Neerland en de Oorlog.
LEIOSCH DAGBLAD, Dinsdag 11 April.
Tweede Blad. Anno 1916.
ingezonden.
o. a o. o. a a o.
Gemengd N!euws.
Vragen en Antwoorden.
Dc Oorlogswinslbclasluig.
I.
Blijkens het voórloopig verslag over het
.Wetsontwerp tot heffing eener Oorlogswinst-
oolafiting, sprak men van verschillende zij
den zijn leedwezen uit over de late indie
ning van dit wetsontwerp. De Meruit voort
vloeiende nadoelen liggen voor de hand.
Over een groot tijdvak zal thans belasting
worden geheven, hetgeen betalmgsmo.'iiijk-
llfiden voor dc belastingplichtigen ten gevolge
heeft, vooral voor hen, die door allerlei
omstandigheden van hun oorlogswinst geen
profijt meer hebben; bovendien zal in vele
gevallen 't belastbare bedrag niet meer zijn
te achterhalen. De rechtmatigheid van een
belasting van deze soort bleek in den lande
wel algemeen te worden erkend. Het meest
bevreemdde, dat zoo lange tijd moet voorbij
gaan voor dat een voorsle! ten deze kon
worden gedaan. Hen merkte hierbij op, dat
dezen Minister van Financiën geen verwijt
kon treflen. Hetgeen-niet bijdroeg tot een
vlugge behandeling was de instelling van
een Staatscommissie, v.elke eerst op 8 Oc
tober 1915 haar werkzaamheden kon aan
vangen en uit eon buitengewoon jpoot aantal
leden bestond. Aldus ging veel ti>d verloren.
Iutusschen gaven'sommigen toe, dat de voor-"
bereiding van deze zaak, waarbij zoo vele
belangen betrokken waren, niet aan pen
commissie van slechts enkele leden kon wor
den opgedragen. Toen de commissie haar
arbeid, waarover vorscheidene leden hun
waardeering uitspraken, had voltooid, is het
voorstel der regeering 'spoedig gevolgd.
.Voor de hierbij betrachte voortvarendheid
bracht men den minister hulde.
Enkele leden gaven als hun.gcvoelen te
kennen, dat het thans geen geschikt oogen-
blik' is om tot heffing van een oorlogs
winstbelasting over te gaan. Nu zulks niet
eerder was geschied, deed men beter te
wachten, totdat de oorlog tot het verleden
behoorde. Eerst dan zou men met juistheid
kunnen vaststellen of winsten een gevolg
van den oorlogstoestand waren en zou uit
te maken zijn in hoeverre met later onder
vonden verliezen rekening moet worden ge
houden. Reeds thans is gebleken, hoe in som
mige bedrijven, do voordeelen in den be-
rinne verkregen, door latere omstandighe
den zijn geneutraliseerd.
Vrij algemeen deelde men ecbter dezo.
zieustvijze niet en men verwees daarbij naar
de. v-nd- to behandelen >be»|lingen in bet
dwjnj&'erp, die ,4'W conijjrijtatie {en deze
verhand- houden. Indion-'ifel nog langer
met dezo belasting draalde,zou van de
opbrengst weinig of niets terecht komen,
en ook zij, die aan een afwachtende hou
ding- de voorkeur gaven, moesten wel over
tuigd zjjn van de billijkheid om in eeu
tijd als deze, waarin menigeen door de
duurte van het levensonderhoud en door
den slechton gang van zijn zaken zwaar
wordt getroffen, tot buitengewone bijdragen
ie verplichten hen, die ten gevolge van
den oorlog meer verdienen, dan hun onder
normale omstandigheden toevalt.
Omtrent do vraag in hoever het juist is,
dat ten aanzien van allo personen en be
drijven in dit belastingvoorstel óén lijn
wordt getrokken, bestond ryqj^jl van mee-
njng.jlje w-ilde handel zal gi$atendee]3 vrij
uit&ftp,,-omdat gggeyefts, rapral van den
eersten tijd, bezwaarlijk zullen zijn te ver
krijgen en door het vrij te stellen bedrag
van f2000, waaromtrent nader zal wor-
gesproken, zal den landbouwer slechts
ia betrekkelijk geringe mate in die belas
ting deelen. Van meer dan één zijde werd
betreurd, dat niet een onderscheiding is
gemaakt naar de wijze, waarop oorlogswinst
werd verkregen. Bpdrjjven, waarbij van bij
zondere risico of buitengewone krachtsin
spanning geen sprake was men wees
op de winsten van de landbouwers be
hoorden aanmerkelijk zwaarder te worden
getroffen dan die, waarvan de voortzetting
mëer dan gewone energie vorderde en wel
ker uitoefening gepaard ging met voort
durende gevaren; men dacht hierbij o. m.
aan het reeders- en aan het viaschersbedrijf.
Ook wenschten sommige leden een onder
scheid te zien gemaakt tusschen volkomen
rechtmatige bedrijven en andere, welke we
gens daarmede gepaard gaanden smokkel
handel en opdrijving van prijzen, niet tot
de geoorloofde kunnen worden gerekend.
Ook ware met winst, verkregen door spe
culatie, rekening te houden en zwaarder te
beiasten hetgeen diroct ten gevolge van don
oorlog, als winst uit leveringen aan leger
en vloot, werd ontvangen.
Iutusschen behoort met de belangen der
bedrijven rekening te worden gehouden. Of
dit in dit ontwerp in voldoende mate ge
schiedt, werd door eenige leden betwijfeld en
ook anderen meenden, dat hier reden voor
critiek was. Vooral kwam hierbij ter sprake
de winstberekeniug in verband met gemaak
te reserves.
Verscheidene léden wezen daarbij op de
groote gevaren, Waaraan met mame de stoom
vaart-maatschappijen zjjn blootgesteld en die
haar tot het maken van bijzondere reserves
verplichten. Het verlies van schepen be-
- lemmert de getroffen maatschappij in bij
zondere mate in haar bedrijf, omdat op ver
vanging er van niet of slechts tegen zeer
hoogen prijs en na lang wachten valt te
rekenen. Men wees lo.m. ,op het verlies, dat de
Koninklijke Hollandsche Lloyd had geleden
door het vergaan van de ,,Tubantia". Dit
schip was, naar men vernomen had, voor
een bedrag van f-1 millioen tegen molest
verzekerd; fl millioen was afgeschreven;
ovc-r dezo" boekwinst zou volgens het ont
werp 30 pCt. belasting moeten worden be
taald. Intusschen zou vervanging van het
schip niet beneden den prjjs van f8 mil
lioen kunnen geschieden, terwijl levering
Van het nieuwe schip zeker drie of vier
jaren op zich zou laten wachten; over die
jaren zou derhalve de winst worden ge
derfd, welke bij behoud van het schip ware
gemaakt. In werkelijkheid is er dus geen
Winst van f 1 millioen, doch een verlies
-
van f 4 millioen, meer geëischt voor de
aanschaffing van het nieuwe schip, waarbij
komt de winstderving gedurende dnc of
vier jaren. Zou het ontwerp wet worden,
dan werd voor 'de winstberekeniug nlleen
rekening gehouden met de afschrijvingen
op zaken, die voor de uitoefening van liet
bedrijf worden gemaakt volgens goeil koop-
uiansgebruik, derhalve op schepen, die reeds'
in do vaart zijn, en zou zelfs niet worden
gerekend met de reserves, welke stoom
vaart-maatschappijen in deze buitengewone
omstandigheden voor schepen, die op stapel
staan, maken. Men was tan gevoelen, dat
ook de bijzondere positie, waarin de scheep
vaart ten aanzien van onze nationale be
langen verkeert, noopt tot de overweging
of voor haar niet een afwijkende regeling
gewenscht is. Het is van groot gewicht,
dat bjj herstel van den normalen toestand,
vooral onze koopvaardijvloot onverzwakt is';
do oorlogswinstbelasting late derhalve on
aangeroerd de bijzondere reserves, welke de
maatschappijen noodig achten om den moei
lijken tijd, waarin zij in liet bjjzonder van
gevaren te lijden hebben, op bevredigende
wijze door te komen.
Men vestigde de aandacht .op den in eeu
adres van stoomvaart-maatschappijen nn de
Kamer kenbaar gemaakten wensch, om de
belasting over het bedrag der reserveeringeu
te doen deponöeren en te doen betalen ten
hoogste vijf jaren na het einde van den
oorlog, tenzij vóór "dien is aangetoond, dat
de buitengewone omstandigheden gehee'.o of
gedeeltelijke vrijstelling van dit bedrag der
belasting tot dekking van verliezen of hoo-
gere afschrijving noodig maakten. Er wa
ren leden, die een regeling als hier aan
geduid ook voor andere bedrijven gewenscht
achtten.
Verscheidene leden verzetten zich echter
tegen een zoodanige oplossing der moeilijk
heid. Daargelaten, dat er omtrent eventueele
verliezen niet de minste zekerheid bestaat
en het een zeer gewaagde voorspelling is,
te beweren, dat in den stand der wisselkoer
sen vooreerst geen verbetering is te ver
wachten, moest het denkbeeld om eenmaal
in de schatkist gestort:-, belangrijke bedra
gen aan de belastingplichtigen terug te ge
ven, worden afgekeurd, wijl het, met een
geregelde staathuishouding niet zou zijn
overeen te brengen.
Andere leden, die het denkbeeld eveneens
atkeurden, waren van gevoelen, dat art. 92
van het ontwerp genoegzaam in de bezwa
ren voorziet. Weer anderen achtten het ver
langen van de adresseerende stoomvaart-
maatscliappjjen, die intusschen de waarde
van.haar materieel sterk zagen vooruitgaan,
evenmin voor uitvoering vatbaar, doch wa
ren van oordeel, dat in andere richting een
oplossing behoorde te worden 'gezocht, in
dien zij ton gevolge van de Oorlogswinst-
belasting in financieels .moeilijkheden zou
den geraken.
Ten aanzien van de .bezwaren, welke zich
doen gevoelen, wanneer bedrijven ook ten
aanzien van haar reserves worden belast,
wezen sommige leden nog in het bijzonder
op do verzekerings-maatschappijen. Deza
hebben over het algemeen een belangrijk,
somwijlen zeer groot effectenbezit. Aange
zien de waarde der fondsen echter over
het algemeen sterk is gedaald, boeken zij
een reserve voor koersverschillen. Tot deze
reserve wordt men derhalve door de be
palingen eoner wet gedwongen; en nu zou
het naar de meening dezer leden, zeer onbil
lijk zjjn, zoodanige reserve mede te rekenen
brj de" vaststelling van de ocrlogswinstbelas-
tingë
Vergeefsch© Lessen.
(Slot).
Als antwoord op bet ingezonden stukje
van een verpleger van „Endegeest", ineen
ik heb navolgende te moeten aanvoeren.
's Mans verweer bepaalt zich in hoofd
zaak hierop, dat ik niet vist, diat er een af-
deeling Leiden bestond der Ned. Verple-
gersvakvereeniging, gevestigd nog wel te
Oegstgeest, en ik was over één nacht ijs ge
gaan.
Het "navolgende, verpleger zal u vermoe
delijk duidelijk maken, dab dit ijs sterk ge
noeg is geweest om mij en mijn betoog te
kunnen dragen.
Laat ik beginnen niet u te verzekeren,
dat ik geenszins kon vermoeden, dat er on
der don rook van den modernen Ambte
naarsbon d een zeker onkruid groeide, welks
be-sbaan mij onbekend' was.
ik hoorde nog nimmer uw stemme en het
klappen uwer vleugelen.
Het is ongelooflijk, verpleger, en tooh
waar, dat Nederland niet minder dan 260
ambtenaarsvereenigingén telt, dde, de eone
meer, de andere minder, het karakter dra
gen eener vakvereeniging,
260 organisaties, met minstens 260 be
sturen, 2G0 kastjes, 260 jaarvergaderingen,
260 maal kosten van beheer, 960 maatl ver
lies vaai tijd. en kraöht van een leger van
bestuurders, 260 maai verloren contributie,
die wordt opgebracht, zonder dat er oonig
nut mee wordt gesticht, 260 maal de dwaas
heid eener geheele vereemgmgs-m,achin©-
rie, die nu eens loopt, en dan eens hokt;
doch in gécn geval 260 maal een goed pro
duct, in oasu verbetering van arbeidsvoor
waarden brengt.
Wat zou er door deze 260 vereenigingen,
samengevoegd tob één machtigen ambte-
naarsbond, aangesloten bij heb Neder-
landsoh Vakverbond, we}k lichaam ruim
100.000 leden telt, een hoop ambtenaars-
mistoestanden kunnen worden opgeruimd.
De overheid zou zich dan wel tweemaal
bedenken om een ctuurtetoeslag voor te
stellen, welke neerkomt op circa 6 cents
per dag en per kind.
Hiervan is verpleger schijnbaar nog niet
overtuigd. Bij het samenstellen der con
cept-verordening, regelende de rechtsposi
tie der gemeente-ambtenaren, ia verpleger
met zijn oollega's er netjes buitengesloten.
Dit, verpleger, zijn do ontvangen lessen,
wcllco gij niet van mij, d'ooh van uw werk
gever hebt ontvangen, en nog meer zult
ontvangen, zoolang niet gij en de geheele
ambtenaarsklasse tob het besef zullen ko
men, dab een verbrokkelde ambtenaarsmas-
sa de speelbal blijft, der machthebbers.
Ik herhaal nogmaals, zoo zal liet blijven,
gaan met de ambtenaren, wanneer zij de
lessen, welke door de overheid herhaalde
lijk worden gegeven niet wensohen ter har
te te nemen, en blijven doorgaan op een
wijze als tot dusverre.
Dit,, zegt verpleger, haalt kant noch wal,
enis uit den booze. Bit....'., hoe vindt
je 'm?
Ten slotte raad verpleger mij, alvorens
lessen to geven, te zorgen zelf eerst goede
lessen te ontvangen.
Ik kan hem hieromtrent geruststellen
met de meel ede eling, dat ik gedurende vier
jaar mijn lessen ontvang van heb hoofdbe
stuur van den Algemeen en Nederland-
selien- Ambtenaarsbond te Amsterdam, wel
ken ik hem ten zeerste kan aanbevelen.
IJ, mijnheer de Redacteur, dankend voor
de mij toegestane plaatsruimte, verblijf ik,
Een modern georganiseerd
A m b t e n a a r.
Leiden, 8 April 1916.
Duitsclie soldaten op den
Leidsclien Straatweg.
Mijnheer de Redacteur!
-Met verbazing las ik het ingezonden stuk
over dit onderwerp in het „Leidsch Dag
blad" van Zaterdag j.l.
„Oegstgeest Neutraal" laat zich in dit
artikel vol verontwaardiging uit over het
feit, dat „Die Wacht am Rhein" wordt ge
zongen door een op marsch zijnde afdeeling
militairen; maar schrjnt in heb geheel niet
te beseffen, dat de militairen op marsch
een lied zingen om. aangenamer te loopen.
Werkelijk, „Oegstgeest Neutraal", U moet
niet denken, dat daarbij eenige voorliefde
tot een buitenlandsche mogendheid tot uiting
komt.
Zelf militair zijnde, weet ik uit onder
vinding, dat zoowel „Die Wacht am Rhein",
als „God save the King-", de „Marseillaise",
„Gott erhalte Franz den Kaiser", e. a. op
marsch worden gezongen, maar uitsluitend
om den pas er goed in te houden.
Ons legerbestuur bevordert in den laat-
sten tijd zeer den zang in het leger. Daartoe
zij'i aan de manschappen bundeltjes uitge
reikt met Hollandsche liederen, die in de
diensturen worden ingestudeerd. Langzamer
hand komen dezo liederen er in en hoort
men reeds dikwijls op marsch deze Hol
landsche liederen zingen.
Dat evenwel zoo nu en dan eens een
Duitsch, Franscli of Engelsch nationaal' lied
wordt gezongen ter afwisseling, zal toch
werkelijk onze neutraliteit niet in gevaar
brengen, indien de manschappen op de maat
van deze liederen aangenamer marcheeren,
en hierdoor minder de vermoeienissen van
een marsch gevoelen.
Had „Oegstgeest Neutraal" de zaak eens
van dezen kant bekeken, dan zou hy zeker
niet uiting gegeven hebben aan zyn bekrom
pen idee, over. op marsch zijnde zingende
militairen.
Ik voor mij hoor liever flink zingen „Die
Wacht am Rhein", waar melodie in zat,
dan Zaandvoort brjj de Zeei.
Dankend voor de plaatsruimte,
Oogstgees t-M i lit a i r.
VergectacJiisghehl ie Wonbragge.
Mijnheer de Redacteur 1
Vergun mij a. u. b. eenige plaatsruimte
voor het volgende, waarvoor bij voorbaat
xnijn oprechten dank.
Heden vervulde ik den treurigen plicht
mijn schoonzoon ten grave te geleiden.
Ik had daarvoor de gewone beschikkin
gen in orde- gemaakt, waartoe o.a. ook be
hoorde het deen luiden van de kerkklok,
waarvoor ik het verschuldigde vooruit be
taalde.
Groot was echter mijn verbazing, toen ik
bemerkte, dab op den aangewezen tijd de
klok niet geluid werd.
Daar do klok bij elke begrafenis bijna
zonder uitzondering wel geluid wordt, kon
ik mij niob begrijpen, waarom het dezen
keer ni'eb geschiedde. Bij navraag echter
werd dit opgehelderd -en jawel...... heb was
vergeten
Daar het mij zeer aangenaam zou wezen,
indien dit ter a/lgemeene kennis komt, om
dat niefc ik do schuld draag van het niet-
luiden der klok, zou u mij zeer verplichten
bovenstaande fce willen o laatsen.
C. *DEN HERTOG.
Oudshoorn, 0 April 1916.
Een verzuimde Hulde.
"Onze president, machtig ingenomeu met
mijn verslag van ons jubileum, merkte ech
ter ter snede op, dat ik nog vergeten had
de Rechierlyke Macht te huldigen.
Vergun mij, gaatvrye Redactie, nog een
plaatsje om onze geëerde staande en zittende
magistratuur te plaatsen in het Aprilzonne
tje, dat ik op de overige'notabiliteifcen, (aan
onze Vereeniging welgezind, liet schjjnen
in bet vorig numm'er ^van Uw dagblad.
Hoe kon ik Haar vergeten, die zoo door
loopend, een eeuw lang, ten eenenmale on
gemoeid liet do bestuurders, leden, aange
slotenen, begunstigers en Handlangers van üT^
Onderlinge Ondomeming Om Onvoorziohtig-
lijk Openbare Opstallen Op te branden, zulks
niettegenstaande de zeer duidelijke strafac
ties en civiele acties in onze wetten neer
geschreven.
Het geheele politiekorps is terecht ge
mobiliseerd tot wering van^het gruwelijke
feit, dat een eerzame dienstmaagd soms een
matje op een verboden uur mocht uitstoffen.
Doch tegen het tot stof en puin brengen
van onze grootsche(?) monumenten van gods
dienst, wetenschap en kunst, van onze kost
bare^) verzamelingen, wordt evenzeer te
recht niets gedaan. Dat schijnt in principe
besloten en vast te staan, voorgoed gelukkig.
Voor dit blyk van waardeering van ons
streven, (aan de Magistratuur in Nederland
nog ónze welgemeende hulde en "dank!
De Secretaris vfe
Lelden, A pril 1916.
Diefstallen in „D e Bijenkorf"
to Amsterdam. Naar „De Tel." verneemt
zijn Zaterdagmiddag eenige personen van 't
personeel van „De Bijenkorf", op verzoek
van den directenr, den lieer Isaac, door do
politie gearresteerd, te weten de chef-con
troleur K. en de controleurs O. en D. Con
troleur O. is reeds weer op vrije voeten ge
steld.
Do chef-controleur K. was reeds langen
tijd bij „De Bijenkorf'' in dienst en genoot
daar het volste vertrouwen, dat hij zich
waardig had weten te maken door zijn acti
viteit in het opsporen on aanhouden van
personen, die ten nadeele van de zaak dief
stallen hadden gepleegd. K. gold zelfs voor
onomkoopbaareen persoon, die op diefstal
was betrapt en hem geld aanbood om de
zaak ongedaan te maken, kreeg niet alleen
nul op het rekest, maar zag zich zelfs we
gens poging tot omkooping aangegevenIn
den laatsten tijd vertoonde K. zich echter
herhaaldelijk op afdcelingen, waar hij ab
soluut niets te maken had, hetgeen de aan
dacht van do directie trok, dio K. met de
eveneens onder verdenking staande contro
leurs O. en D. onder scherp toezicht plaat
ste. Zoo kon geleidelijk geconstateerd wor
den, dat allerhande artikelen van de ga
ding der heeren warenetenswaren, schoe
nen, kousen, dassen en andore dagelijksche
henoocligdhedon, evenzeer als luxe-artike
len. Totdat do directie do heeren Zaterdag
middag met de politie verraste.
Maar er is nog een vangst gedaan.
Te Leiden werd de hand gelegd op een
kwitantieloopcr van „De Bijenkorf", die er
sinds eenige dagen met een bedrag- van
f 200 van door was.
Bij zijn arrestatie bleek gelukkig nog het
grootste gedeelte van deze som in zijn bezit
te zijn. 't Is wol merkwaardig te vernemen,
dat deze man reeds herhaalde malen in een
gesticht voor krankzinnigen verpleegd is.
Of de man in een helder oogenblik of in
een vlaag van zwakzinnigheid met f 200 in
den trein is gaan zitten, zullen wij in het
midden latenmaar het feit, dat hij door
de directie van „Dc Bijenkorf' met 't innen
van gelden word belast, wijst er wel op, dat
bij het aannemen van personeel niet al te
nauwkeurig wordt geïnformeerd. Waar
door hot ook verklaarbaar is, dat bij „Do
Bijenkorf" zoo vaak van verduistering
sprake is.
Door het koele weer groeien
de tuinbouwproducten niet hard, zoo wordt
uit Loosduinen gemeld. Doordat echter het
zonnetje op het glas schijnt, krijgen de kom
kommers haar goeden wasdom en kleur. De
prijzen zijn bevredigend, die voor spina
zie zeer goed, voor peen zelfs zeer hoog. Een
bosje van een stuk of 10 peentjes brengt tot
30 cents en meer op. Wat moet men daar in
het buitenland wel niet voor betalen 1 De
salade alleen is laag in prije.
Nekkramp. In het kamp te
Waalsdorp, bjj Den Haag, deden zioh reeds
een zestal weken geleden onder de militai
ren gevallen van meningitis voor.
Op 28 Februari" werd de eerste lijder in
het Militair Hospitaal in Den Haag opgeno
men. Sedert zijn een twaalftal gevallen ge
constateerd, waarvan 3 in Waalsdorp, 7 in
een viertal scholen, een op Bchevenlngen
en een in de Oranje-Kazerne. In totaal zijn
vier lijders overleden.
De patiënten zijn voornamelijk recruten,
en in verband hiermede is onder de ge
nomen voorzorgsmaatregelen ook _een aan
schrijving voor een lichteren dienst voor de
betrokken troepen, Aangenomen mag voorts
worden, dat deze gevallen in zooverre op
zich zelf staan, dat als oorzaak overbrenging
van den eenen lijder op den ander uitgeslo
ten moet zijn. Daarom ook wordt het voor
komen van gevallen in Den Haag niet zoo
zeer verontrustend geacht, vooral ook in
aanmerking genomen het tijdsverloop, waar
over de gevallen zijn verdeeld; het groot
aantal militairen, hier .gelegerd, en het sterf
tepercentage.
Intusschen hïeeft de militair-geneeskun
dige dienst verschillende maatregelen ge
nomen en voorsohriften gegeven tot beper
king van de ziekte. De kwartieren, en de
scholen, waar de gevallen voorgekomen zijn,
werden onder contröle gesteld, en verboden
is, dat de manschappen van' de eene school
naar de 3ndero gaan. Ook zijn aanwijzin
gen gegeven om groote samenscholingen
van militairen tegen te gaan, m. n. in de
militaire tehuizen; om dezelfde reden is een
militair feest afgelast.
Bjj 'de behandeling der patiënten, ook met
serum, heeft men bevredigende resultaten
verkregen.
Intusschen vernam „De N. Ct." van an
dere zjjde, dat volgens resultaten, door prol
Spronck, to Utrecht, verkregen met het
serum, geen effect verkregen wordt
Uit Groningen meldt men, dat aldaar t?u
gevolge van nekkramp is overleden de 20-
jarige student in de rechten, de heer
Kijlstra.
Paté de foie gras. Wij lezen
m „De Hotelhouder":
Thans bedraagt de uitvoerwaarde van
Straatsburger ganzeleverpastei ongeveer de
som van f 1.000.000. Talrijke personen hou
den zich aldaar met het mesten van ganzen
bezig. Msn gebruikt er ganzen voor uit
Elzas, Baden en de Rijnpaitz. Dit mesten
is feitelijk een gruwelijk bedrijf. "Het beste
ganzevleesch verkrijgt men door het mes
ten piet graan; de grootste g3nzelevers ech
ter door het z.g. „stopmesten", dat ook des
nachts niet wordt onderbroken. Dit geschiedt
aldns: Alle twee oï drie uren worden de
mestdieren ongeveer 5 eCM. lange en 2 o.M.
dikke stukken voederdeeg in den slokdarm
geduwd. Dit deeg wordt gekneed uit gerste-
meel en ongekookte afgeroomde melk met
wat zout. Alvorens het den dieren in den
slokdarm wordt gestopt, wordt het in. melk
gedompeld. Men Degint met vjjf zulke stuk
ken deeg en elke portio stjjgt totdenl4den
dag tot 15 stuks per portie. Tegen het
einde der mesting, die vier weken duurt
yermindert men het aantel stukken w»r por
tie weer.
Moge dit staaltje van dierenkweller^' vela
liefhebbers van ganzeleverpastei van deze
lekkernij afkeerig maken!
Herbouw der woningen op M'ar-
k e n. De Raad van Marken was, naar het
„Hbl." meldt Zaterdag in spoedvergadering
bijeengeroepen. Naar de voorzitter mede
deelde, was een schrijven ingekomen van
jhr. De Graeff, inspecteur van het woning
toezicht. Deze zou bereid zijn naar Marken
te komen, ten einde met den Raad te over
leggen over een plan ran herbouw der ge
heel vernielde woningen op het z.g. 'Akker
tje; eeif stuk land, dat daartoe zou moeten
worden opgehoogd (Volgespoten). De inspec
teur wilde echter vooraf weten of de Ge
meenteraad op dit plan wilde ingaan.
Behalve bij het- Raadslid G.' de Jong,
vond dit plan, waarin zooveel mogelijk ont
ruiming van de Moeniswerf begrepen is,
blijkbaar geen instemming. De Raad was
van oordeel, dat het maken van zulke hoogs
kosten als dit plan zou medebrengen, door
niets gemotiveerd is.
Indien slechts een gedeelte der voor dit
plan benoodigde gelden voor den herbouw
der vernielde woningen 'werd gesohonken,
zouden deze op de oude plaatsen zóó stevig
kunneu worden opgebouwd, dat bij over
strooming geen enkel gevaar te vreezen wak.
Ook de mededeeling van den voorzitter,
„dat hij niet wist of het W'atersnoodfonds de
vernielde woningen wel geheel vergoeden
zon, indien dit plan niet aangenomen werd,"
bracht geen verandering in het oordeel van.
den Raad.
Naa r „D e Tel." verneemt, bes taan.
er bij de directie der gemeentelijke gasfa
briek te Amsterdam planueu, indie» de fa
brikanten geen hoogere prijzen voor baar
teer-afval willen besteden, zelf de teerdis-
.tillatio ter hand te nemen en daartoe een
fabriek te bouwen op het terrein van de
Zuider-gasfabriek te Ouder-Amstel, waar
o.m, lichte teerolie en pek zullen worden
gefabriceerd. Of er eventueel 'ook zwavel
zuur zaf worden vervaardigd, staat nog niét
vast
Te Delft werd Zondag in de Ge-
reformeerde Kerk in de Vlamingstraat de
godsdienstoefening verstoord door smartkre
ten, die zich tusschen de orgelmuziek meng
den. De organist vond dra de oorzaak der
onwelluidende muziek: in hot orgel zat een
kat, die, razend van angst, zich niet liet
vangen. De gemeeitte behielp zioh verder
zopder orgelspel. Eerst 's middags werd de
poés uit haar vrijwillig gekozen gefengenis'
verlost.
Vraag: a. Ia het geoorloofd, dat een,
gemeente-ambten aar particuliere bouw
werken aanbesteedt en als architect daar
over gfaati
b. dat een gemeente-ambtenaar voor
particulieren tegen betaling teekeningen
voor bouwwerken maakt?
o. Is het den controleur van Gemeente
belastingen bekend, dat er gemeente-amb
tenaren zijn, die boven hun gemeente-
salaris ruime, ^verdiensten hebben van
particulierenj ,r
d. Zaleen ambtenaar, die dergelijke:
werkzaamheden doet, ten nadeele, van
ons bouwondernemere, zijn krachten ge
ven aan de gemeente, die hem daarvoor
betaalt?
e. Is het het- gemeentebestuur bekend,
dat de vorige weck door eeu gemeente
ambtenaar een particulier bouwwerk is
aanbesteed, hetgeen door hem is ontwor
pen en onder zijn leiding zal worden uit-
gevpeid, waarmede die ambtenaar 1788.50
gulden zal verdienen?
f. Heeft de wethouder van fabricage des
tijds bij een behandeling var tractemente-
verhooging van de ambtenaren bij gemeen
tewerken den Raad niest verzekerd dat het'
streng zal worden togeDgegaan dat die
ambtenaren werkzaamheden voor particu
lieren doen?
g. Zal de commissie die door den bur
gemeester in het leven zal worden geroe
pen, om Z.E.A. van advies te dienen bij
de herziening der salarissen van gemeen
te-ambtenaren ook met dergelijke aangele
genheden rekening houden?
Antwoord: De geachte vrager vergt
in zijn zevental vragen al te veel van ons.,
Hoe zullen wij weten wat dencontroleur,
van gemeente-belastingen al of niet be
kend is, en wat een commissie, die nog
niefc eens benoemd is, zal doen? "VVij zullen
een en ander dan ook maar beschouwen
als gedaan, om het hart in het publiek
eens uifc te storten. Wel kunnen we zeg
gen, dat. een gemeente-ambtenaar, zooals
hier wordt bedoeld, geen particulier werk
mag verrichten, zonder speciale vergun
ning van B. en W. Wij-" twijfelen er dan
ook niet aan of deze vergunning zal in dit
geval - wel verkregen zijn. Het lijkt ons
met den 'vrager toe, dat B. en W. met
zulke vergunningen niet te gul moeten
zijn. In de eerste plaats, omdat het werk
voor de gemeente verricht, er al lioht onder
lijdt, cn in de tweede plaats, omdat de"
ambtenaren concurrentie aandoen aan
particulieren, wat te gemakkelijker gaat,
aangezien een ambtenaar desnoods onder
de markt kan werken, omdat zyn tracte-
ment tooh doorgaat.
Vraag: Is een student, die geheel
uit beurzen leeft, en studeert en geen an
dere inkomsten heeft, belastingschuldig?
Antwoord: Ja zekerde gemeente
vraagt niet naar de bronnen van inkom
sten. Een student, die op kosten van zijn
ouders studeert, betaalt ook, terwijl van
dat geld hier of elders deze er ook nog be
lasting van moeten betalen.
