No. 1742/
Zaterdag 16 JDeceraifoer.
Eerste Blad. A0. 1916.
Brieven van een Leidenaar.
FEÜJSLIETON.
©sis slot
LEIDSCH
DAGBLAD
DLXXXX.
1 Hoe langer lioa meer voelen wij ook in,
ons land «ie gevolgen van. (ten oorlogs-
(toestand in ons persoonlijk, huiselijk en
maatschappelijk leven. Telkens worden er
maatregelen ingevoerd, die heb leven niet)
alleen duurder, maar ook ongerieflijker ma
ken. En naar herhaaldelijk opduikende ge
ruchten zijn wijl er nog niet. Mocht er
van de vredespogingen, die, ernstig of
niet ernstig bedeeld, door een der oorlog
voerende partijen zfrn gedaan, eens niets
komen, en daarvoor lijkt mij de kans groot,
dan is het te voorzien, dat men elkaar nog
met meer kraoht zal bekampen en de neu
tralen, wij Nederlanders, in de eerste
plaats, zaHen nog^neer in de knol komen.
Dan is het zelfs niet onmogelijk, dat wij
door gebrek aan voldoenden invoer van
broodkopen bijv. op ranteoen worden ge
steld. Reeds nu nijpt het met de steen
kolen voor het steken van gas en de fa
bricage van electriciteit benoodigcl, en den
gemeentebesturen is van haogerhartd! aan
geschreven, maatregelen te beramen, waar
door men tot bezuiniging van heb gas- en
elecfcriciteilsgobruik komt. In onzen Gemeen
teraad is Donderdag ook een regeling ge
troffen, die ongetwijfeld 'zal werken als
een prikkel ter bezuiniging. De duimschroe
ven zijn nog wel niet aangelegd, maar de
stok staat toch achter de deur; wie niet
bezuinigd wordt door een yerhoogd tarief
yrjj zwaar getroffen; wie weinig minder
gebruikt zal heb ook nog wel in de beurs
gevoelen. Alleen in die huishoudingen, waar
men zichzelf terdege op rantsoen stelt, zal
men de geldelijke gevolgen slechts weinig
'©rg voelen.
Ik ben al meer dan eens in de gelegen
heid geweest, om te kunnen opmerken, dab
de burgerij over deze regeling! slecht te
spreken is. Zij zou het met een andere re
geling, die deel zou treffen, al evenmin
zjjn. En ik 'geloof, dab'elke regeling, die
zou kunnen worden toegepast, om de gas-
on electriciteitsverbruikers eanigszins van
beteekenia in het gebruik te beperken door
öniddel van prijsverheoging, nooit anders
Idan onaangenaam zal kunnen werken.
En wanneer heb nu was te doen, om
daardoor do verbruikers te dwingen aan
de gas en electriciteifcsfabrieken winsten te
bezorgen, zou men volkomen recht tob on
tevredenheid hebben. Wij weten heb echter
beter. Er ia kolens-chaarsckte en ér wordt
kol en nood gevreesd. De algemeenheid van
deze maatregelen zeggen het ons al: de nood
.wordt de overheid opgelegd.
Wij moeten ona in het gebruik beperken
ten het betrekkelijk onaangename, waaraan
aiiet te ontkomen viel, is, dat zij, die het
niet over den balk kunnen en mogen gooien,
het in do allereerste plaats moeten doen.
Verbruikers, waar het er juit financieel oog
punt niet op aan komt. zullen, hoop ik,
uit gemeenschapsgevoel zich weten te be
perken. Willen zij liet niet, is dat besef niet
levendig genoeg bij lien, welnu, wat i9 er
dan tegen, dat zij voor heb in den nood
overtollige, iets zeer extra betalen, waar
door z-ij er too medewerken, dat de na-
deelen op do exploitate, die ten slotte
toch ook weer op do gemeenschap drukken,
iets minder zwaar worden? Uit dab oog
punt bezien, lijkt mij heb stelse7, door den
raad aangenomen, nog niet zdo kwaad. Hoe
het zij, wij staan voor de toepassing en j
het lykb mij toe, dat het voor ona allen
het beste is ook in.dezen te l&aren bezui
nigen. En dat dit mogelijk is, geloof ik
zeker.
Ik sprak dezer dagen wie praat nu
niet over de noodlichtregeling? twee
menschon, ongeveer gelijk wonende en wier
gezin even groot is, waarvan de een 40
kub M. gas in de wintermaanden gebruikte
«en do andere aan de 80 kub. M. kwam'.
Wanneer do huismoeder uit het laatste ge
zin, die nu danig klaagde, eens bij de ander
in do leer gaat, dan kan zijl ook nog buiten
do extra-belasting vallen en do huishouding
zal er niet minder .om loopen.
Ikzelf brandt electrisch licht en heb is
bij ons gewoonte eerstens om het niet eer
te ontsteken, dan volstrekt noodig is, niet
te overdadig licht te branden eu er een
volstrekte gewoonte van te maken bjj heb
verlaten van een vertrek, altijd den stroom
af te draaien. Ik weet, dat dit bij vele
anderen niet wordt gedaan en toch bespaart
men er op den langen duur heel w.at mee.
Heb meest roekeloos gasverbruik heeft
echter plaats in de keuken, vooral als de
dienstmeisjes, bij wie de prikkel van het
eigenbelang niet werkt, er over gaan. Eu
sommige mevrouwen durven er niet op wij
zen, omdat zij vreten voor krenterig en
schriel to worden versleten. Zij mogen be
denken, dat zij met er pp toe te zien, niet
haar eigen belang alleen, maar pok dat van
heb betrokken dienstmeisje dienen. Menig
dienstmeisje heeft het begrip zuinigheid, in
de royale keuken van haar mevrouw zoo
danig veronachtzaamd, dat het zich later
in haar eigen huishouding, waar zuinigheid
oen gebiedende plicht is, dikwijls wreekt.
Late11 wij daarom in het algemeen en ons
eigen belang, zuinig zijn met gas en elec
triciteit!
In de eerste plaats steken wij het licht
oieb te gauw aan. Ik weet wel, dat de ge
meente ons daarin voorgaat. Zoo branden
in mijn buurt in den namiddag de straat
lantarens al, wanneer ik nog voor het raam
bij heb daglicht de krant lees. In ons huis
keeischb echter niet mijnheer Buraucratius,
die zich aan reglementen gebonden acht, en
dio heel wat tijd en papier noodig heeft,
om meb een tot regel geworden gewoonto
te breken. Wil men toch licht in den voor
avond, daii kan een schemerlampje het wel
doen.
's Avonds ontsteke men niet meer vlam
men dan noodig is. Al te sterk licht is niet
eens goed voor de oogen. Men doe het licht
uib als men eenigen tijd het vertrek verlaat"
en ga zoo mogelijk vroeg naar bed. Daarmee
dienü men ook nog de gezondheid.
In de keuken is echter het moest te be
sparen. Men zette, wanneer men slechts een
weinig water noodig heeft, niet een vollen
ketel op, en zorge er voor, dab het geen
seconde te. lang opstaat.
Voor het koken van spijzen geldt het
zelfde. Sommige huismoeders gebruiken de
a.g. hooikisfc en deze geeft een zeer aan
zienlijke besparing van gas. Wie er geen
geld voor over heeft of missen kan, er een
te koopen, kan er bijna evengoed een im-
proviseèren.
Ik kan hier niet een volledigen schrifte
lijken cursus geven in gas- en electriciteits-
bezuiniging, mogelijk dat de gemeente haar
gasinspectrice, die indertijd de huismoeders
keefb trachten tie bewegen gas voor keu
kengebruik aan te schaffen, thans opdraagt
dienzelfden huismoeders p-ractisehe zuinig
heid to leereu. Eenmaal er aan, gewend,
zullen zij het later ook wezen, niet beter
wetende of het hoort zoo.
Ik ben er innig van overtuigd, dat in me
nig gezin, zonder wezenlijk ongerief of last,
er heel wrat aan gas en electriciteit bezui
nigd kan wrorden en vooral niet minder
zal dit kunnen in fabrieken en werkplaatsen.
Hier zal naar het bekende spreekwoord
vooral het oog van den meester veel kunnen
en moeten doen.
Wij leven in bijzondere tijden, doch ©Is
wij deze goed gebruiken, zullen zij ook nog
goed kunnen doen.
ieiSerM en k Oorlog.
VERMINDERING GOEDEREN
TREINEN UIT D'UITSCHLAND.
Wederom is het aantal uit Duilscklaad te
Zevenaar komende goederentreinen ver
minderd. Daarmede houdt dan een nog
minder wordenden aanvoer van brandstof
fen gelijken tred.
MELKBKÖOD.
De minister van Landbouw. Nijverheid
en Handel heeft onderstaande circulaire tot
de burgemeesters gericht:
In verband met van verschillende ge
meentebesturen ontvangen aanvragen, of
bezwaar bestaat tegen het uitvaardigen va-u
een verbod tot gebruik van melk bij het
bakken van brood, heb ik do eer er, voor
zooveel noodig, uwo aandacht op te. vesti
gen, dat een dergelijk locaal verbod tot
bakken van melkbrood door den burgemees
ter of het gemeentebestuur krachtens ae be
palingen der Distribufciéwet 1916 niet kan
worden uitgevaardigd. Wel kan een zoo
danig verbod ingevolge artikel 6 der ge
noemde wet door mij uitgevaardigd worden.
Acht ~u een dergelijk verbod gewrenscht
voor uwe gemeento, dan ben ik bereid,
daartoe op uw voorstel over te gaan.
DE KOLENNOOD.
Het stoomschip' „Ambon" van de Stoom
vaart-Maatschappij „Nederland", is heden
nacht met een volle lading steenkolen, on-
geveer 4500 ton, van Newcastle in Amster
dam aangekomen. Do boot wordt zoo spoedig
mogelijk gelost en zal wel de volgende week
opnieuw naar Engeland' vertrekken. De ko
len zijn bestemd voor do Nederlandsche re
geering.
RIJKSCOMMISSIE VAN TOEZICHT VLAS.
De minister van landbouw, njjverlieii en
handel, heeft ingesteld 'n Rijkscommissie van
toezicht, als bedeeld in art. 6 der bij Kon.
besluit van 11 dezer goedgekeurde statuten
van de Vlasverecniging gevestigd te Rotter
dam, en tot leien dier commissie benoemd
de heeren J. ter Laan, lid van de Tweedo
Kamer, to Rotterdam; jlfr. R. R. I. de Ma-
ral t, lid van de Tweede Kamer, ta 's-Gra-
venhagc, en J. J. Stieltjes, oud-hoofdinge
nieur, chef van den post-, telegraaf- en
telephoondienst in Nederlandsch Indië, te
's-Gravenliage.
DE INGEZOUTEN REGEERINS-
VARKENS.
Naar aan cco „Avp." wordt médegaebeld,
heeft de Regeermg voor het inzouten van.
eenige duizenden overcomplete varkens
geen voldoende ruimte kunnen vinden in de
bestaande abattoirs in ens land. Dientenge
volge heeft zo alle slagers die. er een zom-
terij op na houden, in <cb gelegenheid ge
steld onder voldoende waarbo'rg'em var-
kernsvleesCh in te zouten" voor do komende
dreigende tijden.
WOEKERWINST.
Om cenig denkbeeld te geven van de
woekerwinsten, die met.smokkelen gemaakt
worden, meldt de „L. K." het volgende:
Dbor de politie te Sittard werden aan
gehouden drie Duitschers, die van niet
winkeliers de volgende waren gekocht had
den ond.er voorwaarde, dat do waren buiten
de stad zouden gebracht worden6% K.G.
spek voor 50 markK.G. vet voor 71 mark
-1 K.G. koffie voor 3.1 mark; 1 L. raapolie
voor 8 mark14 dubbele stukken waschzeep
voor 17.40 mark; 5 K.G. zachte zeep voor
10 mark en nog 4 K.G. spek voor 30 mark.
Heb geld voor dezo waren werd gebeurd,
doch do waren konden niet geleverd worden.
De drie Hollandsche leveranciers van Sit
tard werden gesnapt en in arrest gesteld,
terwijl proces-verbaal werd opgemaakt,
wegens het to duur verkoopen der levens
middelen, alsook wegens verboden uitvoer.
Do Duitechers werden over de grenzen
gebracht.
VOOR NEDERLANDSCHE KINDEREN
IN DEN VREEMDE.
Te Bremen is oen ondercomité van het
te Amsterdam opgerichte Comité voor Ne-
cterlartdscko kincbren in den vreemde op
gericht. Tot dit Comité traden toe de hee
ren H. L. Baron, Consul der Noderhm-
den, H. F. W. Perizonius, voorzatter der
Hollandsöhe Club te Breinen, Aclr. van
Meetoren,, koopman. De heer Perizonius,
vroeger te 'a-Gravonhage wonende, zal als
ee crcba/ris-penningmcester opbieden.
OVER DEN DRAAD EN DE MAAS-
Dinsdagavond werd de aandacht van een
bewoner van Eysden getrokken door nood
kreten, die uit de Maas kwamen. Do grens
wacht werd spoedig gewaarschuwd cn men
slaagde cr met een sloepje in een drenke
ling op het droge te halen. Het bleek een
Belg te zijn, die, na eerst den electrischen
draad te hebben doorgesneden zich in de
Maas stortte om het Nederlandsch gebied
zwemmende to bereiken.
RESERVEKADER BIJ INFANTERIE
EN VESTING-ARTILLERIE.
De minister van oorlog brengt ter kennis
van belanghebbenden, dat het eerstvolgen
de examen van hen, dio wenschen te wor
den toegelaten tot de verbintenis als vrij
williger van het reservekader bij do infan
terie of do vesting artillerie, zal plaats heb-
bon op 13 Februari 1917 en, zc-o noodig. op
een of meer volgende dagen. Het toela
tingsexamen wordt gehouden to 's-Gra-
venhago. Voor bijzonderheden zip men de
St.CL. no. 293.
DE MIJNENKNIPPEK^
Do „Batavier IV", die Maandag Weder,
te Vlissingen kwam heeft gisteren op do
reedo opnieuw proeven genomen met het
toestel logon het mijnengevaar, waarmede
reeds tweemaal proeven zijn genomen. De
proeftocht werd mede gemaakt door ver
schillende marine- en andere autoriteiten-
onder andere door den inspecteur van de
scheepvaart. Mot het toestel werden ver
schillende mijnen geknapt, en behoorlijk
weggewerkt. Verschillendo der autoriteiten
waren dan ook zeer tevreden over do be
reikte resultaten. Het weer was even als
drib weken geleden, toen heb laatst proeven
zijn genomen, zeer mooi on do zoo kalm. Do
eerste maal was het slecht weer en geraakte
het toestel defect. Maar nadien ia heb veel
verbeterd.
DE LICHTBEPERKING.
Do voorzitter cn do secretaris van de
R.-K. en van de Neutrale Middenstands
organisaties te Allernaar, alsmede een be
stuurslid van do gasfitters on patroons in-
stallateurs-verosniging, zijn met het Pro
vinciale Staten-lid, den lieer van Benthem,
naar God. Staten gegaan, om tegen do Alk
maar scho regeling ia zake do gasbesparing
to protesteer011. Hun hoofdgrief is. dat er
geen nieuw© aansluitingen moer geonaak#
moge worden en dat de verordening moet
ingaan voor dat ze van kracht is geworden.
Zo zullen verzoeken om do verordening
niet goed to keuren.
GEBREK AAN VEEVOEDER.
Do correspondent van -t „HbkL" schrijft:'
In don Haarlemmormeorpolcler lijdt het)
vee thans groot gebrek, doordat de regee*
rïngsmais maar ntefc wordt geleverd. Na
lang wachten hoeft do burgemeester tijding
ontvangen, dab do rnais, welke 43e rogge-
verbouwers in ruil krijgen voor him gele»
verde rogge, in Rotterdam ligt en mag
worden weggehaald tegon storting der
koopsom pl.m. 35.000 en teekening van 'ti
bekende N. OT. -contract.
De gemeente wil of kan dit bedrag nieti
voorschieten. De boeren moeiten dus ^voor
uit betalen. De som kan dan worden over-»
gemaakt, doch hiermede is de zaak nog niet
klaar. Schippers moeten, worden aaaigeno*
men en bij aankomst der mais moet dezo
worden afgewogen, in zakken gestort en
vervoerd wordon naar do boerderijen te
deze groote gemeente.
Voor het zoovor is, kan menig koe en
varken dood in den stal of in hét hok liggen,;
UIT DE HAND KOOPEN VAN j.
GROENTEN. r
Hoewel de vereeniging Groenten-CenUate
reeds driemaal haar waarschuwing heef#
doen hooren, dat het uit de hand koopen
van groenten voor export bestemd verboden
is en in geen geval kan toegelaten worden,
is- het haar gebleken, dat sommige expor
teurs en commissiekoopsra nog steeds kool"
soorten, peen, uien en knolrapen uit d$
hand koopen om ze dan, voor hun risico,
door de telers te laten veilen.
Wanneer het mocht blijken, dat iemand
zich hieraan nog schuldig maakt, dan heeft
dit voor de exporteurs schorsing ten ge
volge en voor de commissiekoopers, dat hurt
do toegang tot de veilingen wordt ontzegd,
terwijl do veilingverenigingen, die telerSv
welke uit de hand hebben verkocht, toch als
veileis toelaten, van de lijst der ingeschro
ven veilingen worden afgevoerd.
Alleen voor telers en voor hun rekening
mogen exportproducten .worden geveild.
BEDROG BIJ KOOLUITVOER.
Het is geoorloofd' om iiitschot van rood©
en savoye-kool, geteeld benoorden 't Noord*,
zeekanaal, uit te voeren. En van de kool,
die ten zuiden van dat kanaal wordt geteeld^
mag de z.g. herfstkcol eveneens de grenzen
over.
V/at doen sommige boeren nu om dC
hooge exportprijzen in den zak te steken?
Eenoorden het kanaal noemen zij heel goed©
en gave kooien, waarvan de uitvoer ver
boden is, uitschot, en ten zuiden yan het
kanaal wordt de beste winterkool, dio bes
waard kan worden, en niet geëxporteerd
mag, naar do veiling gebracht onder deq
naam herfstkool.
Naar aanleiding daarvan heeft de Rijks-*
Commissie van Toezicht op de Vereenigin^
Groenten-Centraio bepaald, dat voortaan inj
dei gelijke gevallen niet alleen geen consent
zal worden gegeven, maar dat zoodanig©
pogingen tot uitvoer, onmiddellijk schorsing -
van den betrokken exporteur tot gevolg;
zal hebben.
Tegen rechtstreekscha of zjjdelingscho
medewerking doav toe van de zijde der Vei-
lingbesturen of wie dan ook, zal met kracht
worden opgetreden.
Reeds werd een veilingverc-eniging des*
weg© geschorst. i
Roman naar. het Duitsclv
door
HERMINE .VILLINGER.
29)
Zaterdagmorgen werd zij naar do stad ge
zonden, naar oen zieke, diie (b inrichting
.verlatten had, maar nog huilip behoefde.
Behiaanol tipoedde zidli voort op straat
en plotselingJa, héb was zoo, zij was
in do nabijheid valn dien schouwburg. Daar,
afan dozen kant om den hoek, waar zij, voor
bij moest, stonden haar vroegere collega's
evonaila altijd voor het begin van d'e rope-
itótn'©.
Belhamel zag dad blijk, dat men haar her
kend had. Zij begotnnein te fluisteren. Allo
gezichten betrokken.. Hadden zij kwaad! in
den zin? Het zag -or niet heelemaal pluis
uit. Zou zo omkoeren 'l Neen. Do slanke
pleegzuster liep met vaat-en tred haar vroe
gere collega's voorbij-en groe-tto vriendelijk..
•Hoo vlogen toen aller hoeden af, hoe knik
ten aij, <fe vroegere collega's 1 Toen diepe
stilte. Bellilamel voelde, dat a-llor blikken
haar volgden.
Wat was er gebeurd? Een vriendelijk©
groet en uit al "dio gefronste voorhoofden
[Waren d'e rimpels verdwenen.
„Eigenlijk heb ik altijd alles verkeerd
Aangelegd", dacht Belhamel, „mijn heelo
'leven heb dk verkeerd aangepakt. Be wou
do monschein loeren hoe zo zijn moesten.
D, G rootimamaï, verstandige, .vriendelijke
vrouw, welk een weg heb ik moeten afleg
gen."
Zij vloog voort. Zij meeat al haar krachten
inspannen, c-m het niet luid uib te snikken,
luid uib te jubelen.
„Gezegend zij mijn leven", boe! oen in
wendige stem in haar, „gezegend zij mijn
leven, dlat mij zóó geleid hoeft."
Zondag was zij al heel vroeg op om haar
brief te edbrijv'on. Zij had hem al halver
wege op het pa-pier, toen de brievenbes/tel-
ier haar een brief van Onnut-bracht.
Hij bevatte slechte dezo weinige woorden.
„Bolhani&l, sta mij bijIk moet rnaj met
hom verlcve-n. Ik weet niet wat ik doen
mioelb. Ik weet geen raad. O, kom als vroe
ger en red' mij uit eten nood
Onnut.'*
Belhamel vond den dokter nog thuis;
hij was juist op héb punt zijn Zondags-
uitstapje te gaan maken.
Zij vroeg verlof voor eenige, missohion
verscheidene dagen. Voordat zij hem het
doel van haar reis had moeigedloold, viel
hij haar snel, bijna scherp in do rede
„Ik kan u niet missen. Stel uw réis uit."
Hot bloed vloog Belhamel naar het
hoofd.
Zij antwoordde "éveneens scherp
„Ik moet nu op Teri. Ik vraag verlof."
Uit stijfhoofdigheid yerzwéég zij do
réden.
De dokter stormde de trap af.
„Goéd, goed, ga op reis, doe wat u wilt."
VII,
üp Réebaoh' kwinkeleerden do vogels.
D'e morgenzon drong door do openstaande
vensters van hét Slot en Sobeen verbaasd
to zijn, dat cte gordijnen voor ecnigö ramen
nog neer waren.
Twee jongens vlogen d'e open huisdeur
uit. Ernestine volgde hen.
„Geen leve make, professortj es, als jullie
gillie wilt-, gil dan ginder op -do wei maar
op jo Zonda-gscho kleere passé hoor,
anders. Ja, wel zeker," on zij wóndde
ai oh tot een klein, dik meisje, da.fc achtér
de jongens aan kwam waggelen, „het- na-
Iromorfcj o blieft tkuus."
Dit zeggende nam zij het kindje op,
hiokl h-a-a-r mond te© en verdween in huis.
Krab trad haar te gemoefc:
„Slapen za altijd nog?"
„'t Is pas zeven «uur," kreeg zij ton ant
woord, „vannacht om één .uur hebbe zo bij
mij aan het raam 'klopt ik ben 'b haast
bestorvo van vreugde 1 gauw heb ik een
tweede bed op'slagen in .Grootmama d'r
kamer ach, ach, dat er ten minste drie
yan onze zes weer thuus zijn." j
„Maar wou Krab tegenworpén.
„Geduld maar," viel zij haar ia dq rede»,
„u weet niet wat reize is. Ik weet het.
Dan doen alle beenderen jo pien en je keel
ook nog, want ja mot maar aUded door
schreeuw©, andera krjeg 'je niks 'daan."
Hesperus kwam aangeloop'en, nog wat dik
ker, zijn uiterlijk nog wat meer verwaar
loosd. Hij nam zijn al te ijverig vrouwtje
bij den arm: „Kom, kleed je aan voor de
kerk en laat die twee slapen zoo lang als
ze willen alles Jioeft niet zoo precies
op de klok te gaan
Zuchtend schikte zij zich: „Ilc ben zoo
nieuwsgierig. Goddank, dat liet Zondag is
en wo tijd hebben. Denk eens aan, zonder
bagage zijn zö gekomen! Én Grootmama,
die èn "van Belhamel èn van Onnut zulke'
groote verwachtingen had."
Toen de kerkklok luidde, stapten de be
woners van het slot in hun Zondngschö
kleeren met hun tv. go jongens door de breeds
dorpsstraat, tusschen de bloeiende kerse-
boomen door, die in alte tuinen en tuintjes
in bruidstooi prijkten.
Nog steeds had de zon geen rust Waar
zich maar een spleet vertoonde, trachtte zij
door do linnen valgordijnen binnen te drin
gen, "die nog steeds do twee venafcers ver
borgen. Eindelijk gelukte het haar een plekje
te ontdekken, waardoor zij'in de kamer kon
komen. Paar liet zij zich neder op ©en
hoofdkussen en vlug streek zij over een
paar slapende oogen, den rustig ademha
lenden, half open mond in en we.r uit,
direct naar de punt van een kle'n neusje.
Dat was van Onnut.
„Hatschi!" E11 het volgend ©ogenblik zat
zy overeind in haar bed.
„Hemeltje lief, thuis!" juichte zij, „ïteide-
'galei! Heidegalei!"
Haar hoofdkussen vloog op Belhamels
bed. j - i te
Met haar krans van mooi, zwaar haar
om haar hoofd, lag zij daar, de oudste
dochter des huizes, 'en zag lachend ïmr de'
jongere zuster, dio' tjilpende, gelukkige ge
luidjes maakte, evenals de vogels buiten in
de boomen. i
„Je bent net als Grootmama," zei Bel
hamel; „men hoeft je maar aan te zien
en 'men leert weer aan geluk geloovcn."
„0, ik ben gek van vreugde." jubelde!
Onnut; „ik heb een gevoel of ik al alles
gezien heb of ik vleugels heb."
Ernestine kwam de learner in met het
ontbijt. Precies als vroeger, melk, brood
en honig.
„Ernestien, lieve Ernestten," riep Qnna^
verheugd, „o, dat ik jouw gezicht weer ziefc
0, hoo heerlijk, die melk nergena
op 'do wereld is cr zulke melk, zulke honig.
En zulk een Ernestien," voegde zij
met een innig hartelrjkon blik op dé oudé
dienstbode bij.
„Weet je," zei Onnut, terwijl zij ontbeten*,
tot haar zuster, „mijn hart is zoo vól
liefde* ik kan het haast nie'j uithouden
deze kus van do geheele wereld zoo'a.
gevoel hob ik 'denk daarom niet," viel
zij zichzelf plot soling in da rede, „dab alles,,
wat ja mij van je eigen leven verteld hebb
denk niet, dat het mij niet zwaar op d£
ziel drukt."
„Dat hoeft niet>" viel Belhamel liaa£
zuster in de rede, „ikzelf heb er mee a.i-<
gedaan."
„En ben je nu werkelijk van lfarte doo£
en door gelukkig?"- vroeg Onnut met _aan-«
drang, „je was vroeger zoo onstuimig*
en nu
„Nu ben. ik uitgeraasd, 'dat heeft zoo
moéten wezen. Ik ben hot leven veel fcQt
heftig ingegaan."
„En ik ben liet echt omioozel ingegaanv
Als jij er niet. gewéesb was, zat ik nu nog
in het groote stacUbuia, met ketenen erti
grendels gesloten ik zou zonder een woord!
to zoggen verloofd zijn g'oweest en eens op
ceii dag zou ik van li cd mw co gestorven
zijn. Er zijn mensahen, dio thuis moeten
blijven. Dat ia mij duidelijk geworden."
Krab stak haar hoofd do kamer in. Zi£
zag or mét ha-ar blauwe japon, dli-e sledbti
zat cn haar rossige haren, die wel over^
vio'édig, maar zonder ©enige bevalligheid!
