Nederland en de Oorlog.
Wo. 17372.
LE3DSCH DAGBLAD, Vrijdag 13 October.
Tweede Blad.
Anno 1916.
Reohtzaken.
Ingezonden.
FEUILLETON,
Purper en Fijn Linnen.
Hoe de „Blommcrsdijk'' getorpedeerd
>vcrd.
De bemanning van de ..Blorr.iiiersdijk"
kwam JVoensdagayond te New-York aan en
werd ondergebracht in het zeelieden-insti
tuut, in afwachting van hun terugkeer naar
Holland per eerste gelegenheid.
De „Tel.--correspondent aldaar deelt het
volgende mede:
Ik ontmoette den kapitein, en de officie
ren, 'terwijl zij in hot Hoboken-hobel' di
neerden. Zij waren klaarblijkelijk zeer ver
langend het verhaal van hun wederwaardig
heden te doen, maar zij verklaarden dat
hun verboden was door de Maatschappij
ook maar iets los te laten.
Willem van Doorn, de directeur van de
HollandAmerika-Lijn, met wie ik een on
derhoud had, zeide, dat hij op principieel©
'gronden niet kon toestaan, d&t eenig lid
Van de bemanning der „BlommerSdijk" werd
uitgehoord, anders dan van officieel© zijde.
De geheele 'geschiedenis is, vervolgde hij,
opgevat 'eenvoudig als 'een daad op zich
zélf van den duikbootcommandanb, niet be
grijpelijk.
De onderzeeër loste om 5 uur 's avonds
een waarschuwingsschot op de „Blommers-
-dijk" en vijf minuten later roeide de' eerste
officier Johannes Klassen naar den onder
zeeër toe. Hij liet allo scheepspapieren aan
'den commandant van de duikboot zien, die
hem vrienaelijk len antwoord gaf: „Wg zul
len uw schip t zinken brengen en geven
u 25 minuten om do bemanning in de boo
ten te laten.". De officier Klaissen vestigde
er de aandacht van den duikboot-kapitein
op, dat de „Blomm'orsdijk." een neutraal
schip was, varende van een Amerikannsche
naar een Noderlandsche haven, met een
dading, geconsigneerd aan de Nederlandsche
rogeerïng. „Mijn instructies schrijven mij
voor," antwoordde de Duitsche kapitein, „om
r.v schip tot zinken te brengen." En verder
.i hij niets.
Ca eerste-offic|>r Klassen ging n ar do
„Blommersdijk" terug en kort daarop werd
de bemanning van het schip overgenomen
door den Amerikaonschen torpedojager
„Benharvk
De Duitschers plaatsten twee bommeo ia
het voorste ruim van de ,,Blommer ril.jY',
maat daardoor kon men liet schip niet tot
zinken brengen. Om 8 uur in don avcn-1 werd
hri schip klaarblijkelijk gotorpeloerd, want
m. n hoordé een luide ontploffing en bnkolo
minuten later zank het schip. D:ar het
donker was, kunnen wij niet mot zekerheid
zeggen of l- .t schip getorpedeerd werd,
maar ce c :.m:nandaut van de „Bonham" rap
porteert, dat h'; het kaxalcteristieke gelald
van een t:- lo gohoord "'hoeft on d arr.a
üo „Blomn.erslijk" -zag zinken."
Het sciiip had een waarde van ongeveer
"anderhalf mïllicen dollar, terwijl de lading
oen waarde van pl.m. een half millioeïi ver
tegenwoordigde.
De lading bestand voor 95 pCfc, uit graan
en ..voor 5 pCt. uit automobiel-onderdeo'cn,
geconsigneerd aan dé N. O. T.
Men'saint uit Berlijn aan de „N. R. Ct.":
Van bevoegde marine-rijd!© ben ik go
machtige! te verklaren, dat dé duikboot
kapitein „nooit de bewusbei m'ededooung
(dat alleschepen, die eem Engelsch'o ha
ren moesten aandoen, in don grond gé-
boord zouden worden. Red.) of een der
gelijke mededecling aan den kapitein van
4e „Blommersdtfk" gedaan kan hebban."
Do redactie van genoemd blad toekent
hierbij aan:
Deze tegenspraak gaat in dezen vorm let
terlijk genomen verder, dan bedoeld kan
zijn, en verantwoord worden kan. „Nooit
'de bewuste mcd-edeoling kan habbcn ge
daan". De inededeeling (een hele-i door de
'directie van de HollandAmerika-Lijn van
liaar kantoor te New-York ontvangen tele
gram heeft het opnieuw bevestigd) is go-
daan: „Ho said all ships sailing via Eng
land would bo sunk" aldus luidt het
iii het telegram.
De „bevoegde marine-zijde" zal dus raeb
naar tegenspraak aan onzen correspondent
bedoeld hebben, dat de kapitein van de
U-boot met zijn mededeeling aan dén kapi
tein van de „Blommeradijk" zijn instructie
heeft overtreden,dé mededeeling dus niet
overeenkomstig zjjn instructie „kan hebben
gedaan".
Dit is trouwens ook het eenige, wat nien
op het oogenblik to "Berlijn met zekerheid
kan weten.
Intusschen, heb dementi van de „bevoeg-
de marine-zrjde" heeft, al kan hét in den
vorm, waarin het gegeven -is, niet letterlijk
worden opgenomen, groote waarde, omdat
er uit afgeleid worden mag, dat ook Ber
lijn de torpedeering van een schip, uitslui-
i tend op grond, dat het oen Engelsche h>
ven moet 'aandoen, niet rechtmatig acht,
en daartoe dam ook geen instructies heeft
gegeven.
Boor honger gedreven.
In het nabij Zeven: ar gelegen EI ten zwer
ven de laatste dagen honderden vrouwen
en kinderen rond, om Hollandsche smok
kelaars op to wachten en van hen vet, spek,
enz. te koépen. .Van heinde en ver komen
deze uitgehongerde meiischen m t troepjes
tegelijk ep onzo grens afzakken. Deze week
zgn er van hen eenige honderden dcor de
gendarmen mot geive'd terugg. z ndsn, sars-
deels daar zij de voorschriften der Z. E. S.
ontduiken, anderzijds ook, omd t men ver
bloemen wil, welk een ellen le ia de Duit
sche steden geleden wordt.-
.Van de teruggestuurJen loopt nog een
groot aantal tusschen Elten en Emmerik
rond, om 's nachts langs binnenwegen or.s
gebied te betreden. Zooa'.s eénigen hunner
zich uitlieten is het enkel do hanger, die
1 hen tot dezen voor hen harden maatregel
drijft. Onder de meiischen bevinden zich
j vrouwen van nc-tfcen huize.
In de buurt van het grensplaats;© 's-Heé-
renberg, zijn dria jonge Duitsobers van 18,
I 17 en 16 jaar over de grens komen loopen.
Zoo ze vertelden waren ze „Schlösser"
i van beroep erf wilden per trein naar Am
sterdam reizen, om daar aan den kost to
komen. Ze beweerden louter van honger
te zijn weggeloopen, hel.oen, naar .gemeld'
wordt, aan de~ stumper:- ook wol wo3 te zien.
Smokkelarij.
Aan de grenzen bij Smceiinaos had. men
do volgende list bedacht. Een groote partij
j band log in de nabijheid der grens, tus-
I sohen ccnlge struiken verborgen, dook het
I passccren der „streep" en der draadver-
j spening leverde nog ah eenige bezwaren
op. Eindelijk wist men door een touwtje,
dat, gebonden aan een steen, over de ver-
I sperring werd geworpen verbinding te krjj-
gon. Toen was de zaak direct in orde. Aan
de andere zijde begon men- nu te trekken
en-zoneter dat iemand uit zijn schuilplaats
behoefde te komen, aou op die wijze in één
nacikt een 20.000 M. band over de grenzen
zijn getrokken. Vlaik bij de grens zat
i iemand met een schaar verscholen. De. man
had zich netjes ingegraven en zijn obser-
t' vatiepost heel modern met wat stroo en
j ba/kken bc l.t. Als er onraad kwam, moest
j hij den d.u 1 subiet doorknippen.
De gever. n sporen duiden aan, dat die
j „overtrek;. k' aJ dikwijls heeft gefunc-
I tionneerd
Bij S-itlard gaat men steeds voort met
smokkelen. Deze week werden daar, be
halve een 47 zakken vol smokkelwaren,
welke in beslag genomen waren, nog een
15 koeien uit Jabeek aangebracht, die
daar werden aangehouden.
De vorige weqk werden 45 zakken met
allerhande goederen naar het depöt ge
bracht. doch wat allemaal do grenzen
overgebracht wordt, grenst aan het onge
looflijke. Eeele benden van 4P50 en soms
60 man (waaronder ook vroWen), trek
ken 's nachts door de stad, beladen met
allerlei levensmiddelen, en meesta-l gelukt
het hun de grenzen over bo komen. Nu en
dan worden enkelen gesnapt, doch de groo
te hoop weet veilig de streep te passeeren.
De molk voorziening.
Ter aanvulling van de meljcvoorraden
in de groote steden zijn uitgebreide maat
regelen genomen. Dagelijks zal ten behoe
ve van de melkvoorziening van Amsterdam
en de Zaanstreek, een trein 50.000 L. regce-
ringsmclk uit Friesland aanbrengenbin
nen enkele dagen volgt een overeenkomsti
ge maatregel ten aanzien van eenige groo
te gemeenten in Zuid-Holland. Uit Over-
ijscl zal dan dagelijks ongeveer 30.0U0 L.
worden aangevoerd. Bovendien wordt door
de Yereeniging van Fabrieken van Gecon
denseerde Melk thans per dag in verschil
lende plaatsen omstreeks 100.000 L. gele
verd.
Ten slotte-worden- ook van particuliere
zijde pogingen in het werk gesteld, melk
uit Friesland te laten komenDe boterfa-
brièken maken óp dit oogenblik ongeveer
.9 cent voor hun melk, zoodat het de moeite
loont, "doze melk aan te koopen 'War de
consumptie.
De melk, die zulk een lange reis moet
maken teneinde aan haar bestemming te
geraken^ wordt er intusschen niet beter
op. Slechts wanneer het allernieuwste wa-
genmateriaal gebruikt wordt, is- dé kans,
dat de melk in behoorlijken, toestand 'aan
komt, groot.
Inbeslagneming van klciaardappelen.
Door de politie te Zeist zijn bij een 8-tal
handelaren verschillende hoeveelheden klei-
aardappelen in beslag genomen, terwijl van
een en ander procesverbaal werd opge
maakt naar aanleiding van de beschikking
van den minister van Landbouw, in ver
band met art. 1 der Distributicwet.
Kamerleden in Commissies.
Naar de ,,Ned." verneemt, is het Ka
merlid Smeengc benoemd lot voorzitter
van dé Bij!-;;commissie belast, met. het af
geven van oonsentc-n vóór uitvoer van vee
en vleosck.
Belgische kinderen.
Vo;r het huisrestüiweoniitö te Leidea rijn
te EijSden, onder leiding van mevrouw |Vil-
>rs, uit Luik, honderd Belgische kinderen
uit het Walenland aangekomen. Br arjn velel
ÜWakke kinderen bij.
Nederlandsche ambulance in Rusland.
Dr. M. C. A. Brileveld, gewezen leider
der Nederlandsche ambulance in Rusland, is
over Haparanda, Stockholm en Rotterdam, te
Haarlem teruggekeerd. Hij is 2eer voldaan
over zijn verblrji to Petrograd. Do ambulance*
heeft gelegenheid gevonden flink te kunnen
arbeiden; voortdurend waren er een 80 bed-
'den bezet van de 100, die beschikbaar zgn.
Dr. Bijleveld heeft te Stockholm dr. j\Vie
derhold ontmoet, toen deze als zrjn ppvolger
als chef der ambulance naar Petrograd on
derweg was.
De klompenindustrie.
Er is in Gelderland plotseling een daling
gekomen in den prij3 aer klompen, na bet
bekende uitvoerverbod. De loonen zullen dien
tengevolge moeten -worden verlaagd. Het
aantal klompenmakerijen is in den laatstleu
tijd sterk toegenomen.
De Zomertijd.
In antwoord opt een vraag van den com
missaris der koh.ngia over de oeconomiselië
en geldelijke gevolgen, welke do vervroe
ging van den wettelijken tijd beeft gehad,
besloot do Kamer van Koophandel en IV
briekeo te Groningen te berichten, dat in
het algemeen gezegd mag worden, dat d©
maatregel gunstig is ontvangen en geen
aanleiding heeft gegeven tot belangrijke
Stoornissen.
Deserteurs vrijgelaten.
Te Bergen zijn gistermiddag een 15-tal
deserteurs uit het internêefingskampl ont
slagen. Zg waren naar het interneeriags-
kamp gebracht, omdat 2g gedeeltelijk of go-
heel in militaire kleeding op ons gebied wa
ren gekomen.
Beter naar Duiteckland.
De minister van Landbouw heeft b p Ad,
dat do uitvoer van boter naar Duitscldand,
met ingang van 15 October, aljeen gal ge
schieden per spoor langs de kantoren Nieu-
wesc-hans, Enschedé, Oldenaaal, Zevenaar,
Gennep en Venlo.
De Bcnzincnood.
Naar wij vernemen zajn de moeilijkheden
bij het verkrijgen van benzine opgelost Bin
nen enkele dagen zal het artikS Vermoe
delijk weder verkrjgbaar Zijn. („Hbld.")
HAAGSCHE RECHTBANK.
Zaak-Ter SpillGoseh.
Voor cle Haag^cLe rechtbank diende de
zaak te@on mr. dr. J. H. W. Q. ter Spill
te 's-G-raVenhage, beschuldigd van beleedd-
ging 7-an den .Duitsohen koopmian Carl D.
A. Goscih, miedb wonende aldaar, door op 9
Juni torwijl hij mat eehtgenoote en kindb-
ren de woning van den heer Goscii in do
Riouwstraat passeerde, onder diens naam,
ter zijde van de deur, t-o sdhrijven het
woord „mof".
De belangstelling in de zaak was c-p do
publieke tribune zeer groot, op de gcreser-
voerdo tribune minder groot en van de zij
de van de balie tamelijk.
Bekl. was zelf verschenen en had geen
verdediger.
Als getuigen waren gedagvaard de heetr
Gosoh en diens odlitgenoote.
Na heb voorlezen van de bcsöhuldiging
door don griffier volgb do onder.vraging van
den bekl, dde - daarbij erkent hét woord
„mof" onder den naam van dén heer Gosdh
geschreven te hobben. Hij haid niet de min-
sfco bedoeling dien heer te boleédigon. Hij
heeft het woord geschreven in een opwel
ling van vroolijbhedd, omdat do naam in
zulke groote Gothisolie letters geschilderd
was. 't Waa als 't ware oen 'opwelling uit
zijn ouden studententijd. Nimmer hoeft hij
het woord „mof" in beleeddgcnden zin ge
bruikt, ook niet zelfs in zijn jeugd.
De heer Gosch, als getuige gehoord, ver
klaart zich door het woord „mof bolee-
digd. Iedere Duitsckeï vindt zulks.
Zelf hoeft" "get. heb schrijven van het
woord niset gezien, dfat heeft zijn vrouw go-
zien.
Yoorts Verklaarde get., dat bdkl. toon hij
dezen aansprak, zeer brutaal tegen hom
optrad en o.m. zei. „Nou, je bent tooh een
mof. Wat doe je hier? Ga naar jo land te
rug. Wij hebben hier genoeg van die N. O.
T.-vreters". Yocris was het geheele optre
den van den heer ter Spill hoogst onge
past.
Op de vraag of bekl. wat op do verkla
ring van getuige heeft aan te m-oiken, zegt
bekl., dat het verhaal van getuige zeer ten
dentieus os en absoluut bezijden de waar
heid. Indien de rechtbank er prijs op stolt,
dat hij een verklaring geeft van heb ge-
bounde, is bekl. daartoe gaarne bereid.
Do rédhtbaaik verlamgt zulks niet.
Duaima word'b gehoord do odbtgonoohe
van den heer Gosdh, die medodéekh hoe zij
«zag, dab do familie Ter Spoil passeerde en
men zich vermaakte over den naam, die op
dim muur stond, en hoe zij zag, dat bokl. er
iets onder schreef. Zij gaf toen aan haar
doolitertje lost om to gaan zien wat daar
geschreven was en dezo bevond, en zij zag
dat ook later zelf, het woord „Mof" staan
met oen vrangtedken c>r ach'fcer en met oen
dikke streep er onder. Een en ander is nog
to zien.
Bekl merkt daarop op, dat sedert do
naam geheel is overgosdbül-dord, zo'OcDxt
het ocnigamns grappigo in de grootheid dor
lebbera nu veranderd is.
Bekl. erkent "dat zijn daad flauw en on-
gepast is en steeds hééft hij zich bereid ver
klaard, v^rontechuldJiigingen aan te biedbn,
maar dit is afgestuit op de han-ck-lin.gon
van den heer Gések,
De offioier van jushiric, mr. Bijnen, aoht
do daad zélf een kwajongensstreek, maar
waar bekl. ze bedroef, is zij hoogst ongepast
en men had van bekl. als Kamerlid mogen
verwachten, dat hij rioli daaraan niet zou
schuldig maken, waar zelfs door de Regoe-
ring a'lle moeite wordt gedaan om met alle
mogendheden in gocdo harmonie te blij\ren
leven.
Het woord „mof" aohb spr. op verschil
lende gronden wol degelijk beleecKgencl.
Wat betreft heb aanbieden van veront-
echuldü'gingen, is het inderdaad waar, dat
do hoer Goech daarmede geen genoegen
nam, en volgens 9pr. heeft dezo daarin go-
lijk. Temeer, waar bekl. bij de politie niet
i*otncluit bekende verschillende uitdrukkin
gen gebezigd te hobben, dodh slechte zei,
zidh cleae niet meer te herinneren.
Inderdaad is dé handeling van béid. niei
alleen kwajongensachtig, doch hoogst on*
verantwoordelijk, on daarom vraagt spr.
veroordeeling tot f 100 boete.
Bekl., zelf zijn verdediging voerend, acht
het woord „mof" niet boleecEgend. Overi
gens komt bekl. ©r tegen op, waar het O.
'M. hem scherp aanvalt over hot niet-aan-
bieclen van. excuses. Waar hem bij het on
derhoud door don heer Goscih lafheid ver
weten werd, word hij écnigszins in zijn .oer
getast en begreep hij, dab dé zaak gevolgen
zou hebbendaarom hield hij den toon tus-
scfiim hen in koomschoh zin gaande, Waar
uit volgt, dat hij zich zeer veel niet mfeoi
weet te herinneren.
Bekl. betreurt het ten zeerste, dat hij ziel
hij zou haast zeggen in jcugcligon overmoed
heeft laten verleiden en vindt de daad zelf
hoogst laakbaar en afkeurenswaardig.
Uitspraak 19 dozer."
HAAGSCn KANTONGERECHT.
Rijwielen met zitplaats.
Een Haagsen e dame hal haar rijwiel Iateit
inrichten voor het vervoer van twéé per
sonen, door boven den aehtervork een zit
plaats en achter het zadel een stuur te
laten aanbrengen, 'terwijl aan weerszijden
van het achterwiel een rustplaats voor dé
voeten was gemaakt. Zij nam dan achter
op het rijwiel een harer kinderen mede.
Meermalen was zij reeds d or politie
agenten aangehouden, maar nadat heli rij
wiel door hen was bezichtigd, kon zij haar
weg vervolgen, tollat 'eenige weken geledén
een politie-agent proces-verbaal togen Laar
opmaakte, op grond van de bepaling in dé
Haagsclie politieverordening, dio strafbaar
stelt het vervoer van meer personen op
een rijwiel dan waarvoor hot is ingericht.
De dame had zich nu voor den kanton
rechter to verantwoorden en topnde dezen
op diens verlangen het rijwiel..
De ambtenaar van het O. M. meende, dat
het hier dezelfde kwestie geldt als voor dé
motorfietsen en vrc-eg vrijspraak.
De kantonrechter, mr. Boudewijnse, on
middellijk uitspraak doende, sprak be
klaagde vrij.
Uitvoer van Bloeien.
Mijnheer de RedacteurI
Gelieve dit stukje voor mij te plaatsonl
Bij voorbaat mijn dank.
Ik lees bijna in alle bladen over aanstel
den uitvoer van koeien cn liefst nog we!
van afgemolken koeien; terwijl dat juist hel
eenigste materiaal is, waardoor men vette
koeien kan krijgen. Veert men die uit, dan
is gemest -runavieesch dezen winter niet te
bekomen. Een and or blad schrijft: uitvoer
van stamboekvee. Hoe denkt men het jdaa
Idaar te krijgen, zonder in gedrang .te ko
men met do melk voorziening?
Neen, laat er toch gewacht worden piet
den uitvoer tot en met Januari 1917; dan
krijgen wij koeien, die kalven^ en al zoo meer
melk, en dan zijn de afgemolken koeien
heel wat gegroeid. Zóó kan dan zonder be
zwaar ook vet vee uitgevoerd worden: daar
er dan zooveel meer kilo's vleesch zij-b kun
nen wjj gemakkelijker wat missen, en tevens
komt dan de hc-ogere prijs in den zak der
genen, die het dure veevoeder betaald heb
ben, en zocals wij het in dit voorjaar gezien
hebben, is het niet goed, om pp het einde
van den staltijd, of „einde van dén.
weidegang vee uit te voeren, omdat dan uit
den aard der zaak het vette vee al zeer
schaarsch is^ zocdaü men dan immer hooge-
ron prijs moet geven en dit door uitvoei
schrikbarend zou verergeren, zoodot do con
sument hier weer de dupo van wordt.
Hopende, dat zjj er ter bevoegder plaat
se ook zoo óver denken,, 'dan Wordb er volgens
mijn inzien, veel prijsopdnjVen verméden.
Nogmaals dankend,
Uw Abonné,
W. A. NIEUW EN HUIS.
Lissé, 13 October. i
NAAR HET ENGELSOH
door
LILLIAS CAMPBELL DAVIDSON.
(Nadruk Verboden).
27)
"Wyimstaxilcy bogroop niet, wat dat kon
vezen. Maar hij ging voort xueb lézen. Wat
konden zij te veel van hem vragen 1 Zij, dia
do eigenlijk© erfgenamen valn R-ovelly Wa
ren. Zij( dio er nog zouden re-goor on, als
't lot eci 't ongeluk van andoren hun goon
parten haddLfl gespeeld. Hij zou rijn inko
men wel-met hen hebben willon doelen in
zijn ijver c-m edelmoedig te wezen.
Hij had neg geen vosten vorm durven ge
ven aan dé gedachte, dat dio deeding op
een urnd re manier zou kunnen bewerkstel
ligd wordkm Hij had tot dusver dien graad
van stoutirzedigheid nog niet bereikt, be-
trnilvo in zijn ludhtilcasteolen, on dan ver
bande hij dio als oen hoiMgscheaïnia.
XIX.
„Zcg mij, Eiijn hart or dit liefdo is",
LORD LTTTLETON.
Hy 2d.t op liet mooie, sierlijke scludft te
öteryn, w?.,HTan elko en haal eon sóórt
gekchte.rvS. waa „ogr©chfc de rijno." Do
liet plo'sellngtf opspringen van rijn
i-t pli^3üiin$ö opai&<3i tob rijn bloed
JjJSÜ dsj skpeo, \iervuld& hém niet ©en
^ech^ié bïjJdschaF. .Was dij, sjerf jflch 'Cauw
Itejïénpte' b^woög jen daar adem'
kreeg, dat, wat men liefdo noemde? De gé-
dachte- reeds \yas bedwelmend.
Hij legdo het briefje op! de tafel het
leek hem heiligschennis het zelfs maax nvet
zijn plompe, sterke matmenvingers aan te
raken. Toen hjj rijn antwoord trachtte to
schrijven, schaamde hij - zich .over zgn eigen
onhandigheid. Hg voelde hét formeele van
rijn ante'oord, terwijl hij zich verheugd en
dankbaar wilde toooon. Maar hg "kon het
niet beter klaar kragen en dus verzond htj
bet.
Opeens scheen Wynnsfcanley een hélder
visioen te hebben gekregen. Met heldere
oogen zag hij, begreep, geloofde hij. Liefde
was de verklaring van het levensraadsel.
Liefde was do weg naar tevredenheid, vol
doening, om het leven te vullen, waarin alles
tot dusver leeg en verdord was geweest. Het
was de Liefde, dio zijn suf en eentonig leven
noodig had. Hij begaf rich met nieuwe veer
kracht en opgewektheid naar gjn thee in het
torentje.
Iemand, die bij de glazen deur zat, maakte
een gebaar van welkom tegen hem, toen bij
had willen voorbijgaan, in de meening. dab
de beleefdheid eischte, dat mén de menschon,
die men bezoekt, niet scheen te zTen, vóór
dat de bel der voordeur naar behooren over
gegaan en men in het salon aangediend was.
Een blanke hand wenkte, een gelaat glim
lachte tegen hem, hetgeen zijn polsen snel
ler deed kloppen.
Het was een uitnoodiging, onmiskenbaar,
duidelijk. Wynnstanlcy keerde op zijn schre
den terug en snelde naar de deur. Zij zat
er voor, op de sofa, waar zij den vorigen
avond op was neergevallen en had gezeten
als een neergestreken vlinder. Zij droeg de-
tfolfde japon, dio zachte tint van heliotroop,
dié voor hem de belichaming van liefljjke
volmaaktheid scheen te rijn. Haar hoed lag
op de tafel naast haar en hij zag voor het
Oerst het prachtige bronsbruine haar, dat
haar gezicht als in een lijst zette en een van'
haar ^grootste schoonheden was.
Hg nam werktuiglijk do hand, die zij hem
met een bekoorlijk lachje toeslak, in de
zijne en stond plotseling sprakeloos voor
haar.
- ^Achter haar stond de theetafel, met oen
met kant omzet kleedje, en op liet ogd-zil-
veren blad waren kopjes van fijn, oud por
selein geschikt.
Maar do ziekenstoel was er niét. Zij
merkte rijn blik op en zei haastig
„Heb spijt die arme mam-a zoo! Zij weet
niet, wat u wel Van haar moet denken 1 En
rij had u nog wel op de theo ge-vrn-agcL-
Maar rij heeft zoo'n herige hoofdpijn go-
had, dat zij den heolon middag op haar bed
heeft gelogen, en ik heb haar laten zeggen,
dat- rij mij moest toestaan haar t-hoe
da-ar te laten brengen."
„Dat spijt me".
Het speet WynnsfanlW ook" voor hemzelf.
Hij veronderstelde, dat do etiquette ©isefii-
te, dat hij weer moest- heengaan. Nu zijn
gastvrouw riek was, zou zijn tegenwoordig
heid zéker niet gowcnsóht zijn
Hij aarzelde, haalde diep adem on stak
weer zijn hand uit. „Dan mag ik zeker een
andéren keer wol eens terugkomen", zei
hij neerslachtig. Zij keek met een snellen
blik na-ar hem op, waarin bijna zoo iets als
teleurstelling lag. J-a, het was teleurstel
ling; hot schoen ongelocfiijk, verwonder
lijk, onmogelijk. Zij verlangde niet, dab hij
heenging! Zwijgend stond liij voor haar.
„O, maar u wil todh mot wegloop en en
mij all oen met mijn theo laten Ik docht
rik hoopte, dat u mij gezelschap zou hou
den. En ik moet u nog over die pijp spre
ken. Toe blijf, dat doet u toch, nietwaar?"
En daan-bij keek zij hem aan met half dichte
ocgen vol overreding, wat rij niet -de moei
te nam te verbloemen. Haar hand, licht als
een sneeuwvlok en zeker zoo blonk, legde
zij op de mouw van rijn jas. En tooD, toon,
o-m do kroon op alles to zetten, om hem
nog méér mot'geluk te overstelpen, liet rij
haar stem dalen en fluisterde _zaoht„U
hoeft e>r niets tegen, is 't wel?"
Er niéts tegenNiot3 tegenWat raocst
hij daarop antwoordon Het stoeltje, dab
tegenover hem stond, trok hij naar ridh'
toé -en ging ritten, blij, dat hij iets sc-lieds
onder zidh voelde.
„Ik ben maar al te ilc wil zegge®, dart
het ma-a.r a.l te goéd van u is."
Zij glimlach to plotseling mot voldoening.
Hij was toch niet heelemaai zulk een ezel,
als hij leekhij was verstandig genoeg om
te wcnscihe® bij haar te blijven.
„Nu, wil u dan wel bellen, als 't u blieft.
Dan zullen wij eein kopjo thee drinken".
Hij vond do bel, ofschoon hij nog altijd in
©en toestand van verbijsterde verrukking
verkeerde, Waarin alles hem onwerkelijk
leek. Het ïietto dienstmeisje bracht den ke
tel binnen, stak devlam daaronder aan,
bracht don Qucen-Anne-theopofc, met het
wapen der Revelly's er op, een klein, kope
ren toesbel-j waarin porseleinen soliaaltjes,
gevuld met dunne botcihamme >3 ©n war
me tca/-cake, groene sandwiches en oakeo.
Onder Resamunch ietwat bovelendo di
rectie trok hij de tafel tusschen hen in, toen
do deur dicht viel achter hot dienstmeisje
met do witte muts en den goplooiden, stijf
gesteven boezelaar. Hot was zulk oen genot
Itaa-r van alles te voorzien, haar te mogen
bediencu. dat 2iii daardoor biuia hot nes
meer bedwelmencb gonot van haar te aan
schouwen vergat.
Zij schonk hem ec-n kopje thee in en lach
te tegen lietm, toen zij Wee klontjes sui-
kor nam, verklarende, dat domme Mills
do suifcorbang had vergetenNeen, het Was
niet de moeite waard om haar to bell-em
Zij. zou er een eeuwigheid over dóén om
uit d'o keukeii-regionen terug te komen. Als
hij er niet om gaf, of wou, hij dé suiker er
liever zelf indoen? Met een onstirimighekl,
die hem zelf verschrikte, verzocht hij haar
heur eigen vingers te gebruiikein.
Zij keek hem coquet-lcchend aan va-11
oncl'èr do neerhangende oogleden, die zulk
oen slaiimerénd "vuur "verborgen liielden.
Rosamund kende tot op do breedte van ocai
JiOar, van het fijnste haar, do macht van
haa.r eigetn. aantroMcolijlelied?n on hot e£-
fcob van -ieder wapen in haar uitgebreid
aracnaal.
„Wel, wat die waterhoos betreft", zei ze
als terloops, toen zij fijntjes oen paar
sandwiches had verorberd en oen oako op
haar bord had genomen.
- Zijn eigen boterhammetje lag nog onaan
geroerd, zijn thee was nog niét opgedron
ken. Hij had slechts gedachten voér baar
beminnelijkheid, haar lieftalligheid jegens
hem.
„Weet u, door eon gat in het dak of zoo
iets aikeligs heeft het juist boven manna's
raam, van dat wij weggingen af, altijd
door golokt. Dat is uw departement, ora
voor te zorgen, nietwaar? Ten minst© mr.
Whitney liet altijd de muren en 't dak en
dat alles Topa-reeTe®. Wij waTc-n benieuwd
of u genegen zou rijn er iets aan te laten'
doen. U Was gisteren zoo vriendelijk ons
uw hulp aan te bieden. Maar u eet niets."
£Wordt vervolgd).
