dor zoons
van koningin Victoria, den broeder van ko
ning Eduard VII en den oom van koning
George V.
Dc- hertogin van Connaught was in Enge
land en Canada, waar haar gemaal tot voor
korten tijd de functie van gouverneur-gene
raal bekloedde, populair.
Van do drie kinderen, uit hun huwelijk go-
boren, is do oudsto dochter, princes Marga»
rotha, gehuwd met don kroonprins van Zwe*
den.
Zij heeft groote populariteit verworven ia
Canada gedurende haar verblijf aldaar.
Labori. f
Fernand Labori, do beroemde advocaat, de
man vaa het Dreyfus-proccs, is overleden.
Hij was eon groote en schoono figuur, de be-
lichan.;;.g van Fransche rechtschapenheid
en onafhankelijkheid. De „Tornps" schrijft
terecht: In de heele wereld was de naam
van Fernand Labori het zinnebeeld van het
"begrip der vordediging en van het recht.
Sinds het uitbreken van den ooriog heb ik
do eer gehad hem herhaaldelijk en langdu
rig te spreken. Jk weef*, dat een neerslach
tigheid ten gevolge van hot wereldwee zijn
einde heeft verhaast. Ook kan ik verzekeren
dat Nederland met hem een zijner trouwste
vrienden vorliest.
Vraag: Wanneer men de ongebruikte
bonnen aan de broodkaarten heeft laten
zitten bij do vorniouwing van deze kaarten,
krijgt men do volgende maand dan ook
zooveel minder broocll Het lijkt mij zeer on
waarschijnlijk, daar het toch zeer goed mo
gelijk is, dat men do cenc maand van het
rantsoen overhoudt on de volgonde maand
zelfs tekort komt. Knoeierij zou hierdoor in
dc hand gowerkt worden. Mijn bakker houdt
het echter stokstijf vol.
Antwoord: Uw bakker is in do war
of licht u opzettelijk verkeerd in door op
die wijze meer brood te leveren. U krijgt
na inlevering der broodkaart een andere
broodkaart terug, ongeacht het aantal af
gescheurde bonsHet verdient met het
oog op do noodzakelijke bezuiniging zelfs
aanbeveling, niet meer bons te gebruiken
als noodig is.
Overdaad i3 vooral in dezen tijd af te keu
ren.
V r a a g Zou u mij ook kunnen zeggen
wanneer de landstorm 1906 in dienst komt!
Ik ben 26 Januari voor de keuring geweest
en ben in mijn jongelingsjaren ontslagen
van de marine. Moet ik nu dienen?
Antwoord: Ja, ge zijt landstorm-
plichtig. Wij weten de plannen van de re
geering nog niet ten opzichte van hot al
dan niet onder de wapenen roepen van de
landsfcormjaarkla-sse 1906. Hoe het zij, dit
jaar zal die klasse nog wel niet behoeven op
te komen.
Vraag: ïk ben van dc lichting 1913
Wanneer zou ik met klein verlof gaan.?
Antwoord: Hoe wij er ook over den
ken, wij kunnen u goon datum opnoemen
waarop 1913 met verlof zal vertrekken,
omdat zulks van omstandigheden afhangt.
Laten wij hopen, dat er niets bijzonder go-
beurt, dan zal do Minister van Oorlog zich
wel aan zijn belofte houden,' door te zor
gen, dat 1913 vóór Augustus a.s. thuis is.
V r a a g: Hoe krijgt men een greofce b'au-
v.'o inktvlek uit een gekleurd, linnen tafel
kleedje?
Antwoord: Bevochtigen met een eter*
ke oplossing van klaverzout en "daarna mef
zinkpoeder bestrooien en inwrijven.
Vraag: a. Ho© krijgt men vlekken va&
water 'uit een noten- ?ai een beukenhouten
gepolitoerd tafeltje? b. Hoe bereidt men
boenwas? o. Waar kan men in Leiden na
tuur- (harde was) bekomen? d'. Wat is de prijs
hiervan?
Ant-wo-ord: a. Men wrijft met een dro
ge, zachte kurk de vlek of kring geheel
weg, zoodat) de was gesmet ten is door de
warmte, ontstaan door het forscho wrijven.
Daarna wrijft men de p'aats in mot meubel-
was en poetst zo uit met een doek of schuier,
b. Zuivere terpentgn en goede was vermen
gen. c. In elk© drpgistenwkikel. Er wordt
echter dikwijls kunstwas voor echte was
verkocht d. Do echte was is tegenwoordig
zeer duur. Prijsopgave kannen wo hier niet
geven.
De algemeene toestand.
Do Chineescho ro geering hoeft
de diplomatieke bei; rekkingen
mot Duitschland afgebroken.
In Washington hoeft men vernomen, dat do
Duitscho koopvaarders te Sjanghai in be
slag zijn genomen en dat de bemanningen
onder bewaking zijn gesteld. Deze schepen
zouden dertien in getal zijn met een in
houd van 35.000 ton. Van do in de andere
havens liggende schepen wordt niets verno
men.
Dit bericht behoeft nog bevestiging, maar
wanneer China, werkelijk deze daad heeft
bedreven, dan is 't do vraag, wat Duitsch
land zal gaan doen. Men weet, dat inder
tijd toen Portugal hetzelfde deed, Duitsch
land dit land den oorlog verklaarde.
Eon oorlog met China zal in hoofdzaak
een oeconomischen strijd worden. Duitsch
land heeft groote belangen in China en bo
vendien liggen er veel schepen 't Is wei
nig waarschijnlijk dat China ook met de
wapenen iets zal uitrichten. Misschien steun
vooral aan Rusland bij de fabricage van
oorlogstuig.
Een Exchange-telegram meldt, dat spoe
dig de aansluiting van CMna bij de Entent©
te wachten is.
Uit. Petrograd heeft men te Berlijn
ernstige berichten vernomen. In de Russi
sche hoofdstad zou revolutie z ij n uit
gebroken. Op dit oogenblik heeft ons
nog slechts een enkel telegram bereikt,
dat wc kunnen beschouwen als een aanvul
ling op wat gisteren gemeld is. Een aan
vulling, maar ook een weerspreking van
een deel. Me.i schijnt wel mot ©en politiek©
revolutie to doen te hebben Dat blijkt wel
uit het feit, dat alle ministers gevangen
zijn gezet en een twaalftal Doemalcclcn de
lakens uitdeel en. Dat do troepen zijn toe
gejuicht is nu begrijpelijk. De oorzaak is
een andere, dan in het uit Engeland, geko
men bericht werd- aangegeven. 30.000 man
hebben zieh bij do revolutionairen aangeslo
ten. Welken invloed het gebeurde zal heb
ben is zonder nadere gegevens niet to zeg
gen. Dit behoeft niet te beteekepen, dat
men den oorlog minder krachtig zal voeren.
Men weet, dat dc Russische hofkliek en de
hoogstgezotenen nogal pro-Duitsch zich
toonden. En welke groep het roer in han
den heeft genomen, weten wo ook nog niet.
Er zullen clus eerst verdere berichten moe
ten komen.
Aan het geheelc westelijk front is
over het geheel een opleving van de ge-
vcchtsactie. Ook op hot Fransche front.
Het Duitsche communiqué vertelde ons gis
teren roods oenig nieuws van gevechten bij
St.-Mihiel. Wo wisten dat er bij Soissons
en bii hoogte 185 gevochten wordt. Het
Franscho communiqué van gistermiddag
meldt ons omtrent al die govechton bet
volgende ,Jn do streek van Lassigny heb
ben de Franschen verschillende overrom
pelingen op Duitsohe schansen uitgevoerd.
Ze sloegon een Duitsche verkenningsafdee-
ling ten noord-oosten van Soissons op do
vlucht. Een poging tot liet overvallen van
Fransche post-CD bij Soupir is zonder moei
te verijdeld.
In de buurt van Butte du Mesnil en Mai-
sons dc Champagne deden dc Duitsehers
gisteren tegen zes uur in den avond twee
verwoede tegenaanvallen on werken, die de
Franschen in het 1 inker werk vernieesterd
hadden. Do Duitsehers konden do Fran
sche stollingen nergens binnendringen Ze
leden ernstige verliezen. De strijd met
handgranaten hield heel den nacht tus
schen hoogte 185 en Maisons de Charanagnc
grimmig aan. De Franschen veroverden or
nieuwe loopsra-afsfukken-
In de streek bozuiden St.-Mihi°l hoeft
voorbereidinvsvuur. overdag levondig door
de Fransche troepen onderhouden, hen in
stapvt gesteld, de hoeve Romainville te ne
men en een honderdtal gevangenen te ma
ken. Fransche afdeelingen drongen boven
dien op vier punten in Duitsche schansen
binnen tusschen de Maas cn het bosch van
Aprémont. Zè brachten het tot de twoedo
loopgraaflinio der Duitschera en brachten
opnieuw gevangenen mee terug. Des nachts
tamelijk „levendige géschutstrijd in den hec-
len sector."
Roman uit liet laatst der 16do 'gouw,
naar het Engelscb van Rafaël Sabaüni.
61)
Duitschland en Amerika.
In d© telegrammen van gistsren is ge
meld, dat Boy-ed, dc Duitsche kapitein ter
zee, die marine-attaché in Washington is
geweest én indertijd tegelijk met den Oos-
tenrrkschen gezant vertrok, op grond van
do ontdekt© complotten, weer in Amerika
was aangekomen, waarschijn'qk p;r duikboot.
Dit was een bericht wel geschikt om een
.©naanwame strinmin^ te v, rwekken. Maar
deze mededee'ing blijkt niet juist, want vol
gens de „Voss. Ztg." is Boy-ed te Berlijn,
waar hg tegenwoordig was bg de ontvangst
van Bernstorff.
Volgens de Londensche avondbladen is
het Amerikaansche s.s. „Algonquin", 2833
ton groot, op weg van New-York naar Lon
den mei een lading levensmiddelen, door
een Duit-che duikboot zonder waarschuw'ng1
bescnoten en ten slotte, door middel van
aan boord geplaatste bommen, in den grond
geboord. De bemanning is gered.
Dit feit trekt natuurlijk zeer de aandacht
in verband met de verhouding tusschen de
Vereenigde Staten en Duitschland. Van of
ficieus© zijde te Washington verlui it, dat het
in den grond boren van de- „Algonquin",
hoq ernstig het gebeurde ook moge zijn,
waarschijnlijk geen verandering zal bren
gen in den tegenwoordige*! toestand tusschen
de Ver. Statan en Duitschland. Jlen werke-
„Wat nu?" vroeg hij toornig. „Wat moet dit
b6leekenon? Zijt ge allen doof, dat ge de beve
len van uw Dey, den uitverkorene van Allah,
niet verstaan hebt, dat go uw oproerigo stem
men durft verheffen, om to zéggen wat uw wil
is?"
Plotselinge, doodsclie stille volgde op dien uit
val. Asad luisterde verbaasd cn opgelucht; Ro-
samuude hield haar adem in, door plolsclingen
schrik Wat moest dat beteekenen? Had hij haar
voor den gek gehouden en bedrogen? Waren zijn
r bedoelingen mot haar juist4 het tegenovergestel
de van hetgeen liij beweerde? Zij hing over de
leuning van het achterdek en spande zich in.,
om iedere letter van zijn toespraak in de lingua
franca te verstaan; zij hoopte bijna, dat zij het
voornaamste van hetgeen hij zeidc, niet b.-gre
pen had, omdat zij weinig van de taal wist. Zij
zag hem zich omkceron met ceu toornig gebaar
tot Larocque, die bij do verschansing stond te
wachten.
„Terug naar jo post ginds, cn houd een oog
op de bewegingen van dat sclüp, en breng er
ons bericht van. Wij gaan hier niet vandaan,
voordat ouzo heer Asad het wil. Weg!"
Zonder con woord to spreken sloeg Larocquo
een been over do verschansing, liet zich op do
riemen neer en liep naar den wal, zooals hem
bevolen was. En geen enkele stem verhief zich
tot verweer,
Sakr-el-Bahr's donkere blik vloog over den
troep zceroovers, dio zich op het voorschip ver
drongen.
„Omdat dit verwende kind uit don harem,"
zei hij, met groote vermetelheid Marzak door
c-on verachtelijk gebaar aanwijzend, „over ge
vaar jammert in dc ooren van mannen, moet
jullie daarom allen bang en dwaa9 worden als
een kudde schapen? Bij Allah 1 Wat zijt ge?
Zijt go de onverschrokken zeevalkon, die met mij
gevlogen en geslagon hebben, waar mijn entor-
hakon vielen, of zijt ge "niets dan geraeeno
kraaien?"
Eerl oude rooyer, wien de vrees moed gege
ven had, antwoordde:
„Wij zitten hier in de val als Dragul bij Jcr-
ba."
„Dat lieg je," antwoordde liij. „Dragut zat'
niet in de val, want hij vond een uitweg. En te
genover Dragut lag dc geheelo vloot van Genua,
terwijl hier maar een enkel galjoen is*. Bij don
Koran, als het vechten wil, hebben wij dan
geen tanden? Zal het het eerste galjoen zijn,
welks dek wij overstroomd hebben? Maar zoo
go do voorkeur geeft nan den rand van een
lafaard, gij, zoons dor schande, bedenkt dan, dat,
als wij eenmaal op de open zee zijn, wij zeker
ontdekt zullen worden, cn Larocque heeft u ge
zegd, dat het twintig kanonnen voert Ik zeg u,
dat, als wij er door aangevallen worden, bet
het besto is, dat het hier gebeurt; maar als we
hier kalm blijven liggen, is er alle kans, dat we
in 't geKeel niet aangevallen zullen worden.-Dat
men geen vermoeden heeft van onze tegenwoor
digheid blijkt daaruit, dat men hot anker uitge
worpen hoeft aan do andere zijde van do kaap.
En bedenkt, dat, als wij vluchten voor een ge
vaar, dat niet bcstftat. cn in onze vlucht zoo
gélukkig zijp, dat gevaar niet werkelijk te ma
ken, wij een rijken koopvaarder verliezen, dio
ons allen voordoel zal aanbrengen.
„Maar ik verspil woorden met redeneeren,"
eindigde bij plotseling. „Ge hebt de bevelen van
uw heer Asad-ed-Din geboord en dat is reden
genoeg. Niet meer hierover dim."
Zonder zelfs af te wachten, dat zij zich ver
spreidden en naar het voorschip tcrugkeorden,
wonddo hij zich tot Asad.
„Het was misschien goed geweest, den hond,
dio van Dragut en Jerba sprak, op te hangen,"
zei hij. „Maar het heeft nooit in mijn aard gele
gen, ruw te zijn met mijn volgelingen." En dat
was alles.
Asad's stemming was van verbazing snel vor-
ar.derd in bewondering en een zeker berouw,
waarin zich een tintjo afgunst mengde, toon hij
zag, dat Sakr-el-Bahr slaagde, waar hij zelf
jammerlijk gefaald had. Deze afgunst verspreid
de zich overal als een olievlek. Had hij eerst
alochts ontevredenheid togen Sakr-el-Bahr ge
koesterd, nu gevoelde hij plotseling haat. légen
iemand, in wien hij nu een mededinger zag naai
de macht cn het gezag van den Dey. Voorzeker,
er was geen plaats meer voor hen beiden in bet
rijk van Algiers.
Daardoor bestierven do woorden van lof. die
bij hem opkwamen, op zijn lippen, nu Sakr-cl-
Bahr en hij van aangezicht tot aangezicht ston
den. Stilzwijgend keek hij zijn onderbevelhebber
aan met kleine, kwaadaardigo oogen, waarvan
de uitdrukking alleen door een dwaas niet be
grepen zou zijn.
Sakr-el-Bahr was geen dwaas, on bij begreep
het onmiddellijk. Hij voelde een beklemming in
zijn hart en loora^kwam in hem boven. Bijna be
rouwde bet hem. dat hij van het oogenblik van
'Zwakheid en muiterij bij het scheepsvolk geen
gebruik gemaakt had om tc trachten don Dey
geheel op zijde te schuiven.
Do verzoenende woorden, die hij had willen
uiten, hield hij in Tegenovor dien venijuigon blik
stelde bij zijn gewone 5»potziicht. Bij wendde
zich lot Biskaiue.
„Ga heen," gelastte hij hem kortaf, „cn neem
dien dapperen zeeheld met u En hij wees op
Marzak
Biskaine wendde zich tot don Dey. ,,Is liet uw
wonsch, hoer?" vroeg hij. 4
Asad knikte stilzwijgend en wenkte hem weg
to gaan met dcri terneergeslagen Marzak.
„Heer," zei Sakr-el-Bahr, toen zij alleen wa
ren, „gisteren deed ik u een voorstel, om de
breuk tusschen ons to hcelon en gij hebt liet ge
weigerd. Maar als ik nu de verrader en mui
ter goweest was, dien go mij genoemd hebt, had
ik partij kunnen trekken van de stemming mij
ner zceroovers. Had ik dat gedaan, dan. had ik
niet meer behoeven voor te stellen of to verzoe
ken. In plaats daarvan had ik kunnen bevelen.
Nu ik u zulk een doorslaand bewijs van mijn
trouw gogevon hebt, hoop en vertrouw ik, dat ik
mijn vroegere plaats bij u terug zal krijgen, en
dat ge nu zult toestommen in mijn voorstel bo-
treffendo clo Frankische vrouw ginds."
Het was misschien ongelukkig, dat zij daar
ongesluierd stonc( op het achterdek, binnen bet
bereik van Asad's blik; want het zien van haai
dc-ed hcriT zijn weifeling terugdringen en beslui
ten, niet too to geven Hij zag haar een oogen
blik aan, en een lichto blos klourdo zijn wan-
gon, die door den angst doodsbleek waren ge
worden.
„Het staat niet aan u, Sakr-el-Bahr," ant
woordde hij oindelijk, „mij voorstellon tc doen.
Dat ge dit durft, bowi.iit, dal go ver zijt van do
trouw, dio uw mond belijdt. Gij kent mijn wil
omtrent haar. Eens hebt ge mij gedw irsboomd
cn bedrogen, en daarvoor do Heilige Wet van
den Profeet misbruikt. Zoo go voortgaat een
hinderpaal op mijn weg te zijn, zal bet gevaar
lijk voor u worden." Zijn stem verhief zich t-n
hij bcefdo van toorn.
„Niet zoc luid," zei Sakr-el-Bahr, met oogen,
dio ook van toorn fonkelden. „Want als mijn
mannen uw bedreigingen hooron, qtn ik er niet
vcor in wat volgen kan. Als ik mij tegon u ver
rot, is hot gevaarlijk voor mij, zegt- ge. Het zij
dan zoo." Hij glimlachte grimmig. „Het is oor
log tusschen ons, Asad, zooals ge gekozen hebt.
Als dc gevolgen u overstelpen, herinner u dan,
dat hot uw keus was."
„Oproerige, verraderlijke zoon van een hond!"
brulde Asad.
Sakr-ol-Bahr keerde zich om. „Go voort op
het pad van de dwaasheid van een ouden man,"
zei hij over zijn schouder, „en zie toe, waarheen
u dat zal voeren."
Daarop ging liij door hel gangpad naar het
achterdek en liet den Dey achter, alleen met
zijn toorn cn een zekere vrees, opgewekt dooi
dio laatste vermetele bedreiging. Maar al was
hij vermetel in zijn bcdroigiugen, het hart van
Sakr-el-Bahr was vol zorg. Ilij had een plan
gemaakt; maar bij begreep, dat tusschen ho*
bedenken en do uitvoering veel kwaad kon ge-
beuren.
„Jonkvrouwe," zei hij tot Rosamundo, terwijl
hij op hel achterdek trad ,,Go handelt niet ver
standig niet u zoo openlijk te vertoonon."
(Wordt vervolgd).
Als zij zeo kozen, konden zij door oos
telijk te gaan, evengoed onbemerkt voor
bij komen, cn zelfs al zou het geklots
der riemen gehoord worden cp het gal
joen aan do andero zijde der kaap, dan kon
den zij, voordat het anker gelicht was en de ver
volging begon, een eind weg zijn door inspan
ning van allo krachten, terwijl do bries een
groote factor in zijn overwegingen zoo zwak
Was geworden, dat zij kenden lachen om de ver
volging van een schip, dat alleen van den wind
afhing. Het oenige gevaar bestond in het ge
schut van liet galjoen, cn dat gevaar was, zoo
als Sakr-cl-Balir bij ervaring wist, niet heel
groot-
Dus was hij togen zijn zin genoodzaakt tot,
hot besluit to komen, dat bot verstandig was,
'Asad te steunen, en nu hij vol vertrouwen was
in do gehoorzaamheid van zijn mannen, troost
te hij zich met de overweging, dat een zodelijko
overwinning voor hem kon weggelegd zijn, waar
uit voordeel getrokken kon worden.
In antwoord dus aan hen, die nog steeds om
hem riepen, sprong hij van de campagne, liep
het gangpad door naar het tüsschondok, en ging
naast den Doy staan Asad zag hom met toor-
Dig wantrouwen naderen; het was voor hom een
^uitgemaakte zaak, dat, zooals do zaken nu ston
den, Sakr-el-Bahr zich legen hem zou keereu,
om de muiters geheel in zijn hand te hebben en
het grootsto voordeel uit den toestand trekken.
Zachtjes en langzaam trok hij zijn zwaard uit
scheedo, en Sakr-el-Bahr, die dit met een half
fcag, deod, of hij niets bemerkte, maar trad
•opruit om do mannen toe te spreken.
