No. 17423.
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 12 December. Tweede Blad. Anno 1916.
Gemeentezaken.
FEUILLETON.
Ons slot i&eel&ach.
Ingezonden
Ilandelakennis a aai deJonsensschool
2<le klasse.
Dooi' do web van 24 Juni 191d tot wij
ziging en aanvulling van de web tot rege-
|ing van liet lager onderwijs, is het mo
gelijk, om onder de vakken, waarin aan
ide Jongensschool 2de klasse onderwijs wordt
gegeven, ook op te nemen vak u: de be
ginselen der handelskennis,
Met het hoofd der schild en de Plaatee-
Jyk-e Schoolcommissie komt het B. en W.
aeer gevvenscht voor, het leerplan met dit
yak uit te breiden.
Het vak u toch wordt in artikel VIII,
laatste' lid, der zoo ev en genoom d e wet op
één lijn gesteld met de vakken, in art. 2
ider wet op het lager onderwijs aangeduid
(met de letters 1, m, n en p (de beginselen
der Fransche, Duitsche en Engelsche taal
len die der Wiskunde) en is ook opgenomen
onder de .examenvakken voor het diploma
A der Vereeniging voor M. U. L. O., aan
(welk diploma tal van voordee-len verbon
den zijn. Het "vak u is van belang voor
j&lle leerlingen, die de .school af loopen en
iniet naar een andere inrichting van onder-
wys overgaan, dus voor do leerlingen der
8sbo en 9de klasse en voor die leerlingen
Idor 7d"e. klasse, die "geen plaatsing vragen
tt>p het Gymnasium, de Hoogere Burgerschool
ivoor Jongens of do Gemeentelijke Kweek
school voor Onderwijzers en Onderwijzeres-
Ben. Een splitsing der 7de klasse, die th$ns
'4 parallelkiassen tel t, fn 2 afdeedingen met
[verschillend leerplan en rooster van werk
zaamheden, dient daarmede gepaard te gaan.
Concurrentie met den cursus van „Ken-
Tiia is Macht" zal hierdoor, zooals ook de
Plaatselijke Schoolcommissie schryft, niet
lO-ntstaan, aangezien die cursus een avond
cursus is, waaraan leerlingen \an een dag
school met avondhuiswerk niet moeten
deelnemen. Mochten cud-leerlingen der Jon
gensschool 2de klasse later de handels-
cursus bij „Kennis is Macht" gaan bijwo
nen, dan zal de kennis, die zij reeds aan
de M. U. L. O.-school hebben opgedaan,
hun zeker een plaatsing in een hoogere
afdeeling doen verwerven. In plaats van
concurrentie, zal er dus samenwerking kun
nen zyn.
Aan de Jongensschool 2do klasse zijn
op het oogenblik twee leerkrachten ver
honden, die het diploma voor handelskennis,
uitgereikt door de „Nationale Vereeniging
voor Handelsonderwijs", bezitten en dus be
voegd zyn, om in vak u- les te geven,
yoorloopig zullen die twee leerkrachten
Voldoende zijn.
Waar de web zelf het vak u op één lijn
Btelfc met do Fransche, Duitsche enEn
gelsche taal en Wiskunde, komt het B.
'en W.f .evenals de Schoolcommissie, billyk
voor, yoor heb verplichte bezit van het)
diploma voor handelskennis dezelfde
toelage toe te kennen, die voor de 3 ge
noemde talen ;en de wiskunde wordt uitge
keerd (thans f 125 's jaars). Trouwens, de
bezitters van het diploma hebben zioh daar
voor veel moeite gegeven. Een geheel jaar
moesten zij dos Zaterdagsnamiddags gedu
rende 4 uren een cursus te Rotterdam
volgen, waarvoor thuis bovendien veel ern
stige en .tydroovende studie noodig was.
Op grond van een en ander geven B.
ten W. derhalve in overweging te beslui
ten, dat heb onderwys aan de' Jongens
school 2de klasse meb het Yak u wordt
uitgebreid.
Uitbreiding MrJpkantoor der Bank-
vara-ÉLeenüng aan de Bam m erin ar kt.
De kosten der verbouwing, waarmede ge
paard gaat de in-beslag-neming van de
thans voor i 2.50 per week verhuurde bo
venwoning Lammermarkt No. 65, worden
door do Oommissie van Fabricage, blijkens
haar rapport van 14 April 1916, geraamd
op 2200.
Onder mededeeliug, dat een voorstel tob
wyriging van het reglement der Bank met
het oog op de nieuwe regeling inzake de
bewaring der panden aan de hulpkantoren
en de door de Bank te betalen hoogere huur
ter compensatie van de verschuldigde rente
en aflossing der Yerbouwingskosten en het
gemis aan huur der bovenwoning, te. zijner
tijd aanhangig znl worden gemaakt, geven
B. en W. thans in overweging een bedrag
van f'2200 beschikbaar te stellen voor de
uitvoering van het overgelegde plan,
Namen anm bs-ïiggén.
In de Raadsvergadering van 27 November
1913 verklaarden B. en'W. zich bereid een
o. a. door den heer Van der Pot geopperd
denkbeeld, om aan de verschillende brug
gen in deze gemeen to officieele namen te
geven, nader in overweging t?- nemen.
Na ingewonnen advies bij den archivaris,
dan Directeur van Gemeentewerken en de
Commissie van Fabricage, hebben zy nu een
staat, betreffende de aan een "135-tal brug
gen in deze gemeente te geven namen, aan
geboden.
Bij de keuze der na-men zijn de vanouds
bekende, zy het o'ok niet officieel vastge
stelde, namen iu don regel behouden. Ove
rigens is zooveel mogelyk aansluiting ge
zocht bij bekende geur uwen in de omge
ving of bij de straat, in welker verlengde
do brug Jigt, "of het water, dat door haar
wordt overbrugd. In gevalleu, waarin hier
tegen bezwaar bleek te bestaan, 13 getracht
een 'eenvoudige, gemakkelijk te onthouden
naam te vinden.
De bruggen, gelegen in 11 iet-openbare en
dus in niet voor een ieden: toegankelijke
wegen, zijn niet in den staat vermeld. Deze
bruggen zijn vpor het publiek van geen
belang en wonten, op enkele uitzonderingen
na, niet door de gemeente, doch door parti-
oulier'en als eigenaren onderhouden.
In den staat zijn zoowel de gemeente
lijke als de provinciale en andere niet aan
de gem een to toebehoor end e bruggen-opge
nomen. Het publiek vraagt immers niet, wie
de onderhoudsplichtige is en zal het op prijs
stellen, dat alle voor liet verkeer toegan
kelijke bruggen een-naam hebben.
Enkel 0 on beteeken en de bruggen, hetzij ge
meentelijk -of particulier eigendom, geslagen
over watorloopen :en slooten, komen niet in
don staat voor, aangezien haar opruiming
binnen korten .tijd kan worden te gemoet
gezien.
Beperking gasverbruik.
De heer F. van Romburgh heeft een twee
tal amendementen ingediend op- de voor
stellen betreffende do beperking van het
verbruik van gas on electriciteit.
In de verordening op het gebruik van
gas of electriciteit voor winkelverliohting
stelt hij voor ook 31 December onder de
uitzonderingen in art. 1 op te nemen.
Verder stelt hij voor te lezen in plaats
van de meteropneraing van 15 December:
1 Januari 1917.
Nog stelt do heer Van Romburgh voor
om do regeling tö maken als volgt, n.I. dat
het minimum-verbruik voor eiken gebruiker
vanaf 40 kub. M. wordb bepaald op 75pCfc
van hetgeen door hem gebruikt is in de
zelfde maanden van heb jaar 1916.
ik kan do argumentatie onder al. 4 niet
gelukkig vinden, waarin wordt gezegd, dat
de eventueel .te b i noemen bacterioloog zaf
moeten opsporen de gevallen van besmet
telijke ziekte, die niet ter kennis komen van
do gemeento-overheid. .Hierin ligt m. i. een
ernstige beschuldiging tegenover onze Leid-
scho medici.
Maar ter zake:
B. en W. zeggen in hun voorstel niet,
waarom juist dat molen-terrein gebruikt
moet worden. Dit terrein (terp met molen,
woonhuis en stal) is ongeveer 600 vierk. M.
groot én men. vraagt zien met verbazing
af, a of er dan In onze gemeente nergens
een beter en geschikter terrein te ver
krijgen is.
Men huivert, bij de gedachte, dat men
maar op grond van noodzakelijkheid al ons
Hcllandsch Stedenschoon castreert, waarvoor
dan in de plaats pleegt te komen iets, dat
met de .omgeving vloekt.
Men behoeft hiertoe slechts naar het
Plantsoen te gaan, waar eens de mooie
molen „De Oranjeboom" stond. Deze moest
worden afgebroken .en wat kwam or voor
in do plaats'? „Een perkje met blommetjes".
Wat 't meest hinderlijk is in liet voor
stel? Dat .or blijkbaar geen moeit? i3 ge
daan om naar een ander terrein om to
zien. -
Hel terrein zelf, grenzende aan de paar-
destallen der gemeentereiniging, lijkt mij
ook geen gelukkige, hygiënische vondst.
Er is echter aan de overzijde, naast de
Openbare Zwemplaats, nog een zeer groot
gemeente-terrein, n.I. de Stadshulpwerf. Een
gedeelte hiervan is in gébruik voor kleeden-
kloppery, voor opslagplaats en voor
vuilnisstaal en baggerstaal.
Deze terreinen, veel grooter dan dat van
onzen molen „De Stier", zouden toch wel
voor een deel gebruikt kunnen worden voor,
een ontsmettingsinnchling?
Tussehen twee haakjes gezegd is hot een
merkwaardig verschijnsel van overheidszorg,
wanneer men aan de eene zijde maatregelen
neemt om den gezondheidstoestand in een
stad zooveel mogelijk, te bevorderen en aan
den anderen kant toestanden schept, die
eenvoudig meb de eerste regelen' 'der volks
gezondheid spotten. Men denke hierbij aan
de primitieve vuilverbranding, welke het
vorig jaar van Gemeentewege op het ter
rein der baggèrstalen was opgericht en
naast deze vuilnisbelt en baggerstaal is,
schrik niet, aanbidder der hygiëne, een
zwembad voor het volk. Kan het erger?
Wil men inderdaad de volksgezondheid
en de hygiëne verbeteren, men .bezie dan
de zaak met ruimer blik. Men zoeke' niet,
als nu, niet een speurzin, een betere zaak
waardig, of er nog ergiens een stukje ge
meentegrond Of stadsschoon is, dat opgeof
ferd kan worden ten algemeenen nutte;
doch richtte zijn blik op de toekomstige
uitbreidingsplannen der gemeente.
In aanmerking zou o.a. kunnen komen
heb ongebruikt terrein der Kettingfabriek
aan do samenvloeiing van Oude- eu Nieuwo-
Ryn, terwijl terrein aan de Stinksloot, de
Zijl en de baggerstalen ten slotte ook voor
dit doel zeker in aanmerking kan komen.
Afgezien van de omstandigheid, dat een
historisch stuk. van -oud-Leiden zou moeten
verdwijnen, moet toch by da beantwoording
van de vraag, wat gedaan moet worden
tot bevordering der volksgezondheid, er een
ander uitgangspunt zijn.
De waarachtige bevordering der volks
gezondheid staat niet toe, dat men te mid
den van een dichtbewoonde volksbuurt een
ontsmettingsoven oprioht, noch dat men naast
een Openbare Zwemplaats een vuilnisbelt en
baggerstaal inricht; integendeel; Men geve
eerst het volk een goed ingericht zwem
bad en bouwe daarna ontsmettingsinric-h-
tingen en derg*. ver buiten de kom der be
bouwde gemeente. Zoowel het een als het
ander zal aan de volksgezondheid ten goede
komen.
Wellicht ware de juiste plaats voor een
ontsmettingsoven te- vinden op het terrein
van het in aanbouw zijnde Academisch Zie
kenhuis. Daar alleen hoort m. i. zoo'n in
richting thuis.
Met dank voor de verleende plaatsruimte
W. VAN ROSSUM DU CHATTEL.
Leiden, 12 December 1916.
- Geachte Redactie'. 1
Wilt U zoo goed zijn het onderstaande
voor mij te plaatsen?
De korenmolen „De Stier".
Tot myn groote verwondering ias ik het
voorstel van B. en W., om den korenmolen
„De Stier" te sloopen, hoewel bij de voor-
ioopige bekendmaking van heb plan, dit nu
juist niet met onverdeelde instemming werd
ontvangen. De motie-Van der Eist, het adres
van „Heemschut" met adhaesiebetuiging van
do „Ver. tot Bev. der Bouwkunst", alhier,
en dèrg. zyn daar om dit te bewijzen.
Zeer - eigenaardig komt het mij voor, dat
B. en W. net advies van „Heemschut" totaal
over het hoofd zien. Deze Vereeniging, met
haar bekwamen secretaris A. W. Weissman,
is toch zeer wel in staat de gevolgen te
beoordeelen, welke het sloopen van den mo
len op het stadsschoen zou hebben.
Komt het B. en W. niet wenschelrjk voor
de weinig overgebleven mooie stadsgedeel
ten met eenige piëteit te behandelen?
Is het voorbeeld van den molen in liet
Plantsoen en de tegenwoordige toestand
daar, nog niet afschrikwekkend genoeg?
Is het nu bepaald noodzakelijk, dat ons
stadsschoon wordt opgeofferd aan een dëS-
infectieoven?-
Onder de vier ingediende plannen zal er
toch wol één zijn, dat een oplossing geeft
met behoud van den molen.
Laten de leden van het College van B.
en W. en alle Raadsleden eens een wande
ling gaan makeu naar de O ad e-Heeren gr acht
en zich daar verlustigen in den aanblik van
een prachtigen, in, werking zrjnden koren
molen.
Misschien worden zij v/el bekeerd.
B. PLAN-J ER.
Leiden, 11 December 1916.
Postwissels len Post kantore.
Gedachte Redactie!
Heden ten Postkantore zijnde, was ik,
en met mij anderen, wederom dupe van de
minder pracbische behandeling van „te ver
zenden postwissels." Lang, zéér lang wach
ten is schering en inslag. Zou heb daarom
geen aanbeveling verdienen die firma's wel
ke meer dan bijv. 10 stuks te verzenden heb
ben, aan een minder belast loket te be
dienen of wel hun na sluiting van het loket
„Postwissels" gelegenheid te geven tob het
afhalen van haar reyus?
Ook zou m. i. zeer goed, wanneer-niet
twee bedienende beambten aan „Postwissels"
beschikbaar zijn, het tijdroovende invullen
„door de Administratie", gevoeglijk na slui
ting kunnen geschieden.
Wellicht? neemt de heer Postdirecteur een
en ander in overweging; heb publiek zal hij1
meb bovenbedoelde verandering zeer zéker
gerieven.
Meb dank voor de plaatsing,
Hoogachtend,
H. J. VAN KLEEF.
Leiden, 11 Dec. 1916.
De Zoatprajs.
Mijnheer de Redacteur 1
Naar aan leading vain Uw bericht in Uw
Blad van gisteravond, aangaand© het adres
van dJe Vereeniging van Winkeliers in Kol.
Waren en Comestibles, gericht aan den Mi-'
niste-r van Landbouw, enz., inzake heit zout,
verzoek ik U beleefd o&nige plaatsruimte in
Uw veelgelezen blad, waarvoor bij voo-rbaat
mijn hartal ijken dank.
In de eerste plaats moet ik tofc mijn leed
wezen erkennen, dat ons bericht in zooverre
foutief was, wat aangaat de verhooging van
50 cents per 50 K.Cr. Dit is oen schrijffout
gelukkig in heb adres aan den m-insiher nog
tijdig cloor ons ontdekt: Dat in Uw bericht
59 ets stem cl, is een drukfout. In zooverre
heeft dus die Directie vnn de Leidsehe Zout
keet gelijk.
Genoemde Directie erkent echter de ver
hooging van 50 ets per 100 K.G. Nu doet zij
het voorkomen, alsof -zij den zoutprij3 niet
heeft verhoogd. Zij verklaart toch tot het
laatst toe tegen den vasten prijs verkocht
te hebben. Dit is nu beslist onwaar, wat wij
met kwitantie kunnen anntoonen. Wel -de
gelijk heeft zij, evenals anderen, den prijs
verhoogd.
Om in do gelegenheid te zijn ook in
het Hulpkantoor aan de Lammermarkt de
daar beleende! panden tob aan do aflossing
aldaar te kunnen bewaren, werd door Com-
toissarissen der Bank voorgesteld het daar
voor gebruikte perceel uit te breiden.
B. en W. lieten door den directeur van
Gemeentewerken een plan voor deze uit
breiding ontwerpen.
Volgens dit .plan, waarmede Commissa
rissen hun instemming hebben betuigd, be
staan de voornaamste veranderingen uit het
maken van een inbraakvrlje kluis voor _de
panden van waarde, het opstellen van ver
scheidene rekkon tot berging van panden,
hot verrichten van eenige herstellingen,
verf werk en en dergel rj'ke.
Roman naar heb Duitsck
DOOit
ÏÏERMINE VILLINGER.
25)
Na korten tijd trokken zy zich terug van
'de geleerde heeren en gingen heel dichb bij
elkaar zitten. O, wat klaagden zij! Ze waren
allemaal doodmoe, afgemat, zenuwachtig tot
uitputtingjtoe van hetgeen de dag en vooral
de conversatie van haar verlangde. En heb
©rgste van alles was, die vreeselijke Don
derdag by de Forhards!
Zij geneerden rich noc'i voor tante Riekje,
noch voor mij en Opraken af, dat zij me
vrouw den schrik eens op 't lijf zouden jagen
•en drie van de dunne plakjes ham op hun
bord nemen in plaats van twee.
Toen waren rij net als kinderen en zy
lachten zich half dood; het scheelde niet
.Veel.
„Hok kunt 11 het h'er ui.houden?" vroeg'
fècn van de dames aan my.
En ik Van ,mijn kant vroeg: „Waarom komt
to, (a'ls 11 het hier zoo vervelend vindt?
„Och, lieve kind, dat moet "wel. Hy is
£en beroemdheid," kreeg ik ten antwoord.
Forhard praatte maar steeds door, zoodat
ïk van de beteekenis der andere'heeren niet
^oel merken kon. Eén hunner riep eens heel
boos uit:
,?>U hebt u in Indië, evenals hier, opge
sloten, doctor "Forhard!"
Daarop verklaarde Forhard: „Ik heb de Sana
Nog ©ens ,,De Stier".
Zal dan toch het doodvonnis ovor den
molen „De Stier" voltrokken moeten wor
den?
Het wordt werkelijk ©enigszins eentonig,
telkens weer zyn stem te raoeton verheffen,
wanneer alweder een of ander mooi, hisbo-
risch stadsdeel door sloopershanden wordt
bedreigd,
Ik kan niet geheel en al de mérites be
oordeelen van net voorstel van B. en W.,
om tot oprichting over te gaan van een
ontsmettingsdienst in optima forma* doch
krietsch'e letterkunde aan de bron bestu
deerd en buitengewoon kostbaar materiaal
verzameld."
Hij had iets zeen Waardigs, toen hij over
die dingen sprak.
Eindelyk, wij -waren half dood van den
honger, gingen wy aan tafel. Ik lette goed
op en werkelyk, ieder der dames nam drie
van de dunne schijfjes ham op haar bord.
Daardoor was het schaaltje leeg, toen For
hard, zyn moeder, tante Riekje en ik aan
de beurt kwamen.
De verbazing der gastvrouw was groot.
„Ik geloof, dat Edu zoo interessant praatte,
dat ik mij vergist heb," zei ze en ze sneed
meer ham.
Het trof mij, dat het niet bij mevrouw
Forhard opkwam, dat men haar.een poets
gebakken had.
Ook merkte zij niets van het opzettelyke,
waarmee de dames haar voortdurend tegen
spraken.
Ze zei alleen maar, nadat zij weg waren:
„Dit alles-beter-willen-weten der tegen
woordige jeugd, is de invretende riekte van
den tyd."
Al de dames hadden my by het heengaan
verzocht haar te komen bezoeken.
Mevrouw had tot antwoord gegeven: „Wy1
gaan nooit uit."
En Forhard sprak van myn groote toe
komst- cn 'dat ik mijn tijd onder geen en
kelo voorwaarde verspillen mocht.
"Als liy zoo spreekt, wordt het my onbe
schrijflijk heerlijk te moede. Dan zie ik
my1 zelf reeds ryk en in staat jullie allen
gelukkig te maken. De arme Krab die 000
zuinig moet zijn de armen in het dorp
en jou, jou, Belhamel, die ik in izloo
lang niet gezien heb. Nietwaar, als ik rijk
ben, dan zien wy1 elkaar terug? Dag en
nacht droom ik van dat oogenblik. Ik heb
een klein portretje van Grootmama by my;
maar ik moest heb in de la leggen, ik
durf het niet aanzien. Ik word anders gek
van heimwee. Zulk een gevoel van heimWfco,
weob je, dab ik menigmaal al op de trap
geweest ben om weg te loopen. Ja, en denk
eens aan, als hy zoo geleerd tegen my
spreekt, steeds maar -door, dan kan ik plot
seling 'een onverklaarbaar verlangen heb
ben, midden in rijn gesprek, Heidegalei te
roepen. Heidegalei, Heidegalei. Maar dan
zou alles uit zijn, mijn heele toekomstl Hy
heeft mij dikwijls gezegd, slechts door den
omgang met menschen, die wat beteekenen,
kan er wat van mij terecht komen. En is 'b
niet mooi, zooals hy aan zyn moeder ge
hecht is? Als een klein kind kijkt hy" haar
naar den mond en het is aandoenlijk, als
hy plotseling naar haar toekomt en haar
bril schoonmaakt. Ik heb hem wel niet meer
zoo lief als vroeger, toen ik hem alleen
uit zyn brieven kende, maar als hy my te
recht wyst of onderricht, dan is hij precies
als in zyn brieven.
Niet alleen vain de Duatscfbo en Indische,
maar ook van de Fransche en Engelsche let-
teiikundle is hij op die hoogte, en ik moet
maar steeds verbaasd staan. Zijn geheugen
is ongelooflijk. Op mijn kamer liggen een
paar dliikJke boeken, die hij geschreven heeft
de techniek van d'en roman en de techniek
van de novelle.
Ik hefy er pas eenmaal m gekeken. Maar
ik heb geen moed hem te zeggen, dat alles
veel te moeilijk voor mij is. Ik heb vreeset-
lijk veel eerbied voor, hem. Wat ik voor
hem gevoeld 'heb, is alles in eerbied veran
derd.
Maar telkens, als -er over onbeduidende
dingen gesproken wordt en hij plotseling
een gezicht trekt als oen heel klein kind
ilk had namelijk- aan tafel eens van Ree-
boch verteld, van ons oude zwaluwnest, van
Grootmama, wat oen aardige, geschikte na
men ze aan iedereen wist te geven ik
flapte er plotseling zoo van allee uit, ik
lachte en schreide ook een beetje toen
zag ik Fo-rhard steeds onrustiger worden,
hij troaninelde met zijn handen op tafel,
totdat hij zijn glas en zoutvaatje omgooide.
Het was om je.dood te lachen. Ik kon mij
haast- ndet goed houden. Tante Riekje ge
neerde zich niet.
„Mama", zei hij, „ik heb u toch mijn ver
handeling over het pessimisme voor haar
gegeven U moet den inhoud daarvan ter
harte nemen, juffrouw Onnut, er u geheel
mee vertrouwd maken."
„Ik heb 't niet gekregen"- verklaarde ik.
„Ik heb het," verbeterd0 hij mij, terwijl
zijn moeder beweerde
„Jawel, ik heb het je gegeven."
X'k waagdb het niet meer een mond open
te doen.
Tante Rickj e stond op
„Nu, ik zal hot eens marien."
Reeds eenige oageiiblikken daarna kwam
rij meb het geschrift uit d'e andere kanier
terug.
Toen z-ei mevrouw F orhard
„Onnut kan het ook op de trap verloren
hebben."
Ik kan je niet zeggen hoe deze woorden
mij verbaasden, Zulk een verstandige vrouw
-die niet zeggen kan
„Ik heb mij vergist."
„Och, Belhamel, nu vraagt hij mij iede-
ren dag: „Hoe ver is u met uw leatamr
Dinsdag 28 November moest reeds een on
zer leden den verhoogden prijs bij die Leid-
ödhe Zoutkeet betalen. Daar de verkoopprijs
voor clan winkelier niet werd verheogd, be
teek cn do deze verhooging dus winstderving
voor hem. Vandaar dan ook, dat wij den
Minister hierop opmerkzaam maakten.,
Aangezien ons bericht in do boofdzaaky
waar het om gaat, juist was, gelijk cle Di-.
rectio cler Leidscbe Zoutkeet zelve erkent,
past het haair niet- ons vaa on waarheid spre
ken te beschuldigen.
U, mijnheer de. Redacteur, nogmaals be
leefd dankzeggende voor de verleende'
plaatsruimte, leek en ik,
Hoogachtend,
U Ed. dw.
J. H. RAKERS,
Voorzitter v d. Vereeniging vaat'
Winkeliers in Koloniale-* WaroiU eu
C om estibel a.Ihi er.
De nieuwe gaspiijs-verh0ognig.
Het voorschrift; door den Minister aan
do gemeentebesturen gegeven, om maatre
gelen vast te stellen, om door beperking
van het gebruik van gas en electriciteit,
tot besparing van kolengebruik te komen,
heeft ten gevolge gehad, dat in verschil
lende steden voorschriften rijn uitgevaar
digd, ten doel hebbende, zuinigheid van ge-
biuik Van gas en electriciteit te verkrijgen.
Met uitzondering van enkele by bepalingen,
ziooals het verbod, om na een vastgesteld!
uur étalages pf winkels door G. of E. to
verlichten, beeft men in hét algemeen tot
beperking van het gebruik, voor zoover zulke
het gas betreft, een tweetal .systemen ge
volgd.
Het eerste geeft den gebruiker het recht
een vastgesteld percentage (veelal 45 pCt.)
van zijn gewoon gebruik, voor den thans gel
denden prijs te betrekken, terwijl het ge
bruikte boven het vastgestelde percentage
tegen een booger tarief wordt in rekening
gebracht.
Dat is een zeer billijk systeem, waar
door ieder, l-cl&in of groot gebruiker, wordt
aangemaand tot zuinigheid, en waarbij zij-,
die niet tot bezuiniging medewerken, door,
betaling van een verhoogden kostprijs wor
den getroffen.
Alleen geeft dit systeem aan de admi
nistratie van de fabriek eenige meerdere
moeite, omdat moet worden vastgesteld, welk!
aantal kub. M. iedere -afnemer in gewone,
omstandigheden gebruijet.
Het tweede systeem gee-ft iedereu gebrui
ker het recht een zelfde aantal, kub. M. als
minimum, voor den thans geldenden prijs te
betrekken, terwijl het meerdere gebruik te
gen een booger tarief wordt berekend.
Hoewel deze beide systemen eenige gelij
kenis met elkander hebben, bestaat het groo
te verschil hierin, dat,, bij het eerste sy<
steem, het aantal kub. M„ hetwelk men
tegen den gewonen prijs mag betrelckery
wordt bepaald, naar verhouding,of men een
kleiner of grooter aantal kub. M. voor dé
huishouding, de zaak of het bedrijf noodig
heeft, terwijl het tweede systeem een ei^e-
Irjke verhooging van den gasprys is, waarbij
men een minimum-aantel kub. M., zonder dat
er naar gevraagd wordt of men veel of wei
nig behoefte aan gas heeft, den afnemers
tegen den ouden prijs wordt geleverd. Een
onregelmatige distributie dus.
Het mag daarom te betreuren vallen, dat
B. en W. van Leiden hebben besloten den
Raad voor te stellen, het tweede systeem!
voor Leiden en Omstreken in gebruik té
nemen.
Een bescheiden minimum van slecht3 56
kub. M. voor de donkerste maand des jrars,
hetwelk nog geleidelijk in andere maanden
tot 30 kub. M. terug slinkt-, is voor ieder
gebruiker vastgesteld, onverschillig of men
oen huisje met 1 of 2 kamers bewoont, of
_exploitant is van een -winkel of bedrijf, waar,
het gebruik van gas een behoefte is. De:
middenstand, en de houders van middel
groot© bedrijven, die. in den regel uit nood
zaak en niet uit spilzucht, de grootste gas-'
afnemers zijn, worden hierdoor boven hun
medë-burgers extra zwaar belast.
Een andere onbillijkheid, waarover het
voorstel ons nog in het duister laat, maar
waarvan de mogelijkheid bestaat, is wmr-
schijnlyk voor de gasgebruikers, die tevens»
kamerverhuurders zijn, weggelegd. Volgens
bestaande regelen is de hoofdbewoner aan-f
Hoe ver is u met uw werk?" En hij ai©6
mij daarbij zoo ein-et-ig aan, dat ik lmaerfc ii>
eten grond rink van sdhaanitc. Want ik li-eb
nog niets uitgevoerd. Het "verhaal, dal ik in
de eerst0 dagen, toen ik lxier was, in mijt
hoofcl had, hot is weggevlogen als cn trou-
w-elooze vogel. En heb pessimisme. Als ik
twee, drie bladrijden gelezen heb, werp ik
liet weg cn lioal liever een nieuw blaadje
postpapier, om aan jou fcc sok-rij ven, an
dere lean ik het niet uithouden van heim
wee.
Weet je, dab hot steeds weer bij mij" op
komt, dat wij in Reebaoh booli zoo a-rm niet
zijn De vcgeki vinden bij ons voedsel, dw
armen van bet dorp een -stuk brood en soep.
Hier krijgen de vogels niets en voor de arnten
lover-t mevrouw Forhard meb Kerstmis vier
en twintig paar sokken af. Eu daarmee uit.
Belhamel, oen nieuwe zondeTante Riek
je neemt mij mee als zij uitgaat. Wekenlang
was i'k het huis niet uit geweest-. Voor het
roa-m staande, heb ik steeds gdkekeu op de
van cbn ochtend tot den avond zoo druk
ke straat. Eu diat ik, die zoo- gewend ben.
te loopen en rond te (dwalen En ik Ivadl
niet den moed er iets van te zeggen. Zo rijn
dan zoo verbaasd en begrijpen niet, dat mor»
engens andere behoefte aan heeft, dan waar
aan rij gewend zijn.
Nu neemt tante Riekje mij mee. Ze zei
„Ze weten <e>r binnen niets van. Zij den
ken, dat ik èen heden dag op mijn kamer
zit, -en mij vereerd voel als ik rijn we tem
schappelijk werk-co-pieeixvn mag.
(Wordt vervolgd).
