LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 5 Juli.
Tweede Blad. Anno 1916.
ingezonden.
Tweede Kamer.
No. 17*286.
Persoverzicht.
FEUILLETON.
Ma la-sag*©
S.?Ken ken.van plati (lat to doei)>.
levende kiemen aan, zoowel op munten als
op papieren geld Daar het haar oor na
melijk te doen was, te weten 5e komen hoo
de ziektc-verwekkencle bacteriën, in het bij
zonder de diphbher iebaci 11 enzich gedroe
gen, zotte zij haar onderzoekingen voort
met deze bacillen op gemunt en papieren
geld. De uitkomst was, dat deze bacillen
allo iw. 5i 6 uren op munten gedood wa
ren (bij koperen het snelst), terwijl zij op
papieren geld nog 10 a 19 dagen levensvat
baar bleken op glas zelfs nog na 21 k 26
dagen. Hieruit valt de gevolgtrekking te
maken, dat metalen' geld niet zoo ge
vaarlijk is voor het overbrengen van smet
stof als het papieren geldbovendien, dat
het aanbrengen van koperen deurknoppen
vooral in inriohtingon met een groot pa-
.bliek verkeer alle aanbeveling verdient.
Zij waarschuwt evenwel voor overdrij
ving door het maken van te sterke gevolg
trekkingen. Men mag uit bovenstaande on
derzoekingen'niet oonoludeeren, dat de uit
breiding van het aantal diphtherie -geval
len in Berlijn zeer in omvang toegenomen
is door het in-omloop-brengen van de pa/-
pieren 1- en 2-markbonsdo mogelijkheid
van besmetting is evenwel niet te looche
nen.
Geheel kan ik mij dan ook voor ons land
vereenigen met de wensabe 1 ijkheiddoor
de schrijfster geuit, oan na den oorlog zoo
spoedig mogelijk de papieren geldbons uit
de circulatie te nemen, alsmede om het on
smakelijke bevochtigen van deze bons met
speeksel zooveel doenlijk algemeen te ver
mijden, waarbij schrijver dezes nog in het
bijzonder do aandacht wil vestigen op het
bevochtigen met speeksel van tramkaartjes,
bij het uitscheuren, cloor conducteurs, en
het) met speeksol bevochtigen van vingers bij
het ombladeren in boeken en tijdschriften.
Bij een aandachtige beschouwing van de
uifceTsto hoeken aan dé onderzijdon der bfa-
detn v. tijdschriften b.v. uit leesportefeuilles
in koffiehuizen en elders, zal blijken, dat
het laatste euvel VoTre van uitzondering is.
Daartegen dient preventief gewaakt te
worden, ter bevordering van de algemeen©
gezondheid!repressief door doelmatige
ontsmetting van dergelijke drukwerken;
>yDE TOORTS.Over het nieuwste
persproduot, aldus ,,DE TELEGRAAF"
der Centrale Abwahr-Abteilung"het
staat- en letterkundig weekblad voor Hol
land, Vlaanderen en Zuid-Afrika",,DE
TOORTS", schrijft in „I>E AMSTERDAM
MER" professor Van Hamel:
Aan de groep Nederlanders, die sinds
den oorlogstijd heb „pan-neerlandisme"
als bijzondere strijdleuze hebben aange
grepen en niet moe worden, voor de Ne-
aerlandsche stambelangen te agiteeren,
mag men waarlijk geen gebrek aan acti
viteit verwijten I Na het lijvige maand
schrift „DIETSOuEEE STEMMEN" waarin
wij de hoeren Van Vessem, Gerrefcson en
Van Es 'hun dietsche propaganda zagen gaan
voeren, is nu weer onder vrijwel gelijke
vlag een geïllustreerd en satyriek weekblad
„DE TOORTS" verschenen, waaruit de
zelfde tonen klinken
Hoe warm de Nederlandsche staniidear
len etn de versohillende leden van den Ne-
dexlandsohen stam ons ter harte gaan;
hoezeer wij ook beseffen, dab Noord-Ne
derland te hunnen aanzien een steunenden
on moedgevenden arbeid moet blijven ver
richten, en daardoor de Nederlandsche be
schaving hooghouden, toch mag de vrees
met weggedoezeld, dat deze gevoelens
thans worden misbruikt, om ten onzent
een tendentieuze politieke actie te voeren.
Met nameom door de stamidealen de Ne
derlandsche staatsbelangen te ondermijnen.
Zoolang men, gelijk wij weer in ,,DE
TOORTS" lezen, onder ,,de vooraanstaan
de Groot-Nederlander^" typen als Stein-
metz", Diomela Nieuwenhuis Nijegaard en
Molenbroek durft blijven opdisschen, is de
ze geheele Groót-Nederlandsche actie ook
reeds daarom allesbehalve kauscher
Men moet de dingen uit elkaar weten
te houden. Maar propaganda-organen als
deze „TOORTS" halen ze juist dóóreen,.
de Hemel weet door wat voor invloeden
daartoe in den arm genomen. Er gelden
voor de verschillende doelen van den Ne-
derlandschen stam nu eenmaal verschillen
de .taalkundige belangen. En de nationale
politiek van Noord-Nederland wordt in be
denkelijke mate vertroebeld, wanneer men
arglooze en geestdriftige landgenootcn
met stam-idealen in de war brengt.
Zoo dreigen met deze „TOORTS" de vol
komen gerechtvaardigde anti-Britsche ge
voelens van een Zuid-Afrikaander als Bo
den stein, <le volkomen gerechtvaardigde
vrees voor. Frankrijk, van den Vlatnïn De
Clercq, de breedo Gormaansche ideeën d£r
naïeve groot-Nederlanders, te worden ge
bruikt en ten bate van deTónheimelijke pro-
Duïtsche politieke actie in Noord-Neder
land.
Of is het stoken tegen de Belgische re
geering en tegefTJde geallieerden, het lo
ven van do Duitsche Vlamen politiek, niet
reeds van deze kracht?
Evenals de Dietsche stemmen veel ge
vaar loopen Duitsche stemmen te zijn,
©venzoo kan dit soort toortsen gemakkelijk
"tot dwaallicht worden I
Dc loonen der Coöperatie „Vooruit."
Mijnheer (le Redacteur!
In het „Leidsch Dagblad'' van 3 -Juli
lees ik in een verslag van eOtt vergadering,
gehouden door den Bakkerabond, dat de
loonen van Vooruit" door deu Bond onvol
doende worden geacht.
Na de laötste wijziging, door het ooöpe-
ratiebestuur in do loonen gebracht, bedragen
deze voor de laagstbezoldigden van het
bakkerspersoneel, n.l. van de volwassen
bakker-loopers in minimum f 14.-50, welke
Iconen periodiek opklimmen tot f 17. Hier
bij onderstel ik, dat da duurtetoeslag van
10.50 gehandhaafd blijft.
Ik ben van oordeel, dat een arbeiders-
coöperatie do hoogste loonen moet betalen,
die in een tak van Bedrgf worden gegeven,
on voor zoover mrj bekend is, deelt het coö-
peratie'oestnur mijn meening. Persoonlijk
acht ik het zelfs gewenscht, dat een ar
beiderscoöperatie in haar loonen een voor
sprong houdt boven de loonen, olders gel
dende, om het particulier, bedrijf te leiden
in de goede richting en 'de .vakactie te
steunen.
Tot nu toe heeft ecüter het hoofdbestuur
van den Bakkerabond niet bewezen, dat de
loonen van „Vooruit" niet de hoogste zijn,
welke to'Leiden in het bakkersbedrijf wor
den gegeven. Alleen zijn te dien opzichte
losse beweringen geuit.
Het verschil vatf nieening tussch'en het
coöperaüebestuur ett het Bondsbestuur Heeft
tot nu toe geloopen over da grootte van
den voorsprong van de loonen van „Vooruit",
boven die, elders in Leiden geldende. En,
ik kan het niet ontkennen, de' grootte van
dien voorsprong hangt dikwijLs af van omj
standigheden, die een coöpcratiebestuur ook
niet kan beheersckera
Mot dank Voor de pïaatsingy
D. A. VAJ7 ECK, 1
Seoretaris van! „Vooruit".
Oegstgeest, 4 Juli 1916. I
Theorieen Prnctljk.
Het College van B. en ,W. is toch wél
up to date in zijn zorg voor onze gezondheid,
door ons de nuttige wenken der Gezondheids
commissie inzake de muggenplaag in esn
sheefè' kolom in het „Leidsch Dogblad" van
4 JuU Berate Blad, onder oogen te brengen.
De theorie is prachtig: een muggensoort
kan malaria teweegbrengen. Men moet de
muggen dus bestrijden, door te zorgen, dat
er zoo min mogelijk muggen zjjn. Dit school-
he doel Kan men bereiken o.a. „door het
dempen van slooten (ik spatieer), of
althans, als „het water niet kap worn
den opgeruimd", door „Kat bedek
ken van dia slooten m-ot aan
uiter.st dun laagje petroleum of
olie," waardoor de larven der muggen step-
van.
Het kaai piisschien zgn nut Betoon, dat
da Gezondheidscommissie ons deze wgshei^
die wij. allang wisten, nog eens opnieuw cmj-
discht. Maar wat dia commissie vergeet
ons ar bg ta vertellen, is: hoe :komt men in!
Leiden tot het dempen van slooten?
Een onnooz.:-lo zou hierop antwoorden:
Wel, met hulp en op advies van de Ge
zondheidscommissie, nee mt de Raad een be
sluit tot demping van sloot die-en-die, sinds
lange jareu een ware muggen brood plaste.
0, heilige eenvoudigheid! Zoo gemakke--
lijk gaat het niet. Stek er is een stinksloot
Dan kermen de omwonenden jaren en jaren;
zenden brief op brief naar de Gr-zondheids-
commissie, maar... do sloot blijft
Hoo dit raadsel te verklaren? Dat wil ik
aan het gezond oordeel der Leideuaren zelf
overlaten. Eén voorbeeld slechts.
Tusschen de Gerrit-Dou- en Viite.-Rozen_
straat, ligt een sloot neen, laat ik zeggen,
een kloaak, waar 45 riolen in loozen. Vijf
eh veertig huizen loozen hun vuil. los en
vast in dit schoone water. En.of het er
stinkt? En of er muggen in broeden? Men
overtuige zichzelf, door eens met zijn neus
boven do uitmonding dezer sloot- iu den
Wilte-Singel te gaan liggen. Lange jaren
kermden hierover de omwonenden, en nóg
ligt daar en stinkt daar de sloot, ondanks
Raad en Gezondheidscommissie. Laat ik er
bi; vertellen, dat bouwers belangen
zich togen het dempen dier sloot schijnen
te verzetten. Ik leg geen causaal ver
band, ik constateer slechte.
Er was eens, voor een paar jaar, een an
dere sloot, pa rallel aan de eerstgenoemde"
en gelegen in de voormalige V itt?-Rozen-
laan. Op deze sloot kwam geen enkel
riool uit. Nooit beklaagden rich de om-
Wonenden over den stank of over de muggen.
Ea ziet: Op advies der Gezondheidscom
missie besloten Leiden's Vroede Vaderen,
deze sloot te dempen.
Het duizelt u. Leiden :ar? Ge b .rijpt er
niete van? Loat ik u dan vertellen, dat
bouwersbelangen door het dempen de
zer sloot ten zeerste gebaat waren. Ik
leg geen causaal verband, ik constateer
slechts.
Deze voorbeelden laten zich met tientallen
vermeerderen.
Ik schrijf dit ailes dan ook niet in de illu
sie, dat hét iets zal helpen en we onze stink-
slooten kwijtraken. Wat geven klachten en
riekten van omwonenden, wanneer geen be
langen van hoo ge re orde, (bouwersbe
langen, Zou men geneigd zjfn te Duisteren)
in het spel rijnl
Mjjn stukje bedoelt dan ook alleen, Raad
en Gezondheidscommissie voor hun goede
zorgen (iu theorie) 'in het openbaar dank
te zeggen, maar hun tevens dat schoone
versje in herinnering te brengen:
lange wegen leggea,
Tusschen doen 'en zeggen.
(Het tijm is wel wat Leidsch, maar dat
is juist goed).
Dahk n, Mjjnheer de Redacteur.
Een bewoner der
Witt e-R' ozenslraat
Zitting van gisteren.
.WIJZIGING DER SUCCESSIEWET.
De heer TYDEMAN achtte het tijdstip,
voor een behandeling van dit ontwerp niet
gunstig. De zaak toch dient rustig onder
de oogen te worden gezien. Spr. wenschte
zich te beperken tot enkele hoofdpunten.
Voorts komt spr. er tégen op, dat de Mi
nister Kamerleden in zijn Kabinet noodigt
om bepaalde punten te bespreken. Het is
i. de vraag of de successiebelasting mag
wedden beheerscht door de behoeften der
schatkist. Tegen da 18.000.000, die dit ont
werp; moet opbrengen, Zal spr. zich niet
verzetten, wèl tegen nog grootere verscher
ping. In vergelijking met andere landen is
het tarief van onze successiebelasting reeds
zeer hoog. Dat schenkingen worden, belast,
juicht spr. toe. Onroerende goederen worden
weggeschonken met geen ander motief dan
om de successiebelasting to ontduiken.
Spr. oefende voorts critiek op de vrijstel
lingen, die z. I. onvoldoende zjjn geregeld.
Sommige voorschriften zgu tie kras en dra
gen een hatelijk' karakter. Spr. bepleit mil
der bepalingen voor schenkingen aan oude
familieleden, oude bedienden of schenkingen'
van algemeen nut.
De heer DRION verklaarde zich geen te
genstander van de heffing van levensverze
keringen. Spr. wees er echter op, dat er vee?
meer levensverzekeringen rijn dan de enkele
gevallen, waaraan de Miuister zjjn aandacht
heeft gewijd. Spr. keurt af, dat deze heffin
gen in de successiewet zjjn geregeld. Z. L
diende van allo verzekeringen, onverschillig
door wie de nremie wordt betaald en te (wier
bate ze worden geheven, een recht van 1, 2
of 3 pC't. te worden geheven. De verzeke
ringsmaatschappijen dienden te worden ver-:
plicht opgaven te verstrekken en hel recht
te betaler.. Deze regel zou de voorkeur ver
dienen boven een heffing bij uitkeering bij
overijjden, (ook van den kostwinner),
j De heer TER LAAN (Rotterdam) bepleit
I te een verhooging van 'de opbrengst ran hét
i ontwerp, ten einde een beter evenwicht te
j verkrijgen tusschen de verhooging der indi
recte heffingen (op bier) en der directe b'e-
I lastingen.
l Het denkbeeld van den heer Drion b.-tref-
lende levensverzekeringen keurt spr. goed:
Joch' hij vreest, dat er van de geheele be
lasting van de levensverzekeringen niets ra!
terecht komen, indien men ze nu ging uit
schakelen. Wordt spr.'s amendement aragc--
norr.en, dan zal de belasting f29.000.000 op
brengen.
Spr. wees er op, dat de bevolking in 20.
jaar is gestegen met 20 pCt., de belasting
met 33 pCt., doch het vermogen met 70 pCt
Met cijfers trachtte' spr. aan te toohen,
dat het volk niet zwaarder mag worden be
last. Met een lager tarief voor de aanzeg
gers kan spr. zich wel vereenigen.
De heer DE MONTE VERLOREN betoog
de, dat zoowel 'deze als de vorige Minister
rats Financiën 'zjjn to kort geschoten in
het aanwijzen van groete bezuinigingen.
Spr. kan zich niet geheel.vereenigen jnot
de bepalingen betreffende schenkingen, die
iZ. 1. de milddadigheid zullen tegengaan. Spr.
deelt de bezwaren, tegen'de ervingen in do
rechte lijn hier geopperd, doch zou ter wille
van den nood der schatkist, willen meegaan,
indien de grens van f50.000. door minister
Kolkman gesteld, werd verlaagd tot f 2-5.0C0.
Spr. meent, dat beslist moet worden opge
komen tegen het standpunt van den heer
Ter Laan, dat een vermogen vrij komt als
do' bezitter komt te overlijden.
Woensdag om Halfiwaalf komt de heef
LOHMAN aan het woord.
Versterking sier Indische vloot.
Het weisvoórstel tot vermeerdering der
Indische vloot met een kruiser ca drie ou-
derzeehootcn is ingekomen.
In de Memorie van Toelichting \vor<H
er op. gewezen, dat verleden jaar een be
drag van zes millioen gulden is toegestaan
als eerste termijn voor den bouw van twee
kruisers c-n vier onderzeebooten voor den
dienst in Ned.-Indië, waarvan de totaal-kos
ten op ongeveer 28 miilioen gulden .wer
den geraamd. i I
Voor 1916 werden ais tweede termijn voer
den bouw van bedoeld materiaal, voor de
beide kruisers 3.5 millioen en voor de vier
onderzeebooten 2.5 millioen, dus te zamen
6 millioen gulden, toegestaan.
De Regeering is echter van oordeel, (lat
zonder, uitstel verdere stappen moeten wor
den gedaan tot versterking van de vloot in
Indië, zoodat thans gelden worden aange
vraagd voor het op-stapel-zetten van een
derden snffllen kruiser van hetzelfde type. en
van drie onderzeebooten, en we! een som
van 1 millioen gulden voor den kruiser er"
1 millioen voor de onderzeebooten.
Wanneer deze suppletoir aanvragen wor
den goedgekeurd,- zal dus in totaal voor
nieuwen aanbouw voor de vloot iu Indiê een.
bedrag van S millioen gulden ten laste van
het dienstjaar 1916 komen. Bij gereedheid
van dat materiaal zal dan in Indiê de be
schikking worden verkregen over 3 kruisers
en 10 onderzeebooten, zoodat bjj eiken krui
ser een 3-tal onderzeebooten kan worden in
gedeeld, terwjjl bet mogelijk zal zjjn door.
het naar Indië zenden van de thans in aan
bouw zijnde ruim 309 ton groote torpedo-
booten, San eiken kruiser ook nog twee
jagers en twee zeegaande torpedobcoteri toe
te voegen. Hierdoor worden tlau drie tacti
sche eenheden gevormd, die een belangrjjko
aanwinst voor de vloot in Indië zullen vor
men.
Ten einde de onderzeebooten in staat to
stellen geruimen tijd- achtereen op het ter
rein vau actie te bljjvcn, zal bet noodig rijn
Het morgen verschijnend nummer bevat
O.a-. als voorplaat: Bezoek van H. M. de
Koningin aan de Huisvljjt-Tën toonstelling te
Arnhem.
Voorts: Dei feesten ter viering vato net
56ste Lustrum van de TJtrechbsch© Hooge;-
school. Militaire oefeningen in de om
geving van Gorssel, bijgewoond door H. M.
de Koningin. Het verrijden van het Kam
pioenschap van de Ned. Motorrjjdersvereeni-
ging. Vrouwen in Engeland, die werkzaam
zijn bij den aanbouw; van oorlogsschepen,
ejn tal van interessante foto's', op den; oorlog]
betrekking hebbende.
Besmettingsgevaar van papie
ren gold. De heer C. de Ruyber, d&r.
van den gem. ontmettóngsdieiist te Arn
hem, schrijft in het „TIJDSCHRIFT YOOR
SOCIALE HYGIENE"
Naar aanleiding van een artikel, in ver
band met bovenstaand onderwerp, vanj
Gertraut- Wollenberg, assistente aan het
hygiënisch instituut der Koninklijke Uni
versiteit te' Berlijn, in „DER PRAKTI
SCHE DESINFEKTOR" over Med j.l.,
acht ik heb niet van belang ontbloot ook in
ons land te wijzen op het gevaar van over
brenging van smetstof, door "middel van.
papier in liet &1 en van het papieren geld
in het bijzonder, te meer, waar in'ons land,
door een tijdelijk gebrek aan guldens en
rijksdaalders, papieren geld tot genoemde
bedragen in circulatie gebracht moest wor
den.
Een- aanmerkelijke uitbreiding van. het
•aantal diphteriege vallen in Berlijn, gedu
rende den laatsten winters gaf aanleiding
tot het stellen van de vraag door enkele
geneesheeren aldaar, In hoeverre het oor
losgeld bijdroeg tot bovenvermelde uit
breiding der heeTSohende diphtherie. Even
als in andere Rijken kwam ook in Durtsoh-
land een tekort aan klein geld, waarin
voorzien werd door het in-omloopbren-
g*en van papieren geld tot bedragen van t
en 2 mark. Deze geldbons werden door het
Veelvuldig gebruik in sterke mate veront
reinigd, waarbij ook vele bacteriën op het
papier terecht kwamen, met in het minst
aoor de slechteen vieze gewoonten van
velen, om bij het uittellen van heb papie
ren geld, de vingers te bevochtigen met
m!ondsp eeksel
Voor zoover de bacteriën niet bot de
iekte-verwekkendlö behaoren, is het kwaad,
cloor haar te stichten, niet groot. Ernstiger
wordt evenwel het geval, wanneer er spra
ke is van bacterie-soorten, die oorzaak kun
nen worden v. 't ontstaan van versohillende
ziekten bij den mensch. Dtat ook Mer het
gevaar, dat gezonde smetstof dragers kun
nen veroorzaken, groot io, staat buiten kijf.
Gertraut Wollenb&rg heeft een vergokj-
ïend onderzoek ingesteld naar heb gevaar
van overbrenging van besmettende bacte
riën op munten en op papieren geldbons.
Zij wijst op verschillende onderzoekingen,
reech_ vroeger verrioht, o.m. door profes
sor von B eb ring en door Uffelmann
Prof. von Behring toonde aan?, dat goud
•do ontwijking van miltvuur- en diphtheria
bacilion, alsmede van den Bacillus pyocy&-
neu3 (deze bacterie veroorzaakt blauwe
verkleuring van wondafsoheddingen), op ge-
lafcine-voedingsbodems belemmert; dat zil
ver kwikzilver, koper, nikkel en zink ook
bovendien dezelfde uitwerking hebben bij
cholera/- en typhusbaoillen, terwijl tin, ijzer
ien aluminium geen invloed uitoefenen.
Uffelmann bracht koperen en en zilve
ren munten in aanraking met uitwerpse
len van choloralijders of met bouillon cul
tures van cholerahacillen, en bevond, dat
de vibrionen der cholera in ongeveer 23 mi
nuten gedood werderij terwijl daarvoor
noodig waren 5 u. voor platina en 25 uren'
voor papier.
Gertraut Wolle-nberg trof bij haar on
derzoekingen meermalen een groot aantal
Naar 't Engelsoh, door li G. MOBERLY.
(Nadruk Verboden),
28)
„Maar uw vader, begon Joyoe>. Dë.
jonge man viel haaf dadelijk in de rede;
met fonkelende oogen' zei h§:
tt vader heeft een vooroordeel tegen
Hetty; maar ik laat mij aiet regeerea door
do vooroordeelen vaa mjjn rader. Daareiir
bov.a is het niet noodig mijn vader aan tei
halen bij iets, wat mij betreft. Hij en ijf
Kunnen hei niet samen vinden, dat hebben
.wij nooit gekund; evenmin als Hetty en haaf
moeder. Het kan „mq geen zier schelen of
mijn vader het goedkeurt, ja of neen. Hetty
is mij meer waard dan twintig vaders AUl'
rij is weggeloopen, omdat rij zich ongèluk!-
tag voelt, zal ik geen steen op, den anderen'
laten voordat ik haar heb Weergevonden an
ik zal trachten haar gelukkig te maken. Nieh
inand anders heeft dat ooit geprobeerd
ïfelialvo u misschien," voegde liij èr bij met
een half verontschuldigenden blik op Joyce.
„Ik heb mjjn best gedaan en ik wou zijn
Voortgegaan mijn best te doen", antwoordde!
ernstig, „en evenals u zal ik geen mid
del onbeproefd laten totdat zij gevonden is,
0» ook later."
,dk zal wel op mij nemen voor liaaj too-
Komst to zorgen,", antwoordde Hal streng
T° mcTkt0 °P> hoo' het jongensachtig
gelaat een mannelijke en, vastberaden uit-
drukking aannam. „Ik kan haar gelukkig
i -.o bezwaren mg ook! in den weg gelegd
worden en wie mij ook tegenstaöd biedt
Hetty zal met mij trouwen ett ik! zal voof
haaf "toekomst zorgen."
En zonder Oen woord tot.afaoiiei<l of ver
dere verklaring, ging hjj de deur uit en
liep den tuin doer, Joyce achterlatende met
het bewustzijn, dat, hoe jong hjj ook' wad,
hjj Oen vastheid van wil bezat die misschien
een edel en hoogstaand man van hem zes
maken.
HOOFDSTUK XYH. i y|
Ik zal ja niet opgeven. 7|
„Je hadt niet gedacht, dn! ik' jo brief
als een afscheid zou beschouwen, is 'bwel,
Dnlcie? Je knnt geen hoage opinie hebben
van mjjn liefde, als je je kunt verbeelden,
dat ik dadelijk alles! zen opgeven.'1
„Ut daoht," begon Dujcie, maar ze kooi
den zin niet voleindigen att ze legde haar
handen op den rug van den! stoel, waarvan
zjj was opgestaan, toen Humphry Tracey
binnen kwam; het was of zij dien steun op
dat oogenblik noodig bad. Toon juffrouw
Bruce had aangekondigd, dab er e.ett heer
was, die haar wenschte te spreken, was
al de kleur van' haar gericht verdwenen en
do kleine, kale zitkamer, die 5e huisjuf
frouw op Brampton's verzoek tot haar be
schikking gesteld Had, nam eensklaps het
voorkomen aan van een hinderlaag, waarin
zij door haar vervolger gelokt was. Humphry
zag hoe bleek zij werd; hij zag de vrees
in haar oogen en! deed geeni pegittg haar
aan te raken of te naderen, maar toen zjj
den volzin, waaraan zjj begonnen was. nog
steeds niet uitsprak, zei hij met een poging
om haar te kalmeeren in zijn stem en ma
nieren:
„Kom, meisje-lief, je moet nig niet- aan
zien of ik een boeman was In levendeö
lijve en of ik je op wou eten'. Ik Ben geen:
tooze geeat, ik wil je niet ongelukkig maken
of verdriet deen. Ik was zoo dankbaar, toen
ik wat van je hoerde, dat ik dadelijk lust
had naar je toé) te gaar, toen ik gister
avond den brief ontving, maar bet was tocfl
beter tot vanmorgen te wachten,"
„Waarom heeft tt niet geschreven?" DO
woorden kwamen met moeite over DulciNa
droge lippen. Zij leunde zwaarder op den
stoel, die naar zoowel zedelijk ah lichamelijk
steun scheen te gaven.
„Schrijven?" Hij lachte een .ongedwon
gen, vertrouwelijk lachje en' naderbg ka
mende, legde h(j liefkoozendl de' hand: op
haar schouder, waarvan zjj terugdeinsde.
„Ik zag geen heil in schrijven-, waartoe
zou dat gediend hebben? Veel beter otitt zetf
te komen Je aardige, dwaze Briefje var-
eischto mondeling antwoord, mi met schrif
telijk. Ik wist zeker, dat ivg riles in bet
reine zouden brengen als wg elkaar spra
ken. Denk aan ri de weken, dat ik op
tijding van je gewaoht heb. Begrijp je wal
wat zulk oen langdurig stilzwijgen voor mij
beteekende? Kan je eeaeffen in welk eon1
moedstOestand ik mij heb bevonden, toen
steeds niets van ja hoorde? Goede Hemel!
JCk had je hier juist moeten heipon. Waarom
kjjk je of je bang voor mjj bent?"
„Omdat e? begrijpt u danniet wat
mijn brief beteekende?"
Het meisje sprak zacht en gejaagd, Keï
bloed stroomde plotseling! terug naar haaü
bleeke wangen
„Eerst kon ik niet schrijven. Ik lag riek
in een ziekenhuis. Ik bad eeh' ongeluk "o-
had, toen ik van het station' kwam, en ren'
gevolge van da# ongeluk] had mijn ge
nen gea verloren. !k ken mij niets mepr h,.r-
MMBBcaragag1 Jwi
ianeren, zei fa niet mijn naam; mgn ge
heugen: was geheel weg. Het kwam terug,
toen ik beter, werd; ik herinnerde mij al
wat er gebeurd was, alles van moeder en
van u. En toen toen ik het mjj herin
nerde, begreep ik, dat dat ik
Zij zweeg en iin de oogen, die zij tofc hem
opsloeg, was een ernstige smeekbede te
lezen, dio een mmder zelfzuchtig en onge
voelig man zeker ontroerd zou hebben Maar
hjf begree-p die smeekbede niet, hij wilde er
blind! voor zijn, on terwijl hij haar bemoe
digend op den schouder Hopte, zei hij
vrooRjk
„Ja, mijn lief meisje, toen je je alles her
innerde, wist je, dat je»je vinger maar op
hoefdeTte steken en ik dadelijk zou toeijlen
op da vleugelen van den wind!dat wist j e
volmaakt goed. Je weetl, dt.fc j.e mij om je
kleine vingertje Kunt winden, nietwaar?"
ging Bij voort, terwijl hij haar hand vatte
en aan zijn lippen bracht.
„Kan 3c dat?" riep zij ademloos uit e>n
trok haar hand terug, „kan ik u zoo gemak
kelijk laten doen wart) ik graag heb V1
„Ja, natuurlijk kan jo dat," antwoordde
hij met zijn ongedwongen, zelfgenoegzaam
laohjöj „er is niets, wat ik niet voor jo. zóu
willen doen. Je bent een volmaakt klein
hoksjö, je werpt een zekere betoovering
over mij: Je kunt alles-met mij doen."
„Ik geloof niet, dat ik dat kan. Neen,
werkelijk, ik kaai het niet-, weet u. Als ik het
kort, zou u mijn bi$ef niet beantwoord heb
ben door hier te komen; ir zou mij geschre
ven hebben en mij de vrijheid), waar ik u
om vroeg, hebben teruggegeven. U moet'
begrepen hebben, dat het drt was wat ik
verlangde.
Er was een wanhoopsklank in haar stem, j
maar BDumphryj lotte daar nie-b op, zijn
oogen waren gevestigd op haar gezicht, hij
vond het aardig het bloed naad haar wan
gen te zien stijgen en haar oogen grooter
te zien worden en gloeien van opgewonden
heid. De bekoring, die zij op hem uitoefende
was dea te grooter door dat plotseling ver
schieten van kleur en do vrees, die uit haar
oogen straalde.
„Je vrijheid?" zei hij, haar hand weder
in de zijne vattende; „het is onzin, lief
ldnd, over je vrijheid te spreken. Wou jo,
dat ik je liet loopen, d-ati ik jo vrij liet? Ja,
I ik weet 't wel, dat heb je in je brief gezegd
maar dat is absoluut onzinnig. Wat ter we
reld zou jo doen met je vrijheid? Ik heb
er niet over gedacht je malle brief jo ern
stig op te nemen. Hoe zou ik dat kunnen?"
„Waaromniet?" antwoordde zij mot iets,
dab op eon snik geleek: „waarom kon u 't
niet opnemen, zooals ik het bedoeld had,
volkomen, volkomen ernstig? Ik heb u de
vollo waarheid gezegd. Ik houd niet genoeg
van u om uw vrouw te worden. Ik heb be
grepen, dat ik niet genoeg van u houd ca
dat ik dit nooit zal kutlnen. Het was ver
keerd van mij, Het was slecht u te beloven
ooit met u te trouwen: ik had het nooit
mogen doen. Maar ik beloofde liet om moe
der. Ik wou haar helpen, en dacht, dat ik
in staat zou zijn den prijs te b. talen, dien
u vroeg. Maar ik moet oprécht t >gcnovcr n
zijn en u de geheele waarheid vertollen. Ik
heb je niet genoeg lief, Humphry. Indien
je zegt, dat ik mijn belofte raoet houden,-
dan zal ik he.b dóen; ma-arf ach, wees goed'
voor mij en geef mij de vrijheid terug."
(Wordt yërvvH-^
