ItóerlaniS en k Oorlog.
öe Eurpesolig Oorlog.
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 1 Maart.
Tweede Blad. Anno 1916.
Persoverzicht.
Eerste Kamer,
FEUILLETON.
Vislette of de Schoonzuster.
fêo. 17182.
pja verklaring van minister,
Cor$vanderLïndeii. De verklaring
minister Oort van der Linden in de
lerate Kamer, dat heb kabinet zou blijven,
jjglfs al werden de hoofdpunten van zyn
„pqcrramma verworpen, doet den Haagschen
frieisohrijver van „DE TIJD" o.a. opmei:-
^Z-elfe als de Grondwetsherziening 'éckod
Lochb lijden, blijft liet kabinet en bljj'ft de:
rrtmier. De Regeering acht zich zoó ge-
Sonden oo-n haar machinale taak, dat zij
van haar politieke taak geheel Ios1-
ikb en zetbaas wordt van de Kjamer, aan
pe zij overlaat, wat zal gebeuren, ja dan
peen. Men heeft, geloof ik, in de pers ziöh
pog geen voldoende rekenschap gegeven van
nieuwe draagwijdte der conclusie, die
:t dit standpunt voortvloeit. Zij is, dunkt
jpjj, deze, dat, indien onverhoopt de oorlog
in* 1917 nog niet tot het verleden behoort
en de verkiezingen, die dan gehouden wor
den, een rechtsche meerderheid brengen, de
heer Cart van der Linden niet zijn poBt zou
mogen verlaten, indien men zyn kabinet ten
inzien van hot hoofdpunt van het program
eclieo. zou doen lijden en waarom hij zou
meenen wèl te mogen heengaan, indien een
verkiezing niet het kabinet, maar ten slotte
slechts de meerderheid zou treffen, welke
hem aan het bewind bracht, doch waaruit
2jjn ministerie niet voortkwam. Meer dan
dit: van het standpunt, dat de premier heeft
iDgenomeh, zal zijn aanblijven niet alleen
s^in plicht tegenover het land, maar een
plicht tegenover de partijen. Indien hij'meent
dat zijn aanblijven noodig is in 's lands
helang en hij om den partyen geen moreel
gf weid aan te doen dientengevolge elk
politiek éeheo 'heeft te dragen, dan moet hij
ook tegenover de kiezers zeggen: Indien gij
meent, dat Wy. alleen omdat wij zittfcn,
moeten blijven, ten einde onze oorlogstaak
af te doen, dan mag ik u niet jiwingen uw.
politiek geweten geweld aan te doen door,
om mij te behouden, de linksche meerder
heid te handhaven, maar zal ik, zoolangTle
porlog duurt, .blijven, ook indien gy een
rechlsch"© meerderheid afvaardigt. De ver
kiezingen zullen dus dan gaan geheel buiten
het ministerie om en de strijd zal, over
hoofd van het kabinet heen, tusschen.
de rechter-- en de linkerzijde worden ge
voerd. ~i
Hebuitstol van do in-w o-riki ng-
treding der Invaliditeitswet.
De „MEDDELBURGSCHE COURANT"
Kohrljfb over het voornemen van de Regee-
ïing, om dien termijn van in-weiking-tre-
B$Èn>g dter invailiditeitew etr-Talma van 3 tot
1 jaar to verlengen
Als motief wordt er vóór aangevoerd,
IjaJti door den loop dor Omstandigheden de
beslissing ia zake het ontwerp-oudercSötois-
r&t iB veaibraagd -on liet niet meer mogo-
''"k ia de Tmwaliid&teiterwot op liet tijdstip,
k artikel 411 genoemd, in werking te doen
treden.
Nu künkt dab zeer rationeel. Maar tooh
is er aan dit voorstel te merken, daib niet
langer minister Treub in liet ka.binet zit,
want die dacht daar heel anders over.
Alinisbor Treub stelde zich echter daar-
fbij een anderen gang van zaken voor.
I>e voorzitter der Kamer had hem in de
bekende correspondentie het denkbeöld aan
hand gegeven cm in ,de wet pp de
Ouderdomsrente te bepalen, dat den dag
na de in-werking-trodling daarvan, art 411
der Inva'Edrteitcwet zou vervallen.
De Miester antwoordde, dat dit zou
naderen tot een eenvoudig uitstel van de
in-AYeifeing^edmg der Invaliditeitswet op
3 Deo. 1916. Zulk een uitstel kon hij ech
ter niet aanvaarden, naar liij meende gê-
heel in avereensfcemmling met den wensch
van de meerderheid der Kamer. De moge
lijkheid wtas dan niet uitgesloten, dat'van
(te z. i, in 'e lancfe belang onafwijsbaar lier-
aen&rkg der sociale veiv-ekeringswetten niets
terecht zou komen. En die wetten met
baar onbillijkheden en bureaucratische re
geling zouden het sociale» vorzekeringsle-
ven voor jaren in een z. i. hoogst onge-
.VèrLsöhhe baan leddan.
En later in de-Kamer (27 Jan.) wees do
Minister er op, dat, bij uitstel van Invali-
ditedtswet en Ouderdomswet, de moge
lijke rechtscho meerderheid na de verkie
zingen van 1917, natuurlijk de Ouderdoms
wet zou ter zijde schuiven, en de Invalidi
teitswet zou invoeren.
Minister Oort van der Linden heeft ech
ter een andere opstelling van dit wetten-
complex gemaalct., door hot verband tus
schen beide wetten te verbreken.
Hij wil d'e Ouderdomsrente beschouwen
a/la (^baande nAdst de Talma^wetten.
Krijgt rechts bij de veiikiozingen de meer
derheid, zoo zei liij in de Eerste Kamer,
dan kan zij de Talma-wetten rustig invoe
ren."
Dat dit niet in overeenstemming ia met
de wenschen der concentratie-partijen, be
hoeft wél niet nader te worden toegelicht.
De in haar manifest gestelde eisohen in
zake de sooia'le verzekering waren juist ge
richt op wijziging der Talma-wetten. - En
de daartoe door minister Treub-ingedien
de voorstellen beantwoorden aan die
eischen.
Nu worden die voorstellen geheel achter
af geschoven, zóó ver, dat zij achter de ver
kiezingen komen te liggen.
We erkennen, dab de buitengewone om
standigheden er alleszins aanleiding toe
geven-; dat er dit jaar zéker g'een sprake
is van behandeling der herziening, en het
volgend! jaar waarschijnlijk ook niet. En
dan is men vanzelf voorbij de verkiezingen.
Maar we zouden het toch zeer betrouren,
dat louter door toevallige omstandigheden
ten slotte een ontzaglijk ver om' zich heen
grijpende wet werd ingevoerd', wtaaiwa.n
het bekend is, dat er ook rechts aillesbéhal-
ve mee gedweept wordt.
.Vergadering ran Dinsdag.
'Aan de orde ia de behandelling der Staais-
begrooting 1916, Financiën.
De heer EDO BERGSMA brengt- buide
aan den afgetreden Minister, Als burgemees
ter tos spr. in de gelegenheid de krach
tige, snelle maatregelen in de ure
des gevaars van dezen bewindsman te bet-
wonderen. Daarna verwelkomt sjjt. den nieu
wen Minister.
De smokkelarij besprekende, zou Spr. wen
schen, dat de aangekouden goederen niet
meer in de plaats zelve behoefden te worden,
verkocht.
Wat den clandestienen verkoop van ster
ken drank betreft, acht spr. herziening van
de Drankwet gewensckt.
Spr. wijst op de dalende cijfers van bet
drankgebruik, ten gevolge van do jongsto
aceijns-verhooging, en zou wenschen, dat de
hoogere opbrengst zou worden besteed voor
do drankbestrijding. Ten slotte dringt spr.
aan op een spoedige voorziening in den nood
der gemeenten en wijst als voorbeeld op' de
Belgische regeling.
De heer VAN LAMSWEEEDE, de invor
dering der belastingen besprekende, betreur^
dat men iemand doet betolen voor gelden,
die hjj voor minderjarigen heeft te bekeeren.
De MINISTER VAN FINANCIEN ante
woordt, dat in vele gevallen de aangehouden
goederen worden vervoerd buiten den ver
boden kring. Niet altijd echter is dat mo
gelijk. Met kracht wordt do smokkelarij be
streden, o.a. met behulp van daarvoor ge
schikte militairen. Ook zal spoedig een ont
werp worden ingediend, strekkende om pre-
miën toe te kennen voor mooie aanhoudingen.
De drankbestrijding gaat spr. zeer ter
harte. Met Lloyd George is spr. het eens, dat
don lagere opbrengst van den drankaccijns
door minder verbruik als oen zegen is te
beschouwen. Hocgere accijns .doet bet ge
vaar voor ontduiking w«ler toenemen.
Wat de Belgische regeling betreft, om de
gemeenten aan goedkoop geld to helpen,
daaraan kent Spr. jn de prac-tijk geen groote
waarde toe. De gevallen, door den beer Van
Lamsw eerde beoogd, zijn uiterst zeldzaam.
In zulke gevallen zal de vader eenvoudig
hebben te schatten.
De heeren BERGSMA en VAN LAMS-
WEERDE repliceeron, waarna de MINIS
TER dupliceert.
De begrooting wordt zonder hooldelqke
Btemming aangenomen.
Het ontwerp betreffende liet bereiden van
alooholische vloeistoffen wordt zonder hoof
delijke stemming aangenomen.
Daarna is aan de orde de begrooting Bui
tenlandsche Zaken.
De heer VAN KOL brengt hulde aan den
Minister van Buitenlandscbe Zaken wegens
zijn kloek en eerlijk 'Optreden, ook voor een
kloin land blijkbaar de beste tactiek. Spr.
ontkent voorts, dat Nederland te San-Fran-
cisco onvoldoende zou zijn vertegenwoor
digd en treedt in eenigejeritiek op onze af-
deeling aldaar. Het kdftfd dier afdeeling
verdedigt spr; tegen de tegen hem -ontke
tende lastercampagne. Een permanentecomi
té acht spr. voor dergelijke tentoonstellin
gen gewensebt.
Vc-rvolgens bepleit spr. een reorganisatie
van den diplomatieken en consulairon dienst
"en wjjst er op, dat de diplomatieke ambte
naren, meest uit den handel gekozen, weinig
gevoelen voor den handel. Zou het niet be
ter zijn lieden uit den handel te kiezen? Ook
onze consulaire dienst, meest bestaande uit
onbezoldigde lieden, staat zeer ten achter
bij die van andere landen. Spr. bepleit pen
democ.ratiseering van ons geheele diploma
tieke beleid. Een comité uit de verschillende
partijen dient z. i. evenals in vele landen
den Minister ter zijde te staan. Spr. hoopt,
dat de Regeering de Amerlkaanscbe poging
om een conferentie van-neutrale staten te
doen samenkomen, zal steunen.
Do heer VAN DER FELTZ hoopt, dat do
Minister van Buitenlan'dsclie Zaken nog cenS
openlijk zal tegenspreken het nog altijd
voortlevende gerucht van een geheim ver
bond tussohen Nederland en Duitschland.
De heer d'AUMALE VAN HARDEN-
BROEK brengt buide aan den heer Van
Vollenboven voor hetgeen hij voor ons land
beeft gedaan.
De Minister van Buitenlandsche Zaken,
de beer LOUDON, zegt dank voor het ver
trouwen in de Regeering gestéld, inzonder
heid ook wat het buitenlandsoh beleid be
treft. Een dergelijk vertrouwen is a's steun
bij dat beleid wan groote waarde.
Omtrent het Oranjeboek zegt spr., dat
hoofdzaak is, dat de Völksvertegenwoordi-
fing wete, volgens welke beginselen gehan-
eld is; in détails kan niet getreden worden,
Spr. geeft den-heer Van Kol gelijk, wat
diens oordeel over, het Ned. paviljoen be
treft-, gaarne had ook -spr. gewild, dat het
een beeld gaf van de oud-Nederlandsche of
van de tegenwoordige Nederlandsc-he archi
tectuur; thans gaf het met zijn tallooze vlag-
genstokken en Byzantjjnschen stijl volstrekt
geen beeld er van.
Op de reorganisatie van den diploma de
ken en consulairen dienst zal spr. thans
niet ingaan. Gingen andere landen voor, dan
zouden wij uitstekend kunnen volgen, maar
bet zou geen nut hebben als w jj hierin voorr
gingen. De gesplitste taak van diplomatiek
en consulair corps voldoet uitstekend. Voor
diplomaten wordt gevraagd tact, geschikt
heid en menschenkennis, zij behoeven vol
strekt niet gekozen te worden uit enkele
kringen dor maatschappij.
De Minister acht hot niet wenseheljjk- ziob
uit te laten over de neutraleneonferentie;
hij gelooft niet, dat op dit oogenblik het
doel, dat nog ver af is, door zulk een con
ferentie bevorderd- zou wotden. Over het
geen Nederland later zal 'doen valt thans
niets te zeggen.
De vraag van den beer Van der Feltz veiV
nam spr. met genoegen; reeds lang wensch-
te hjj zich in het openbaar hierover uit te
laten.
Spr. kan met de meeste stellig)-
heidenbeslistheidvorkiaren, dat
er geen geheim verbond met
Duitschland'bestaat, nochooit be
staan heeft, terwijl er ook geen
geheime overeenkomst o i* af
spraak bestaat en zelfs geen po
ging gedaan is hiertoe te onder
handelen.
Op den mGrgeu van 3 Augustus 1911 heeft
de Duitsc-ho gezant aan spr. medegedeeld,
dat, als Nederland zjjn onzijdigheid hancte
haafde, Duitschland die ten voile zou eer
biedigen. Ook aan onzen gezant te- Berljju
is een 'dergelijke verklaring gedaan.
De woorden van het Engelsc-he witboek
d.d. 4 Augustus konden niet slaan op eenige
mondelinge of schriftelijke overeenkomst,
maar kondon slechte doelen op de zeer stel
lige, uitteraard plechtige verklaring, door
spr. bedoeld. Trouwens, gedurende den ge-
beeleu oorlog heeft de Regeering geen enkel
oogenblik, naar welke zijde ook, haar vrij
heid prijs gegeven.
Erkentelijk is spr. voor den lof, hier in
zenderheid gebracht aan de consulaire amb
tenaren; lit) sluit zich daarbij aan.
""De beraadslaging wordt gesloten; bet
wetsontwerp wordt z. h. st. aangenomen.
Aan de orde komt dan Hoofdstuk IV (Jus
titie) der Sfcaatsbegrooting 1916.
Do heer EOSCII VAN OUB-AMELIS-
WEERT klaagt over de velerlei kaarten en
formulieren, welke door liet Openbaar Minis
terie moeten ingevuld worden voor de ge
rechtelijke statistiek.
Voorts bepleit hij betere regeling van het
deskundig bewijs in burgerlijke zaken.
Het tuchtrecht van de kamers van toe
zicht op liet notariaat acht spr. te beperkt
en moet z. i. uitgebreid worden.
De vergadering wordt verdaagd tot
.Woensdagochtend elf uren.
Gotad esi Zilver Jl>3j Xed. JBaiuk.
Voor laefc cersfc in de geschiedenis der No-
derlandsche bank, heeft de meta-a]voorraad,
blijkens den gieter verschenen --weekstaat
een bedra-g van f 500 millioen bereikt en
overschreden. Dc vermeerdering komt ook
thans weder geheel -op rekening van de
hoeveelheid geel metaal, die in de laatste
8 dagen opnieuw mot 5.37 millioen is ver
meerderd, en" thans een totaalcijfer van
f 495.11 millioen heeft bereikt. Do zTver-
voorraad bedraagt daarentegen sleehts
f 5.24 millioen, dat is nauwelijks 1 pCt. van
de hoeveelheid geel metaal, die thans bij
onze circulatiebank berust.
De goudinvoèr van de afgeloopen week is
grootendecls van Engeland afkomstig ge
weest. Behalve het in de kelders der Bank
opgenomen bedrag, heeft zij echter blijk
baar ook elders nog een aanmerkelijke som
te goed gekregen. De..„diverse rekenmgen"
onder het actief, waarin het tegoed der
Bank bij haar buitenlandsche corresponden
ten begrepen is zijn in de laatste 8 dagen
verder van f 34.89 millioen tót ruim f 40
millioen opgeloopen, een bedrag dat. nooit
te voren ook ma-ar bij benadering is bereikt.
Voor zoover, het tegoed te New-York aan
gaat, betreft het hierbij deponeering van
goud, waarover do Bank reeds thans desge-
wenscht zou kunnen beschikken, b.v. tor
voldoening van elders benoodigde betalin'
gen, terwijl rij over het tegoed in andere
landen mettertijd natuurlijk in goud de be
schikking zal krijgen.
Afgezien van dit snel accumuleerende
goudfonds in het buitenland, is de bankbil-
jettenomloop reeds thans voor 85.36 pCt.
(v. w. 85.16 pOt.) door hier te lande bij de
Bank aanwezig goud en voor 86.57 pCt. (v.
w. 86.10 pCt.) door goud cn zilver te zamen
gedekt. Van de direct opeischbare schul
den der Bank ad 682.72 millioen, met in
begrip der rekening-courant-saldo's, be
draagt de gouddekking thans 72.49 en de
totale metaaldekking 73.26- pOt.
Voor de I.'ïndhoiiwers-militie»
plichti|en.
Aangezien het aan het departement, vaji
Oorlog gebleken is, dat het in den laatsten
tijd meermalen voorkomt, dat vaders van
dienstplichtigen hun grond, enz. of een deel
daarvan op hun zoons laten overschrijven,
met het kennelijk doel dezen als bedryfe-
leiders te doen doorgaan, orn hen zoodoende
m aanmerking to kunnen brengen voor biji-
zonder verlof, is thans bepaald, dat dienst
plichtigen, die op bovenbedoelde wijze ge
durende hun diensttijd tijdens de mobilisatie,
huurder of kooper van grond, enz. zijn ger
worden, niet mogen gerekend worden te be
lmoren tot de categorie „bedrijfsleiders" ge
noemd in de bestaande en nog uit te vaar
digen legerorders. 4
Do Kamer v.-.i Koophandel os Fabrie
ken to Waalwijk heelt in een adres nan don
minister van landbouw verzocht, voor over-
leder en voor venscojllondo fournituren
onverwijld consenten tot invoer te verlce-
nen.
Ook wordt bepleit, de belangrijke partijen
huiden, looistoffen en leder, die 3inds maan
den te Rotterdam en Amsterlam zijn op
geslagen, cn waarvoor aan alle N. O. T.
condities is voldaan, aaD de nijverheid te
doen afgeven.
Goederen, die per poor via Roeme
nie uit Nederland naar Bulgarije en Turkije
worden verzonden, moeten vergezeld zijn
van een bewijs van het Duitsche gezant
schap te Boekarest, waarin staat vermeld,
dat door het -Roemeensche ministerie van
Financiën vrijen .'oorvoer door Roemenië
wordt toegestaan.
Wagen!adingen vrachtgoed" voor Dene
marken en verder gelegen landen, via
Warnemimde per spoor uit Nederland to
verzenden, worden alleen ten vervoer aan
genomen, wanneer de afzenders aan de
spoorwegdirectie to Schwerin toestemming
tot vervoer hebben gevraagd en verkregen.
Het bewijs daarvan moet worden overge
legd.
Maandag 2S Februari word in een ver
gadering van 22 personen, meerendecla
afgevaardigden van verschillende belang-
rijke Neder!audaohe vei cenigingen, de de
finitieve keuzo goclaan in zake de Noder-
landselie g<. delegeerden naar de Neutra
le Conferentie, die te Stockholm op initia
tief van den lieer Ford .bijeenkomt.
Gekozen zijn: mevr. mr. C. Bakkc-r—Van
Bcsse, mevr. H. van Biema—Hymans, A.
E. L. Faubc), jiir. Jan Fedfch, L. Hoejenbos,
mevr. C. A .do Jong van Beek en Donk,
dr. J. van Leeuwen, mevr C. Laonondt
Hirsohmann. mr. dr H. J Romeyn en mr.
J. Wokerboek Muller.
dijt van deze gedelegeerden zullen reeds
spoedig naar Stockholm vertrekken, n.l. do
dame3 De Jong van Beek'en Donk en mr.
BakkerAan Boase en de heeren L. Hoe
jenbos, mr. Woltcrbeek Muller en Jhr.
Jan Feith.
DE SLAG EU VERDUN.
De slag bij Verdun is in hevighei.1 afge
nomen. En voer zoover thans is na te gaan,
zou men kunnen concludeeren, dat het doel
der Duitébhérs, Verdun .to nomen, niet zal
worden bereikt. Toch zal er nog wel eens
-een aanval worden ondernomen, want er is
reeds te veel voorafgegaan. Het Fransche
communiqué van gistermiddag geeft als
volgt de toestand op hot westelijk front weer:
„Do massa-aanval, door de Duitschors to
gen Verdun ondernomen, is niet geslaagd.
Ten noordoosten van de stad zijn de Duit-
schors sedert drie dagen op hun plaats ge
bleven en kunnen zij. niet vovruitkomen. In
den afgeloopen nacht ondernamen de Duit-
schers verscheidene aanvallen in de streek
van Douaumont, waarbij het tot gevechten
van man tegen man kwam. Alle aanvallen
werden door de Fransche troepen afge
slagen.
Verder oostelijk van Verdun ia Woevre
ondernemen de Duitschers een aanval om
de aandacht af te leiden. Zoo deden rij gis
teren, na een hevige artillerie-voorbereiding,
een stormaanval op het dorp Manheulles,-
dat zy konden binnendringen en zelfs wisten
zrj een pogenblik nog verder door te drin
gen, maar by een onmiddellijk daarop on
dernomen "tegenaanval, s'aagden de Fran
sche troepen er in de westelijke grens van
Manlieulles weer te bereiken.
Aan het overige gëdeelt9 van het front in
Westelijk Lotharingen drongen de Duit
schers in de streek van Bad on vil Ier vier
vooruitgeschoven loopgraaf elementen bin
nen, waaruit zij onmiddellijk weer verdre
ven werden."
Wij hebben geméld, dat de Dudteéhers'
begonnen zijn de stad Verdun te beschie
ten. Volgens de Parijselie bladen vertellen
vluchtelingen, dat Zaterdag reecte 150 hui-
Vit het Engelsch van Miss YONGE.
(Nadruk Varboden).
[102)
Herhaalde malen kwamen zy dicht
rügs het raam voorby> gedurig eens
ventjes inkijkende, of zy er nog zat;
konden het maaf niet vergeten, en
morden telkens door hun lieve medolijden-
-s hartjes gedreven, om nog eens te gaan
:ea, tot zij ten laatste, na een heele poos
vfc eïkanaer gefluisterd te heboen, hard
;egÜepcn naar een hoekje van den tuin,
rij (neef Hugo had er verlof toe ge-
eren) zooveel bloemen mochten plukken
rij maar wilden; daar plukte Johnnie,
koste zijner fijne vingertjes, den eersten
°P va,Q een elegantierroos af, raakxe met
zaohte handjes Lady Hartindale
en zeide met een beschroomd,
heiend, atemmetje„Grootmama, mogon
binnenkomen? Zou u dat kleine, jonge
roosje graag willen hebben?" En hij hief
fc'o gezichtje naar haar op, even zacht blo-
£c'Qd en Bjn van kleur als het knopje, dat
i haar aanbood.
In een oogenblik waren kleinkinderen en
löcraen aan haar hart gedrukt. Warme,
tcht vrouwelijke liefde voor kinderen- was
fön gevoel, dat zij in hot verste hoekje van
,aar hart had moeten bergen; doch het
eef daar leven, en gelijk eertijds do stof
?e brori uit de steenrots deed ontspringen,
o raakte thans die welriekende kinder-
va"? 8ave rechte plaats aan, waar het
/rborgen was. Van dat oogenblik af hield
zij zooveel van de kinderen, en liet hun
zooveel toe, dat Violette begon te vreezen,
dat zij lien zou bederven vooral was dit het
geval met Helena, die, hoe ongehoorzaam
on lastig zij soms ook mocht wezen, toch al
tijd geliefkoosd en geprezen werd, terwijl
liet iedereen in het oog viel, dat zij, meer
dan haar zachtzinnig en gehoorzaam broer
tje, grootmama's lieveling was. Deze pas
ontloken liefde voor de kinderen opende
haar hart ook voor hun moeder, van wie zij
meer troost en steun erlangde dan zij zelve
scheen te beseffen. Aan haar verhaalde zij
van de onvermoeide teederheid en zorg, die
haar tante haar bewezen had, van 't oogen
blik af, dat rij als jeugdige wees onder haar
leiding was gekomen. Do taiite en de nicht
hadden elkander wederkeerig oprécht en
innig liefgehad, en do gedachte, dat me
vrouw Nesbit een zoo teedere liefde had we
ten in te .boezemen, gevoegd bij dat gevoel
van eerbied, dat men voor pas overledenen
ondervindt, verzachtte haar nagedachtenis,
on verleidde Violette bijna om haar uit het
oogpunt van Lady Martindale te beschou
wen, en de hardheid, wereldzin en trotsch-
heid, waaraan zij het ware geluk van haar
nicht en haar familie had opgeofferd, te
vergeven.
En toch, ofschoon men niet recht kon zeg
gen, dat mevrouw Nesbit het doel, waar
voor zij leefde, volkomen, bereikt had, wek
te de terugblik op dat afgeloopen leven
een treurig gevoel, op. Zij had haar beminde
nicht weten te vormen, zooals de toovenaar
in het sprookje de vrouw van sneeuw
kneedde en vormde en bezielde door zijn
wilzij had ha-ar 't toppunt barer wenschen
rien bereiken; zij had haar algemeen bewon
derd gezien om haar schoonheid, en uitste
kende talenten, en wat nog meer zegt, haar
kweekclinge ka-d zich nimmer aan haar in
vloed pogen te onttrekken, on haar steeds
getrouw en hartelijk liefgehad. Kon ooit
een wensch volkomener vervuld worden'?
En" toch, hoeveel onvoldane begeerten, hoe
veel strijd, teleurstelling, haat en gierig
heid hadden niot haar leven verbitterd 1
En terwijl zij omringd was van alles, wat
den ouderdom gelukkig en geëerd kan ma
ken, had zij haar laatste jaren doorgebracht
in een droevigen en gestadigen strijd om
do macht te behouden, die haar ontglipte,
zich vastklemmende aan de ij delheden
der wereld, die ha-ar geen genot meer ver
schaften in een vruchteloos pogen om
weroldsche voordeeïen op te dringen aan
menschen, die ze versmaden, terwijl zij hun
onverschilligheid als een persoonlijke be-
leediging beschouwde, waarover rij wraak
moest nemen. Zij was in het graf gedaald,
zonder dat het iemand mogelijk geweest
waa haar te betreuren, behalve die éóne
bloedverwante, die haar steeds 'bemind en
vereerd had, maar dat was dan ook het
eenige wezen ter wereld, voor hetwelk zij
een oprechte, onbaatzuchtige genegenheid
betoond had. Lord Martindale, die hot had
moeten aanzien, dat rij zijn vrouw regeerde
en zijn kinderen hot leven onaangenaam
maakte, moest in zijn hart .bekennen, dat
haar dood een verlichting voor hem was,
terwijl Arthur zoo vurig verlangde naar de
erfenis, die hem van al rijn schulden moest
bevrijden, dat hij ternauwornood den
schijn van betamelijke achting voor haar na
gedachtenis wist aan te nemen. Zijn eerste
vraag was dan ook, of haar testament ver
brand was.' Neen, het was in Banden van
een notaris, die het op den dag der begra
fenis zou openen; dat was een blijde tijding,
en ofschoon Lord Martindale op afkeurende
wijzo het hoofd schudde over de begeerlijk
heid van Arthur, stelde hij in de zaak niet
minder belang. Hij had bij zijn trouwen zijn
huis op zulk een grooten voet ingericht als
rijn inkomsten maar eenigszins toelieten
en toen zijn kinderen een opvoeding moes
ten hebben en dure tijden daarop gevolgd
waren, was hij niet in staat geweest zijn
uitgaven te bestrijden. In den laatsten tijd
had hij zelfs groote moeite gehad om de ^a-
.ken aan den gang te houdente bezuini
gen was iets, dat rijn vrouw niet kende en
ook niet begreep zijn hotel in Londen af te
schaffen was de eenige vermindering, die
bij bedenken kon, en die hij dan ook had ten
uitvoer gebracht. In de geheele familie had
niemand dan Theodora er eesAg begrip van,
richzelvon iets te ontzeggen, maar toen deze
gezien had, hoe de zaken stonden, had zij
niet langer een eigen kamenier willen heb
ben, en haar vader verzocht om in liet ver
volg geen paard meer voor haar te houden.
Dat hij het zoo nietdang kon volhouden,
zag Lord Martindale duidelijk genoeg in,
en toch bleef hij maar op die onaangename
wijze voortleven, altijd hopende, dat do
dood van mevrouw Nesbit alle geldelijke be
zwaren zou opruimen.
Haar plantages in do West, en haar ka
pitaal, waarvan zij de interesten niet eens
verteerd had, moesten aan zijn vrouw ver
maakt, of onder zijn kinderen verdeeld
wordenen in ieder geval kreeg hij toch
de handen ruim want of" hij zou Arthur
geen toelage meer behoeven te geven, of hij
zou geld genoeg hebben om dab gemakkelijk
te kunnen doen.
De begrafenis geschieddè met- groote
staatsie. Lady Martindale had bepaald haar
verlangen te kennen gegeven, "dat de ge
heele familie in den rouw zou gaan, alsof
zij haar moeder verloron hadden; en nooit
waa uiterlijke praal noodiger geweest om
dc plaats van wezenlijke droefheid te er-
vangen, dan bij de-ze gelegenheid.
De eenige, dlio innerlijke rouw droeg,
sloot zich in haar kamer op, en Theodora
smeekte Yiolett-e haar da-ar te willen vol-
gen.
Zij vond haar schoonmoeder op het
bed uitgestrekt-, zich geheel a-an haar droef
heid overgevende. Het was haar of zij ge
heel verlaten en van allen steun beroofd
was; voor het eerst in ha<ar leven had zij
den. dood niet. al haar treurige gevolgen
van nabij beschouwd, en -dit vervulde haar
met zoo iiaamlooze smart. Maar gelukkig
wisfc Yiolette thans beter den weg tot haar
hart te riuden, en durfde» zij he»t wagen
haar met vleiende en zachte woorden te
troosten. Zij smeekte haar te willen be
denken, hoe velen zij nog'hacl overgehou
den, die haar liefhadden en luisterde
clan weder met aandacht naar hetgeen La
dy Ma-ruin da le tot lof an mevrouw Nesbib
verhaalde, waaronder zij gedurig opsom
de, hoe haar tn-nte^ zich beijverd had om
haar voor alle leed en droefheid te spa
ren. Yiolette bemerkte al spoedig, dat do
uitstorting van een sedert jaren opgeki-opt
verdriet hetwelk rij uit vrees vóór haar
tante nimmer, den vrijen loop had durven
laten, haar zoo hevig schokte. De laatste
maal, dat liet familiegraf geopend was,
was haar kiudjo er in begraven, korten
tijd na do tweo kleine meisjes, die tijdens
haar afwezigheid gestorven waren.
(Wordt veVyclgd).,
