Hedenavond
OPENING
Uitsluitend massieve Gouden Trouw- en Verlovingsringen. - J. ft MAARTENSE, Botermarkt
Xaison Utrsssgevs,
Loopknecht.
Vleugel te koop
TS KOO?:
STEENSTRAAT 23.
Lunchroom.
Brieven uit Parijs.
Van af heden ©spositi© van de
nieuwste modellen Dames* en hinder
hoeden.
CONFEOTIE-ATELIER A. WAALS.
Eenige nette UKEXSJES kunnen
geplaatst worden. Zaterdagsmiddags vrij.
AanmeldingHaarlemmerstraat 136,
tusschen 7 en 8 uur.
LIJDERS AAN HOOFDPIJN.
Vroom Dreesmann,
TE ICOOP
Druiven. Aardbeien. Druiven.
W. MEUTEBOOM Wz. Tramhalte Wat^rsteeg.
van onze TWEEDE Zaak in:
Chocolaterie en aanverwante artikelen,
Firma A. J. BAKKER, Doezastraat 30.
NOORDWIJK a/ZEE.
Salon voor Scheren en Haarsnijden,
Zwitserland over den goederenruü thans
beklonken is. De Bondsraad zal het ont
werp in zijn eerstvolgende vergadering
goedkeuren. De onderteekening geschiedt
vermoedelijk reeds de volgende week.
De Duitschers in België.
De Duitschers hebben, naar thans hier
verhaald wordt, veertig notabelen uit de
stad Namen gearresteerd en naar Duitsch
land overgebracht. Het staat in verhand
met beweerde achterhouding van goederen,
welke door het Belgische leger bij den af
tocht in de eerste dagen van den oorlog
daar zijn achtergelaten.
Ook de burgemeester van Namen, die
reeds voor een paar weken werd gevangen
genomen, is nog niet teruggekeerd en ver
blijft nog in Duitsche gevangenschap.
Volgens ,,Les Nouvelles" 2?ou de waarne
mende burgemeester van Namen, de heer
Golenvaux, door de Duitschers terechtge-
dd zijn, waarom is onbekend.
Wee ileia ovciwoime!
Onder dezen titel, maar in 't Latijn
Vae Victus plaatste de „Frankfurter Ztg.
in Mei 1.1. een diïetal "artikelen van de
hand van Ernst Steinman. Daarin werd uit
voerig verhaald hoe Napoleon I kunstschat
ten roofde en wat daarvan na zijn val weer
naar verschillende landen werd terugge
bracht. Thans, eenige maanden later, wor
den overdrukken van die artikelen in ons
land verspreid. Wat de bedoeling hiervan
is, is ons onbekend, schrijft de „Tel.". De
fiohrijver zelf onthoudt zich van elke toe
speling op tegenwoordige toestanden.
Zij bewijzen daarmee echter aan de re
geeringen der centrale mogendheden een
bijster slechten dienst 1 oordeelt dit blad.
(Immers welke landen zijn do eenige, die
rich in don tegenwoorcfigen, den aller jong-
j sten tijd aan roof van kunstschatten hebben
schuldig gemaakt? Dat zijn Duitschland en
.Oostenrijk-Hongarije, zegt de „Tel."
Duitschland was de eenige mogendheid,
die bij de internationale „strafexpeditie" te
gen China, onder leiding van veldmaar
schalk Von Waldersee, zich aan roof schul-
lig maakte. De praëTiCi'gó oude bronzen
I astronomische instrumenten, die op den
1 muur der keizerstad v t© Peking stonden,
staan thans in het otlinologisch museum te
Herlijn
En in den grooten oorlog is, zoover wij
weten, nog slechts één groote kunstroof ge-
schiedOostenrijk heeft het museum van
f Belgrado volkomen leeggeplunderd.
Een interview mefc baron Schenk.
In do „Daily Chron." deelt de speciale
I correspondent van dat blad to Athene bij
zonderheden medo over het vertrek van
baron Schenk, den Duitschen agent, uit
'Athene. Hij vertelt dat baron Schenk met
eenige andere Duitsche propagandisten aan.
boord van het kleine schip „Margarita" zijn
gegaan en naar KawaJla zijn vertrokken,
om van daar over Bulgarije naar het vader-
k land terug te kéeren.
Do Engelsche correspondent begaf zich
mc-t oen Amerikaunsch collega voor het ver
trek van de „Margorita" aan boord van
dit schip en de Amerikaan had hier toen een
onderhoud met baron Schenk.
,,Zijt go tevreden over uw werk te Athe
ne?" vroeg de Amerikaan. ,,In zekeren zin
wel", was het antwoord. „Dank zij don
steun van de geallieerden, ben ik boven mijn
verwachting geslaagd". „Waaraan wijt ge
I uw nederlaag thans?" „Eenvoudig aan
massa". „Massa van getal of van geld?"
„Van beiden." „Hebben de geallieerden
l zooveel geld besneed als gij „O, veel meer,
I als ge mijn begrooting kondt zien zoudt go u
verhazen over het kleine bedrag, dat ik uit-
|gaf."
De baron verklaarde dat Duitsche orga
nisatie ,en systeem redenen waren van zijn
jjpucoes. Toen ik kwam, zeide hij, was de stem
ming in Griekenland zoo niet vijandig, dan
':oeh niet sympathiek voor Duitschland. Ik
bioest met niets beginnen dus."
Baron Schenk vreesde niet dat na zijn
Vertrek de invloed van zijn propaganda te
Diet zou gaan.
„Meent ge dan dat Griekenland zich niet
bij de geallieerden zal aansluiten?" vroeg
de Amerikaansche journalist.
„Dat zal", antwoordde* Schenk glim
lachend, „geheel en al van de geallieerden
afhangen. Tot dusver waren zij rnijn besten-
steun. En het hangt, van hen af of zij mijn
werk zullen voortzetten.- Zij kunnen dwang
toepassen, ze kunnen wel zestig schepen
heenzenden, maar zij kunnen het volk niet
dwingen te vechten, als het niet wenscht te
vechten."
Aldus beschouwt baron Schenk den toe
stand.
Bedenkelijk vooruitzicht voor België.
De Antwerpsche correspondent van het
„Hbld." schrijft d.d. 8 Sept.
Alles laat voorzien, dat wij hier in Bel
gië, wat betreft de volksvoeding, zeer moei
lijke dagen tegemoet gaan. De quaestie der
levensmiddelen is zeker ook op dit oogen-
bliken sinds lang reeds een lastig pro-
blema, maar ze schijnt wel een kleinigheid,
bij hetgeen ons den komenden winter te
wachten staat. De lang niet geruststellende
loopende geruchten worden nu bevestigd
door de inlichtingen, die mij van bevoegde
zijde worden verstrekt.
Trots den invoer van levensmiddelen door
het Nationaal Comité voor Hulp en Voe
ding, is de bevolking nog voor een merke
lijk deel aangewezen op de voortbrengselen
van eigen bodem. Daar de moeilijkheden
van vervoer over zee en de meerdere kos
ten niet onbeduidend zijn, blijft de omvang
van den inlandschen oogst een gewichtige
factor voor onze volksvoeding. Het. is nog
te vroeg om volledige inlichtingen hierover
te bezitten. Doch men kan al^ vaststaand
aannemen, dat zoowel voor rogge en tarwe
als voor aardappelen het jaar 1916 in vele
streken van België bij 1915 zal ten achter
staan en een mindere opbrengst afwerpen.
Voor do graansoorten is de oogst-redelijk
goed in de rijke landen, maar zeer middel
matig in de andere streken. Voor de aard
appelen zijn de vooruitzichten veel slech
ter en wordt er van een mindere opbrengst
van 30 tot 40 pCt. gesproken. Het slechte,
koude en natte weer en het gemis aan mest
stoffen zijn daarvan de oorzaak. De op-
eischingen en de verdeeling van de aard
appelen worden door de Duitsche overheid
geregeld en de aldus pgeëischte vruchten
worden iu de gemeente-magazijnen ver
kocht. In 1914 heeft het Nationaal Comité
getracht in het gemis aan aardappelen te
voorzien met invo.er uit het buitenland,
maar de uitslagen zijn zoo bedroevend
slecht geweest, dat sedert dien het' Comité
zich niet meer met de aardappelen onledig
houdt en, overigens daartoe geen toelating
heeft. Een slechte aardappeloogst stelt xoor
de voeding van de bevolking moeilijke da
gen in het verschiet.
BUlTENLAttDSCHE BERICHTEN.
Frederik Andrew, oudste firmant in
een advocatenfirma te Lincoln (Engeland)
heeft 2.5 millioen gulden gelegateerd voor
eèn tehuis en herstellingsoord voor dames
van opvoeding en beschaving, die ziek en
behoeftig zijn.
Een Engelscli koninklijk besluit, stelt
de invoering van home rule in Ierland weer
zes maanden uit, tenzij de oorlog eerder
eindigt. Is na die zes maanden de oorlog
niet uit, dan zal een volgend besluit een
nieuwen termijn van uitstel bepalen, ech
ter niet langer dan tot het eind van den
oorlog.
De New-Yorksche politie is sinds kort
gerechtigd, haar telefoon te verbinden met
particuliere lijnen om op, deze wijze „belang
rijke zaken" te weten te komen.
In New-York' h'eeft deze methode een
storm van verontwaardiging veroorzaakt. De
werkzaamheid van deze telefoondetcctives,
heeft reeds een slachtoffer gemaakt, een
beambte van de New-Yorkeche politie zelf.
Deze beambte, John Kennel, voelde zooveel
weerzin voor zijn luis ter baantje, dat. hij zich
het leven benam. Hij trad als getuige in
een rechtszaak op en moest bericht geven
van de door hem afgeluisterde telefoonge
sprekken. De New-Yorksche courant inoefen
den ,een uiterst scherpe critiek uit op den
luisterdetective. Toen Kennel den volgenden
dag met twee collega's in het officieel hoor-
burean van de politie zat en het gehoorde
in een phonograaf dicteerde, schoot hij zich
plotseling een kogel dopr; het hoofd
1 Op een vergadering van 3000 spoor-
w'egam b te narendie nl e districten v.m Zui-l-
Wales vertegenwoordigden, is.een motie aan
genomen, waarin verklaard wordt, dat z'j 17
i September te middernacht, het w rs: zullen
neerleggen, indien hun cisch, 10 shilling
loonsverhooging per week, r.iit toegestaan
wordt, Deze verhooging moet van 1 Juli
af betaajd worden. Bovendien verlangen zij
de stellige verzekering van de regeering,
dat deze voortaan contró.e op de levensmid
delen -zal uitoefenen en de prijzen regelen.
JUrng te Cfcisebce issgcbtor*.
De middelste boog van de groote cantile
ver-brug over de St. Laurens-te- Quebec, die
opgehescben werd ter vervanging van de
boog die in 1007 kwa,m te mica, is in el
kaar gestort. Tal van Werkliedén zijn in de
rivier geworpen. Men vreest dat er veel
menscheolevons zijn verloren gegaan. De
scheepvaart op de St. Laurens is voor on-
bcpaalden tijd geschorst.
Bij het- stelsel der „cantilever"- of kraag-
liggeiïf, wordt de ligger los op de steunpun
ten, welke op hun beurt weder op de pei
lers rusten, gelegd. De ligger móet dus in
zijn geheel gebouwd en door hijsclitoestelleit
of op andere wijze op de juiste hoogte ge
bracht en op dc steunpunten gelegd worden.
Blijkbaar is de groote ligger van de in het
telegram genoemde brug tijdens die bewer
king ineengestort.
Verkoop Bcenseli Wcst-Indië.
De onderhandelingen in zake de Antillen
zijn wel weer afgebroken, maar het is nog
de moeite waard het voorstel van de con
servatieven weer te geven. Het hield in
vorming van een verzamelm'inisteriebe
noeming van een parlementaire commissie
uit beide Tings ter onderzoek van het
vraagstuk van den verkoopna haar rap
port volksstemming over den. verkoop; is
de meerderheid er tegen, dan wordt aan
Amerika meegedeeld, dat de verkoop niet
kan doorgaan is de meerderheid er voor,
dan beslist nog de Rijksdag m vrijheid.
Naar het schijnt-, zijn in Denemarken de
onderhandelingen tusschen de partijen
slechts afgesprongen op het stuk van het
verzamcl-ministerie. Eerstdaags zal de re
geering toch, naar uit Kopenhagen wordt
gemeld, een nieuw wetsontwerp voor-den
verkoop dier Antillen indienen, waarin het
voorstel, van de conservatieven afkomstig
en door alle andere partijen aangenomen,
zal zijn belichaamd, om de zaak in een com
missie te laten behandelen en een volks
stemming te laten beslissen. Die stemming
zou half October worden gehouden.
(Van onzen Parijschen Briefschrijver.)
(Nadruk verboden.)/
OORLOGSREIS III.
Toon ik m'ii bagage in in'n hut gebracht
evn mo een beetje aan hoorei georiënteerd
had, ging ik op het dek ritten om te ge
nieten van den heerlijken zomeravond. De
duisternis viel, en het was zoo bladstil, dat
ik neuriede: „geen windebe ruischte, geen
blaadje bewoog."
Aan den overkant van dc hay en lei een
reusachtig Engolseh hospitaalschipwit ge
verfd, met, naar de internationale bepa
lingen voor zoover die nog niet allemaal
j „vodjes papier" zijn geworden -een
i groenen band om het heel© schip heen,
I en in bet middén, op iedercn kant, e'en
j enorm rood kruis. Toen het heelemaal don
ker was geworden, en er alleen nog witte
en kleurige lichten zichtbaar waren in de
haven van H&vre, verscheen plotseling op
het groote schip de groene band in schit
terend eloctrisch licht, en eveneens het
Tood'e kruis. Toen draaide het z'n steven
naar buiten, en ■:omde langzaam de ha
ven uit, naar Engeland, beschermd door
z'n groenen lichtband en de tweo rood©
kruisen. Althans relatief beschermd
wamt is het al niet voorgekomen, dat
ondlerzeecrs van zeker land zelfs hospi-
taialschepen naar den Zeebodemhebben
gezonden
Het werd 10 uur, 11 uur. De passagiers
waren allen aan boord, maar een ontzag
lijke hoeveelheid postzakken moest nog
worden ingeladen. Ik was moe en had niets
liever gedaan dan m'n hut opzooken, maar
om onze afvaart te zien hield ik mij wak
ker. Het was een kw artier na middernacht,
toen de touwen werden losgegooid. We
waren op weg.
Alle lichten op do promenade-dekken
waren gedoofd. Li do hutten en kajuiten
waren alle patrijspoorten met ijzeren dek
sels gesloten. De heelo boot was, van bui
ten gezien, in het pikdonker, behalve de
reglementaire groen-en-roode zijlichten en
hot enkel© toplicht, zonder welko drieken-
teekonen er natuurlijk groot gevaar voor
een nachtelijke aanvaring zou bestaan. We
voeren de donkere haven uit, en tusschen
de pieren door. We waren op zee. Het was
i frisch geworden en er was niets te zien. Ik
ging naar m'n hut.
On cl er w eg kwam ik een scheepsjongen
tegen, een leuk jochie van een jaar of vijf
tien. Ik vroeg in het Framsch
„He© laat bomt het eiland Wight in
't zicht?"
„I beg your pardon, Sir?" zei het
matroosj e.
Ik herhaal do de vraag in het Engeleoh.
„Om vier uur hailvrjf, Sir!"
„Ben je dan op, of slaap je?"
„Ik gh nu s'apn mair om vier uur '6bn
ik op."
„Six pence, als je op' m'n hut komt .klop
pen!"
„Right Sir. Thank you Sir!"
„Ie zult het niet vergoten?"
„I shan't Sir!"
Het was in m'n hut om tc stik'kën. Het
raampje zat potdicht on mocht niet open.
We zijn in oorlogstijd en hebben ons te on
derwerpen aan de bevelen, zelfs als we irt
onze eigen hut niets te zeggen hebben. Ik'
lei een half uurtje op m'n bed, te benauwd
om te kunnen slapen. Toen ben ik maar weer
opgestaan, eneen wandeling gaan maken
over 'fc dek.
Het was nu lichte maan geworden en
een prachtige hemel vol sterren lichtte over
de niet-meer-dan-half-donke're zee, die niet
meer golven had dan een rivier bij' kalm
weer. Maar de nachtkou viel niet mee. Ik
haalde een deken uit m'n hut, en rolde me
daarin, op een bank aan dek. Langzamerhand
werd de oostelijke hemel lichte/, en ik kou-
j der. Toen het zóóver dag was, dat een ka-
jiiitlicht onze boot niet meer kon of be
hoefde te verraden, ging ik verkleumd
naar m'n hut, gooide de patrijspoort open
en ging s'apen.
Ik moet niet lang gelegen hebben, toen
een vuis ten-bomjbardement op de deur me
wekte, en ik hoorde de stem van het echeeps-
joc'liie:
„The isle of Wight is in sight, Sir!"
Ik heb het niet betreurd dat ik, ondanks
een bijna slapelooz-en nacht, weer aan dek'
Éen gegaan. De „Vera" liep de zee-engte
binnen, die het eiland Wight scheidt van de
Engelsche kust, en in het gouden ochtend
licht was het gezicht op de prachtige hcoge
kust van het eiland werkelijk een paar uur
slaap-derven waard.
Maar ik zou te uitvoerig worden, als ik
aan natuurbeschrijvingen ging doen. Op de
reede van Spithead kwam een FranseJi aviaë
tour een serie sierlijke wendingen uitvoe
ren boven onze bootj die algemeen© toejui
chingen. trokken. Om kwart over zeven lei
de „Vera" aan den wal in Southampton.
Om halfacht precies was ik de eerste reizi
ger behalve enkele Eugclsche en Fran-
sche militairen, die apart vroeger van boord
gelaten werden die over dc loopplank'
ging-
M'n vlugheid heeft mo hij die gelegenheid
weinig geholpen. De reizigers werden één
voor één voor. de balie van paspoort-onder
zoekers geroepen en daar geschift in schurf
tige schapen en gezonde. De gezonde scha
pen waven Engelschen én Franschen. De
schurftige schapen waren cle neutralen. "We
werden bij elkaar, in een hok gestopt
d.w.z. in een kleine wachtkamer en ter-
w\\ ik, door de open deur, alle reizigers,
ciio na mij van boord waren gegaan, wel
gemoed op den klaars taanden trein naar
Londen zag toestappen, zaten wij onze hor
loges te bekijken, waarvan de wijzers, met
tergende langzaamheid, acht uur wezen, half-
negen, negen uur, lia'.ftien. Toen waren allé
reizigers van „geallieerde" nationaliteit weg
geholpen, de trein naar Londen was ver
trokken, en wij waven aan de beurt.
Ik zou bepaald de waarheid te kort doen,;
als ik zei, dat ik in die wachtkamer
nooit droog een wachtkamer meer t: recht
haar naam in Southampton eenige ge-
noegelijke oogenblikken heb doorgebracht.
Maar ondanks mijn begrrjpelijko ontstem
ming ik moet er bij zeggen, dat ik niet/
eens hl te hard mopperde, want ik tuwï
me, op deze reis, op alle tegenspoedert
voorbereid met een expresselrjk geprepar-
reerde dosis filosofie ben ik eerljjk ge
noeg om te erkennen, dat de Engelsche
autoriteitengroot gelgk hebben. Want
hoe onaangenaam het ook is voor den goetf-
gezinden neutrale, die van deze maatregelen
het slachtoffer wordt, hij moet bijt naden-i
ken inzien, dat ze genomen zgn om de spi-
.onnagie, die, in het begin van den oorlog
welig en veel te gemakkelijk kon tieren,
zooveel mogelijk "te trachten te beletten.
En het is duidelijk, dat de geallieerden meed
kans hebben een spion te vinden onder dé
reizigers van vreemde landen, dan onded
hun eigen landgenooten, die allicht minder:
gauw hun vaderland zullen verraden, dan
een vreemd land, dat niet het zjjne is.;
Z/oo'cfafc het begrijpelijk is. dat ao Engelsché
autoriteiten de buitenlanders aau een apart
onderzoek onderwerpen endat ze hutt
eigen landgenooten daar niet op willen Iatefif
wachten. Jammer voor de vreemden, maar
la guerre comme a la guerre!
In tusschen, toen ik aan de beurt was
de eerste van de „schurxtigen" Way
"mijn zaak in twee minuten geregeld. De pa
pieren, die ik toonde, waren blijkbaar zó<$
deugdelijk, dat ik met vlag en wimpel dcori
de versperring heenzeildo. Ik. was vrij, da#
trein naar Londen te nomen, die er niet
meer was.
Ik was aan het station Southampton Dock#.
Op raad van een spoorweg-beambte nam' i{7
een taxi naar het West-Station, waar ife
kans had, een beetje eerder een trein naai
Londen te vinden. Dien ik er inderdaad vond*
Maar aan het station West heb ik wat'gezien^
dat mij buitengewoon getroffen heeft.
Er was een transport Duitsche krjjgsg$<
vangencn, die tegelijk met m'rj het perroW
opmarcheerden, omringd door enkele Touja
mies met de bajonet op het geweer. Vc-ifc
scheidene van de Duitschers waren gewond;
er waren er, die hoofd of arm in een ver
band hadden. De gezonden onder hén stouij,?
den de zieken; een Duitscher ihefc een vei«
bonden voet hinkte tusschen .twee Éamcroh
den. En een ander, een ware ïeus, droeg
een gewonden makker op zijn rug, aisöx
het een kind was.
Ik weet niet of ik „physionoraist" Ken,
maar als ik de gelaatsuitdrukking van il'ê
heeren goed beoordesid heb, waren ze alleb
maal dol gelukkig, behouden in het zoozcèr:
verfoeide Engeland te zijn. En ik dacht aa^i
den brief van zeker Duitscli soldaat a^fci
zrjn ouders, die aldus begon: „Liebo El<
tern, ich bin Gott gei Dank gefangen!"
Maar niet dit was het, dat mij het meeste
trof. Wat mij vóór affes opviei was.
de waardige houding van het Engelschei
publiek. Het perron was vol menschen, dié»
wachtten op den trein. Langs lion heen troK
de afdeeling vijanden.v<m de meest gOF-
hato en geëxeoreerde vijanden, die ooit ee#
Engelschman of een Franschman zici£
zal kunnen denken. Maar hei waren oVe^
wonnen en deels gewonde vijandejh*
En er werd geen woord, geen geluid, gei
hoord; er werd geen beweging, geen ger
baar gemaakt. Het Engelsche publiek. daV
ik" daar aan het station Southampton .West
gezien heb', is zóó correct in z'n houding
geweest, als het maar had kunnen zijn. Al
licht hééft het ook bij zichzelf gezegd, 'dqitf
deze arme, hayeloo-ze drommels zélf slacht
offers waren, en dat de ware schuldigen'
zelf achter dé coulissen zitten
Terwijl ik dit alles overwoog kwam de
trein voor, die mij door de groene landed
van Zuid-Engeland in een kleine twee uqp
naar Londen bracht, waar ik tegen twaalf
uur aan Waterloo-Station arriveerde.
(Wordt vervolgd.) OABOCHON.
FAILLISSEMENTEN.
W. J. Ravensberg, vroeger wonende fel
Boskoop, thans te Berg-Ambacht.
P. Limpens, koopman in granen, te Kerk*
rade.
A. C. Backx, caféhouder, te Breda. A
Nieuwe-Rijn 44 Leiden.
5360 28
6864 24
Terstond een NETTE
LOOPKNECHT gevraagd,
leeftifd 15/16 jaar.
ADRES5361 17
AALMARKT 28.
gevraagd een goed onderhou
den PiANO. Brieven Buv. van
dit Blad onder No. 5382. G
Steinway Sons
Te bezichtigen Breestraat 1.
5383 6
IN HET VRUCHTEN-SALON. 0592a 16
WEDER ONTVANGEN: eerste kwaliteit heerlijke zoete
Druiven, 35 Ct. de 5 ons. Riipe ïomateu, 16 Ct. de 5 ons.
Mooie Aardbeien, Rüpe Handperen, Mooié Meloenen en nog veel meer
tegen concurreerertde prijïen. S>8P~ Hoogewoerd 43.
wegens vertrek, de zeer geriefelijk ingerlohte en goed onder
houden Villa „RIJNRUST" met grooten TUIN, aAn don Hooge-
Rljndljk H. 169 te Zoeterwoude. 5366 18
Te bevragen bij den Eigenaart J. Th. BORNWATER.
WOENSDAG 13 September a.s. OPENING van het
naar de eischen des tijds nieuw gerestaureerd
aan de HOOFDSTRAAT 25a. 5379 20
Beleefd aanvelend, L v. d. MEER Jr., Kapper.
