Binnenland.
ming onder de slachte'enden gehouden en
Duitsohland is daarvoor de eenige markt-.
In Engeland lust men ze niet, evenmin als
in Nederland, want door het voederen met
visch i zijn do eenden vrijwel oneetbaar.
'Ma-ar onzo oostelijke buren zijn minder
kieschkeurig. Men hoopt een 25 k 30,000
stuks aan Duitsohland te slijten, De prijs is
buitensporig hoog er wordt n.l. f 2 k f 2.50
per stuk betaald. De eigenaars maken du3
goede zaken, wat toch maar het voornaam
ste is!
Bft "de examens voor het „Mercurius"-
diplonia der Federatie van Handels- en
Kantoorbedienden-Vereenigingen in Neder
land gehouden te Amsterdam, Rotterdam,
's-Gravenhage,. Utrecht, Tilburg en" Gronin
gen, op den 14den en loden Juni, zijn voor
boekhouden niet toegelaten 351 en geslaagd
237; voor Nederland sche handelscorrespon
dentie niet toegelaten 21 en geslaagd 14;
voor FranscKb handelscorrespondentie niet
toegelaten 79 en geslaagd 60; voor Spaan-
schö handelscorrespondentie niet toegelaten
4 en geslaagd 6; voor Hoogduitsche handels
correspondentie niet toegelaten 206 en ge
slaagd 137; voor Engelsehe- handelscorres
pondentie niet toegelaten 293 en geslaagd
191 Candida ten.
Met ingang van 1 September a.s. is
op zijn verzoek, eervol ontslag verleend aan
dr. "W. Weber als hoogleeraar aan do Rijks
universiteit te Groningen.
.Voor het tijdvak van 1 September
1916 tot en met 31 Augustus 1917 is be
noemd tot rector-magnificus der Technische'
Hoogeschool te Delft de heer J. C. Drx-
hoorn w. i., gewoon hopgleeraar aan* die
hoogeschool,
In Den Haag is overleden de heer
K. O. van IWaalwijk, die sedert 1885 als
onderwijzer verbonden was aan de open
bare^ burgerschool aan de Koningin-Emma-
kadey na te voren gedurende tien jaren te
Leiden bij het onderwijs te zijn werkzaam
geweest,
De Raad van Schoten besloot een
adres te pichten aan de Regeering, verzoe
kende die gemeente als noodlijdend te wil
len beschouwen en haar voor voortduren-
den Rijkssteun in aanmerking te brengen.
Ten einde te voorkomen, dat de stad
wordt ontsierd door reclame-toestellen, als
thans het dak van Café Brinkmaan op de
Groote Markt te aanschouwen geeft, of an
dere soortgelijke reclame-middelen, die wel
d9 aandacht van de voorbijgangers trekken
én in zooverre aan hun doel beaatwporden,
maar bijna' altijd aan het euvel lijden, dat
rij de eischen der praefcijk en die deri
Échoonheidsopvatting niet in zich hebben
weten te vereenigen, komt het aan B. en
Wi. van Haarlem gewenscht voor, dat maat
jegelen getroffen worden, opdat een ver
ordening tot stand kome, door welke ver-
der-ei ontsiering kan worden tegengegaan.
Zij stellen daarom voor, aan de pommissie
.voor, de strafverordeningen uit den Raad
op, te 'dragen een verordening te ontwer
pen tot wering van ontsierende reclame.
Voor de vacaturer-dr. A. Rutgers als
leeraar in de oude talen en als conrector
aan het gymnasium te -Gouda worden aan
bevolen door den inspecteur der gymnasia:
dr. 0. J. Söhngen, leeraar aan het gymna
sium te Nijmegen, en in de tweede plaats
dr. M. A. Evelein, leeraar ahn het gym
nasium te Gouda^ Door curatoren, zoowel
alS door 'den rector van het gymnasium,
worden beiden in omgekeerde volgorde ge
noemd. In een afzonderlijk tot B. en W.
van Gouda gericht schrijven wordt door
curatoren warm aanbevolen dr. M. A. Eve
lein tot conrector te benoemen. Ia dat ge
val moet dan nog worden voorzien ia de
vacature van leeraar in de oude talen.
H. M. de Koningin, vergezeld van
freule Rengers en Haar adjudant jhr. Hooft
Graafland, bracht gisternamiddag een be
zoek aan de Boskoopsche Rozenten toon stel
ling in den Dierentuin te 's-Gravenhage.
Toen H. M. het gebouw binnentrad,
Speelde een orkest op een der gaanderijen -
bet „Wien Neerlandsch Bloed".
De Hcoge Bezoekster werd ontvangen door
den heer J, H. van Nes, die Haar door de
bittering ia de zwakke stem. ,,Ik heb vol
strekt niet om haar gezonden itc denk niet,
Jat zij gekomen was, ais ik dat gedaan had.
Maar al had ik nog zoo graag gewild, ik
had niet om Eaar kunnen zenden, want ik
had geen flauw idee waar zij was. Ik had
haar uit het oog verloren."
„En u hebt mij haar adres gegeven," zei
Brampton, „het adres van een woning, die
zo reeds verlaten had voordat ik er aan
kwam."
„O, dat was geen misleiding van mij,"
antwoordde Tracey, „zij heeft daar werke
lijk gewoond en zoo ver ik wist, was zij daar
nog, toen u mij geopereerd heeft. Ik dacht
a te kunnen helpen haar op te sporen. Ik
had een gevoel of ik u iets gaf, dat u graag
hebben wou, u hadt mij het lev en gered en
u hadt dat op een schitterende wijze gedaan.
Maar zij is zeker hang gewerden en heeft
haar pension dad^ijk verlaten, nadat ik ha-cl
uitgevonden, waar zij woonde. Ja, ik zie wat
uw oogen bedoelen al spreken uw lippen
het niet uit: Ploert! Ik "ben een ploert ge
weest, bijna altijd; ik ben bereid dat te er
kennen. Maar ik ben goed geweest voor mijn
/rouw, vraag het haar maar; zij zal u wel
zeggen, dat ik goed voor haar geweest btn,
ik heb Mildred nooit teleurgesteld. Zij is
ongeveer de' eenige vrouw, die ik nooit heb j
teleurgesteld. Mijn moeder en zus Lr hebben j
nooit iets aan mij- te danken gehad, ik heb
haar het leven tot een hel gemaakt. En an
dere vrouwen ik heb andere vrouwen
achtereenvolgens aflen teleurgesteld, maar
Mildred nooit.
3,Ik weet, dat gé goed vcor hear geweest
zijt." Daar was een bedarend iets in do
sterke stem, daar wa^ een wereld van me-t
cfelijden in Brampton's ziel met den man, die'
daar lag te sterven. ,,Ik zal juffrouw Trg«»
verschillende zalen rondleidde, terwijl freule
Rengers vergezeld werd door den lieed
Guldemond uit Boskoop. Mej. Mies van Nes
bood H. M. een fraaien bouquet aan.
In de zaal onderhield H. M. zich eeuïgen
tjjd met 'den directeur van het Kon. Zool.
Bot. Genootschap, den lieer Fock, en liet
zich verschillende exposanten voorstellen.
Voorts sprak H. M. eenigen tijd mej. Betsy
van Nes, jjie in een wagentje werd rond
gereden.
Nog vernemen wij, dat H. M. opdracht
verleende voor, f 1000 rozen aan te koopen
b$ de exposanten, van wie verondersteld
kau worden, dat zij het het meest noodig
hebben. II. M. kocht voorts eenige' groote
tuinrozenstruiken aan, die zullen worden op
gezonden naar Katwijk.
H. M. betuigde haar groote ingenomen
heid met deze tentoonstelling. .Voorts deelde
H. M. aan den heer §pek, rozenkweeker
te Boskoop, mede, bijzonder tevreden te
zijn over do uitvoering door den heer Spek
tan de bestelling door II. 3Vf. gedaan van"
rozen uitJBoskoop. door hem behandeld èn
geplant, als geschenk aan II. M. do Ko
ningin-Moeder.
Te Utrecht, zijn bevorderd tot arts,
mej. D. O. Ha ge en de heer en Chr. Eg-
gink en C. L.van Esveld.
De zeereerwaarde pater B. Kors P.
promoveerde summa cum laude tot doctor
in de Godgeleerdheid aan de hoogeschool
te Freiburg, in Zwitserland. („De Tijd.")
Het „Doetinchemscb Weekblad" be
rekent, dat er 1 Juli 141 predikantsplaatsen
vacant worden in de Hervormde Kerk. Daar
voor zrjn 20 candidaten tot den Heiligen
Dienst beschikbaar. Het getal vacatures is
dus ongeveer gelijk gebleven in het laatste
halfjaar. Maar dat zal van lieverlede wel
anders worden, daar bekend is 'hoe het
aantal a.s. predikanten gestadig kleiner
wordt.
Bovendien zrjn er op het oogenblik veel
minder candidaten beschikbaar dan een half
jaar, geleden. Toen waren er nog 42, nu
volgens bovenstaande opgave slechts 20.
Bij bet Staatsexamen tct toelating aan
de Universiteit zyn te Utrecht na voortgezet
examen van de vorige groep nog geslaagd
voor diploma A: do heeren B. de Groot
en J. Wi. A. van Hattum.
ProY. SiatciiYcrkiczing Utrecht.
Gisteren werden bij enkele candidaatstel-
ling herkozen resp. gekozen als leden der
Provinciale Staten voor het district Utrecht
I de heeren mr. L. van Lier (lib.), rar. dr.
W. A. van Zgst (lib.) en mr. K. J. Schorer
(Chr.-ïïi§t).
Zuoals bekend, hadden Prov. Staten de
verkiezing van deze heeren ongeldig ver
klaard wegens een op een der stembuxeaux
voorgekomen onregelmatigheid.
Jaarbcnrs tc Utrecht.
Men schrijft ons:
Van belanghebbende zijde zijn stemmen
opgegaan tegen het houden van een Jaar
beurs in September. Tijdelijk gebrek of
schaarschte aan grondstoffen, te weinig
tijd van oorbereiding voor liet gereedma
ken van monsters, het overladen zijn met
orders voor de wintermaanden, maakten
deelneming bezwaarlijk, terwijl in handels
kringen de meening werd uitgesproken, dat
voor het komende seinoen de meeste gros
siers en winkeliers hun koopcontracten
reeds hadden afgesloten en er derhalve
voor vele handeklrijvenden geen directe
aanleiding zou bestaan om dc Beurs t-e be
zoeken.
Men heeft besloten, hoewel het aantal
deelnemers van dien aard is, dat het 'suc
ces eener Beurs in September verzekerd
was, om de Eerste Nederlandsc-he Jaar
beurs te houden van 26 Februari tot 10
Maart 1917.
De worjaarsbeurs heeft ook nog dit voor,
dat de tijd van voorbereiding dan ook vol
doende is om genoegzame medewerking te
verkrijgen uit onze Koloniën, terwijl daar
enboven ook in het Buitenland voor deze
Nederlandsche Jaarbeurs op ruimere schaal
propaganda kan worden gemaakt om de be
langstelling te wekken en zoodoende het
bezoek "van vreemde kooplieden te bevor
deren.
vor gaan haleu; nadat ze met u gesproken
heeft, moet u u heel kalm houden 'en u door
uw vrouw laten oppassen."
„Totdat ik sterf? Ja, dat west ik. Ik zal
alles doen wat ze zegt, totdat ze het gor
dijn laten zakken," en met een herhaling
van zijn zonderling glimlachje, de^d de zieke
man de oogen dicht, totdat hij bij liet hoo-
ren vpn een zachten voetstap bij' het bed,
de oogen tot Joyce opsloeg.
„Ik weet niet, of ik geloof in berouw
op een sterfbed", begon hij' zonder andere
inleiding, „maar het spijt mij, dat ik een
schavuit geweest ben tegenover je; ik kan
het niet onder woorden brengen, hoe mij dat
spijt. Mijn vrouw denkt, dat ik goed beo, zij
gelooft in mij, vreemd, nietwaar?" Hij glim
lachte flauw. „Jij en zij en die beste
dokter geven mij een gevoel of ik had
viilen trachten goed te zijn, als ik er nog
eens"" boven op gekomen was, maar-dat zal
niet ineer gebeuren. Dit is het einde."
„God is Liefde", zei ze, zjjn rusteloos
beweeglijke handen aanrakende. „Hij zal u
stellig in een Volgend leven de gelegenheid
geven, die ge hier gemist hebt."
„Dat kan wezen, ik weet het niet, het is
een vertroostende gedachte, een gedachte,
die vrouwen als jij kunnen koesteren. Maar
ik kan het kwaad, dat ik gedaan heb, niet
ongedaan maken." De donkere oogen zagen
peinzend naar Joyce op. „Hoeveel kans ik
ergens anders mag hebben, ik kan het
kwaad, dat ik hier gedaan heb, niet onge
daan maken. Zoo veel kwaad, en ik kan het
niet goed maken. Dat is het pijnlijke van
de zaak. Denk hoe ik uw leven heb bedor
ven, dat kan niet uiigewi&cht worden alsof
het nooit .was geschied."
„Neen, ge kunt het Verleden niet' ongedaan
jnaken/4 antwoordde zij heel ernstig, heel
ÖIohjU en Klauwzeer.
Het ingediende wetsontwerp tot heffing
van bijdragen in de kosten van bestrijding
van het mond- en klauwzeer, zal iu de krin-
en der veehouders zéér zeker met vol-
oening begroet .worden, aldus lezen wij in
„De Tel.". <•-
Het is gebleken^ dat de' Minister deze
ziekte op de juiste' wijze heeft aangepakt.
Daarvoor komt hem alle eer toe! Met kracht
zijn de voorgeschreven maatregelen door
gezet. Het heeft veel geld gekost, maar
het is gelukt de ramp te keeren.
Tot heden zijn de benoodigde; gelden op
gebracht door het geheele volk, en dat was
in zekeren zin bilbjk, daar de instandhou
ding van een gezonden veestapel van alge-
meen-oeconomiscbe beteekenis is. Het is
echter zeer juist gezien, dat dit zóó niet
mocht worden voortgezet..
De Minister wil nu bijdragen heffen van
de boeren zeiven ter stichting van een
fonds van ten minste tien millioen gulden.
De bedragen, die. nu voorgesteld worden,
zijn alleszins billijk; zij Joopen uit elkaar
van 12Vz ct. tot fl per stuk vee ,(koe of
varken of schaap, enz.).
Eón gevaar is aan deze zaak verbonden.
Er zijn veehouders, voor wie de maat
regelen (afslachten, enz.) niet zeer nadeelig
zijn. Het is bijv. gebleken, dat men in Zuid-
Holland daarvoor al zeer weinig bang "was.
De zorg om' de ziekte tö voorkomen wa-s
daarom niet zeer groot en er is terecht
geklaagd, dat die boeren te weinig mee
werkten. Iets anders is het met de Jokkers,
die edel vee fokken. Voor ben is afslachten,
zelfs al wordt liet vee goed betaald, een
ramp. In dp afgeslachte koe is plots het
fokkerswerk ven jaren en jaren lang ver
nield. De stamboom van zijn vee is voor
hem veel waard en die wordt nu plotséling
afgebroken. Voor de tqekomst gaan tal
van goede afstammelingen verloren. Hier
geldt zeer zeker, dat het bloei van adel
niet vergoed kan worden.
Bij do regeling der schadevergoedingen
zal men nu echter in staat zijn niet alleen
de slachtwaarde te vergoeden, maar ook
een tegemoetkoming te geven in het ver
lies aan fokwaarde, bijv. door voor stam
boekkoeien een toeslag van een bepaald
procent uit te keefen.
Krijgen do gewone veehouders eenvoudig
de volle waarde terug, dan wordt de zorge
loosheid te groot en zullen de fokkers daar
groot nadeel van ondervinden, als de ziekte
zicli uitbreidt door die zorgeloosheid.
Een ander zeer goed gevolg van deze
wet zal zijn, dat wij eindelijk de juiste
cijfers omtrent den veestapel zullen krijgen,
een goede statistiek! Jammer is het slechts,
dat men de minder ruim bedeelden uit
zonderen wil. Zeer zeker mogen $ie niet
te zwaar belast worden, maar het zou voor
een goede telling1 van zeer veel gewicht
zijn, dat zelfs zij per stuk vee een kleinig
heid. moesten bijdragen.
De Minister acht het waarschijnlijk, dat
de veestapel sinds 1910 belangrijk is voor
uitgegaan. Het is uiterst lastig hieromtrent
zekerheid te krijgen. Hot is mogelijk, dat
sinds 19-1-0 een vooruitgang! aan to wijzen
is, omdat de jaren 1910—1914 buitenge
woon go c-d zijn geweest'in dit opzicht; maar
het lijkt mij toch zeer gewaagd, om die'
vooruitgang hoogor te taxeeren dan den
geweldigen achteruitgang van de jaren
19141916. Door hooge slachtprijzen, duur
te en tekort aan voeder (varkens!) en tal
van ernstige bedrrjfsstoorhissen, is het aan
tal tegenwoordig sterk dalende, dat is wel
zeker. Naast deze optimistische uitlating van
den Minister is echter de' opbrengst m. i.
laag genoeg getaxeerd, n.l. op 2'/i millioen.
De opmerking, dat onze veestapel sinds
1910 is vooruitgegaan, kan slechts bedoeld
zijn als een zrjdelingsche handigheid, om
den indruk te vestigen, dat de: uitvoerpoli-
tiek deze laatste jaren nog zoo slecht
niet was. x
Intusschen is liet beleid van dezen Mi
nister op landbouw-teclinisch' gebied, i. c. dé
bestrijding van het mond- en klauwzeer,
in alle opzichten te roemen. In vredestijd
zou Z.Exc. alléén reeds door deze kwestie
een groot man geworden zijn en zou zijn
naam in ieder geval onder do landbouwers
in dankbare herinnering blijven voort
leven.
vriendelijk', „het is een van de vreesclijke
dingen in het leven, dat wij met kunnen
ongedaan maken, .wat wij hebben verricht,
klaarzij zweeg. „God is zoo goed, dat
Hij- ons soms in do gelegenheid stelt onze
fouten en onze zonden goed te maken; som
tijds kunnen wij een onrecht herstellen; ik
ben hier vandaag hij u gekomen om u te
vragén of u cfas doen wiIt.Y"
„Een onrecht herstellen? Hoe kan ik dat?
Ik begrijp het niet. Wi&t is erJ# (Jat her-!''1
stellen kan?" j
Met haar hand uog steeds op de zijne
spraic zij heel rustig met hem over Eric Ras--*
burn en zijn vrouw; terwijl hij naar haar
luisterde, kwam er een doffe kleur op zijn
wangen.
„Ge vraagt te veel van mij," zei hij, toen
zij had uitgesproken, „ik kan net doen wat
ge verlangt, het is te veel gevergd. Ik zou
niet kunnen. Ge vraagt te veel."
„Ja?" antwoordde zij en haar stem, hoe
wel vriendelijk, was dringend, „maar be
denk hoe die arme man onrechtvaardig ia
de gevangenis rnoefc lijdendenk aan zijn
vrouw, die in hem gelooft evenals uw vrouw
in u gelooft; kunt ge aan die beiden den
ken
Zijn donkere oogen, nu zoo ingezonken,
veranderden van uitdrukking onder haar
vasten blik.
„Ge wilt, dat ik mij. zelf zal brandmerken
als een misdadiger in plaats van Raoburn,
beseft ge wel wat ge vraagt?"
„Ik verlang dat ge doet wat rechtvaardig
is, een groot onrecht zooveel mogelijk te
herstellen. He ben hier gekomen, om u te
smeeken, dat te doenen ik weet zeker, dat
u het wilt." Toen zij zweeg, scheen het
doodstil in de kamer te worden, en geen an
dere geluiden werden gehoord dan .uit den
BÜITENI/ANBSGHE BERICHTE».
Een man, die terechtstond voor dé po
litierechtbank te Londen, beschuldigd een
steen te hebben geworpen door het raam
van Asquith, zeide, dat hij de aandacht op
zich wilde vestigeai. Zijn linkerhand werd
n.l. zonder reden twee jaar geleden afge
zet. Hij werd weer in hechtenis terug ge
zonden, totdat een nader onderzoek zal
zijn ingesteld naar zijn omstandigheden.
George B. Wilson, de secretaris van
de United Kingdom Alliance, heeft mede
gedeeld, dat er van 1 Aug. 191-4 tot 30 Juni
1916 in het VereenigdKoninkrijk voor niet
minder dkn 4,500.000.000 gulden aan drank
is besteed. Van dit bedrag vloeit iets min
der dan 1/3 in de schatkist.
Do Noorweegsohe Tweede Kamer heeft
het Hegeeringsvoorstel aangenomen, waar
bij een absoluut verbod wordt ingesteld
voor het gebruik van alcohol in het leger
en o-p de vloot, onder spoorwegbeambten en
autobestuurders. Men verwacht, dat de
Eerste Kamer eveneens cüit voorstel zal
aannemen.
Redmond heeft openbaarheid gege*-
ven aan een Dinsdag door hem aan As
quith en Lloycl George gezonden memorie,
witarin hij verklaart, dat dc vertraging der
invoering van de Home-Rule-wet en de
jongste redevoering van Landbdowne in het
Engelseho Iloogerhuis een hoogst ernsti-
gen toestand in Ierland in 't leven heb
ben geroepen. Elk voorstel om van de over
eengekomen voorwaarden af te wijken zou
de Iersohe partij nopen de overeenkomst
als geëindigd te verklaren..
Nieuwe straattoonceltjcs tc Berlijn.
Een nieuw soort sport heeft zich den
laatsten tijd onder de BeNijnsche jeugd
ontwikkeld het „jachtmaken" op taxi's en
aapjes."
Verschijnt ergens een leeg rijtuig of een
leege taxi, dan ziet men het vehikel" al
aanstonds door enkele jeugdige Berfijners
vervolgd worden. Gelukkig hij, die er in
slaagt het eerst op do treeplank to sprin
gen en den koetsier of den chauffeur te
doen rijden naar een punt, waar een in
verkeersnood verkeerende heer of dtarne
met ongeduld 'het terugkomen van den
jeugdigen gedienstigen geest verbeidt. Het
spreekfc vanzelf, dat bij deze sport niet al
leen het sportieve succes 'den prikkel
vormt, maar ook het materieele „fooitje"
ce-n zwaarwegende factor is. De reiziger,
die thans aan de Bcrlijnscho stations aan
komt, vindt zich dra omringd dloor een le
gertje van dezo nieuwste soort „verkeers
agenten."
Tragischer zijn de tooneelen, die zich den
laatsten tijd dikwerf afspelen voor de sla
gerswinkels. Zoo stonden onlangs, te mid
den van een lange rij huismoedefs, twee
oude mannetjes godulcKg te wachten op
htm beurt om het karig rantsoen vleesch
of vet op hun vleeschkaart t-o bemachtigen.
Dc winkelbedienden hadden blijkbaar me
delijden met de twee oudjes; ten minste,
zij riepen hen binnen en voorzagen hen
van de kleine portie vet, waartoe de beide
zestigers gerechtigd waTen. Toen de twee
heeren der schepping weer buiten kwamen,
viel het zwakke geslacht in gesloten ge
lederen op hen aan. Eén der belegerde
oudjes ging, toen het hem te benauwd werd
tot het offensief over, velde zijn parapluie
en deed een stormaanval. Eón der vrouwen
werd door don knop van de tot sabel' ge-
promc^ eerde lans aan het hoofd gewond
en viel in onmacht. Gevolg: politie... bu
reau en proces-verbaal. De rechtbank
bleek echter ten slotte toch nog de ge-
vechtswaardh van den ouden strijder te ap-
precieeren en sprak hem dan ook vrij. De
Techter besliste, dart hier uit*noodweer ge
handeld werd.
Dat het Berlijnsohe straatleven in do
komende tijden hoe langer hoe rumoeriger
zal worden, we kunnen er zeker van zijn,
evenzeer als van het feit, <ïat het rumoer
hoe langer hoe minder van betrekkelijk on-
schuldigen aard zal zijn.
Storm op Ceylon.
Op Ceylon en in dc omgelegen zee heers^ht
een hevige storm. Men vreest wor het
lot van honderden visschers, die onver
wacht door het stormweer werden over
turn, het gezang van liet roodborstje, het
zacht krassen van de kraaien in de olmboo-
men in de laan.
Do zieke lag doodstil met de oogen geves
tigd op den muur tegenover liet bedzijn
gedachten waren blijkbaar zeer ver verwij
derd van zijn tegenwoordige omgeving. Toen
hij -weer,sprak, was zijn stem zacht en droo-
merig.
„Ik herinner mij je het eerst, staande tus-
sche?i de pijnboomen," zei hij„achter de
pijnboomen lagen de reusachtige sneeuw
bergenniet reiner dan jij was met je lief,
onschuldig gezichtje en je hadt Brampton
lief, Christoffel Brampton, die mij het le
ven gered heeft; en ik nam je van hem weg.
Brampton zal mij dezen keer het leven niet
redden, ik zal nu sterven niemand be
hoeft mij te zeggen, dat dit het eind zal
wezen. Ik weet het zelf wel."
Joyce "trachtte den largzamen, droome-
rigen woordenvloed te stuiten, maar hij
lette niet op haar, zijn oogen alleen staar
den niet langer vast op den muur, maar
vestigden zich weder op haar gezicht.
„Ik wou jo verwijderen van Brampton
ik wou je voor mij zelf hebben en ik bracht jo
in den waan. dat ik je liefde waard was.
Maar ik was die niet waard, ik ben die nooit
waard goweest". Hij zuchtte onrustig. ,,En
ik dacht jo precies te kunnen laten doen
wat ik wou, maar je onschuld was als' een
schitterende wapenrusting, die je omkleed
de. Ik bad kwade bedoelingen met je ik
heb altijd kwade bedoelingen met je gehad,
maar je eigen goedheid heeft jo beveiligd."
„T)0 goedheid van God," zei ze fluisterend.
,,-To goedheid heeft je beveiligd", praatte
hij maar steeds door, „jullie drieën samen
hebt mij de dingen anders doen inzien, al
had ik geen lust zo op die manier in tc zien.
»i ■■■■■■nfn. niWflïmiM— i iTgj-
vallen, en er zijn schepen gezonken. Do
regeering zond booten uit om de schip
breukelingen te helpen. Reeds zijn er veel
geréd.
VERSCHEIDENHEiD.
Kindermuseums.
Kinder-museums zijn geen tentoonstellitï-*
ge van kinderen (die er b.v. in Amerika wel
zijn gehouden). De paedagogen verstaan eri
onder museums, die speciaal voor kinder en
zijn ingericht. Hier in Holland hoort men ei!
niet veel van, maar in het buitenland zijn ze»
populairder, en in Engeland dweept men eri
b.v. mee.
In Engelsche populair-wotenschappelijEei
en opvoedkundige tijdschriften loopt thana
een merkwaardig bericht, waardoor het nut!
van kinder-museums wordt aangetoond. Een
jongen, die nog nooit iets anders gezien had
als z'n dorp*, bezocht met zijn onderwijzer!
een kinder-museum, en aanschouwde daar i
o.a. een installatie voor draadlooze telegra
fie. Gevolgde jongen kreeg een groote be
langstelling voor electriciteit en alles wat'
hiermee in verband staat legde zich speciaal
op do electro-techniek toe, en haalde do vori-
ge maand 't diploma voor electro-techniscK-
ingenieur. Was 't kinder-museum er niet ge
weest, dan liep hij thans misschien achter dé
koeien.
Dc Film-Industrie.
De Vereenigde Staten van Amerika;
vormen het land van de film. Duizenden en!
duizenden hebben daar aan do film-in dus-
trie hun broocl te danken. De productdel.
is enormiedere week1 wordt voor een geh
zajnenlijko lengte van 1000 K.M. film dé
wereld ingestuurd, overeenkomende met
een jaarlijksohe productie van 50.000 J£.M„
d. i. meer dan de omtrok der aarde.
Nog belangrijker is echter te weten, dati
die 50.000 K.M. dan ook werkelijk in oeffi
jaar worden opgebruikt. Ze gaan de heel'é
wereld rond.
Dc Invloed van Geteerde Wegen op
de Planten.
Dozo invloed schijnt zeer slecht te zijn tl
stof van de wegen opgewaaid maakt, gaten!
in de bladen der boomen,: de bladen wor-.1
den in hun groei belemmerd en vele boo
men sterven na eenige jaren af. Voor klei-
nere planten zooals begonia's schijnt het
van de geteerde wegen komendo stof ook
zeer schadelijk te zijn. Er is daarom ook
voorgeslagen in plaats de wegen van boven,
to teoren, do teer te mengen met het ma- 1
teriaal waaruit do weg gemaakt is, tenein
de nieuw toeren te voorkomen.
Po Papoea's op Nieuw-Guinea.
Zooals de meeste natuurvolkeren houden
ook de Papoea's veel van gezelligheid. De! 1
gastvrijheid! is bij hen zeer sterk ontwikkeld*
Do bevriende dorpsgemeenten ondernemen
dikwqlsgroote bezoekreizen, waaraan oud
en jong deelneemt en waarbij rijke gé-
schenken voor den gastheer worden meegé-
bracht. Van de kwaliteit en kwantiteit de
zer geschenken hangt de meer of minderé
vriendelijkheid tegenover de gasten af. Zé
bestaan uit landbouwproducten en gemeste
varkens en honden. Daar deze vet';e dierenl
in de vreeselrjke hitte niet kunnen loopen,i
bindt men ze de po o ten bij elkaar, schuift
daardoor in de lengte-een stok en draagt ps
zoo mee.
Een andere eigenaardighe d in d_Z3 stre
ken zijn de kleine stookplaatsen, die zel&
in de heetste deelen in de hutten der PaV
poea's te vinden rijn. Het schijnt, dat de zé
vuren niet alleen dienen voor het toebereï-i
den der spijzen, maar hóofdzakelijk voor!
het zuiveren van de yoohlige moeraslucht in!
die streken en ook-voor het verjagen den
muskieten. De hutten zijn daarvoor ook
meestal op palen gebouwd, die dikwijls ver
scheidene meters van den grond zijn.
JPapierduurtc in Rusland.
Ook in Rusland zijn de papierpr^zen ont
zettend gestegen. Een kilo courantenpapier is
van 22 kopeken op 100 kopeken gekomen*
Leerboeken rijn 30 pCt. in prijs gestegen.:
Het aantal nieuw uitgekomen wetenschap^
pelij'ke werken is dan ook evenals jn dé
meeste oorlogvoerende landen geringer dan!
voor den oorlog. Daarentegen is een groote
massa oorlogswerken uitgekomen, en dezo;
hebben, ondanks hun hoogen prijs, een goe
den afzet.
Gij drieën mijn vrouw en Brampton en jij
hebben mij doen inzien, dat goedheid
grooter is dan het kwaad. Ik wou, dat ik
nog tijd van loven had; ik zou er een beter
gebruik van maken. Het kon mij vroeger
niet schelen, maar gij met u driecn hebt mij
heb doen begrijpen, go hebt mij leeren ver
langen to trachten mijn best te doen."
„Het beste is nooit buiten uw bereik,
antwoorddo Joyce zacht, ,,het is altijd daar,
en go kunt u nooit verwijderen uit Gods te
genwoordigheid zij omvat u. Wij zijn al
tijd onder do hoede, van don Almachtige.
„Ik hoor u gaarne over dio dingen pra
ten/' antwoordde hij; „ge doet. mij gevoe
len, dat 't Waar is wat ge zegt; ge geeft mij
eon gevoel van troost. „Is het verkeord,"
vroeg hij op zeer erustig-vragenden toon,-
-,,is het verkeerd, als ik wensch, dafc.jnijn
vrouw nooit het kwade van mij zal to weten
komenIk wou liever niet, dat zij wist wat
een slecht mensch ik eigenlijk was. Zij ver
trouwt nu op mij."
„Ze zal in u blijven gelooven," antwoord
de Joyce, „wij zullen haar nooit over u loe
ren oordeelen. Zij zal nooit de waarheid teJ
weten komen."
„Gij en Brafmpton hebt u mooi tegenovéü
hi ij gedragen hij heeft mij het léVeK
gered, terwijl hij !mij. kon laten ster Len
dat was !mooi van hem'. En u is hier gëK.
koten, ofschoon ge mij verfoeide" en vreesdeC!
Het was "mooi van u om té komen té
koten, terwijl u niet wist hoe bruut ik!
tegen u wezen kon. Ter, wille Van u drieën",
hij sprak lapgzahier én moer Vermoeid, „zaf
ik doen wat u van mij vraagt ik^zal
de waarheid spreken ten opzichte van, RaëH
burn." i
(Wordf YéryoIgdïit.
