Pak me mee.
No. 17322.
LEIDSCH DAGBLAD Woensdag 16 Augustus.
Tweede Blad. Anno 1916.
Persoverzicht.
Rechtzaken.
Gemengd Nieuws,
Vragen en Antwoorden.
FEUILLETON.
Hel al te goed© hart
X
Het morgen verschijnend nummer bevat
lo.a. als voorplaat: De verwoesting van Göra,
Nvelke stad door de Italianen van de Oos
tenrijkers genomen is.
Voorts: H. M. de Koningin inspecteert te
Bennebroek de troepen van het instructie-
bataljon uit Kampen. Het opbouwen Van
het eiland Marken na de overstrooming.
De plechtig ingewijde Markt te Bergen-op-
Zoom. Haiddraverjj te Voorburg. Na
tionale feestdag te Parijs. Het defileeren
der troepen voor President Poincaré, met 9
foto's. Verwoesting van de Belgische
badplaats Ostende, door bet EngelScli ge
schut teweeggebracht, met 5 foto's.
n m e n s c h e 1 ij k. De „STICHT-
ÖCHE COURANT1' schrijft
Op het gebied der sociale wetgeving ia
nog heel wab te doen.
T)at was de gedachte, die bij ons op
kwam, toen we in „De Nieuwe Courant" een
en ander lazen over de arbeidsvoorwaar
den, waaronder gewerkt wordt bij do be
kende melkinrichting „De Sierkan", in Den
Haag, die pas een staking onder, haar per
soneel zag uitbreken.
De winkeljuffrouwen in de loca'liteiten
dezer inrichtingen werken van 's morgons
7 tot 's avonds 10 uren onafgebroken. Onder
het bedienen door moeten zij maar een
oogenblikjo zien te vinden om een stukje
brood te eten. Willen zij een middagmaal
gebruiken, dan is daartoe geen gelegen
heid dan als ze 's avonds om 10 uur thuis
kbtnen. En niet alleen op de zes werkdagen
maar ook den ganschen Zondag moeten deze
winkeljuffrouwen aldus in de weer zijn.
Verdient zoo'n bestaan nu den naam van
menschclijk leven 1 Of is het niet veeleer
een toestand van slavernij?
Zoolang dergelijke toestanden bestaan, is
uitbreidings der arbeidswetgeving nog zeer
urgent.
De Grondwetsherziening.
„DE FAKKEL" besluit een artikel over de
grondwetsherziening aldus:
De beraadslaging over art. 192 der Grond
wet kan vrij blijven van den invloed der
verdere voorstellen van de Staatscommis
sie voor het Onderwijs. Die voorstellen geven
een, naar onze. meening, vrg slecht, schema
van een nieuwe onderwijsregeling. Maar men
kan <lit geheele schema verwérpen, en toch
het voorgestelde art. 192 grootendeels aan
vaarden. Omgekeerd zou men in het schema
veel bruikbaars kunnen vinden, en niettemin
art. 192 geheel anders willen doen'luiden.
De Kamers staan dus alleen voor de vraag
of voor een betere regeling van ons onder
was, samenvallend met de tegenwoordige
politieke inzichten daarover, wijziging van
neb Grondwetsartikel noodzakelijk is, en
welke bepalingen van dat artikel dan aan
zulk een betere regeling in den weg staan.
Bij niet-bevooroordeelde discussie zal het
mogelijk blaken, dat het aantal dier be
palingen uiterst kleiu is. Dat zou den be
raadslagingen over de wijziging van art.
-SO on wat daarmee samenhangt licht een
veel zakelijker karakter geven, omdat het
gevaar voor ruilhandel tusschen 80 en 192
er zéér door zou worden beperkt. En liet
zou de kans vergrooten, dat de zaken,
waarom het werkelijk bij deze Grondwets
herziening gaat, zonder" overijling tot stand
zouden worden gebracht, dat,, om een enkel
punt als voorbeeld te noemen, wij niet uit
tijdsgebrek een stelsel van evenredige ver
tegenwoordiging zullen aanvaarden, waar
sdoor voorgoed aan de besturen dor politieke
partijen de alleenheerschappij over ons par
lementaire leven wordt gegeven.
In een volgend artikel beveelt het vrij-
Iiberale -orgaan dan het in de, aan het
iVoorloopig Verslag van do Tweede Kamer
toegevoegde, nota-Drion verdedigde stelsel-
Luppe van evenredige vertegenwoordiging"
aan.
HAAGSCHE RECHTBANK.
Beleediging van een ambtenaar
te Leiden.
Voor deze rechtbank diende het verzet,'
aangeteekend door J. B., 36 jaar oud, te Bei
den, die bjj verstek' is veroordeeld ter zake,
'dat k$ den )5olitie-agen6 Verver, 'heeft uit
gescholden.
B. had aangekondigd getuigen décba^e'
te zullen doen verschijnen, maar z'rj waren
niet aanwezig. Volgens B., zouden zij ver
klaard hebben, dat niet hjj den agent^ maar
de: agent hem uitschold.
E. schijnt gebeten op den politieman fe
geweest, omdat die hem een week' .te
voren bekeurde.
De Officier toonde zich bereid de getui
gen h décharge alsnog te hoorea en daarom
werd de zaak geschorst totrover veertien
dagen, 's namiddags.
Dooit door schuld.
Voor, de Haagsehe rechtbank had zich'
te verantwoorden I. F. E., huisknecht, 3d
jaar, beklaagd, dat hij in den avond van
9 April onvoorzichtig en roekeloos in "de:
woning Prinsessegracht 11, in Den Haag,
een buks, waarin zich een patroon bevond,
onvoorzichtig en roekeloos dieeft afgescho
ten, waardoor Johanna Cornelia de Vlieger,
evenals hij bij baronesse Clifford ja betrek
king, in de borst werd gewond, aan welke
wonde zij spoedig is overleden.
Beklaagde verzekerde, dat er tusschen hem
en het meisje geen verkeerde verhouding
bestond en dat er nooit onaangenaamheden
waren geweest tusschen hen. Het meisje had
hem-even te voren laten schrikken en daarop
wilde hjj haar eens laten schrikken. Hrji
legde toen om den hoek van de' deur van de
poetskamer de buks aan, zonder op Jiaar te
richten en wist toen niet, dacht er althans
niet aan, dat er nog een kogeltje in den
loop zat, dat er eenige weken te voren bij
bet ontladen in was blijven zitten. Wel wist
hij, dat er een losse: patroon in de buks zat.
Nadat het schot wa3 afgegaan, riep zij:
„Ik beH getroffen!" De anderen dachten,
dat zij maar geschrokken was en dientenge
volge een flauwte had gekregen. De telefo
nisch geroepen dokter constateerde den dood.
Dr. Elders, die met Ar. Polak Daniels da
sectio verrichtte, verklaarde, dat inwendige
verbloeding de oorzaak van den dool. was.
Eenige getuigen werden gehoord.
Zoowel de president als de beide rechters
gaven den bekl. hun afkeuring te kénnen
over zijn handelingen en wezen hem op de!
gevolgen daarvan.
Bekl.: ,,Ik heb er- geen énkele gedachte
bij gehad."
Een der rechters: „Dat moest ér nog Op
komen!"
Sulstituut-officier van justitie mr. "Del
Campo, genaamd Camp. wees er op, dat de
2aak volkomen klaar en duidelijk was. Wé
kennen do feiten alle en kunnen met volko
men kennis van zaken vaststellen de mate
van schuld, dio op beklaagde drukt. In het
algemeen heeft men al-schuld door liet aan
leggen van een wapen, waardoor verkeerde
gevolgen optreden. Men mag Verwachten,
dat iemand, die den kinderschoenen ont
wassen is, begrijpt, dat bij niet met vuur
wapenen moet spelen. Toch heeft hij ge
dreigd met een wapen, wetende welk een
gevaar dit opleverde. Voor de strarbaral
scnula moet het gepieegda iele m verband!
giebracht worden met den persoon, die de
handeling verrichtte .en de mate zijner ver
antwoordelijkheid vaststellen. Een volwassen
persoon in het bezit van het oordeel des
onderscheids, moet zien met dergelijke Spie
lerei niet ophouden. De jurisprudentie is
zeer bezwarend voor menseken, die derge
lijke "dingen doen.
Spr. eischte tegen beklaagde wegens het
veroorzaken van den dood door schuld, ver
oordeeling tot één maand hechtenis.
De president, mr. Van Rees: De eisch
valt u zeker wel mee?
Bek).: Over de straf heb' ik niet gedacht.
Het feit is te érnstig. Het meest hindert
het-mij, iets gedaan te hebben, wat niet on
gedaan gemaakt kan worden. Aan elke
straf komt een einde, maar aan de gé-
dachte^ iets gedaan té hebben, dat niet on
gedaan gemaakt kan worden, komt geen
einde.
Moeder6(iag. D© oomman-
dant van het Leger des Heils heeft beslo
ten, om voor de verschillende afdcelingen
van het Leger des Heils door geheel
Nederland een jaarlijksehen dag vast te
stellen, waarop de leden van het Leger
aangemoedigd zullen worden om aan hun
moeders een bijzonder blijk van achting te
betoon en. Die dag, thans op 3 September,
zal' „Moedersdag" genoemd worden.
Op dien dag wenscht d'e commandant:
1. Dat ieder volwassen Heilssoldaat,
voor zoover dit mogelijk is en de omstan
digheden hiermee in overeenstemming zijn,
zijn of haar moeder eon ruiker witte
bloomen het zinnebeeld van reinheid
zal brengen, en haar zal zeggen, dat ge dit
doet als een toeken van dankbaarheid voor
haar liefde jegens u, en van dank aan
God, omdat Hij haar nog voor u gespaard
heeft.
2. Dat ieder Jong Soldaat en elk kind,
dat de J.L.-bijeenkomsten bezoekt, moeder,
een witte bloem zal brengen.
3. Dat iedere volwassen en jonge Heils
soldaat, wiens moeder reeds van hen
heengegaan is, op jas of japon ccn kleine
witte bloem zal dTagon ter herinnering
aan haar, die gedurende haar leven hun
zooveel goeds heeft bewezen.
Wij zouden gaarne willen zegt de com
mandant dat al onze vrienden zich mot
ons vereenigden in dit eenvoudig blijk van
genegenheid jegens haar, die de waar
digste is van allen, die God ons heeft
gegeven.
Volledige bijzonderheden zullen aan de
Officieren van elk korps gezonden worden
omtrent de uitvoering van dit plan, en
allen behoorden to bidden, dat dit een
voudige liefdeblijk door God zal worden
gezegend om in do harten van oud en
j ong te wekkeneen diepere liefde voor
moeder.
De politié-inspecteur C oen-
raad is wegens moord te Soerabaja tot 10
jaar gevangenisstraf veroordeeld.
(„Tel.")
Azolla'. Ged. Staten van Noord-
Holland hebben bij afzonderlijke circulaire
de aandacht der waterschapsbesturen ge
vestigd op de onrustbarende verspreiding
der Azolla. In navolging van Zuid-Holland
wordt aanbevolen op 21 en 22 'Augustus
B.s. algemeen© reinigingsdagen te houden
ter verwijdering dezer waterplant..
To Delft begint het aantal aan
rijdingen door militaire auto's bedenkelijk
te worden. Gedurende de afgeloopen week
hadden niet minder dan 5 aanrijdingen plaatSj
waardoor 5 personen en 1 gaard meer of
minder ernstig gewond werden, waarbij nog
komt de materieel© schade.
In het krankzinnigengesticht
Maasoord" te Poortugaal, komen 5 geval
len voor van febris typhoidea. Er zijn twee
patiënten en drie verplegers aangetast.
In de vergadering van den
Raad van Bleiswijk werd behandeld een
schrijven van Ged. Staten betreffende de
herziening van de normen der jaarwedden
van burgemeesters, secretarissen, ontvan
gers, 'enz.
Dit schrijven werd toegelicht door den
voorzitter, .doch 'dat de inhoud daarvan
niet in den geest van den Raad is, mag
wel afgeleid worden uit het antwoord van
een der Edelachtbaren, die den voorzitter
toevoegde: „dat, als hij hiér niet genoeg
kreeg, hrj dan maar een anderen baas
moest zoeken."
Als een groot e bijzonderheid,
kan gemeld worden, dat gisteren op de week
markt te Culemborg een mandje, inhoudende
35 pond jutteperen, verkocht werd voor f 10.
Scheepsbrand -in de haven
van Tandjong-Priok. Uit Weltevreden
wordt d.d. 14 Aug. aan „De Tel." geseind:
Zaterdagnacht vloog in de haven van Tandr
jong-Priok, de blauwpijper „Yangtse", gé-
laden met rubber, coprah en suiker, plot
seling in brand. Na zes uren was 'de brand
gebluscht. Het schip was slechts weinig be
schadigd. Men vermoedt,^at kwaadwilligheid
in het spel was.
De „Yangtse" meet G457 ton en behoort
aan de China' Mutrual Steam Nav. Co. Ltd.
(Holl Co.).
Eenrecord zakkendrager. Zon
dagmorgen ongeveer kwart over elven, werd
een deel van Botterdam in rep en roer ge
bracht door een man, met een reuzen zak'
zand op zijn rug, die, omgeven door een
enorme menschenmenigte, bij de zomersohe
hitte, lauw met dit vrachtje op zgn rug
.door de stad, den tunnel onder door, via den
Walenburgerweg, de richting naar Over-
schie insloeg. 'Als altijd was de jeugd het
best vertegenwoordigd. De menschen langs
den weg bleven staan, pn dachten bij zich
zelf; „Een, die niet goed snik is."
Wat was echter het geval?
Een kastelein 'had met 'H. Maprik, een
pootigen sjouwer, een weddenschap aange
gaan, dat hy geen twee uren met een zak
zand, wegende 101 kilo, een wandeling zou
maken. Maurik, die niet bang is voor een
beetje, ging de weddenschap aan, en zoo
zagen we hem gistermorgen kalm1 wandelen.
Hij is naar Overschie geweest en'terug.
"Onder den tunnel moest hij den zak neer
zetten, daar hjj niet verder kon vanwege
het volk.
^,Ik zou hem anders vast niet neergezet
hebben," zei Maurik gemoedelijk tegen"ons.
Hij heeft den zak '2 uur en 15 minuten
gedragen. i^Msb.")
Het gebouw van het Landbouw-
departement verkocht. Naar de „Haag-
scne Ct." verneemt, is het gebouw van het
Departement van Landbouw aan de Prin
sessegracht, naast Ide R.-K. [kerk in Den Haag
dat, naar men weet, naar het Bezuideu-
hout wordt verplaatst, verkocht aan de stich
ting van de eerwaarde broeders St.-Joan de
Deo, voor ziekenverpleging, die thans in het
gebouw aan de Plaats gehuisvest zijn. Het
departementsgebouw zal 'ten gebruike door
de eerwaarde broeders inwendig worden ver
bouwd.
Het pand aan de Plaats is aangekocht
door een firma' uit het Westeinde, die haar
perceel moet verlaten in verband met het
maken van den nieuwen verkeersweg Prin-
segracht—Elandstraat. De firma laat het
huidige perceel aan de Plaats geheel sloo-
pen en er een nieuw voor in de plaats zet
ten, met een achteruitgang op 't Buitenhof.
Do Friesohe meren. Men
schrijft uit Sneek aan het „ïïbld."
In geon jaren herbergt onze stad zoo
veel vreemdelingen als in d'e laatste we
ken.
Do Friesche meren doen opgeldvooral
Hollandera gaan eiken morgen op hun
pleizdorvaartuigen <3e watersport hier be
oefenen, om 's avonds weer in hun hotol te-
Tug te keeren. Geen kamer in alle loge
menten is onbezet, ook bij particulieren
hzija tall ooze gasten gehuisvest. Zelfs werd
©en hotelhouder genoodzaakt, zijn stal tob
logeervertrek in te richten.
Nekkramp. Te Rh enen heeft
zdch ©en geval van nekkramp met doode-
lijken afloop voorgedaan, bij een 12-jarig
jongetje.
Te Yinkoveon is gisteren ©en jongetje
van 2 jaar aan nekkramp overleden.
Te Zwijndreobt zijn iu oen arbeidersge
zin twee gevallen van nekkramp geconsta
teerd de lijders zijn 2 kinderen van 3 en
6 jaar.
Een automobiel van do firma
De J., te Zeist, is nabij Voort-huizen, tij
dens bijvulling van benzine, in brand ge
raakt. en geheel in vlammen opgegaan. De
uitgebrande auto, die de berijders onbe
heerd aan den weg hadden laten staan, is
's nachts door kwaadwilligen op den kop in
een sloot gereden. Bovendien was een der
banden totaal stukgesneden.
Maandagnacht is tusschen
Ede en Bennekom een soldaat uit Ede
overreden door een motorrijwiel, waarop
gezeten waren do luitenante C. en B. Al
len kwamen te vallen. De soldaat werd
ernstig gekwetst en bewusteloos naar heb
hospitaal gebracht, waar hij 'Maandag nog
niet was bijgekomen. Luit. C. werd vrij ern
stig aan het hoofd verwond en bewusteloos
naar zijn tijdelijk garnizoen te Bennekom
gebracht de kwetsuren van luie. B. waren
minder ernstig.
Vraag: Daar mijn plaa is «aar IndSë
te gaan, wenschte ik te weten, of daarvoor
vrijstelling van den dienst wordt verleend
(niet in Rijksbetrekking)?
Antwoord: Indien ge kunt anntooncn,
dat uw toekomstige woonplaats voortaan O.-I.
zal wezen, dan hebt ge wel kans of op vrij
stelling, of op vergunning, om u aldaar fë
mogen ophouden. Hiertoe is noodig een.
request, op ongezegeld papier, aan den Mi
nister van Oorlog, onder overlegging ran do
noodige bewijsstukken.
Vraag: Zou u mij' kunnen inlichten of
door den Minister ontslag uit den diensfy
m. a. w. groot verlof, verleend wordt aan'
hen, die voor eea „particuliere" Maatschap
pij, zonder eenig onderscheid, voor kantoor-
werkzaamheden, naar Ned.-Indie uitgezonden
zouden kunnen worden? Wordt het vcor ove
rige landen toegestaan?
Antwoord: Voor wat Oostludië betreft,
verwezen wij u naar bovenstaand antwoord
Groot verlof wordt in dezen fcjjd naar an
dere landen niet verleend. Wel, als dit strikt
noodig is, verlof tot een beperkten tijdduur.
Vr aag: Wat is de naaste weg naar Woer
den, per Bete, en hoe Iaat yertrekt de boot'
van Woerden naar Leiden?
Antwoord: Leiden, Koudekerk, Alphen,
Bodegraven, Zwammerdaml, Weerden, 34
K.M., 2', o uur fietsen. Carsjensboot vertrekt
's namiddags 3 uur naar Leiden. Vrijdag
en Zaterdag een halfuur later.
Vraag: lk ben van pan half September
te vertrekken uit mijn dienst en heb nu met
Augustus opgezegd. Nu heeft mevr. gezegd,
dat ik wel de laatste helft der drie maanden,
op mag zeggen, doch niet de eerste. Zou ,u
mij daar s.v.p. op willen antwoordeu, aan
gezien ik daaromtrent graag zekerheid had?
Antwoord: Daarmede is uw mevrouw
abuis. Als u den daarvoor gesteldeu termijn
in acht hebt genomen, komt het er niet op
aan, ,of u het in de eerste of in de laatste,
helft van het kwartaal «toet.
Vraag: Mag een mevrouw van een
dienstbode f5.£0 afhouden van haar huur?
Er is, toen zij zich verhuurde, niets afge
sproken. Wij hebben met ons beiden dienst
boden ruzie gehad en toen is er een door de
ruit gegaan met haar hand, dus het is een(
ongeluk geen moedwil, en één dienstbode
heeft het moeten betalen, omdat zij toch weg
ging met Augustus.
'AntwoordA'S er niet een afspraak
bij de verhuring is gemaakt, dat 'de dienst
bode hetgeen door haar wordt gebroken, zal
vergoeden, en er is geen moedwil te const»-
toeren, heeft mevrouw niet het recht dit geld
van uw Joon af te Iiouden.
Als zij het doet, kunt u by den kanton
rechter u beklagen.
Vraag: lk ben dienstplichtige van dé.
lichting 1917. Zou u mij ook kunnen zeg
gen, wanneer deze op moet komen?
Antwoord: Vermoedelijk komt het eei>
ste gedeelte van 1917 half December op.
Zekerheid bestelt hieromtrent nog niet. i
Vraag: Mag een juffrouw van een mei©;
je, dat hij haar 1 jaar in betrekking is ge
weest, goed is weggegaan en getuigen heeft
gekregen, dat .zij eerlijk ?s, cu zij Weg p.s gaan
zeggen tegen de mc-r.schen, die bij haar
in den winkel koraev, t-'j. buiten de deur,
dat zij gestolen heeft?
Antwoord: Indien u overtuigd bent,
niets van de juffrouw te hebben ontvreemd,
dan zult u den meDschen aan wie de juffrouw
het vertelde, moeten vragen of zij voor de'
rechtbank onder eede willen verklaren, dat
het door hen is aangehoord. Willen zij dat,
dan zult u een aanklacht kunnen indienen'
tegen de juffrouw. Maar, o wee, als de
juffrouw toch nog eens bewijzen kan, dat U
zich iets toeeigende. Dan loopt u er zelf
nog in.
Roman naar het Duitsch van
MARIE DIERS.
(Nadruk „Verboden).
13)
Die sprong moest hem flink verfrischt
hebben. Hij grijnsde, zoodat zij al zyn witte
tanden zag.
„Loop nu maar mooi achter mij aan," riep
hg haar luidruchtig toe, want ik' ga nu naar
de schuur en hang mij op."
Meteen was hij weg. Onmiddellijk daarop
hoorde zij hem tegen de dienstboden in zijn
mooisten kazernetoon uitvaren.
Geheel beduusd ging zij naar boven. Deed
hij 't nu of deed hij 't niet?
Toen zij bij de trap kwam, stond daar de
knecht met den rooden neus. Eerst trok hij
weer een zeer breeden mond. „Wel, juf
frouw?" Maar toen kwam hij dicht op haar
toe en zei: ,,U liadt lijem -maar moeten laten
begaan, juffrouw, 't Is afschuwelijk voor een
frirnen luitenant, geen geld meer te zullen
krygen. 't Js hier nu heelemaal_ uit. En de
jonge heer is hier anders niet weinig ver-
Wend geworden dat is niet te gelooven!"
Renate greep "hem in haar angst met beide
handen bij den arm. „Geloof je, dat hij
;t nog zal doen?"
De man glimlachte. „Neen, dat geloof ik
friet Eenmaal maakt men zich wel van kant,
ïnaar geen tweemaal, als men zoo'n luclit-
hart is als onze Max". Opeens luisterde hij
ontsteld. „Hoor eens aan, juffrouw, hoe uw
zieke gilt. Daar heeft u wat moois aange
richt. Loopt u er nu maar gauw heen. Ach
ter luitenants aanrennen, die met een ge
weer spelen, dat geeft toch niets."
De zieke was reeds met de voeten uit haar
bed en schreeuwde als bezeten. Zij verkeer
de in doodsangst-, dat men haar wilde' grij
pen en (ombrengen. Renate had ongetwij
feld iets „moois aangericht."
Intusschen spande de koetsier beneden
pan. De nicht van den heer Pagel, mevrouw
von Quistorp, en haar zoon Max moesten den
trein van tien uur nog halen.
Het-was hier „uit!"
Zij waren eergisteren gekomen, om, zoo
als Max von Quistorp nog toornig lachend
tot zjjn regiments kameraden had gezegd, ja'ju
oom'dat dwaze idee, om met zijn huisdame
te trouwren uit het hoofd te praten. Zij' had
den er de r eis van de garnizoensplaats naar
hier voor over had, maar zij hadden dan
ook nauwelijks aan het succes getwijfeld.
Zij waren de eenige werkelijke bloedver
wanten en hadden elkaar altijd veel gezien.
De oude Zacharias, die van geen mensch'
hield, was op den jongen Max verzot ge
weest. Die was dan ook werkelijk door hem
niet weinig verwend geworden. Toen hij nog
niet kon lezen, had liy in de stad Xeeds zijn
eigen pony gehad. En toon hij later cadet
was cn graag met de kleine meisjes danste,
had hij' zooveel zakgeld voor snoeperijen, ge
kregen, dat hij 't niet op kon.- ,Voor den jon
gen vaandrig werden reeds andere benoé-
digdheden betaald en 't was maar goed, dat
zyn vader, die als eenvoudig kapitein bij de
linie was gestorven, niet kon zien, hoe woest
zyn jongen als garde-dragonder leefde. Zijn
moeder was daar echter onverstandig trotech'
op. Mot nieuwjaar werd oom v vreemd"
I-Tij' zonrl nog wel steeds de groote toelagen,
maar bromde daarbij af en toe, vermaande,
maakte opmerkingen, dat men te veel van
hem verlangde, enz., enz. „Hij wordt oud",
klaagde zyn nicht. Toen bleven de brieven
uit, die hij, ondanks zijn onbeholpen vin
gers, dikwijls zond, ter wille van den jongen,
van wien hij wenschte te hooren. En ten
slotte kwamen de eerste verdachte teeke
nen omtrent „juffrouw Biermann."
Het was geheel verkeerd uitgeloopen met
deze bekeeringsreis, geheel verke.rd, tota ti
verkeerd. Mevrouw von Quistorp en haar
zoon gingen niet diplomatisch met oom om,
daar zij dat tot dusver nooit hadden behoeven
te doen. Zij verbloemden hun meening niet
omtrent juffrouw Biermann. Zij noemden
haar slechts „de persoon."
Do persoon was roeds verkouden geweest,
toen zij kwamen. Nu werd dat uit ergernis
en zenuwachtigheid van ernstiger aard. Zij
was ook oytzettend bang, dat de heer Par
gel weekhartig zou worden, want er werd
algemeen beweerd, dat hij heel veel van
deze bloedverwanten hield. En misschien,
wanneer zij niet ziek was geworden do
lieer Pagel was geen held maar nu ge
droegen beiden zich onverstandig en niet
zeer politiek. Zij lieten merken, dafc zij den
angst en de zorg van den Beer Pagel be
lachelijk vonden, en hij vermoedde zelfs,
dat zij wenschten
Nu was alles voorbij. Den vorigen avond
was het tot een uitbarsting gekomen.
Er was in het blauwe hoeksalon, dat me
vrouw von Quistrop geregeld bij haar ver
blijf daar bewoonde, een heftige scène voor
gevallen. De dienstboden hadden ingespan
nen aan de deuren naar don steeds luider
wordenden woordenstrijd daar binnen ge
luisterd. Plotseling had de heer Pagel ge
bruld, zoodat de hoofden bij do deuren onte
steld waren achteruit geweken „Nu is het
uit. Morgen om tien uur vertrekt jullie
trein. En er zal nooit iets meer tusschen
ons bestaan. Gij beiden zijt dood voor mij,
dood en driemaal dood
Hiermee was hij de kamer uitgestormd,
zoodat de luisteraars zich nauwelijks bijtijds
wisten te bergen.
Max had de hoop nog niet verloren. Hij
bedacht 's nachts een lange toespraak, die
hij heel in de vroegte geheel alleen tegen
zijn oom wilde houden. Hij versliep echter
den tijd, werd pas om zeven uren wakker en
moest zijn oom in den paardenstal zoeken.
Toen die hem zag aankomen, weerde hij
hem met oen ijskouden blik af, die bij zijn
rond gezicht een komisch effect maakte,
maar toch een schokkende uitwerking had.
Daarop keerde hij hem zijn breeden, ronden
rug^ toe.
Het kwam den verwenden jongen voor
alsof nu de geheele wereld ineenstortte. Nu
was er geon redding meer. Maar hij voelde
toch nog zooveel energie in zich, dat bij er
niet eerst lang om heen draaide, doch ter
stond dacht: ,,Nu maar gauw een eind er
aan. Niet eerst lang nadenken. Wat helpt
dat ook?" En hij liep naar boven, waarbij
hem voortdurend een oud, dwaas liedje
door 'b hoofd speelde
Het pistool, heb pistool,
Dat doefc den armen knol zoo goed.
Maar toon kwam die vreemde, kleine juf
in den weg, dat kleine ding. Zoo wild als
een kat, dat hom niet liet begaan zooals hij
f wilde, cn dab hem zoovele onaangenaamno-
den berokkende.
Nu hij den tuin uit was, stond hij daar
plotseling als verwezen. Alles zag er op eens
anders Uit. Da radicale stemming, die hem
blindelings tot heb uiterste had aangespoord
was als weggeblazen. Hij vond zichzelf dwaas
en belachelijk. Do domme, opgewonden ge
zichten der dienstboden stonden 'iem nog
voor oogen. Nu'was 't halve huis bepaald in
opschudding gebracht
Hij rilde alsoi h.j een fÜi'ken kaler. rad.
De wilde opwinding van daar straks, die
letterlijk in den dood juichte, was volko
men verdwenen. Hij slenterde voortij do
schuur, waarin hij zich had willen ophangen.
Een wee, ellendig gevoel zat hem 'tot in de
keel.
Op een steen aan den kant van den weg
ging liij nu zitten en tuurde met eeu suf,, leeg
hoofd over den in de zon blakenden weg.
Het was hem bijster slecht te moede. Het
leven had voor hem alle aantrekkelijkheid
verloren en sterven ging toch ook niet.
Een koolwitje fladderde voor hem uit en
zette zich een halve seconde op de punt van
zijn schoen. Een zachte wind, die over het
veld kwam, streek langs zijn wangen. Op
eens kreeg hij eon zeer eigenaardige gewaai-
wording, bij do gedachte: ,.Ik moest eigen
lijk dood zijn en zit hier toch nog. 'k Zal
Berlijn terugzien en mijn regiment en
alles 'i
(Wordt vervolgd)*
