Anno 1913.
Uit de Omstreken.
No. -17409.
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 23 November.
Tweed© B3ad.
Sneven van eesn Leidenaar.
DLXXXVIH.
In vat voor toestand leven wij? „Wanneer
en let op de tegenstelling in een stad
als deze: eenerzijdswordt veel verteerd,
koffiehuizen, kroegen, openbare vermake
lijkheden zyn vol; anderzijds Worden voort
durend nieuwe cn dieper ingrijpende maat
regelen genomen van overheidswege om aan
joeconomisohe behoeften te gemoet te komen,
dan vraagt men zich af: in ^'at voor
toestand verkeeren wij?
Intusschen, Mijne Heeren, het uur is te
laat om daarop verder in te gaan."
Aldus de burgemeester van Den Haag, bij
do Algemceno Beschouwingen over de 'ge
meen fcebegricoting.En onze burgemeester
liceft bij do behandeling der begreoting
men kan dan zoowat over alles praten
een en ander itr denzelfden geest gezegd.
En 'men behoeft waarlijk geen burgemeester
ie.zijn, om een uitspraak van dien. aard te
doen. Het is opmerkelijk, om bij onze eigen
gemeente te büjven, hoeveel uitspanningen
en publieke vermakelijkheden er hier plaats
hebben. Do „Agenda van de Week" in dit
blad, vulde verleden Zaterdag ruim een halve
kolom. Ik weet wel, dat daarin ook verga
deringen en bijeenkomsten, die op genot
en vermaak geen betrekking hebben, ver
meld staan, maar de openbare vermakelijk
heden vormen toch een groot aandeel er in.
Zaterdagavond, Zondagavond, Maandagavond,
drie avonden achtereen dus, komedie in den
Schouwburg; Zondagavond te gelijk'een voor
stelling in do Stadsgehoorzaal; twee biosco
pen geven avond op avond uitvoeringen;
Vrijdagavond in den Schouwburg een opera.
Zondagavond weer een komedie: in de groote
Stadszaal ook komedie; in den Foyer, een
feestuitvoering van „Nut en Vermaak." Zoo
gaat het maar door, week nit, week in. ook
in kleinere inrichtingen. Er zou voor den
fiscus, als we een belasting op openharo
vermakelijkheden hadden, heel wat van te
halen zijn. Doch, dit daar gelaten, als men
daarnaast ziet, hoe eiken dag opnieuw haast
op maatregelen van overheidswege wordt
aangedrongen, om in de ©economische be
hoeften dor bevolking te voorzien en hoe
ook telkens weer nieuwe maatregelen,geno
men worden, inderdaad, dan zijn we geneigd
met den burgemeester d:u* Hofstad té vra
gen: in wejkuü toestand verkeeren wij?
Intusschen zou ik wel hebben gewenscht,
dat voor dezen burgemeester, wiens woord
onwillekeurig gezag heelt, het uur niet te
laat ware geweest om daarop eens een- ant
woord to geven, of er althans hot zijne van
te zeggen. "Want, er ligt toch altijd een
gioote tegenstrijdigheid in, dat men aan
den eenen kant voel geld, meer geld dan
anders althans, uitgeeft voor genot en ver
maak, terwijl .an den anderen kant de nood
zakelijkheid' aan do Overheid zich opdringt,
om in do nooden van een groot deel der
bevolking to voorzien.
Wat deze overheidspersoon in de Raads
zaal van Den Haag niet h;eft gedaan, wil
ik nu eens trachten te doen, n.!., Voor bo-
venaangel ar- ci? tegenstrijdigheid, die op
maat chapjc \jke wavrh u.'ing be.usb, oen
verklaring zoekén.
Iemand, die uit don aard van zijn betrek
king, veel in den Schouwburg moet zijn,
vél telde mij, dat er gaandeweg zich andere
gezichten verteonen. Groepen der bevolking
en personen óp zichzelf, die er vóór den
oorlog niet aan konden denken, orn zich
do weelde van het Schouwburgbezoek te
veroorloven, vindt men thans vrij geregeld
in loge en baigüoirc. Het is nu eenmaal
ecn vaak waar te nemen verschijnsel, dat
menschen, die d:or toevallige omstandighe
den in de ruimte komen to zitten, graag zich
vertoonen op plaatsen, waar te genieten valt.
Er is tijdens en door den oorlogstoestand,
ecu maatschappelijk overwicht van den pro
ducent opden verbruiker ontstaan, zooals
neg nimmer te voren. 'Dank zij de kooge
prijzen van Schier alle producten, uitge
voerd of niet, gaat het den producent bij
zonder goed, worden er grootere en kleinere
oorlogswinsten gemaakt. Doch voor de arbei
ders, niet werkzaam in de bedrijven, waar
grove winsten worden gemaakt, voor de
kleine ambtenaren, die met een beperkt sa
laris moeten rondkomen, en zelf3 voor de
kleine renteniers en gepepsionneerden, is
het in deze dure tijden moeilijk jondkomeo.
Voor hen zijn de ©economische noodmaatre
gelen een. dringend© noodzakelijkheid.
Ik geloof, dat men van (overheidswege de
productie en do producenten, om niet eens
te spreken van de vele anderen, die op min
of meer ongeoorloofde wyze, oorlogswinsten
maken, te veel den vrijen teugel heeft ge-,
laten. Gedane zaken nemen geen keer, laat
men echter alles in het werk stellen, om
do oeconomische nooden te koeren en de
winstmakers groot en klein er toe te bren
gen, dat Zij een deel van die winst offeren
aan de gemeenschap.
Als heel de natie wat moest ontberen,
was dat nog niet zoo erg, maar, dat naast
do ontbering van de grootste helft, de klein
st© helft der bevolking bet breed heeft en
het breed laat hangen, dat is wel erg. Het
is juisb deze tegenstelling dié onaangenaam
aandoet, en die een man als de Haagscho
burgemeester deed zuchten: in wat voor toe
stand leven we toch?
En wat i3 er overgebleven van den geest
van solidariteit, die in de natie over-
heerschend was, by den aanvang van heb
wereldconflict. Do oorlogsdemon heeft ook
in neutrale landen niet alleen de redelijko
oeconomische verhoudingen verbroken, hij
heeft tevens het egoïsme der menschen ge
voed en gekoesterd, op een wijze, die zich.
straks misschien reeds op kun zelf,-, doch
zeker op hun nageslacht zal wreken. Elke
onnatuurlijke groei, ook van geld en
goed, toch veroordeelt ten slotte zichzelf.
En de misère kon nog wel eens door de om
standigheden worden verhaast.
De toestand voor ons land is nog niet
zóó, dat Yvij er gerust op kunnen zijn. Esi
misschien zullen we, als de oorlog voort
duurt, ook al blijven we er buiten, op rant
soen worden gesteld. En hoe zal het na den
oorlog zijn? Een man als de oud-minister
Tieub, wiens oeconomisck inzicht wordt ge
roemd, is er allerminst gerust op.
Waar wrj dus staan te midden van moei
lijkheden, en voor een onzekere toekomst,
daar moeten we, meen ik, niet doen alsof
er geen wolkje aan de lucht was, en zeker
moeten zij, die van de ongunstige tijden pro-
fiteeren, daarvan niet genieten op een wijze,
die aan lichtzinnigheid grenst. Het ruim
verdiende of verkregen geld, kan op een
vcor hun zelf betore en voor hun mede-
menschen, nuttiger wijze worden besteed.
HOOFDDORP.
Op do gehouden naj aars veemarkt wa
ven aangevoerd£0 melkkoeien. Prijzen
van 200 a f 390. Handel stug.
OEGSTGEEST.
Nog steedswoedt de oorlog met on-
vemmncierdo bitterheid, dood en verderf
rondstrooiend. Nog stcods betrekken onze
soldaten de wacht aan al ouzo grenzen.
Nc-g steeds worden onze zonen uit hun hui
zen opgeroepen om Koningin en vaderland
to verdedigen, zoodra oen sohennencle band
zioli or naar uitstrekt.
Gelukkig, dat ik ook mag zeggen: Nog
steeds kloppen vele harten warm voor on
ze soldaten en matrozen.
Dat is dezer dagen ook in onze gemeente
weckr op ondubbelzinnige wijze gebleken.
Zoozuls aeker welbekend is, bestaat er in.ons
land oen Vcreeniging, welke zich ten doel
stelt aan onze militairen bij sommige
gelegenheden een feestgave te schenken.
Het n.s. Kerstfeest biedt daartoe een zeer
Goboono gelegenheid. Iloevclen tooh moe
ten de Kerstdagen op hun post, soms veraf
gelegen, doorbrengen in plaats van in hun
kalisdijken kring
Om nu nan die militairen het leven ge
durende die Kerstdagen eenigszins to ver
aangenamen, beeft zich ook een damesco
mité in -OegstgèeEt gevormd.
Dit comité heeft vo6r dat doel in Oogst
feest een .collecte gehouden, die, naar wij
vernamen de belangrijke som van ruim 53
gulden heeft opgebracht. Deze som zal als
gift uit Oegstgeest aan het comité „Leiden"
worden afgedragen.
Inzonderheid heeft een der dames zich
zeer verdienstelijk gemaakt. Nu mag een
correspoudent-vejS'laggever veel doen, doch
cle naam oener jonge dame, zóó maar in de
krant laten afdrukkendat. gaat toch
to ver. Daarom MejO. zal iik doen, wat
onze mannetjes zeer zeker zouden doen in
dien ze n kondten. Namens al onze militai
ren zog ik u hartelijk danjcgvoor hetgeen- gij
in de laatste dagen voor Son hebt gedaan.
WARMOND.
De alhier gehouden collecte voor do
roililtairen, speciaal voor grens- en kust
wacht, heeft opgebracht 22.95.
De Raad vergadert Dinsdagmorgen, te
tien uren.
KERKELIJKE BERICHTEN.
Oegstgeest. Ned.-Herv. Gem. Zon
dagmorgen te tien uren, cis. O. R. van
Lclyveld's avonds to halfzeven, ds. A. J.
Ruys.
R ij nsbu r g. Gbr. Gcrc-f. Gem. Zon dag-
morgen te halftieiï en 's avonds te vijf uren
docent P. J. M. de Bruin, van 's-Gravcn-
hage.
Voorschoten. Ned.-Herv. Gem. Zon-
degmorgen te tien uren, "brof. dr. H. \I van
Nes, van Leiden; 's avonds geen dienst-
Vo orho u t. Ned.-Herv. Gem. Zondag
namiddag te twee uren, ds. L. W. O. Flee
ring, van Noordwijk-aan-Zce.
ALPHEN.
Gemeen tcraad.
Voorzatterde burgemeester.
Afwezig met kennisgeving de hoer Boot.
Ingekomen stukken.
Een missive van God. Staten, inhouden
de hun goedkeuring over eenige genomen
Raadsbesluiten betreffende de ge-ldüeenin-
gen cn eenige al- en overschrijvingen,
Ecn schrijven van Aarlanderveen, dat teb
commissieloden van het gas- en electriciteit
bedrijf zijn benoemd dc hoeren Van Muis
winkel en Van Dam.
Medegedeeld wordt, dat het water tbr
h oo f ddrukbronwaterl ekling scheikundig
goed en bacteriologisch uitstekend is bevon
den.
0ok wordt bekend gemaakt, dat de dem
ping van de sloot in cieT Stationstraat pu
bliek is aa nbesteed en gegund aan S. de Jeu
voor 2£)3S.
Proc-.s-verbaal van kasopname. Boeken en
kas zijn in - orde bevonden. In kas was
ƒ1859.541.
Dankbetuiging der ambtenaren voor, de
dhurtctoeslag over 1916.
Komt ter behandeling
Adres van de plaatselijke afdeeling van
den Bond van Ned. Onderwijzers exver her
ziening der j aarweddenregoling van het
onderwijzend personeel der O L. school,
met meuledoeling van B. en W., dat zij reeds
uit eigen beweging de jaarwecl'den-veihoo-
ging op de begrooting van 1917 gebracht
hebben.
Adres van dezelfde afdeeling, houdende
verzoek om toekenning van oen duurtetoc-
clag aan het onderwijzend personeel der
O. L. school over 1916 met voorstel van het
Dag. Bestuur in meerderheid om allen een
duurtetooalag te geven van 50, terwijl wet
houder Herngreen dat wil geven aan hen,
c&ü minder verdienen dan ƒ1000.
Heb voorstel van het Dag. Bestüur'in
meerderheid .wordt in stemming gebracht en
aangenomen met 8 tegen -2 stemmen.
Togen de heeren Herngreen en Spreij.
Voorstel van B. en W. met betrekking
tot dJ© bezoldiging van den gemeentelijken
klokkenist. Het voorstel is om hem voor
6 jaar ƒ10 jaarlijks toe te kennen.
Dit wordt goedgekeurd.
Verzoek om ontslag van den brugophaler
aan de Hofbrug en benoeming van diens op-
volgons. Hèmsbergen heeft in een schrijven
c?en Raad medegedeeld, dat hij zijn zaak
heeft overgedaan aan Slingerland. Daarom
vraagt hij ontslag als brugophaler en be
veelt tevens zijn opvolger mede als zooda
nig aan. De Raad verleent Hemsbergen eer
vol ontslag, doch benoemt als brugophaler
in diens plaats O. Bauer.
Vaststelling gemecntc-bcgrootirig dienst
1917, met bijböhoomende begroetingen der
gemeente-bedrijven en der gezondheidscom
missie.
Bij de algemeene beschouwing zegt do
heer Spreij, dat hij met bezorgdheid kermis
heeft genomen van de groot© toeneming
der uitgaven -van de gemeente. Er is niet
ééno afdeeling in do uitgaven, of zij as hoo-
ger en hocger geraamd De algemeene
druk, veroorzaakt door den ernst der tïj-
dten, geeft sommigen, in hun bedrijf wel
voordeel, doch het grootste deel ondier-
vindt ernstig nadeel, zooclat hij niet kan na
laten met klem op beperking van niet di
rect noodzakelijke uitgaven voor de ge
meente, aan te dringen. Reeds meermalen
heeft hij gewezen op d'e gevolgen van den
oorlog op allerlei gebied, zoodat zuinig be
heer der gemeentezaken nooöiig is, maar B.
en W. en de meerderheid in den Raad oor
deelden anders. Jukt door werkverschaf
fing en uitvoering van gemeentewerken, die
gereedelijk wachten kunnen, moest ©b druk
verlicht worden, dit getuigt ook nog weer
de gelden benoodigd voor de demping der
sloot in de Stationstraat. En alles moet
tooh betaald worden. Ook de toekomstige
verecniging der drie gemeenten heeft bij
sommige heeren eenige haast bijgebracht tot
uitroei ing van gomeentewerken. Do" finan-
oieele gevolgen in dc gemeente-huishouding
doen zich nu ook ernstig gevoelen.
Ten eerste in tekorten van de vorige
dienstjaren der gemeente. Vooral de min
dere opbrengst der gomeejite-bocUrijvenook
weer verocrzacokb door ds duurte van aan-
scihaffi o gsben oocli gcöhedtarr, verdier verhoo-
ging van salarissen der lagere gemeente
ambtenaren, tijdelijke aanvuling van secre
tarie-personeel en duurte- co arbeidstoe-
olag, allerwegen. Hierb'j kc-nit don de
uitvoering van gemeen tewerk en. Enkel de
verlichting vraagt nu f2100 meer dan in
1914 tc/en f 29*00, nu begroot op 5000. Ook
de ingrijpende veihcoging der salarissen
van de. hooger© ambtenaren, te zanten, in
clusief den tij del ijken ambtenaar, 30S5. Dit
alles werkt mede tot geduchte opvoering
dor uitgaven, benevens do uitgaven 1/10
diklributiowcfc zoocKfc de uitgaven zoo toe
nemen, dat met een boo ge r Jieffingseijfer
van circa 300.000 heb heffougspercentage
van 1 3/8 tot 3 pCt. meet wordein cpge-
vo r.l zoedlat hij meent dat neet meerderen
ernst de gemeente huishouding meet wor
den onder handen genomen, inzonderhild
benirragmg. Ook do Keren Los en Heni-
grecn spreken over dc hc-cwo begi'ooting.
Nu wordt de bevsrooting n i-t.:kelegewijze be
handeld. VerscÜmllende posten zooals ver
lichting, vêrhooging der jaarwedden enz.
worden Verminderd zoodot zij wordt vast
gesteld met tie eindcijfers 91255 28 gewone
inkomsten en uitgaven cn ƒ13,826.171 bui-
tenrowono inkomsten en uitgaven.
Voorstel van B. en W. tot wijziging vati
de suceeasievel ij'k gen omen beslui ben tot
liet aangaan van gel dl omringen. Het voor
stel is één geldloening aan te gaan vam
ƒ150,000 tegen 4 pOt. van de firma Sprang
en Dekker, te Amsterdom. 2k»nder hoofde
lijke stemming wordt düt goedgekeurd.
Voorstel van B. en W. tot wijziging van
<3c verordening op de heffing van eon hoof-
de lijken Omslag. Heb voorstel is om in
pldats van ƒ400, ƒ:450 als onbelastbaar af
to trekken en voor elk kind 25. Om dih
nog eens Dader goed te overwegen, wordt
dit punt verdaagd tot een vólgende zitting,
Adres van de plaatselijke afdeelingen van
dJ© S. D. A. P. en den Bestuurdierabond om
beschikbaarstelling van ookes ten behoove
van on- en minvermogenden, met voorste)
van B. cn W. onr de" cokes aan hen, die min
der dan 1000 inkomen hebben, beschikbaar
te stellen tegen 76 cents per H.L. afgehaald
aan de fabriek.'
AJzoo wordt besloten.
Ontslagaanvrage van K. J. van dér Wel
als onderwijzer aam. die O. L. school, raeb
voorstel van B. en W. hem dit tegen 1 Jan,
-1917 eervol te geven. Dit wordt goedgo
keu rd.
Mededeeling van B. en W. met betrek»
king tafc dc demping der sloot langs de Sta
tionstraat, De Voorz. deelt mede, dat d'e
heeren -Van Tol en Van Renen eerst niet
- te vinden waren tot bijdrage in de kosten
dor demping van de sloot. Thans heeft do
laatste betaald en zal de eerste het bedrag
betalen in 8 jaa/rlijfksebe termijnen van 25.
Bezwaarsehriften van J. Gesman inzak©
zijn aanslag in het straatgeld over 1916. Hij
zegt daarin, dab hij ƒ17.60 straatgeld moet
betalen,, do-oh het stuik grond, dat voor zijn
huis ligt is van den heer Tolk, zoodat adres
sant meent maar 5.60 in de belasting te
moeten betalen. B. en W. willen hierop
ccih'ter niet ingaan. Verseliélleneïe raadsle
den zijn het er niet mede eens.
De voorz. zegt, dat dan wel meer menschen
hun grond voor de woning kunnen verkoo-
pen cm van de sbraatbelasting af te zijn.
Bii het in stemming brengen van het voor
stel van B. en W. staken óe .stemmen meö
5 tegen 5, zoodat uit punt verdaagd wordt.
Tegen waren de heeren- Spreij, Smit, Va-o
Leeuwen, Los en Van der Linden.
Soli rij ven van het Comité ter bevorde»
rung "van geno&skunclag ondevzoek voor het
huwelijk over verspreiding van een door
hem uitgegeven boekje, met voorstel van
B. en W. o;n liierop niet in ie gaan. AlzoO
wore'ft besloten. V ijziging besrrooting dienst
1916. Eenige af- cn overschrijvingen word-en
zonder hoofdelijke stomening goedgekeurd.
Bij de rondvraag verzoekt cle heer v. cL
Lin den verbetering in cle st-raatverlichting
Do vooÉaitter zegt. dat bezuinigd moet wor-
ihu, doch in overleg mat den direct-cur der
gao.aibriek" aal gebracht .worden, de lan
taarns cm dc ander te laten branden. De
lieer Spreij verzoekt des "Yvctasrs en Zon
dagsavonds bij cle hulpkerk eb lantaarns te
deeai brandenOok hierin za«l getracht wor-
tl.m te A-corzien.
Hierna el uit de Voorz. de
vergaeermg.
De Oisitschsrs irs België.
k
Vo o v m i lï t a i r e n arbeid.
TVe meldden reeds, dat er in België trei
nen met burgers zijn opgemerkt, rijdend
naar het Zuiden, dus in de richting vac
Frankrijk. De bestemming van'de gedepor
teerden blijft onbekend, ook voor familie#
leden, wat wel wijst op 't onmenschelijkg
karakter van deze wegvoeringen* Eindelijk
is iets vernomen over die geheimzinnigheid.
Eenige Gentsche gedeporteerden zijn er in
geslaagd te vluchten.
Zij waren nift v el anderen, die hardnek
kig geweigerd hadien een arbeidscontract
voor de Boitschers tc onderteekenen, naar
Ncord-Frankrrjk gestuurd dicht achter de
linie van de Somma, om loopgraven aan te
leggen en prikkeldraadversperringen te span-»
Beu v3i* «fa» a 3 st©r.
..Uit hot Daitech van
ERNEST GAUBERT.
Eon nieuwe ster Avas er aan do variété-
hemel verschenen. Onder do bijvalsbetui
gingen waren die A-an Christian Eavier, den
bokondcQ Purijsehcn journalist, den luid
ruchtigste. Hij hat) verrukt geglimlacht.
Toc-n wij hem naar de redon zijner opge-
Arond.Cnheid vroegen, vertelde hij, na de
voorstelling, ons het volgende
„Mijn vriend Delaigle hoeft zich, zooals
u weet een pracht-auto aangeschaft. Met
dat ding hebben wij den lieelen zomer
■dwars door Provence gejaagd. Delaigle is
'n uitstekend chauffeur. In die beiclc maan-
cLn hebben wij zelfs geen armzalig honde-
beest overreden.
Op een regenaohtigen Septemberdag na?
men wij do route naar Veziers, Heb was
hondenweerals oen dicht gordijn was om
'ons de- fijDe motregenhet begon vroeg'
duister te worden V/ij konden geen vaartje
zetten, daar ons licht niet uitermate sterk
was. Wij reden ongeveer vijftien kilometer
per uur, toen Avij, bij ecn bocht oener straat
dlie zich tot overmaat' ook nog vernauwde,
plotseling vóór oils clo booinen van een ge
sloten overweg ontdekten. Delaigle rcmcV
tevergeefs tevergeefs verbrak hij het eön-
taetde aanri jding kon niet. meer gestuit
worden, een botsing volgde.-
Op het, kabaal kwam dc verschrokken
baanwachter es aangeJoopcn. Zij stelde ons
vp-or den beschadigden auto in haar schuur
onder te brengen, en deelde ons op onze
informaties mede, dat het naasbbygëlcgen
-dorp 10 kilometer verder lag." Wat to doen?
Wij v. aren moe cn hongerig. Op ons aan
dringen or zij niet een enkel logies in dc
nabijheid wist, zei de vrouw na cenig na?
dei A on cn mot aarzeling
„Heb „Huis met de Kransen" is niet zeer
ver hier vamdaanmaar u zult er niet
ontvangen worden".
„Dat zullen wij eens zienHoe gaat do
Avog er heen V' vroeg mijn vriend.
^Yoiffb u niaarjdit voetpad, liet huis ligt
achter dezen heuvel. Maar ik herbaal u,
n zult er niet. ontvangen voorden!"
„Goed, goed! Wij zullen eens zien!" her
haald© Delaigle en bemoedigd sloeg hij den
aangeduid en weg in. Ik volgde hem op den
voet-, Eonjgo minuten later dook voor ons
op een dichte, volgcgroeide haag, waar
achter, bij een opening een groot raas vief
huis zichtbaar werd, waarvan alle blinden
gesloten Avaren en dat als in nachtrust weg
gezonken scheen. Delaigle haalde zijn clec-
trische. zaklantaarn voor cfën dag cn be
lichtte er meo den \roorgevel, trachtend den
hoofdingang to vinden. Wij traden nu. na-
derbij, doch konden geen huisbel vinden;
Met onze stekken sloegen wij op do deur.
Eindelijk, na eenige minuten A'an afwachten
hoorden wij een deur openen en een stem
roepen
„Wie is daar? Wat wilt u?"
„Mijn naam is Dela.iglo", riep mijn
vriend terug, „en men kent mij hier in de
omgeving heel goed. Ik ben hier in gozeï-
I schap van mijn vriend, do lieer Fanners,
een Parijschen journalist. Door ©cn auto-
ongeluk kunnen wij liet naaste diorp niet
meer bereiken cn Avillen zoo heel graag
j een onderdak voor één nacht cn wat 'eten,
want wo sterven van honger."
Het raam sloot zich, zonder dat er oen
beslist antwoord was gevolgd. Ontstemd en
teleurgesteld besloten wij na eenig wach
ten maar heen te gaan, teen er in de
J groots voordeur een klein schuifj© werd
vcrsohoA'cn, Avnarcbor licht uitstraalde.
Men sohccn ons eerst eens even to willen
opnemenhet examen soliecn te onzen gun
ste uit te. A'allen, want kort daarop Avord
opengedaan on werden wij in een ruim
salon binnengevoerd, dat nauwelijks vol
doende door ecn groote, drieannigo kaar
senkandelaar belicht werd.
Daar stonden wij nu, onzo aclem bijna
1 emmerd door <Fo eigen aardigo, dikke
lucht A-an woonvertrekken, welke langen
rijd ongebruikt, stonden. Na ongeveer ecu
halfuur openden zich plotseling de heide
schuifdeuren vim een hcl-verliohte -eetzaal.
Een knecht verzocht ons om aan een tafel
plaats te nemen die rijkelijk voorzien was
van zilveren on kristallen voorwerpen.
.„Maar dat lijkt hier wel oen tooverpa-
leis?" fluisterde ik zacht en verwonderd.
„Het laatste romantische toevluchts
oord", antwoordde mijn vriend mij terug.
Hoewel het 'maal uitehiitecod uit keu do
schotels bestond, smaakte het ons. uitge-
bongerden, ais een .volmaakt diner. Handig
cn zwijgend vuldo de. knecht onzo "glazen
met vele. kostelijke wijnen.
Nadat Avij vereterkt Waren, vroegen wij
den Icncoht naar den gastheer,
j „Kunnen wij uw meester spreken, om
j hem onzen dank te betuigen?"
Hij antwoordde niet, boog slechte en
verliet do zaal.
Toen hij terugkeerde, bracht hij op een
zilveren blaadje een visitekaartje, waarop
de volgend o1 regelen
„Ik kan do gTens niet overschrijden, die
ik mijzclven getrokken heb. Ik dank u, dat
gij aan dc gastvrouAV gedacht hebt en zend
u mijn beleefde groeten.
C.
„Wat een geheimzinnig oord!" mompel
de mijn vriend. En zich opnieuw wendend
tot den bcdiepdo, zei liij
„Dus gij wilt uw meesteres nog wel ten
zeerste clanken voor haar gastvrijheid
De dienaar boog, nam daarop oen kande
laber tor hand cn leidde ons» naar onze
aan elkaar grenzende slaapvertrekken. Ik
hoorde Avelclra, hoe Delaigle als een blok
lood op zijn bed neerviel en, aan zijn ge
regeld sm.»rken, dat do slaap hem direct to
pakken lia-d
Het wonderbaarlijke, mysterioazel dez;-r
omgeving, waar ook reeds de baanwachter:s
met een paar woorden van had gewaagd,
verontrustte mij echter. Ik kon (ion sla p
niet vatten, kon liet niet langer in mijn
bed uithouden. Ik st nd op, het was nog
niet .laat. nauwelijks tien uur. Ik l:ep de
ka roer nifc, naar «le eetzaal terug, om naar
oen verloren zakdoek fce zoeken, en om mij
tevens nog' aan een verlrisschenden 'drenk'
te laven.
Doch wat ik toen aanschouwde, deel-my
o)i der. drempel van tie; eetzaal roerloos
stilstaan.
Een jong meisje van vijftien jaren onge
veer, in licht peignoirtje. hield toezicht over
twee bedienden, die het kostbare servies
en zilver in een groote kast wegborgen.
Sierlijk en te gelijk broos, als een klein
Tanagra- of Sèvres-beeldje. be azj d.en
raadselachtigen en onbevangen glimlach,
dien. wij wel eens zien bij onze .actrices,
waarin maagdelijkheid gepaard gaat aan de
geslepenheid der courtisane. Haar lange
wimpers dekten den vurigen, genialen bik
der oogen; haar teint, lmr huid bezat de
matte" kleur van edel majolika. en haar
lippen schenen te bloeien in voahtigén
glans.- Het is mij niet mogelijk onder woor
den te brengen den indruk, dien de schoon
heid van dit kind bij mij opwekte; een
schoonheid trouwens, dio mij echter
naar ik geloofde niet onbekend voor
kwam; Ergens winrschijnliyk in een of
ander museum bad ik dit vcomamo
voorkomen, deze houding, deze lippen, deze
gebarenaanschouwd.
Toen- Zij zich toevallig omdraaide en mij
ontdekte, uitte zij- onwillekeurig een kbin-:n
kreet. In dö ópenstann lo deur van het aan
grenzende vertrek verscheen ecn andere
dame, van ongeveer-veertig jaren, dis, hoe
wel zooveel ouder, toch dezelfde trekken,
dezelfde, charme bezat, als het bekoorlijke
jonge meisje. Tóen zij mij gewaar werd,
maakte zij even een b weging, als wilde zij
zich terugtrekken; doch zij begreep,dat het
daarvoor .te laat was. Met een vriendelijk
gezicht trad zij op mij toe.
„Wees hartelijk welkom, mene-r Favier!"
begon zij; „ik heb u direct herkend, maar
u scliijnt mij vergeten te z'jn! Het was vóór
zes jaren, dat ik u gezien hob; u was toen
in het begin van uw letterkundige loop
baan en u werdt mij door een bekenden
uilgever in een der gezochte variété's van
Montmart© in mijn loge gepresenteerd.
Coelia Centini liee 't niet vergeten met welk
enthusiasmo u sprak over deze zuidelijke
streken.
In dien tjjd reöds dróóg tk de plannen
met me rond. om me uit heb openbare leven
terug to trekken. Mijn schoonheid, ik ont
veinsde het mij niet. geleek op da roos,
die door de eerste herfst?!.rmen bedreigd
v.-crd. Ik koesteruö het voorn men. om mijn
looplaan spoedig vaarwel te zeggen. Ik kon
d© gedachte niet verdragen, dat ik zou ver
welken, ten aanschouwe de; velen, die mij
steeds vereerd hadden, dat mijn. lichcaor
zienderocgen minderwaardig zou worden,
Ik wilde mij in de eenzaamheid terugtrek
ken, op ditafgelegen landgoed, waar ik
niemand zou ontvangen, met uitzondering
van een enkelen vriend, die af en toa
ons komt bezoeken. Uit „de wereld" ben ik
verdwenen, om in de herinnering van de
velen, die mij gekend en vereerd- hebben,
een beeld na te laten van 'de „mooie"
vrouw, noch verouderd, noch verwelkt
tot 'den dag, waarin ik zal worden weder
geboren in haar, mijn dochter, die mij zul
opvolgen
En terwijl zij met een bevallig gebaar een
kandelaber opnam, belichtte zij een groot
schilderij, dat ik niet direct liad opgemerkt
en waarin ik de greote toonee!speelster
Coelia Centini herkende, wier trekken, bij
na nog yblnmkter, nog aantrekkelijker her*
vonden werden' in het uiterlijk van het
lachende jongemeisje naast inii, dat nieuws--
gierig mij stond op te' nemen.
Ik stond sprakeloos, ik was getroffen 'door
den trots, do zelfbewustheid en de fijnge
voeligheid dezer vrouw, welke haar er toe
gebracht hadden haar naderenden physie-
ken achteruitgang aan andoren te verber
gen. Zij had er de voorkeur aan gegeven,-
hot tooneel vaarwel te zeggen, ver-weg te
vluchten van het haar zoo dierbare maat
schappelijke leven, ton einde aan haar ver*
cerders Tde illusie barer onvergankelijke
charme na te laten, de herinnering aan een
glinsterende ster, die vrijwillig achter der
nevel schuil gaat, om dan al9 de Phoeniv
uit do asch opnieuw omhoog to rijzen, heeiv
lijker, jeugdiger'dan ooit te voren
En w eet u," aldus besloot Favier
zijn verbaal, „dat beeldige' persoontje, da#
wij zooeven toejuichten, is hetzelfde jonge»
meisje, dat ik in het „Huis met de Kran^en^
gezien heb'.... op dien regennchtigen Sep-*
temberavond Ja, de romans, ik zou'
haast zeggen, de wonderen zijn de wereld
niet uit. En de sprookjes evenmin. Pelaig'<5
cn ik hebben, het ondervondenI"-
