Nederland en de Oorlog.
No. 17414-.
"Vrijdag 1 13 e e e
ISeï-ste Si ad. A0. 1916.
LEIDSCI
Wetsontwerp tegen huuropdrijving.
Verschenen is het voorlopig verslag van
heb ondersoek in do afdoednngen déf'Twee
de Kamer- nopens het wetsontwerp tot
voorkoandng van onredelijke opdrijving van
de huurprijzen, van woningen van lagere
huurwaarde.
Vele leden hadden cle indiening van dit
wetsontwerp met instemming begroet. Ver-
söhoidenen hunner hadden reeds eerder oen
vooi-stel van dezo strekking verwacht, wijl
fcodh sinds lang was gebleken, dat do min
vermogenden, reeds zwaar gedrukt door de
duurte van diesoen tijd, opdrijving van wo-
ndngihuur allerminst kondien verdragen. In
Rq groofce steden kwamen verhoogingen van
de woefid'DUur met 20 tot 25 pCt. op ruime
schaal voor. Waar de wetgever in dezen tijd
op velerlei gebied niet terugdeinst ycct zec-r
ingrijpende bepalingen, waardoor <3e vrij
heid van bedrijf en die vrije beschikking over
goederen belangrijk worden beperkt, moest
liij evenmin aarzelen met krachtige midde
len to waken tegen do exploitatip van min
der gegoeden d'oor verhuurders, voor wie
}q omstandigheden om zich een hooger huur
te verzekeren gunstig zijn.
Verscheidene andere leden zouden zioh
snot maatregelen als hier worden voorge
steld slechts kunnen ver^eenigen, iDcïen diud-
délijik werd aangetoond, dat zij door eten
loop der omstandigheden volstrekt noodza
kelijk waren geworden. Dat op dit, gebied
do noodzakelijkheid van die bemoeiing was
gebleken, werd door hen en ook daar ando
re leden, die o-vorigens in boginsel tegan
dergelijke ingrijpen geen bezwaar hadden,
vooralsnog ontkend.
Sommige leden betwijfelden of uit de dooT
de regeeaing te verstrekken cijfers wel zou
blijken, dat do wetgever niot l-anger mag
aar-zolen tussch-enbeddte te treden. Do bewe
ring, dafc in do groote steden veihoogingon
van de woelduuur mèt 20 bot 95 pOt, op
Tuime schaal voorkwamen, schoen hun wei
nig aannemelijk. Zij wezen, op een door den
Haaggdhen Bestuursdersbond ingesteld on
derzoek, waarvan do resultaten geenszins
op onredelijk© huuropdrijving wezen.
Ook onder de leden, die hun ingenomen
heid met cl3 indiening mn dit voorstel had
den betuigd, waren er verscheiden-en, die
je doeltreffendheid er van in twijfel brok-
'cen, anderen, die in dit voorstelzoo het
Jiiet werd vergezeld van andoro meer af
doende maabrorrelen, geen oplossing dor be
staande m.ooi.1ijkhod-en zagen.
Do, regeering blijkt mn oordeel te zijn,
■dab deze oplossing vooral moet worctan ge
zocht in de vaststel ling van den huurprijs
door voor een of meer gemeenten aan to
stellen hu urooinmisri ënZij stelt zioh daar
bij op het standpunt, diat een tijdelijke
maatregel een tijdelijk kwaad moot koeren
en dat bij terugkeer van cle normale om-
sbandtozheckmhet vertrek mn de thans hier
te lands vertoevende vreemdelingen en heb
horstel van de gewone prijzen dor materia
len aan do nu ondervonden moeilijkheden
een oind:- zullen maiken. Deze optimistische
beschouwingen werden geenszins algemeen
gedoeld. Ook in gemeenten, waar zich geen
noemenswaard aantal buitenlanders heeft
gevestigd, bleek groot gebrek aan woningen
te bestaan - ook daar koant heb voor, dat
woningen, voor één gezin bestemd,, meer ge
zinnen moeten herbergen. Do woningnood
heeft dan ook niest èon plaatselijk en voor
bijgaand karakter.
Derhalve meende men, dab 'slechts be
vordering mn den woningbouw uitkomst
-kan geven, on men verklaarde zich niet tc
kunnen vereenaigen met de modbdeeling
in de memorie van toelichting, dat aanbouw
van woningen met bijdkagen udt do publie
ke kassen do daarvoor govorclerdo zeer
grooto ©ommen niot zou wettigen. Ver
scheidene leden, vreesden, dat het rogee-
ringsvoorsbeil den bouw juist zal belemme
ren, nu d<4 bepalingen ook van toepassing
zullen zijn op nieuw gebouwde en nieuw be
bouwen woningen.
Eenigo leden meesden van de indiening
van het wetsontwerp een nadoeligö wer
king eigenaren, die in den crisistijd nog
niet tot oen verhooging van huur overgin
gen, doch nu bemerken, hoe anderen van de
tijdsomstandigheden voordeel trokken zul
len zich geneigd gevoelen ovenzoo op deze
wijze hun inkomsten to vormeerdoron.
Anderen vestigcl&n or do aandacht op,
dat do toepaoring der wet groote moeilijk
heden zal medebrengen. Bij do groote
sdbaarsohtc van woningen hooft de eigenaar
grooten invloed op don huurder. Terecht,
naar -dezo leden meenden, wordt den eige
naar niot het recht ontnemen do overeen
komst volgens de regelen van het burgerlijk
recht te doen eindigen. Vrees voor uitzet
ting uit de woning zal den huurder veelal
nopen in de veriioaging te berusten en hem
er toe leiden bemoeiingen van do huurcom-
missie, voor zoover het van hem afhangt,
bulten te sluiten.
Ook werd opgemerkt, cht in vel© geval
len do haiurocammsrie een verhooging zal bil
lijken, welke nochtans den huurder in gel
delijke moeilijkheden brengen zou. Was het
niot wonsahelijk, zoo vroegen zij, cbat voor
deze gevallen do gelegenheid voor een toe
slag van TGgooringswege werd geopend'?
Andere leden, dio erkenden, dab eigena
ren in vele gevallen tob een verhoogung van
huur zullen kunnen geraken zonder met de
wet in rechtsre-eksch conflict te komen, en
toegaven dab onwil bij den verhuizer en
vrees bij den huurder de toepassing eter wet
zeer zullen kunnen schaden, zouden haar
toch gaarne tot stand zien komen omdlat zij
naar hun meening in elk geval huuropdrij-
vingen, welke wegens haat gemis van eeni-
I gen grond in het oog loepen, zal voorko-
I men. Do wet zal den thansmaohteloozen
I huurder een middel geven om zich te be-
I schermen indien heb al niet af doende zal
j berken, toch aal dat middel vele misstan
den uit den weg kunnen ruimen en voorko
men.
Verscheidene leden vestigden cle aandacht
op de noodzakelijkheid om door goede
waarborgen betreffend© de samenstelling
•dor huuroommiasiën ©n het recht van beroep
een juiste en onpartijdig© toepassing aan dc
wefc to verzekeren.
GEEN UITVOER VAN JUTE-ZAKKEN.
is, ruim te zijn met het uitreiken van ver
gunningen voor hot dooden van schadelijk
gedierte*
VLAS.
Betreffende den bouw van vlas heeft de
minister van Landlbouw op een verzoek van
do afdeeling Tiel der Gelderscih-Overijisel-
sche Maatschappij van Landbouw medege
deeld, dat do burgemeesters slechts een
vorgunningsbewijs mogen afgeven voor dio
bedrijven, waarin in 1913, 1914 jn 1915 vlas
is verbouwd én slechts voor do oppervlakte
wolk© in dio jaren gemiddeld er moe was
bezet.
VOOR DE GEÏNTERNEERDE DUIT-
SCHERS. i
Bij het gebouW van de „Deutsche Vereiri'.,
in de Witte de Withstraat, te Rotterdam,
heerschte gisteren een 'ongewone bedrijvig
heid. Groote wagens stonden voor de deur,
die volgeladen met) pakketten vertrokken.
In de afgeloopen week werden door de le
den der „Verein" niet minder dan 41.000
pakjes gemaakt met tabak, chocolade
en koek. Deze zijn bestemd voor de Duit-
schers, die in Engeland geïnterneerd zijn;
een „Liebesgabe" voor het kerstfeest.
ONTSNAPPING OVER DEN ELEC-
TRISCHEN DRAAD.
Ofschoon in de laafsto weken van Dudb-
eobe zijde het toezicht aan den olectrischen
draad weer verscherpt word on iedere
schildwacht hau w g ezet telkens binnen don
gesbeklen tijd de strook, die hem ter bewa
king werd aangewezen, afliep, lukte heb
dezer dagen" toch weer een Ma-esoijcker om
heelhuid© heb Nederlandschs gebied te be
reiken. Deze waaghal© bediende zich voor
zijn onderneming van een .plank, welke hij
legde over cte prikkeldraadversperringen
waarmee aan weerskanten de clectrisöhe
geleiding is afgemaakt, zoodat nu de Duit-
schors, villen zo oen herhaling voorkomen,
óf de prikkeldraad versperring lager óf wel
den met electriciteic, geladen draad hooger
moeten gaan aanbrengen.
IN DUITSCHLAND GEVANGEN
.Naar het schijnt-, doet oncler do betrok
kenen bij den zakkenliandel het'gerucht de
'rondo, dat er uitvoer van 609.000 gebruikte
jute-zakken naar Duitschland eerlang zou
geschieden. Aangezien dit gerucht tot ver
keerde gevolgtrekkingen zou kunnen leiden,
wordt ons van de meest bevoegde zijde mede.
gedeeld, dat, voor zoodani'gen uitvoer toe
stemming der Regeering niet verkregen is
en ook niet verkregen zal worden.
DOODEN VAN SCHADELIJK
GEDIERTE.
De minister van landbouw, nijverheid en
handel heeft aan de commissarissen der Ko
ningin geschreven, clat het, daar het in dezen
tijd dringend noodig is al het mogelijke te
doen om de opbrengst van de landerijen zoo
groot mogelijk te doen zijn, zeer gewenscht
GEHOUDEN.
De familie Brian te Oucle Pekela heeft be-
rioht ontvangen, dat haar zoon Robert, to
Dordrecht wonende, t© Berlijn, waarheen
hij was gerei&d, is gearresteerd en gevan
gen wordt gehouden.
Men had op den man ©enige teekeningen
gevonden.
0AFESLU1TING BIJ DEMOBOLISATIE.
Op voorstel van B. on-W. besloot de ge
meenteraad van Helmond om op de dr.gen
dor. demobilisatie» de - oaf ós gesloten te
honden.
KOOLUITVOER.
De minister van Landbouw heeft nader
bepaald clat consenten, kunnen worden af
gegeven voor uitschot van rooclo kool en van
gele 9avoyekool, in Noord-Hollancl beneden
het Noordzeekanaal geteeld.
EEN JEUGDIG SMOKKELAAR,
Do douanen te Winterswijk hebben een
12-jari'ge knaap geverbaliseerd, die dagelijks
per trein naar do Duitsche grensplaats Ber
ken ter school ging en van die gelegenheid
gebruik maakte allerhande artikelen in zijn
schoolbasch over de grens te smokkelen. Naar
DAGBLAD
verluidt meet hij dit bedrijf reeds geruimen
tijd uitgeoefend en er oen goede duit mee
verdiend hebben. Zijn vader was reeds vroe
ger om dezelfde reden veroordeeld,
REIZIGERS VAN DUITSCHLAND.
De Duitischers treden nu extra streng op
tegen cle naar ons land reizende paesagiei"9,
die te Zevenaar komen eten. Dag in dag uit
kwamen tot dusver geregeld honderden per
sonen, zoowel Üuitschers als Hollanders uit
de grensplaatsen, ten einde wat te kunnen
eten. Velen dezer lieden voerden boter van
Nederland uit met consent. Na de inbeslag
nemingen te Elten vorige week vanwege «de
Z.E.G. worden alle dergelijke passagiers
voob huu vertrek uit Duitschland, aan de
grens gevisiteerd. Nu wil men him ook belet
ten, om te Zevenaar te komen eten. Want
velen hunner is te Elten. aangezegd, dat het
dagelijksch heen- en weerreizen uit is. Een
maal 's weeks wordt dit nu nog toegestaan.
"ONTDUIKING UITVOERVERBOD.
Do controleurs van do Kaasvereenigmg
hebben, zoo meldt „Het Volk". 7C0 a 800
kazen van den heer A. Stigter Azn. te Bode
graven in beslag genomen. Deze handelaar
kocht regeeringskaaa op bij winkeliers in
Holland en verkocht ze aan winkeliers aan
de grens, die ze weer in handen speelden van
smokkelaars. Tegen den'heer Stigter en de
winkeliers, die hem leverden, is proces
verbaal opgemaakt, wegens overtreding van
de distributiewet.
LEVENSMIDDELEN VOORZIENING.
Naar aanleiding der geruchten over drei
gende schaarschte van levensmiddelen en
in verband met de uitingen in verschillende
bladen over de maatregelen, die genomen
zouden kunnen worden om te trachten de
Nederlandsche productie van tarwe, rogge
en haver voor 1911 te vergroeten, verneemt
het I-Iaagsche Correspondentiobureau, dat
reeds in de vorige week door tusschenkomsfc
van den voorzitter der Tweede Kamer de
volgende vraag van den lieer Snoeck Henke-
mang tot den minister van Landbouw is
gericht:
„Is de minister bereid mede te deelen in
hoeverre de minister maatregelen heeft ge
nomen-of denkt te nemen ten einde te be
vorderen, dat in 1917 de opbrengst aan
voedingsmiddelen van eigen bodem worde
uitgebreid: a. door in overleg met de or- I
ganisaties van landbouw en tuinbouw te be- I
werken, dat gronden, vroeger gebruikt voor j
cultuur van niet-eetbare gewassen en die 1
voor den bouw van voedingsmiddelen- ge
schikt zijn, tot dat deel worden aangewend; j
b. door reeds thans te bepalen een prijs j
in verband piet de p r od u c t: ek os tenwear-
voor de regeering bereid zou zijn in 1917
bepaalde producten, die hoofdvoedingsin'd-
delen zijn voor mensch en dier, van den
verbouwer te koopen, opdat worde wegge
nomen de aarzeling, die op dit oogenblik
bp den landbouw ten opzicht© van het
uitzaaien dier voedingsmiddelen blijkt te
bestaan
MOSSELEN VOOR DUITSCHLAND.
sommige liandolaren reeds 60 öent per K.Gv
geboden.
In normale tijden wordt bijna nimmetf
meer dan 50 cent per baal mosselen ben
taald, en nu f2.50.
BETALING MAXIMUMPRIJSLLISTEN,
BONBOEKJES e. d.
De minister van Landbouw heeft onder
staande circulaire tot de gemeentebesturen
gericht:
De vraag heeft zich voorgedaan, in hoe
verre door de. gemeentebesturen betaling
kan worden gevorderd voor maximumprijs-
Ipsten, bonboekjes e. d., welke ter uitvoer
ring van de Distributiewet uitgereikt' moe
ten worden, alsmede voor het ais temp el en
van bestelbiljetten, bedoeld in art. 13 der
Suikerdistributieregeling en andere soorU
gelijke papieren.
Te dezer zake heb ik de eer u mede
deelen, en zulks onder intrekking van waft
u ter zake vroeger mocht zijn bericht, dat
naar mijn moening voor die papieren en die
afstempelingen geen betaling mag worden
gevorderd, waarvan deze betaling door han
delaren zou moeten geschieden, althans wat
betreft het eerste exemplaar; voor de ver
vanging van ia> het ongereed© geraakte' of
onbruikbaar geworden exemplaren zou ©en
zeker bedrag in rekening kunnen worden
gebracht. De winstmarge toch, weke voor
handelaren wordt opengelaten, is zoodanig
gesteld, dat daarop kwalijk kosten, als del
bovenbedoelde, kunnen worden verhaald
Voor die papieren echter, waarvan, het*
zij de verstrekking rechtsfcresks aan het pu*
bliek geschiedt, (broodkaarten, domicilie-
kaarten, bonboekje3, e. d.) hetzij indien
zoodanige papieren bestaan de kosten
door handelaren op het publiek kunnen wor
den verhaald, zal van gemeentewegen, voop
zooveel dit door u noodig wordt geacht
betaling, doch tot geen hooger bedrag dan
den kost-enden prijs, kunnen worden ge-
eischt.
DE AFLEVERING VAN AFVALPRO
DUCTEN VAN DE BLOEMFABRÏCAGB.
Er worden tegenwoordig groote hoeveel
heden mosselen van Terschelling verzon
den. Was vroeger Engeland vrijwel de
©enige afnemer van levende mosselen, thans
worden dezo bij duizenden kilo's gekookt,
gepeld en gezouten aan Duitschland en Oos
tenrijk geleverd.
Van d;j prijzen heeft men geen hoogte;
voor twee \veken geleden werd ér slechts
22 cent per K.G. betaald, en verleden week
werden er neg contracten afgesloten voor
38 cent per K.G. en nu wordt er door
De minister van Landbouw maakt inge
volge art. 8 der Distributiewet bekend, dat
'zj, die gedurende dc maanden December en
volgende, afvalproducten, afkomstig van do
hleemfabricage, als zemelen, grind en nor
maal gries wenschen te betrekken, deze
slechts kunnen ontvangen, indien zij die
artikelen hebben aangevraagd volgens de
voorschriften betreffende de beschikbaarstel
ling van veevoeder; laatstelijk gepubliceerd
in do „St.-Ct." van 31 October 1916.
Na ontvangst van het toewijzingsbiljet zul
len de aanvragers zich hebben te richten tot
door -de Toewrjzings-commissie voor Veevoe
der aangestelde grossiers-, die met de ont
vangst en distributie zullen worden belast»
Dezo grossiers zullen de van de fabrikan
ten ontvangen afvalproducten afleveren te
gen den prijs, door hen aan de fabrikanten
betaald, welke prijzen maandelijks zuller
werden gepubliceerd, vermeerderd met de
werkelijk betaalde kosten voor vracht, on
derwicht en eventueele uitschotten cn eev
belooning van £1.50 per 1000 K.G.
Genoemde grossiers zullen zich ten aan
zien van de ontvangst hebben te richten
naar do voorschriften hun door de betrok
ken fabrieken te geven, en zullen bij nala
tigheid in de ontvangst do producten moe
ten ontvangen van de Provinciale Brood
commissie, waarheen zij door de fabrikanten
zullen worden verwezen.
Tevens zaL alsdan door de Toewrjzings-
commissie voor Veevoeder hun aanstelling
als grossier kunnen worden ingetrokken.
FEUILLETON.
©sis slot IHeeb&ek.
Roman naar het' Duitsck
dooe
HERMINE VILLINGER.
16)
'„Je bent er niet eens bjj geweest/' viel
Krab haar in de rede, je bent weggeloo-
pen, toen ze sterven ging."
„Maar jij heot het mij gezegd," zei On
nut; „zeg Grootmama, mogen wij bouwen?"
„Ja, weet je kind", zei deze, „we moet©
nu eerst nog een beetje wacht©. We moet©
Reebach toch eerab frij hebbe.' Dat kost nog
werk en moeite genoeg."
„Kijk imw eens," zei Belhamel, en zft
pakte haar blouse van voren b^j elkaar, ,,zo©
mager ben ik ©r van geworden."
Nu schrikte. Onnut en er vloeiden tranen
uit haar oogen.
„Aoh hemel, en ik heb niets gedaan."'
Maar Grootmama trek haar o-p haar
schoot en Belhamel veegde haar zusjes tra
nen af
„Zij is de luiste van allen", brom.de Krab,
„en tooh wordt zij vertroeteld; waarom
to-oh,, G roo tmsama 1
„Wel, omdc.t men do mensch en opfrooRp
ken moet, al hebben zo niet goed gedaan,"
kreeg zij ten antwoord.
Den vcigenden morgen zaten degenen bij
fcU'kandor, die bij elkaar bolicord'eii.
Grootmama bij haar Cassalc-tje. -
„Ik kan jo zegg©/' zoo babbelde zij, „wat
heb ik in angst gezet© aoh I hêb Lk Vty'Jc
dariit, als Beïivamel dit of diat iosar oi**t
toerst ze heeft mka 'merkt do «llen-
dfi'göto acteurs heelt ze foor halve god© on-
eien en zooals zij zich vleafd foelden
't was om je dood te la-cihe Cossaletjo,
Cassaletje, zo zal fcocth bij ons engageerd
worde Belhamel aan een gering tooneol
dat zou liaar <10011 rijn want as j o daar
niet motdce, dan be-n je f-erlore en zo
geloove daar liever aan do duvel dan aan
j e fatsoen Schenk me nog maar gauw een
kop koffie in, Oasealetje, dan kan ik mie be
zwaren wegspoel e
Zij keek het .raam uit: „Daar wancLlo
onze Geongientjes wat kiek© de boere,
ja heuodh soo'n modicdlamo heb jullie nog
nooit zien, die ale cle kat om de brei op
één pootje ronddraai©Maar flink, heel
flink! Alleen moet ik mo vaak affrage:
„Zijn zo levend opcoet? Bij Belhamel en On
nut ach kernei riep zij uit, „die twee,
-daar pronk dk met al weet ik nog niet
precies wat er in Onnut zit."
In haar geliefd zwaluwnest zaten Belha
mel en Onnut heel alleen. Daar was het
bijna schemer donker o-p klaarlichten dag,
zóó ton volle had de wilde wingerd'zioh van
heb terrein meester gemaakt. Zware ran
ken vielen van boven neder en raakten bij
na het hoofd van de beide meisjes aan. En
die takken kropen langs den grond, slinger
den zioR begeorig ron-clom de wormstekige
tafel en vormden er een groen kleed over
hoon, bewoond door duizend kleino diertjes.
Het venster met het uitzicht op de Rijn
vlakte in de verte was er haast door be
dekt. Belhamel maakte luoht door met bei
de handen in de in elkaar verwarde blade
ren te grijpen.
„Mein kan merken, dat er kier niemand
anders meer 'kramt dan jij. Onnut", zei zo
tot, lia&r zuster; „jij laat alles maar loo-
p&n en groeien zooala het wil."
„Daarom heet ik dan ook Onnut", zei
dcao.
Belhamel trok Iiaar naar zich toe op
©en boomstronk: „O, kleintje, kleintje, het
loven is heerlijk, dat zeg ik je. En wat
et ook mag gebeuren ilk zou het hier niet
meer kunnen uithouden ontzettend, de
eone dag precies als de andere. Om veel te
ondervinden is men op do wereld emi
groote, wonderbare dingen te beleven
och, zulke wonderbare dingen."
Qnnut hing aan cle lippen van haar zus
ter: „Y©rtel, vertol je oogen zijn heel
anders, Belhamel je woab niet hoo heel
andera.
Een vuurrood© kleur overdekt© Belha
mel's gericht, zij hield haar zuster dien mond
dicht. Heb was alsof zij een inwenclig^n
strijd voerde, maar overwonnen werd.
„Grootmama mag er niets van weten, On
nut; Grootmama vindt, steeds en steeds
weer heeft ze het mij gezegd dat- ik niet
verliefd mag worden op een tooneelspeler
dat zou het grootst© ongeluk rijn van de
wereld
„Maar Grootmama heeft heb toch ook ge
daan", viel Onnut haar zuster in «de rede.
Dezo knikte en woelde met de punt -van
haar schoen in do bladeren op den grond.
„En ik wil ook niet", bracht zij er stoo-
teneï uit, „ik ben toch de oudste ik moet
voor Reebach zorgen. Ja-, dat wil ik. Maar
toch was het heerlijk verrukkelijk.
Zij haalde zwaar adem.
„Wat klopt je hart," fluisterde Onnut.
„Hij is als die berk daar ginds, zoo etank
©n zoo buigzaam," zei Belhamel jubelend,
.„zulk een groot, o, zoojn groot acteur.
Tweemaal hebben wij mlet elkaar gespeeld.
Hoe anders vos dat. zoo geheel anders.
Vroe.srer, bij al de Borneo's dacht ik
aan niets iik wist van niets
Een donker© blos steeg haar naar heb
voorhoofd. Het. was heel stil. Onnut zat
mét -gebogen hoofd. Zij dacht aan allo nog
onuitgesproken geheimen van haar zifter.
Heel zacht zei Belhamel
„Hij aal ook een gastrol vervullen aan
het hofilioaber.
„Weet Grootmama dat?"
„Neen."
„O, Belhamelriep Onnut uit.
„Waarom' roep je zoo hard?" vroeg d'o
oudero zust-er, „je kunt toch niet ©Jonken
ik aal Grootmama nooit bedroeven daar
geef ik je mijn woord op.
„Maar dan moet je haar.ook alles vertel
len-, Belhamel."
Dezo knikte.
Dat wou ze ook, zij deed er oprecht haar
best voor, toen ze weer met Grootmaana in
de stad teruggekeerd was. Maar altijd, als
Belhamel juist in stemming geweest was,
om haar menigte gedachten uit to spreken,
zei Grootmama, ©en wcord of uitte een op
merking, die liet jonge meisjo den mond
toesloot».
Op zekeren dag werd Grootmama een
kaartje binnengebracht.
„Aliens," las zij, „wie is dat? Do naam
komt me bekend fcor."
Daar merkte zij. dat Belhamel zich tever
geefs moeite gaf een woord uit te spreken.
De deur ging open en een elegant, slank
jongmensch trad do kamer binnen.
Nu herkende Grootmama hem dadelijk.
Zelfbewust en handig snelde hij op haar
toe met de woorden:
„Naar ik hoop de toekomsiige minnaar
van dezo edelachtbare residentie. Ik zal
hier als Romeo met uw kleindochter op»
treden."
„Heb jou dat Vete?" vroeg Mama Gross!
aan deze.
Belhamel sVeg de ooge-n neder.
Teen bekroop Grootmama een gevoel van
onuitsprekelijke smart. Doodsbleek zat zjj
op haar canapé ©n heb was haar een ©ogen
blik of de stemmen der bexle jonge men
sch en heel uit do verte kwamen.
En dezen, geheel vervuld mot zichzelf,
bemerkten niets van do verandering, dia
met Mama Grosri had plaats gegrepen.
Zij had dus den tijd om tot zichzelf to
komen. Onderzoekend gleed haar blik over
do eleganto verschijning van den jongen
man»
Heel jong was hij niet moer, zeker wel
in de dertig. Aangestoken tanden, dun haar,
een vale gelaatskleur 'bedorven
totaal bedorven. En daii dab tintelende,
stralende jonge schepseltje.
„Dab men sulk een kerel niefc van kanb
make mag," verhief zioli een stem in Groot
mama's binnenste.
Hij vertelde, dab hjj don Intendant zots-
even had wijs gemaakts dab hij van zeer.
goede familie was, en die mijnheer had hem
op zijn woord geloofd.
„Te belachelijk, heb gewichb. dab de men-1
schen aan de afkomst hechten! Ik heb toen.
collega, don zoon van een geheimraad 1
de grootste -vlegel, dien ik nog ooit ont*
moet heb daarom, hoe heerlyk om dto
menschen voor den gek te houden, iedereoa
wat anders wijs te maken,
(3£ord$ Vervolgd)!»